7
'Gemeenteambtenaar heeft idealen,
maar je ziet ze van buiten niet zo'
Drie generaties Laban zetten stempel
op ontwikkeling gemeente Tholen
'Plezierige tijd waarin
tijd was voor geintje'
DÉ SPECIALIST IN
ZONNE-ENERGIE
DES Enersy
Donderdag 19 april 2012
5
„Toen ik hier kwam, trof ik een dossier aan dat muurvast
zat. Het ging over de zoveelste uitbreiding van het ge
meentehuis in Sint-Maartensdijk." Simon Nieuwkoop
(57) moest de 'stuurman' worden die een oplossing be
dacht voor de situatie. De gemeentesecretaris heeft er
mede voor gezorgd dat er een nieuw gemeentehuis op
een andere plek kwam: het gebouw aan Hof van Tholen
in Tholen. In dat nieuwe onderkomen heeft hij zijn
ideeën over een vraaggerichte gemeente kunnen door
voeren. „Ik hoop dat de samenleving daar iets van ge
merkt heeft." Nieuwkoop viert morgen met een receptie
zijn 40-jarig ambtsjubileum, waarvan 25 jaar als ge
meentesecretaris. Hij is dat sinds 12,5 jaar bij de ge
meente Tholen.
Eigen baas
Ingerold
Klik
Simon Nieuwkoop viert morgen drie jubileums bij gemeente Tholen
Stuurman
Bril van inwoner
Meebewegen
Liefde voor historie
'Probeer als het om werkgelegenheid in de streek gaat
een vinger in de pap te houden'. Die oproep deed ge
meentesecretaris V. Laban van de voormalige gemeente
Tholen tijdens de viering van zijn 25-jarig jubileum in
september 1959. Dat motto is voor de gemeente actueel
gebleven. Laban is een van de drie generaties Laban die
als gemeentesecretaris verbonden is geweest aan de
voormalige gemeente.
Overdragen Thoolse brug kostte meer inkt dan de totstandkoming'
Han Boogaard over werk op secretarie Tholen
Han Boogaard (89) uit Krabbendijke, afkomstig uit Sint-
Annaland. was een van de ambtenaren die met gemeente
secretaris V. Laban van de voormalige gemeente Tholen
samenwerkte. Boogaard werkte tussen 1945 en 1959 op
de secretarie in de Hoogstraat. Samen met Wim Geuze uit
Scherpenisse en Tony Rijstenbil uit Oud-Vossemeer. Hij
herinnert zich Laban als een heel sympathieke secretaris.
Bruggeldheffing
De Kamp
Streek VVV
Roken in keuken en
kamer gemeentebode
Van Boeijen met zak
mossels naar Brussel
Bijzondere vergadering
na ongeluk Baerends
Interne zaken
UJM Systems
Evacuatiebevel
Als tiener wist Simon Nieuwkoop al
dat hij later bij de gemeente wilde
gaan werken. Het kwam door een
gastles van de burgemeester van Fij
naart. Eppo van Veldhuizen, op de
christelijke mavo in zijn gemeente.
Hij gaf maatschappijleer. „Toen is
mijn interesse in die richting ge
wekt." Het verhaal van de burge
meester had hem aangegrepen.
„Hoe de maatschappij functioneer
de. de rol van de overheid daarin."
Ook was hij onder de indruk van
zijn bezoek. „Op die leeftijd kijk je
enorm op tegen een burgemeester."
Het krantenartikel dat toen gemaakt
is, heeft hij nog. .Jk ben nogal be-
waarachtig."
Nieuwkoop, geboren en getogen in
Willemstad, begon direct na zijn
middelbare schooltijd bij de ge
meente Fijnaart en Heijningen als
leerling-ambtenaar. Er was daar een
vacature voor. „Op I augustus 1971
trad ik in dienst. Ik was 17 jaar en
net 14 dagen van school af." Hij
kwam terecht op de bevolkingsad
ministratie. Daarnaast ging hij naar
de bestuursacademie in Tilburg voor
de opleiding gemeenteadministratie.
