IERSEKSCHE EN
THOOLSCHE COURANT
2076
Vrijdag 16 Januari 1925.
Een en v eertigste jaargang
Eg
10.
linc
Firma i. M. C. POT - Tholen
era
0
)ni
1 HOEST
/ei
Afschaffing van de Staatloterij.
ve®v Dit blad verschijnt eiken Vrijdagavond,
steeds Prija per kwartaal (0,80 met Geïllustreerd Zondagsblad fl,876, franco
he S
tn.
10
- TH
post (1,65 -f- 10 ct. disp. kosten.
UITGAVE
Telef. Interc. no. 16.
Advertentiën van 1 tot 4 regels 75 cents; iedere regel meer 17 Mits.
Grootte der letters naar plaatsruimte.
BIJ abonnement aanmerkelijke prijsvermindering.
PUBLICATIËN.
BEKENDMAKING.
De Burgemeester der Gemeente Tholen brengt ter
'emeene kennis dat op onderstaande data en uren
t scherpe munitie geschoten xal worden vanaf het
intjesterrein by Hildernisse ongeveer 1200 M.
Noorden van het station Woensdrecht inj Westelijke
hting, waardoor een terrein onveilig wordt ge-
Jukt van 3200 M. diepte en 1000 M. breedte.
Gedurende de schietoefeningen zullen waar-
uwingsborden met het opschrift „Verboden toegang
ietoefeningen" worden geplaatst, tevens blauwe
«en.
1. Op den landweg, gaande van het snijpunt
zoo we okendreef en spoorweg Bergen op ZoomWoens-
efd, scht in N. richting naar Hildernisse en wel 150 M.
penmaj zuiden van Hildernisse.
Aan de spoorbaan Bergen op ZoomWoens-
K/d l,C^ or)£®veer &09 M. ten zuiden van paal 16.
lompei
)opt d
Telel
Zoo
5rima
raid.
B3.
1 12.
ON.
lei.
3. Aan genoemden spoorweg op het snypunt van
>orweg en Beukendreef.
4. Aan den spoorweg ongeveer 400 M. ten
iden van de Beukendreef.
Na afloop der schietoefeningen worden bedoelde
rden en vlaggen weer ingetrokken.
Er zal geschoten worden op
Januari 1925 van 9 uur tot 4 uur nam.
n »d.
n id-
27 id.
28 id.
29 id.
80 id.
9n
tnnai
MAR!
;on,81
5N1N
12
S,
OM,
toor
Tholen, den 15 Jan. 1925.
35
PAARDENFOKKERIJ.
Dit neemt iotusschen niet weg, dat wanneer
het ontwerp als wet volledig zal hebben door
gewerkt, de Staat een jaarlijksch bedrag van
ongeveer zes ton zal missen, wat zeker geen
onbelangrijk bedrag is.
Eu ware daarvan na het gevolg een groote
geestelijke bate voor ons volk, of althans het
weren van een ernstig euvel, meu zoa zulk een
finaucieel offer ervoor moeten over hebbeD.
Maar dat de Staatsloterij een zoodanig envel
beteekent, wordt verre van algemeen erkend.
En het zal ons dan ook geenszins verwonderen,
indien het ontwerp de vereischte meerderheid in
het parlement niet zal vermogen te behalen."
390
6 32265
BUITENLAND.
De Burgemeester van Tholen herinrert, dat vol-
i artikel 23 der Paarden wet 19.8 (Staatsblad
419), ieder, die eigenaar of boude- is van een
•ejarigen of ouderen hengst, verplictt is hiervan
den Burgemeester der gemeente zyier inwoning
>|ifte te doen binnen een maand, nalat de hengst
w jaar is geworden of in zyn bezit is gekomen,
mede vóór den eersteo Februari van elk jaar.
De Burgemeester geeft van deze aanjifte kosteloos
bewjja af, rolgena een door den Minister van
odbouw, Nyverheid en Handel vastg>steld model.
Overtreding wordt gestraft met geldbiete van ten
ogtte tien gulden.
