IERSEKSCHE EN
THOOLSCHE COURANT
NIEUWSBLAD VOOR HET EILAND THOLEN.
mm Ruwe Handen
No. 2449
Vrijdag 4 December 1931.
Negen en veertigste jaargang
Tholen, Poortvliet, Scherpenisse, St. Maartensdijk, Stavenisse, St. Annaland en Oud-Vossemeer
Ons Sint Nicolaasverhaal.
Boterletter
Van Dixhoorn
KREMERSTRAAT
BERGEN O. ZOOM
iets aparts!
Dit blad verschijnt eiken Vrijdagavond.
Prijs per kwartaal f 0,80met Geïllustreerd Zondagsblad f1,375,
franco per post f 1,65 -f 15 ct. disp. kosten.
UITGAVE
FIRMA J. M. C. POT - THOLEN.
TELER INTERC. No. 16.
Advertentiénvan 1 totf4 regels /5 ct.; ieder regel meer 17 V2 ct
Grootte der letters naar plaatsruimte.
BIJ abonnement aanmerkelijke prijsvermindering.
Een Sint Nicolaas-surprise.
Morgen is het St. Nicolaas. Het is druk
en roezemoezig op het telegraafkantoor,
zooals het altijd is in die dagen vóór een
feestdag. Toch vinden de telegrafisten af
en toe nog wel een oogenblikje tijd om 1
de hoofden bij elkaar te steken en wat
geheimzinnigs te smoezen.
Op een paar toestellen achter in de zaal
is het nogal slap en de jonge man, die ze j
bedient, vindt dan ook best den tijd om
versjes te maken, St. Nicolaas versjes.
Hij krijgt van alle toestellen opdrachten
en schudt ze uit zijn mouw. „Zeg Bob,
roept een jong meisje, „ik geef mijn broer
Piet een portemonnaie, wil je er wat bij
maken „Joe", zegt Bob, ,.maar rioe er
dan wat chocoladeflikken in, dat is leuker."
„Best", roept ze terug. Na een paar mi
nuten hooren de tikkende en schrijvende
telegrafisten achter zich reciteeren
„Mijn beste Piet,
lk vergat het niet,
Op een beurs met geld,
Ben jij gesteld.
En als je zus nou weer komt leenen,
Neem dan voortaan niet meer de
beenen. Sint."
„Nou, die is goed zeg." Wat zal die em
rijden," roepen ze door elkaar.
„Wie is er nu aan de beurt", vraagt
Bob, „ik heb nog elïe tijd, het blijft hier
stil." „Nu Bob," roept een ander meisje,
„Loes Verwaal verwacht volgende maand
eeaJidby.en nou heb ik een manteltje en
een mutsje gehaakt en ik heb een beeldig
popje van suiker gekocht, dat stop ik er in.
„Dat is me ook een opdracht", zegt Bob
en krabt eens achter zijn oor. „Daar moet
de ooievaar bij te pas komen en allemaal
van die oetele poetelege woordjes. Als ik
het maar kan. Nou daar gaat ie, luister
„Loes krijgt een lekkere zoete snoes,
Dat is geen smoes
Maar daar hoort nog bij,
Een zachte kleedij
Een manteltje en een hoed van",
„Een muts" roepen deanderen natuurlijk,
„Een manteltje en een muts van zij",
„Van wol, sulfert", wordt hem geroepen.
„Wacht even dan," zegt Bob.
„Een manteltje en een muts van wol.
Zeg Loes, vindt je dat niet dol T
„Dank je wel hoor, dat hebt je'echt ge
daan", zegt het meisje. „Zal ,k voor jouw
Kloris een heel lang vers maken, Ali?"
vraagt Bob aan een meisje, dat telkens döor
onder het werk een papiertje uit haar
taschje haalt en daar wat opkrabbelt.
„Merci", zegt ze snibbig, „daar heb ik jou
niet voor noodig, ik doe het misschien een
beetje beter dan jij met je rijmelarij
„Ja, Ja," lacht Bob, Jij kan rijmen en
dichten, dat hoor ik." En als een der tele
grafisten hem vertelde dat Alie een groot
suikerhart heeft gekocht, zingt hij zachtjes
voor zich heen„Lach dan Paljasso, als
je hart Wordt geknabbeld!" Allen neuriën
mee. Maar daar wordt aan het loket ge
klopt en alles zwijgt, alleen het tikken van
de toestellen hoort men en het krassen van
de potlooden over het papier. Een post
bode staat achter het loket en vraagt
„Mej. van der Scheer telegraafkantoor, is
dat hier?" „Ja, mijnheer, wordt er in koor
geroepen. „Zou zij het re?u dan even af
willen teekenen", vraagt de postman. „Ze
komt zoo meteen in dienst, wil ik misschien
even teekenen, ik zal het haar wel afgeven",
zegt de ambtenaar aan het loket. „Nee,
nee", lacht de postbode, „dat gaat niet."
