EILAnDEnniEUWS
Overdenking
Ster van het dumppaleis stijgt snel
Plaatselijk nieuws
De grote liefde
Schoonmoeders
Straks derde filiaal in Zierikzee
itóad
Vrijdag 27 februari 1970 >1 No. 3866
In.
in.
^g-
wandklokken
uit de
Heilige Schrift
OOLTGENSPLAAT
KABOUTER- EN WELPENMIDDAG
TE OOLTGENSPLAAT
k k
Ltische?
ikslanb
(17.(
pRDAG
35,42
22,32
40,82
23,71
46,34
26,76
57,14
31,81
35,39
36,33
37,21
38,09
van Een brief
0e universele kerk
Het Koninkrijk komt
Via de redaktie bereikte mij een brief,
ie eigenlijk bedoeld was om als mge-
I onden stuk in ons blad te worden op-
leidsvoorenomen. Maar aangezien deze brief
en reaktie is op mijn artikelen van de
aatste weken en daarop geheel aansluit,
Likt het me beter, in het „Kijkvenster"
elf op dit schrijven in te gaan. Moge-
iik zitten andere lezers met hetzelfde
irobleem dat de briefschrijver heeft
angesneden.
Ik laat eerst deze brief m z'n geheel
■olgen:
;eer geachte Kijkvensterman,
Uw „kijkvenster" in Eilanden-nieuws
"'•'vas een van de redenen waarom ik
^^- inds een maand op dit blad ben gea-
lonneerd. Uw artikelenreeks heb ik
neestal bijzonder gewaardeerd, vooral
imdat U op eenvoudige wijze veel in-
örmatie geeft over onze vaderlandse
terk Uiteraard was ik het niet altijd
net 'u eens, doch dat deed tot dusver
lan mijn waardering voor U niet tekort.
Uw „kijkvensters" in de nummers van
en 13 februari 1.1. over de Algemene
Cerkvergadering hebben evenwel de
ndruk gewekt, dat ten aanzien van de
i.K. de luiken van Uw kijkvenster
ilechts op een kier hebben gestaan.
Waarom? U meent toch niet dat de
Gereformeerde Bond in de Nederlandse
.hervormde Kerk de waarheid in pacht
Ri?Triv«wieeft? Ten aanzien van de andere mo-
'^sfir i",, JaUteiten (om dit lelijke woord nu maar
''"jens te gebruiken) in deze kerk ben ik
lat geenszins van mening. Liever richt
Je mij naar de gehele christelijke Kerk
ji deze wereld.i De Ned. Hervormde
Kerk is maar klein vergeleken bij de
universele Kerk van Jezus Christus. Het
jvergrote deel van deze universele Kerk
^iveet niet of nauwelijks af van het be-
^Ata$n van de Dordtsche leerregels, zon-
^Wag542 van de Heidelbergse Catechis-
>iïus, de Statenvertaling, enz. Ik geloof
DOk niet dat het belangrijk is, gezien het
niet te loochenen feit, dat de universele
:erk, in het besef van haar verant
woordelijkheid voor het heden, zich
'richt naar de toekomst van Jezus
Christus.
Bepaald grof vind ik uw besclauldi-
ging dat „de kerk in de ogen van de
Hervormde voormannen, maar net zo
goed in de ogen van vele Gereformeer-
kte koBe leidslieden, een soort sociale instel
ling is geworden, die de hongerigen
brood moet geven en de verdrukten
recht moet doen". U maakt het nog er
ger door te suggereren dat, „bij zulk
«UHjlpen horizontale visie uiteraard geen
'''"'"t)laats meer is voor het verticale". Als
P U Mattheus 25 31 - 46 leest, en dat is
zonder daar iets van af te doen
het geloof van de gehele christelijke
Kerk, dan zult U het toch met mij eens
Igen eonÜ'''Jh, dat Uw woorden onrechtvaardig
en oneerlijk zijn.
Als een deel van de kerk, en ik kijk
(.hierbij in de richting van de Gerefor-
pns ^üiuijjjggjijg gQjj^^ Mattheus 25 31 - 46 ge-
Deeld, ra'heel of gedeeltelijk opzij wil schuiven,
dan is een oprecht woord van protest
op zijn plaats. Natuurlijk zult U het te-
iverse igendeel wUlen beweren, maar na Uw
woorden in de twee kijkvensters over
d» A.K., moet deze bewering wel on
waarachtig klinken.
