Nachtelijke klim naar de top van berg Horeb kost veel inspanning Tholenaren maken met dominee Joppe trip in voetsporen van Mozes Donderdag 2 september 2010 EENDRACHTBODE, DE THOOLSE COURANT 9 Heldhaftig Darmklachten In de voetsporen van Mozes. Dat was de tocht die een groep Tholenaren onlangs maakte tijdens een rondreis door Egypte, Jordanië en Israël. Dominee Joppe uit Sint-Maartènsdijk was een van de rondleiders. Hij maakte er voor de Eendrachtbode een verslag van. Joppe maakte al eerder, in 2006, een 11 -daag se reis naar Israël. De Exodusreis was een vervolg. Over op dringerige verkopers, de zware beklimming van de Horeb en de strenge controle van de reisbus. Schril Verademing Koffers open Oud-generaal geschoven waardoor de Nederlands sprekende gidsen op waren. Op zich had een Engelssprekende gids wel ge gaan, maar deze man was een oud ge neraal, met wie overleg lastig was-en die al iets had verteld voordat de gehe le groep uit de bus was. We hebben dus al vrij snel contact opgenomen met onze reisorganisatie en onze Is raëlische agent om een vervanger ge vraagd. Ons eerste hotel in Israël was kibbutz Lavi in Tiberias, werkelijk een verademing in vergelijking bij de voorgaande hotels. Op onze eerste dag in Israël gingen we niet ver, maar be zochten we na een boottocht over het meer van Galilea verschillende plaat sen rondom het meer, waar de Heere Jezus ook geweest is. Te denken valt aan de berg der Zaligsprekingen en Kapcrnaiim. Waar mogelijk lazen ds. Joppe of ds. Donselaar een gedeelte uit de Bijbel over de desbetreffende plaats en zon gen we een psalm. Bij terugkomst kre gen we van de 'general manager' van kibbutz Lavi in Tiberias. Marc Walg, Nederlander van oorsprong, een boei ende presentatie over het ontstaan van deze kibbutz voor blinden en het leven op een kibbutz met een bezoek aan en uitleg over hun synagoge. Dit was bij zonder mooi. De volgende morgen moesten alle koffers weer in de bus, want aan het eind van de dag zouden we in Jeruza lem arriveren. Eerst gingen we naar Nazareth Village, het Bijbels Open luchtmuseum over de tijd dat de Heere Jezus op aarde leefde. Veel mooier dan de Aankondigingskerk in Naza reth die tijdens de reis in 2006 bezocht werd. In Nazareth Village kregen we een rondleiding van Maarten Dekker, die namens de Gereformeerde Ge meenten in Nazareth werkt en als vrij williger rondleidingen verzorgt op dit park. Omdat onze Joodse gids op ze ker moment achterbleef, kon Maarten in de synagoge ons wat meer over zijn werk vertellen en de opbrengst van de collecte van zondag die in Petra ge houden was, in ontvangst nemen. Van William van den Berge, die met de zoon van Dekker in Rotterdam op ka mers zit, kreeg het gezin kaas over handigd. Ook waren er nog een reis genoten die hem wat in de handen stopten. Vervolgens gingen we naar de berg Thabor, waar we eigenlijk te laat aankwamen. Voor de taxichauffeurs was het etenstijd. Het bezoek aan de berg Karmel duurde gelukkig wat lan ger. In het kerkje op de Karmel lazen we de geschiedenis van Elia en de Baaipriesters. Vanaf de Karmel heb je een prachtig uitzicht over de vruchtba re Jizreëlvallei. Ons laatste bezoek bleek later om een bekende te gaan. Vrijdag 7 mei brachten we een bezoek aan Yad Vashem, het herinneringscen trum aan de Tweede Wereldoorlog. Voor het eerst of opnieuw aangrij pend. Vlakbij Yad Vashem is een muur met herinneringsplaten met namen van mensen die in de Tweede Wereld oorlog levens van Joden gered heb ben. Bij de platen met namen van Ne derlander wees één van de reisgenoten de namen van haar ouders aan die in de oorlog Joden verborgen hielden. De mensen uit Arnemuiden wezen de naam van een dorpsgenoot aan. Na een groepsfoto bij de Menorah nabij het parlementsgebouw de Knesset gingen we met de bus naar Bethlehem en bezochten daar de Geboortekerk. Om in Bethelehem te komen moet je door de muur die streng bewaakt wordt. Zaterdag was het heel warm in Israël. Op deze warme dag gingen we langs Jericho door de woestijn van Judea naar Qumran, waar de Dode Zeerollen zijn gevonden. Daarna reden we naar de oase van Ein Gedi. waar onder meer een