,Je bent zomaar geen ambtenaar",
zegt hij met een glimlach. Hij kreeg
vakken als staatsrecht, gemeen
terecht, sociologie en economie.
„Topambtenaren gaven daar les. de
burgemeester van Den Bosch gaf
economie." Nieuwkoop zegt dat het
een tijdsbeeld was. .Zoals ik ambte
naar ben geworden, gaat het niet
meer. Nu hebben we geen leerling
ambtenaren meer en moeten 17- en
18-jarigen eerst een opleiding vol
gen voor ze bij de gemeente kunnen
solliciteren."
Na drie jaar haalde Nieuwkoop zijn
diploma en vervulde hij vervolgens
zijn militaire dienstplicht. Daarna
was er een vacature in Willemstad
waar hij op 1 augustus 1976 in
dienst kwam als hoofd algemene za
ken. „Ik was eigenlijk hoofd over
mezelf, want het was een kleine ge
meente met toen zo'n 3000 inwo
ners. Eigenlijk net zo groot als Sint-
Maartensdijk."
Hij ging weer naar school, ditmaal
ffc""?lbgere ambtéttffilfsó'pldding, en
werd onder de vleugels genomen
door de toenmalige gemeentesecre
taris van Willemstad, Constant van
Nispen. „Hij was mijn mentor. Van
hem heb ik het vak geleerd." Toen
Van Nispen in 1984 met pensioen
ging, koos de gemeenteraad voor
Nieuwkoop als opvolger. „Het was
een hele eer om hem te mogen op
volgen. En dat je deze functie mag
uitoefenen in de plaats waar je bent
geboren en woont. Dat is fantas
tisch."
Nieuwkoop was 29 jaar oud toen hij
gemeentesecretaris werd. Of hij toen
de jongste van het land was in dat
ambt, daar heeft hij nooit bij stilge
staan. „Dat zou best kunnen." Wel
noemt hij het achteraf het hoogte
punt in zijn carrière. Willehistad is
en blijft hem lief. Nu hij al bijna 13
jaar. weliswaar met veel plezier in
Tholen woont en werkt, noemt hij
zichzelf nog geen Zeeuw. „Ik ben
Willemstadter." Het Zeeuwse gevoel
is wel aanwezig. Trots toont hij een
gouden speldje op zijn revers: het is
een Zeeuws knopje. „Dat kreeg ik
bij mijn Koninklijke onderschei
ding." Hij kreeg in 2009 een lintje
voor zijn inspanningen op het ge
bied van de lokale geschiedenis, zo
wel in Willemstad als in Tholen.
Van tevoren had hij nooit kunnen
bedenken dat hij later gemeentese
cretaris zou worden. „Oh nee, daar
ben ik ingerold." Hij vervult die
functie met oog voor bepaalde waar
den. De belangrijkste vindt hij het
samenwerken van mensen met el
kaar en omgaan met mensen. Niet
alleen binnen de organisatie, ook in
de samenleving. „Respectvol om
gaan met de gevoelens van mensen
is belangrijk: dat staat niet in de ad
vertentie. Het gaat net om dat stuk
datje extra moet hebben."
Als gemeentesecretaris moet hij sa
menwerken. „Ik ben het aanspreek
punt voor de burgemeester en de
wethouders. Ze praten met mij over
zaken waar ze tegenaan lopen. Ook
wordt mij om advies gevraagd over
bijvoorbeeld de stukken. Eigenlijk
heb ik een dubbele functie. Ik ben
adviseur van het college en ik ben
algemeen directeur van de organisa
tie. Ik ben eindverantwoordelijke en
moet zorgen dat de organisatie goed
draait en aansluit bij datgene wat het
bestuur wil. Dat is mijn taak. Een
goede wisselwerking met het colle
ge, de gemeenteraad en de organisa
tie is belangrijk. Wij moeten hier
veel meer delen dan hetzelfde logo
boven onze salarisstrook."
