Vlissingse terug van conferentie Beijing 3 c GROOTSE SKIBEURS Middelburgse Oostkerk schenkt Roemeense kinderen schoolbusje GEDENKBOEK OVER VIJFTIG JAAR GOESE OPERETTE VERENIGING Wa JAN JONGEPIER VERSCHOORE Door Ad Hanneman Via de gedreven vingers van Frans P.J. Doeleman heeft de Goese Operet te Vereniging haar gouden bestaan in een boekwerk samengevat. In negentien hoofdstukken plus voorwoord en afsluiting wordt de geschie denis tussen 1945 en 1995 uit de doeken gedaan. In het verlengde van de operette (en musical) worden de hoofdstukken aktes genoemd, het voor woord ouverture en de afsluiting slotakkoord. Dagdromen Musical Wereldtaal Veugels (1) PZC WEEKBLADEN Van 30 augustus tot en met 8 september is in de Chinese hoofdstad Beijing het Forum van niet-gouvernementele organisaties gehou den. Dit NGO-forum, dat deels tegelijkertijd met de wereldvrou wenconferentie op regeringsniveau werd gehouden, diende voornamelijk als lobby van vrouwenorganisa ties uit hele wereld met de politiek. In totaal waren er in Beijing zo'n vijftiendui zend vrouwen van over de hele wereld aanwezig, daarvan kwamen ruim driehon derd uit Nederland die ongeveer honderd organisaties vertegen woordigden. Optimistisch Sporthuis Jan Jongepier organiseert i.s.m. Auto-Poppe aan de Gildeweg in Viissingen donderdag 28 september t/m zaterdag 30 september 1995 3 DAGEN LANG OPRUIMING WINTERSPORTARTIKELEN Voor info: the pom oi spon Sporthuis Lange Viele 33-37, Tel. 011^-612514, M'burg Ruim 75 jaar huwelijks- reportages op maal IBM ML® MRS ®MLUJ)D® Recht t.o. C&A en Blokker 95e JAARGANG NUMMER 39 27 SEPTEMBER 1995 Tegen de stroom van culturele beterweters Het begon allemaal kort na de oorlog. De bevrijders waren nog druk doende om het Rijk van Hitier op zijn nummer te zetten toen in Goes de mannen en vrouwen vergaderden. Wat toen werd gezien als 'er moet nou maar eens wat leuks gebeuren', is nu uitgegroeid tot een vereniging die op een zeer hoog niveau het luchtige in het klassieke op de planken 'M: 1 üs ÊilM Eind september vertrekt een delegatie van het Middelburgse comité Oostkerkwijk naar het Roemeense dorp Viforasa om daar een personenbus aan de plaatselijke kerkvoogdij te overhandigen. Het busje zal daar worden gebruikt om de kinderen, die nu zo'n vier kilometer moeten lopen, naar school te brengen. Ook wordt de bus ingezet om mensen naar het ziekenhuis te brengen. Met het openbaar vervoer duurt zo'n reis drie uur. Het geld voor de aanschaf van de bus is afgelopen winter bijelkaar gebracht door een sponsorloop, benefietconcert en giften. Op de foto ontvangen leden van het bestuur van het comité de sleutels van de personenbus. brengt. De eerste schreden werden gezet op 17 september 1944. Niet alleen een gedenk waardige dag voor Goes - zo ongeveer beschrijft de Wal- chenaar Doeleman de oprich tingsvergadering. Op die dag nameljjk vielen Amerikaanse bommenwerpers Duits lucht doelgeschut aan. Daarbij kwa men 23 Vlissingers en 45 men sen uit Biggekerke om het leven. „Een grotere tegenstel ling was daarbij niet denk baar", meldt Doeleman. Want: „In operettes worden conflic ten zonder bloedvergieten en met hooguit wat galant degen- gekletter beslecht". Dat de operette in Goes van de grond kwam had te maken met de hang naar verstrooiing. De wereld is hard, en een mens heeft wel eens een verzetje nodig, wil