IERSEKSCHE EK
THOOLSCHE COURANT
NIEUWSBLAD VOOR HET EILAND THOLEN.
No. 2393
Vrijdag 9 Januari 1931.
Acht en veertigste jaargang
Tholen, Poortvliet, Scherpenisse, St. Maartensdijk, Stavenisse, St. Annaland en Oud-Vossemeer.
Eerste Blad.
Anderen en Wij.
ONTMASKERD.
FIRMA J. M. C. POT - THOLEN.
HINDERWET.
«rtr ik
Dit blad verschijnt eiken Vrijdagavond.
Prijs per kwartaal f 0,80met Geïllustreerd Zondagsblad f 1,37®,
franco per post f 1,65 4- 15 ct. dlsp. kosten.
UITQAVE
TELER INTERC. No. 16.
Advertentiënvan 1 tot 4 regels 75 ct.; iedere regel meer 17'/, ct
Grootte der letters naar plaatsruimte.
PUBLICATIEN.
orjemceiler en Weihonders van Tholen maken
aad dat het verzoek van
Jelis van Doivendgk te Tholen tot het plaatsen
een motor in zijn perceel Contr'Escarpe nö. 1,
astraal bekend in sectie E do. 144;
e N.V. Bataafsche Import Mg te'h Gravenhage
bet oprichten van een benzine-installatie met
tergrondsch reservoir en bovengrondscbe aftapin-
no
/end erf van perceel Daleinsche straat
iaslraal bekend in sectie F no. 1151
Gebrs. P. C. en A. A. Hage te Tbolen tot h6t
iat*en van een benzine-motor op het erf van per-
il Dalemsche straat no. 22 kadastraal bekend in
.;lie F no. 1151.
door hen is toegestaan.
Tholen, 30 December 1930. 20
roeping te vervullen, reeds omdat we deel, leeft, is vrij van elk egoïsme, maar wie
uitmaken van de samenleving, de gemeen- wie als Mensch zijn plicht doet teneinde
schap, die we Maatschappij noemen. J~
Men bescfiouwe die Maatschappij even
wel niet, rooals eens een feestredenaar
zich op ie volgende wijze uitte„Die
maatschappij is een ronde tafel gelijk,
waarvan liet blad op den voet draait
Weet, dat wie aan die tafel naast u is
gezeten, steeds er op uit is, het blad, zon
der dat ge het bemerkt, een duw te geven,
zoodat vut deel voor hem komt te staan
Laten wij menscben de Toewijding pogen
te betrachtejn en daarbij deuken aan de
.ww. plaatst Uiiiiits.
BIJ abonnement aanmerkelijke prijsvermindering.
ICIgiVUU9VU tUJVI f Uil VU UU Vllgl UHUfVae HMUJJIII-
ating op en bij het op den Eendrachtsweg uitgang *r\ ..w
r>.iu22 1 plant. In a| haar eenvoud en schoonheid
VOLKSTELLING.
Burgemeester en Wethouders van Tholen herinne
ren hen, die bij de volkstelling zijn overgeslagen,
4An hun verplichting om van dit verzuim kennis te
ven ter secretarie der gemeente hunner werkelgke
Vornplaati vóór 1 Februari 1931.
Voor de leden van huisgezinnen rust de verplich-
ng to'. kennisgeving van het verzuim op het hoofd
xn elk huisgezin.
Tholen, 9 Januari 1931. 12
„Elke goede daad vindt
haar iu zich zelf 1"
Ongeveer zevenhonderd milhoen man
nen, vrouwen e* kinderen leven op dit
oogenblik om om, |lecn en vormen met
ons: de menschheMzoo men wil; de le-
vende menschheid.
Er is verschil in :,chedely-m, gelaats
kleur, taai, zeden, leefwijze öfcdsdi
'loch is er meer, dat aijpr, gemeen hebben,
dan dat de vele aardbewoners onderscheidt.
Behalve, dat wij allen behoefte hebben
aan lucht en aan voedsel, gelijk dezelfde
hemel ons allen overdekt, zoo staren wij
lallen met dezellde vraag in de diepte der
oneindigheid.
