EIÜVI1DEn-t1IEUW5 Wie schrijft er mee van en over Flakkee? Overdenking Architectenburo A. Koole verder met nieuwe eigenaren Politieberichten Leerlingenuitvoering Muziekschool uit de Heilige Schrift Wij zijn rentmeesters onzer goederen... Oostflakkee Jan Knape Mzn. 2e Blad VRIJDAG 26 JANUARI 1990 No. 5870 OUWE VERHAELEN.... Van een oud-Flakkeeënaar ontvingen wij de volgende bijdrage, die we wat bij gewerkt hebben wat 'de taeV betreft, daar gaan we dan: As goeje lezer van 't Eilande Nieuws, in oak Oud-Flakeeënaer, lees ik netuurlukop z'n Flakkees gezeid mit belangstelling. Die verhaelen, ik vind ze zo prachtig! Voorheen toen mun vaoder nog in Ebbe in Vloed weunde, was hut altied weer un genoegen om die ouwe verhaelen te hoaren. Vooral over die ouwe pleeën op Flakkee. Daer bin wat verhaelen over gedaen.... Mar mien vaoder had un waer gebeurd verhael, hie weunde toen nog op dun Kraenendiek, waer dit gebeurd is. 't Was in dun tied van hut juunplok- ken, dan had je van die vreesluk vuule handen van, dat weten we allemael- wel heej. Zo was Doms, ook un maot van vaoder juun wezenplokke, mar bie het nae huus willen gaen op zun ouwe fietsje, loapt bie vaoder voor de deur zun ketting van de fiets. Affijn, hie heit un dur opgeleid, mar tot overmaet van ramp zitten zun han den hjielemael oengder de smout. Vroeger hadde we gijeen kast om de ket ting, mar wel un dot waegensmeer duran, want hut mos soepel loape. Op dat moment was mun vaoder oengderan dun diek bezig mit dun blauwen ofte laeten stappen (dat was de plee-emmer leegmaeke), hie hattun al van stal gehaeld, un beetje waeter dur opgegote om de lucht een beetje weg te houwen, in oak was hut un karweitje dat altied tegen schemertied gebeuren mos, dan zagge de buren hut niet zo. Op 't moment dat vaoder un gaetje gaet graeve in de mispit komt Doms, zo hiette zun moat achter om loape in zeit tegen vaoder: zeg Jan mak even mun handen wassen? Bèjaet zeit vao der, gae je gang mar, in hie gaet deur mit het gat graeven in de mispit. Tot dat hie Doms hoart roepe, hee Jan, wat zit tur eigenlijk in die emmer, het liekent wél stroengd. Dat klopt zeit vaoder; ik docht al zei Doms, hut voelde al zo smeuig an toenk mun hand dur in stak. Als vaoder dat ver telde, liepen nog altied de traenen over zun koanen. Laeter bimmun in Sesiej gaen weunen, daer was vroeger op dun hoek un café, waer laeter Arjaon van Dongen, de smid geweund heit, dus dat café was ver voor mien tied, mar daer kwame vroeger de maansen 's zaeterdag- saevens nae toe om un borreltje in om dur verdiende geld. De voorlui gien- gen dan nae dun boer om de loanen. Mar in dien tied konnen de maansen nog niet lezen of schrieven, zelfs gijeeneens telle. Volgens mun oom Kees dan oor, dat was un broer van mun vaoder. Die zei altied, dat vroeger de maansen zo dom waere. Zo gebeurde hut op un kijeer, dat un voorman voor drie man om geld gieng, hie komt bie dien boer, in die leit drie hoapjes neer, in hie zeit: Toon dit is voor joe, nummer twee is voor Dirk in nummer drie is voor Zeger. Goed baes, zei Toon, in hie gieng trug naer dat bewuste café in Sesieje, komt daer binnen bie die andere mannen, neemt oak un borreltje, tot dat ur ijeen zeit, hei je noe oak oengs geld meegebrocht? Das nogal glad zei Toon, daer bin ik toch voor weggeweest! Mar toch schroktie, want hie wist nie mijeer, welk hoapie van wie was, in dat zeijun dan oak ijeerlijk tegen die andere mannen. Nou zei