Hulde
aan de Marine
Dhr. J. n. van Nieuwenhuijzen
uit Ooitgensplaat overleden
flmicitia" te Dirlisiand lirilgt
verplaatsbare muzielitent
Meditatie
't Zijn geen provo's!
Koningin iiomt naar
Wemeldinge
Vooraanstaande figuur op gemeentelijk-,
landbouw- en financieel gebied.
Op oriëntatiereis in Zuid-Afrika kwam
onverwacht het einde.
Fg.C. KORTEWEG a ZOON
KRUiDER's
Vrijdag 14 april 1967
No. 3577
PBINS HENDHIKSTEAAT 14 - POSTBOX 8 - MIDDELHAENIS
Bedactie en advertenties: Kantoor Langeweg 13, Somme^sdljk
CHR. STREEKBLAD OP GEREFORMEERDE GRONDSLAG
VOOR DE ZUID-HOLLANDSE EN ZEEUWSE EILANDEN
ABONNEMENTSPRIJS f 3,— PER KWARTAAL
ADVERTENTIEPRIJS 16 cent per mm.
Bij contract speciaal tarief.
TèL (01870) 26 20, na 6 uur 'b avonds Tel. 20 23 i— Giro 167030
Verschijnt tweemaal per week: dinsdag- en vrijdagavond
i^ ZUIVERE HUID
PUROLen PUROL-poeder
„Vrucht van het Icruis"
Fruitmanden en Frultbakies
„De Fruitc^itrale"
Aciiter
de grenspaal
De verloren zoon
Tank óók
MOBIL BENZINE
Binnen het konirikrijk der Nederlan
den, dat als monarcliie geleid wordt
door ons eeuwenoude Oranjehuis, ligt
volgens sommigen oolc een republieli.
Dat is de stad Amsterdam, de hoofdstad
van ons land, zo genoemd omdat ze
voor het overgrote deel felrood, rood
of lichtrood is, zoals dat met de meeste
republikeinen het geval is. Er wonen
nog heel wat Oranjegezinden ook. maar
de merderheid van de inwoners kan
men tot de diverse soorten socialisten
en communisten rekenen. Men kan zelfs
aan de andere volksgroepen merken,
dat ze onder rode beïnvloeding staan.
Deze „republiek" heeft uiteraard ook
een in meerderheid rood gemeentebe
stuur met aan het hoofd een sociali-
sche burgemeester. Deze „president"
Van Hall is zoals men weet geen kracht
figuur, als regent niet en evenmin als
hoofd van de politie. Misschien past hij
daardoor juist goed bij de gemeentelijke
politieke leidslieden, want deze houden
er een eigen soort democratie op na,
waarin met name het begrip „gezag"
een zeer ondergeschikte plaats in
neemt en daartegenover het vrijheids
ideaal in hoge mate vertroeteld wordt.
Waartoe dat leidt hebben we verleden
jaar gezien.
Nog altijd is er in Amsterdam een
schrijnend tekort aan politiemannen.
Als de marechaussee en de rijkspolitie
niet bijsprongen, kwam er niet veel van
terecht. Maar erger dan het tekort lijkt
ons de omstandigheid, dat de politie
niet doortastend mag optreden. Een deel
van het publiek, van de gemeentelijke
politici en van de Amsterdamse pers
protesteert direct als één burger een
klap oploopt, maar wanneer de politie
wordt getreiterd, bekogeld en verwond,
dan hoort men niets. Democratie schijnt
bij velen te betekenen: het plebs mag
alles, maar de politie mag niets. Van
de mentaliteit van dit soort lieden
deugt helemaal niets.
Het gevolg van dit alles is, dat de
politiemensen in een uitermate moeilijk
parket zitten. Ze moeten de orde hand
haven, maar mogen vrijwel geen
machtsmiddelen gebruiken. De politie
officieren lopen er ook aan vast. We
weten hoe het met hoofdcommissaris
Van der Molen afgelopen is: hij eruit.
