KING Dames, Hier! Is de motorlooze JOBIER. A. VAN ROON, Onzo PRIMA ROOMBOTER ADVERTENTIEBLAD VOOR MIDDELBURG EN DE DORPEN OP WALCHEREN santje snip en snap. 0.821/2 per pond. advertentien. huur uw stofzuiger l» j» van 't westende restant dekens worden opgeruimd» „de bokser" aug» cozijn verschijnt des woensdagsmiddags No. 19 24 januari 1934 38e jaargang prijs der advertentiên: UITGEVERS: LITTOOIJ OLTHOFF, POSTREKENING 42280, TELEF. 238 PEPERMUNT Die geeft U veel plezier, Laat de kabouters Uw Karpet, Divan enz. eens doen, U zult versteld staan. Langeviele 219 Middelburg. Kachelmagazijn en Machines, Wringers en de Reuklooze DEMON Petr. Gas- toestellen voor koken en verwarmen. Coöperatieve Melkinrichting „Walcheren" - Middelburg. DRAISIJIA-vanVALKEMBURQ^ A -'iLEVERTRy ADVERTENTIÊN KUNNEN TOT UITERLIJK 12 UUR AANGE NOMEN WORDEN AAN HET BUREAU SPANJAARDSTRAAT □EFFIFIM VAN 1-3 REGELS 45 CT., IEDERE REGEL MEER 15 CENT, 3 MAAL PLAATSING WORDT SLECHTS 2 MAAL BEREKEND, BIJ CONTRACT VOORDEELIGE VOORWAARDEN DOOR C. JACOBSZ. TWEEDE DEEL. X. Nog juist bijtijds. Dc weduwe be reidt Jan Bril de grootste, en tevens de heerlijkste verrassing zijns levens. Nog een verrassing, maar van geheel anderen aard. Ik heb U al meermalen verteld, dat de jonge boekverkooper tegen het vallen van den avond meestal een kleine wandeling maakte, en ook thans (het was Donderdag 15 Juni) verzuimde hij dit niet. Het was een gure, winderige regen avond, die allerminst tot buiten-zijn nood de, en toen hij de Langeviele insloeg, vond hij die dan ook heelemaal verlaten. En langzaam ging de jongeman voort, stil en peinzend, zooals steeds. Maar er gebeurde iets, dat hem uit zijn overdenkingen deed opschrikken. Onge veer in het midden van de straat vernam hij plotseling een allervreeselijkst gejam mer, alsof iemand het leek wel een kind onduldbare pijnen uitstond en in doodsangst om hulp schreeuwde. Jan Bril was oogenblikkelijfc stil blijven staan, en luisterde. Verschrikkelijk wat gebeurde er Ja, hier was het achter deze deur deed het gillen en kermen zich hooren, hier in dit huis, de woning van Beheijdt, wiens zoontje hij onlangs uit het water der gracht had gehaald. Uit de gang klonk een geluid, alsof men hard tegen een kamerdeur schopte, er uit alle macht op beukte en sloeg, maar het angstgeschrei duurde onverminderd voort en een „Vader Vader klonk zoo wan hopig, dat de eenzame wandelaar ver bleekte. Plotseling werd de voordeur opengerukt en een kind stormde naar buiten, met brandende kleeren en akelig verwrongen gelaat. „Help me Help me Help dan toch HelpMaar dit geschreeuw was overbodig. Zijn groote, ruime manteljas uittrekken en het knaapje er in wikkelen, was voor Bril het werk van een oogen- blik. Met moeite wist hij de vlammen te dooven, niet voelende, hoe hij zich de handen wondde en hij droeg Keesje naar binnen en klopte op de deur, achter welke de heer Beheijdt nog zoo heerlijk sluimerde, droomende, dat zijn beminde huisvrouw nog wel een maand in Vlissin- gen zou blijven, en hij dus meer dan vier weken zou kunnen eten en drinken, wat hij verkoos. De kleine vuurwerkmaker had, vreemd genoeg, al heel weinig letsel bekomen. „Santje", sprak de weduwe 's Maandags, na het avondeten, „Het is om dezen tijd altijd stil in den winkel, en daarom ga ik maar eens even naar neef Jan zien. Ik zou het wel aardig vinden, als we samen gin gen." „Dddat kan niet, juffrouw..." Santje boog zich diep over haar bordje, als begon zij heel nauwkeurig de daarop aanwezige kruimels te tellen. „En waarom kan dat niet vroeg juf frouw Berckhout met een heimelijk lachje. „Dat zou ik wel eens willen weten." „Ja, ziet Uals Roos straks het eet gerei omwascht, moet ik afdroogen we doen dit immers altijd samen Enik zou ook nog graag een zakdoek zoomen..." „O meisje, meisje De goede vrouw lichtte Santje's kin omhoog, maar de mooie oogen bleven nog altijd