Moge bovenstaande gedachtengang, die
wij ergens vonden opgeteekend, ons tot
het volkomen besef brengen, dat we de
groote Eenheid in Gods Schepping voor
oogen dienen te hojden bij ons doen en I
laten, bij de overdekking over onszelf als
Mensch
Laat het ons doei begrijpen, dat we
met anderen moetei meeleven, omdat
jnder hen ook onze plaats is; omdat in
iet groote koor der lenschheid ook onze
item niet ontbreken nag; omdat wij ons
lis éénling niet mogtn'onttrekken aan
len strijd, dien zij sfcïjden en waarvan
le vruchten ook ten bate komen van ons-
tel!. Wie buiten den strijd der menschen
„strijd" bedoeld als .del streven buiten
le worsteling der geetea blijft, maar het
;emak mag onze gedngslijn niet bepalen
Inn r»/-\ rv\ m. 4 I I i
bloeit de roos, maar zij bloeit niet voor
zichzelf. Haitr prachtige kleuren verbergt
zij niet; ze siert de garische gaarde: zij
geeft zich (Zij is iets, zonder het zelf te
weten zij is iets voor haar omgeving en
houdt haar (heerlijke geuren niet in zich
besloten zij geeft zich
Zoo leve jle Mensch voor iets anders
dan voor zichzelfOns Leven besta in
Toewijding! {Evenwel niet onbewust, maar
gedragen dom' den Wil tot het Góede
Zeker, teleurstelling én spot én misken
ning én afginst zal ons deel zijij, doch
men toone iich daarboven verlieten en
sterk, gestemd door de gedachte nit een
klein boekslje, dat „Graankorrels" heet
„Als gij overtuigd zijt goed te handelen,
iaat u dan cbor geen spot, geen misken
ning ontmoedigen
Hebben wij onszelf dus een taak gisteld,
dan dient die taak wat nader omlijnd te
worden en blijkt, dat het onze plicht is
mede te bouwen aan alles wat rein men-
schelijk is. Hierbij houden we het oog
gerief)t op ce besten onder ons medemen-
schen. Hoevel er natuurlijk verschillen
zullen zijn tosschen wat de eene n. -nsch
goed noemt en wat de andere niensch
j daar;'-" "jWOi, L .-.baken zèllen
I wij bet met eikaar eens zijn. dit
eventueel eens niet het geval zijn, a*.,
1 toch moet de groote waarde erkend' wor
den wie naar 'ijn beste weten heeft ge
zocht en gehandeld is verantwoord
Immers wie door den Wil tot het Goe le
gedragen wordt, wie niet slechts zichzelf
maar ook anderen ziet, in den drang naar
Toewijding bezit, geeft zich aan de Maat-
schapp Bij hem leeft de uitgestrekte ge-
dachlensfeer„Andeven en wij!" hetgeen
een hooge erkenning inhoudt eu het" on
edel egoïsme uitsluit.
„Anderen en wij!" is de gedachte van
ieder, die de ware beteekenis ziet van
„toewijding" zich geven, zich geheel aan
zijn plichten tegenover zijn medeinenschen
en zijn arbeid! Met uitsluiting van onedel
egoïsme
De vraag rijst nu Is „egoïsme" dan
niet stéeds onedel'!" en het antwoord moet
luiden „Neen
Iu den grond van de zaak is „Toewij
ding ook gebouwd op een zeker egoïsme,
maar humaan bedoeld. Immers in egoïsme
vindt eigenlijk alle menscbelijk handelen
zijn grond, ook elke goede daad, die men
de ware voldoeningvan zijn daden te
smaken, bevoorrecht gelijktijdig zichzelf
en anderen. Wie voorde menschheid leven
en werken wil, leeft en werkt ook voor
zichzelf, want hijzelf behoort ook tot die
menschheid. Hij leeft en werkt echter niet
voor zich, alsof bij het middelpunt der
wereld is, maar wel als deel van het ge
heel. Het wordt wel eens aldus uitgedrukt:
„In het maatschappelijk leven behartigt
men eigen belang niet beter dan door het
behartigen van de belangen van anderen
„Anderen en ivijEen innig verband
bestaat er tusschen de twee deelen, die
aldus den Mensch verhelTen door toege
paste toewijdingtoewijding, die nimmer
ten bate van de ééne partij komt, maar
steeds beide partiien bevoordeelt, gelukkig
gelukkig.
De toewijding, die ons dikwijls langs
steile paden en ongebaande wegen voert,
loont ons met gemoedsrust, met geestes
adel en vormt ons tot een persoonlijkheid
door verhooging van kracht. Die persoon
lijkheid is het gereedschap, waarmede.wij
arbeiden voor anderen en voor onszelf.