Zeger, das toch gijeen bezwaer, dan gae je toch om staen. Dus Toon mit zun rik naer die andere mannen, in heulie toen roepe: Voor wie is dit hoapie. Toon zeit voor mien. In dat andere zeit Dirk. Oak voor mien zeit Toon, Dirk in Zeger keke even nae mekaor, noe zeit Dirk, dat derde dan voor wie is dat? Zeit Toon oak voor mien. Verrek zeijen die andere twéé wa bi joe gelokkig. Altied voor waer verteld deur mun ome Kees, in reken dur op dat dat un verteller was. Dat was dan het verhaal, aan de inzender zouden we nog willen zeggen: Wij hebben het wat bijgewerkt, maar uw Flakkees schrijven was nog niet zo gek hoor. In ajje nog mijeer heit graeg oor! t^., Redactie Eilanden Nieuws Op woensdag 31 januari, aanvang 19.00 uur, hopen jonge leerlingen van de Muziekschool Goeree-Overflakkee zich te presenteren in de grote zaal van Het Diekhuus, Beneden Zandpad 7 te Middelharnis. De toegang is gratis. Het betreft hier een uitvoering van leerlingen van de docen ten Aad Boeter en Wim Keizer. Keyboard en piano Van Aad Boeter zijn een negental keyboard- en een drietal pianoleerlin- gen te beluisteren, variërend in leeftijd van tien tot twaalf jaar. De meesten van hen zijn nog niet zo lang bezig, maar juist voor kinderen én voor ouderen die misschien zelf deze instmmenten willen gaan bespelen is het heel leuk om eens te komen luiste ren. Natuurlijk kan men zich op deze avond ook laten informeren over de mogelijkheden die de muziekschool biedt. Algemene muzikale vorming Algemene muzikale vorming (a.m.v.) is de basis voor het bespelen van een instmment. Via blokfluitspelen, zingen en theorie worden de leerlingen van zeven jaar en ouder de meest elemen taire muzikale beginselen bijgebracht. Wim Keizer is deze avond aanwezig met zo'n 42 a.m.v. leerlingen die, verdeeld over allerlei eerste en tweedejaarsgroe- pen, flink van zich laten horen. Ze spelen verschillende liedjes uit de blokfluitboeken van Tom Stone, maar ook staan er al een paar 'echte' composi ties op het programma, zoals het Presto e Scherzando van J. Reichardt. Opa's en oma's, ooms en tantes, vaders en moeders: de kinderen rekenen op u om hun eerste stappen op het muziek- pad mee te beleven. Hartelijk welkom! Diefstal uit caravan Door een inwoner uit Rotterdam werd aangifte gedaan van diefstal van o.a. gereedschap en een damesfiets, vanuit zijn caravan op camping 't Fort te Oolt- gensplaat. De waarde van het ont vreemde was ongeveer ƒ850,-. Een onderzoek wordt ingesteld. Brand in sporthal Omstreeks kwart over vier j.l. dinsdag moest de brandweer van Ooltgensplaat uitmkken voor een brand in de sporthal aan de Kerkstraat te Achthuizen. Door dat de brandweer snel ter plaatse was kon de schade beperkt blijven. Alleen een deel van de achterwand werd zwaar beschadigd door het vuur. Door de rijks politie Oostflakkee werd een onderzoek naar de oorzaak van de brand ingesteld. Uit dit onderzoek kwam vast te staan, dat 2 jongetjes uit Achthuizen bij de sporthal met vuur hadden gespeeld en dit was uit de hand gelopen. De schade aan de sporthal is enkele duizenden gul dens. De ouders van de betreffende jon gens verlenen medewerking in de af handeling van de schade. Vernieling toiletgebouw Door de watersportvereniging van Oolt gensplaat werd aangifte gedaan van ver nieling van een toiletgebouw nabij de haven van Ooltgensplaat. Tevens werd gepoogd een deur te forceren wat echter niet gelukt is. De schade was aanzien lijk. Het bedrag kon nog niet worden vastgesteld. Een onderzoek wordt in gesteld. Inbraak bedrijfspand Door een inwoner uit Nieuwe Tonge werd aangifte gedaan van diefstal van een elektromotor ter waarde van 1200,- uit een bedrijfspand aan de Langstraat te Achthuizen. Een onder zoek wordt ingesteld. Mishandeling te Achthuizen Van vrijdag op zaterdag werd in de FIOS kantine te Achthuizen een zgn. 