Trek in
verse zeevis
Veertig jaar Strandkerk in Zoutelande
Stoepenwacht voor Koudekerke
1Ü323
Hardzeilen op Rede van Veere
Muzikale Tour de France
Kijk dan op de
achterpagina
32Sg C
WOENSDAG 14 JULI 1999
101 - NUMMER 28
Deze week een verhaal over de
winkel Kinderdijk 34, die onlangs
geopend werd in Middelburg.
De opbrengst gaat naar een project
voor ouderen in Roemenië.
Verder aandacht voor lunchroom
De Gouden Bock, pas geopend
in Middelburg.
Informatie over de gemeente
Middelburg vindt u op pagina 3
Deze week:
1
Kanongebulder uit een antieke voorlader luidt
zaterdag 17 juli de traditionele Van Loon
Hardzeildag op het Veerse Meer in. In marki-
zaatskledij gehulde kanonniers en merkent-
sters van schietvereniging De Fles steken
voor de Campveerse Toren het lont aan. Meer
dan dertig, voor het grootste deel monumen
tale hoogaarzen, hengsten en andere traditio
nele platbodems, nemen de strijd tegen el
kaar op.
PZC WEEKBLADEN
f aam/i^É^ger
De rooms-katholieke Strandkerk in Zoutelande
bestaat deze zomer veertig jaar. Dat wordt aan
staande zondag gevierd rr\et een bijzondere
dienst die geleid wordt door niemand minder
dan monseigneur M. Muskens, de bisschop van
Breda. Na de dienst wordt het boekje 'R.K.
Strandkerk St. Catharina', geschreven door
J.H.M. van der Velde, gepresenteerd.
Met het ouder worden kunnen er gebreken en
ongemakken ontstaan. Dat geldt voor mensen
en het geldt voor stoepen. In Koudekerke is
Leen Harpe coördinator van de Stoepenwacht.
Samen met een groep vrijwilligers signaleert
hij problemen die vooral ouderen en mensen
met een handicap ondervinden op straat.
Coördinator
Rollator
Pet
M
er
(advertentie)
Goede doorstroming verkeer gewenst
Heropening Roozenburglaan
Eerste paal Breeweg
De Van Loon Hardzeildag is
een dag vol traditie en in
Veere niet meer weg te den
ken.
Het is een eerbetoon aan de
vissersvloot van Arnemui-
den, in het leven geroepen
door de Veerenaar Hendrik
Willem van Loon in 1928. De
leefomstandigheden van vis
sers waren in die tijd zeer
slecht. Veertig zilveren riksen
waren er te verdienen in de
wedstrijd, en voor elk schip
een fles jenever. Tegenwoor
dig wordt er gestreden om
een zilveren wisseltrofee,
enkele jaren geleden ter be
schikking gesteld door de
gemeente Veere. Geheel
volgens de traditie zal de
burgemeester van Veere,
mevrouw A.C. de Bruijn, de
prijs uitreiken. Overigens is
één ding hetzelfde geble
ven: elke deelnemende
schipper ontvangt een kruik
jenever.
De oudste schepen die dit
jaar meedoen zijn de lem
meraak Twa Susters uit
1894, gebouwd in Friesland,
en de hoogaars YE 36, ge
bouwd in Tholen. Daarnaast
zijn er meerdere jachthoog-
aarzen uit het eerste kwart
van deze eeuw en kleinere
zeilschepen.
breed
door Ellen de Dreu
Een muzikale Tour de
France, noemt het Julia
na Drum Bugle Corps
de tweedaagse trip die
ze deze week maakt
naar het Franse plaatsje
Soisson.
Daar en in het nabijgelegen
Troyef zal het corps optreden
tijdens de jaarlijkse parades -
optochten met rijk versierde
praalwagens. De parades zijn
te vergelijken met de carne-
valsoptochten zoals die in
Brabant en Limburg nog al
tijd gehouden worden. Voor
Nedelandse muziekgezel
schappen is zo'n parade altijd
een leuk maar vermoeiend
optreden. De stoet trekt in
een laag tempo voort en er
wordt regelmatig gestopt om
kleine concerten te geven.