Onze toewijding eischt derhalve zeer te
recht, dat wij zorgvuldig met die persoon
lijkheid omgaan, gelijk een goed werkman
waakt over zijn gereedschap. Niet, 0111 het
gereedschap-zelf, maar omdat men
niet hel beste gereedschap het bes
doet. Hoe scherper de beitel van den
beeldhouwer, hoe fijner zijn werkhoi
scherper onze geest, hoe beter we vooi
de Menschen arbeidenDenkende wee!
aan de roos hoe schooner de roos zelv:
is, des le meer siert zij den bloemen tui f,
waarin ze zich bevindt, waarin ze ziel
onbaatzuchtig geheel geeft.
„Anderen en wij!" Wie in edelln
zin arbeidt aan zichzelf, wordt veel vcjór
de menschen Wie toewijding toont, yie
arbeidt voor anderen, wordt veel vpr
ïchzelf! De uitgangspunten zijn verscfil-
-| !J' de uitkomsten zijn dezelfde. Tod is
liet. iwcc i)ef geste. Niet de vreupe,
die we onszelf bereiden, maar die wlke
we anderen boeiden, kan ons waalijk
gelukkig maken.
„Anderen en ie;/'/' Nau verhorten,
nimmer gescheiden, die gedachte zijons
levensbeginsel. De plaats' van den M.pch
„Waarom en mei recht. We moeien welen, waarom
we iets zns of zoo doen.
We zullen daarom de vraag wal uilvoeriger be
antwoorden, en hebben dan meieen een prachtige
gelegenheid om nog eens mei nadruk op enknle
zaken de aandacht le vestigen.
Dit kan goed zijn. Er zijn nu eenmaal menschen
die 'l niet «poedig leeren of die 't niet gauw °e-
loovon. Tenminste niet van iemand, die in dekraat
schrijft, en misschien zelf nooit kippen heeft gehouden
(in dit laatste mocht men hel denken, vergist men
zich ieelijk ij
Enfn, eigenlijk geeft het niemendal als men „het"
niet gelooft, op gezag van zijn krant. Als men dan
maar: rondkijkt en de praktische betere en voor-
deelige dingen wil overnemen van zijn buurman,
die iija bedrijf goed inricht en zijn dieren met voor
deel houdt.
„Welke diereu dan Nou meevallen doet het
nief die vraag kort en duidelijk te beantwoorden.
Te («ijl de één het voordeeligst Wil Leghorns houdt
kat een ander met meer .oordeel Rhode Islnud
Rifls houden perwijl er ook menschen zijn die geen
enjel ras met voordeel kunnen houden 11)
Houdt men zijn kippen opgesloten? (in een ren ?j
O, beschikt men over een ruime uitloopt (weiland
b/v.) Heelt men maar laten we dit eerst even
z ggen. Er zijn bes-e Leghorns. Er zijn beste Rhode
flanel Reds. Er zijn beste Wil VVijanddottes. En
fr zijn beste Barnevelders. Mogelijk zijn er nog wel
neer goede ol beste rassen Alleen maar, van veel
■n ^nog eens veel meer belang, dan de vraag, „welk
jas" is de vraag „welke stam'" uil oen bepaald ras,
/is de beste. Welk ras ge ook houdt, houdt alleen
ju. iici 'lieren van prima afstamming,
alleen 1ü°0Pt u,r broedeieron, uw eendagskuikens, uw
1, maar omclat men alleen;. u™ -
lereedschap het beste werk. J0nf!0 "enD(i,1> fokhanen enz. alleen en uitsluitend
ruov l.otiol ,1„J aan eeo vertrou.
zij onder de menschen! Hier hebbed wij
een roeping te vei vullen tégenovel de
samenleving, de Maatschappij wa/rvan
wij zelf deel uitmaken.
„Anderen en wij!' moge ais een étjtlieid
schitteren in den glans der reine toe
wijding - l
H. E. DIJEN
PLUIMVEETEELT.
Daarom zij de plaat va£ den Mensch Zt gn i?°, u-g?ed? daadid
inder de menschenlier hebben Yvifeen s d bevre(^"f? te. vlnden'
iteuuen wij een Slechts de mensch, die zuiver machinaal
FEUILLE'QN.
(Naar het EojUch).
