Ontroerende herdenking van de ramp Koningin legt krans op begraafplaats omgekomenen 1953 in Oude-Tonge Koningin Beatrix bij het monument in Oude-Tonge. Foto's rd, sjaak Verboom Stemmige muziek bij de herdenking van de watersnoodramp. Kranslegging bij het nieuwe monument Watersnoodramp 1953 in Ouwerkerk. Foto anp maandag 3 februari 2003 PAGINA 5 Deelnemers aan de stille tocht lopen langs een lange rij graven in Oude-Tonge. Waar de mens moet zwijgen, spreekt elke grafsteen van de majesteit van God. daar de meer dan 300 slachtof fers van Oude-Tonge begraven. In één lange rij vormen zij de bij zondere begraafplaats Slachtof fers Watersnoodramp. In totaal eiste de ramp meer dan 1800 le vens. De kranslegging en de herden kingsbijeenkomst zijn de belang rijkste momenten tijdens de na tionale herdenking van de wa tersnoodramp 1953, zaterdag precies vijftig jaar geleden. On der de aanwezigen bevinden zich naast de Koningin en de minis ter-president ook een groot aan tal ministers en staatssecretaris sen. Bijna de helft van de circa 800 aanwezigen bestaat uit overle venden en nabestaanden. Onder hen zijn veel ouderen, bijgestaan door hun kinderen, en vertegen woordigers van de tweede gene ratie die hun ouders of andere familieleden in de rampnacht en de daaropvolgende dagen verlo ren. Ze luisteren aandachtig naar het verhaal van mevrouw C. J. van den Ouden-Huijer uit Oude- Tonge. Die vertelt over de vlucht naar het dak en hun redding door middel van een voorbijdrij vende dakkapel. Direct daarna stortte hun huis in. Ook verhaalt ze van een buurvrouw die van een stuk hout werd opgepikt. De buurvrouw had haar kindje van negen maanden moeten laten glippen. Bijna twee dagen bracht mevrouw Den Ouden door op en onder het dak van een loods. De Zuid-Hollandse commissaris van de Koningin, J. Franssen, noemt de ramp „nog steeds voel baar. De tijd heelt alle wonden zegt men weieens en dat zal voor velen zo zijn, maar de kracht van het water boezemt steeds angst in. Als het stormt gaan hier de gedachten terug. Het lijkt wel of de emoties nu pas loskomen", al dus de zelf van Goeree-Overflak- kee afkomstige Franssen. Hij doet een dringende oproep om de lessen uit 1953 ter harte te nemen en gezamenlijk aan de slag te gaan. „Als overheid, we tenschappers en burgers moeten we ons voorbereiden op wat ons te wachten staat. Waterkeringen, dijken, pompen en gemalen zijn niet genoeg om het water in de toekomst tegen te houden. Daar mee kun je nog niet garanderen dat een ramp zoals deze niet meer gebeurt. Er is een andere kijk op waterbeheer gekomen. dit moet hoog op de politieke agenda." Hij doelt daarmee ook op de evacuatie in 1995 van ruim. 250.000 mensen, vooral in Gel derland en Limburg. Die moes ten uit voorzorg hun huizen ver laten wegens de hoge waterstan den in de rivieren en kans op overstroming. In de jaren daarna bleek dal; de rivieren ruimte no dig hebben om het overtollige water op te vangen. Om die re den moet ook het in 1953 getrof fen gebied anders worden inge richt. Tijdens de bijeenkomst worden bijzondere filmbeelden van de ramp getoond en draagt Eliza Mari Maliepaard uit Stad aan 't Haringvliet een door haarzelf ge maakt gedicht "Wat een gek idee" voor. Het meisje uit groep zeven van de christelijke basis school Albert Schweitzer won daarmee een op Goeree-Overflak- kee gehouden gedichtenwed strijd. Het koor c.o.v. Laudando uit Middelharnis brengt het indruk wekkende lied "Kyrie, beati mór- tui" ten gehore. Het lied is speci aal voor de gelegenheid gecom poneerd door Arie Keijzer en be doeld als een gebed voor de na bestaanden en alle aanwezigen. Kyrie is een roep om ontferming, terwijl beati mórtui verwijst naar Openbaringen 14:13. Aansluitend aan de bijeen komst legt de Koningin een krans. In verband met de beperk te ruimte op de begraafplaats kunnen de vele aanwezigen dat alleen via een groot scherm in het cultureel centrum volgen. Vele honderden belangstellen den uit de omgeving volgen bui ten de aankomst van de Konin gin. Na haar vertrek gaan de na bestaanden in een stille tocht naar het begraafplaatsje. Rond drie uur 's middags arri veert de vorstin in Ouwerkerk op Schouwen-Duiveland. Daar spreekt ze kort met Gust Romijn, de ontwerper van het monu ment dat herinnert aan de ramp. Ruim 200 mensen trotseren de sneeuw en de koude wind om naar een jongerenkoor te luiste ren, dat het speciaal voor de her denking gecomponeerde lied "Het water, de storm, de stilte" zingt. Koningin Beatrix gaat later naar het museum Watersnood 1953. Daar spreekt ze ongeveer een kwartier met Ria Geluk, de oprichtster van het museum. De Koningin krijgt vervolgens een rondleiding. Nadat ze het muse um uitkomt, loopt ze naar het publiek en schudt enkele men sen de hand. Veel tijd -meer dan een uur- trekt de Koningin uit voor een groep mensen die de waters noodramp aan den lijve heeft on dervonden en nabestaanden van slachtoffers. Uit vijf zwaar getrof fen gebieden (Goeree-Overflak- kee. Schouwen-Duiveland, Tho- len. West-Brabant en Noord-Beve land) zijn 42 mensen aanwezig om met haar te spreken. De be sloten bijeenkomst loopt een halfuur uit. Elders in de door de ramp ge troffen gebieden worden tiental len andere herdenkingsbij een- komsteri gehouden. Zo wordt in Heijningen onder grote belang stelling een vernieuwd monu ment onthuld. Daarop staan de namen van 103 slachtoffers uit de huidige gemeente Moerdijk. In Stavenisse kwamen circa 550 mensen bijeen in de hervormde kerk. Daar wordt een plaquette onthuld. Ook daar een stille tocht. Reformatorisch Dagblad Ad Ermstrang OUDE-TONGE/OUWERKERK - .„Ach, daar drijft mijn vrouw, ik zie het aan haar groene rok", zei de oude man naast me op het dak." Doodstil is het in cultu reel centrum Grutterswei in Ou de-Tonge als een van de overle venden van de watersnoodramp ten overstaan van de Koningin en vele andere genodigden za terdagmiddag haar persoonlij ke verhaal doet. Verschillende aanwezigen blijven de emoties niet de baas en laten him tra nen de vrije loop. stuifsneeuw geteisterde begraaf plaats. is voor de honderden aan wezigen ook een ontroerend mo ment. Samen met minister-presi dent Balkenende legt de vorstin een krans op het sneeuwwitte stukje land langs de oude dijk bij Oude-Tonge. Na de ramp zijn Sneeuw en wind bepalen het weerbeeld vijftig jaar na de ramp. Premier Balkenende en koningin Bea trix trotsererj de kou. Stille tocht door het besneeuwde landschap waar vijftig jaar geleden kolkende watermassa's dood en verderf zaaiden.

Krantenbank Zeeland

Watersnood documentatie 1953 - krantenknipsels | 2003 | | pagina 20