fraaie waterval is en waar de jonge David zich verborg voor koning Saul. Hier maakten we een wande ling. Vervolgens reisden we naar de Massada. Op een hoge rots ligt daar de Romeinse vesting die door de Zelo ten heldhaftig werd verdedigd tegen de Romeinen. Deze rots bereikten we niet per voet, maar via de kabelbaan. Tot slot konden liefhebbers nog drij ven in de Dode Zee, waar velen ge bruik van maakten. Voor de liefheb bers was er 's avonds nog de mogelijkheid om per bus een avond tour door Jeruzalem te maken. Hier van maakte de helft van de groep ge bruik. Op de zondag hadden we weer twee diensten in het hotel met wat gasten van buitenaf, 's Avonds hebben we buiten nog wat gezongen. Op de maandag brachten we eerst de op brengst van de collecte bij het Shaare Zedck ziekenhuis, waar het met grote dankbaarheid in ontvangst werd geno men. Vervolgens gingen we naar het Israëlmuseum om dan met name het model of madurodam van Jeruzalem te bezichtigen. Dit model, schaal 1:50, toont het Jeruzalem van het jaar 66, kort voor de verwoesting. Na een busrit door de benedenstad van Jeruzalem met onder meer de Siloam- vijver maakten we een wandeling over een deel van de stadsmuren van Jeruzalem. Na een uurtje winkelen in de oude stad moesten we op een be- Dat het een hele leuke en hechte groep zou zijn, bleek al op de kennis makingsmiddag eind februari in ge bouw Calvijn. Tijdens deze middag werd bekend gemaakt dat het thuis front dagelijks via de internet deze unieke reis zou kunnen volgen. Predi- kantszoon en ICT-er Matthijs Joppe had hiervoor een website gebouwd met weblog en fotoboek. Door zeer velen is hiervan dankbaar gebruik ge maakt. Ook de 84-pagina's dikke reis gids die door de predikanten was sa mengesteld, zelfs met dagboekstukjes voor het begin van de dag, werd erg gewaardeerd. Voorafgaande aan de vertrekdatum een stevig bedrag voor neertellen. Eén uit de groep, Wim van Vossen uit Tholen, heeft er een blauwe arm aan over gehouden. Aan het eind van de dag bezochten we het wereldberoem de Egyptisch Museum. De zeiltocht die we aan het begin van de derde dag over de Nijl maakten was erg geslaagd. Daarna verlieten we Cairo en kwamen voorbij het Su- ezkanaal in de woestijn, waar het volk Israël 40 jaar heeft rondgezworven. Wij reisden per bus en probeerden ons voor te stellen wat dat voor het volk geweest moet zijn. We stopten bij Mara, waar bitter water zoet werd ge maakt. We kwamen langs Elim, de men. Op deze berg ontving Mozes de Stenen Tafelen met de Tien Geboden. Deze beklimming was een hele bele venis en een geweldige inspanning. Het grootste deel van de tocht kon per kameel gemaakt worden, maar de meesten kozen voor de wandeling per voet. Met zaklantaarn kwamen we als groep steeds hoger. Bij de laatste rust plaats bleven enkelen achter. De meesten bereikten de top om de zons opgang mee te maken. Een prachtig gezicht waarbij Psalm 19 over het rui me hemelrond werd gezongen. Daar na volgde de lange terugtocht. We reisden verder door de woestijn met overweldigende beelden van dro- Op het moment dat de mensen zich voor deze reis konden aanmelden, stroomden de aanmeldingen binnen. Het aantal deelnemers werd zo groot dat ds. Joppe zijn collega en vriend ds. Donselaar uit Zuilichem vroeg om mee te gaan als assistent-reisleider. Ook werd er op zeker moment een wachtlijst ingesteld. Het aantal van 53 deelnemers was gezien de grootte van de bus de limiet. Naast ds. Joppe gingen er 15 mensen van de eerste reis opnieuw mee. De deelnemers kwamen voornamelijk uit het Zeeuw se: gemeenteleden van de hersteld hervormde gemeente van Sint Maar tensdijk en Sirjansland en leden van (oud) consulentgemeenten van ds. J. Joppe, zoals Arnemuiden, Kruinin- gen, Tholen en Poortvliet, alsook vrienden, bekenden en familieleden van de predikant of andere reisgeno ten uit andere kerken. Enkele deelne mers kwamen van ver. Zoals een jon geman uit 't Harde, een echtpaar uit Elspeet en uit Kamerik en twee vrien dinnen uit Hoofddorp en een vrouw uit Ridderkerk. We hadden zelfs een reisgenoot uit Nieuw Zeeland, die zich in Cairo bij haar zus en zwager uit Yerseke