Hulde aan de Marine Dhr. J. n. van Nieuwenhuijzen uit Ooitgensplaat overleden flmicitia" te Dirlisiand lirilgt verplaatsbare muzielitent Meditatie 't Zijn geen provo's! Koningin iiomt naar Wemeldinge Vooraanstaande figuur op gemeentelijk-, landbouw- en financieel gebied. Op oriëntatiereis in Zuid-Afrika kwam onverwacht het einde. Fg.C. KORTEWEG a ZOON KRUiDER's Vrijdag 14 april 1967 No. 3577 PBINS HENDHIKSTEAAT 14 - POSTBOX 8 - MIDDELHAENIS Bedactie en advertenties: Kantoor Langeweg 13, Somme^sdljk CHR. STREEKBLAD OP GEREFORMEERDE GRONDSLAG VOOR DE ZUID-HOLLANDSE EN ZEEUWSE EILANDEN ABONNEMENTSPRIJS f 3,— PER KWARTAAL ADVERTENTIEPRIJS 16 cent per mm. Bij contract speciaal tarief. TèL (01870) 26 20, na 6 uur 'b avonds Tel. 20 23 i— Giro 167030 Verschijnt tweemaal per week: dinsdag- en vrijdagavond i^ ZUIVERE HUID PUROLen PUROL-poeder „Vrucht van het Icruis" Fruitmanden en Frultbakies „De Fruitc^itrale" Aciiter de grenspaal De verloren zoon Tank óók MOBIL BENZINE Binnen het konirikrijk der Nederlan den, dat als monarcliie geleid wordt door ons eeuwenoude Oranjehuis, ligt volgens sommigen oolc een republieli. Dat is de stad Amsterdam, de hoofdstad van ons land, zo genoemd omdat ze voor het overgrote deel felrood, rood of lichtrood is, zoals dat met de meeste republikeinen het geval is. Er wonen nog heel wat Oranjegezinden ook. maar de merderheid van de inwoners kan men tot de diverse soorten socialisten en communisten rekenen. Men kan zelfs aan de andere volksgroepen merken, dat ze onder rode beïnvloeding staan. Deze „republiek" heeft uiteraard ook een in meerderheid rood gemeentebe stuur met aan het hoofd een sociali- sche burgemeester. Deze „president" Van Hall is zoals men weet geen kracht figuur, als regent niet en evenmin als hoofd van de politie. Misschien past hij daardoor juist goed bij de gemeentelijke politieke leidslieden, want deze houden er een eigen soort democratie op na, waarin met name het begrip „gezag" een zeer ondergeschikte plaats in neemt en daartegenover het vrijheids ideaal in hoge mate vertroeteld wordt. Waartoe dat leidt hebben we verleden jaar gezien. Nog altijd is er in Amsterdam een schrijnend tekort aan politiemannen. Als de marechaussee en de rijkspolitie niet bijsprongen, kwam er niet veel van terecht. Maar erger dan het tekort lijkt ons de omstandigheid, dat de politie niet doortastend mag optreden. Een deel van het publiek, van de gemeentelijke politici en van de Amsterdamse pers protesteert direct als één burger een klap oploopt, maar wanneer de politie wordt getreiterd, bekogeld en verwond, dan hoort men niets. Democratie schijnt bij velen te betekenen: het plebs mag alles, maar de politie mag niets. Van de mentaliteit van dit soort lieden deugt helemaal niets. Het gevolg van dit alles is, dat de politiemensen in een uitermate moeilijk parket zitten. Ze moeten de orde hand haven, maar mogen vrijwel geen machtsmiddelen gebruiken. De politie officieren lopen er ook aan vast. We weten hoe het met hoofdcommissaris Van der Molen afgelopen is: hij eruit. Van Hall bleef en de nozems en provo's zijn nog steeds in actie. Is het wonder dat het steeds moeilijker wordt het politiekorps te versterken of zelfs op iPeil te houden? Op deze manier ligt het voor de hand, dat de straatterreur steeds toeneemt en dat de overheid niet meer bij machte is aan de burgers openbare bescherming te verlenen. En men weet tenslotte niet meer, waaraan men zich het meest moet ergeren: aan de brutaliteit en