De waarheid ligt onder de oppervlakte
Diana Niemandsverdriet: twintig keer de wereld rond
breed UIT
MKZ niet gevaarlijk
voor mensen
Koudekerks
Markant
VERNIEUWD
WOENSDAG 28 MAART 2001
JAARGANG 102 - NUMMER 13
faam vlissinger
WEKELIJKS HUIS AAN HUIS OP GEHEEL WALCHEREN
door Inge Adriaansen
Veel mensen schaffen kunst aan omdat het
mooi is, om hun huis mee op te sieren of
zelfs in een enkel geval om er een bepaalde sta
tus aan te ontlenen. Vaak met het idee 'wie
kunst koopt lijkt zelf ook een beetje artistiek'.
Kunst moest dan ook lange tijd vooral mooi
zijn. Yolanda Roosen uit Middelburg is beeldend
kunstenaar en maakte tot zo'n tien jaar geleden
ook vooral mooie dingen. Vandaag de dag is
haar werk lang niet altijd meer welgevormd,
harmonieus of oogstrelend. Haar huidige werk
is vooral kritisch en roept vragen op. Haar over
tuiging: 'Kunst moet iets te zeggen hebben, an
ders is het geen kunst maar decoratie'.
"Veel mensen denken en vin
den nog steeds dat kunst
mooi en decoratief moet zijn",
beaamt Yolanda Roosen. "Zelf
denk ik dat beeldende kunst
een taak heeft in de maat
schappij. Door middel van
kunst kun je onderwerpen be
spreekbaar maken, mensen
laten nadenken over iets en
op een minder oppervlakkige
manier leren kijken naar be
paalde zaken. Want zoals dat
bij kunst geldt, geldt dat zeker
in het dagelijks leven: wat je
ziet is niet altijd wat je denkt
te zien. De waarheid zit vaak
diep van binnen, onder ver
schillende lagen uiterlijk ver
toon."
Doodlopende weg
Yolanda Roosen haalt haar in
spiratie uit de dingen die om
haar heen gebeuren. Zij is een
gevoelsmens met een sterk
ontwikkeld rechtvaardigheids
gevoel. Misstanden en on
recht raken haar diep. Vorige
maand leverde zij een bijdra
ge aan het project 'Analyse
Middelburg', waarbij twaalf
beeldend kunstenaars tijdens
een eendagstentoonstelling in
Galerie T in Middelburg een
'reactie' gaven op de planolo
gische ambities van de ge
meente Middelburg. 'Sans is
sue' was haar antwoord. Dit
werk bestaat uit een collage
van de planologische visie
Middelburg 2030 en een foto
van een parkbank, zoals je die
veel in Middelburg aantreft.
Bij de bank staat een bordje
met de tekst 'hier wachten
a.u.b.'
,,'Sans issue' illustreert de
doodlopende weg die veel
mensen bewandelen in de
jungle van hulpverlening, ter
wijl er gelijkertijd grootse
plannen gemaakt worden om
de stad mooier te maken en
naar een hoger cultureel en
architectonisch niveau te tillen
legt Roosen uit. „Mijn visie
is dat naast uiterlijk en presti
ge de basiszaken als zorg, on
derwijs en huisvesting even
zeer goed geregeld moeten
zijn. Uit eigen ervaring weet ik
dat er heel veel schort aan bij
voorbeeld het jeugdbeleid in
Middelburg. Er ligt wel een
mooie nota jeugdbeleid en de
faciliteiten zijn over het alge
meen ook wel aanwezig maar
de ervaring leert dat er nog
een enorme kloof gaapt tus
sen een papieren nota en de
realiteit. Ik heb zelf van heel
dichtbij meegemaakt dat in
stanties simpelweg niet bere
kend zijn op acute situaties.
Hetgeen er toe leidde dat ik
zelf noodopvang heb moeten
bieden aan een jongen die in
een crisissituatie verkeerde.
