5
Honderd jaren
Rode Kruis
Theunis Lugtenburg
honderd jaar
ver gezag
vrijheid
anarchie
en dictatuur
Meditatie
F^C KORTEHEG k ZOON
te Dirksland wordt a.s. vrijdag
J. KEUVELAAR
Zondagsdienst artsen
Bejaarden uit Ooitgensplaat maakten
reisje naar Antwerpen
Vrijdag 9 juni 1967
No. 3592
CHR. STREEKBLAD OP GEREFORMEERDE GRONTÖLAG
VOOR DE ZUID-HOLLANDSE EN ZEEUWSE EILANDEÏï
Verschijnt tweemaal per week: dinsdag- en vrijd^avond
pefoonl
I önën
Onder Gods vleugelen
Frnltmanden en Frultbakies
««De Fruitcentrale"
VADER CATS OVER ONZE JEUGD
"raiNS HENDRIKSTRAAT 14 - POSTBOX 8 - MIDDELHABNIS
Redactie en advertenties: Kantoor Langewea 13, Sommelsdak
TéL (01870) 2626, na 6 uur 'B avonds TéL 2028 >-» Giro 167830
ABONNEMENTSPRIJS f 3,— PER KWARTAAL
ADVERTENTIEPRIJS 16 cent per mm.
Bij contract speciaal tarief.
1
I we
vanEp
|e rijkst
het esê
|le VeiliiJ
van del
I nam vaT
en persl
ging lÉ
I toegesptf
pn, vooii
Bijl, M
Er L. M
|n opvolg^
van
de TM
de Vosl
0-2; n
)verbeAl
uitPf
lidexameJl
van tó|
Indaal.
|t.B. Düi
Izeeuwsel
en de f
geland gfl
envergai'
Bergail
toKisten 4
Sptf
J burgernei
iHeikoopf
■er een nil
liging va»!
IDe fa.
I Vossew*
Ide bouw]
|an de Mq
de Cem
V.
J. D.
aan a^J
1 geguMi
n de l-^l
t)r 28.0»
voor
liiolen e»]
14 jun'ï
tten voot]
fling te{
fiigen
ieuwe
I Het ge"
indeü
3ol een
sen voor J
Ibusdiens'T
T- J. C
Adriai»!
'Voets-
pe d.v. A"
)rugge.
Het dage'»
SciierP^*
itbreidf
nginf^
'I^Pei
>an
de
23.21|
noemen van deze vier woorden
titel van dit hoofdartilcel bete-
kmtr zoals onze lezers wel zullen be
grijpen, niet dat we van plan zijn de
zwaar geladen begrippen, die zij ver
tegenwoordigen, uitvoerig te gaan ana
lyseren. Dat zou immers vele artikelen
vergen. De bedoeling ervan is uitslui
tend, heel summier het verband ertus
sen aan de beschouwing te onderwer
pen. De aanleiding daartoe vinden we
in de zeer verontrustende ontwikke
ling der geesten in ons land, zoals die
zich de laatste jaren duidelijk aftekent
Wie probeert niet alleen de gebeur
tenissen op allerlei gebied te volgen,
maar ook poogt de achtergronden ervan
te doorlichten, die moet naar onze me
ning tot de slotsom komen, dat onder
invloed van allerlei verderfelijke gees
telijke stromingen en van de maat
schappelijke ontwikkelingen een situa
tie aan het ontstaan is, die ons met
grote zorg moet vervullen voor de toe
komst. Als we kennis nemen van de
toestanden in Amsterdam en, zij het
in mindere mate; elders; van de moei-
.eden, die het politieapparaat on-
ndt bij het handhaven van de or-
van de enorme geestelijke chaos,
Herwegen te bespeuren is op gods-
itig, kerkelijk en politiek gebied;
de mentaliteit onder een deel van
eugd, die naar het nihilisme ten
deert; van de minachting bij velen voor
elk gezag; van de overspannen vrij-
heidsideologie, die steeds verder om
zich heen grijpt en zich openbaart in
demonstraties met duidelijke tendensen
in de richting van het communisme en
aanverwante ideologieën; van de voor
lichting der publiciteitsmedia een
deel van de pers en met name van en
kele televisieprogramma's die mis
bruik maken van hun machtspositie;
van de onbeschaamde wijze, waarop de
ongebonden sex wordt aangeprezen en
van nog zoveel meer, dan lijkt de con
clusie gewettigd, dat we bezig zijn de
ware en goede geestelijke fundamenten
van ons volksleven radicaal te onder
graven met alle desastreuze gevolgen
van dien.