„Dan moet Sinterklaas nog tien minuten
wachten", zegt Bob en hij vraagt of Sint
een kop thee wil hebben, pas gezet. Maar
Sinterklaas geeft er de voorkeur aan om
over tien minuten nog even terug te komen
en- verdwijnt.
„Wat zou er in zitten?" Van wie zou het
komen?" van haar moeder natuurlijk."
„Kom nou, die stuurt het toch niet hier
heen?" „Het zal wel een ring zijn." „Het
is zoo'n klein pakje", van wie dan
„Nou ze heeft mij eens verteld, dat ze
in Delft een joogen had, ja, ze had wel
nooit met hem geloopen, maar hij was dol
op haar en hij zou haar nooit loslaten,
Ruwe Huid - Schrale Lippen
921
12 40801
maar ze wou hem niet, omdat hij een
klein tikje scheel zag, maar hij was zoo
stapel, dat hij maar brieven bleef schrijven
en cadeautjes sturen" „en die stuurde
zij niet terug", „nee, hoor," „misselijk zeg".
Zóó doen ze allemaal een duit in het zakje.
„Als iemand zooveel van mij hield, zou
ik hem nemen", zegt een heel jong meisje,
dal pas een rnaand in dienst is.
„Dat zal ik in mijn ooren knoopen,
Suus", zegt Bob en kijkt het meisje lachend
in de oogen. Allen gaan zich nu klaar
maken, om naar huis te gaan want de
groote klok wijst bij ia zes uur en een
gedeelte beeft de nieuwe ploeg al over
genomen De deur gaat nu voor de zoo-
veelste maal open en Minny van der Scheer
komt binnen. Zij gaat met hoed en mantel
aan naar het loket waar de postbeambte
al weer klaar staat. Zij teekent het regu
en neemt een klein pakje in ontvangst,
ze gaat er mee naar haar toestel en de
anderen komen om haar heen staan. „Het
is van hem«, zegt ze tegen een der mais-
jes, „je weet wel". Ze maakt het pakje
open, uit vloeipapier komt een rosé muisje
van marsepain te voorschijn. „Dat is een
muisje met een staartje, zegt Bob, „want
er zit nog een doosje in het pakje. Het
doosje wordt opengemaakt en..allen
stuiven uit elkaar. Een echt muisje springt
over de toestellen op den grond en floep
onder een groote kast. »Bah«, zegt de
eigenares van de muis, „wat gemeen
„Je verdiende loon", meent het heele jonge
meisje. „Dat is een reuze mop«, lachen
de anderen.
„En toen kwam een muisje met een
lange staaat en Minny van der Scheer
bleef voor de liefde gespaard", citeert Bob.
Na eenige oogenblikken staan allen op
straat.
Elsa van Hoven wordt door haar ver
loofde afgehaald.
„Meisje, wat fijn", zegt deze, »dat je vrij
hebt kunnen krijgencc. »Ja, Adriaan, »en
wou ik je wat zeggen. Ik vind het zoo
aardig van die mijnheer Bok, dat hij met
mij heeft willen ruilen. Verheeld je dat ik
laten dienst had gehad Ik zou hem wel
een surprise willen geven, hem iets leuks
geven, maar er meteen een lolletje van
maken, dat begrijp je. We hebben het op
kantoor al afgesproken. Als jij nu even 1
mee wilt gaan naar Dick Groen, dan kan
ik daar het een en ander van Bok te weten
komen. Dick's broer zat met Bok op de
H. B. S„ in dezelfde klas, dat heb.ik uit- 1
gevischtcc.
«Maar hemel, kind, wat heb je daar
aan, en wat heeft dat met je cadeautje te
maken ?<t »Begrijp je dat nu niet, wat zijn
jullie mannen toch stommelingen „Ja, I
ja,a zegt Adriaan, „jullie zijn slimme kat- 1
jes, dat weet ik.« Maar biecht nu maar
eens op, wat is je plan „Nou, ik moet
eerst weten, of hij vroeger liefhebberijen
heeft gehad, of een meisje misschien, hij
is een verstokte vrijgezel, maar dat zal hij
toch wel niet altijd geweesl zijn en dan....«
„Ja, maar Elsaa, zegt Adriaan, „waarom,
moet je dat vanavond weten, we hebben
nu toch wel wat anders te doen, koop
hem wat aardigs, dat vind ik fijn, ik ben
ook dankbaar."
„Hou nou je mond, Adriaan," zegt Elsa,
„ik moet er een vers bij maken, dat is de 1
zaak en daarvoor heb ik gegevens van 1
Dick noodig. „Nu, vooruit dan maar, vrou
wen moet je niet dwarsboomen,« bromde
Adriaan. Ze zoeken Dick in zijn pension
op en vallen met de deur in huis.