dagdromen en kij ken door een rose bril. Ruim vier jaar hadden de mensen geleefd tussen angst en ver driet. En nu er een eind aan leek te komen, werden de bakens onmiddellijk verzet. Er was weliswaar van alles te doen in het Goese uitgaansle ven, maar meer dan de Duit sers toestonden kreeg het publiek niet te zien of te horen. Dat zal wel van een 'bedenke lijk karakter' zijn geweest, stelt Doeleman vast in de ouverture. Overigens was operette behoorlijk populair. En net zoals de house-muziek nu door velen wordt verguisd, haalden de gevestigde smaakmakers hun neus op om zoveel luch tigheid in de uitvoeringen in de theaters. Wat niet drama tisch was, werd afgebroken tot aan de grond. Geen enkel begrip voor noviteiten in cul tuurland, totdat - wellicht - een meerderheid onder de culture le vaandeldragers is te vinden die anders beweert. Ook Doe leman stelt dat vast en gaat - wellicht - iets te veel in op de excuses die moeten worden gemaakt voor het feit dat iemand van operette kan hou den. En was het trouwens niet Emile Zola die bij zijn verslag over het Drefusy-proces vast stelde dat de geschiedenis zich steeds maar weer herhaald? Doeleman neemt in zijn gedenkboek over de jarige operettevereniging de lezer mee naar veranderingen en stelt historische feiten vast die te maken hebben met de gou den operettevereniging, de operette in het algemeen en wat anderen er van vinden. Ook een vergelijking met de - made in USA - musical maakt hij, waarbij het stigma 'onvol doende niveau' al net zo mak kelijk werd geplakt. Maar hij haalt er ook grootheden bij die de operette (en musical) wel degelijk op het niveau der muzen tillen. De door Fritz Hirsch in 1933 als 'sprookjes voor grote mensen' betitelde operette en de door de wereld vermaarde dirigent Herbert von Karajan tot leerschool voor orkestleiders verheven muziek-comedie kan - zo stelt Doeleman met afstand vast - zien de cultuurbaronnen dan ook met graagte als kunst voor het kleinburgerlijke deel van het volk. Doeleman ietwat cynisch: „In Nederland heeft alleen Fred Bredschneyder ooit een boek over de operette geschreven". Over publieke belangstelling heeft de Goese operettevereni ging nooit te klagen gehad. Sterker nog: de theaters en Zeeuwse schouwburgen stroomden vol als de Bevelan ders voor hun zelfgebouwde decors tot actie overgingen. Maar zelfs in de provincie werd die populariteit meteen aangegrepen om de avond uit voor velen uit alle lagen van het volk te bagataliseren. In het vervolg van het boek gaat hij daarop in. Breed meet hij uit wat de Goe- senaren in de loop der jaren aan werk verzetten. Alle ope rettes die werden ingestu deerd worden versierd met foto's in herinnering opge haald. De lezer ziet de verande ringen voorbijtrekken. Juffrou wen worden mevrouwen, het aanspreken met 'de heer zo en zo' wordt gewoon Jan, Piet of Henk. De tableaus met mede werkers veranderen. Stevige jaren vijftig kuiten in witte maillots gehuld blijven de sfeer echter bepalen. En er is ook nog die opera ooit uitge voerd en de crisis die ont stond. Ook werden regelmatig beroepskrachten ingehuurd om het niveau nog hoger te til len, hoewel degelijk aan de ontwikkeling van de spelende leden werd gesleuteld. En zo zegt Hans Swinnen in het 'slotakkoord': „Wij hebben een zekere kwaliteit opge bouwd". En - zo meent de auteur Doeleman - het