Bent U niet met mij van mening dat
bUinS WOi^- Martin Luther King, die beslist geen
r I j.aanhanger van de Gereti Bond was, in
en ge™ oprechte gehoorzaamheid aan Jezus
Christus, gestreden heeft voor Gods
Koninkrijk door zijn strijd voor de ont-
- rechten? Volgens een van zijn laatste
leurwaai ggjjjjggj^gggj^ heeft hij de berg beklom
men en, in het geloof, Gods heerlijkheid
►^^44*4tgezien. Zijn kijkvenster stond wijd
-'open, want hij wist het, en wij weten
*'het ook, GODS KONINKRIJK KOMT,
zonodig ondanks de Geref. Bond.
l#hlMI1 meer kritiek op Uw laatste
ll"li"ll'^*j^ehsters, maar laat ik het hierbij
Ivivlllaten.
Meen vooral niet dat ik boos op U
ben, zeer geachte kijkvensterman, graag
zal ik ook in het vervolg Uw kijkven
sters lezen. Maar één ding vraag ik U,
om Christus wil, gooi de luiken van Uw
^le gezin, kijkvenster wijd open, zodat wij geheel
Gods Koninkrijk zien en niet slechts dat
(..gedeelte dat zich zo plaats- en tijdge-
fhele veritoonden manifesteert. Maak van Uw
kUkyenster alstublieft geen gluiu-gaatje.
►♦♦♦♦♦tïï
Tot zover de bewuste brief. Graag wil
ik nu enkele opmerkingen maken over
de inhoud.
■k -k
In de eerste plaats wil ik de inzen
der hartelijk danken voor zijn waarde
rende woorden aan het adres van
„Waarnemer". Nimmer heb ik durven
hopen dat mensen, mede als gevolg van
mijn wekelijkse rubriek, abonné op ons
blad zouden worden. Dat alle lezers van
deze rubriek het niet altijd met me
eens zijn, is begrijpelijk. Het is in elk
geval sympathiek, dat ze soms van hun
instemming, en zo nodig ook van hun
ontstemming blijk geven..
Het verwijt treft me, dat de luiken
van het „Kijkvenster" ten aanzien van
de A.K.V. slechts op een kier hebben
gestaan. En daaraan wordt de suggestie
verbonden, dat ik de mening zou zijn
toegedaan dat de Ger. Bond de waar
heid in pacht heeft. Nu, dat laatste heb
ik nooit beweerd. En ik denk er zeker
niet aan, de Ger. Bond of een andere
vereniging, zelfs niet de een of andere
kerk te vereenzelvigen met de univer
sele kerk van Christus. Degenen die me
wekelijks volgen in mijn beschouwin
gen kunnen dat weten!
De universele kerk is bepaald groter
dan welke kerk of groepering ook. En
het overgrote deel van die kerk weet
niet van Statenvertaling, Catechismus,
Dordtse Leerregels, enzovoorts. Natuur
lijk niet. Maar in Nederland is een stuk
je van die grote wereldkerk, en dat
stukje heet Nederlandse Hervormde
Kerk.i En die Kerk is door God in deze
landen geplant, die kerk heeft in haar
worsteling om de waarheid een aantal
belijdenisgeschriften gekregen, die kerk
heeft zo'n drie eeuwen geleefd bij de
Statenvertaling, enzovoorts. Moeten we
dat alles, met het oog op die enorme
wereldkerk maar opruimen als over
bodige ballast? Bovendien: zijn de be
lijdenisgeschriften van de vaderlandse
kerk soms niet gericht op de toekomst
van Jezus Christus? Dan moet men toch
Zondag 19 en 22 en de H.C. en Art. 37
van de N.G.B, wel nooit gelezen heb
ben
Inzender vindt mijn beschuldiging
grof, dat de kerk in vele ogen een soort
sociale instelling is geworden. Maar ik
vind het nog veel grover wat liij mij, en
de gehele Ger. Bond aanwrijft, name
lijk dat ik Matth. 25 vers 31-46 opzij
zou willen schuiven. Ik zou daar juist
tegenin willen brengen dat de kerk van
onze dagen Matth. 25 vers 31-46 op z'n
zachtst gezegd, nogal eenzijdig inter
preteert! Het bewijs levert inzender zelf
door Martin Lüther King ten tonele te
voeren. Dat wil zeggen: Als de kerk het
nu maar opneemt voor de ontrechten en
de verdrukten, dan voldoet ze aan de
liefdewet van Christus,i Maar de Bijbel
leert, (ook in Matth. 25!) dat de goede
werken alleen maar kunnen voortko
men uit een waarachtig geloof, uit een
waarachtige verbondenheid met Chris
tusGods Koninkrijk komt, dat ben
ik van harte met inzender eens.