voegde. De leeftijd van de deelnemers was erg gevarieerd: van de 19-jarige Niels van den Berge tot de 81-jarige Coba Sturris-Rijnberg, beiden uit Sint-Maartensdijk. Deze laatstgenoemde is al vele malen in Is raël geweest, maar wilde nog een keer met haar eigen predikant mee. was het gezien de aswolk een span nende tijd. Zouden we wel kunnen vertrekken? Gelukkig had het vlieg verkeer op dinsdag 27 april geen last meer van de aswolk en konden we om 7.45 uur vanaf Schiphol met de vliegmaatschappij Austrian vertrek ken naar Cairo. Met een tussenlan ding in Wenen arriveerden we 14.05 uur op de nieuwe en groots opgezette luchthaven in Cairo. Onderweg naar het hotel zagen we hoe deze grootsheid en schoonheid van de luchthaven schril afsteekt bij de armoedige huizen daar enkele kilo meters vandaan. De chaos in het ver keer in Cairo heeft ons erg verbaasd. Al claxonerend probeert een ieder zijn weg te vinden. De schrik sloeg ons regelmatig om hart wanneer ie mand tussen de rijdende auto's over stak. Dit schijnt heel normaal te zijn. De tweede dag brachten we in het land, waar het volk Israël velen jaren gewoond heeft en slavenarbeid ver richt, een bezoek aan Memphis, de hoofdstad van het Oude Rijk en de bijbehorende dodenstad Sakkara. Ook de beroemde piramides van Gizeh met de imposante sfinx bekeken we. De verkopers die bij verschillende be zienswaardigheden op ons afkwamen, waren vaak erg opdringerig. Sommige reisgenoten zaten voor ze het wisten op een kameel en moesten daar later Qm half drie in de nacht op weg naar de top van de Sinaï, v.l.n.r. William van den Berge uit Sint-Maartensdijk, Jan Westdorp, Jannie en Jaap Moerland uit Stavenisse, Lianne Vroegop uit Sint-Maartensdijk, Jos van Belzen uit Arnemuiden, Kees Lemsom uit Stavenisse en daarachter Wim van Vossen uit Tholen. We waren/veilïlijd in JordaiMCJifirMe komen. Ecpdand wat een stuk schoner is dan Egypte en waar het eten ook betrouwbaarder is. Inmiddels hadden verschillende reisgenoten last van darmklachten. De andere dag, zaterdag, maakten we eerst per jeep kennis met de Wadi Rum, een woestijnvlakte met prachti- .ge rotspartijen. Voor degenen met darmklachten was het gehobbel in de jeeps niet zo geweldig, maar het uit zicht was prachtig. We sloten de dag af met de reis naar Petra en een be zoek aan klein Petra. Op de zondag hielden we twee dien sten in een ruimte van het hotel in Pe tra. De andere dag brachten we al vroeg een bezoek aan de prachtige rotsstad Petra, die te bereiken is via een nauwe spleet. In de Bijbel heet deze stad Sela. Verschillende reisge noten raakten niet uitgekeken, maar we moesten weer verder, want we zouden die avond via de noordelijke grensovergang Israël moeten berei ken. De Jordaanse gids vond het jam mer dat we niet nog een dag langer in Jordanië bleven. Hij was ook bang dat we te laat zouden arriveren en dat dan de grensovergang dicht zou zijn. We kwamen langs de Jordaanse kant van de Dode Zee en gebruikten daar de lunch. Bij het vertrek was één van de twee bussen defect, waardoor we sa men als groep in één bus moesten. De volgende stop was de berg Nebo, waar vandaan Mozes het beloofde land mocht zien. Op de berg lazen we ook dit gedeelte uit de Bijbel. De grensovergang die wc tegen de avond In het openluchtmuseum Nazareth Village luistert Dim van Dijke uit Sint Philips/and naar de uitleg van Maarten Dekker. plaats van de 70 palmbomen en de 12 waterbronnen en hielden halt bij Rafi- dim, waar het volk Israël streed tegen de Amalekieten met Mozes biddend op de berg, In de avond arriveerden we bij de ruim 2500 meter hoge berg Horeb, met aan de voet het beroemde Catharinaklooster. Daar sliepen we na een diner in het Morgenlandhotel. Voor 33 personen van de groep was dat maar een korte nacht, want om half drie vertrokken we naar de berg Horeb of Sinaï om deze te beklim- ge rivierbeddingen en granieten klif- bereikten, kostte veel tijd. Dat gold al fen van duizenden meters hoog. Ooit bij de grensovergang van Egypte naar trokken de Israëlieten door dit onher- Jordanië, maar ook hier. Eerst was er bergzame land naar de Rode Zee. We de controle aan de