Wellicht vinden sommigen deze teke-
te somber en te zwartgallig. An-
in zullen deze ontwikkeling toejui-
öSen. Het hangt er maar vanaf, welke
maatstaven men aanlegt bij zijn he
eling van de toestand. Wie geen
itelijke, vaste normen erkent denkt
■over heel anders dan zij, die uit-
van het Woord Gods als regel
geloof en leven. Dat Woord stelt
andere normen dan het ongeloof,
ligt de antithese, de principiële
nstelling, die alles beheerst.
[én van de hoofdkwalen van deze
is de devaluatie van het gezag.
swel dit in een geordende maat-
ppij, in een bedrijf, een school en
gezin onmisbaar is, wordt het
ds meer aangevochten en gene-
'd. Romeinen 13 zegt, dat het over-
Isgezag door God is ingesteld, maar
geloven miljoenen niet meer. Al
il lang is door groepen en enkelin-
dit gezag discutabel gesteld of ra-
[aal afgewezen. De jeugd groeit op
jeen veel te grote mate van vrijheid
de resultaten daarvan zien we da-
ijks. Vele ouders hebben het gezag
T hun kinderen geheel of groten-
s verloren. Onderwijzers en leraren
pen met de gevolgen van deze ont-
:eling in vrijheid. De politie weet
meer, hoe ze nozems, provo's en
lere raddraaiers moet aanpakken,
t hoe ze het ook doet, er komt altijd
;iek. In de bedrijven is, uitzonde
len daargelaten, de toestand op dit
t helemaal hopeloos. En zelfs het
r moet „democratiseren."
ip deze manier gaan we linea recta
de chaos. We weten wel, dat naast
wil men, tegenover het gezag de
ijhéid staat Elk volk, kuid, arbei-
soldaat etc. moet over een zekere
te van vrijheid beschikken. De vraag
alleen maar waar de grenzen van
.de liggen. Het is in ieder geval dui-
ijk, dat deze steeds meer opschui-
in de verkeerde richting n.l. van
deloosheid en het ontkennen van
gezag: zie Amsterdam. Beide, ge
en vrijheid, moeten in evenwicht
en dit nu is totaal verbroken,
anneer in een staat het overheids-
ag zich niet meer voldoende laat
den of kan laten gelden, dan ont-
at een soort anarchie, d.w.z. rege-
igloosheid. Dat behoeft men nog niet
ot in absolute zin op te vatten. Een
at kan zulk een zwakke regering
|bben, dat deze een speelbal wordt
|n de politieke partijen en dat een
[hoorlijk efficiënt bewind niet meer
igelijk is. Warmeer dan die partijen
if niet goed weten wat ze willen, op-
iaagd worden door extreme groepen
izers of filialen zijn van een buiten-
dse ideologie zoals de communisti-
e, dan ligt het voor de hand, dat de
zulk een politieke chaos gevormde
:ering, die als zetbaas fungeert van
:n in zichzelf hopeloos verdeeld par-
Kment, niet over het nodige gezag be
schikt om het land goed te besturen.
it is het begin van een anarchistische
itwikkeling. Komt daartegen geen
eerstand en reactie, dan moet zulk
een situatie onherroepelijk leiden tot
een uiteindelijke economische en/of po
litieke catastrofe.
Men zal natuurlijk tegenwerpen, dat
arvoor in Nederland geen gevaar be-
„Hoe dierbaar is Uw goedertieren
heid o God! Dies de mensenki-nde-
ren onder de schaduw uwer vleu
gelen toevlucht nemen.
(Ps. 36 8)
Het vertoeven in de schaduw van
Gods vleugelen betekent, dat de zon
daar door het geloof in Christus be
schutting en bescherming bij God vindt
tegen de verdiende toorn des Heeren,
tegen de kracht der zonde en de vervol
ging van satan. Daarom wordt Chris
tus genoemd een verberging tegen de
wind en een schuilplaats tegen de
vloed. Hij is als waterbeken in een dor
re plaats, als de schaduw van een zwa
re rotssteen in een dorstig land.
