Hachelijke terugreis Thoolse hengelaars 'Na 38 jaar door het vuur gaan, is het mooi geweest' 'Welstand' geeft groen licht voor clubgebouw Jaap Kloet nieuwe voorzitter Thoolse Ondernemers Federatie Wim Brevet draagt na negen jaar het stokje over Meer met minder krijgt vervolg Bomen Stoofweg klomp en lucifer Linssen brengt vuur in Vossemeer Gerbrand Bakker in Thoolse bieb Donderdag 8 maart 2012 EENDRACHTBODE, DE THOOLSE COURANT 3 Samen begonnen, samen gestopt. Na achtendertig jaar zetten Adri van der Reest (62) en Bram van Iwaarden (60) uit Sint-Annaland een punt achter hun vrijwillige brandweercarrière. „Een raar idee", zegt Van Iwaarden. „Heel je leven draaide er om. Dat is nu ineens voorbij." De twee kijken met voldoening terug op een leven vol redwerkzaamheden en de goede onderlinge verstandhou ding in de blusgroep bij hoogte- en dieptepunten. KNRM loodst schip door sluis Roompot Bijna dertig Tholenaren hebben maandag een angstig avontuur beleefd. Ruim dertig mijl uit de kust op de Noordzee ging het roer kapot van de Neeltje Jans, de vis- boot waarmee ze boven scheepswrakken op kabeljauw visten. Het roer raakte tijdens de thuisreis midden op zee defect en het schip bleek onbestuurbaar. Bescherming Bevolking Burg. Smithstraat Knop aan de Ring Honderd procent Cilinder kapot Adri van der Reest en Bram van Iwaarden nemen afscheid van brandweer Werkman, Markusse zoeken accountant Leefbaarheid Reischeque Thoolse Oude Land vanuit de lucht Kinderen de dupe Eigen ingang voor schiet- en ijsclub in Setalland De Thoolse Ondernemers Federatie (TOF) heeft een nieuw gezicht. Voorzitter Wim Brevet (70) heeft maan dagavond tijdens de algemene ledenvergadering in Meulvliet het stokje overgedragen aan Jaap Kloet (63) uit Sint-Maartensdijk. Brevet houdt het na negen jaar voor gezien. „Het is mooi geweest, ik heb mijn doelen bereikt", zei hij. „Tijd voor een nieuwe wind." Verrassing 'Leuk ontwerp.' Dat was maandagochtend de reactie van de welstandscommissie op de schets voor het clubge bouw voor de ijsclub Sint-Annaland en de schietvereni ging Prinses Juliana. De beide verenigingen gaan samen aan de Koelhuisdreef een accommodatie bouwen. Ar chitect Rob van den Bergh kwam het plan toelichten. Parkeerterrein Maandagavond 20 februari rukten ze voor het laatst uit. „Tijdens een oefening in de kazerne kwam er een telefonische melding dat er pallets in brand stonden aan de Oostweg 6 in Sint-Annaland. Brandweercomman dant Koos de Feijter had eerder die dag een e-mail verstuurd dat de ver binding met de centrale die bewuste avond er tussen kwart voor acht en acht uur uit zou liggen vanwege on derhoud. Zonder enige argwaan ruk ten de brandweerlieden uit naar de brandhaard. Adri achter stuur. Bram er naast als bevelvoerder. „De aan wezige manschappen speelden het spel goed mee", zegt Adri. „Ter plaatse aangekomen was er geen brand, maar werden we opgewacht door de rest van de blusgroep en commandant met spandoeken en ca mera's. Wat een verrassing." De passie voor de brandweer is bij de twee Setallanders niet met de paplepel ingegeven. „We werden gevraagd", zegt Van Iwaarden. „Was er een brand in het dorp, dan stond ik als toeschouwer altijd voor aan." Voor Van der Reest lag het an ders. „Ik zat bij de B.B", zegt hij. „De Bescherming Bevolking." Een beschermingsorganisatie, opgericht na de Tweede Wereldoorlog (1952) met als doel mensen beschermen bij (natuur)rampen en oorlogen. „Later werden de rampenbestrijdingstaken toegevoegd aan de brandweer. Zo doende kwamen wij op 1 augustus 1973 bij de vrijwillige brandweer terecht. Toch waren we onofficieel vanaf maart al volop actief. Dat was toen nog onder het bewind van commandant Adriaan Burgers." Dat de twee brandweerlieden het achtendertig jaar