„Zeg Dick we hebben weinig tijd, dat
begrijp je wel, maar herinner jij je nog,
wel eens iets gehoord te hebben van een
zekere Bok, die bij je broer in de klas
zat?<r
„Bok, Bok, bedoel je soms Gerard Bok?«
„Ja, ja, die."
„O ja, dat was me een fatje, mooie
zijden dasjes, zijden pochetteshij had
een meisje, Eva heette zij, het was geloof
ik een klein zwart krullebolletje.
Ja, zoo erg precies weet ik bet ook niet
meer, ik geloof, dat ze hem later de bons
heeft gegeven. Ja, en verder weet ik er
ook niets meer van."
„Nou, hou maar op, ik weet al genoeg.
Jje wordt wel bedankt hoor." Je hoort er
wel meer van, het wordt een reuze mop.
Veel plezier vanavond.
„Wat ga je beginnena, vraagt Adriaan,
als ze weer buiten zijn. »Wel ik koop hern
natuurlijk een zijden das en een suiker
hartje met een pijl er door. En een vers
maak ik er ook bij. Je moet weten hij
vindt St. Nicolaas vieren en surprises
maken de grootste nonsens, als we het
over trouwen hebben loopt hij weg; om
een kleinigheid, niet kwaad bedoelt, loopt
hij weg. Nu maak ik een mooi vers en
zullen we zien, wat voor een gezicht hij
zet, als hij morgeuochtend op kantoor
komt Heb je potlood en papier bij je,
geeft eens hier, de inspiratie is er al.
Lees maar mee.a
»Mijn lieve Adam,
Herinner jij je nog het paradijs,
Waar Eva jou bracht van de wijs
Jij werd toen verliefd tot over je ooren,
Jij hebt daar je zijden das en je pochette
[verloren.
Bracht mijn zwarte krullebol,
Jouw arme hoofd op hol.
Ik breng je weer in het rechte spoor.
Daar zijn nu juist mijn surprises voorl"
Den volgenden morgen, als Elsa van
Hoven haar verloofde ontmoet, vraagt deze
haar: »En hoe is het afgeloopen met
Bok en hoe nam hij het op
»Stel je voor«, antwoordt Elsa, »van-
morgen kwam er bericht, dat hij zich ziek
had gemeld
»Arme kerel, zie je wel,« zegt Adriaan.
„Ben je nou," zegt Elsa, „het een
lafaard ook, hij was natuurlijk fijèfg, dat
we hem uit zouden lachen!"
Hoe gering Uw eischen
voor St. Nicolaasavond
moge wezen, Uw
mag niet ontbreken I
40794 25
maakt ged. 75 jaar
BINNENLAND.
Rede van Or. A. R. Zimmerman.
Ejoe r«de vio den ex-burgemeester >an Rotter
dam dr. A. R. Zlmmerinan heeft in de pers
veel stof doen opwaaien. „In do laatste 7,e»en
jaren", zoo «oide hg n.m. „i« de totale schuld
der Noderl»nl-clie eeraren'en, das na alle peno-
•M-ke aflossingen toegenomen met 800 millioe»
gillen. In 1928 b-'a^lde Rotterdam aan rente
en aflossing nu h»ar schuld ruim oegen millioen
gullen, mi 1929 ruim 23 millioeo eo sedert
1929 is er nog zwaar geleend. De waarheid
is than«, dat uit de eigeo inkomsten niet meer-
voldoeode middelen binneovloeieu om de uit
gaven te dekken. Hoe ongeloufelijk hnog die
uitgaveo gestegen zijn, blijkt uit bet feit dal
de fiusntieele beteekeuis van alle gemeentelijke
huishoudingen «amen thans uitgegroeid is boven
die van den staatsdienst. De gewoue uilgaven
van het rijk bedroegen volgens net laBtste statis
tisch jaarboek 612 millioeo gulden, die van de
gemeenten bij elkaar 602 millioen.
Gewone en buitengewooe dienst te «amen voor
het rijk 767 millioen en voor de gemeenten
980 millioeo.
Op 1 Jan. 1931 was het totaal der Rijks.
«chuld f 2.386.000,000, en het totaal van alle
gemeente pchulden f 2.801.000.U00,das slechts
weinig minder. Het «al, denk ik, wel een nnicam
in de wereld zijn dat de gemeenten te zamen
ineer uitgeven dan de staat en bijna evenveel
schulden hebben. Wie dus den fiiao'iseleu toe
stand van Nederland wil beoordeelen, kan die
niet aflezen uit de staatsbegrooling of uit de
Suatsschul len, maar hij moet er zich heelecnsal
reke.nschap van geven, dat er meer dau volledige
doonleering beslaat ia de plaatselijk eenhedeu.