laatste woord over de Goese Operette Vereniging is nog niet gespro ken. Het saamhorigheidsge voel - aldus Doeleman in zijn slotwoord - komt misschien wel door de simpele verhaal tjes die de operette kenmer ken. Maar beter nog vat de eer ste dirigent van het gezel schap, Jan Kousemaker, het samen. „Ik heb wel eens aan mijn leerlingen gevraagd: wat vind je de wereldtaal: Dan zei den ze: Engels. Ik zei: zeg maar tegen je leraar dat dat niet waar is. Muziek is de wereld taal". Aanstaande vrijdag begint in de Middelburgse filmtheater Schuttershof het zevende Filmfestival Zeeland. Op de Uit- pagina een programma-beschrijving. In de Vlissingse Piek herleven oude tijden als aanstaande zaterdag twee punkbands optreden. Modehuis Souplesse verhuist binnenkort naar het voormalige pand van Autorijschool Freddy Wolff in Viissingen. Directeur Ilse Swint: „Nu kan ik het cursusaanbod vergroten". In de maandelijkse rubriek Kinderboeken bespreekt Margreet Meulmeester deze keer een aantal boeken voor en over kleintjes. Verder deze week de vaste rubrieken Bedrijfskundig Bekeken en Psychoconsult. Ergens is het opvallend hoe veel typisch Walcherse vogel namen er in de loop der tijd zijn verdwenen. Misschien heeft het te maken met het feit dat er steeds minder men sen geregeld buiten op het land werken. Het oude woord voor merel, 'mèrelaer', wordt bijvoorbeeld weinig meer gehoord, al lijkt het hier en daar bewaard gebleven in 'mèrelaersnistje', een wat spottende benaming voor een veel te klein hoofd deksel. Een 'gouwe mèrelaer' is ook zo'n oud-Walcherse vogel naam. In het Nederlands heet het beestje wielewaal, een vogel die behalve zijn geel/zwarte kleur inderdaad veel van een merel wegheeft. Vogels worden in het Wal- chers wel meer op basis van kleur vernoemd. Zo is een 'gospieper' niet hetzelfde dier als de Nederlandse graspie per. De graspieper leeft op de grond (tussen het gras), terwijl de 'gospieper' (groenling) in het bos leeft en grasgroen van kleur is. De witte en de gele kwikstaart heten in het Walchers respec tievelijk 'paerewachtertje' en 'koeiewachtertje', terwijl het 'paerewachtertje' ook nog bekend staat als 'blauwlenter- tje'. Een 'fernienbietertje' is een klein vogeltje dat net als zwaluwen ('zwèlmpjes') op 'fernien' (kleine viegende insekten) jaagt. Maar ze doet dat niet door net als de zwaluw continu rond te vliegen, maar door in duikvluchten vanaf een uitkijkpost toe te slaan. Hoogstwaarschijnlijk gaat het hier om de (grauwe) vliegen vanger. Heel mooi is tenslotte 'troenk- mosse' voor de ringmus, u weet wel zo'n mus met een wit halsbandje. Ringmussen broe den en slapen namelijk vaak in boomholtes en waar vind je die meer dan in 'troenken' (knotwilgen). Slapende 'troenkmossen' werden vroe ger overigens wel door kinde ren gevangen in jampotjes aan een steel en in kooitjes gezet ('slaopers/slaepers vange'). De meesten overleefden dit 'spel' helaas niet. Marco Evenhuis Oplage: 25.200. Gratis huis-aan-huis op geheel Walcheren in combinatie met de Vlissinger. Totale oplage: 48.710. Uitgave: Provinciale Zeeuwse Courant b.v. Administratie: PZC Oost-Souburgseweg 10, postbus 18,4380 AA Viissingen. Advertentieverkoop: J.L. Saija, 0118-484312 (privé 0118-418686) Redactie: Ad Hanneman, 0118-681271 en Ellen Erkens (ai), 0118-681270. Redactie-adres: Postbus 5017, 4330 KA Middelburg Faxnr. 