Van Hall bleef en de nozems en provo's
zijn nog steeds in actie. Is het wonder
dat het steeds moeilijker wordt het
politiekorps te versterken of zelfs op
iPeil te houden? Op deze manier ligt
het voor de hand, dat de straatterreur
steeds toeneemt en dat de overheid niet
meer bij machte is aan de burgers
openbare bescherming te verlenen. En
men weet tenslotte niet meer, waaraan
men zich het meest moet ergeren: aan
de brutaliteit en de anarchie van het
straatplebs of aan de onbekwaamheid,
de slapheid en de lamlendigheid van
een bepaald soort overheidspersonen,
die opvattingen hebben over het gezag,
die thuishoren in de tijd van de Franse
Revolutie.
De aanhangers van de christelijke
politieke partijen, voorzover ze tenmin
ste ook niet zijn aangestoken door de
progressiviteitsbacil, die alle overheids
gezag ondermijnt, zijn voorstanders van
een krachtdadige gezagshandhaving,
omdat zij principieel op het-standpunt
staan, dat alle gezag uit God is en niet
uit mensen. Zij verwerpen radicaal alle
theorieën, die het gezag afhankelijk
maken van allerlei onschriftuurlijke
staatsfilosofieën. Zij worden daarom
gezagsmaniakken genoemd, maar dat
kan ons koud laten. Wij geloven, dat
een maatschappij, gebouwd op de
Schriftuurlijke gezagsprincipes, solider
is en langer zal bestaan dan één, die
gebaseerd is op de wankele construc
ties van humanistische en socialisti
sche democratieën.
Feit is, dat honderdduizenden Neder
landse staatsburgers, die helemaal niet
tot de neo-fascisten willen worden ge
rekend, maar een gezonde democratie
voorstaan, zich al jarenlang ergeren
aan de devaluatie van het overheidsge
zag in ons land en dan speciaal in Am
sterdam. Daarom heeft het optreden
van een grote groep matrozen en ma
riniers uit Den Helder en een dag later
uit Amsterdam zelf tegen de nozems en
provo's in de hal van het Centraal Sta
tion een storm van applaus ontketend.
Hierop zat heel Nederland eigenlijk te
Wachten. Het was zo erg geworden, dat
fatsoenlijke burgers 's avonds niet rus
tig en ongehinderd naar en van de trei
lden konden. De politie deed niets, de
spoorwegrecherche stond machteloos en
de autoriteiten durfden blijkbaar niet
te grijpen. Van de slappe Yan Hall
ging weer niets uit. En op dat moment
besloten de marinemannen, wier meis
jes dikwijls in de hal gemolesteerd
Werden het recht in eigen hand te ne
men met het gevolg, dat de hele troep
gespuis in vijf minuten het station uit
geslagen werd! Hulde aan deze jonge
rnannen, die lieten zien, dat met door
tastend optreden in no time een eind
te maken Is aan wantoestanden, waar-
ttiee de magistraat geen raad weet.
Formeel gingen ze natuurlijk buiten
hun boekje. Particuliere personen
en dat waren de marinemannen op dat
moment mogen de politie het werk
Ik sterf alle dag.
(1 Corinthe 15 31a)
Is dat nu een vrucht van het kruis?
Arm Christendom, zegt ge, het is al
erg genoeg om éénmaal te moeten ster
ven, maar om dat dan alle dagen des
levens óók nog te moeten doen?
Ja, het is ook een mysterie dat niet
dadelijk te doorgronden valt.
Krijgt dit woord ook niet een bij
zondere betekenis in verband met de
tijd waarin we leven? De oorlogsdrei
ging, het moderne verkeer, de natuur
rampen, de broosheid des levens, ma
ken die niet dat de mens alle uur in
gevaar is?
Ai leer mij hoe vergankelijk ik zij.
Een handbreed is mijn tijd gesteld.
Ik sterf alle dag! Voelt ge reeds dat
uit dit woord van de apostel een ge-
loofsroem spreekt? Hij kan sterven! U
ook? Sterven, dat betekent: losgemaakt
worden van alles, wat ons aan deze
aarde bindt. Familiebanden, vriend
schapsbetrekkingen, eer, positie, bezit,
geneugten des levens. Dat alles en nog
veel meer ontvalt ons dan. Maar dat
alles is nog niets, vergeleken met dat
éne, dat dan ook verloren gaat n.l. de
tijd der genade!
Sterven, dat is voor de zondaar het
einde van de genade-tijd, het einde
van alle vreugd des levens, het einde
van alle troost en verlichting. Dan is er
eeuwige smart.