de anarchie van het straatplebs of aan de onbekwaamheid, de slapheid en de lamlendigheid van een bepaald soort overheidspersonen, die opvattingen hebben over het gezag, die thuishoren in de tijd van de Franse Revolutie. De aanhangers van de christelijke politieke partijen, voorzover ze tenmin ste ook niet zijn aangestoken door de progressiviteitsbacil, die alle overheids gezag ondermijnt, zijn voorstanders van een krachtdadige gezagshandhaving, omdat zij principieel op het-standpunt staan, dat alle gezag uit God is en niet uit mensen. Zij verwerpen radicaal alle theorieën, die het gezag afhankelijk maken van allerlei onschriftuurlijke staatsfilosofieën. Zij worden daarom gezagsmaniakken genoemd, maar dat kan ons koud laten. Wij geloven, dat een maatschappij, gebouwd op de Schriftuurlijke gezagsprincipes, solider is en langer zal bestaan dan één, die gebaseerd is op de wankele construc ties van humanistische en socialisti sche democratieën. Feit is, dat honderdduizenden Neder landse staatsburgers, die helemaal niet tot de neo-fascisten willen worden ge rekend, maar een gezonde democratie voorstaan, zich al jarenlang ergeren aan de devaluatie van het overheidsge zag in ons land en dan speciaal in Am sterdam. Daarom heeft het optreden van een grote groep matrozen en ma riniers uit Den Helder en een dag later uit Amsterdam zelf tegen de nozems en provo's in de hal van het Centraal Sta tion een storm van applaus ontketend. Hierop zat heel Nederland eigenlijk te Wachten. Het was zo erg geworden, dat fatsoenlijke burgers 's avonds niet rus tig en ongehinderd naar en van de trei lden konden. De politie deed niets, de spoorwegrecherche stond machteloos en de autoriteiten durfden blijkbaar niet te grijpen. Van de slappe Yan Hall ging weer niets uit. En op dat moment besloten de marinemannen, wier meis jes dikwijls in de hal gemolesteerd Werden het recht in eigen hand te ne men met het gevolg, dat de hele troep gespuis in vijf minuten het station uit geslagen werd! Hulde aan deze jonge rnannen, die lieten zien, dat met door tastend optreden in no time een eind te maken Is aan wantoestanden, waar- ttiee de magistraat geen raad weet. Formeel gingen ze natuurlijk buiten hun boekje. Particuliere personen en dat waren de marinemannen op dat moment mogen de politie het werk Ik sterf alle dag. (1 Corinthe 15 31a) Is dat nu een vrucht van het kruis? Arm Christendom, zegt ge, het is al erg genoeg om éénmaal te moeten ster ven, maar om dat dan alle dagen des levens óók nog te moeten doen? Ja, het is ook een mysterie dat niet dadelijk te doorgronden valt. Krijgt dit woord ook niet een bij zondere betekenis in verband met de tijd waarin we leven? De oorlogsdrei ging, het moderne verkeer, de natuur rampen, de broosheid des levens, ma ken die niet dat de mens alle uur in gevaar is? Ai leer mij hoe vergankelijk ik zij. Een handbreed is mijn tijd gesteld. Ik sterf alle dag! Voelt ge reeds dat uit dit woord van de apostel een ge- loofsroem spreekt? Hij kan sterven! U ook? Sterven, dat betekent: losgemaakt worden van alles, wat ons aan deze aarde bindt. Familiebanden, vriend schapsbetrekkingen, eer, positie, bezit, geneugten des levens. Dat alles en nog veel meer ontvalt ons dan. Maar dat alles is nog niets, vergeleken met dat éne, dat dan ook verloren gaat n.l. de tijd der genade! Sterven, dat is voor de zondaar het einde van de genade-tijd, het einde van alle vreugd des levens, het einde van alle troost en verlichting. Dan is er