volhielden als vrij williger bij de brandweer heeft alles te maken met voldoening. Je redt mensenlevens", zegt Van der Reest. Eén daarvan vergeet hij nooit meer: de uitslaande woningbrand in de Burgemeester Smithstraat in 1981. „Op de eerste verdieping lag een baby van drie maanden in een wieg je", zegt hij. „Met een ladder wist ik via het slaapkamerraam aan de voorkant van het huis binnen te ko men onder dekking van een water straal. De baby is ternauwernood van de verstikkingsdood gered. Die reddingsactie gaf het korps ontzet tend veel voldoening." Van der Reest haalt een boekwerk tevoor schijn met krantenberichten. „Alle branden en ongevallen waar wij bij betrokken waren, heb ik bewaard. Alleen de berichten vanaf 2002 moet ik nog inplakken. Daar heb ik nu mooi de tijd voor." De meest dramatische gebeurtenissen waren voor beiden ongevallen met dodelij ke afloop. „Die vergeet je nooit meer", zegt Van Iwaarden. „Als ik over het eiland rijd, kan ik bij iedere polderweg wel een verhaal vertel len. Gelukkig hadden we veel steun aan de blusgroep. leder ongeval werd nadien besproken, zodat ieder zijn verhaal kwijt kon. De verstand houding en het vertrouwen was on derling zeer goed." Van der Reest merkt op dat het aantal uitrukken voor zware ongevallen de laatste ja ren is afgenomen. Auto's zijn een stuk veiliger geworden. Gelukkig maar." Hoewel de Setallanders het verle den een warm hart toedragen, heb ben ze de technische vernieuwingen met open armen ontvangen. „Pers lucht, mobilofoons, scanners, pie pers. Tegenwoordig zo vanzelfspre kend, maar het was er in die beginperiode nog niet", zegt Van Iwaarden. „Een brand werd in de ja ren zeventig nog gemeld met een druk op de knop. Daarvoor moest de melder aan de Ring een glaasje inslaan, waarachter een knop ver scholen zat. Pas dan ging in de kerktoren de sirene." Die was vol gens Van der Reest tot ver buiten het dorp te horen. Was er een brand, dan waren de twee brandweerlieden er altijd als de kippen bij. „Ik zat vrijwel altijd als eerste in de wa gen", zegt Van Iwaarden. Hij woon de in die jaren in de Weststraat, op steenworp afstand van de voormali ge brandweerkazerne. Ook voor Van der Reest was het vanuit de Bierensstraat een kwestie van enke le honderden meters. „In de zomer maanden met het aardappelen rooi en kon het nog weieens lastig zijn om op tijd in de kazerne te zijn", zegt Van der Reest. „Dan was de brandweerauto met minstens zes man weg en kwam ik achteraan." De oud-brandweermannen begrij pen niet dat er korpsen zijn die met het idee spelen om het aantal brand weerlieden terug te brengen naar twee personen op een voertuig. „Als het dan uit de hand dreigt te lo pen kun je niets doenDan sla je als brandweer echt een flater." Met een relatief oude brandweerau to vertrokken de mannen richting de vuurhaard of het ongeval met Van der Reest achter het stuur. „Het brandweermaterieel was in die tijd nog vooroorlogs", zegt Van Iwaar den. „Zo maakten we nog gebruik van vlasslangen. De vezels van die slangen zogen zich vol wateren lek ten langs alle kanten. Na gebruik moesten ze uren drogen. Pas dan kon je ze oprollen. Lang hebben we niet met die slangen gewerkt. Al snel deden de synthetische slangen hun intreden. Een verademing." Vrijwilliger bij de brandweer ben je niet zomaar. Het kost tijd, veel tijd. „Het beheerst heel je leven", zegt Van Iwaarden. „Altijd heb je de pie per bij je. Zonder ga je gewoon niet weg." Bij de 60-jarige brandweer man lag het meidapparaatje altijd naast zijn bed, evenals zijn sokken. Ja sokken", zegt hij. „Eén keer ben ik ze vergeten klaar te leggen. Dat vergeet ik nooit meer. Met mijn blo te voeten ging ik in mijn zware brandweerlaarzen. En ik kan je ver tellen: dat zit niet lekker." Adri heeft