0118-681215. Bezorging: 0118-484215. Druk: Vink-Rotadruk b.v., postbus 36, 4570 AA Axel. Druktechniek: ollsetrotatie. Sluitingstijd: advertenties vrijdag PZC, Markt 51, 17.00 uur, Postbus 5017, 4330 KA Middelburg, tel. 0118-681000 Oost-Souburgseweg 10, 17.00 uur. Postbus 18, 4380 AA Viissingen. tel. 0118-484000. De Faam en De Vlissinger maken deel uit van de Zeeland Combinatie huis-aan-huisbladen in Zeeland. Totale oplage: 172.550 Eén van de Nederlandse deel neemsters aan het NGO-forum was Ina van Gelder-Leenheer uit Viissingen. Ina van Gelder- Leenheer nam aan het forum deel namens de Nederlandse Christelijke Vrouwen Bond - NCVB - waar zij bestuurslid van is. Van vlak voor tot vlak na het congres bivakkeerde Van Gelder-Leenheer in Huai- rou, zo'n zestig kilometer bui ten Beijing. „Het forum diende om vanuit de vrouwenorgani saties signalen door te geven aan de regeringsdelegaties. Die moesten het op de VN- conferentie eens worden over een twaalftal hoofdthema's zoals armoede en gezond heidszorg. Tijdens het forum werden er dagelijks work shops gehouden waar je aan deel kon nemen. In totaal zijn er vijfduizend verschillende workshops gehouden. Zelf heb ik voornamelijk geko zen voor bijeenkomsten over mensenrechten, religie en cul tuur", vertelt Van Gelder-Leen heer. De workshops werden gehouden van negen uur 's morgens tot zeven uur 's avonds. Daarna volgde nog een cultureel programma. Van tegenwerking door de Chinese overheid zoals die in de media werd vermeld heeft Van Gel der-Leenheer weinig gemerkt. „Je hoort wel geruchten maar zelf heb ik er weinig van gemerkt. Bovendien golden op het conferentie-terrein de regels van de VN. Voordat je daar binnenkwam werd je wel uitvoerig gecontroleerd maar binnen het terrein waren zelfs demonstraties toegestaan". Eén van de meest interessante aspecten aan haar verblijf in Beijing vond Ina van Gelder- Leenheer de contacten met vrouwen uit andere landen. „Je hebt natuurlijk wel gelezen over de omstandigheden waarin vrouwen leven in ande re werelddelen maar het is toch heel anders als je iemand over haar eigen ervaringen hoort praten. Ook het wereld nieuws wordt ineens heel anders ervaren als alle natio naliteiten vertegenwoordigd zijn. Bijvoorbeeld de berichten over de bombardementen op voor malig Joegoslavië werden door vrouwen die daar van daan kwamen natuurlijk zeer gelaten ontvangen". Hoewel de Vlissingse voor vechtster van vrouwenrechten de officiële tekst die is opge steld op de VN-conferentie nog niet onder ogen heeft gehad is ze optimistisch over de uitkomst van de bijeen komst. „Het document is door honderdvijftig van de hon derdtachtig deelnemende lan den aangenomen. De landen die voor hebben gestemd die nen zich daar ook aan te hou den. De conferentie is eigenlijk nog beter verlopen dan ver wacht. Met name de erkenning van de seksuele rechten van de vrouw als mensenrecht vind ik een enorme vooruitgang". Terug in Zeeland gaat Van Gelder- Leenheer verder met haar werkzaamheden voor de NCVB. „Ook in Zeeland is er nog genoeg aan de rechten van de vrouw te doen. Ik denk dan bijvoorbeeld aan geweld tegen vrouwen, vluchtelingen vrouwen en beeldvorming in de media". Ina van Gelder-Leenheer: „De conferentie is eigenlijk nog beter verlopen dan verwacht". FOTO ANDA VAN RIET.

Krantenbank Zeeland

de Faam | 1995 | | pagina 1