eeuwige smart. Sterven is voor de gelovige echter het begin van de volkomen vreugde. Van het loven en prijzen van de Drieënige, van het eeuwig, zalig leven. Wat zal het sterven voor óns zijn? Kurmen we God al ontmoeten, met de zekerheid, dat het sterven ons ge win zal zijn? Durven we het de apostel nastamelen: Dood waar is uw prikkel, hel waar is uw overwinning? Dan is sterven, heerlijkheid, de vervulling van de hartewens van Gods volk. „Ontbonden en met Christus te zijn is mij zeer verre het beste". Daartoe is echter stervensgenade no dig. Dat is de heerlijkste gave die ons kan geworden. Dan is immers de groot ste vijand te niet gedaan. Ik sterf alle dag! Dat is een over winningswoord voor de apostel, wien het leven Christus is geworden en daar om het sterven gewin is. Hij weet, dat als het gebouw van zijn aardse taber nakel verbroken wordt, hij een gebouw heeft, niet met handen gemaakt, maar bij God in de hemel. Daarom betekent dit woord van en vóór hem, dat de we reld hem voortdurend niets en de Heere hem alles is. Al worden de aardse banden steeds losser gemaakt, dat is voor hem niet erg, want hij mag het getuigen: Het is mij goed, mijn zaligst lot, nabij te we zen bij mijn God. Ik sterf alle dag d.w.z. ik kan God ontmoeten zonder verschrikking. De eeuwige heerlijkheid wenkt mij? Zie, als we zo levende, iedere dag sterven, dan zullen we stervende niet sterven, maar leven. Ik sterf alle dag! dat kan alleen als vrucht van het kruis, als vrucht van het gezegend sterven van de Borg, Je zus Christus. Hij doorworstelde de ver latenheid des doods, om de Zijnen er troost in te bereiden. Hem overgolfde de toornvloed des Vaders, opdat er in die zee voor de Zijnen een pad zou ge baand worden. Hij miste alle uitzicht op vreugde in de bange verlatenheid aan het kruis, opdat er voor de Zijnen een poort des hemels zou geopend worden. Zijn sterven is het leven der kerk. Hoe noodzakelijk wordt dat sterven voor de Zijnen. Dat alleen is de grond hunner zaligheid. Jezus, leven van mijn leven! Jezus, dood van mijne dood. Ik sterf alle dag. Dat stervende leven zal gekend moeten worden, wil het eenmaal vrede zijn voor de ziel. De Heere passé de vrucht van het kruis aan onze ziel toe, opdat we in der tijden nood iets kennen van dat dagelijks sterven aan de wereld, aan de wet, aan onszelf. Dan zullen we aan de andere kant ook dagelijks opwassen in de kennis van onze Heere, Jezus Christus en het met de apostel mogen roemen: Niet meer ik leef, maar Christus leeft in mij. Ja, Hij leeft, omdat Hij de dood heeft verslonden tot overwinning. En dat heeft Hij niet voor Zichzelf gedaan. O, neen! Hij heeft het gedaan opdat Zijn kerk, die met Hem leerde sterven, ook mét Hem leven zou en het in het aan gezicht van de dood zou belijden: En na de dood is 't leven mij bereid. God neemt mij op in Zijne heerlijkheid. Dirksland. C. J. Kestina(. niet uit handen nemen! Maar wat wil men? Als de politie niets doet, geen orders krijgt of wellicht zelfs de raad maar een eindje om te lopen, dan spreekt het toch vanzelf dat de bur gers de zaak gaan opknappen. Uit de reacties in de bladen blijkt wel, hoe het optreden van de matrozen is in geslagen: van alle kanten en uit het hele land worden ze gehuldigd. Het wil er bij ons niet in, dat er geen eind te maken is aan het nozem- en provo-probleem, speciaal in Amster dam. Het is een onduldbare toestand, dat een stel nietsnutten, leeglopers, war hoofden en terroristen, te lui om te werken of te studeren, de