Gebouw ademt verleden, maar richt
zich als sterrenhotel op toekomst
Drie pontjes van Sint Philipsland
en Tholen varen weer naar overkant
Raedthuys trekt banden
met museum Buren aan
Met steun gemeente
meer subsidie mogelijk
Duitse gids Oranjeroute
voert naar stadje Tholen
Veerverbinding Gorishoek-Yerseke al eeuwenoud
Donderdag 10 juni 2010
EENDRACHTBODE, DE THOOLSE COURANT
13
'Smurdiek moet Oranjeroute uitbuiten
Het Raedthuys in Sint-Maartensdijk trekt de banden met
het Oranjemuseum in Buren aan. Jan Thijsen, oprichter
en voorzitter van het Oranjemuseum in Buren, lichtte
donderdag bij de opening van het hotel/restaurant toe
hoe Sint-Maartensdijk kan meeprofiteren van de belang
stelling voor de geschiedenis van de koninklijke familie.
Frederik Hendrik
Onder druk
Haven smalstad
Rondvaart voor
vrijwilligers
Het Raedthuys is nieuw hoofdstuk aan historie monumentaal pand
Eeuwenlang werden er huwelijken gesloten. Er werden
aangiftes van geboorte en overlijden gedaan, paspoorten
verstrekt en bouwvergunningen uitgegeven. Bestuurders
hadden er hun zetel en sommige ambtenaren brachten er
hun hele loopbaan door. Nu kan er gegeten en geslapen
worden. Donderdagavond werd hotel/restaurant Het Raedt
huys in Sint-Maartensdijk officieel geopend. Uit de door
burgemeester W. Nuis ontkurkte opblaasbare fles champag
ne stegen tientallen paarse ballonnen de blauwe lucht in.
Bewoonbaar
„Ik heb er flink aan moeten trekken hoor", zegt André
Beusenberg. De oud-schipper van De Harpoen heeft de
koper van het bootje, Germen Harmsen, herhaaldelijk
gevraagd om de veerdienst Gorishoek-Yerseke weer le
ven in te blazen. Het heeft bijna driejaar geduurd, maar
vrijdag werd duidelijk dat het is gelukt. Het rondje pon
tje seizoen is die middag geopend en daarbij is De Har
poen op feestelijke wijze weer opgenomen in de dienst
regeling.
Inflatie
Toegetakeld
Slagen
Rondgang
Sint-Maartensdijk is opgenomen in de Oranjeroute maar
in de pas verschenen Duitse gids over de Oranjeroute,
wordt de lezer niet naar de smalstad verwezen, maar naar
Tholen. Reisorganisator Jan Geldof uit Vrouwenpolder
die zich vijf jaren heeft ingezet voor het opnemen van
Sint-Maartensdijk in de route, is blij met de gids, maar
betreurt het dat de naam Sint-Maartensdijk er niet in
voorkomt. „Het is toch nog misgegaan, heel, heel jam
mer," zei hij donderdagavond bij de opening van
hotel/restaurant Het Readthuys in Sint-Maartensdijk.
Het museum Buren en Oranje, niet
voor niets in het oude raadhuis, is
een van de parels van de Betuwe,
zei hij. „Smurdiek kan opgeschaald
worden tot de parel van Tholcn.
Buit uit dat je samen met Veerc,
Middelburg en Vlissingen aan de
Oranjeroute ligt."
Thijsen bepleitte het opnemen van
Sint-Maartensdijk vorig jaar op de
vergadering van burgemeesters van
de Duitse Oranjesteden in Nassau.
„De vlag hing er niet in top. Ze wa
ren niet erg geïnteresseerd om ze al
le vier de Zeeuwse plaatsen op te
nemen. En het Duits verkeersbureau
wilde zelf graag toeristen naar hun
Oranjesteden trekken." Dat zijn er
21.