Terug naar de geschiedenis. In 1997
werden vijf West-Brabantse ge-
- - I I
r' i
Simon Nieuwkoop is 12,5 jaar geleden bij de gemeente Tholen aangetreden als gemeentesecretaris, maar hij is al sinds zijn zeventiende
ambtenaar en daarom viert hij zijn 40-jarig ambtsjubileum. Daarvan is hij 25 jaar gemeentesecretaris.
meenten, waaronder Willemstad,
samengevoegd tot de gemeente
Moerdijk en was Nieuwkoop ge
meentesecretaris af. Hij werd be
noemd tot sectordirecteur middelen
van de nieuwe gemeente en moest
in de aanloop naar de fusie alles in
goede banen leiden. Het was een
uitdaging voor hem, want financiën
was niet zijn vakgebied, hij had als
achtergrond ruimtelijke ordening en
volkshuisvesting. „Ik heb me er
vanaf de eerste dag op gestort. Ik
hoefde niet de berekeningen te ma
ken, want daar had ik mensen voor.
Maar ik moest wel leiding geven
aan het proces. Het is me wel goed
afgegaan."
Hij bracht zijn reeds opgedane erva
ring mee. „Een organisatie gaat pas
werken als er een klik is tussen
mensen. Daarom zijn we gaan in
vesteren'in de mensen om te zorgen
dat dat tot stand kwam." Bij de ge
meente Tholen heeft hij eigenlijk
iets soortgelijks meegemaakt met
de verhuizing van Sint-Maartens
dijk naar Tholen. Nieuwkoop wilde
een cultuuromslag bewerkstelligen.
„Het nieuwe gebouw vormde een
soort kostuum waarbinnen de ge
meente werd omgebouwd." Het
paste bij de verandering in rol van
de overheid, van sturend - met het
idee dat de samenleving maakbaar
is - naar een op de vraag vanuit de
samenleving gerichte overheid. „Er
wordt nu uitgegaan van de vraag
voor wie de gemeente er eigenlijk
is. Voor de burger."
Nieuwkoop wilde weer graag ge
meentesecretaris worden en zo
kwam de gemeente Tholen in 1999
op zijn pad. „In de vacature stond
dat ze op zoek waren naar een stuur
man. Maar er stond ook in dat er
veranderingen doorgevoerd moes
ten worden en tegelijkertijd moes
ten de bestaande afdelingen hetzelf
de blijven. Dat kan natuurlijk niet."
Nieuwkoop nam de situatie onder
de loep. De gemeente wilde uitbrei
den in Sint-Maartensdijk, maar liep
vast.
„Er werd al jaren over gesproken.
Ik heb toen naar het dossier gekeken
en me afgevraagd: kan hier gereali
seerd worden wat we willen? Ik heb
voorgesteld daar eerst onderzoek
naar te laten doen. De conclusie van
dat onderzoek was dat het onmoge
lijk was om uit te breiden. Toen is
besloten om een nieuw gemeente
huis te gaan bouwen. Het was een
principebesluit. Vervolgens kwam
de vraag waar het gebouw moest
komen."
Er werd een stuurgroep opgericht
die zich over die vraag boog en van
alle locaties kwam Tholen als beste
uit de bus. „De grond rondom het
gemeentehuis in Sint-Maartensdijk
was verkocht. Als de gemeente er
destijds rekening mee had gehouden
in de toekomst misschien grond no
dig te hebben, had er een heel ande
re situatie ontstaan."
Hij is nog steeds bezig met het ver
der ontwikkelen van de dienstverle
ning van de gemeente, hoewel hij
vindt dat er al mooie resultaten zijn
geboekt. „Het is veel makkelijker
geworden de gemeente te bereiken.