ook zo zijn gewoontes. „Mijn auto zet ik altijd met de neus naar voor. Dat is een automatisme." Nog zoiets waar je als brandweerman ze ker rekening mee moet houden is je vrouw. „Die moet er voor de volle honderd procent achter staan", zegt Van Iwaarden. ..Anders kun je het wel schudden. Als de sirene en later de pieper ging. was heel het huis in beweging. Zo deed mijn dochter steevast de deur voor me open." Het is dan ook geen wonder dat Tom van Iwaarden, de zoon van Bram in de voetsporen van zijn vader trad. „Hij heeft vorig jaar de opleiding tot bevelvoerder afgerond, dat ben ik ook jaren geweest." Bij Adri heeft een gezin hierin geen rol ge speeld. maar zijn ouders bij welke hij inwoonde, hebben hem hierin al tijd gesteund. Nu de brandweerlieden stoppen, verandert hun leven. „Het is even af wachten hoe het gaat", zegt Van der Reest. „Niet langer hoef je dag en nacht bereikbaar te zijn. Dat geeft in zekere zin wel rust." Wat voor hob by er voor in de plaats komt, weet hij nog niet. „Voorlopig ben ik nog wel even zoet met het inplakken van krantenknipsels. Vanaf 2002 heb ik dat niet meer bijgehouden." Het was die maandag de jaarlijkse vistrip van café An de Slóove in Sint-Annaland. „Enkele keren per jaar organiseren we een gezellige visdag op de Noordzee", vertelt uit bater Andre van Ast over het hache lijke avontuur. „We vertrokken om vier uur en vanaf zes uur zijn we gaan varen met de Neeltje Jans van de firma Bouman. Meer dan vier uur varen. Ruim veertig mijl uit de kust op het ruime sop. Heerlijk visweer. Dus laat maar komen, dacht ieder een bij het in orde maken van de hengels en tuigen. Helaas. De vangst was mager." Na aanvang van de te rugreis, een uurtje varen in de rich ting Sint-Annaland, meldde de schipper dat het afgelopen was met varen omdat het roer weigerde. Van Ast: „We moesten ons gaan voorbe- De Meer met Minderregeling, waarbij huizenbezitters subsidie krijgen voor energiezuinige en duurzame aanpassingen aan hun woning, krijgt een vervolg. De re geling, die van juli 2010 tot eind vorig jaar liep, bleek een succes en daarom stelt de provincie weer een half miljoen beschikbaar voor voortzetting. Tholen heeft gisteren, net als de andere twaalf Zeeuw se gemeenten, de samenwerkings overeenkomst met de provincie en De Thoolse leden van provinciale staten Wim Markusse (PVV) en Jack Werkman (VVD) vormen - als de staten morgen akkoord gaan - samen met SGP'er Ad Dorst een commissie die betrokken wordt bij het zoeken naar een accountant voor de provincie. De begeleidings commissie vertegenwoordigt pro vinciale staten in de aanbestedings procedure die door gedeputeerde staten wordt uitgevoerd. In de voor bereidingsfase is de inbreng en be trokkenheid van de staten, die een programma van eisen opstellen en reiden op late thuiskomst. Gelukkig was de zee vrij rustig." Aan boord was echter een aantal vis sers dat meer met dat bijltje had ge hakt. „Na inspectie van het roer, bleek er een cilinder kapot te zijn. Het roer werd rechtgezet en er werd langzaam verder gevaren met de kopschroef." Dat bleek toch proble men te geven bij het invaren van de Roompotsluis. Van Ast: „We hebben toen de reddingsmaatschappij van de KNRM gebeld. Die maakte ons vast en met het nodige stuurwerk gingen we door de sluis. Rond de klok van tien uur stapten we weer op de steiger, helaas met weinig vis, maar een ervaring rijker." de stichting Meer met Minder on dertekend. Wethouder Peter Hoek heeft namens de gemeente zijn handtekening gezet. Tholen stort voor haar deelname 26.000 euro in het potje van de stichting Meer met Minder. De voorwaarden om in aanmerking te komen voor de Meer met Min derregeling blijven gelijk. De pre mie kan oplopen tot maximaal 1400 euro, afhankelijk van de ge