op het bord ge vestigd. „Roos kan best alléén voor alles zorgen, en die zakdoek loopt niet weg Wat scheelt je toch? Telkens, als ik je vraag, mee naar den overkant te gaan, heb je het te druk, of je zoekt een ander voorwendsel. Want uitvluchten zijn het, dat valt niet te ontkennen Kijk mij eens aan, meisjeslief Santje" de brave we duwe sprak zóó vriendelijk en zóó ernstig, dat haar wensch onmiddellijk vervuld werd, en zij in twee donkere, vochtige oogen keek. „Santje, kindtwijfel je er aan of ik het goed met je meen Het meisje schudde het donkere kopje, maar zweeg. „Je twijfelt dus niet ging de oude vrouw voort. „Dat vind ik heel, heel pret tig, Santje Weet je nog, hoe ik wel eens gezegd heb, dat ik wenschteo, kind was het maar zoowas jij mijn dochter maar Nog dieper boog Santje haar hoofdje over het bord. Twee groote tranen big gelden haar langs de wangen. De weduwe zag het en zij vervolgde „Ik geloof, dat er tusschen neef Bril en jou iets is voorgevallen. Ikik zou het zoo graag weten, mijn kind Niet uit nieuwsgierigheid, maaromdat je mij niet onverschillig bent." Nog altijd schenen de kruimeltjes San tjes aandacht te vragen. Maar eindelijk, eindelijk toch hief zij het aanvallige kopje op en de weduwe schroomvallig aanzien de, sprak zij stil„Hij heeft mij gezegd, dat hij van mij houdt, en gevraagd, of ik..." Het arme meisje zweeg. „Nu begrijp ik het", sprak de weduwe, en er klonk teleurstelling, verdriet in haar toon. „Neen, als je zijn liefde niet beant woordt, is het verstandig, niet te gaan. Weet je, wat ik zoo heerlijk gevonden zou hebben Jullieoch, laat ik maar zwij gen. Nu hij je toch onverschillig is „NnneenSantje klemde plotseling de handen ineen. „Hij is mij nietniet onverschillig „O, kind, werkelijk Het klonk als een kreet van jubel en blijden triomf. „Hoe heerlijk Jij bent dus van gedachten ver anderd, en mijn goede neef is dit na tuurlijk niet! Het kan niet beter Mee, Santje, meemaar laat ik je eerst een kus geven Al meer dan een half uur zaten zij met hun drieën in het kleine woonvertrek ach ter den winkel. De oude heer was naar een vergadering. De weduwe schonk een kopje thee. „Het is toch toevallig", sprak zij, „dat jij voor de tweede maal het leven van dien deugniet redde, Jan Maar de eerste maal kwam je er beter af. Die jasmaar och, dat is het ergste niet! Je handen..." Jan Bril antwoordde niet. Onafgebroken keek hij naar het lieve, donkere meisjes kopje, dat al maar neergebogen bleef. De goede weduwe glimlachte, en zette den theepot weer op het komfoor. „Heb je nog pijn. Jan Santje sloeg de oogen op, en even zag zij de omzwachtelde handen. „Hebthebt U veel pijn vroeg zij zacht. Het was geen gewone beleefdheids- vraag, neen er klonk lieve, innige be langstelling in haar toon. Verrast keek de jonge man het meisje aan. „Kinderen", sprak de weduwe opeens, „al maanden kennen je elkaar, en altijd is het, of er tusschen jullie nooit eenige toe nadering zal komen. Je doen zoo verlegen, zoo stug, zoo vreemd kan dat niet an ders worden Ik zou dat prettig vinden, en" hier zweeg de brave vrouw even jullie ook, dat weet ik." Juffrouw Berckhout trad op het meisje toe, sloeg den arm om haar schouders, en voerde haar zacht met zich mede, naar den grooten leunstoel, waarin Jan Bril gezeten was. Voorzichtig, heel voorzichtig vatte zij zijn handen, en legde ze in de warme, blanke handen van het meisje. Dan richtte zij zich op en sloop de kamer uit. „SantjeHet was een kreet van blijdschap. „Wil jewil je werkelijk?" „Jaik wilSantje sprak schier onhoorbaar, zij fluisterde, maar zóó stel lig, dat het allen twijfel buiten sloot. „SantjeSantjeEindelijk dan toch „Ja, Jan, eindelijksprak het meisje, en zij vervolgde „Wil je mij vergeven, dat ik een poosje geleden zoozoo leelijk deed? Ik... ik meende het niet..." De jonge man sloeg de armen om San tje's hals, zoo goed, als zijn verbonden