Dat is de weldaad, die God aan Zijn
Kerk belooft: „En de Heere zal over alle
woning van de berg Sion en over haar
vergadering, scheppen een wolk des
daags en een rok en de glans van een
vlammend vuur des nachts, want over
alles wat heerlijk is, zal een beschut
ting wezen. En daar zal een hut zijn tot
een schaduw des daags tegen de hitte
en tot een toevlucht en tot een verber
ging tegen de vloed en tegen de re
gen".
De gelovigen vinden bij God in Chris
tus verkwikking, vertrosting en liefe
lijkheden. Zij gevoelen zich alsof zij
uit een zware storm in een schuilplaats
komen of wanneer zij uit de brandende
hitte van de zon gaan zitten in de
schaduw van een boom. Hun uitgeputte
ziel wordt verkwikt. Zo sprak de
Bruid: „Mijn Liefste is als een appel
boom, ik heb grote lust in zijn scha
duw en zit er onder". Zo staat er ge
schreven van de Zon der gerechtig
heid, dat er genezing is onder de vleu
gelen. In de psalmen wordt het bijeen
gevoegd, als wij lezen: „De Heere is een
zon en schild"; een schild van beveili
ging en beschutting; een zon van zege
ning, troost en verkwikking.
De gelovigen nemen onder de scha
duw van deze vleugelen toevlucht. Ra
deloos en hulpeloos in zichzelf, be
geven zij zich, met verloochening van
eigen gerechtigheid en krachten, naar
de gerechtigheid van Jezus Christus.
Deze zoeken, begeren en omhelzen zij.
De zondaar ziet zijn zonden, hoe me
nigmaal hij Gods wet heeft overtre
den. Hij voelt zich nu als opgejaagd
door de vloek der wet. De wet zegt:
„Vervloekt is een iegelijk die niet blijft
in al wat in de wet geschreven is". Het
evangelie dreigt; „Die de Heere Jezus
Christus niet liefheeft zij een vervloe-
king". Hij wordt voortgedreven door
Gods welverdiende en hem vervolgende
toorn. Ja, ook door satan, als een uit
voerder van Gods toorn. Daarbij onder
vindt hij zijn machteloosheid, dat hij
zijn hart niet kan veranderen, het recht
der wet niet kan volbrengen en Gods
toorn geenszins kan dragen. Hij er
vaart wat de Heere sprak door de pro
feet Jeremia: „Al wiest gij u met sal
peter, en naamt u veel zeep, zo is toch
uw ongerechtigheid voor Mijn aange
zicht getekend". Zo bevindt hij zich
dan in de uiterste nood en is hulpe
loos.
In deze situatie waarmee hij geen
raad meer weet ziet hij van ver in God
en Christus gerechtigheden en sterkte,
een sterke rotssteen des heils, een volle
genoegzaamheid om hem te behouden.
Hij ziet ook dat deze sterkte voor hem
open staat, hij hoort de aanbieding van
God, ja het bevel om te komen en on
der Zijn vleugelen te schuilen.
Als een zondaar vlucht hij naar God.
Dat gebeurt zo: Hij ziet veel goeds in
die genadige aanbieding van God. En
smeekt de Heere om genade. Tegelijker
tijd ziet hij het kwaad en het gevaar
van zijn ellendige staat! Van nu af
aan acht en begeert hij niets anders dan
dat God zijn gerechtigheid en zaligheid
zal worden. God heeft beloofd en Zich
van eeuwigheid voorgenomen dat Hij
in Christus een toevlucht voor zonda
ren zijn.
Dit is de toevluchtnemende daad van
het geloof. Welgelukzalig zijn allen,
die op Hem betrouwen, of eigenlijk:
die hun toevlucht tot Hem nemen. „De
Naam des Heeren is een sterke toren:
de rechtvaardige zal daar heen lopen
en in een hoog vertrek gesteld worden".
Het wordt ook genoemd: Gods aange
zicht zoeken, naar God vragen, honge
ren en dorsten naar de gerechtigheid,
zijn mond wijd open doen.
Wanneer men dit doet verloochent
men zijn eigen krachten en gerechtig
heid. Dan is men in zichzelf verloren
en begeert men in Christus gevonden te
worden en tot Hem te komen. Men
grijpt Gods sterkte aan, dat betekent:
men neemt Jezus aan. Eertijds vluchtte
een misdadiger naar de hoornen van
het altaar en greep die vast; de dod-
slagers vluchtten naar de vrij stad om
van de bloedvsrreker bevrijd te zijn.