Het corps tijdens een optreden in Frankrijk eerder dit jaar.
Deze week aandacht voor de première van de hartver
warmende komedie Waking Ned: een film over een
onderwerp waar iedereen wel eens over droomt: het
winnen van een miljoen in de lotto. Het Ierse dorpje
Tullymore staat op zijn kop wanneer blijkt dat één van
de 52 inwoners de hoofdprijs heeft gewonnen. Verder
aandacht voor The Mummy, die ook in première gaat.
De Strandkerk ontstond nu ruim veertig jaar geleden in een legertent.
Oplage: 51.450 ex.
Uitgave: Uitgeverij Provinciale
Zeeuwse Courant b.v.
Exploitatie:
Ch. van den Oosterkamp
(0118) 484399
Privé (0118) 417802
Administratie:
PZC
Oostsouburgseweg 10,
postbus 18,
4380 AA Vlissingen.
Advertentieverkoop:
Jerry Tupanwel (Verkoopleider)
(0118) 484316 (privé (0118) 615044).
Lisetta de Witte
(0118) 484313 (privé (0118) 471876).
Linda Heikoop
(0118) 484312 (privé (0118) 641569).
Enrico Joziasse
(0118) 484308 (privé (0118) 614600).
Redactie:
Ellen de Dreu-Erkens
(0118) 484276 (privé (0118) 641484).
Chef-redacteur:
Ad Hanneman, (0118) 484275
of 06-54267115
Redactie-adres: Postbus 18,
4380 AA Vlissingen
fax. nr.: (0118) 472404
Bezorging: 0800-0231231
Druk: Wegener Nieuwsdruk Zeeland,
te Vlissingen.
Druktechniek: offsetrotatie.
Sluitingstijd redactie:
maandag 10.00 uur
Advertenties:
maandag 12.00 uur
FaamA/lissinger maakt deel uit van
de Zeeland Combinatie huis-aan-
huisbladen.
Totale oplage: 165.
In ons overzichtelijke uitkatern BREEDUIT veel
informatie over uitgaan in Midden-Zeeland en
handige van dag tot dag overzichten met het
uitgaansaanbod op het gebied van film, muziek,
theater en exposities.
De Strandkerk ontstond eigen
lijk al bijna vijftig jaar geleden,
toen Brabantse en Limburgse
toeristen een verzoek deden
uitgaan naar pastoor H. Snel,
het toenmalige hoofd van de
Petrus en Paulus Parochie in
Middelburg.
De veelal grote gezinnen wa
ren vaak niet in de gelegen
heid om vanuit hun vakantie
bestemming vervoer te vin
den naar de rooms-katholieke
kerk in Middelburg en dreig
den zo hun zondagse dienst
mis te lopen. De pastoor vond
er wat op: via een katholieke
hoofdcommissaris van politie
uit Eindhoven werd een grote
legertent geregeld van waar
uit de mis werd opgedragen.
Zo konden de katholieke toe
risten al in 1951 in de open
lucht hun kerk bezoeken. Het
zou dan nog acht jaar duren
alvorens de katholieke toerist
terecht kon in een echte Toe
ristenkerk, zoals de Strandkerk
toen nog genoemd werd: wel
iswaar ook zonder dak, maar
verder in alle opzichten gelijk
waardig aan andere kerken.
De officiële inwijding van de
open lucht kerk zoals die van
daag de dag nog steeds te
vinden is in Zoutelande vond
7 juni 1959 plaats.
Pastoor Snel zegende de kerk
en werd daartoe gemachtigd
door monseigneur J.W.M.