Ingevolge artikel 24 der wet ia di eigenaar of
oder van een merrie, welke oen veuen heeft ge-
ÏK-P T>en, verplicht, zoolang het veula niet is ge
tond, om op vordering, onmiddellijk kt betreffende
ibewijs (waarmede een verklaring, gewaarmerkt
or het bevoegde gezag eener buitenandsche ge-
lente, dat de merrie in die gemeeite i« gedekt,
irdt gelykgesteld) te vertoonen aan d in het eerste
van artikel 37 bedoelde ambienareL
Het is dus noodzakelijk, dat bedoele eigenaars
houders bij de dekking van de merie een dek-
'ijs van de houdera der hengsten vigen.
Overtreding wordt gestraft met een pld boete van
hoogsie f 100,
Tholen, 13 Januari 1925. 31
esi
gsatfi
smiid
ihwaio
/e en
Nadat reeds in 1905 het aanlegen van een
erij hier te lande bij de wet vcnoden is, is
door zekere zijde meermalen een aanstoot
weest, dat de staat zelve ouvercccderd voort-
velei ig met haar eigen loterij te santioneeren.
Bij Je desbetreffende wet werdevenwel be-
AT k*ld» dat zij niet van toepassing zoa zijn op
OM. Ncderlandscbe Staatzloterij. In bt tegenover-
wielde geval zoo men het in wrking treden
/D die wet deze lotery vanzelf zó afgeschaft.
1 werd echter alleen gehandhaafd oit overwe-
ot htog, dat deze afschaffing een eijen regeling
t 0l*d®fd® cn anders dan bij eentafzonderlijke
kan plaats hebben. De wetgevr van 1905
°P het standpunt geateld dat het be-
jelen van den speel hartstocht sen openbaar
Iksbelang is en dat de exploittie van dien
druk ltstocht ran overheidswege verordeeling ver-
I Dt,
Toch is een door de regeerig van 1903
arcfcdiend °Btwerp tot afschalfin dier loterij,
Cl ar het opvolgend kabinet ingefokkeo.
Het tegenwoordig kabinet dat htse.lfde stand-
inneemt, acht het noodig, en einde aan
,1 lotery wet van 1905 hare volle toepassing te
dat de staatsloterij wordt geschaft.
6 ^Pat!r dadelijke afschaffing i hooge mate
>e 2i-billijk zoude zija tegenover dieobreedea kring
i personen, die in de inkomsten,/oortvlouiende
post den verkoop van loten een liddel van be-
istwisan vinden, zal de afschsffiag gleidelijk plaats
porti*»-,
28 In do Katholieke peti ia he ontwerp niet
iteeff'erk 8nDstig on,TaDgen. Reeds a aankondiging
Thnlt voorstel lekte daar scbmpere opmer-
ïgen nit, waarbij het voorstel erd bestempeld
een poging om de eigen parj te bcrredigen,
Ie Cotar zonder uitzicht.
sameeioronder volgt het oordeel an het Centrum
hoektor het voorstel zelf:
enoe[j,pe afschaffing zal, naar de bdoeiing van den
naatstaister, geleidelijk geschieden,jo Z Exc, be
rt* dat de Rijksschatkist dienengevolge wooir-
'tg zlechu een geringe bate tal derven.
Men moge zich vermeid hebbeo, dat de inter
nationale toestand zich bij de intrede van den
nieuwen jaarkring wat gunstiger liet aanzien,
de werkelijkheid leert, dat zich heel wat nete
lige kwesties aau de oppervlakte vertoonen.
De verdeeling van de betalingen door Duitsch-
land tusschen de gealliëerden maakt daarvan de
voornaamste uit.
Ter regeling van het aandeel van elk der
gealliëerdeu zijn de ministers van financiën dier
landen in conferentie te Parijs bijeen.
De onkosteu der Roerbezetting spelen in dezen
een belangrijke rol. Tegelijkertijd opent zich
daarmede eene bron van verwikkelingen.
De omvang der kosten welke zijn uitgegeven
voor de bezettingslegers, zal een vraagpunt van
uiterste kieschheid zijn. Men voorziet weer tal
van andere conferenties in het verschiet, die nit
de fioauciëele bijeenkomst zullen geboren worden.
Duitschland schijnt op dit gebied een elas
tisch vermogen te bezitten, die het bij elke
gelegenheid te baat neemt om muDt te slaan
uit lang gerekte besprekingen eu onderhande
lingen.