publieke or de verstoort. Helaas worden hun theo rieën en daden nog goedgepraat door lieden, die daarin een soort nieuwe geest menen te ontdekken, die „weten schappelijk" beoordeeld moet worden en waarvoor men toch „begrip" moet opbrengen. Zelfs een man als oud-staats- secretaris Egas ontpopt zich als specia list op het gebied van het provotariaat, verkondigt er theorieën over, neemt ze serieus en rijdt ten gerieve van dè Duitse televisie op een witte fiets over het Binnenhof! We hebben altijd ge dacht, dat hij meer verstand had. Er is in dat hele provo-nozendom geen en kel systeem te ontdekken, al doen som mige intellectuelen onder hen nog zo gewichtig. Het is een van alle normen losgeslagen jeugd, die tot verdriet van hun ouders een schandelijk en abnor maal leven leidt, geestelijk ondergaat in allerlei buitenissigheden, op sexueel gebied de vrije liefde toepast en van wie een deel, naar onlangs bleek, on dervoed en met huidziekten besmet in een woonschuit of een bouwval bivak keert. En over dergelijke wrakstukken, van de maatschappij schrijven geleer de mannen dissertaties en zwaarwich tige artikelen! De beste methode om aan die benden een eind te maken hebben onze mari nemannen te zien gegeven: uit elkaar slaan (en dan definitief oprollen.) En de onverbeterlijken een poosje naar een arbeidskamp om ze van hun lui heid en abnormaliteiten te genezen! Een soort Spartaanse heropvoeding dus. In ieder geval zal het uit moeten zijn met de straatterreur. Het optreden van autoriteiten en politie zal radicaal moe ten veranderen. Gebeurt dit niet, dan zullen dit blijkt nu overduidelijk de goedgezinde burgers zelf de sane ring in handen moeten nemen met alle gevolgen van dien. Laat de regering aan Amsterdam en eventueel andere steden gerust handhavers van de pu blieke orde geven allereerst een bur gemeester die wat ons betreft er „ouderwetse" methoden op na houden. De nieuwe hebben immers jammerlijk gefaald! VOOR BET^R f^ -— NAAR DE MIDDELHnRNIS-TEL:2328 Speciaal in het opmaken van B. V. d. VEER Telefoon 2682 Westd^k 36 MIDDELHARNIS Geruime tijd hebben onze le zers het „Buitenlands Overzicht" moeten missen. De betreffende medewerker kon door omstan digheden deze rubriek niet meer verzorgen. Op de redaktie kwa men herhaaldelijk vragen waar om dit wekelijks overzicht weg bleef wij konden er echter niet direct in voorzien. Gelukkig zijn wij nu geslaagd een overzichtschrijver te vinden. Hij presenteert zijn beschouwin gen onder het hoofd „Achter de grenspaal", In een vorig nummer is het eerste artikel van hem verschenen. De scribent is een man met veel journalistieke er varing; als christelijk persman heeft hij bovendien veel in het buitenland gereisd. In kort bestek" zullen in ons vrijdagnummer dus weer de voor naamste gebeurtenissen van bui ten onze grenzen worden geme moreerd. Wij weten uit ervaring, dat dit door onze lezers op prijs wordt gesteld, omdat het voor ve len moeilijk is de buitenlandse politiek van dag tot dag op de voet te volgen. Een wekelijkse, korte samenvatting valt gemak kelijker te verwerken, men blijft dan toch met het buitenlands ge beuren op de hoogte. Wij ver trouwen dat het ónze lezers zal voldoen. Redaktie „Toen de verloren Zoon een plaats onder de huurlingen zocht, kon hij niet geloven, dat de Heere hem de plaats van een zoon zou geven; hij schatte het al hoog als hij een huurling zou zijn. Doch nu maakt de vader hem een zoon; hij wil hem geen lagere plaats geven en wordt versierd met het