IERSEKSCHE EN THOOLSCHE COURANT NIEUWSBLAD VOOR HET EILAND THOLEN. mm Ruwe Handen No. 2449 Vrijdag 4 December 1931. Negen en veertigste jaargang Tholen, Poortvliet, Scherpenisse, St. Maartensdijk, Stavenisse, St. Annaland en Oud-Vossemeer Ons Sint Nicolaasverhaal. Boterletter Van Dixhoorn KREMERSTRAAT BERGEN O. ZOOM iets aparts! Dit blad verschijnt eiken Vrijdagavond. Prijs per kwartaal f 0,80met Geïllustreerd Zondagsblad f1,375, franco per post f 1,65 -f 15 ct. disp. kosten. UITGAVE FIRMA J. M. C. POT - THOLEN. TELER INTERC. No. 16. Advertentiénvan 1 totf4 regels /5 ct.; ieder regel meer 17 V2 ct Grootte der letters naar plaatsruimte. BIJ abonnement aanmerkelijke prijsvermindering. Een Sint Nicolaas-surprise. Morgen is het St. Nicolaas. Het is druk en roezemoezig op het telegraafkantoor, zooals het altijd is in die dagen vóór een feestdag. Toch vinden de telegrafisten af en toe nog wel een oogenblikje tijd om 1 de hoofden bij elkaar te steken en wat geheimzinnigs te smoezen. Op een paar toestellen achter in de zaal is het nogal slap en de jonge man, die ze j bedient, vindt dan ook best den tijd om versjes te maken, St. Nicolaas versjes. Hij krijgt van alle toestellen opdrachten en schudt ze uit zijn mouw. „Zeg Bob, roept een jong meisje, „ik geef mijn broer Piet een portemonnaie, wil je er wat bij maken „Joe", zegt Bob, ,.maar rioe er dan wat chocoladeflikken in, dat is leuker." „Best", roept ze terug. Na een paar mi nuten hooren de tikkende en schrijvende telegrafisten achter zich reciteeren „Mijn beste Piet, lk vergat het niet, Op een beurs met geld, Ben jij gesteld. En als je zus nou weer komt leenen, Neem dan voortaan niet meer de beenen. Sint." „Nou, die is goed zeg." Wat zal die em rijden," roepen ze door elkaar. „Wie is er nu aan de beurt", vraagt Bob, „ik heb nog elïe tijd, het blijft hier stil." „Nu Bob," roept een ander meisje, „Loes Verwaal verwacht volgende maand eeaJidby.en nou heb ik een manteltje en een mutsje gehaakt en ik heb een beeldig popje van suiker gekocht, dat stop ik er in. „Dat is me ook een opdracht", zegt Bob en krabt eens achter zijn oor. „Daar moet de ooievaar bij te pas komen en allemaal van die oetele poetelege woordjes. Als ik het maar kan. Nou daar gaat ie, luister „Loes krijgt een lekkere zoete snoes, Dat is geen smoes Maar daar hoort nog bij, Een zachte kleedij Een manteltje en een hoed van", „Een muts" roepen deanderen natuurlijk, „Een manteltje en een muts van zij", „Van wol, sulfert", wordt hem geroepen. „Wacht even dan," zegt Bob. „Een manteltje en een muts van wol. Zeg Loes, vindt je dat niet dol T „Dank je wel hoor, dat hebt je'echt ge daan", zegt het meisje. „Zal ,k voor jouw Kloris een heel lang vers maken, Ali?" vraagt Bob aan een meisje, dat telkens döor onder het werk een papiertje uit haar taschje haalt en daar wat opkrabbelt. „Merci", zegt ze snibbig, „daar heb ik jou niet voor noodig, ik doe het misschien een beetje beter dan jij met je rijmelarij „Ja, Ja," lacht Bob, Jij kan rijmen en dichten, dat hoor ik." En als een der tele grafisten hem vertelde dat Alie een groot suikerhart heeft gekocht, zingt hij zachtjes voor zich heen„Lach dan Paljasso, als je hart Wordt geknabbeld!" Allen neuriën mee. Maar daar wordt aan het loket ge klopt en alles zwijgt, alleen het tikken van de toestellen hoort men en het krassen van de potlooden over het papier. Een post bode staat achter het loket en vraagt „Mej. van der Scheer telegraafkantoor, is dat hier?" „Ja, mijnheer, wordt er in koor geroepen. „Zou zij het re?u dan even af willen teekenen", vraagt de postman. „Ze komt zoo meteen in dienst, wil ik misschien even teekenen, ik zal het haar wel afgeven", zegt de ambtenaar aan het loket. „Nee, nee", lacht de postbode, „dat gaat niet." „Dan