Het le «luiten handelsverdrag tusschen dit
land en Frankrijk kan daarvoor als een door
slaand bewijs dienen. In hoofdzaak is het onzen
oostelijkeu nabuur te doen om daardoor betere
voorwaarden te bereiken, terwij] als tweede reden
kan aangemerkt worden, het oefenen vau iuvloed
op Frankrijk ten aanzien van de bezetting van
de Keuische zóne.
Duitschland heeft een sterker uithoudings
vermogen aan den dag kunnen leggen dan
Frankrijk, omdat het zich iuderdaad in een
aanmerkelijk betere positie bevindt dan Frankrijk,
doordat het Duitsche betaalmiddel een besten
digheid vertoont, waarop de Franscbe franc zich
op verre na niet kau beroemen niet alleen, doch
zich zelfs pas in het eerste stadium van de
moeilijkheden bevindt. Voegt men daarbij de
noodzakelijkheid van uitvoer vau producten vaB
de Frausche ijzer- en staalnijverheid, waarbij
Duitschland vrijwel bet heft in handen heef»,
dan vloeit daaruit voort dat er eenig verbaud
bestaat tusscben de onderhandelingen der over
eenkomst en de thans plaats hebbende finan-
cieele conferentie.
De Spanjaarden behalen met hun expeditie
in Marokko weinig succes.
Al weken laDg voeren ze een feilen strijd
tegeu den onlangs opgestanen stam der Ansjeras.
Deze volksstam, die langen tijd troow was
gebleven aan het Spaansche gezag, heeft de
partij van Abd-el-Krim gekozen en bedreigt nn
de Spaansche verbindingslijnen aan de kust.
Het gevechtsterrein is vol moeilijkheden en
als geknipt voor eeu gnerilla-oorlog.
De voorspelling van Primo de Rivera van
een maaud geleden, dat de opstand van de
Ansjeras spoedig onderdrukt zou zijn, is dan
ook niet uitgekomen. Hoewel de Ansjeras ner
gens verder dan 15 mijl vau de Spanjaarden
afstaan, rukten deze niet op, daar zij zeker
moetea kunnen zijn van hun verbindingen. Ecd
10.000 geweren van de Aosjeras bedreigen den
straatweg Ceata—Tetoean—Tanger en, zoolang
dat het geval is, blijft de linie van de Rivera,
welke zich, van blokhaizen voorzien uitstrekt
van de monding van de Rio Martin aan de
Middellandsche Zee tot ettelijke mijleo ten Z.O.
van Alcazar, in gevaar verkeeren.
Uit Tanger wordt gemeld, dat de vertegen
woordiger van Abd el Krim het dreigement
beeft gericht tot de autoriteiten van Tanger, dat
bij bet drinkwater van deze stad vergiftigen zal,
als de Spanjaarden doorgaan met bet werpen
van traanwekkende bommen.
BINNENLAND.
Bij de Tweede Kamer is in behandeling, en
zelfs iu een vergevorderd stadium, een serie
wetsontwerpen, strekkende tot ophetfing van een
groot aantal kantongerechten, door welken maat
regel men een bezuiniging van ruim 2 ton 's
jaars hoopt te bereiken.
Hoezeer de meeste bezuinigings-maatregelen
de medewerking van de Kamer ontmoeten, toch
zijn deze ontwerpen met zeer weinig enthousi
asme ontvangen, schrijft de juridische medewerker
van de H. PM en het zal nog te bezien staan,
welk lot hun bij de openbare behandeling ten
deel zal vallen. De 33 kantongerechten, welke
inen wil opheffen (ongeveer één derde van het
thans bestaande aantal) zijn alle ten plattelande
gelegen, en een van de vooroaamste grieven die
men tegen de ontwerpen heeft, is gericht tegen
het ontrieven van de plattelanders, die zich vootl
de berechting van hun zaken naar de stad zonden
hebben te begeven, hetgeen tijd- en geldverlies
beteekent, doch bovendien en dit acht men
nog wel zoo ernstig tengevolge heeft, dat
het contact tusschen den magistraat en de be
volking verloren gaat.
Op dit contact blijkt men van velerlei zijden
prijs te stellen. Ten plattelande is een kanton
rechter nog veelal de belangelooze en deskondige
raadsman van een groot deel der bevolking.