troffen maatregelen. de selectie- en gunningscriteria vaststellen, gewenst. Dragen de sta ten deze bevoegdheden over aan de commissie, dan kan er tijd worden gewonnen. De planning is om het bestek in mei vast te stellen en de Europese aanbesteding in augustus te beginnen. In september moeten de kandidaten zich presenteren, in oktober volgt dan de selectie- en gunningsprocedure, waarna de sta ten de accountant in november kun nen aanwijzen. Het jaar 2013 is het eerste jaar dat de nieuwe accoun tant moet controleren. Bram van Iwaarden (links) en Adri van der Reest, de oudste brandweerlieden van Tholen, nemen na achtendertig jaar afscheid van de vrijwillige brandweer. voorbeeld van. Zeventien onderne mers zijn er maandagavond aanwe zig. „Diep triest", zegt Brevet. „Na tuurlijk hebben mensen het druk, maar op een avond als deze had ik er meer verwacht." Brevet houdt het na negen jaar voor gezien. „Het is goed dat er een nieuw gezicht komt", zei hij in zijn afscheidstoespraak. „De structuur van de federatie is duidelijk. Er ligt een goed fundament. TOF is een be grip geworden en ik ben blij dat ik daar mijn bijdrage aan heb mogen leveren." Brevet kreeg op 20 januari 2003 de voorzittershamer van TOF in handen. „Ik wist werkelijk niet waar ik aan begon", zegt hij. „De Kamer van Koophandel, de ge meente Tholen en de stuurgroep Tholen 2005 onder leiding van Arie van der Zwan opperden dat de mid denstand één aanspreekpunt nodig had. En liefst iemand die overdag beschikbaar was." Informateurs Jo- han Melse, Wim Mosselman en Steef Verjaal gingen op zoek naar een kandidaat en kwamen bij de oud-directeur van basisschool De Rieburch terecht. Leefbaarheid is voor Brevet altijd de grootste moti vatie geweest om het werk te doen. „Meedenken ovèr de ontwikkelin gen in de kernen op Tholen. Aan dacht voor het toerisme en de horeca. Het bevorderen van de sa menwerking tussen organisaties en verenigingen. Het heeft stuk voor stuk mijn interesse gehad, negen jaar lang." Hij heeft in die periode de nodige mijlpalen bereikt. De sa menwerking tussen de drie onderne mersverenigingen is er daar één van. Trots is hij vooral op het rap port 'Tholen samen één'. „Dat geldt ook nu nog als richtingwijzer voor de Thoolse ondernemer." Na afloop spreekt Brevet zijn bijzondere dank uit aan wethouders Heijboer. Goos- sen en Hommel voor de jarenlange samenwerking. Ook Ko Droogen- dijk en Jaap Kloet van Castria wo nen krijgen hun waardering. De Ra bobank draagt hij ook een warm hart toe, in het bijzonder Rini Ma- thijssen. TOF-Secretaris Wim Heijboer uit Sint-Annaland nam namens het da gelijks bestuur afscheid van de voorzitter. „Wat moet een kerel uit het onderwijs bij een ondernemers club'? Die vraag werd voorafgaand aan de aanstelling van Brevet begin 2003 gesteld. De critici van toen hebben hun mening al lang bijge steld. Wim bleek een uitstekend voorzitter. Betrokken en een door zetter. In de negen jaar als voorzitter heb ik je leren waarderen als een uitstekend belangenbehartiger van de Thoolse detailhandel en een sympathiek medebestuurder." Heij boer bedankte Brevet met een atten tie. ,Je houdt van reizen en als blijk van waardering bieden we je een reischeque aan." In het boek Zeeland uit de Lucht zijn luchtfoto's van plaatsen uit heel Zeeland te zien, waaronder het Ou de Land bij Tholen. Volgens de ma ker, lzak van Maldegem van Sky Pictures uit Arnemuiden, zijn op de 524 luchtopnamen alle dorpen en steden te zien en een deel van de buurtschappen, recreatie, havens en natuur. De opnamen zijn vorig jaar gemaakt en het boek is deze week verschenen. Waterschap Scheldestromen heeft de ruim 150 gerooide bomen aan de Stoofweg in Sint-Annaland ver kocht aan de houthandel J. van Boeckel in het Brabantse