De Faam 25
m
-I
o
m
in
TJ
70
m
boos. Ik heb schreeuwende mensen
aan mijn bureau gehad, maar ik ben
altijd achter de publicaties blijven
staan.”
citaat. Als ik deze had, kwam de rest
vanzelf.”
Herkenbaar! Soms weet ik tijdens het
gesprek al hoe ik moet beginnen.
“Precies. Dat is het mooie aan dit vak.
Het is geen 9-5 baan, want je bent altijd
creatief bezig. Schrijven op commando
is niet mogelijk.”
Ga je ooit stoppen met schrijven? Als
je eenmaal in het vak zit kom je er
niet snel uit, gaf je eerder aan.
“Er gebeurt zoveel in de wereld op dit
moment, zelfs in mijn eigen buurt. Ik
houd de lokale media in de gaten en
lees erg graag. Ik heb inspiratie genoeg
om te schrijven. Dus of ik er ooit mee
stop? Nooit!”
Als je een interview had, schreef je
heel het kladblok vol?
“Zo vol, dat ik het zelf niet meer kon
lezen. Dat hoefde ook niet altijd. Na
afloop, onderweg naar huis of kantoor,
verzon ik de kop of het belangrijkste
Kwam je wel eens vast te zitten?
Dat je geen idee had hoe het verhaal
verder moest?
“Nee, niet dat ik weet. Als ik wat
inspiratieloos was, ging ik even piano
spelen of een sigaret roken. Op de
meest rare plekken kreeg ik een
ingeving hoe het verhaal verder moest
en begon ik weer te tikken. Wel heb
ik te maken gehad met onderwerpen
waar je als journalist onafhankelijk
over moest schrijven, maar die tegen
mijn geweten ingingen. Dan maak je
keuzes en ook daar heb ik altijd achter
gestaan. Weet je wat het is? Inspiratie
zit hem niet in persberichten of foto’s.
Het zit hem in gesprekken met mensen
en artikelen van andere media, want
een krant lezen onder werktijd is óók
werken. In mijn tijd als chef werkte ik
met deadlines en had je een doel. Als
gepensioneerde heb je dat niet en kun
je schrijven wanneer je wil.”
Wat moeten we ons daarbij
voorstellen?
“Mensen zijn blij geworden van mijn
artikelen en reportages, maar ook
Vertel!
“Het is nu een andere tijd, de visies
zijn vernieuwd, de kranten leven van
adverteerders en tochHet is wat
braaf allemaal.” Ad glimlacht: “Ik was
niet zo braaf.”
I
Ba
