De waarheid ligt onder de oppervlakte Diana Niemandsverdriet: twintig keer de wereld rond breed UIT MKZ niet gevaarlijk voor mensen Koudekerks Markant VERNIEUWD WOENSDAG 28 MAART 2001 JAARGANG 102 - NUMMER 13 faam vlissinger WEKELIJKS HUIS AAN HUIS OP GEHEEL WALCHEREN door Inge Adriaansen Veel mensen schaffen kunst aan omdat het mooi is, om hun huis mee op te sieren of zelfs in een enkel geval om er een bepaalde sta tus aan te ontlenen. Vaak met het idee 'wie kunst koopt lijkt zelf ook een beetje artistiek'. Kunst moest dan ook lange tijd vooral mooi zijn. Yolanda Roosen uit Middelburg is beeldend kunstenaar en maakte tot zo'n tien jaar geleden ook vooral mooie dingen. Vandaag de dag is haar werk lang niet altijd meer welgevormd, harmonieus of oogstrelend. Haar huidige werk is vooral kritisch en roept vragen op. Haar over tuiging: 'Kunst moet iets te zeggen hebben, an ders is het geen kunst maar decoratie'. "Veel mensen denken en vin den nog steeds dat kunst mooi en decoratief moet zijn", beaamt Yolanda Roosen. "Zelf denk ik dat beeldende kunst een taak heeft in de maat schappij. Door middel van kunst kun je onderwerpen be spreekbaar maken, mensen laten nadenken over iets en op een minder oppervlakkige manier leren kijken naar be paalde zaken. Want zoals dat bij kunst geldt, geldt dat zeker in het dagelijks leven: wat je ziet is niet altijd wat je denkt te zien. De waarheid zit vaak diep van binnen, onder ver schillende lagen uiterlijk ver toon." Doodlopende weg Yolanda Roosen haalt haar in spiratie uit de dingen die om haar heen gebeuren. Zij is een gevoelsmens met een sterk ontwikkeld rechtvaardigheids gevoel. Misstanden en on recht raken haar diep. Vorige maand leverde zij een bijdra ge aan het project 'Analyse Middelburg', waarbij twaalf beeldend kunstenaars tijdens een eendagstentoonstelling in Galerie T in Middelburg een 'reactie' gaven op de planolo gische ambities van de ge meente Middelburg. 'Sans is sue' was haar antwoord. Dit werk bestaat uit een collage van de planologische visie Middelburg 2030 en een foto van een parkbank, zoals je die veel in Middelburg aantreft. Bij de bank staat een bordje met de tekst 'hier wachten a.u.b.' ,,'Sans issue' illustreert de doodlopende weg die veel mensen bewandelen in de jungle van hulpverlening, ter wijl er gelijkertijd grootse plannen gemaakt worden om de stad mooier te maken en naar een hoger cultureel en architectonisch niveau te tillen legt Roosen uit. „Mijn visie is dat naast uiterlijk en presti ge de basiszaken als zorg, on derwijs en huisvesting even zeer goed geregeld moeten zijn. Uit eigen ervaring weet ik dat er heel veel schort aan bij voorbeeld het jeugdbeleid in Middelburg. Er ligt wel een mooie nota jeugdbeleid en de faciliteiten zijn over het alge meen ook wel aanwezig maar de ervaring leert dat er nog een enorme kloof gaapt tus sen een papieren nota en de realiteit. Ik heb zelf van heel dichtbij meegemaakt dat in stanties simpelweg niet bere kend zijn op acute situaties. Hetgeen er toe leidde dat ik zelf noodopvang heb moeten bieden aan een jongen die in een crisissituatie verkeerde. Je gelooft toch niet dat het kan, dat er ondanks alle in stanties die allemaal bezig zijn om 'goed te doen', een jonge jongen ronddoolt in een vici euze cirkel van niets hebben en niets krijgen. Ik ben met die jongen op pad gegaan vol goede moed, want