moet Sinterklaas nog tien minuten wachten", zegt Bob en hij vraagt of Sint een kop thee wil hebben, pas gezet. Maar Sinterklaas geeft er de voorkeur aan om over tien minuten nog even terug te komen en- verdwijnt. „Wat zou er in zitten?" Van wie zou het komen?" van haar moeder natuurlijk." „Kom nou, die stuurt het toch niet hier heen?" „Het zal wel een ring zijn." „Het is zoo'n klein pakje", van wie dan „Nou ze heeft mij eens verteld, dat ze in Delft een joogen had, ja, ze had wel nooit met hem geloopen, maar hij was dol op haar en hij zou haar nooit loslaten, Ruwe Huid - Schrale Lippen 921 12 40801 maar ze wou hem niet, omdat hij een klein tikje scheel zag, maar hij was zoo stapel, dat hij maar brieven bleef schrijven en cadeautjes sturen" „en die stuurde zij niet terug", „nee, hoor," „misselijk zeg". Zóó doen ze allemaal een duit in het zakje. „Als iemand zooveel van mij hield, zou ik hem nemen", zegt een heel jong meisje, dal pas een rnaand in dienst is. „Dat zal ik in mijn ooren knoopen, Suus", zegt Bob en kijkt het meisje lachend in de oogen. Allen gaan zich nu klaar maken, om naar huis te gaan want de groote klok wijst bij ia zes uur en een gedeelte beeft de nieuwe ploeg al over genomen De deur gaat nu voor de zoo- veelste maal open en Minny van der Scheer komt binnen. Zij gaat met hoed en mantel aan naar het loket waar de postbeambte al weer klaar staat. Zij teekent het regu en neemt een klein pakje in ontvangst, ze gaat er mee naar haar toestel en de anderen komen om haar heen staan. „Het is van hem«, zegt ze tegen een der mais- jes, „je weet wel". Ze maakt het pakje open, uit vloeipapier komt een rosé muisje van marsepain te voorschijn. „Dat is een muisje met een staartje, zegt Bob, „want er zit nog een doosje in het pakje. Het doosje wordt opengemaakt en..allen stuiven uit elkaar. Een echt muisje springt over de toestellen op den grond en floep onder een groote kast. »Bah«, zegt de eigenares van de muis, „wat gemeen „Je verdiende loon", meent het heele jonge meisje. „Dat is een reuze mop«, lachen de anderen. „En toen kwam een muisje met een lange staaat en Minny van der Scheer bleef voor de liefde gespaard", citeert Bob. Na eenige oogenblikken staan allen op straat. Elsa van Hoven wordt door haar ver loofde afgehaald. „Meisje, wat fijn", zegt deze, »dat je vrij hebt kunnen krijgencc. »Ja, Adriaan, »en wou ik je wat zeggen. Ik vind het zoo aardig van die mijnheer Bok, dat hij met mij heeft willen ruilen. Verheeld je dat ik laten dienst had gehad Ik zou hem wel een surprise willen geven, hem iets leuks geven, maar er meteen een lolletje van maken, dat begrijp je. We hebben het op kantoor al afgesproken. Als jij nu even 1 mee wilt gaan naar Dick Groen, dan kan ik daar het een en ander van Bok te weten komen. Dick's broer zat met Bok op de H. B. S„ in dezelfde klas, dat heb.ik uit- 1 gevischtcc. «Maar hemel, kind, wat heb je daar aan, en wat heeft dat met je cadeautje te maken ?<t »Begrijp je dat nu niet, wat zijn jullie mannen toch stommelingen „Ja, I ja,a zegt Adriaan, „jullie zijn slimme kat- 1 jes, dat weet ik.« Maar biecht nu maar eens op, wat is je plan „Nou, ik moet eerst weten, of hij vroeger liefhebberijen heeft gehad, of een meisje misschien, hij is een verstokte vrijgezel, maar dat zal hij toch wel niet altijd geweesl zijn en dan....« „Ja, maar Elsaa, zegt Adriaan, „waarom, moet je dat vanavond weten, we hebben nu toch wel wat anders te doen, koop hem wat aardigs, dat vind ik fijn, ik ben ook dankbaar." „Hou nou je mond, Adriaan," zegt Elsa, „ik moet er een vers bij maken, dat is de 1 zaak en daarvoor heb ik gegevens van 1 Dick noodig. „Nu, vooruit dan maar, vrou wen moet je niet dwarsboomen,« bromde Adriaan. Ze zoeken Dick in zijn pension op en vallen met de deur in huis. „Zeg Dick we hebben weinig tijd, dat begrijp je wel, maar herinner jij je nog, wel eens iets gehoord te hebben van een zekere Bok, die bij je broer in de klas zat?