Je gelooft toch niet dat het
kan, dat er ondanks alle in
stanties die allemaal bezig zijn
om 'goed te doen', een jonge
jongen ronddoolt in een vici
euze cirkel van niets hebben
en niets krijgen. Ik ben met
die jongen op pad gegaan vol
goede moed, want ik ben opti
mistisch van nature. Hij had
geen huis, geen adres, geen
identiteitsbewijs, geen inkom
sten en hij verkeerde in emo
tionele nood. Een lang traject
van heen en weer gestuurd
worden en wachten volgde. Al
snel bleek dat we rondjes
draaiden in het bureaucrati
sche stelsel, geen identiteits
kaart dan geen huis en an
dersom. De psychiatrische
hulp ging niet verder dan pil
len voorschrijven aan deze
jongen. Structuur of een prak
tische oplossing konden ook
de deskundigen van Emergis
niet bieden. Ik ben daar heel
erg van geschrokken, dat dit
soort dingen zo slecht gere
geld is. Het heeft mij, en na
tuurlijk de jongen zelf, vele
maanden gekost om enig in
zicht te krijgen in de wirwar
van regels en bureaucratie. De
situatie van die jongen is nog
niet optimaal, maar er is wel
sprake van een verbetering.
Uiteindelijk heeft men hem
woonruimte moeten geven en
nu is hij zover dat hij zelf weer
enige grip op zijn eigen leven
heeft."
Onzichtbaar leed
Maar er is nog steeds een he
leboel mis en niemand, niet
de gemeente, niet de woning
corporatie, de politie of wie
dan ook schijnt zich af te vra
gen wat hun aandeel in deze
noodlottige samenloop van
omstandigheden is, aldus
Roosen.
'Sans issue' is eigenlijk het re
sultaat van de teleurstellende
ervaring die ik tijdens de zoek
tocht naar hulp voor iemand
in een crisissituatie heb opge
daan", concludeert zij. „En zo
zijn er een heleboel dingen
om mij heen die mij raken en
dat komt tot uiting in de beel
dende kunst die ik maak.
Kunst is voor mij een ware
uitlaatklep." Een ander werk
waaruit de betrokkenheid van
de Middelburgse kunstenares
blijkt is een serie die bestaat
uit drie aardewerken halzen.
De hals staat hier symbool
voor kwetsbaarheid, maar ook
voor de verbinding tussen het
verstand en het gevoel. Bij de
ze objecten staat het onzicht
bare leed centraal. De eerste
hals is duidelijk zichtbaar ver
wond, bij de tweede hals is de
verwonding minder zichtbaar
en de derde lijkt helemaal her
steld. „Je kunt je afvragen
welke van de drie er nu het
ergste aan toe is. Ik hoop ook
dat mensen dat doen en na
denken over wat zij zien als ze
dit werk bekijken", besluit
Roosen. En ook hier weer ligt
zoals bij bijna al het werk van
Roosen de waarheid onder de
oppervlakte en niet in het
zichtbare.
Naast haar eigen kunstuitin
gen geeft Yolanda Roosen les
aan het kinder- en jeugdatelier
van het MIKV en zij verzorgt
regelmatig gastlessen, bij
voorbeeld in het kader van de
Brede School. „De lessen aan
de Brede School vind ik heel
leuk, maar ook belangrijk om
te doen. De activiteiten van de
Brede School zijn heel laag
drempelig en zo krijgen ook
kinderen die een opleiding
aan bijvoorbeeld een MIKV
niet kunnen betalen de kans
om zich ontwikkelen."
Op dit moment loopt in Zeeland de verkie
zing van de 'Sporter van de eeuw'. Het
jaar 2001 is het eerste jaar van de nieuwe
eeuw en daarin past een feestelijke terugblik
op het verleden. Er zijn door de Zeeuwse
sportraad en de Zeeuwse pers vele sporters
genomineerd. Allemaal hebben ze in de vori
ge eeuw hun sporen verdiend in hun tak van
sport. Allemaal hebben ze als sporter ook
een binding met Zeeland. In de aanloop naar
de finale van de verkiezing, die 11 mei in Ter-
neuzen plaatsvindt, worden in de Faam/Vlis-
singer enkele genomineerden geportret
teerd.