Wanneer het tot procedeeren komt, is hij, die
vaak reeds vele jaren onder de bevolking werk
zaam is, beter dan een bnitenstaaoder in staat
de gewoonten en begrippen der procedeerenden
te begrijpen en een vonnis te wijzen dat het
rechtsgevoel bevredigt.
Vooral ook moet aan de aanwezigheid van
een behoorlijk aantal kantonrechters ten platte
lande gehecht wordeD, omdat hun werkkring
zich uitstrekt tot familieaangelegenheden, waarbij
zooveel mogelijk bekendheid met de meDscben
persoonlijk zooveel nnt heeft. In bepaalde ge
vallen moet de kantonrechter beslissen over de
toestemming lot een huwelijk. Hij heeft bij het
begin der voogdij over verwaarloosde kinderen
te beslissen, hoeveel jaarlijks door den voogd
mag worden besteed voor de opvoeding. De be
noeming van voogden en toeziende voogden ligt
in de meeste gevallen in zijn band. Hy beeft
te beslissen over de benoeming van bijzondere
vertegenwoordigers ten behoeve van onwettige,
niet-erkende kinderen.
Op geheel ander gebied strekken zijn werk
zaamheden zich nit, wanneer hij te beslissen
krijgt over geschillen ter zake vao arbeidsover
eenkomsten alsmede over ontruiming van huur
woningen. Bij beide categorieën van processen
speelt het plaatselijk gebruik een groote rol,
en ook hierom stelt men prijs op de aanwezigheid
van een rechter, die met de gebruiken der land
streek waar de prodcdeerendeu wonen, grondig
bekend is. Wanneer echter de rechtspraak, ge
lijk van invoering der aanhangige ontwerpen
het gevolg zou ziju, veel meer naar de
steden verplaatst wordt, zal zij zeer vermoedelijk
aan waarde verliezen. Weliswaar stelt de Minister
van Justitie iu het vooruitzicht het iustituut
van den iromgaanden kantonrechter*', waarmee
bedoeld wordt, dat de rechter ook in andere
gemeenten van zijn kauton enkele zitdagen zal
kunnen houden, doch daarmee is het hoofdbe
zwaar tegen de gedachte wijziging geenszing
ondervangen.
Men voert aan, dat verschillende plattelands-
kantonrechters te weinig te doen hebben. Dat
Zil waar zijn, doch er is hun immers wel meer
werk te geven. Ze mogen thans bij geldvorde
ringen alleen procedures behandelen als het
gaat over niet meer dan f 200. Dat is in 1827
zoo bepaald. Maar na zijn we honderd jaar
verder en in 1827 was f 200 heel iets anders
dan het tegenwoordig is.
Men had destijds blijkbaar ook heel weinig
vertrouwen in de rechtspraak van éën man.
Sinds is in de meening te dezer zake een kentering
gekomen. Arbeidscontract-geschillen, zelfs al
loopen ze over millioenen, heeft men in eerste
instantie aan den kantonrechter opgedragen.
Doch voor een eenvoudig zaakje als de ver
nietiging van den koop eener koe ter waarde
van f 300 wegens eeu verborgen ziekte heeft
uien nog steeds een Rechtbank-vonuis Doodig.
Herhaaldelijk is reeds aangedrongen op ver
ruiming van den werkkring van den kanton
rechter. Zelfs al zon meu in beginsel ziju
bevoegdheid willen beperken tot kleinere zaken,
dan nog is er aanleiding om niet langer vast
te honden aan de grens van f 200.
Waarom de behandeling van de eerste instantie
van een zaak b.v. beneden de f1000,niet
aan den kantonrechter zon kuunen worden op
gedragen, valt moeilijk in te zien. Op deze
wijze zullen de Rechtbanken en ook de Gerechts
hoven minder te doen krijgen en zoo het mogelijk
zijn bij die colleges eenige inkrimping van
personen te bereiken, terwijl de kantonrechters
wat meer werk zouden krijgen. Deze wijze van
bezuiniging zon wellicht te verkiezen zijn boven
het ontnemen van een groot aantal kantonrechters
aan het platteland.