Je hoeft maar een e-mailtje te stu
ren." Waar Nieuwkoop iedereen be
wust van wil hebben is dat er moet
worden gekeken dixir de bril van
de inwoner. Ook de gemeenteraad
wordt daar bij elke vergadering op
gewezen vanwege de architectuur
van het gebouw, zegt Nieuwkoop.
„Daarom is er ook die grote raam-
partij in de raadszaal: het oog op
Tholen gericht."
De uitdaging die de gemeentesecre
taris nu ook heeft, is het omgaan
met de economische recessie. „Hoe
leiden we de gemeente Tholen door
deze moeilijke tijd heen? We moe
ten nu problemen oplossen om
straks te kunnen doorgroeien. En
niet blijven schuiven met de proble
men tot het geld op is." In de eigen
organisatie zijn de bezuinigingen
ook voelbaar. „Van de 2.8 miljoen
bezuinigingen is bijna een miljoen
bijgedragen vanuit de eigen be
drijfsvoering. Gewoon door kritisch
te kijken naar: moet dit nog wel be
staan? Buitengewone verlofdagen
zijn afgeschaft, evenals bepaalde
vergoedingen. Er is een vacature
stop en als er een vacature is, dix>r
natuurlijk verloop, vullen we die in
eerste instantie niet op."
De theorieles maatschappijleer van
ruim 40 jaar geleden is nu praktijk
voor Nieuwkcxjp. De fascinatie
voor de rol van een overheid is er
nog steeds. Een openbaar bestuur
is prachtig. In alle tijden kunnen
meebewegen, niet star zijn en vast
blijven zitten aan toen en vroeger.
Dat besef is in deze organisatie wel
aanwezig." Hij vindt ook dat de ge
meente Tholen is gegroeid als insti
tuut. zelfbewuster is geworden.
„Tholen laat zien zelfbewuster te
zijn en durft ook dingen uit te spre
ken. Het is niet meer met de pet in
de hand naar Middelburg. Dat is
geen hoogmoedigheid, maar weten
watje wil."
Hij is blij dat hij in Tholen terecht is
gekomen. „Het is een prachtige ge
meente. Ik ben enorm onder de in
druk van Tholen. De dorpjes met
hun eigen identiteit, hoe ze tot stand
zijn gekomen, het authentieke en de
vriendelijkheid van de mensen."
Nieuwkcxjp voelt zich ook thuis in
de gemeentelijke organisatie en kan
goed opschieten met burgemeester
Nuis. „Ik heb het fantastisch getrof
fen dat ik met deze burgemeester
mag samenwerken. We delen veel.
Onze kijk op hoe deze gemeente
moet zijn in zijn dienstverlening.
We zijn een goede tandem, om het
zo maar te zeggen."
Hij zou alleen niet willen ruilen.
Nieuwkoop zou nooit burgemeester
willen worden. „Ik hoef niet op de
voorgrond te treden. Achter de
schermen bezig zijn, ligt mij beter,
zo zit ik als mens in elkaar." En
hoewel hij dagelijks met politiek
bezig is, zou hij cx>k geen politicus
willen zijn. „Ik ben geen politicus,
ik doe niet aan politiek, ik ben ook
geen lid van een partij. Ik ben er
voor iedereen. Zo zie ik mijn taak
en rol en zo geef ik er ook invulling
aan." Toch heeft Nieuwkoop
idealen. ,Jk moet wel een antenne
hebben. Een gemeenteambtenaar
heeft ook idealen, alleen zie je ze
niet zo naar buiten toe."
Simon Nieuwkoop is buitengewoon geïnteresseerd in de ge
schiedenis. Zo ook in die van Tholen. Bij zijn aantreden als ge
meentesecretaris verbaasde hij zich erover dat Tholen geen
heemkundekring had. Hij nam het initiatief voor de oprichting
van heemkundekring Stad en Lande. „Zo'n rijkdom, zo'n prach
tige geschiedenis. Daar moet je iets mee doen. Daar moet je
trots op zijn." Zo koestert hij ook het streekmuseum De
Meestoot. „Die cultuurhistorie die daar wordt getoond, js iets
van heel Tholen." Hij is tot een aantal jaar terug voorzitter ge
weest van het museum.