De zondaar vlucht tot Christus, om
door Hem gebracht te worden tot de
Vader. Hij zoekt de gemeenschap met
God, die hij boven alles hoog acht. Dan
ziet hij de gruwelijkheid van zijn zon
den. Hij krijgt daar een walg van en
haat die met heel zijn hart. Hij tracht
de zonde te ontlopen, hij bidt God om
heiliging, om Gods beeld gelijkvormig
te worden. Hij ziet de ledigheid en ver
gankelijkheid van alle dingen in de
wereld buiten God. Hij vindt er niets
in waar hij zijn hart op zou kunnen
zetten. Niets kan hem verzadigen, zo
dat hij besluit bij zichzelf: ik verga van
honger als ik nog langer vast blijf zit
ten aan die schrale en gebroken bak
ken van een bestaan zonder God.
In de Heere ziet hij een grote alge-
noegzaamheid, die zijn hart kan ver
vullen. In Hem ziet hij zulk een be
minnelijkheid en ziel verrukkende
schoonheid dat hij niets meer wenst
dan dat die God- de zijne zal worden.
Hij vind in de schaduw van Gods vleu
gelen zulke hemelge verkwikkingen,
dat hij zeer begerig wordt om die blij
vend te genieten. Daarom verkiest hij
God tot zijn hoogste goed, tot de lust
van zijn ogen en het vermaak van zijn
hart. Hij haast zich naar God, om in
Hem te rusten en zegt; „Wie heb ik ne
vens U in de hemel? Nevens U lust mij
ook niets op de aarde. Bezwijkt mijn
vlees en mijn hart, zo is God de rots
steen van mijn hart en mijn deel in
eeuwigheid". Als het er op aan komt,
is hij besloten om alle andere dingen
voor God te laten varen. Deze daad van
de gelovige zondaar wordt genoemd:
zich bekeren van het schepsel tot de
Schepper, zijn eigen weg en zijn eigen
gedachten verlaten en zich bekeren tot
de Heere. Jesaja zegt hiervan: „Te dien
dage zal de mens zien naar Dien, Die
hem gemaakt heeft en zijn ogen zullen
op de Heilige Israels zien". Zij stellen
zich niet meer tot doel de dingen die
men ziet, maar die men niet ziet. Met
één w(sprd, zij willen God bezitten om
met Hem volkomen vergenoegd te zijn.
Fragment uit een predikatie
van KASPAR ALARDIN.
Volgende week vrijdag 16 juni telt
Flakkee weer een honderd jarige; de
heer Theunis Lugtenburg te Dirksland
zal op die dag zijn 100ste geboortedag
herdenken. De krasse baas die Z'k jaar
geleden in het paviljoen bij het zieken
huis zijn intrek heeft genomen is nog
goed gezond en zeer helder van geest.
Alleen de beUien hebben niet meer de
soepelheid van vroeger en zijn nogal
stram geworden waarom de zusters
hem wel eens uit het hoge bed moeten
helpen.
Zelf vindt dhr. Lugtenburg het on
gelofelijk dat hij de 100 jarige leeftijd
heeft toereikt; „dat komt toch bijna
nooit voor" beseft hij. Hij kan terugzien
op een lang en welbesteed leven waarin
hij hard heeft gewerkt en waarin hij
zijn Schepper steeds heeft gediend.
Theunis Lugtenburg werd in Nieuwe
Tonge geboren; toen hij nog een baby
was verhuisden zijn ouders naar Me
lissant om toen Theunis 14 jaar was
weer naar Nieuwe Tonge terug te gaan
waar vader Lugtenburg bij verschillen
de boeren werkte.
Dhr. Lugtenburg herinnert zich dat
het vroeger maar een „schraleboel" was
als je als landman de kost moest ver
dienen. Hij ervoer dat des te beter toen
hij op 22 jarige leeftijd trouwde met
Tannetje Smith en ze daarop vijf kin
dermondjes moesten vullen. Hij heeft
tot zijn tachtigste jaar gewerkt en zelfs
bij het aardappels rooien kon hij de
ploeg bijbenen. Steeds is hij te voet
naar het land gegaan; fietsen toen
er eenmaal fietsen waren was een
luxe die hij zich niet wilde permitteren
en hij zou zo'n ding niet eens kunnen
berijden.