Desnoods ondanks de Ger. Bond. Dat
ben ik ook al met hem eens. Dat „on
danks" zou ik zelfs nog wel willen on
derstrepen. En mag ik er dan maar aan
toevoegen: Gods Koninkrijk komt, zo
nodig ondanks Martin Luther King
"Want de Koning van dat Rijk heeft Zelf
gezegd: „Het Koninkrijk Gods komt
niet met uiterlijk gelaat".
Ik zou het hierbij voorlopig willen
laten. Mijn briefschrijver zal wel niet
tevreden zijn. Dat hoor ik dan wel
WAARNEMER.
ontbijt.
Electrisch of met batterij
o.a. Junghans, Kienzie, Hermle-
en andere fabrikaten
reeds v.a. 47.50
,En Simons vrouws moeder was met
een grote koorts bevangen; en zij
baden Jezus voor haar."
(Lukas 4 38)
In gedachten zijn we in het huis van
Simon Petrus. Een eenvoudige woning
in Kapernaüm. We zouden haast verge
ten dat Petrus een huis had, want we
lezen dat hij alles verlaten had en Jezus
was gevolgd. Maar toch had deze disci
pel een woning en dat niet alleen: hij
had ook een gezin, een vrouw en rnis-
schien kinderen en dat gezin woonde
in het kleine vissersplaatsje, in een een
voudige straat.
Van dat gezin van Petrus is niet veel
te vertellen. We wisten eigenlijk amper
dat hij getrouwd was, evenmin als we
dat weten van de andere discipelen. Het
is met hen al evenzo als met de huidi
ge ambtsdragers: zij zijn wel bekend en
van hen mag verwacht worden, dat zij
trouw arbeiden in de gemeente. Maar
dat zij ook nog vrouw en kinderen heb
ben, die soms avond aan avond alleen
zijn, dat wordt licht vergeten.
Hoe goed is het dan eens in gedachten
te toeven in het huis van Simon Pe
trus; daar woont zijn vrouw en zij niet
alleen, daar woont ook haar moeder; de
schoonmoeder van Petrus. Was zij bij
haar dochter ingetrokken, sinds Simon
Jezus volgde? Of stond zij alleen op de
wereld, een weduwe, haar man reeds
gestorven? Of was het haar eigen wo
ning, en had zij het gezin van Simon
bij haar ingenomen? We weten dat niet.
Maar wél weten wij dat er een band was
in die woning, een liefdeband. Het was
met de schoonmoeder van Petrus an
ders dan met zoveel schoonmoeders;
iedereen hield van haar en zij hield van
ieder; er vallen geen onvertogen woor
den, er is geen heimelijke naijver. Moe
der bemoeit zich niet met het gezin van
haar dochter en de dochter heeft oog
voor de omstandigheden van moeder.
Jong en oud ontmoeten elkaar zonder
geschillen.
Wat een schone kijk op dat huiselijk
leven, lezer. De schoonmoeder van Si
mon Petrus! In het algemeen hebben
schoonmoeders geen beste naam. Over
haar zijn niet veel goede w^oorden ge
schreven en niet veel goede gedachten
gedacht. Misschien maken ze het ernaar,
misschien ook wel de schoonzoon. Maar
hier hebt ge een voorbeeld hoe het kan
en hoe het óók moét. Wij houden zo
vaak het gewone leven van het geestelij
ke gescheiden. Maar dat kan niet, en
dat mag niet. De bijbel kan zo diep
menselijk zijn. Het bestrijkt het mensen
leven in al zijn verhoudingen en zwijgt
over bijna niets. Het vraagt hoe de ver
houding is tussen een man en zijn
vrouw, tussen ouders en kinderen, tus
sen bazen en knechten, rijken en armen,
getrouwden en hun ouders. Hoe u leeft
met deze en gene, wellicht met een zeer
nabij familielid, wellicht met uw schoon
moeder, met uw schoonzoon.
Maar de schoonmoeder van Simon Pe
trusZulke moeders kunt u in huis
hebben. Die worden niet alleen maar
geduld. Maar die worden door allen
bemind. Door de schoondochter, en de
zoon, door de kleinkinderen en anderen.