<r „Bok, Bok, bedoel je soms Gerard Bok?« „Ja, ja, die." „O ja, dat was me een fatje, mooie zijden dasjes, zijden pochetteshij had een meisje, Eva heette zij, het was geloof ik een klein zwart krullebolletje. Ja, zoo erg precies weet ik bet ook niet meer, ik geloof, dat ze hem later de bons heeft gegeven. Ja, en verder weet ik er ook niets meer van." „Nou, hou maar op, ik weet al genoeg. Jje wordt wel bedankt hoor." Je hoort er wel meer van, het wordt een reuze mop. Veel plezier vanavond. „Wat ga je beginnena, vraagt Adriaan, als ze weer buiten zijn. »Wel ik koop hern natuurlijk een zijden das en een suiker hartje met een pijl er door. En een vers maak ik er ook bij. Je moet weten hij vindt St. Nicolaas vieren en surprises maken de grootste nonsens, als we het over trouwen hebben loopt hij weg; om een kleinigheid, niet kwaad bedoelt, loopt hij weg. Nu maak ik een mooi vers en zullen we zien, wat voor een gezicht hij zet, als hij morgeuochtend op kantoor komt Heb je potlood en papier bij je, geeft eens hier, de inspiratie is er al. Lees maar mee.a »Mijn lieve Adam, Herinner jij je nog het paradijs, Waar Eva jou bracht van de wijs Jij werd toen verliefd tot over je ooren, Jij hebt daar je zijden das en je pochette [verloren. Bracht mijn zwarte krullebol, Jouw arme hoofd op hol. Ik breng je weer in het rechte spoor. Daar zijn nu juist mijn surprises voorl" Den volgenden morgen, als Elsa van Hoven haar verloofde ontmoet, vraagt deze haar: »En hoe is het afgeloopen met Bok en hoe nam hij het op »Stel je voor«, antwoordt Elsa, »van- morgen kwam er bericht, dat hij zich ziek had gemeld »Arme kerel, zie je wel,« zegt Adriaan. „Ben je nou," zegt Elsa, „het een lafaard ook, hij was natuurlijk fijèfg, dat we hem uit zouden lachen!" Hoe gering Uw eischen voor St. Nicolaasavond moge wezen, Uw mag niet ontbreken I 40794 25 maakt ged. 75 jaar BINNENLAND. Rede van Or. A. R. Zimmerman. Ejoe r«de vio den ex-burgemeester >an Rotter dam dr. A. R. Zlmmerinan heeft in de pers veel stof doen opwaaien. „In do laatste 7,e»en jaren", zoo «oide hg n.m. „i« de totale schuld der Noderl»nl-clie eeraren'en, das na alle peno- •M-ke aflossingen toegenomen met 800 millioe» gillen. In 1928 b-'a^lde Rotterdam aan rente en aflossing nu h»ar schuld ruim oegen millioen gullen, mi 1929 ruim 23 millioeo eo sedert 1929 is er nog zwaar geleend. De waarheid is than«, dat uit de eigeo inkomsten niet meer- voldoeode middelen binneovloeieu om de uit gaven te dekken. Hoe ongeloufelijk hnog die uitgaveo gestegen zijn, blijkt uit bet feit dal de fiusntieele beteekeuis van alle gemeentelijke huishoudingen «amen thans uitgegroeid is boven die van den staatsdienst. De gewoue uilgaven van het rijk bedroegen volgens net laBtste statis tisch jaarboek 612 millioeo gulden, die van de gemeenten bij elkaar 602 millioen. Gewone en buitengewooe dienst te «amen voor het rijk 767 millioen en voor de gemeenten 980 millioeo. Op 1 Jan. 1931 was het totaal der Rijks. «chuld f 2.386.000,000, en het totaal van alle gemeente pchulden f 2.801.000.U00,das slechts weinig minder. Het «al, denk ik, wel een nnicam in de wereld zijn dat de gemeenten te zamen ineer uitgeven dan de staat en bijna evenveel schulden hebben. Wie dus den fiiao'iseleu toe stand van Nederland wil beoordeelen, kan die niet aflezen uit de staatsbegrooling of uit de Suatsschul len, maar hij moet er zich heelecnsal reke.nschap van geven, dat er meer dau volledige doonleering beslaat ia de plaatselijk eenhedeu. Eveneens een verdubbeling vau het inflatie- gevaar, dat gelegen is iu niet slaitende be- groolingen in het dekkeo van uitgaveD met ge ldend geld. Een huishouden dat in totaal grooier 'is dau dat van het Rijk en ongeveer even veel schulden beeft, kan «onder twijfel inflatie verwekken. Daarom is de herziening der bestaande practijken ecu der onmisbare middelen ter verbetering". Conflict in de Textielnijverheid. 