Zijn vrouw overleed op 72 jarige leef
tijd en daarna is dhr. Lugtenburg nog
enkele jaren bij zijn dochter ingeweest.
Regelmatig brengt hij haar nog een be
zoek, hij wordt meestal afgehaald maar
de bijna honderd jarige durft ook wel
een eindje alleen op te stappen. „Ik ben
nogal goochem, als er verkeer komt
steek ik de weg niet over" zegt hij wij
selijk.
Ook heeft dhr. Lugtenburg tal van
bezoeken gebracht in de pastorie van
ds. Blok, predikant van de Gerefor
meerde Gemeente, van welke gemeente
dé heer Lugtenburg vanaf zijn 24ste
jaar belijdend lidmaat is.
Ziek is hij nooit geweest maar toch
heeft hij twaalf jaar geleden weken
lang in het ziekenhuis gelegen. „Dat
kwam daarom omdat ze me onderste
boven reden" verklaarde hij.
Hij werd door een brommer aange
reden en moest 8 weken in het zieken
huis worden verpleegd.
Volgende week vrijdag zal dhr. Lug
tenburg weer heel wat bezoek krij
gen. Hij rekent op bezoek of een
berichtje van kinderen en familiele
den, en op de burgemeester en de
dominee die hem de laatste jaren
nooit hebben overgeslagen. Ook wij
wensen de jarige een gezegende le
vensavond toe.
ZANDPAD 32
MIDDELHARNIS
staat. We geven toe: op korte termijn
niet. Maar wanneer de huidige ontwik
kelingen doorzetten, komt er vroeg of
laat een moment, dat de toestand on
houdbaar wordt. Wanneer ons land
binnen de tijd van twee jaar nota bene
vier verschillende kabinetten ziet ver
schijnen, dan wijst dit erop, dat de po
litieke verhoudingen totaal in de war
zijn Wanneer de politie in Amsterdam
verstek laat gaan en matrozen uit Den
Helder de orde moeten herstellen, dan
betekent dit, dat er iets radicaal fout
is. En zo kunnen we nog een poosje
doorgaan. Men moet niet denken, dat
de democratie hier in Nederland niet
evengoed kan derailleren als in andere
landen, waar ze zodanig was gedege
nereerd, dat er tenslotte nog slechts één
middel was om de orde te herstellen:
een absolute of een relatieve dictatuur.
Daarvan zijn voorbeelden te over.
De Duitse republiek van Weimar na
de eerste wereldoorlog bleek een de
mocratie te zijn, die een wankele basis
had en die in een chaos ware geëin
digd, wanneer Hitler niet was versche
nen met zijn dictatoriaal nationaal-so-
cialisme. Wij verdedigen iiiteraard deze
ontwikkeling niet, maar stellen alleen
als feit vast, dat elke anarchie, ja zelfs
een te slappe democratie met te veel
vrijheid en te weinig gezag onherroe
pelijk reacties opwekt, die de balans
I naar de andere kant doen doorslaan.
In Spanje was het vóór de oorlog pre
cies hetzelfde. Toen de monarchie in
eenstortte, omdat ze in hoge mate bouw
vallig was, kwam er een rood getinte
republiek, die eveneens mislukte, om
dat er het gezag ontbrak, waarop Fran
co de macht in handen nam en hield.
Nogmaals, wij zijn helemaal geen be
wonderaar van deze dictator-generaal;
maar dat hij zolang kan regeren, wordt
voor een niet gering deel veroorzaakt
door de angst van vele Spanjaarden
voor een nieuwe republikeinse chaos.
Men kan ook Frankrijk als voorbeeld
nemen, waar de verlichte despoot De
GauUe in zekere zin een gemitigeerde
dictatuur uitoefent. Ook voor hem heb
ben we, zoals onze lezers kunnen we
ten, beslist geen sympathie, maar de
gang van zaken leidde er regelrecht
naar een meer stabiel bewind met een
krachtfiguur aan het hoofd.
Wat we met dit hele betoog willen
zeggen is alleen dit: wanneer het ge
zag devalueert, wordt de vrijheid tot
anarchie en deze leidt blijkens de his
torie onherroepelijk naar de dictatuur.