'tropi sche avond' gehouden, voor de jeugd van Achthuizen en omstreken. Om streeks 01.30 uur, ontstonden er buiten, tussen enkele jongeren uit Achthuizen en Hellevoetsluis irritaties hetgeen ont aarde in een flinke knokpartij. Nadat beide partijen waren gescheiden kon de balans worden opgemaakt. Enkele flink beschadigde gezichten en een vernielde auto waren het resultaat. Tot op heden zijn er nog geen aangiftes gedaan. Aanhouding verdachte van diefstal Werd door de rijkspolitie Oostflakkee in samenwerking met de rijkspolitie Mid delharnis een 27-jarige inwoner uit Rot terdam aangehouden op verdenking van inbraak in o.a. een bedrijfspand in Nieuwe Tonge. De man is in verzekerde bewaring gesteld. Mishandeling te Achthuizen Wederom ontstonden er j.l. zondag moeilijkheden tussen een aantal perso nen in Achthuizen. Ditmaal ontstonden er moeilijkheden in het café 'Rust wat' te Achthuizen hetgeen zodanig escaleerde dat er ook moeilijkheden ontstonden in het naburige café 'De Ouwe Ploeg', omdat de eigenaar van 'Rust wat' aldaar verhaal ging halen. Uiteindelijk werd deze affaire op straat uitgevochten. Over en weer werden rake klappen uitgedeeld, en moesten enkele personen zich onder doktersbehande ling stellen. Het bleef nog geruime tijd onmstig nabij beide horeca-gelegen- heden. Door meerdere personen werd aangifte gedaan van mishandeling. Een onderzoek wordt ingesteld. Rijden onder invloed In verband met het besturen van een personenauto, onder invloed van alco hol, werd tegen een 44-jarige inwoner van Achthuizen, proces-verbaal opge maakt. De man blies een waarde van 900 ug/1, terwijl slechts 220 ug/1 is toe gestaan. 'Zie het Lam Gods...' Johannes 1:36b Hoe is het mogelijk, dat we zulk een lief lijk Evangelie mogen beluisteren, juist uit de mond van Johannes de Doper? Zijn prediking is toch doorgaans heel anders getoonzet. Hij treedt onder Israël op als oordeels profeet. Gelijk een tweede Elia, treedt hij op als boeteprediker. Zijn strenge Wetsprediking roept het volk op tot boete en bekering. Maar zó gaat het in de rechte predi king toe. Door de Wet is de kennis van de zonde. Met de prediking van het Evangelie moet de prediking van de Wet samen gaan. Als niet de Wet ons ontdekt aan onze zonde, aan onze totale verlorenheid, wat moeten wij dan doen met Jezus? Dan hebben wij het Lam niet nodig. Dan laten we het Lam het Lam. En zo laat Johannes enerzijds met kracht Gods Wet horen, maar wijst hij anderzijds de verslagenen van hart op het Lam Gods, dat de zonde weg neemt. Ja, dan gaan op zijn lippen de donder stem van de Wet over in het suizen van de zachte koelte van het Kmisevan- gelie. En de vracht van deze prediking is, dat twee van zijn discipelen Jezus gaan vol gen. En dat tot vreugde van de Doper, want zo gaat in vervulling: „Hij moet wassen en ik minder worden". Heeft de prediking van het Lam bij u al vmcht gedragen? Zó vmcht gedragen, dat u het Lam ging volgen? „Zie het Lam Gods...." Ziet u, zie jij wat in Hem? Ziet u, zie jij alles in Hem? Dat zal alleen zo zijn, wanneer de Hei lige