handen dit toelieten, en beider lippen von den elkander in den eersten, innigen kus. „Santje, mijn lieveling, mijn schat klonk het teeder en daarop heel, heel zacht: „Moederlieve, lieve Moeder Het meisje hoorde die woorden en zij had er hem te liever om. Dien avond, even na negenen, werd een groot pak bezorgd, voor „den menschlie- venden Bril", zooals met geweldige letters op het grauwe papier te lezen stond. Het pak bevatte een oude, gelapte koetsiers- jas, waaraan een brief was bevestigd van den volgenden inhoud Braave Bril. Gij hept voor den tweeden maal, het leeven, gered van het aanminnigen knaapje, dat ons boven alles dierbaar is, waar' door gij voortaan onzen eeuwigen dankbaar- heit geniet en inplaats van Uw Jas, denwelken een beetje geschroeit is, Dezen Anderen ont- Jangt, dien gij nog wel zult willen Gebruiken. In eenen van den zakken vindt u een Spanen Doosje met een Schelling. Koop daar maar een pond Tabak voor, want gij zult Zulken duure Tabak noch wel nooijt gerookt hebben. Dit is geschreeve door den WelEdelen Heer Beheijdt en echtgenoote. Nog dienzelfden avond ontving de waar dige rentenier het treffende blijk van zijn altijd durende dankbaarheid terug. (Wordt vervolgd) Snip Snap Snip Snap Snip Snap Snip Snap Snip Snap Snip Snap Snip Snap Snip Snap Zeg Snap, wat de Omzetbelasting betreft O man, zwijg over die belasting. Daar heb ik juist ongeveer een uur met mijn vrouw over geredeneerd en begin jij nu ook alweer. Dat kon ik oök niet weten, dat jij met je vrouw daar ruzie over had. Nou ruzie, neen zoover is het ge lukkig niet gekomen, want mijn vrouw weet ook wel, dat ik er onschuldig aan ben. Maar als Mi nister Oud aanwezig was geweest, dan zou hij er van langs gekregen hebben. Want onder ons gezegd, als moeder de vrouw eenmaal aan den gang is, dan is ze niet bang, zelfs niet van een Excellentie. Maar wat had haar nu zoo ont stemd Och een samenloop van omstan digheden. Ze liep langs een bak kerswinkel en kocht daar iets, dat 10 cent kostte en de bakker nam het dubbeltje in ontvangst. Maar laat ik je even in de reden vallen, brood valt toch niet onder de Omzetbelasting. Neen gelukkig niet, brood is vrij, maar ze kocht zeker iets van snoep of bolussen of zoo iets. Maar even later komt ze terug en haalt nog wat en dat kostte 20 cent, maar toen beduidde de bakker haar, dat ze nu 21 cent moest betalen, 1 cent n.l. voor de belasting en dat viel verkeerd. En nu heb jij de Omzetbelasting uiteen moeten zetten voor je vrouw. Dat wil zeggen, het weinige, dat ik er van weet. En toen ik zei, dat het misschien gemakkelijker was geweest deze belasting bij de bron te heffen, toen kreeg ik er van langs. 'k Wou, dat ik er bij geweest was! Ze zei, bij de bron, bij de bron, bij welke bron Wat is dat nu weer voor gekheid. Houd er maar over op. Voor de verkiezing, zei ze, heb ik door de Radio iemand gehoord, die nu Minister is, en die zei, dat het Nederlandsche Volk niet meer belast kon worden. De grens was bereikt en men doet niets anders dan nieuwe belastingen heffen. Ik merk, dat je vrouw er wel iets van weet. Er is toen gezegd, dat het gevonden moest worden in minder uitgaven. Maar dit is zeker, het zal wel eenige maanden duren, voor ieder goed snapt, hoe de Om zetbelasting moet worden toege past. En een meerdere administratie dat die wet met zich brengt, ge weldig Stapels papier man, zijn er mee gemoeid. En ik hoop, en denk ook wel, dat men in den eersten tijd vanwege de inspectie niet aanstonds kwade trouw veronderstelt, als er iets niet in den haak blijkt te zijn. Maar één ding is gelukkig, deze wet is tijdelijk. Neen zeg, die is goed. Of jij nog zoo'n onnoozele hals ben. Tijdelijk! Ja, inderdaad deze wet wordt tij delijk genoemd, maar Snap eer dat deze wet wordt ingetrokken, zijn we heel wat jaren ouder geworden, als we blijven leven. Dit is wel zeker, de Regeering doet haar best