Gisteren werd in Stadszicht in Tho
len het straatnaambord onthuld: Se
cretaris Labanstraat. Daarmee wor
den de drie generaties Laban
bedoeld: P. Laban die secretaris
was van 1896 tot 1906. H-J- Laban
van 1906 tot 1934 en V. Laban die
de functie bekleedde van 1934 tot
1971. Dat was het jaar van de ge
meentelijke herindeling. Alle zelf
standige gemeenten: Tholen. Sint-
Maartensdijk/ Scherpenisse, Sint-
Annaland, Stavenisse, Oud-Vosse
meer en Poortvliet werden samen
gevoegd. De Eendrachtbode van 25
september 1959 doet verslag van
het jubileum van de laatste Laban,
Valentijn. Daarin wordt ook terug
geblikt op de rol en de betekenis
van zijn voorgangers. Er komen
voor Tholen belangrijke gebeurte
nissen aan de orde. zoals de aanleg
van de brug, de bevrijding van de
stad in 1944, de uitbreiding van
Tholen.
Valentijn Laban legde in 1934 in
een openbare vergadering de eed af.
Het was de derde generatie Laban
die in deze functie toetrad. Het was
toen al ruim zestig jaar dat er een
Laban op de Thoolse secretarie ze
telde (vanaf 1896). Volgens de
toenmalige burgemeester mr. A.J.
van der Hoeven heeft de gemeente
Tholen aan de drie generaties 'heel
wat te danken door bijna een eeuw
van nijvere plichtsbetrachting en
enorm veel verzet werk.' blijkt uit
het verslag.
De eerste Laban. Pieter, kwam op
30 juni 1870 in dienst. Hij was aan
gesteld als commies ter secretarie.
Hij was al enkele jaren ambtenaar
en nog maar 26 jaar. Op 24 septem
ber 1896 besloot de gemeenteraad
om hem per 1 oktober 1896 tot ge
meentesecretaris te benoemen.
Toen hij tien jaar later overleed,
werd hij opgevolgd door H.J. La
ban. Die was op dat moment werk
zaam op de secretarie van de ge
meente Dordrecht. Hij zou het werk
28 jaar doen. En, zo meldt het ver
slag, nam hij de volle last van de
'brugkwestie' op zich, waar diens
voorganger de 'eerste aarzelende
besprekingen' over had meege
maakt. Tholen was toen nog een
echt eiland. Zonder vaste verbin
dingen met West-Brabant of de rest
van Zeeland. Veerdiensten zetten
personen en voertuigen over de
Eendracht. 'Bescheiden op de ach
tergrond, achter de schermen, had
hij er niettemin een groot aandeel
in, dat de overbrugging van de Een
dracht in 1928 een feit werd.' Op 9
oktober werd de brug tussen het ei
land en het vasteland geopend. Ten
slotte is het diens zoon. V. Laban,
die de brug (in administratieve zin)
heeft moeten overdragen aan het
rijk. 'wat welhaast nog meer inkt
heeft gekóst dan de totstandko
ming.'
V. Laban werd op 28 november
1910 in Tholen geboren en bezocht
na de lagere school de ULO en
kwam als 16-jarige op de Thoolse
secretarie bij zijn vader werken.
Om zich verder te bekwamen, was
hij hierna werkzaam op de gemeen
tesecretarieën van Den Helder en
Spijkenisse. In 1932 haalde hij
het diploma gemeenteadministratie,
toen hij alweer als respectievelijk 2e
en 1ste ambtenaar in Tholen werk
zaam was. 'Trouw en voorbeeldig
terzijde gestaan door P. Blaas en
forumuma
P. Laban, secretaris 1896-1906.
door de broer van de jubilaris.'