Baeten, de toenmalige bis
schop van Breda. Hij karakteri
seert het kerkgebouw dan als
volgt: „Van buiten lijkt het wel
een Oosters fort en van bin
nen is het net een karavanser
ai (een open gebouw in ste
den of langs de grote wegen
in Azië die reizigers
huisvest)". Anderen noemen
het gebouw een bunker of ge
vangenis. Nog steeds is de
openlucht kerk een opvallen
de verschijning, die wekelijks
nog goed bezocht wordt.
J.H.M. van der Velde schreef
een boekje over de geschiede
nis van de Strandkerk. Hij is
lid van de werkgroep die de
missen voorbereidt en kent de
katholieke toeristen als geen
ander. „De diensten worden
nog altijd in de open lucht ge
houden", vertelt hij. „Maar
wat vooral bijzonder is, is de
ongedwongen sfeer die er al
tijd heerst. De kerkgangers ko
men binnen met buggy's.
Honden worden ook gewoon
meegenomen.
Wie wil, kan aan de zijkant
een stoel pakken om op te
gaan zitten. Maar er kan ook
gewoon op het gras gezeten
worden. De kerkgangers zijn
met vakantie en daarom moet
je ook in de kerk zorgen voor
een vakantiesfeertje. Als het
gras een poosje niet gemaaid
is, zit je tussen de madeliefjes.
Er is geen kerk waarin dat kan.
Behalve hier dan natuurlijk".
Nog altijd zijn de missen in de open lucht. Ze kenmerken zich door een ongedwongen sfeertje.
foto Jaap Wolterbeek
Dat het Koudekerke gewor
den is, is een rechtstreeks ge
volg van het VerkeersVeilig-
heidsOnderzoek van vorig
jaar. Vooral voor 55-plussers
heeft Koudekerke, zeker in de
zomermaanden, een ver
hoogd ongevallenrisico.
De gemeente Veere had al
een klachtenlijn voor het mel
den van gevaarlijke situaties:
597697.
„Toch wordt daar weinig ge
bruik van gemaakt", weet
Harpe.
„Blijkbaar moeten mensen
toch iets overwinnen voordat
ze gaan bellen. De Stoepen
wacht is dan ook een aanvul
ling en komt niet in de plaats
van de klachtenlijn. Toen ik
een paar jaar geleden in de
Kampioen iets las over stoe-
penwachten, leek me dat ook
iets voor ons.
Ik heb contact gezocht met
Jan Kuijpers van de Stichting
Welzijn Ouderen Platteland
Walcheren en die heeft op
zijn beurt de gemeente Weert
benaderd, waar ook een stoe
penwacht was.
In overleg met de gemeente
Veere werd besloten in Kou
dekerke een stoepenwacht op
te richten en ineens was ik
coördinator van het project".
Vrij snel bleek er een groepje
mensen te vinden om te con
troleren en met het opdelen
van Koudekerke in zes wijken
is het hele dorp nu 'bemand'.
Regelmatig gaan de stoepen-
wachters in hun wijk kijken
en luisteren naar de bewo
ners.
„Extra fijn is het dat er ie
mand bij zit die een rollator
heeft", vertelt Harpe. „Die
komt natuurlijk andere din
gen tegen dan wij. Er zijn bij
voorbeeld speciale afritten bij
de stoepen, maar als iemand
z'n auto daar vlak voor par
keert kun je geen kant op".
Andere ongemakken zijn mis
schien minder in het oog lo
pend, maar minstens zo ver
velend. Harpe wil echter niet
voor politieagent spelen.
„Daar gaat het niet om", be
nadrukt hij. „Het gaat om
problemen die voor relatief
weinig geld zijn op te lossen,
maar dan moet de gemeente
wél weten dat ze er zijn. Ver
keersborden worden soms zo
allereerste dienst nog mee
maakte. Ook zij is nog jaarlijks
in de kerk te vinden".