En nu is schoonmoeder ziek. Ernstig
ziek. Ze is met grote koorts bevangen,
schrijft Lukas, de arts. Er is gevaar;
koorts op haar leeftijd, en dan zo'n ho
ge koortsDe familie is ongerust
Zal moeder genezen? Zal de koorts haar
niet verzwakken? Misschien de laatste
restjes van haar zwakke krachten doen
verdwijnen?
Wat mooi om dan te lezen: en zij ba
den Jezus voor haar. Nét is Jezus hun
woning binnengekomen of het gesprek
gaat over moederEr is maar één
gedachteJezusslechts Hij kan
moeder redden. En zij vertellen Hem van
moeder, ja méér nog, zij bidden Hem:
zij baden Jezus voor haar.
Ik weet niet hoe die schoonmoeder
heette. Maar ik ken ook uw naam niet,
lezer. Misschien bent u een goede schoon
moeder. Misschien is er een heel goede
band. Misschien heerst er een sfeer in
uw woning, die niets te wensen over
laat: tussen vaders en moeders, broers
en zusters, zwagers en kinderen.
Maar ver daar bovenuit gaat die gees
telijke band. Als uw huis een huis des
gebeds isvan schoonmoeders voor
kinderen, van familie voor moeders. Als
men elkaar kan verdragen, elkaar ook
kan dragen, elkaar op kan dragen in de
voorbede tot Jezus: en zij baden Jezus
voor haar.
Er zijn veel zieke schoonmoeders. Ern
stig zieketwistzieke, babbelzieke.
bemoeiziekeTrouwens, schoonva
ders ook, ook schoondochters en -zoons.
Daar is haast geen geneesmiddel tegen.
Daar is bijna geen remedie voor. Er lo
pen wonden door de gezinnen, die niet
zijn te helen.
Tenzij dat gaat gelden: en zij baden
Jezus voor haar. Tenzij uw huis een
huis des gebeds is, en uw gezin mag
delen in die warme liefde tot Christus.
Dan kent u de voorbede voor kinderen,
voor moeders, wellicht zelfs voor buren
en voor héél de gemeente.
En een huis des gebeds is dan ook
een huis vol met vlijthet is: bidt
én werkt: veel gebeden tot Christus en
een leven naar Zijn Woord.
Toef veel in die woning van Petrus,
lezer. Herkent u uw woning? Of geldt
het van u (ja, van u!): ziek ernstig ziek,
hoge koorts? Dat ge tot Jezus dan bid-
de! Andere weg is er niet. We zijn
met hoge koorts bevangen: melaats van
de hoofdschedel af tot de voetzolen toe.
Hoe méér u dat ziet, hoe méér er nodig
is, wat we van de familie hier lezen; en
zij baden Jezus voor haar.
Een biddende familie voor moeder! En
biddende moeders voor de familie. Het
is één en hetzelfde. Want allen hebben
nodig hun ziekte te kennen, hun dood
zieke toestand. Opdat er handen gevou
wen worden (en ernaar geleefd!); Hee-
re, genees toch mijn moeder, mijn kin
deren en bovenal mij.
„En zij baden Jezus voor haar." Zulk
bidden! Zulk leven! Zulke banden! Zo'n
gezin. Waar liefde woont, gebiedt de
Heere Zijn zegen.
Lopik.
H. Veldhuizen.
DIRKSLAND
Beroepen. Ds. P. Blok pred. der Ger.
Gemeente alhier ontving een beroep
naar Apeldoorn en bedankte voor de
beroepen naar Veenendaal en Benthui-
zen.i
STELLEND AM
Uivoering: Gym. nieuws, vrijdag
avond geeft de Gymvereniging haar
jaarlijkse uitvoering. Er zijn verschil
lende variaties van klein tot groot, al
len de moeite waard, zeker om de
jeugd eens te zien turnen. Ook de dames-
groep kan er wat van. De wens van het
bestuur, is dat het publiek hen niet te
leurstelt. De zaal gaat om 7 uur open
en aanvang om half acht, dit alles in 't
Haegse Huus.
Zaterdagmiddag werd op het fort
Prins Frederik te Ooltgensplaat een ka
bouter- en welpenmiddag gehouden. De
plaatselijke L. Bazerquegroep had deze
middag georganiseerd ter viering van
de verjaardag van de stichter van de
Padvindersbeweging Lord. Baden-Po-
well. De grote deelname van geheel
Goeree-Overflakkee getuigd wel van de
belangstelling die de jeugd heeft voor
het padvinderswerk.
Na de opening door de Ooltgensplaat-
se hopman A.i Both werden de kabou
ters en welpen verdeeld in groepen.