ik ben opti mistisch van nature. Hij had geen huis, geen adres, geen identiteitsbewijs, geen inkom sten en hij verkeerde in emo tionele nood. Een lang traject van heen en weer gestuurd worden en wachten volgde. Al snel bleek dat we rondjes draaiden in het bureaucrati sche stelsel, geen identiteits kaart dan geen huis en an dersom. De psychiatrische hulp ging niet verder dan pil len voorschrijven aan deze jongen. Structuur of een prak tische oplossing konden ook de deskundigen van Emergis niet bieden. Ik ben daar heel erg van geschrokken, dat dit soort dingen zo slecht gere geld is. Het heeft mij, en na tuurlijk de jongen zelf, vele maanden gekost om enig in zicht te krijgen in de wirwar van regels en bureaucratie. De situatie van die jongen is nog niet optimaal, maar er is wel sprake van een verbetering. Uiteindelijk heeft men hem woonruimte moeten geven en nu is hij zover dat hij zelf weer enige grip op zijn eigen leven heeft." Onzichtbaar leed Maar er is nog steeds een he leboel mis en niemand, niet de gemeente, niet de woning corporatie, de politie of wie dan ook schijnt zich af te vra gen wat hun aandeel in deze noodlottige samenloop van omstandigheden is, aldus Roosen. 'Sans issue' is eigenlijk het re sultaat van de teleurstellende ervaring die ik tijdens de zoek tocht naar hulp voor iemand in een crisissituatie heb opge daan", concludeert zij. „En zo zijn er een heleboel dingen om mij heen die mij raken en dat komt tot uiting in de beel dende kunst die ik maak. Kunst is voor mij een ware uitlaatklep." Een ander werk waaruit de betrokkenheid van de Middelburgse kunstenares blijkt is een serie die bestaat uit drie aardewerken halzen. De hals staat hier symbool voor kwetsbaarheid, maar ook voor de verbinding tussen het verstand en het gevoel. Bij de ze objecten staat het onzicht bare leed centraal. De eerste hals is duidelijk zichtbaar ver wond, bij de tweede hals is de verwonding minder zichtbaar en de derde lijkt helemaal her steld. „Je kunt je afvragen welke van de drie er nu het ergste aan toe is. Ik hoop ook dat mensen dat doen en na denken over wat zij zien als ze dit werk bekijken", besluit Roosen. En ook hier weer ligt zoals bij bijna al het werk van Roosen de waarheid onder de oppervlakte en niet in het zichtbare. Naast haar eigen kunstuitin gen geeft Yolanda Roosen les aan het kinder- en jeugdatelier van het MIKV en zij verzorgt regelmatig gastlessen, bij voorbeeld in het kader van de Brede School. „De lessen aan de Brede School vind ik heel leuk, maar ook belangrijk om te doen. De activiteiten van de Brede School zijn heel laag drempelig en zo krijgen ook kinderen die een opleiding aan bijvoorbeeld een MIKV niet kunnen betalen de kans om zich ontwikkelen." Op dit moment loopt in Zeeland de verkie zing van de 'Sporter van de eeuw'. Het jaar 2001 is het eerste jaar van de nieuwe eeuw en daarin past een feestelijke terugblik op het verleden. Er zijn door de Zeeuwse sportraad en de Zeeuwse pers vele sporters genomineerd. Allemaal hebben ze in de vori ge eeuw hun sporen verdiend in hun tak van sport. Allemaal hebben ze als sporter ook een binding met Zeeland. In de aanloop naar de finale van de verkiezing, die 11 mei in Ter- neuzen plaatsvindt, worden in de Faam/Vlis- singer enkele genomineerden geportret teerd. Geboren en getogen in Vlis- singen en er nooit vandaan verhuisd: ex-handbalinterna- tional Diana Niemandsver driet is op en top een Zeeuw se. „Mijn geboortehuis aan de Ferdinand Bollaan staat er nog, maar mijn oude school heeft plaats moeten maken voor huizenbouw" vertelt Dia na. Haar handbalcarrière be gon bij handbalvereniging 'Walcheren', waar ze tot haar vijftiende jaar gespeeld heeft. Op die leeftijd verhuisde Dia na naar het Middelburgse EMM, waar ze drie jaar speel de. „Op het moment dat ik EMM verliet speelden we in de hoogste nationale klasse, maar we stonden op het punt te degraderen", herinnert Dia na zich. „Op dat moment speelde ik, behalve in EMM ook als international in Jong Oranje. De coach van dat team heeft me gestimuleerd om bij een sterkere club te gaan spelen. De mogelijkhe den die EMM mij konden bie den waren, ondanks alle en thousiasme en goede wil van de club, uitgeput. Ook trainer Ton Kienhuis van EMM heeft me gestimuleerd om verderop te gaan kijken. Door de bin dingen van Ton Kienhuis en de bondscoach van Jong Diana Niemandsverdriet: 'het is weer net als vroeger. foto: Frank Husslage Oranje met Den Haag ben ik toen bij Hellas Den Haag te rechtgekomen". Roofbouw Diana heeft dat altijd heel erg gewaardeerd in Ton Kienhuis: hij koos niet voor het vasthou den van een supertalent bij zijn eigen club, maar probeer de Diana en de sport allebei te helpen door haar te verwijzen naar een plaats waar meer mogelijkheden lagen. In de daarop volgende jaren heeft Diana gespeeld bij clubs als het al genoemde Hellas Den Haag maar ook bij Quintus uit Kwintsheul en DVS uit Schie dam. In die tijd kreeg ze ooit zelfs een aanbieding om te ko men spelen in Noorwegen. Zowel in 1981 als in 1983 werd de Zeeuwse uitgeroepen tot handbalster van het jaar. Een beeldje op haar schoor steenmantel dat ze daarvoor destijds van haar man kreeg herinnert daar nog steeds aan. „In die tijd reisde ik vijf keer per week op en neer naar de regio Den Haag", vertelt Diana. „Vier keer per week om te trainen en de vijfde keer om wedstrijden te spelen. Over dag had ik een baan, 's avonds reed ik op en neer naar de randstad en ik kwam pas 's nachts weer thuis. Ik pleegde roofbouw op mijn li chaam maar had dat over voor de sport. Ik was en ben nog steeds heel fanatiek daar in: ik ga alleen voor het beste en als dat niet haalbaar is hoeft het voor mij niet." Ge durende de tien jaar dat Diana Niemandsverdriet in de Rand stad gespeeld heeft legde zij voor haar sport 800.000 kilo meter af: tien keer de wereld rond... Talent Op dit moment speelt Diana recreatief tennis. In de hand balsport had ze bereikt wat voor haar mogelijk was, meer was er niet uit te halen. Nog een paar jaar heeft ze haar er varing en kennis overgedra gen door als trainer te wer ken. Over de mogelijkheden voor de handbalsport in Zee land is de ex-international dui delijk: „Er is genoeg enthou siasme bij de clubleden. Er zijn echt mensen die het handballen naar een hoger ni veau willen tillen en daar veel tijd en energie in steken. Rob de Vos van EMM is zo ie mand. Aan de bezieling zal het niet liggen. Alleen is er op dit moment getalsmatig te weinig aanwas. De huidige generatie is niet zo sterk ge motiveerd voor sporten als eerdere generaties; er is zo veel meer te doen voor vijf tienjarigen. Doordat er minder handballers zijn, is er absoluut gezien ook veel minder talent. Er zijn te weinig mensen om uit te kiezen. Op