Eveneens een verdubbeling vau het inflatie-
gevaar, dat gelegen is iu niet slaitende be-
groolingen in het dekkeo van uitgaveD met ge
ldend geld.
Een huishouden dat in totaal grooier 'is dau
dat van het Rijk en ongeveer even veel schulden
beeft, kan «onder twijfel inflatie verwekken.
Daarom is de herziening der bestaande practijken
ecu der onmisbare middelen ter verbetering".
Conflict in de Textielnijverheid.
11 de Nederlandsche textieliodostrie brak een
conflict uit Oorzaak i* enne amgi kondigde loons
verlaging. Wauurer wy de zaak goed begrepen
b >eti is deze loonsverlaging echter slechts af-
g- kondigö om de arbeiders te pressen hetzij tot
opheffing der op enkele Lbrieken uitgebrokeo
siakiüg, hetzij lot afkondiging eener algemeeoe
werkstaking waarbij anders bij oitaloiiiog door
de gemeeou.'b'.siuri n gsen steun wordt verleend.
Ondanks h< l feit, dat de arbeiders orgsnisatiee
bij de arbeiders- op hervatting van den arbeid
hebb'-^ aangedrongen, schijnen er vrij veel slakera
ie zijn.
Voetbalmatch Nederland-Frankrijk.
In Parijs speelden de elf beste Nederlandsche
voetballer* legen de elf Fianrche dito*. H;t was
een emotievolle strijd waarin de onzen met 4
logen 3 de zegehuhaalden. V,yf en dertig duizeod
meuscheo waaronder drieduizend Hollanders,
waren ooggetuigen van den match en na afloop
«p-ak voor de radio zeM« de Nederlandsche gezant
te Parijs Jhr. Loudon zijn voldoening uit over
hel door de Nederlanders vertoonde spel.
Stroopersdrama in Echt.
In Echt in de Prov. Limburg beeft zich een
vrerselijk drama nfgeep«eM. Drie slroopers (er
wordt iu die Biirfcru veel gestroopt) ziju door
indtvidoeo op lafhartige wijze vermoord. De
•noordeiiaars hebben gewacht, tot de rtroopers
k vamen, de jonge manueu ueergepaft en toen
in een gegraven kuil gesmeten. In verband hier
mede zijn 3 jachtopzieners gearresteerd.
Het zinken van de Maraboe.
In het Keizer Wïlhelkanaal werd het Neder
landsche nii orschip „Mam-.o loor hel Russische
s'oomschip „Sibier" aangevaren e.u het Neder
landsche schip zouk iu niet minder dan drie
minuten. Door een stormladder en zwemvesten
h'-eit de bemanuing zich iu veiligheid kunnen
brengen.
Ze beeft eenige dagen op het Russische schip
vertoefd eo is toen huiswaarts gekeerd.
De Maraboe had een lading aardappelen in
en was onderweg vao Stettin naar Huil.
Nationale crisishulp.
De inzameling vau geilen tot hulpverleening
aan de d'o*r den c.r *i* yetroffen is thans druk
aau den gang. De leerlinueu van het Lyceum te
Eu«chede hebben besloten elke week ieder één
cent bij te dragen. Volgf s berekening zoa zoo'n
minimum-offer, indieD alle leerlingen ouzer middel
bare scholen er aari deel namen, heteekeoen in
i jaar ijd een bedrag van f 8000.— Wij
m igeu verwachten dat het voorbeeld van Enschede
navolging vindt. Het personeel van bet zevende
regiment der Infanterie te Harderwijk zendt
iedere maand een bijdrage vau 10 ceut voor
iedere dienstplichtige van 25 cent voor iedere
onderofficier van 50 cent vo»r iedere officier.
Het ziju een paar vo<rhe<lden nit vele.
Ontwapeningsconferentie en de Kerken.
Da Nedeilandscbe afderling vau deo Wereld
bond der Kerken he< ft be Io e et vo g-tu'e adres
aan de Ooi wapen n_ c .f>-reutie te zenden „De
Christelijke Kerker, in Nederland Volgen roet
spanning den gang vau Uwe l eraadslagingen
en sprekeu den vargen wenscb oit, dat Uwe
vergadering moge komen tot zulk een positief
resultaat, dat de ontwapening, zooals deze in het
statuut van de Volkerenbond is bedoeld, eindelijk
met kracht worde nagestreefd. Onrust, vijand
schap en wantrouwen welke naar het oordeel
van zeer velen ook in de vredesverdragen bon
wortel hebben, makeu den toestand in Europa
onhoudbaar om uil geboorzaombeid asn God
en uit Liefde tot de meoschheid Uw moeilijk
werk te volbrengen. De kerken rekenen op U."