in deze moeilijke tijden om het Nederlandsche volk door de branding heen te sturen. En na tuurlijk, ondanks den goeden wil, worden wel eens maatregelen ge nomen, die beter achterwege had den kunnen blijven. voorzien van Rijkscontrölemerk, kost vanaf heden Verkrijgbaar bij alle slijters bij de N.V. Slijtersver. „Samenwerking" en winkeliers SnipZoo las ik deze week een gedichtje over de Pluimveeteeltregeling in de N. Hoog. Crt. Daar wordt een beetje gespot met de Pluimvee geschiedenis. SnapZoo, laat eens hooren. SnipHier heb ik die krant. Luister T eeltbeperking-Regelingen Zijn bij ons niet van de lucht, Nu weer komt er een voor pluimvee, Doch, dit lijkt meer op een klucht. De Centrale, voor het pluimvee, Koopt de broedmachines aan. Leent ze daarna aan de „broeders" Mooier kan het toch niet gaan. Elke fokker is pas fokker Als hij ingeschreven staat. En zich stipt houdt aan de wetten Die men hem dan stellen gaat. De administratie-boeken En een enkel formulier Geven thans de kippeboeren Wat verandring en vertier. Elke fokker, kuikenbroeder, Krijgt een nummer en een naam. Alleen „broeders" met dit teeken Zijn tot broeden dus bekwaam. Ieder ei moet voor het broeden Eerst nog even op de schaal, Wie een ei broedt dat te licht is Krijgt gewis proces-verbaal. Kuikens mogen afgeleverd, Slechts in doos met banderol Ongeband'roleerde kuikens Is toch zeker al te dol In „vermeerderingsbedrijven" Moet „huisvesting" prima zijn, Iedre kip krijgt 15 meter In het vierkant, tot domein. Ieder kip- of eendekuiken Moet voorzien zijn van een merk, Als 't volwassen en gekeurd is, Aangebracht aan hare vlerk. (Elke haan moet toezicht houden Of gezorgd wordt voor zijn hen. Van deez' reegling komt een afschrift Naar men zegt in iedre ren.) Lezer, krijgt Uw kip een broedkuur, Houd dit dier dan stevig vast, Want gij snapt, dat in dit systeem 'n Broedsche kip ook niet meer past SnapWel aardig gezegd. Maar Snip, heb je ook reeds opgemerkt, dat men bezig is aan het pompgebouw- tje aan het Noordplein. SnipJa, en als ik het niet gezien had, zou ik het van mijn tante wel ge hoord hebben. Je weet, die heeft verleden jaar zich er al voor ge- interesseerd. Ze hoopt nu, dat die pomp goed haar werk doet na de reparatie en dat dan het veront reinigen van de Singels tot het ver leden behoort. SnapDus dezen zomer geen stank meer van de vesten. Gelukkig Evenals in 1933 heeft de Schoenfabriek „Robinson" ook dit jaar wederom een speciale JONGENSkalender laten ver schijnen, welke door ons in samenwerking met onze afnemers, de schoenwinkeliers, verspreid wordt. De belangstelling voor dezen ROBIN- SONkalender groeit geweldig. De oplaag was dit jaar tot 130.000 exemplaren. Onder de talrijke kalenders, neemt de ROBINSONkalender dan ook wel steeds een aparte plaats in. Bovendien is de uit voering, verzorgd door den bekenden kunstschilder Eelco Leegstra uit Bussum, zoodanig, dat elke jongen dien kalender graag een plaatsje zal geven. Een bijzondere aantrekkelijkheid ver krijgt de kalender verder door den kleur- wedstrijd, welke er aan verbonden is. Ziet hiervoor de rugzijde van het eerste kalen- derblad. De overige bladen bevatten op de ach terzijde in 't kort het zoo beroemde RO- BINSON-Crusoë-verhaal, terwijl 500 exemplaren van dit complete verhaal de hoofdprijzen vormen van dén kleurwed- strijd. 0.60 per week. NA TWEE JAAR UW EIGENDOM. Vraagt inlichtingen. Gortstraat 343 Middelburg 2 persoons Wollen Dekens 1.75 en 2.45. 2 persoons Gewatteerde Dekens 3.75. 2 persoons Fantasie Wollen Dekens 3.75 Wollen Kinder Dekens 75 cent. Profiteert hiervan. Alleen bij GRAVENSTR. 252 - MIDDELBURG ONTVANGENruime keuze in Zeemen, kwaliteit gegarandeerd. Een prima Spons voor 15 ct. Bezems, Vegers, Dweilen, Borstels, Closetpapier, Vulemmers, Wasch- borden. L. v. OORSCHOT, Korte Noordstraat Middelburg

Krantenbank Zeeland

de Faam | 1934 | | pagina 1