Van der Velde is blij dat de
bisschop zondag de bijzonde
re kerkdienst zal leiden. Mus
kens is volgens hem „een bij
zondere vent, echt iemand die
niet bang is om zijn mond
open te doen over heikele on
derwerpen.
Hij zegt vaak dingen die ieder
een wel denkt, maar niet hard
op uit probeert te spreken".
Zo raakte de bisschop in op
spraak nadat hij had verkon
digd dat wie geen geld had
om brood te kopen, gerech
tigd zou zijn om het te stelen.
Van der Velde heeft Muskens
één keer ontmoet: „Toen was
hij, vlak na zijn installatie, op
rondreis om kennis te maken
met het bisdom.
Een heel aardige man, vond
ik". Na de dienst door bis
schop Muskens is er een re
ceptie bij de kerk. Hier wordt
het eerste exemplaar van het
boekje over de strandkerk
aangeboden aan de bisschop.
De dienst begint, net als altijd,
om 10 uur.
geplaatst dat er wel erg wei
nig stoep overblijft. Of losse
tegels waar na een paar re
genachtige dagen een grote
plas onder ligt die je natuur
lijk pas opmerkt als je onder
de modder zit. Onveilige situ
aties door overhangend
groen is ook zoiets. Dat kun
nen struiken zijn van de ge
meente maar ook particuliere
tuinbezitters zouden er reke
ning mee kunnen houden.
Het heeft natuurlijk ook een
beetje met mentaliteit te ma
ken hè.
De belangen van bewoners,
ondernemers en de gemeen
te lopen niet altijd gelijk. Dat
hou je toch, maar wat meer
rekening met elkaar houden
komt de leefbaarheid van het
dorp ten goede". De stoepen-
wachters zijn niet te herken
nen aan een pet of iets derge
lijks. „Ben je gek", lacht Har
pe. „Na al die jaren bij de
Koopvaardij heb ik genoeg
petten gedragen. Een kriti
sche blik is voldoende".
Niet alle stoepen in Koudekerke zijn even toegankelijk voor ouderen of minder-validen.
foto Jaap Wolterbeek
Al jarenlang kampt de katho
lieke kerk met een tekort aan
personeel. Het aantal jongens
en mannen dat een kerkelijke
carrière kiest, wordt altijd klei
ner.
Als gevolg daarvan heerst een
enorm tekort aan pastors.
Daarom werd in 1964 een ver
zoek gedaan aan de paters
van de Heilige Harten congre
gatie, uit het Brabantse Bavel,
voor assistentie tijdens de
mis. Die gingen daar graag op
in en bieden ook tegenwoor
dig nog een helpende hand in
drukke tijden.
De diensten zijn tweetalig.
Van der Velde: „Je hebt hier
natuurlijk te maken met veel
Duitsers en daarom wordt al
les ook in het Duits verteld.
Maar behalve Duitsers zie je
hier allerlei nationaliteiten:
Engelsen, Fransen, Italianen,
Belgen, noem maar op". Hij
lacht even: „Je merkt het ook
aan het collectebakje. Dat zit
dan weer ineens vol met
vreemd buitenlands geld".
Het aantal kerkgangers dat de
Strandkerk bezoekt verschilt
van week tot week. „Met Pa
sen hebben we het drukst",
weet Van der Velde uit erva
ring. „Dan zit het hier echt vol
met soms wel tweehonderd
tot tweehonderdvijftig men
sen per weekend. Het is gelijk
de start van ons seizoen, de
eerste dienst in het nieuwe
jaar. Daarna is het moeilijk te
voorspellen. Soms is het druk,
soms is er bijna niemand".
De toeristen die in de Strand
kerk komen, zijn daar meestal
niet voor het eerst. „Er zijn
hier bijna levenslange vriend
schappen ontstaan", vertelt
Van der Velde. „Er zijn er bij
die al twintig, vijfentwintig
jaar terugkomen, elke zomer
weer. We hebben zelfs een
mevrouw van zeventig die de