Geboren en getogen in Vlis-
singen en er nooit vandaan
verhuisd: ex-handbalinterna-
tional Diana Niemandsver
driet is op en top een Zeeuw
se. „Mijn geboortehuis aan de
Ferdinand Bollaan staat er
nog, maar mijn oude school
heeft plaats moeten maken
voor huizenbouw" vertelt Dia
na. Haar handbalcarrière be
gon bij handbalvereniging
'Walcheren', waar ze tot haar
vijftiende jaar gespeeld heeft.
Op die leeftijd verhuisde Dia
na naar het Middelburgse
EMM, waar ze drie jaar speel
de. „Op het moment dat ik
EMM verliet speelden we in
de hoogste nationale klasse,
maar we stonden op het punt
te degraderen", herinnert Dia
na zich. „Op dat moment
speelde ik, behalve in EMM
ook als international in Jong
Oranje. De coach van dat
team heeft me gestimuleerd
om bij een sterkere club te
gaan spelen. De mogelijkhe
den die EMM mij konden bie
den waren, ondanks alle en
thousiasme en goede wil van
de club, uitgeput. Ook trainer
Ton Kienhuis van EMM heeft
me gestimuleerd om verderop
te gaan kijken. Door de bin
dingen van Ton Kienhuis en
de bondscoach van Jong
Diana Niemandsverdriet: 'het is weer net als vroeger.
foto: Frank Husslage
Oranje met Den Haag ben ik
toen bij Hellas Den Haag te
rechtgekomen".
Roofbouw
Diana heeft dat altijd heel erg
gewaardeerd in Ton Kienhuis:
hij koos niet voor het vasthou
den van een supertalent bij
zijn eigen club, maar probeer
de Diana en de sport allebei te
helpen door haar te verwijzen
naar een plaats waar meer
mogelijkheden lagen. In de
daarop volgende jaren heeft
Diana gespeeld bij clubs als
het al genoemde Hellas Den
Haag maar ook bij Quintus uit
Kwintsheul en DVS uit Schie
dam. In die tijd kreeg ze ooit
zelfs een aanbieding om te ko
men spelen in Noorwegen.
Zowel in 1981 als in 1983
werd de Zeeuwse uitgeroepen
tot handbalster van het jaar.
Een beeldje op haar schoor
steenmantel dat ze daarvoor
destijds van haar man kreeg
herinnert daar nog steeds
aan. „In die tijd reisde ik vijf
keer per week op en neer naar
de regio Den Haag", vertelt
Diana. „Vier keer per week om
te trainen en de vijfde keer om
wedstrijden te spelen. Over
dag had ik een baan, 's
avonds reed ik op en neer
naar de randstad en ik kwam
pas 's nachts weer thuis. Ik
pleegde roofbouw op mijn li
chaam maar had dat over
voor de sport. Ik was en ben
nog steeds heel fanatiek daar
in: ik ga alleen voor het beste
en als dat niet haalbaar is
hoeft het voor mij niet." Ge
durende de tien jaar dat Diana
Niemandsverdriet in de Rand
stad gespeeld heeft legde zij
voor haar sport 800.000 kilo
meter af: tien keer de wereld
rond...
Talent
Op dit moment speelt Diana
recreatief tennis. In de hand
balsport had ze bereikt wat
voor haar mogelijk was, meer
was er niet uit te halen. Nog
een paar jaar heeft ze haar er
varing en kennis overgedra
gen door als trainer te wer
ken. Over de mogelijkheden
voor de handbalsport in Zee
land is de ex-international dui
delijk: „Er is genoeg enthou
siasme bij de clubleden. Er
zijn echt mensen die het
handballen naar een hoger ni
veau willen tillen en daar veel
tijd en energie in steken. Rob
de Vos van EMM is zo ie
mand. Aan de bezieling zal
het niet liggen. Alleen is er op
dit moment getalsmatig te
weinig aanwas. De huidige
generatie is niet zo sterk ge
motiveerd voor sporten als
eerdere generaties; er is zo
veel meer te doen voor vijf
tienjarigen. Doordat er minder
handballers zijn, is er absoluut
gezien ook veel minder talent.