Geest ons ontdekt heeft aan onze zonde. Dan hebben wij dat Lam nodig. Als ge verloren zijt in uzelf, als ge gebo gen gaat onder de last van uw zonden, er is.... wonder van Gods genade.... er is een Lam! Zie op het Lam! Zie niet allereerst of allermeest naar bin nen, naar wat omgaat in uw ziel, zie van uzelf af... zie op het Lam! Als u het zelf niet meer dragen kunt, u kunt het aan Hem kwijt. In deze enige Middelaar is behoud, ver zoening, ontferming. Hier is een rijk aanbod van genade voor armen, verlorenen, die het weten, dat geen offer voor de zonde kan gelden, dan het vlekkeloos offer van het Lam door God Zelf gegeven. Leg op dat Offer de hand van het geloof. Hij is de schuldovernemende Borg. Hij alleen is het. Die volkomen zalig maakt. Het bloed van het Lam is gestort. Het offer is op Golgotha gebracht. Wee allen, die dat dierbaar bloed onrein achten en de Zoon van God blijvend verwerpen. Hoe zullen wij ontvlieden, als wij op zo grote zaligheid geen acht geven? Wie Hem niet als Lam erkent, zal Hem eenmaal ontmoeten als Leeuw. Want het Lam is ook de Leeuw. De Leeuw uit de stam van Juda, Die toornen zal over al zijn vijanden. Zie dan het Lam Gods. Want: „het bloed van Jezus Christus, Gods Zoon, reinig van alle zonden". „Zoals ik ben, 'k kom onbereid, Uw bloed alleen is 't, waar 'k op pleit. Gij biedt mij Uw gerechtigheid, O, Lam van God, ik kom! Zoals ik ben kom ik, onrein. Met zonden, rood als karmozijn. Mijn lichaam mat, mijn ziel vol pijn, O, Lam van God, ik kom". B. H. H. Het in de Middelharnisse-, en Goe- ree-Overflakkeese gemeenschap ge wortelde architectenburo A. Koole heeft sinds 15 januari, de dag waar op dhr. Koole zich terugtrok, twee nieuwe eigenaren. Een van de parti cipanten in de gestichte b.v. is Wim van Nimwegen die bij Koole z'n zil veren jubileum al heeft volgemaakt; nieuwkomer is Serry Kruidenier, eigenaar van een stedebouwkundig bureau te Barendrecht en sinds een aantal jaren particulier stedebouw kundig adviseur van de gemeente Middelharnis. Beiden zijn derhalve betrokken op het bouwkundig gebeuren in en om Middel harnis en 't mag nauwelijks verbazing wekken, dat de 44-jarige van Nimwegen en de 39-jarige Kruidenier die elkaar al vele jaren kennen, elkaar troffen om tot de conclusie te komen dat ze elkaar uit stekend aan zouden kunnen vullen; van het gestichte Architectenburo van Nim wegen Kruidenier b.v. wordt dhr. van Nimwegen technisch-, en dhr. Kruide nier economisch directeur. Het doet de 61-jarige scheidende archi tect Koole, die z'n buro dertig jaar gele den begon, bijzonder deugd dat z'n buro in hem bekende handen overgaat en dat het een duidelijke 'upgrading' zal krij gen. De kwaliteiten van zijn vroegere werknemer van Nimwegen noemt hij 'uniek', terwijl ook dhr. ïCmidenier zich op zijn vakgebied heeft bewezen. Hij studeerde af an de Academie voor Bouwkunst. Moest buro Koole in zijn vroegere opzet bij het aantrekken van opdrachten selectief te werk gaan, in de nieuwe opzet is voldoende mankracht en kennis aanwezig om elke opdracht aan te kun nen. „Géén is ons te klein, géén kan er ook te groot voor ons zijn!" nemen de beide nieuwe vennoten zich voor en met die intentie zijn ze inmiddels aan het werk gegaan, op het bestaande adres aan de Doetinchemsestraat te Middel harnis. ilMMlMIPMlMPMMMËMIMMlMMMIMIMMMMMMM^IMMMMMMMMMMMMMPlMMlMl Uitslagen Damvereniging 'Denk en Zet' d.d. 22 januari 1990 Afdeling I LKoese-K. Vis1 - 1 Afdeling II