Elke groep kreeg een bepaalde opdracht
zoals vissen, een veerboot overblazen,
een papieren muts maken, koekhappen,
klompenrace, kaasdragen e.d. Al deze
opdrachten werden in competitiever-
band uitgevoerd. Dat de jeugd hieraan
veel plezier beleefde is duidelijk.
Ook van de zijde van de districtslei
ding bestond grote belangstelling voor
deze middag. Deze belangstelling gold
echter hoofdzakelijk de heer C. W. J.
Geerts, die officieel afscheid nam van
zijn padvinderij. Hoezeer het werk, dat
de heer Geerts in de afgelopen jaren
heeft verricht ook door het hoofdbe
stuur van de Nederlandsche Padvinde
rij werd gewaardeerd, bleek uit de
gloedvolle woorden van de heer Rug-
genberg. Districtscommissaris van het
N.P.V. voor het district Zuid-Hollandse
Eilanden.i Hij bedankte dhr. en mevr.
Geerts voor de manier waarop zij altijd
voor de padvinderij op de bres hadden
gestaan. Hij liet deze dankbetuiging
vergezeld gaan met een van de hoogste
onderscheidingen die de Padvindersbe
weging kent, en speldde dhr. Geerts de
gouden Jacobsstaf op. De hierbij be
horende oorkonde was ondertekend
door de Koninklijke Commissaris
Z.K.H. Prins Bernhard.
In zijn danliwoord zei de heer Geerts
het zeer te betreuren met zijn werk
voor de Padvinderij te moeten stoppen.
Medische redenen hebben mij daartoe
genoodzaakt, aldus dhr. Geerts. Het is
echter prettig te weten, dat jongeren
het roer weer over kunnen nemen, hoe
wel het mij bijzonder moeilijk zal vallen
mij geheel uit het werk terug te trek
ken, aldus spreker.
Namens de L. Bazerquegroep, die
In een tijd waarin bedrijfs- en
winkelsluitingen aan de orde van de
dag zijn, (ook in Middelharnis zijn
er enkele aan te wijzen) is het ple
zierig te kunnen schrijven over
iemand die er wel in geslaagd is een
meer dan gezond bedrijf te stichten
en dat sterk uit te breiden. We doe
len op de heer B. Wilkens te Som-
melsdijk, 6 jaar geleden kwam hij
als 26 jarige vanuit Amsterdam
naar Middelharnis met zyn vrouw
als „trouwe hulpe" en een ransel ge
vuld met brainchekennis en handels
geest. AI direct na de opening van
het „Dumppaleis" stroomde kopend
Flakkee toe. Nog voor Pasen hoopt
dhr. Wilkens zijn derde filiaal te
openen, het staat in het hart van
Zierikzee aan de Appelmarkt.
■k k
Zes jaar geleden begon hij in Mid
delharnis' koopcentrum, de zaak is
inmiddels belangrijk uitgebreid, in
Stellendam werd anderhalf jaar ge
leden een filiaal geopend dat uitste
kend loopt en tussen de drukke be
drijven door werden de voorberei
dingen voor de vestiging in Zierik
zee getroffen. Dhr. Wilkens is iemand
die tenminste vijf jaar vooruit denkt
waarom hij nu alweer een nieuwe
vestiging in Zeeland voorbereidt.
Wanneer je omzet in korte tijd
meer dan verzesvoudigt dan mag je
van succes spreken en dhr.i Wilkens
is best bereid dat te verklaren. Het
zit hem zo is zijn ervaring
overwegend in het tóepassen van de
combinatie van lage prijzen en goe
de serviceverlening, een kunst die
naar hij heeft ervaren, maar door
weinigen wordt verstaan. De service
verlening op Flakkee zullen er
weinig zijn die daarover te klagen
hebben geeft een groot vertrou
wen in de zaak waar men kocht en
De eigenaar, dhr. Wilkens.
die factor vormt tevens een van de
pijlers waarop het Dumppaleis stevig
staat
Al van kindsbeen aan heeft dhr.