Toen hij in 1934 gemeentesecreta
ris werd, waren er drie ambtenaren
die de administratie deden. In 1959
waren dat er al zes en die hadden,
aldus het verslag, hun handen vol.
Nu werken er ruim honderd ambte
naren. De administratie was enorm
uitgebreid. Laban werd geprezen
om zijn vooruitstrevendheid. Tho
len was de eerste gemeente in Zee
land die gebruik ging maken van
een register van ontvangst. In 1936
werd de gemeente aangesloten bij
het registerstelsel. "Wat er zich
heeft afgespeeld rond de bruggeld
heffing en de liquidatie daarvan,
laat zich moeilijk beschrijven. Er.
was niet alleen een goed schrijfin
strument voor nodig, maar ook nog
veel meer een behoorlijke dosis di
plomatieke tact, waaraan het de ju
bilaris nimmer heeft ontbroken."
Van der Hoeven lichtte toe dat de
<:emeente de laatste jaren zich fi
nancieel drastisch heeft moeten be
perken. Tholen raakte zelfs achter
ten opzichte van sommige naburige
eilandgemeenten. Oorzaak was dat
Tholen voor de Ramp van 1953 be
spaard bleef. Maar aan de andere
kant ook niet de faciliteiten kreeg
die rampgemeenten gelegenheid
bood rioleringen, straten, pleinen
en nieuwe woonwijken versneld te
bouwen.
De brugheffing was een voordeel
boven de andere gemeenten. In de
kwart eeuw dat Laban secretaris
was, werd de Thoolse brug aan het
rijk overgedaan, het raadhuis ge
restaureerd, was de restauratie van
de hervormde kerk bijna gereed,
werd de eerste nieuwe school ge
bouwd. Ook werd de Thoolse rond
weg aangelegd. Overigens betreur
de Laban de manier waarop het is
gebeurd. De kom van de gemeente
werd er door ingesnoerd, meende
hij. De gemeentesecretaris voorzag
dat de gemeente alleen aan de
overkant van de rondweg kon uit
breiden, 'waardoor straks het in
v
aanleg zijnde nieuwe sportveld,
eventuele nieuwe scholen alleen
maar via die vrij drukke verkeers
weg bezocht konden worden.' Hij
zag de ontsluiting liever via Mo
lenvliet.
Buiten de muren van het gemeente
huis was hij ook actief: hij was se
cretaris van de commissie ter be
vordering der werkgelegenheid
Eiland Tholen. Had een belangrijk
aandeel in de tentoonstelling Dit
maakt Tholen. in 1958. Hij was de
administratieve motor van de orga
nisatie van het internationale zee-
hengelconcours, jaarlijks op tweede
Pinksterdag, 'dat aanleiding is ge
weest tot een toenemend vreemde-
lingenbezoek.' Laban streefde dan
ook naar een streek-VVV. Hij zag
kansen om met behoud van eigen
karakter de vreemdelingenindus
trie te bevorderen. (Nu trouwens
een van de speerpunten van het be
leid van de huidige gemeente Tho
len, getuige onder meer het samen
stellen van het DNA). Belangrijk
was de rust van de streek te propa
geren. Hij nam het initiatief tot
het houden van een windhonden
race, stimuleerde de oprichting van
de plaatselijke schietvereniging en
dacht er toen alweer over om een
hobby-tentoonstelling te gaan hou
den.
Hij zag de toekomst van de streek
niet somber in. Zeker niet gezien de
plannen die toen in West-Brabant
speelden. Bekend onder het Kreek-
rakplan. decentralisatie van indus
trie. Volgens Laban hoefde Tholen
zelf geen bedrijven te werven om
dat 'er in de directe omgeving zo
veel werkgelegenheid is.' Bij de
werkgelegenheid moest Tholen een
vinger in de pap houden, zei hij.