Sterven is voor de gelovige echter het
begin van de volkomen vreugde. Van
het loven en prijzen van de Drieënige,
van het eeuwig, zalig leven.
Wat zal het sterven voor óns zijn?
Kurmen we God al ontmoeten, met
de zekerheid, dat het sterven ons ge
win zal zijn? Durven we het de apostel
nastamelen: Dood waar is uw prikkel,
hel waar is uw overwinning? Dan is
sterven, heerlijkheid, de vervulling van
de hartewens van Gods volk.
„Ontbonden en met Christus te zijn
is mij zeer verre het beste".
Daartoe is echter stervensgenade no
dig. Dat is de heerlijkste gave die ons
kan geworden. Dan is immers de groot
ste vijand te niet gedaan.
Ik sterf alle dag! Dat is een over
winningswoord voor de apostel, wien
het leven Christus is geworden en daar
om het sterven gewin is. Hij weet, dat
als het gebouw van zijn aardse taber
nakel verbroken wordt, hij een gebouw
heeft, niet met handen gemaakt, maar
bij God in de hemel. Daarom betekent
dit woord van en vóór hem, dat de we
reld hem voortdurend niets en de Heere
hem alles is.
Al worden de aardse banden steeds
losser gemaakt, dat is voor hem niet
erg, want hij mag het getuigen: Het is
mij goed, mijn zaligst lot, nabij te we
zen bij mijn God.
Ik sterf alle dag d.w.z. ik kan God
ontmoeten zonder verschrikking. De
eeuwige heerlijkheid wenkt mij? Zie,
als we zo levende, iedere dag sterven,
dan zullen we stervende niet sterven,
maar leven.
Ik sterf alle dag! dat kan alleen als
vrucht van het kruis, als vrucht van
het gezegend sterven van de Borg, Je
zus Christus. Hij doorworstelde de ver
latenheid des doods, om de Zijnen er
troost in te bereiden. Hem overgolfde
de toornvloed des Vaders, opdat er in
die zee voor de Zijnen een pad zou ge
baand worden. Hij miste alle uitzicht op
vreugde in de bange verlatenheid aan
het kruis, opdat er voor de Zijnen een
poort des hemels zou geopend worden.
Zijn sterven is het leven der kerk.
Hoe noodzakelijk wordt dat sterven
voor de Zijnen. Dat alleen is de grond
hunner zaligheid.
Jezus, leven van mijn leven! Jezus,
dood van mijne dood.
Ik sterf alle dag. Dat stervende leven
zal gekend moeten worden, wil het
eenmaal vrede zijn voor de ziel.
De Heere passé de vrucht van het
kruis aan onze ziel toe, opdat we in
der tijden nood iets kennen van dat
dagelijks sterven aan de wereld, aan de
wet, aan onszelf.
Dan zullen we aan de andere kant
ook dagelijks opwassen in de kennis
van onze Heere, Jezus Christus en het
met de apostel mogen roemen: Niet
meer ik leef, maar Christus leeft in mij.
Ja, Hij leeft, omdat Hij de dood heeft
verslonden tot overwinning. En dat
heeft Hij niet voor Zichzelf gedaan. O,
neen! Hij heeft het gedaan opdat Zijn
kerk, die met Hem leerde sterven, ook
mét Hem leven zou en het in het aan
gezicht van de dood zou belijden:
En na de dood is 't leven mij bereid.
God neemt mij op in Zijne heerlijkheid.
Dirksland.
C. J. Kestina(.
niet uit handen nemen! Maar wat wil
men? Als de politie niets doet, geen
orders krijgt of wellicht zelfs de raad
maar een eindje om te lopen, dan
spreekt het toch vanzelf dat de bur
gers de zaak gaan opknappen. Uit de
reacties in de bladen blijkt wel, hoe
het optreden van de matrozen is in
geslagen: van alle kanten en uit het
hele land worden ze gehuldigd.