Wilkens gedacht en gehoopt ooit
zelfstandig zakenman te worden
maar zijn dromen strekten niet zo
ver dat hij aan drie en wellicht nog
meer zaken durfde denken. Open als
hij is verklaart hij dat het dan ook
geen winstbejag of geldzucht is dat
hem tot het stichten van nieuwe
vestigingen inspireert, het is louter
het gevolg geven aan de intuïtie die
hij als zakenman heeft, een intuïtie
die hem tevens zegt dat stilstand
achteruitgang betekent. Zijn beide
zaken op Flakkee kunnen ruim
schoots in de behoeftes voorzien
waarom zijn belangstelling nu naar
Zierikzee en straks wellicht ook
naar andere plaats in het Zeeuwse
gewest uitgaat. Een prettig gevolg
van de uitbreidingen is dat hij mas
saler en derhalve tegen nog scher
pere prijzen in kan kopen.
In een zaak in Amsterdam kreeg hij
een gedegen opleiding waarbij hij
ook een handelsschool doorliep... Dat
alles na aanvankelijk winkelbedien
de bij A.H. te zijn geweest.
Zijn nu al scherpe inkoop wordt
weerspiegeld in de prijzen waarvoor
de artikelen uit het ruime assorti
ment de deur uitgaan. Dat kunnen
gereedschappen, radio's, bandrecor
ders, kampeerartikelen, kleding
stukken, autoaccessoires en duizend
en een andere dingen zijn. Zes jaar
geleden mochten wij dhr. Wilkens
over de winkelstand van Middelhar
nis informeren in welk gesprek hij
te kennen gaf zich juist temidden
van e.v.i concurrentie te vwllen ves
tigen omdat het publiek dan vergé-
lijkingsmogelijkheden zou hebben.
De benaming van Dumppaleis heeft
dan ook meer betrekking op „dump"
(lees lage) prijzen dan op dumpgoe-
deren want die treft men er nauwe
lijks. In het filiaal te Middelharnis
zal de filiaalhouder dhr. P. Groenen
dijk uit Goedereede straks de za
ken behartigen waarna dhr./ Wilkens
naar Zierikzee vertrekt waar hij
mettertijd ook zal gaan wonen. Het
daar gekochte pand is 25 meter diep
en 5 meter breed. Bij de opening
hopen we daar graag op terug te ko
men. Zoals gezegd, dhr. Wilkens is
iemand die wel slaagde, een duide
lijk bewijs dat de mogelijkheden er
zijn, je moet ze maar zienen
benutten!
reeds officieel afscheid had genomen
van dhr. Geerts, sprak hopman Both
woorden van dank aan de districtsstaf
en nogmaals aan dhrj Geerts en besloot
op die manier een fijne spelmiddag.
GEMEENTE OOSTFLAKKEE
Vrijstelling van militaire dienst ten
behoeve van bouwvakarbeiders.
Aan dienstplichtigen van de lichting
1970, die ten behoeve van de woning
bouw werkzaam zijn, kan vrijstelling
van dienst als gewoon dienstplichtige
worden verleend, evenals dat is ge
schied voor bouwvakarbeiders van de
lichtingen 1964 tot en met 1967.
Hiervoor gelden als de volgende
voorwaarden:
1. Voor de vrijstelling komt in aanmer
king de dienstplichtige van de lich
ting 1970, die op 17 februari 1970 de
eerste oefening nog niet heeft aan
gevangen en die geschikt is bevon
den voor de militaire dienst.
2. Hij moet als bouwvakarbeider in de
nieuwbouw van woningen, waaron
der begrepen de woningfabrieken, in
Nederland werkzaam zijn ten tijde
van het indienen van de aanvraag
om vrijstelling.
3. Hij dient in het bezit te zijn van een
diploma of een getuigschrift, indien
hij althans werkzaam is in een be
roep waarvoor diploma's of getuig
schriften bestaan. Is dit niet het
geval, dan dient in de werkgevers
verklaring te worden aangegeven
hoe lang hij in het bouwvak werk
zaam is.
4. Voorts moet hij een verklaring van
zijn werkgever overleggen, waaruit
blijkt, dat deze hem bij voortduring
in de nieuwbouw van woningen in
Nederland werkzaam zal laten.
Voor de tariefcalculator en de ar-
beidsanalyst geldt bovendien, dat hij
in loondienst moet zijn van een wo
ningbouwbedrijf in Nederland.