En die begeren we geen van allen. Daar-'
om is nodig: herstel van het overheids
gezag op een gezonde basis.
VOORBETER g
'-- -.''.,, NHAR DE
MIDDELHRRNIS-TEL:Z32S
Van zaterdag 10 juni v.m. 12 uur
t.m. maandag 12 juni v.m,. 9 uur
Middelharnis-Sommelsdijk:
Dienst heeft dokter v. d. Peppel, tel.
2117, Middelhamis.
DirTcsland-Herkingen-JVTelissant;
Dienst heeft dokter Elvé, tel. 01877-
262, Dirksland.
Oostflakkee:
Dienst heeft dokter de Jager, telef.
01875-301, Nieuwe Tonge en dokter
Buth, tel. 01871-306, Den Bommel.
DIENST WIJKVERPLEEGSTER
Melissant-Dirksland-Herkingen:
Van vrijdagavond 6 uur tot maandag
ochtend 8 uur Zr. Koppejan, tel. 01877-
234, Melissant.
ZONDAGSDIENST DIERENARTSEN
Dienst heeft dierenarts Wagner, tel.
01877-281, Dirksland.
THOLEN
Zondagsdienst artsen. Zondag 11 ju
ni hebben voor de gemeenten Poort-
vliet, Tholen, Nieuw Vossemeer, St.
Philipsland en Oud Vossemeer dienst
dokter Kugel, tel. 0162-400, Poortvliet
en dokter Vermet, tel. 01676-415, Nieuw
Vossemeer.
Speciaal In het opmaken van
B. V. d. VEER
Telefoon 2682 Westdtlk 36
MIDDELHARNIS
De bejaarden en het welfarewerk
Hoezeer het Rode Kruis, als het ware
op het slagveld geboren, zijn taak is
gaan vinden in het gewone leven van
alle dag, wordt wellicht nergens zo
duidelijk geïllustreerd als bij het wel
fare-werk.
Een van de meest actuele vraagstuk
ken van heden is het „probleem" der
bejaarden, en hier juist levert het Ro
de Kruis een waardevolle inbreng.
Dokter Rot, hoofd van de Welfare-af
deling van het Rode Kruis, is met de
naam „Welfare" niet erg gelukkig.
„Maar verzin maar eens iets beters",
zegt ze berustend. Die naam stamt uit
Wereldoorlog II, toen hiermee werd
aangeduid het streven om bezigheid te
verschaffen aan oorlogsgewonden.
In de loop der jaren is deze activi
teit vooral gericht geweest op de zieken.
Vooral voor de thuis verblijvende chro
nische patiënten is het welfarewerk een
waardevolle tijdsbesteding gebleken.
Maar er liggen nog veel meer moge
lijkheden en hier komt men op het ter
rein van de bejaardenzorg, van de ge
riatrie, de bezigheidstherapie.
Dit is vakwerk
Er zijn bejaarden, voor wie het „met
lege tijd geen raad weten" niet be
staat. Zij hebben of vinden altijd wei
wat te doen. Maar er zijn er ook en
met name in de bejaardentehuizen
die als in een vacuum belanden wan
neer de dagtaak is weggevallen. En
hierdoor versnelt het verouderingspro
ces.
De ervaring, die het Rode Kruis heeft
opgedaan bij het welfarewerk onder de
zieken, het inmiddels opgebouwde ap
paraat met de vele vaste en vrijwillige
Twee mannen over grens gesmokkeld.