Jordaanse kant en gingen daarna de Rode Zee per schip daarna die aan de Israëlische kant. De over. Voordat het zover was, moesten Jordaanse bus mocht ons wel in Israël we enkele uren in de vertrekhal wach- brengen. Daar aan gekomen werd ten. Het scanapparaat waar aan de door iemand met een spiegel de on- kant van Egypte onze koffers door derkant van de bus onderzocht op mo- moesten, was nep. Nergens konden gelijke explosieven. Ondanks dat bei- we een beeldscherm ontdekken waar- de landen een vredesverdrag hebben op de inhoud gecontroleerd werd. ondertekend, merkten we de spanning Eindelijk mochten we op het schip die er is tussen beide landen, om naar Aqaba in Jordanië, ooit de havenstad van Koning Salomo, te va ren. De oudste reisgenoot is Coba Sturris uit Sint-Maartensdijk (zittend tweede van linksop de tocht op het meer van Galilea, met links van haar haar zus Loes uit Bergen op Zoom. brachten we die dag aan Ceasarea, ge legen aan de Middellandse Zee. Het haventje waar vandaan Paulus vertrok ken is, is nog te zien. Groot was de dankbaarheid dat we die avond in Jeruzalem aankwamen en ons laatste en zesde hotel binnen kon den gaan. Hier zouden we wat langer blijven dan één of twee dagen. Op donderdag 6 mei kregen we een Nederlandssprekende gids, wat voor de hele groep een verademing was. We brachten die dag een bezoek aan de Oude Stad Jeruzalem met allereerst een bezoek aan de Olijfberg met de Dominus Flevit-kerk. de plaats waar de Heere Jezus weende over Jeruza lem. Wc bezochten de hof van Gethse- mane en lazen hier het gedeelte over de worsteling van de Heere Jezus in deze hof. We volgden de Via Doloro sa. In de Annakcrk bij Bethesda zon gen we enkele psalmen. De Annakerk heeft een geweldige akoestiek. Van de oude Grafkerk wandelden we door de vele smalle straatjes naar de Graftuin met Golgotha. Ook daar werd uit de Bijbel gelezen en gezongen. Onderweg naar de Graftuin was er pa niek. Er bleek iemand uit de groep kwijt te zijn. Gelukkig liep de persoon helemaal vooraan en meende zijn vrouw dat hij achteraan liep en de weg was kwijt geraakt. Zo mogelijk hadden wc iedere avond een avondsluiting nadat wc eerst de dag hadden geëvalueerd. De avond sluiting van 6 mei was een bijzondere omdat Willy koopman uit Sim-Maar- tensdijk die dag jarig was en 's avond,s gefeliciteerd werd door een heuse sjeik die in het hotel logeerde. Het paald tijdstip ons verzamelen bij de pas geopende Hurva synagoge. Het tempelinstituut wat we daarna bezoch ten en waar voorwerpen voor de derde tempel gemaakt worden, was maar erg klein. Vervolgens bezochten we de Klaagmuur waar net een jongen uit Nederland Bar Mitswa, zoon der wet, werd. Hij moest hiervoor een stukje uit de Thora lezen. Heel mooi om dit van nabij mee te maken. Dat geldt ook voor de Klaagmuur. Aan de andere kant, en dat is het aangrijpende, is al les zonder Christus. Zo'n reis moet ons daarom des te meer aansporen om te bidden voor het Joodse volk opdat ze ook tot de erkenning mogen komen van de Heere Jezus als de ware Mes sias. Deze dag werd afgesloten met een busrit door de ultra orthodoxe wijk Mea Shearim. Op dinsdag 11 mei brak de laatste dag aan. We begrepen dat de aswolk onze terugvlucht niet zou belemmeren. Na een bezoek aan het nabij Tel Aviv ge legen Old Jaffa, het oude Joppe met het huis van Simon de Leerlooier, stapten we 's middags in het vliegtuig na een uitvoerige controle. Op de luchthaven Tel Aviv moesten verschil lende koffers open. Flesjes zand uit Petra waren de oorzaak. Na een over stap in Wénen mochten we om even over half 10 veilig landen op Schip hol, waar het behoorlijk wennen was aan de temperatuur. Van 39 naar 9 graden is een groot verschil. Dank baarheid jegens de Heere mag er zijn dat wc allen tijdens ons reis bewaard en gespaard zijn, temeer daar enkele uren na onze landing in Amsterdam een vliegtuig in Tripoli verongelukte. if Na een tijd van wachten, werden we tot onze verrassing door een Engels sprekende gids welkom geheten. Door de aswolk waren er wat reizen tussen

Krantenbank Zeeland

Eendrachtbode /Mededeelingenblad voor het eiland Tholen | 2010 | | pagina 9