Verdere inlichtingen zijn verkrijgbaar
ter gemeentesecretarie, afdeling Alge
mene Zaken, teL 01873 - 525, toestel el4.
rwii milQ Ml n II
LlXEB: *SSS:^S;SSï3\5ïSsSv5vSïSïSÖv:5SsSïS:5s5s5sSs5
isvertering VERVOLGVERHAAL
|gel.
speciaalz''
door M. VAN DER STAAL
184
Copyright:
J. J. Groen en Zoon N.V.
Lelden
'^^S®£ïSS^^^^^a£^^^]^):£SïS^:£5£^]^^^i:5^SïS^
Dan hoorde hij niet het vrolijke
kwinkeleren der vogels in de overal
langs de weg en diep in het land staan
de bomen. 'Dan had hij geen oog voor
heel het heerlijke landschap der Wou
den. Maar dan rees voor hem het beeld
op van zijn vader, in het middaguur op
net Beursplein, gereed om zich te wre
ken op de man die hij haatte. Was zijn
vader een moordenaar? Neen, o neen!
Maar die Baardman was een doodslager
geworden, toen hij met zijn valse be
schuldiging het leven en de toekomst
van een eerlijk man had trachten te
vernietigen. En inplaats dat deze dood-
1 slager de hem toekomende straf ont
ving, ging het hem wel, rees hij steeds
hoger in aanzien en eer!
Had de oude Harder, toen hij zijn be
kentenis neerschreef, zich door een val
se ingeving laten misleiden en was het
4 Dirksl'*' 'liet Gods stem maar een inblazing van
1969
1968
1968
ngen toeë^"
ogelijk.!
een blijde'
EDBIJF
de aartsvijand geweest, die hem had
aangespoord, van over het graf tot zijn
zoon te spreken? Want wat hij bidden
de gehoopt had, dat de grote liefde het
hart van zijn jongen in bezit zou ne
men, gebeurde niet. Integendeel: de
haat was gekomen en die haat groeide
ende haat tegen de mens, die het
onrecht deed en het onrecht duldde,
werd een haat tegen God, die, als Hij
bestond, niet vuur uit de hemel zond,
tot straf der bozen en bescherming der
goeden
De bewoners van Wouddorp hingen
aan hun dokterj
Maar dokter Harder was de oude niet
meer. Zijn Wouddorpenaars uitzonde
rend, vervulde wrevel jegens de ganse
mensheid zijn ziel. Of en die gedach
te, eenmaal post gevat, deed hem nog
stiller, nog meer kortaf in spreken en
antwoorden worden waren er ook hier
in Wouddorp, Baardmans? Slopen ook
hier eer- en heers- en geldzucht rond?
Loerde ook hier wellicht een duivel op
de ondergang van een mens?
Alleen wanneer hij zich 's avonds in
zijn werkkamer teruggetrokken had,
werd hij rustiger.
Daar, tegenover zijn schrijf bureau,
hing groot de beeltenis van zijn vader
aan de wand. Hoe die ogen, die goede,
trouwe vaderogen hem schenen aan te
zien! Eén mens was er althans toch ge
weest, die eerlijk was en oprecht en
niet gedreven door nevenbedoelingen!
Maar als hij dan de reeds zo vele
malen doorlezen bekentenis weer te
voorschijn haalde en ze bedachtzaam
overlas, dan, alléén met zijn vader, ant
woordde hij de stem over het graf:
„Ik kan haten, zoals u gedaan hebt.
Maar vader, liefhebben, zoals u dat
deed, kan Ik niet, zal ik ook nimmer
kunnen, omdat ik die liefde, die u dreef,
niet ken en zij mij immer vreemd blij
ven zal. Want ik ken God niet. En ik
dien God niet. Ik weet toch immers, dat
Hij onmogelijk kan bestaan!Neen,
neen! vader, vergeef mij, dat ik uw
laatste wil niet kan uitvoeren en mij aan
de liefde overgeven...r.."
TWEE KONINGSKINDEREN
„Freule, laat dat toch staan. Dat is
heel geen werk voor de freule!"
De zwakke stem uit de bedstede
scheen niet gehoord te worden. Het
jonge meisje althans, tot wie deze woor
den gericht waren, ging ijverig voort
met de pas aangevangen arbeid. De
mouwen van haar witte blouse tot aan
de ellebogen opgestroopt, reinigde zij
het vaatwerk, dat ze her en der ver
spreid gevonden had. Dan, met een vlug
heid, die kon doen vermoeden dat het
niet de eerste maal was, dat zij deze
wijze van hulpverlening in toepassing
bracht, redderde zij de kamer op, ver
schikte ze iets aan de vitrage-gordijnen,
zodat het zonlicht meer vrije ingang in
de woning had, en zette zich toen eerst
op de stoel voor het bed van de zieke,
deels om een ogenblik uit te rusten,
deels om nog enige ogenblikken met de
arme lijdende te kunnen spreken. En
nu ook bleek, dat zij wel duidelijk daar
straks de stem vernomen had en ver
staan.