Het wil er bij ons niet in, dat er geen
eind te maken is aan het nozem- en
provo-probleem, speciaal in Amster
dam. Het is een onduldbare toestand,
dat een stel nietsnutten, leeglopers, war
hoofden en terroristen, te lui om te
werken of te studeren, de publieke or
de verstoort. Helaas worden hun theo
rieën en daden nog goedgepraat door
lieden, die daarin een soort nieuwe
geest menen te ontdekken, die „weten
schappelijk" beoordeeld moet worden
en waarvoor men toch „begrip" moet
opbrengen. Zelfs een man als oud-staats-
secretaris Egas ontpopt zich als specia
list op het gebied van het provotariaat,
verkondigt er theorieën over, neemt ze
serieus en rijdt ten gerieve van dè
Duitse televisie op een witte fiets over
het Binnenhof! We hebben altijd ge
dacht, dat hij meer verstand had. Er is
in dat hele provo-nozendom geen en
kel systeem te ontdekken, al doen som
mige intellectuelen onder hen nog zo
gewichtig. Het is een van alle normen
losgeslagen jeugd, die tot verdriet van
hun ouders een schandelijk en abnor
maal leven leidt, geestelijk ondergaat
in allerlei buitenissigheden, op sexueel
gebied de vrije liefde toepast en van
wie een deel, naar onlangs bleek, on
dervoed en met huidziekten besmet in
een woonschuit of een bouwval bivak
keert. En over dergelijke wrakstukken,
van de maatschappij schrijven geleer
de mannen dissertaties en zwaarwich
tige artikelen!
De beste methode om aan die benden
een eind te maken hebben onze mari
nemannen te zien gegeven: uit elkaar
slaan (en dan definitief oprollen.) En
de onverbeterlijken een poosje naar
een arbeidskamp om ze van hun lui
heid en abnormaliteiten te genezen!
Een soort Spartaanse heropvoeding dus.
In ieder geval zal het uit moeten zijn
met de straatterreur. Het optreden van
autoriteiten en politie zal radicaal moe
ten veranderen. Gebeurt dit niet, dan
zullen dit blijkt nu overduidelijk
de goedgezinde burgers zelf de sane
ring in handen moeten nemen met alle
gevolgen van dien. Laat de regering
aan Amsterdam en eventueel andere
steden gerust handhavers van de pu
blieke orde geven allereerst een bur
gemeester die wat ons betreft er
„ouderwetse" methoden op na houden.
De nieuwe hebben immers jammerlijk
gefaald!
VOOR BET^R f^
-— NAAR DE
MIDDELHnRNIS-TEL:2328
Speciaal in het opmaken van
B. V. d. VEER
Telefoon 2682 Westd^k 36
MIDDELHARNIS
Geruime tijd hebben onze le
zers het „Buitenlands Overzicht"
moeten missen. De betreffende
medewerker kon door omstan
digheden deze rubriek niet meer
verzorgen. Op de redaktie kwa
men herhaaldelijk vragen waar
om dit wekelijks overzicht weg
bleef wij konden er echter niet
direct in voorzien.
Gelukkig zijn wij nu geslaagd
een overzichtschrijver te vinden.
Hij presenteert zijn beschouwin
gen onder het hoofd „Achter de
grenspaal", In een vorig nummer
is het eerste artikel van hem
verschenen. De scribent is een
man met veel journalistieke er
varing; als christelijk persman
heeft hij bovendien veel in het
buitenland gereisd.
In kort bestek" zullen in ons
vrijdagnummer dus weer de voor
naamste gebeurtenissen van bui
ten onze grenzen worden geme
moreerd. Wij weten uit ervaring,
dat dit door onze lezers op prijs
wordt gesteld, omdat het voor ve
len moeilijk is de buitenlandse
politiek van dag tot dag op de
voet te volgen. Een wekelijkse,
korte samenvatting valt gemak
kelijker te verwerken, men blijft
dan toch met het buitenlands ge
beuren op de hoogte. Wij ver
trouwen dat het ónze lezers zal
voldoen.
Redaktie
„Toen de verloren Zoon een plaats
onder de huurlingen zocht, kon hij niet
geloven, dat de Heere hem de plaats
van een zoon zou geven; hij schatte het
al hoog als hij een huurling zou zijn.