„Als n klaar is, wilt U m dan bel|en> dan
al ik n den weg wijzen oaarieneden ett u uw
"itbijt brengen, bij Miss WilLt 0p de kamer.
)f 0 dan daar op baar wacht hfi 2ij gevraagd."
„Ik vond, dat ik ontvangt werd ee'0
lertogin en ik deed dan ookujne beste ls-
iensche japonuetje aan, met wtgebordnurdeD
kraag en maochelten.
Joist was ik klaar, toen er aade deur ge
klopt werd en Jessie verscheen.
Mrs, Wilmot heeft mij gezondt, pj„a om(jat
ij dacht dat u klaar was en dan )t den we„
zou trachten te vinden.
Jeisie gaf mij geen antwoord, *n lt haar
voeg, waar enkele deuren heen lei. ;t' zy
ta doot was, wist ik niet. Eindelij,: crekter,
*j een mime galerij waarop vele uren j),
k'ameneu in het midden daarva «as an
btade trap die naar den hall banedr leido
ik den vorigen avond was gewees
weet, dat ik toen die galerij
of-choon ik vast
niet heb gezien.
Jessie hield de deor voor mij opeD, toen wij
de kamer Mrs. Wilmot bereikt hadden. Hier
stond een vorstelijk ontbijt gereed en ik liet het
mij goed smaken. Toen ik klaar waf», kwam
Mrs. Wilmot bevallig binnen gezweeld.
««Wel Miss Rowe" begon ze, vik hoop dat u
goed aitgera9t is, zoodat wij eerst wat praten
kunnen, dan zal ik u daarna uw patiëntje lateö
zieD."
Dtlk beu bereid", antwoordde ik.
,,Nq moet u eens goed luisteren: Ik ben de
huishoudster, want, zooals u wel gemerkt zult
hebben, is hier geen meesteresse op Bleak Hall.
Die is gestorven. Sir Mark Wm-efordrde eigenaar
van dit goed, heeft zich hier teruggetrokken
echter niet in totole afzondering. Hij heeft enkele
vrienden, maar houdt van een kalm leven, daar
hij het grootste deel vau den dag in zijn laborato-
riurn bezig i?, en nooit, onder welk voorwendsel
j dan ook io zijn studiën gestoord wil worden,
j Zuo DQ en dan gebruikt bij do maaltijdeo met
ons; maar gewoonlijk in zijn eigen verir kken,
d-,e in een auderen vleugel van het gebouw zijn
j en een afzonderlijken trap hebben, die naar de
1 bovenkamers voerer*..
i U is voor gezeischap (?an zijn dochtertje, een
Een nu de veelbesproken vraag „Vitlk ras
eigenlijk".
Dat is de eerste vraag, die iedero pluim^ehouder
zich heefi te stellen. „Welk ras?*' En /ader, die
kippen zal gaan houden, vraagt ook, YVilk ras F"
Nu zoaden we wel direct, kor», en goe', kunnen
zeggen: Houdt Barnevelders, of houdt Paurit Leghorns
maar daar worden we weinig wijzer vau^en daarbij
de tweede vraag zou toch on middel Ijk volgen
lief, aardig kind, maar helaas, achterlijövan geest.
Het is om haar bezig te hooien, öet haar te
speleo haar voor te lezeo en in éénjwoord, met
haar geduld te hebben dat uw dienden uoodig
zijn. Wat zij verlangt, moet ma£ met haar
doen huisjes bouwen, poppen aaoileeden,
en «dt niet al! U moet geheel aw/ijd aan haar
wijden, vau 's morgens half tieo lot zevenen.
De maaltijden gebruikt u niet met paar, daar u
ook eens rusten moe». Sir Mark p ik hebben
besloten, dat wij aan de maaltijden jan uw gezel
schap zouden genieten. Na hel dLer is u vrij
om zich te vermaken hoe en waar n wilt dat
vil zeggen, overal behalve ir den vleugel
vaar Sir Mark zijn vertrekken heeft het
overschrijden van dien vleugel beejt onmiddellijk
oitslag tengevolge. Wij houden tan opgewekte
gezichten en mooie kleeren j duarlm moet u ook
zi?n, dat u gauw wat roolijkerslkrijgt dan die
dutkere dracht."
„Moet ik nacht? ook bij Bmbl blijven
„Necf, 's Dschts en gedoreuds de maaltijden
h? z 1 uar hol.<v.,rpleegster bj aicb, u is enkel
bau speelkameraad."