„Waarom zou ik dat niet doen. An
neke," zei ze op vriendelij k-terechtwij
zende toon, terwijl ze haar hand op die
van de zieke legde. „Ik ben toch niet
van een ander hout gesneden? En ik doe
het wat graag!" eindigde ze met een hel
dere lach.
„Ja maar, freule", wierp de zieke te
gen, „werk voor u is het niet en
„Och wat, Annake", antwoordde het
meisje en een rimpel op haar voorhoofd
deed zien dat het haar onaangenaam
was, op dit punt tegenspraak te moeten
horen, „dat is niet verstandig van je.
Wie doet het anders? Ik ben nu in geen
drie dagen hier geweest en zeg me, wie
in die tijd hier opruiming gehouden
heeft".
„'t Is waar", zuchtte de zieke ,„nie-
mand.i Onze buurvrouw heeft met haar
jongens de handen vol. Gert doet 's
avonds, als hij thuis komt, nog wat hij
kan. Maar hij is meestal al zo moe, dat
hij geen lust meer heeft
„Om kopjes en schoteltjes te wassen!"
lachte de hulpvaardige ziekenoppasse-
res. „Ja, dat kan ik mij indenken. En
daarom is 't maar goed, dat ik zo nu en
dan eens kom".
„Maar freule
„Hoor eens, Armeke, je weet heel
goed, dat ik dat woord niet graag hoor.
Dat heb ik je toch al meer gezegd?
Trouwens, ik ben geen freule, 'k Ben
maar eenvoudig Betty, Betty Baardman.
En ik heb je al meer gezegd, dat je me
rustig bij mijn naam noemen kunt. Als
je wilt, mag je er het woord juffrouw
voorzetten, maar meer en anders dan
juffrouw Betty wil ik niet genoemd
worden".
„'t Is goed, frjuffrouw Betty",
gaf Anneke op gelaten toon ten ant
woord. „Maar ik mag dan toch wel zeg
gen, dat ik de juffrouw o zo dankbaar
ben? En als ik eenmaal weer gezond
word, dan
De arme, ontroerd als ze was, eindig
de de zin niet.i Een traan liep langs de
ingevallen wang. En op dit ogenblik te
kende zich nog duidelijker dan gewoon
lijk de verraderlijk rode vlek tegen het
geel-bleek der huid af.
Juffrouw Betty, eveneens ontroerd,
moest zich een ogenblik van de zieke
afwenden, omdat ze het niet verdragen
kon te zien, hoe dit wegterende leven
zich verzette tegen de nadering van de
dood. De arme Anneke weer gezond
worden? Wanneer de geneesheer gelijk
had, die zij gisteren naar Anneke's toe
stand had gevraagd, zou, nog voor de
winter aanbrak, een graf voor haar ge
dolven moeten worden. Vóór de winter!
En de herfststormen loeiden reeds door
de kale takken der bomen!Arme
Anneke! Ze was zelfs te zwak om op te
zitten. De vorige week had ze nog ge
tracht, op te staan. Ze was naar de ta
fel gelopen, maar, als juffrouw Betty,
die juist aanwezig was, niet haastig te
hulp was gekomen, zou ze zo neerge
vallen zijn, En sindsdien had de arme
haar bed niet meer kunnen en durven
verlaten.
„Kom, Anneke", herwon juffrouw
Betty haar zelfbeheersing, „ik geloof,
dat we nu genoeg over mij gepraat heb
ben. Vind je 't goed, dat we samen iets
lezen? Ik heb mijn Bijbeltje daarvoor
meegebracht".
De vraagster had reeds haar Bijbel
opengeslagen. Nu wierp ze nog een blik
op de zieke, die, de handen gevouwen
en de ogen wijd geopend van verlan
gen, daar lag. Een ogenblik van naden
ken en toen bladerde ze in het Heilige
Boek, tot ze Romeinen 8 voor zich had,
dat heerlijk getuigenis van geloofsmoed
en geloofsroem, dat hooggestemde lied
der liefde.i Van vers 28 tot het einde las
ze, eerbiedig en zacht. Maar wie haar
beluisterd had, zou opgemerkt hebben,
hoe soms haar stem zich verhief, als
wilde ze meejuichen met de apostel,
voor wie Christus' liefde een zo hoog en
dierbaar goed was, dat hemelse noch
aardse machten hem die schat konden
ontweldigen.
CWordt vervolgd)