beste kleed en hem wordt een ring aan zijn hand gedaan. Zo zien wij, al zet een verne derd zondaar zich zeer laag. God wil niet zo met hem wandelen. Als gij uzelf diep vernedert, zult gij hoog bij de Heere staan aangeschreven. Het is beter, dat de Heere u uit het stof op neemt dan dat gij met Edom uw netst tussen de sterren stelt en de Heere u vandaar nederstoot." SAMUEL RUTHERFORD Op een reis door Zuid-Afrika, waar hij vorige wee/c met zijn echtgenote is heengegaan, overleed woensdag 12 april j.l., de heer J. A. van Nieuwenhuijzen, bekend landbouwer te Ooitgensplaat en vooraanstaande figuur op gemeentelijk-, landbouw- en financieel gebied. Hij be reikte de leeftijd van 69 jaar. Als lid van de Rotary Internationaal maakte het echtpaar Van Nieuwenhuij zen met 60 personen een reis door Zuid- Afrika. Deze gelegenheid was geopend om kennis te nemen van de gehele maatschappelijke opbouw en ontwikke ling van dit land en zijn volk. Don derdagavond j.l. vertrok men per vlieg tuig vanaf Schiphol, vrijdag kwam het gezelschap daar aan. De heer Van Nieuwenhuijzen maakte meerdere stu diereizen, o.a. naar Hongarije, Ameri ka (2 maal), Rusland, Engeland enz. Als landbouw-expert, hij was o.a. voorzitter van de Hollandsche Maat schappij van Landbouw, had hij hier voor zeer veel belangstelling en wenste voor een goed functioneren van het huidige landbouwgebied op de hoogte te blijven, wat er zoal in diverse landen op dit gebied gaande was. Hij droeg dit uit op alle vergaderingen en gaf hierover zijn eigen mening in goed keurende- of in afkeurende zin. Kort om gezegd: hij wenste de landbouw en wat daarmede samenhangt een dienst te bewijzen en om mogelijk hiermede z'n voordeel te bewerkstelligen; „men moet bijblijven om mee te kurmen" aldus het devies van deze op zijn bre- Je terrein „grote" man. Levensloop Johannis Anthonij van Nieuwenhuij zen werd op 22 november 1897 te Ooit gensplaat geboren als zoon uit een landbouwersgezin. Hij doorliep de Openbare School in de buurtschap Langstraat en bekwaamde zich verder in de landbouw. In 1920, op 22-jarige leeftijd werd hij zelfstandig boer, op de „Willemshof" het bedrijf van zijn va der waar hij ook was geboren. De ze boerderij werd door de Duitsers in de oorlog afgebroken. In 1949 kwam een nieuwe boerderij met dezelfde naam op dezefde plaats aan de Galathesedijk in gebruik. Tot eind 1962 bleef het echt paar Van Nieuwenhuijzen daar wonen. Hij gaf het bedrijf over aan zijn zoon Jac. van Nieuwenhuijzen en met zijn vrouw betrok hij een bungalow aan de andere kant van de dijk, waar hij, om nog iets om handen te hebben, een fruitteeltbedrijf begon. Hij trok hier voor een vakman aan. Een andere zoon, de heer M. van Nieuwenhuijzen heeft aan dezelfde dijk ook een landbouwbe drijf; zijn oudste zoon, de heer Jan van Nieuwenhuijzen is landbouwer te Dirks land, terwijl zijn dochter (ook op een boerderij) te Bellingwolde in Groningen woont. Veel functies Nadst zijn werk op en aan zijn \)e- drijf had de heer Van» Nieuwenhuijzen ontzettend veel functies. Hij was onge veer 10 jaar voorzitter van de Hol landsche Maatschappij van Landbouw, als dagelijks bestuurslid van de KNLC had hij een leidende functie bij de boer derijbouw, hij zat in commissies als van Grondgebruik en Zuiderzeepolders van het Landbouwschap, hij was be stuurslid van de Coöp. Verenigde Sui kerfabriek (VCS), thans opgenomen in de Suiker Unie. De heer Van Nieuwenhuijzen was voorts initiatiefnemer van de Stichting Ned. Uien Federatie (SNUIF) en tot voor enkele jaren hiervan ook voor zitter, verder bestuurslid van de Cen trale Veiling GoereeOverflakkee, be stuurslid Coöp. Bewaarplaats „De Flak- keeste Plantui", de Raad voor het Kwe kersrecht, Keuringsdienst, de Bedrijfs voorlichting GoereeOverflakkee, voor zitter commissie Landbouwherstel van de Stichting van de Landbouw, enz. enz. In de meeste gevallen heeft hij hierin nog zitting en nam actief aan alles deel. De dagelijks bestuurs- of de hoofd bestuursvergaderingen van de HMvL verzuimde hij weinig of practisch in het geheel niet. Bijna iedere maandag was hij hier op zijn post. Dorp en streek Van zijn functies in zijn eigen dorp Ooitgensplaat en de streek kunnen we noemen: lid van de gemeenteraad van Ooitgensplaat en nu van Oostflakkee voor de V.V.D.; directeur van de Coöp. Raiffeisenbank, voorzitter van de Ring van Boerenleenbanken of Raiffeisen- banken op GoereeOverflakkee; mede oprichter van de Coöp. Koelhuisvereni ging „Ooitgensplaat" en van de niet meer bestaande Landbouwvereniging. Voor al deze raden, verenigingen en in stellingen heeft hij zich zeer beijverd. De heer Van Nieuwenhuijzen was Rid der in de Orde van Oranje Nassau. In 1954 werd hem deze Koninkijke onder scheiding door burgemeester P. W. Hor dijk, uitgereikt. Lege plaats De burgemeester van Oostflakkee, de heer W. M. van der Harst zei ons: „We betreuren het allen zeer, dat de heer Van Nieuwenhuijzen van ons is heen gegaan. Het was een man met rijke talenten, die veel voor onze gemeente betekende en zijn taak zeer hoog op vatte. Hij laat een lege plaats achter en wij zullen hem erg missen." WONING-INRICHTING Oostdük 53-61 - Sommelsdqk De raad van Dirksland heeft in haar vergadering van j.l. woensdagmiddag besloten tot het garanderen van de be taling van rente en aflossing van een door de muziekvereniging „Amicitia" aan te gane geldlening tot een bedrag van f 6500,„Amicitia" zal een ver plaatsbare muziektent aankopen; fïei kosten daarvan bedragen f 11010,het jubileumcomité beschikt over f 3022,17 terwijl het Anjerfonds f 1500,bij draagt. B. en w. vinden het een alge meen cultureelbelang dat in deze be hoefte wordt voorzien; zij stelden der halve voor tot garandering van de le ning en het toekennen van een subsi die tot een bedrag gelijk aan de kosten van rente en aflossing vermeerderd met een bedrag tot een maximum van f 312,- per jaar voor stallingskosten. Door het aanvaarden van de gemeen telijke medewerking verbindt „Amici tia" zich tot het geven van tenminste vijf openluchtconcerten per jaar op ver schillende plaatsen in de gemeente, eventueel ook buiten het dorp Dirks land. Geen provo's ..Is het de bedoeling dat ze b.v. ook in Herldngen demonstraties geven?" vroeg dhr. de Gast. „'t Zijn geen provo's" stelde dhr. D. Leijdens gerust en de voorz. antwoord de dat daar „concerten" zullen worden gegeven waar er prijs op wordt gesteld. „Vierkant voor" besliste dhr, D. Leij dens. „'k Hoop dat ze ook Herkingen eens met een concert vereren" voerde dhr. Witvliet aan. „daar hebben ze al een tent, de Visbank" wees dhr. D. Leijdens aan. Dhr. de Bonte had liever een ander voorstel gezien; „Amicitia" is aan ver nieuwing van het instrumentarium toe; het zou kunnen zijn dat er straks een tent staat voor een korps zonder mu ziekinstrumenten" verzekerde hij. Hij vond dat Dirksland t.o.v. van andere gemeenten wat betreft de subsidiering van de. muziekgezelschappen niet zo best uit cie bus komt. De voorz. burg. Bos maakte dhr de Bonte