Liempde. Volgens waterschapwoordvoerder Arjan Goossen worden de bomen verwerkt tot klompen, luciferhoutjes en multiplex. De mogelijkheid is niet uitgesloten dat Setallandse boe ren straks lopen op klompen die zijn gemaakt van bomen die de afgelo pen vijftien tot twintig jaar langs de Stoofweg het dorp hebben ge sierd. Wat de handel heeft opgele verd, weet Goossen niet. „Dat is ook nauwelijks na te gaan omdat de bo men uit Sint-Annaland gelijk met andere gerooide bomen uit de pro vincie naar Liempde worden ge transporteerd. De Setallandse bo men zijn niet gemerkt." Wel krijgt het waterschap voor elke boom die wordt afgeleverd een vergoeding. Ook de hoogte daarvan kan wat be treft de verkoop van de Setallandse groenvoorziening niet worden ge specificeerd. VERVOLG VAN VOORPAGINA „Met deze bezuinigingen zijn we straks terug bij af. De vraag is hoe het dan gaat met de kwaliteit van het onderwijs", aldus Berends. Andere Thoolse scholen, zoals de christelijke basisscholen aangeslo ten bij de VPCO, hebben niet ge staakt. Cokky Schults, directeur van Het Kompas in Anna Jacobapolder, zegt dat ze dat niet gedaan hebben omdat de kinderen er dan de dupe van zouden zijn. „Wij staan wel achter de standpunten waarvoor ge staakt wordt. We hebben daarover een brief naar de ouders van onze leerlingen gestuurd. Die brief is ook naar de minister van onderwijs ge gaan." Jan Berends vindt het wel merk waardig dat het kabinet zich blijk baar niets heeft aangetrokken van de stakende leraren. „Gek, terwijl mijn collega's in het Ajaxstadion zaten, besliste de Tweede Kamer dat de onderwijsplannen doorgaan." yCi -4CIMVH i .1 De stichting Uit op Tholen en de bibliotheek Oosterschelde hebben schrijver Gerbrand Bakker uitge nodigd voor een literaire avond. De met meerdere prijzen bekroonde Bakker komt woensdagavond om kwart over acht naar de bibliotheek Tholen. De schrijver studeerde cul tureel werk in Leeuwarden en Ne derlandse taal- en letterkunde, spe cialisatie historische taalkunde aan de Universiteit van Amsterdam. Hij heeft zijn kennis op het laatste gebied gebruikt voor de uitgaven van twee verklarende jeugdwoor- denboeken. In 1999 verscheen zijn eerste jeugdroman Perenbomen bloeien wit. Voor zijn literaire de buut Boven is het stil (2006) ont ving hij zes prijzen, waaronder het Gouden Ezelsoor en diverse bui tenlandse prijzen. Kaarten zijn ver krijgbaar via de website uitoptho- len.nl. Muzikant Joris Linssen en zijn band Caramba geven zaterdagavond een optreden in De Vossenkuil in Oud- Vóssemeer. De voorstelling Vuur begint om kwart over acht en de naam omschrijft de passie waarmee de liedjes worden gebracht. Joris Linssen zorgt voor de zang en tek sten, Jeroen Groenendijk speelt contrabas en guitarrón. Kees van den Hoogen de Spaanse gitaar en Marcel van der Schot accordeon. Kaarten zijn verkrijgbaar via uitopt- holen.nl. Kloet is de voormalig directeur van woningcorporatie Castria (tegen woordig Stadlander) en goed en wel twee maanden met pensioen. Het is niet zomaar dat het bestuur juist Kloet op het oog had als nieuwe voorzitter. Brevet: „Een nieuwe voorzitter moet onafhankelijk zijn. Niet werkzaam in de detailhandel of horeca. Dat is een eis die wij als fe deratie met elkaar hebben afgespro ken. Kloet voldoet aan die eis. Hij heeft bovendien bestuurlijke erva ring, kent het reilen en zeilen bin nen het gemeentehuis en is door zijn vroegere werk goed op de hoogte van wat er op Tholen speelt." Niet Brevet, maar bestuurslid Arjan van Ommen die samen met Kloet in de ledenraad van Rabobank Ooster schelde zit, opperde Jaap Kloet als nieuwe voorzitter van de TOF. „Dat ik daar niet zelf op kwam, neem ik mezelf nog kwalijk", aldus Brevet. Voor Kloet was het verzoek van de Thoolse Ondernemers Federatie