Doch nu maakt de vader hem een zoon;
hij wil hem geen lagere plaats geven
en wordt versierd met het beste kleed
en hem wordt een ring aan zijn hand
gedaan. Zo zien wij, al zet een verne
derd zondaar zich zeer laag. God wil
niet zo met hem wandelen. Als gij
uzelf diep vernedert, zult gij hoog bij
de Heere staan aangeschreven. Het is
beter, dat de Heere u uit het stof op
neemt dan dat gij met Edom uw netst
tussen de sterren stelt en de Heere u
vandaar nederstoot."
SAMUEL RUTHERFORD
Op een reis door Zuid-Afrika, waar
hij vorige wee/c met zijn echtgenote is
heengegaan, overleed woensdag 12 april
j.l., de heer J. A. van Nieuwenhuijzen,
bekend landbouwer te Ooitgensplaat en
vooraanstaande figuur op gemeentelijk-,
landbouw- en financieel gebied. Hij be
reikte de leeftijd van 69 jaar.
Als lid van de Rotary Internationaal
maakte het echtpaar Van Nieuwenhuij
zen met 60 personen een reis door Zuid-
Afrika. Deze gelegenheid was geopend
om kennis te nemen van de gehele
maatschappelijke opbouw en ontwikke
ling van dit land en zijn volk. Don
derdagavond j.l. vertrok men per vlieg
tuig vanaf Schiphol, vrijdag kwam het
gezelschap daar aan. De heer Van
Nieuwenhuijzen maakte meerdere stu
diereizen, o.a. naar Hongarije, Ameri
ka (2 maal), Rusland, Engeland enz.
Als landbouw-expert, hij was o.a.
voorzitter van de Hollandsche Maat
schappij van Landbouw, had hij hier
voor zeer veel belangstelling en wenste
voor een goed functioneren van het
huidige landbouwgebied op de hoogte te
blijven, wat er zoal in diverse landen
op dit gebied gaande was. Hij droeg
dit uit op alle vergaderingen en gaf
hierover zijn eigen mening in goed
keurende- of in afkeurende zin. Kort
om gezegd: hij wenste de landbouw en
wat daarmede samenhangt een dienst
te bewijzen en om mogelijk hiermede
z'n voordeel te bewerkstelligen; „men
moet bijblijven om mee te kurmen"
aldus het devies van deze op zijn bre-
Je terrein „grote" man.
Levensloop
Johannis Anthonij van Nieuwenhuij
zen werd op 22 november 1897 te Ooit
gensplaat geboren als zoon uit een
landbouwersgezin. Hij doorliep de
Openbare School in de buurtschap
Langstraat en bekwaamde zich verder
in de landbouw. In 1920, op 22-jarige
leeftijd werd hij zelfstandig boer, op de
„Willemshof" het bedrijf van zijn va
der waar hij ook was geboren. De
ze boerderij werd door de Duitsers in
de oorlog afgebroken. In 1949 kwam
een nieuwe boerderij met dezelfde naam
op dezefde plaats aan de Galathesedijk
in gebruik. Tot eind 1962 bleef het echt
paar Van Nieuwenhuijzen daar wonen.
Hij gaf het bedrijf over aan zijn zoon
Jac. van Nieuwenhuijzen en met zijn
vrouw betrok hij een bungalow aan de
andere kant van de dijk, waar hij, om
nog iets om handen te hebben, een
fruitteeltbedrijf begon. Hij trok hier
voor een vakman aan. Een andere zoon,
de heer M. van Nieuwenhuijzen heeft
aan dezelfde dijk ook een landbouwbe
drijf; zijn oudste zoon, de heer Jan van
Nieuwenhuijzen is landbouwer te Dirks
land, terwijl zijn dochter (ook op een
boerderij) te Bellingwolde in Groningen
woont.
Veel functies
Nadst zijn werk op en aan zijn \)e-
drijf had de heer Van» Nieuwenhuijzen
ontzettend veel functies. Hij was onge
veer 10 jaar voorzitter van de Hol
landsche Maatschappij van Landbouw,
als dagelijks bestuurslid van de KNLC
had hij een leidende functie bij de boer
derijbouw, hij zat in commissies als
van Grondgebruik en Zuiderzeepolders
van het Landbouwschap, hij was be
stuurslid van de Coöp. Verenigde Sui
kerfabriek (VCS), thans opgenomen in
de Suiker Unie.