duidelijk dat hij een mis verstand maakte. „Amicitia" krijgt de tent cadeau; de rente en aflossing wordt in de vorm van subsidie gegeven en dat kan er toch moeilijk toe leiden dat de Ver. in financiële moeilijkheden komt. „Het subisidebedrag kan niet aan de Vereniging worden besteed" hield dhr. de Bonte vol. „De ver. wil geen andere subsidie, althans ze heeft dit niet te kennen gegeven" repliceerde de voorz. Op het.verwijt dat het practisch ner gens voorkomt dat de muziekver. zelf een tent koopt en dat Dirksland daar door de primeur heeft antwoordde de voorz. dat het ook practisch nergens voorkomt dat de bevolJdng zelf f 3000,- op tafel legt; de „primeur" demon streert een mooie vorm van samenwer king" vond de voorz. die dhr. de Bonte ook verzekerde dat deze subsidiever lening geheel los staat van een e.v, volgende medewerking bij de aanschaf van nieuwe instrumenten. De raad ging met het voorstel accoord. Zuiveringsinstallatie De raad ging eveneens accoord met het voorstel tot votering van een be drag van f 5000,voor het doen op maken van een plan voor een zuive ringsinstallatie in Dirksand. B. en w. willen een inzicht verkrijgen in de aan de bouw van een zuiveringsinstallatie verbonden kosten en de e.v. daarin te verkrijgen subsidie. De bouw van een dergelijke installatie wordt actueel om dat na de afdamming van de haven af voering van het rioolwater niet meer zal worden toegestaan. De mogelijkheid Een juffrouw met auto voor zaken Was een kostenberek'ning aan 't maken Eén op 7 was te gek Maar ze zag gauw het lek En nu koerst z' op Mobil's veilig baken. 5. v. d. Valk ♦♦♦4 lijkt aanwezig de zuivering gedeeltelijk als z.g. aanpassingswerk te zien waar op mogelijk de subsidieregeling van het rijk met een subsidie van 25% of 40% van toepassing zou kunnen zijn. Onbewoonbaar De woning Molendijk 58 is zoals bij gehouden inspectie bleek voor bewo ning ongeschikt en door het aanbren gen van verbeteringen niet meer in een bewoonbare staat te brengen. Naar- voorstel van b. en w. besloot de raad derhalve tot onbewoonbaar verklaring. Dhr. Poortvliet attendeerde erop dat de naastgelegen onder één kap gebouw de woning wel in goede staat verkeert; hij vreesde een conflict met de eigenaar van die woning als de onbewoonbaar- verklaarde woning zou worden afge broken; het zou ook een waardever mindering van de goede ivoning tot ge volg hebben. Het bleek dat de huidige eigenaar van de woning een vacantiehuis wil maken; hij komt met nadere plannen. De onbewoonbare verklaring kan e.v, worden ingetrokken. Gfeen verkoop Het voorstel tot verkoop aan de N.V. Emgo van een perceeltje grond aan de Groene Kruisweg te Herkingen werd ingetrokken. Pas woensdagmorgen was gebleken dat de grond van de Dijkring is! Twee perceeltjes grond aan de Peu terdij k te Her kingen werden verkocht aan dhr. J. Bestman. De perceeltjes zijn 160 en 100 m2 groot. Koningin Juliana heeft toegezegd het internaat voor Schipperskinderen te Wemeldinge officieel te openen. Dit is bepaald op zaterdag 3 juni a.s. Er wordt reeds een groots feestprogranuna gereed gemaakt. OUDE TONGE Torenklok zal weer luiden Met ingang van a.s. zondag zal de gerestaureerde torenklok in de even eens gerestaureerde toren de gemeente weer tot Ie kerkgang oproepen. Respectievelijk om 9 uur 's morgens en 5 uur 's middags luidt de kleine klok; om kwart voor tien en kwart voor 6 de grote.

Krantenbank Zeeland

Eilanden-nieuws. Christelijk streekblad op gereformeerde grondslag | 1967 | | pagina 1