11 de Nederlandsche textieliodostrie brak een conflict uit Oorzaak i* enne amgi kondigde loons verlaging. Wauurer wy de zaak goed begrepen b >eti is deze loonsverlaging echter slechts af- g- kondigö om de arbeiders te pressen hetzij tot opheffing der op enkele Lbrieken uitgebrokeo siakiüg, hetzij lot afkondiging eener algemeeoe werkstaking waarbij anders bij oitaloiiiog door de gemeeou.'b'.siuri n gsen steun wordt verleend. Ondanks h< l feit, dat de arbeiders orgsnisatiee bij de arbeiders- op hervatting van den arbeid hebb'-^ aangedrongen, schijnen er vrij veel slakera ie zijn. Voetbalmatch Nederland-Frankrijk. In Parijs speelden de elf beste Nederlandsche voetballer* legen de elf Fianrche dito*. H;t was een emotievolle strijd waarin de onzen met 4 logen 3 de zegehuhaalden. V,yf en dertig duizeod meuscheo waaronder drieduizend Hollanders, waren ooggetuigen van den match en na afloop «p-ak voor de radio zeM« de Nederlandsche gezant te Parijs Jhr. Loudon zijn voldoening uit over hel door de Nederlanders vertoonde spel. Stroopersdrama in Echt. In Echt in de Prov. Limburg beeft zich een vrerselijk drama nfgeep«eM. Drie slroopers (er wordt iu die Biirfcru veel gestroopt) ziju door indtvidoeo op lafhartige wijze vermoord. De •noordeiiaars hebben gewacht, tot de rtroopers k vamen, de jonge manueu ueergepaft en toen in een gegraven kuil gesmeten. In verband hier mede zijn 3 jachtopzieners gearresteerd. Het zinken van de Maraboe. In het Keizer Wïlhelkanaal werd het Neder landsche nii orschip „Mam-.o loor hel Russische s'oomschip „Sibier" aangevaren e.u het Neder landsche schip zouk iu niet minder dan drie minuten. Door een stormladder en zwemvesten h'-eit de bemanuing zich iu veiligheid kunnen brengen. Ze beeft eenige dagen op het Russische schip vertoefd eo is toen huiswaarts gekeerd. De Maraboe had een lading aardappelen in en was onderweg vao Stettin naar Huil. Nationale crisishulp. De inzameling vau geilen tot hulpverleening aan de d'o*r den c.r *i* yetroffen is thans druk aau den gang. De leerlinueu van het Lyceum te Eu«chede hebben besloten elke week ieder één cent bij te dragen. Volgf s berekening zoa zoo'n minimum-offer, indieD alle leerlingen ouzer middel bare scholen er aari deel namen, heteekeoen in i jaar ijd een bedrag van f 8000.— Wij m igeu verwachten dat het voorbeeld van Enschede navolging vindt. Het personeel van bet zevende regiment der Infanterie te Harderwijk zendt iedere maand een bijdrage vau 10 ceut voor iedere dienstplichtige van 25 cent voor iedere onderofficier van 50 cent vo»r iedere officier. Het ziju een paar vo<rhe<lden nit vele. Ontwapeningsconferentie en de Kerken. Da Nedeilandscbe afderling vau deo Wereld bond der Kerken he< ft be Io e et vo g-tu'e adres aan de Ooi wapen n_ c .f>-reutie te zenden „De Christelijke Kerker, in Nederland Volgen roet spanning den gang vau Uwe l eraadslagingen en sprekeu den vargen wenscb oit, dat Uwe vergadering moge komen tot zulk een positief resultaat, dat de ontwapening, zooals deze in het statuut van de Volkerenbond is bedoeld, eindelijk met kracht worde nagestreefd. Onrust, vijand schap en wantrouwen welke naar het oordeel van zeer velen ook in de vredesverdragen bon wortel hebben, makeu den toestand in Europa onhoudbaar om uil geboorzaombeid asn God en uit Liefde tot de meoschheid Uw moeilijk werk te volbrengen. De kerken rekenen op U."

Krantenbank Zeeland

Ierseksche en Thoolsche Courant | 1931 | | pagina 1