C. Zoon - W. Vroegindeweij2 - O C. Polder - J. A. van Hoorn2 - O Afdeling III G. Zaaijer - L. van Erkel1 - 1 J. Holleman - C. v. d. Groef1 - 1 Afdeling IV R. Jacobs - P. van Groningen2 - O J. A. Gebuis - A. v. d. SluijsO - 2 J. Groenendijk - D. Peeman2 - O H. Schellevis - J. K. de Rooij2 - O D.E.Z. - Lammerenburg II8 - 8 de juiste Jg]' tSXmie... nvm! Makelaar Tamboer Tel. 01870-3477 VERVOLGVERHAAL - 14 - Niet uitgegeven manuscript, beschikbaar gesteld door M. A. Knape Maar hoe hij de zaak ook beschouwde, hij voelde toch, dat hij óók schuldig stond aan die leugens. Hij had ze stil aangehoord en er niets van gezegd. Door die leugens was hij er óók zonder straf af gekomen. Het was net als in de geschiedenis, die vader vanavond voor las: Rebekka had zelf wel niet tegen Izaak gelogen, ze had Jacob de leugens laten ver tellen, en nu was ze er tóch schuldig aan!.... Hij moest ineens aan het vervolg van het Bijbel verhaal denken. Hoe Jacob voor zijn leugens gestraft werd! Hij kon zich niet meer herinneren of vader dat ook nog had voorgelezen, maar hij wist het toch wel. Op school was het al zo dikwijls verteld, en op de Zondagsschool had de juffrouw een paar weken geleden die geschiedenis nog behandeld. Jacob moest gaan vluchten voor zijn broeder Ezau, en vele jaren moest hij zijn oom Laban gaan dienen. Dat was een boze man, die oom Laban, hij was nog veel erger dan Piet z'n grootvader.... En Rebekka was ook al gestrafd!.... Had ze Jacob wel ooit meer teruggezien?.... Dat was wel een heel erge straf, want ze hield zoveel van Jacob.... Hij werd ongerust. God zou hem ook wel eens kunnen straffen! Vooral dat vreselijke liegen.... Ja, dat zou God zeker straffen, want vader zei altijd, dat God het kwaad nooit ongestraft liet. Hij rilde onder de dekens, want hij werd erg bang. Wie weet hoe God hem straffen zou!.... Als hij eens om vergeving bad. MaarGod zou wil len, dat hij naar de meester ging om alles te vertel len. En hoe kon dat nu! Dan moest hij Piet en Kees ook verraden. En welke jongen deed nu zoiets. En de jongens van school zoudne hem een vreselijke lafaard vinden.... Nee, het kon niet... zó kon het niet.... Hij zou het ook morgenavond niet kunnen vertellen tegen vader en moeder. Vader zou met hem naar de meester gaan.... en wie weet wat er dan verder gebeurde?.... Hij vouwde zijn handen samen, maar bidden durfde hij toch niet. En hij bleef nog lang liggen nadenken hoe al dat kwaad vergeven kon worden, zonder dat meester de geschiedenis te weten kwam, en vader, en moeder.... Ja, die ook.... Maar hij zag geen uitweg.... Toen werden eindelijk zijn ogen moe en hij sliep.... VIJFDE HOOFDSTUK Overdag zaten ze in de klas van het hoofd der school, meester van Doorn. Dat was in het lokaal aan de straat. Door het raam heen kon je over de muur van het schoolplein kij ken: aan de overkant van de straat zag je de hui zen, alleen de bovenramen; en als er een wagen voorbijreed kon je een stuk van de kap zien, dat was een aardig gezicht... Met een bevend hart waren de jongens die mor gen naar school gegaan. Ze hadden naar elkander uitgekeken, maar het leek wel of ze elkander niet mochten ontmoeten. Frans had op het school plein naar Piet en Kees gezocht tussen al de spe lende en joelende kinderen. Piet had staan wachten voor het raam van de boekwinkel, waar Frans bijna iedere keer langs kwam, het was bijna negen uur voordat hij weg ging, en toen hij de hoek omsloeg begon de