De heer Van Nieuwenhuijzen was
voorts initiatiefnemer van de Stichting
Ned. Uien Federatie (SNUIF) en tot
voor enkele jaren hiervan ook voor
zitter, verder bestuurslid van de Cen
trale Veiling GoereeOverflakkee, be
stuurslid Coöp. Bewaarplaats „De Flak-
keeste Plantui", de Raad voor het Kwe
kersrecht, Keuringsdienst, de Bedrijfs
voorlichting GoereeOverflakkee, voor
zitter commissie Landbouwherstel van
de Stichting van de Landbouw, enz. enz.
In de meeste gevallen heeft hij hierin
nog zitting en nam actief aan alles
deel. De dagelijks bestuurs- of de hoofd
bestuursvergaderingen van de HMvL
verzuimde hij weinig of practisch in
het geheel niet. Bijna iedere maandag
was hij hier op zijn post.
Dorp en streek
Van zijn functies in zijn eigen dorp
Ooitgensplaat en de streek kunnen we
noemen: lid van de gemeenteraad van
Ooitgensplaat en nu van Oostflakkee
voor de V.V.D.; directeur van de Coöp.
Raiffeisenbank, voorzitter van de Ring
van Boerenleenbanken of Raiffeisen-
banken op GoereeOverflakkee; mede
oprichter van de Coöp. Koelhuisvereni
ging „Ooitgensplaat" en van de niet
meer bestaande Landbouwvereniging.
Voor al deze raden, verenigingen en in
stellingen heeft hij zich zeer beijverd.
De heer Van Nieuwenhuijzen was Rid
der in de Orde van Oranje Nassau. In
1954 werd hem deze Koninkijke onder
scheiding door burgemeester P. W. Hor
dijk, uitgereikt.
Lege plaats
De burgemeester van Oostflakkee, de
heer W. M. van der Harst zei ons: „We
betreuren het allen zeer, dat de heer
Van Nieuwenhuijzen van ons is heen
gegaan. Het was een man met rijke
talenten, die veel voor onze gemeente
betekende en zijn taak zeer hoog op
vatte. Hij laat een lege plaats achter en
wij zullen hem erg missen."
WONING-INRICHTING
Oostdük 53-61 - Sommelsdqk
De raad van Dirksland heeft in haar
vergadering van j.l. woensdagmiddag
besloten tot het garanderen van de be
taling van rente en aflossing van een
door de muziekvereniging „Amicitia"
aan te gane geldlening tot een bedrag
van f 6500,„Amicitia" zal een ver
plaatsbare muziektent aankopen; fïei
kosten daarvan bedragen f 11010,het
jubileumcomité beschikt over f 3022,17
terwijl het Anjerfonds f 1500,bij
draagt. B. en w. vinden het een alge
meen cultureelbelang dat in deze be
hoefte wordt voorzien; zij stelden der
halve voor tot garandering van de le
ning en het toekennen van een subsi
die tot een bedrag gelijk aan de kosten
van rente en aflossing vermeerderd met
een bedrag tot een maximum van f 312,-
per jaar voor stallingskosten.
Door het aanvaarden van de gemeen
telijke medewerking verbindt „Amici
tia" zich tot het geven van tenminste
vijf openluchtconcerten per jaar op ver
schillende plaatsen in de gemeente,
eventueel ook buiten het dorp Dirks
land.
Geen provo's
..Is het de bedoeling dat ze b.v. ook
in Herldngen demonstraties geven?"
vroeg dhr. de Gast.
„'t Zijn geen provo's" stelde dhr. D.
Leijdens gerust en de voorz. antwoord
de dat daar „concerten" zullen worden
gegeven waar er prijs op wordt gesteld.
„Vierkant voor" besliste dhr, D. Leij
dens.
„'k Hoop dat ze ook Herkingen eens
met een concert vereren" voerde dhr.
Witvliet aan.
„daar hebben ze al een tent, de
Visbank" wees dhr. D. Leijdens aan.
Dhr. de Bonte had liever een ander
voorstel gezien; „Amicitia" is aan ver
nieuwing van het instrumentarium toe;
het zou kunnen zijn dat er straks een
tent staat voor een korps zonder mu
ziekinstrumenten" verzekerde hij. Hij
vond dat Dirksland t.o.v. van andere
gemeenten wat betreft de subsidiering
van de. muziekgezelschappen niet zo
best uit cie bus komt.