Dat beleid is wel drastisch gewij
zigd. De gemeente werft actief.
Laban bleef tot de herindeling in
1971 gemeentesecretaris. Na zijn
loopbaan bleef hij in Tholen wo
nen. Hij overleed in 2009 in de
Schutse te Sint-Annaland.
W
„Hij was voor zijn mensen in de
weer. Hij wist goed hoe je aan de
gang zou komen," zegt Boogaard.
Hij doelt op het feit dat Laban hen
stimuleerde om te groeien in hun
loopbaan en daarbij hielp. Boogaard
noemde het een plezierige pericxle
waarin ook tijd was voor een gein
tje. „Laban was ook ambtenaar van
burgerlijke stand. Wij hielpen hem
als hij een stel trouwde. Bij zijn toe
spraak zei hij dat ze er voor elkaar
zijn bij ziekte en bij gezondheid.
Dan zeiden wij bij goed en bij
slecht weer. Dan kwam hij na afloop
naar ons toe en zei: dat was de laat
ste keer."
Aan de andere kant kregen de amb
tenaren eerder vrij als er ijs lag.
„Dat stelde hij zelf voor. We moch
ten om vier uur gaan schaatsen.
Het roken in de keuken en kamer
van de gemeentelxxle leidde in mei
1913 tot een debat in de gemeente
raad van Tholen. Voorgezeten door
burgemeester M. G. van Stapele. De
gemeente-bouwmeester had een be
groting ingediend van de kosten
'betreffende middelen die tot verbe
tering zouden kunnen dienen.' Er
waren twee plannen: een schoor
steen met ijzeren pijpen en ankers of
het opmetselen van de bestaande
schoorsteen met een paar stenen
buizen. 'Er ontstond een breedvoeri
ge discussie, blijkt uit de Zierikzee-
sche Nieuwsbode van 29 mei 1913.
'Vele leden gaven uit eigen ervaring
een stukje rookgeschiedenis ten bes
te en diepten uit het verleden eenige
destijds toegepaste middelen op,
waarmede het heerschende kwaad
toen is gestuit, totdat men uiteinde
lijk met algemene stemmen, besloot
om als proef één van de bewuste
schoortenen te verhoogen.'
Burgemeester J.E. van Btxiijen, van
wie gisteren een straatnaambord is
onthuld, zorgde tijdens zijn ambtspe
riode als burgemeester van Tholen
(1971-1978) voor een kentering. Er
was te weinig bouwgrond, vond hij.
Het bevolkingsaantal van vijf van de
zeven gemeenten - voor de herinde
ling van 1971 - liep al dertig jaar te
rug. Hij zorgde ervoor dat de nega
tieve spiraal werd dwrbroken. Ik
ben toen met een zak mossels achter
in de auto naar Brussel gereden om
de aank<xjp van vijf hectare grond
bij de begraafplaats, die eigendom
was van een Belgische familie, rond
te krijgen.' Er kwam een bouw-
stroom op gang van 312 woningen
Van Boeijen vertrok naar Harderwijk
op het moment dat de gemeenteraad
daar besloten had het instituut
ambtswoning af te schaffen. Er wa
ren geen andere huisvestingsmoge-
lijkheden. 'Het lukte hem niet een
bestaande woning te vinden en er
was geen bouwgrond te koop. De
nieuwe burgemeester zal daarom ze
ker de eerste maanden in een hotel
moeten verblijven. In de weekenden
kan hij zich bij zijn gezin voegen dat
voorlopig nog in de Th<x>lse ambts
woning mag blijven wonen.' Het
overkwam burgemeester Nuis tx>k
toen hij in 2000 naar Tholen kwam.
De ambtswoning was hier ook afge
schaft. Er was ook niet meteen ge
schikte woonruimte beschikbaar.