In de bus heerste wel enige spanning
toen dinsdag j.l. bleek dat twee mede
passagiers niet op de lijst stonden. Der
tig bejaarden uit Ooltèensplaat maak
ten een reisje naar Antwerpen; voor de
douane w^aren de papieren in orde ge
maakt maar hoe het komt weet nie
mand, twee mannen, uitgerekend de
heren Pauw van Kempen en Teun van
der Veer stonden er niet op. Behalve
de sparming bracht het ook de nodige
hilariteit. Om kort te gaan, ze kwamen
over de grens en ook weer terug. De
reis voerde via Breskens, waar op de
Veerboot de koffie werd gebruikt. Door
het prachtige Zeeuwse landschap kwam
mjen in het stadje Sluis aan. In een
hotel op de Markt werd weer koffie
gedronken. Vervolgens ging de reis naar
Temeuzen waar de nieuwe haven en
de werken aan het kanaal Gent-Ter-
neuzen werden bezichtigd. In hotel
„Centraal" werden de boterhammen
genuttigd. Te Sas van Gent ging men
de grens over en in de stad Gent was
mien „weg" van de mooie gebouwen. Te
halfvier kwam het gezelschap in Ant
werpen aan. Eerst gebruikte men de
thee en na bezichtiging van de stad
werd er gewinkeld. Terug ging de reis
over Breda waar in hotel „De Koren
beurs" werd gedineerd. Als echte Flak-
keeënaars kan men het varen maar niet
vergeten. Daarom narn/men op de reis
terug de veerboot tussen Anna Jacoba-
polder - Zijpe. Zeer voldaan over de
goede zorgen van het dames comité, die
het reisje organiseerde en de service
van Vermaat's Autobusonderneming uit
Nieuw Hellevoet, kwam men te onge
veer 9 uur bij „het Centrum" aan. Zij
die niet mee zijn geweest hebben veel
gemist, maarmen gaat nog weleens
een keer op pad en de mogelijkheid
staat voor alle bejaarden open.
---------O---------
medewerkers(ster,s) het komt hier alle
maal uitstekend te pas.
Wie echter zou denken, dat men voor
het volbrengen van deze taak met ama
teurs kan volstaan, leert wel anders.
De beroepskrachten hebben een 2-jarige
opleiding nodig en moeten nog regel
matig worden bijgeschoold. Dit is geen
lekenwerk ,al kunnen leken, voorge
licht door de gediplomeerden, zich hier
bij uitermate verdienstelijk maken.
Ook op dit gebied kunnen zij, die
vrijwillig hun krachten willen geven
ten bate van de medemens, bij het Ro
de Kruis terecht.
Handen te kort
Momenteel, vertelt dokter Rot, heb
ben we 258 gediplomeerde welfarewer
kers in dienst. Over vijf jaren moeten
dit er 500, over 10 jaren 1000 zijn.
Er zijn nu al handen tekort, verschei
dene inrichtingen staan op de wacht
lijst. Vooral de bejaardentehuizen to
nen grote belangstelling.
De oplossing geschiedt vanwege het
Rode Kruis en zij, die aldus opgeleid
zijn, komen niet „op de vrije markt"
maar treden ook in dienst van het Rode
Kruis. Daardoor toch heeft men de ga
rantie, dat deze krachten altijd „op to
date" zijn.
Er zijn plannen om te komen tot een
legertje van 4500 vrijwilligers welfare
werkers, die op districtscurussen voor
deze taak worden opgeleid. Ook hier
zal men, via bijscholingscurussen, voort
durend „bij" moeten blijven.
De nadruk valt vooral op het be
werken van hout en metaal, emailleren,
tapijtenknopen enz. Het is werk, niet
alleen voor vrouwen, maar ook voor
mannen.
Help helpen!
En daarna overspant dan het Rode
Kruis de ganse levensgang van de
mens. Het begint bij de moedermelk-
centrale, het eindigt bij de bejaarde.
Voor dit alles is geld nodig, veel geld,
en daartoe zal in dit jubileumjaar een
beroep op de burgerij worden gedaan.
Maar minstens zo noodzakelijk is de
medewerking van vrijwilligers op aller
lei gebied en juist dit welf are-werk
biedt daartoe zo vele en zelfs bijzonder
interessante mogelijkheden.
Zij, die hiermee eenmaal zijn begon
nen, bemerken niet alleen hoezeer dit
werk wordt gewaardeerd, maar dat het
ook hun eigen leven meer inhoud geeft.-
Wanneer dokter Rot, energiek, geani
meerd, de plannen voor de toekomst
ontvouwt, dan is het wel duidelijk, dat
in de nieuwe eeuw, die voor het Rode
Kruis aanbreekt, de taken niet af-,
maar wel toenemen, niet inkrimpen,
maar zich wel uitbreiden.
En dan gaat het niet alleen om finan
ciële bijdragen, maar wordt er vooral
een beroep gedaan op de mens, als me
demens, in de oproep:
„Helpt Uw Rode Kruis helpen!"
(Nadruk verboden).
Indien de jonkheid niet en deugt
En geeft de schuld niet aan de jeugd.
De vader zelf verdient de straf
Die haar geen beter les en gaf.