,!s zij altijd zwak gewefst?" prevelde
ik, bevreesd, dal ik surns een bele^digend woord'
georuikeu naoebt.
„Neeu," antwoordde Mr°. W jot, „;k geloof
d adres waar men sedert jaren
dieren ernstig controleert, op iogcapaciteit op
gezoDtlheid eüz. «dz. Koopt alleee dsar waar men
U garandeert, zooreel en zooreel bedraagt de Iog
capaciteit. Waar men U garandeert eon prima af
stamming. Die beste adresson zijn er Diet in zoo'11
groot aantal ala gij wellicht vermoedt. Al ia het
natuurlijs eren waar dat er voldoende adressen zijn
om uil te kiezen.
En nog eenswie Diet op een of twee centen
ziet kan met «enigen goeden wil, wel best fok-
ma'eriaal koopen. Uit elk ras. Maar niot orer ijs
van één nacht gaau. Nist koopen op de eerste de
beste aanbieding. Ter bevoegder plaatse informeeren
Goedkoop is meestal duurkoop. MaargeDoeg hierover
Of het dan verder geen verschil geeft Wit Leghorns
of Reds of...? Natuurlijk wel. Echter niet ééo ras
is volmaakt.
Laten wo nu eerst eens de kippen indeelen in
hchle rassen (Leghorns b.tr.) middelzware rassen.
Reds en Barnevelders o a. en zware rassen fover
leze laatste schrijven we nu maar niet verder; die
leggen doorgaans te weinig \j
We laten verder buiten beschouwing de vele
rassen, die liefhebbers er op nahouden om hun fraai»
kleuren of andere eigenschappen Blijveu dus over
Leghorns, Reds, Baruevelders en Wijaudoltes.
De dieren der middelzware rassen zijn minder
schuw dan dio der lichte rassen, de leghorns vliegen
„overal" overheen, zijn meer vechtlustig, terwijTde
middelzware kippen het meestal goed mot elkaar
kunnen vinden. Maar de zwaardere dieren hebben
meer voedsel noodig dan lichtere.
Ook komt broedschhoid onder de zwaardere dieren
meer voorBoschouwde men dit laa ste vroeger
wel eens ais een voordeel, die tijden zijn nu voorbij
Tegenwoordig kan men voordeeligcr met de machine
broeden of eendagskuikens koopen (men kau op tijd
broedeneen groot aantal tegelijk minderwerk,
een kunstmooder biedt, teuminsie voor de kuikens
veel voordeelen tegenover de kloek enz.!;
Nu haasten wo ona om hieraan toe te voe<reD,
dat er tegenwoordig wel „stammen" zijn ouder" de
Reds enz. waarin broodschheid zelden voorkom'.
Er zijn menschen die persé Rads en uitsluitend
'1 uiet. Haar aioeder stierf, toen zij zoowat een
zeventien jaar was zij moet alleen zijn geweest
in de kauter toen haar moeder overledeo waB
eo ze schijnt van dien scbok nooit bekomen te
zijn. Ze werd steeds meer teruggetrokken en
humeuriger, met wilde drift en snikbuien; en
gaandeweg werd zij onooozeler."
„Maar hoe oud ja zij nu?"
„Ze moet negentien of twintig zijn, want ik
geloof, dat het nu drie jaar geleden is, dat haar
moeder is gestorven en dat ik hier iu huis kwam.
Ik was gezelschapsdame bij een Lady Nv-wlun
die veel bij Lady Wn-ydord kwam eu toen die
overleden was, doug ik naar de plaats van huis
houdster eu kreeg ze. En nu zullen wij eens
naar Eih«l gaan kijken."
„O, maar, ik vrees, dat ik niet berekvod
beu voor die taak," ataunlie ik. ,,Ik hen zelve
pas twintig Ik dacht, dat ik u.et kind znu
te doen hebben I"
„Maar dat ia zij ook Ais u ma. r ut t doe:,
wat ik u gezegd heb, don zijn wij tevreden; en
als Niua, de verpleegster, n waarschuw! r tn to
gaan, geelt u dan vooral oumiiii '.lijk gevolg aan
dien wenech, U zult zien, lat u het salaris
makkelijk genoeg verdiend heef:. Probeer het
maar eens een maand 1"
(M'urdt vcrsulgd,)