bel al te luiden, zodat hij nog hard moest lopen. En Kees was Frans thuis gaan roepen, maar Frans' moeder zei, dat hij net weg was, hij kon nog niet ver weg zijn. Kees had in de buurt wat rondgekeken, maar Frans was ner gens te zien.... In de gang hadden ze elkander plotseling ont moet toen ze hun jassen en petten aan de kapstok hingen. De meester stond in de deur en hij com mandeerde: „Opschieten, jongens".... Ze schoten langs hem heen naar hun plaatsen.... Daar bleven ze zitten, in stille afwachting totdat meester de deur sluiten zou. Ze waren bang, dat meester Van Doorn zou beginnen over gister avond.... Maar hij deed het niet... Meester bad, en ze zongen een psalmvers.... Toen deelde meester de Bijbels uit, want het was woensdagmorgen en dan moesten ze altijd uit de Bijbel lezen.... Het ging alles heel gewoon.... Het speelkwartier kwam. Ze zochten elkander op, alsof een geheimzinnige band hen naar elkander trok. En toch spraken ze niet over dat, waaraan ze alle drie moesten denken. Het leek wel of nie mand er over durfde beginnen. Zwijgend bleven ze staan in een hoekje van het plein totdat de bel begon te luiden.... Ze namen hun plaatsen in met de gedachte: zou meester er nu misschien over beginnen? Maar meester tikte met zijn liniaal tegen het bord. Ze hadden rekenen.... Nee, meester begon er niet over.... Maar om twaalf uur kwam het nog.... Ze hadden al gedankt en ze wilden uit de bank schieten en daar zei meester ineens: „Piet en Kees moeten even nablijven".... Het leek wel of meester gezegd had: alle kinderen meoten even nablijven. Het was of er niemand weg durfde gaan. En ze keken allemaal met vreemde ogen naar Piet en Kees, alsof meester er bij gezegd had, dat hij hen spreken moest over het uitdraaien van de lichten uit het handwerklokaal. Frans was in de bank temg gevallen, met ver schrikte ogen keek hij naar Piet en Kees, die daar zaten met stille, verstrakte gezichten.... Toen begon meester te wenken met zijn vinger.... die vinger zei: voomit, allemaal naar huis.... En Frans volgde de anderen. Hij was in de gang, en hij had zijn pet al op zijn hoofd, voordat hij het zelf wist Hij bleef staan met zijn jas in zijn handen.... Hij begreep er niets van.... Waarom zij met hun beiden en hij niet?.... Het werd stil in de gang, maar hij merkte het niet.... alle kinderen waren weg gegaan.... Toen hoorde hij ineens voetstap pen. Het was meester Van Driel. Haastig begon hij zijn jas aan te trekken, die hij nog altijd in zijn handen hield. Dan ging hij naar buiten. Voordat de deur achter hem dichtsloeg zag hij nog, dat meester Van Driel het lokaal van meester Van Doorn binnenstapte.... Ging het over gisteravond? Natuurlijk, dat kon niet anders. Piet en Kees, en meester Van Driel er bij. Maar waarom hij dan niet. Was er iets uitge lekt?.... Maar hij dan?.... Buiten bleef hij staan tot de jongens zouden komen. Hij wilde weten wat meester Van Doorn gevraagd had. Hij kon er niet mee wachten tot vanmiddag. Maar het wachten duurde lang, het werd tien miniuten over twaalf, kwart na twaalf, nog waren de jongens er niet. (wordt vervolgd) De heren Koole, Kruidenier en van Nimwegen (v.l.n.r.) in het doolhof van prijskaartjes 'makelaari l^.^.l^^.l^l^lt.l^lf.4.^.l^^.l^l^^.^.^.^.)^ll^^.l^^.^.4.^■^.l^l^^.l^4.>t■^■^■^■l^^.>^^■^■l^^.^.^.>^^■^■^■^>^'^^■l^^■l^>^^■^■^^

Krantenbank Zeeland

Eilanden-nieuws. Christelijk streekblad op gereformeerde grondslag | 1990 | | pagina 5