dit moment zijn er niet eens voldoende mensen om een Zeeuwse competitie draaiende te hou den, de teams die in een com petitie willen spelen moeten daarvoor naar Rotterdam." Herhaling Op de vraag wat ze er van vindt, genomineerd te zijn als 'sporter van de eeuw' re ageert Diana met een welge meend ,leukl'. Diana voelt zich Zeeuwse en is nog steeds met hart en ziel betrokken bij sport. „Er zijn mensen die we ten dat ze me op bepaalde momenten niet moeten bel len, omdat ik dan op tv sport aan het kijken ben. Dan neem ik gewoon de telefoon niet op. Voetbal vind ik nog'altijd de mooiste sport. Als er in mijn tijd voetbal voor meisjes ge weest was, was ik voetbalster geworden. Nu sporten alle drie mijn kinderen. Een zoon tje speelt bij RBC in Roosen daal. Daarmee rijd ik wekelijks op en neer naar de training. Het is weer net als vroeger, al leen sta ik nu zelf langs de lijn." Kijk snel op pagina 22 en win f 100.- Juwelier De Vos uit Oost-Souburg viert vijfentwintigjarig jubileum in vernieuwde zaak. De Meermarkt in Oostkapelle gaat verder als Golff Supermarkt. In Vlissingen werd onlangs het nieuwe nachtcafé 'Brutus' geopend. pag- 12 Het ROC Zeeland start het nieuwe schooljaar met een opleiding voor vliegtuigpersoneel. De jamsessies van Panta Rhei krijgen een andere formule en de Vereniging Vrienden van Tinca zamelen kraampakketten en bouwmaterialen in. Ook vindt u op de streekpagina het overzicht gevonden voorwerpen. Bij CineCity in Vlissingen gaat deze week de film 'Enemy at the gates' in première. Restaurant De Zeelandbrug houdt woensdag 4 april een benefietdiner voor Cambodja en in de De Pompe in Goes speelt Kinster vrolijke punkpop. Basco presenteert de geplande onderhoudswerkzaamheden. Steeds meer woningcorporaties staan klussen in de woning toe. De BTW-naheffing op verbouwingen die in 2000 zijn begonnen en dit jaar doorlopen is van de baan. Advertentieverkoop (01 18) 484 316 Redactie (01 18) 484 276 Bezorgklachten (0800) 023 1231 Uitgebreid colofon: zie pagina zoekertjes Mond- en klauwzeer is niet gevaarlijk voor mensen. Dat zegt het Ministerie van Land bouw, Natuurbeheer en Visserij op de internet site van het ministerie. Het Voorlichtingsbu reau Vlees is blij met deze uitspraak, want vol gens hen is er nogal wat onrust onder de men sen. Mond- en klauwzeer (MKZ) is een zeer besmettelijke en ern stige virusziekte die voorkomt bij evenhoevige dieren als runderen, varkens, schapen, geiten maar ook wilde zwij nen, herten, reeën en een aan tal dierentuindieren. Paarden, honden, katten en pluimvee hebben er geen last van. De ziekte is niet gevaarlijk voor de mens. Er bestaat bij men sen wel een ziekte die lijkt op MKZ, namelijk hand-, voet- en mondziekte (HVM). Deze ziek te komt voor bij kinderen en jonge mensen. Het HVM-virus is op geen en kele manier verwant aan het virus dat bij evenhoevige die ren MKZ veroorzaakt. Voor meer info over MKZ of vlees consumptie: www.minlnv.nl/mkz of www.vlees.nl. Voor vragen over het eten van vlees kan ook gebeld worden naar het gratis informatienummer van het Voorlichtingsbureau Vlees, 0800-0036 advertentie Informatie over de gemeente Middelburg vindt u op pagina 3 Deze week: Stedelijk waterplan Boomplantdag Binnenstadsmanager Middelburg Yolanda Roosen toont een van de halzen uit de serie. foto: Jaap Wolterbeek

Krantenbank Zeeland

de Faam | 2001 | | pagina 1