Er zijn te weinig mensen om
uit te kiezen. Op dit moment
zijn er niet eens voldoende
mensen om een Zeeuwse
competitie draaiende te hou
den, de teams die in een com
petitie willen spelen moeten
daarvoor naar Rotterdam."
Herhaling
Op de vraag wat ze er van
vindt, genomineerd te zijn als
'sporter van de eeuw' re
ageert Diana met een welge
meend ,leukl'. Diana voelt
zich Zeeuwse en is nog steeds
met hart en ziel betrokken bij
sport. „Er zijn mensen die we
ten dat ze me op bepaalde
momenten niet moeten bel
len, omdat ik dan op tv sport
aan het kijken ben. Dan neem
ik gewoon de telefoon niet op.
Voetbal vind ik nog'altijd de
mooiste sport. Als er in mijn
tijd voetbal voor meisjes ge
weest was, was ik voetbalster
geworden. Nu sporten alle
drie mijn kinderen. Een zoon
tje speelt bij RBC in Roosen
daal. Daarmee rijd ik wekelijks
op en neer naar de training.
Het is weer net als vroeger, al
leen sta ik nu zelf langs de
lijn."
Kijk snel op pagina 22
en win f 100.-
Juwelier De Vos uit Oost-Souburg viert
vijfentwintigjarig jubileum in vernieuwde zaak.
De Meermarkt in Oostkapelle gaat verder als
Golff Supermarkt. In Vlissingen werd onlangs
het nieuwe nachtcafé 'Brutus' geopend.
pag-
12
Het ROC Zeeland start het nieuwe schooljaar
met een opleiding voor vliegtuigpersoneel.
De jamsessies van Panta Rhei krijgen een andere
formule en de Vereniging Vrienden van Tinca
zamelen kraampakketten en bouwmaterialen in.
Ook vindt u op de streekpagina het overzicht
gevonden voorwerpen.
Bij CineCity in Vlissingen gaat deze week de film
'Enemy at the gates' in première.
Restaurant De Zeelandbrug houdt woensdag 4 april
een benefietdiner voor Cambodja
en in de De Pompe in Goes
speelt Kinster vrolijke punkpop.
Basco presenteert
de geplande onderhoudswerkzaamheden.
Steeds meer woningcorporaties staan klussen in de
woning toe.
De BTW-naheffing op verbouwingen die in 2000 zijn
begonnen en dit jaar doorlopen is van de baan.
Advertentieverkoop
(01 18) 484 316
Redactie
(01 18) 484 276
Bezorgklachten
(0800) 023 1231
Uitgebreid colofon:
zie pagina zoekertjes
Mond- en klauwzeer is niet gevaarlijk voor
mensen. Dat zegt het Ministerie van Land
bouw, Natuurbeheer en Visserij op de internet
site van het ministerie. Het Voorlichtingsbu
reau Vlees is blij met deze uitspraak, want vol
gens hen is er nogal wat onrust onder de men
sen.
Mond- en klauwzeer (MKZ) is
een zeer besmettelijke en ern
stige virusziekte die voorkomt
bij evenhoevige dieren als
runderen, varkens, schapen,
geiten maar ook wilde zwij
nen, herten, reeën en een aan
tal dierentuindieren. Paarden,
honden, katten en pluimvee
hebben er geen last van. De
ziekte is niet gevaarlijk voor
de mens. Er bestaat bij men
sen wel een ziekte die lijkt op
MKZ, namelijk hand-, voet- en
mondziekte (HVM). Deze ziek
te komt voor bij kinderen en
jonge mensen.
Het HVM-virus is op geen en
kele manier verwant aan het
virus dat bij evenhoevige die
ren MKZ veroorzaakt. Voor
meer info over MKZ of vlees
consumptie:
www.minlnv.nl/mkz of
www.vlees.nl. Voor vragen
over het eten van vlees kan
ook gebeld worden naar het
gratis informatienummer van
het Voorlichtingsbureau Vlees,
0800-0036
advertentie
Informatie over de gemeente
Middelburg vindt u op pagina 3
Deze week:
Stedelijk waterplan
Boomplantdag
Binnenstadsmanager Middelburg
Yolanda Roosen toont een van de halzen uit de serie.
foto: Jaap Wolterbeek