een complete verrassing. „Wim belde mij, anders was ik omgedraaid en weggelopen", zegt Kloet. De oud- Castria directeur hapte niet direct toe. ,Je moet terughoudend zijn. Het is nogal een verantwoordelijk heid." Kloet legde het verzoek enkele weken naast zich neer. las de statuten door en woonde een bestuursvergadering bij. „Statutair was alles goed geregeld. Ook wil ik iets doen voor de gemeenschap. In welke vorm, daar had ik nog niet over nagedacht. Het verzoek van Wim overviel me dan ook. Boven dien had ik mijn vrouw beloofd om eerst thuis mijn 'werkjes' af te ma ken." Toch hakte hij de knoop door. „Na het bijwonen van de vergade ring was ik er over uit: het klikte ge woon." Een tegenkandidaat was er niet. Daardoor was de keuze snel ge maakt. Jaap, even was je bang voor de concurrentie", lachte Bre vet. „Ik kan je geruststellen, die is er niet. Mag ik je uitnodigen naar voren te komen." Met een ferme handdruk draagt Brevet het stokje over. „Bedankt voor jullie vertrou wen. Ik ga mij hardmaken voor de Thoolse detailhandel," zegt de nieu we voorzitter. Met de bestuurswis- sel krijgen de honderdtwintig leden van de ondernemersfederatie een ander mens voor zich. „Eigenwijs, confronterend en doordringend", al dus Kloet. ,JEn misschien een beetje minder geduldig." Brevet wil de nieuwe voorzitter nog graag een aanbeveling meegeven. „Zorg voor meer betrokkenheid onder de leden, want daar schort het aan." De algemene ledenvergadering in Meulvliet is daar een prangend Begin februari tekenden de vereni gingen een overeenkomst met de gemeente om de verplaatsing van de ijsbaan van de Annewas naar de Joanna Mariapolder mogelijk te maken. Het gaat om een clublokaal voor beide verenigingen met ieder een eigen ingang, maar ook om de schietbunkers voor de schietvereni ging, lichtte Van den Bergh toe. Behalve een ijsbaan komen er twee schietbanen. Eentje van twintig en eentje van zestig meter. Met de mo gelijkheid om uit te breiden naar honderd meter. Volgens Van den Bergh worden de banen 'ingepakt in een dijk'. Die dijk scheidt het terrein af van de rest van de polder. In het zuidelijk deel van het terrein (onderaan de Oude Zeedijk) komt een waterpartij voor waterberging. Elke vereniging krijgt een eigen in gang. De schietvereniging maakt vooral 's avonds gebruik van het gebouw, de ijsclub vooral in de winter als er geschaatst kan wor den. De ijsbaan wordt 300 meter lang. Er zijn plannen om de baan te verharden zodat er buiten het schaatsseizoen geskeelerd kan wor den, maar daar ontbreken nu de fi nanciën voor. In het gebouw komt een keuken die beide verenigingen kunnen gebrui ken. Voor de ijsclub is er ook een bar voorzien, niet voor de schiet vereniging. Omdat het gebouw be perkt zal worden gebruikt, komen er, in verband met de inbraakbevei liging, weinig ramen in. Wel ko men er ramen aan de voorkant die uitzicht geven op de ijsbaan. Het gebouw krijgt houten wanden. Op de bunkers komen ontluchtingsko- kers voor de kruitdampen. Ook die worden in hout uitgevoerd. Op het dak komen golfplaten. In een rode kleur. Volgens Van den Bergh ver wijzen ze naar de loods van Bus- mariteam, die naast het terrein staat. De welstandscommissie was zeer te spreken over het ontwerp. Vooral de uitvoering in hout sprak de com missie aan. Voorzitter Gerard Ver meulen adviseerde om de houten delen los te maken (met een ope ning van een paar centimeter) waar door er een scherpere belijning ontstaat. Er komt ook een parkeer terrein met 147 vakken. Dat wordt openbaar toegankelijk. De rest van het terrein wordt met een hek afge sloten. Wim Brevet (links) heeft de leiding van TOF overgedragen aan Jaap Kloet.

Krantenbank Zeeland

Eendrachtbode /Mededeelingenblad voor het eiland Tholen | 2012 | | pagina 3