Nuis logeerde enkele maanden in
hotel de Gouden Leeuw in Scherpe
nisse. Op twee kilometer van het ge
meentehuis dat toen nog in Sint-
Maartensdijk was gevestigd.
9*mÊmÊKÊÊmÊÊÊÊÊÊÊÊÊÊÊÊmmmmmiÊKmmÊÊaÊÊÊÊmKÊmmamÊmamm
E. Baerends, van wie gisteren ook
een straatnaambord is onthuld, was
van 1978 tot 1985 burgemeester van
Tholen. Hij kwam op 19 september
1985 bij een tragisch ongeval om
het leven toen hij op de Postweg,
tussen Tholen en Poortvliet tegen
een boom botste. Op weg naar het
gemeentehuis in Sint-Maartensdijk.
De verslagenheid was groot door het
plotseling overlijden van de 48-jari-
ge burgervader die een vrouw en
vier kinderen naliet. Baerends, lid
van het CDA, was eerder al burge
meester geweest van de gemeente
Middenschouwen. Naar aanleiding
van zijn dood werd er de volgende
dag een bijzondere vergadering van
de gemeenteraad belegd. Wethouder
J. Versluys kenschetse Baerends als
een bestuurder in hart en nieren. Het
oudste raadslid J. de Bres (PvdA)
noemde Baerends een markante per-
scxjnlijkheid 'aan wie de gemeente
Tholen en haar bevolking respect en
dank verschuldigd is. Baerends ver
vulde allerlei functies: lid van de
stuurgroep Oosterschelde, voorzitter
psychiatrisch ziekenhuis Vrederust
in Halsteren, lid van het algemeen
bestuur van de regionale brandweer
zuidwest Noord-Brabant, en lid van
de centrale post ambulancevervoer
in Roosendaal. Baerends werd in
1986 opgevolgd door H.A. van der
Munnik.
maar als er werk was na vijf uur.
dan bleven we ook." Boogaard her
innert zich ook dat ze - toen de ta
bak op de bon was - houtwol in de
sigaretten van Laban stopte. Dat ge
beurde tussen de middag als de se
cretaris thuis ging eten.
Boogaard ging overigens bijna al
tijd op de fiets van Sint-Annaland
naar Tholen. Dat was hij al gewend
van de periode dat hij naar de HBS
in Bergen op Zoom ging. „Ik 'n
goeien asem. Het was 25 kilometer.
Dat reed je vijftig kilometer per
dag, 300 kilometer per week want je
ging zes dagen naar school.
Na de gemeente Tholen. ging Boog
aard naar de gemeente Middelburg
omdat er meer mogelijkheden wa
ren. Hij was er zes jaar werkzaam.
Daarna stapte hij over naar de ge
meente Krabbendijke, maakte er de
herindeling tot de gemeente Rei-
merswaal mee in 1970. Werkte op
de afdeling financiën, deed zeven
jaar gemeentewerken en was op het
laatst van zijn loopbaan hoofd inter
ne zaken. „Het was minder gemoe
delijk dan in Tholen." Hij bezocht
Laban in de Schutse nog regelmatig
als hij op familiebezoek was in
Sint-Annaland.
Ceclliaweg 2 i 4697 RV i'Srt-Annatand
0166 65 43 35 I wmtxxyi-energysystems.nt
Advertentie I.M.
Eén van de meest kritieke dagen uit zijn loopbaan was de 27ste
oktober 1944 toen de Duitse bezetter opdracht gaf om Tholen te
evacueren. In opdracht van het 'beperkte gemeentebestuur'
moest hij de Ortscommandant in Steenbergen zien te vermur
wen er van af te zien. Samen met politieman W. de Kok en ds. J.
Batelaan bracht hij het verzoek over. Met succes: het evacuatie
bevel werd ingetrokken. Op eigen risico kon men blijven. Drie
dagen later was Tholen bevrijd.
t
V. Laban, secretaris 1934-1971
H.P. Laban, secretaris 1906-1934