Ter bescherming van gebouwen tegen brand
gevaar is een nienwe algemeen® maatregel
van bestuur verschenen, waarbij in art. 1 wordft
bepaald
Het is verboden ten behoeve van loodgieters-
werkzaamheden op torens, daken, goten of zalingeo
van gehouwen, daaronder begrepen getimmerten.
a. een open of gesloten vuur aan te makea
of aanwezig te hebben elders dan in de open
lacht, op den beganen groüd, buiten het gebjgw.
b. toestellen, gevold met spiritus, bensine of
andere vluchtige oliën, of eenige open vlam
aldaar aanwezig te hebben
c. de voor de werkzaamheden vereischte vuur
potten anders dau in de open lacht, op den
beganen grond, buiten het gebouw te gebruiken;
zij mogen alleen worden gebrnikt door of onder
leiding van een vakman;
d. de soldeerbooten anders dan in de open
lucht, op den beganen grond, buiten het gebouw
te verwarmen en anders dan in een aan de
binnenzifde met asbest bekleedde, gesloten metalen
koker naar de plaats van bestemming te brengen;
het naar boven brengen mag alleen geschieden
bniten het gebonw.
Het in het vorige lid bepaalde is niet vao
toepassing ten aanzien van in aanbouw sijnde
gebonwen.
RECHTZAKEN.
Door het Kantongerecht le Bergen op Zoom
is o. m. veroordeeld
C. M. te Poortvliet wegens het berijden van
een weg anders dan met een gewoon rijtuig,
tot f I boete subs. I dag hecht.
THOLEN, 16 Januari 1925.
Bij de op 12 Jao. j.I. gehouden aanbe
steding van de verbouwing van het kantoorge
bouw Waterleidingmaatschappij werd ingeschre
ven door W. J. Walpot voor f 1091.—, Jac.
Deurloo voor f 1019.Jac. Vos f 999.—. alles
van Tholen.
Behoudens goedkeuring van den Minister van
Arbeid is het werk geguud aan den laagsten
inschrijver.
In de vergadering dien dag gehouden werd
tot tijdelijk opzichter benoemd de beer L. J. Elen-
baas te Poortvliet.
Eervol ontslag met ingang van 1 Januari 1925
werd verleend aan den heer J. W. Goossen, als
tijdelijk opzichter by den techoisehen dienst der
maatschappij.
MIJNHARDT'a
1 Staal-Tabletten 90 -
Maag-Tabletten. .75
Zenuw-Tabletten .75-
Laxeer-Tabletten .60"
Hoofdpijn-Tabletten 60-
QiJ Apotli cn Drogist**
291
9 82263
Door het hoofdstembureau ter be
noeming van leden van den gemeenteraad
is in de vacature ontstaan door het bedanken
van den heer Jac. Geluk gekozen verklaard
de heer Jac. Quist Chrz., oud-lid van den
Gemeenteraad.
Door het uittreden uit den Gemeenteraad
van den heer Geluk, verliest de gemeente
een goed vertegenwoordiger, die vooral
door zijn practische kennis belangrijke
wenken en adviezen heeft verstrekt die op
hoogen prijs werden gesteld. De heer Geluk
kan hoogstvoldaan zijn over de wijze waarop
hij zijn taak vervulde.
Ons eiland wordt letterlijk overstroomd
door autobussen.
Van uit Stavenisse naar Tholen en om
gekeerd heeft men door middel van een
viertal bussen gelegenheid zich tot vier
maal daags te verplaatsen, tegen prijzen
die aanmerkelijk gedaald zijn tengevolge
van de concurrentie die is ontstaan door
die meerdere ondernemingen.
Van St-Annaland rijden tweemaal per
dag twee bussen via Th.len naar Bergen
op Zoom en omgekeerd, terwijl tusschen-
tijds voor een ruime communicatie wordt
gezegd.
Vanuit Nieuw-Vossemeer via Oud-Vos-
semeer onderhoudt eveneens een bus als
middel van vervoer de gemeenschap zoodat
er nu inderdaad geen gebrek is aan com
municatiemiddelen.
Alleen vraagt men zich wel eens af, hoe
lang dat alles duren zal. Want als men
toch de verzuchting hoort,datzulke diensten
zonder steun uit openbare kassen niet te
exploiteeren zijn, dan vraagt men zich
onwillekeurig af, hoe anderen het houden
die tegen lager tarief en zonder subsidie
rijden.
Evengoed als men zich stelt voor de
vraag hoe lang het zal uit te houden zijn,
zonder dat de eene of andere het opgeeft.
De gesubsidiéerde diensten hebben een