De voorz. burg. Bos maakte dhr
de Bonte duidelijk dat hij een mis
verstand maakte. „Amicitia" krijgt de
tent cadeau; de rente en aflossing wordt
in de vorm van subsidie gegeven en dat
kan er toch moeilijk toe leiden dat de
Ver. in financiële moeilijkheden komt.
„Het subisidebedrag kan niet aan
de Vereniging worden besteed" hield
dhr. de Bonte vol.
„De ver. wil geen andere subsidie,
althans ze heeft dit niet te kennen
gegeven" repliceerde de voorz.
Op het.verwijt dat het practisch ner
gens voorkomt dat de muziekver. zelf
een tent koopt en dat Dirksland daar
door de primeur heeft antwoordde de
voorz. dat het ook practisch nergens
voorkomt dat de bevolJdng zelf f 3000,-
op tafel legt; de „primeur" demon
streert een mooie vorm van samenwer
king" vond de voorz. die dhr. de Bonte
ook verzekerde dat deze subsidiever
lening geheel los staat van een e.v,
volgende medewerking bij de aanschaf
van nieuwe instrumenten. De raad ging
met het voorstel accoord.
Zuiveringsinstallatie
De raad ging eveneens accoord met
het voorstel tot votering van een be
drag van f 5000,voor het doen op
maken van een plan voor een zuive
ringsinstallatie in Dirksand. B. en w.
willen een inzicht verkrijgen in de aan
de bouw van een zuiveringsinstallatie
verbonden kosten en de e.v. daarin te
verkrijgen subsidie. De bouw van een
dergelijke installatie wordt actueel om
dat na de afdamming van de haven af
voering van het rioolwater niet meer
zal worden toegestaan. De mogelijkheid
Een juffrouw met auto voor zaken
Was een kostenberek'ning aan 't maken
Eén op 7 was te gek
Maar ze zag gauw het lek
En nu koerst z' op Mobil's veilig baken.
5. v. d. Valk
♦♦♦4
lijkt aanwezig de zuivering gedeeltelijk
als z.g. aanpassingswerk te zien waar
op mogelijk de subsidieregeling van
het rijk met een subsidie van 25% of
40% van toepassing zou kunnen zijn.
Onbewoonbaar
De woning Molendijk 58 is zoals bij
gehouden inspectie bleek voor bewo
ning ongeschikt en door het aanbren
gen van verbeteringen niet meer in een
bewoonbare staat te brengen. Naar-
voorstel van b. en w. besloot de raad
derhalve tot onbewoonbaar verklaring.
Dhr. Poortvliet attendeerde erop dat
de naastgelegen onder één kap gebouw
de woning wel in goede staat verkeert;
hij vreesde een conflict met de eigenaar
van die woning als de onbewoonbaar-
verklaarde woning zou worden afge
broken; het zou ook een waardever
mindering van de goede ivoning tot ge
volg hebben.
Het bleek dat de huidige eigenaar van
de woning een vacantiehuis wil maken;
hij komt met nadere plannen.
De onbewoonbare verklaring kan e.v,
worden ingetrokken.
Gfeen verkoop
Het voorstel tot verkoop aan de N.V.
Emgo van een perceeltje grond aan de
Groene Kruisweg te Herkingen werd
ingetrokken. Pas woensdagmorgen was
gebleken dat de grond van de Dijkring
is!
Twee perceeltjes grond aan de Peu
terdij k te Her kingen werden verkocht
aan dhr. J. Bestman. De perceeltjes
zijn 160 en 100 m2 groot.
Koningin Juliana heeft toegezegd het
internaat voor Schipperskinderen te
Wemeldinge officieel te openen. Dit is
bepaald op zaterdag 3 juni a.s. Er wordt
reeds een groots feestprogranuna gereed
gemaakt.
OUDE TONGE
Torenklok zal weer luiden
Met ingang van a.s. zondag zal de
gerestaureerde torenklok in de even
eens gerestaureerde toren de gemeente
weer tot Ie kerkgang oproepen.
Respectievelijk om 9 uur 's morgens
en 5 uur 's middags luidt de kleine
klok; om kwart voor tien en kwart
voor 6 de grote.