Het Oranjemuseum in Buren werd
op 30 april 1988 geopend, toen ko
ningin Beatrix vijftig jaar werd. In
het stadje vond in 1551 het eerste
Oranjehuwclijk plaats. De 18-jarige
Prins Willem van Oranje - de latere
vader des vaderlands - trouwde er
met de even oude Anna van Eg-
mond, gravin van Buren en Leer
dam. „Het is de enige Nederlandse
echtgenote van de prins en van ons
gehele regerende Oranjehuis. Uw
nieuwe koningin is een Argentijn
se," zei hij doelend op prinses
Maxima. Anna behoorde tot de ho
ge adel en was schatrijk. Door het
huwelijk met Willem van Oranje
nam zijn welstand aanzienlijk toe.
Anna's vader Maximiliaan, had uit
gebreide bezittingen in Zeeland.
Ze was enig kind. Toen zij in 1558 -
op 25-jarige leeftijd overleed - gin
gen haar bezittingen naar haar oud
ste zoon, Philips Willem, die daar
mee heer van Sint-Maartensdijk
was geworden.
Thijsen legde uit dat Frederik Hen
drik van Oranje-Nassau 1584-
1647) een bijdrage leverde aan res
tauratie van het gemeentehuis. Het
wapenschild van Frederik Hendrik
zit in de gevel van het gemeentehuis
verwerkt. Thijsen wenste de uitba
ters van Het Raedthuys en Sint-
Maartensdijk een mooie toekomst
toe, maar hij hoopte ook gasten in
zijn Buren te mogen begroeten. Hij
schonk een Oranje Nassauplaat aan
directeur Richard Grevinga en Si
mone van der Velden van Het
Raedthuys. Thijsen kan spullen le
veren voor de Oranjekamer die bo
ven het VVV-kantoor wordt inge
richt maar wanneer dat gebeurt is
nog niet duidelijk omdat nog niet
bekend is wanneer het VVV-kantoor
van de Haven naar de Markt ver
huist.
VERVOLG VAN KERNEN
Hij was blij met de grote opkomst
en meldde dat een aantal zich had
afgemeld, zoals Smerdiek Leeft en
de TOF, de Thoolse Ondernemers-
federatie.
Hij legde uit dat de ZVKK een on
afhankelijke organisatie is. Een ver
eniging met leden die projecten
steunt die de leefbaarheid bevorde
ren. Dorpsraden, verenigingen of
plaatselijke comités kunnen projec
ten of plannen indienen die door de
ZVKK kunnen worden gesteund of
begeleid. In Zeeland zijn er tal van
dorpsraden, maar op Tholen zijn
die er niet. Dat maakt volgens Van
de Sande niet uit. „Maar het blijkt
dat er weinig aanvragen van Tholen
worden ingediend." En daar moet
verandering in komen, vindt hij.
Het geld is er. Het is alleen zaak dat
indieners van een plan of project
weten hoe ze dat moeten doen. Ook
is de vereniging volgens hem nog te
weinig bekend. „Het platteland
staat onder druk, de voorzieningen
lopen terug. Om de kernen leefbaar
te houden, staat de vereniging de
comités en verenigingen met raad
en daad bij. En begeleiden we ze bij
het opstellen van een dorpsplan."
Belangrijk is dat burgers er bij be
trokken worden en blijven. „Er
wordt gauw naar de gemeente ge
keken, maar bewoners moeten zelf
het heft in handen nemen. We zijn
geen belangenorganisatie en zijn
ook niet verbonden aan een ge
meente, maar we willen wel partner
zijn van de gemeente. Tholen heeft
te maken met de krimp van de
buurgemeenten, maar we zien ook
al dat er hier minder kinderen ko
men lussen de 0 en 14 jaar. De
ZVKK is een motor, een aanjager
van projecten om de leefbaarheid te
bevorderen.
Twee vertegenwoordigers van de
provincie, Boy Saija en Arjon Cop
per legden uit hoe er gebruik kan
worden gemaakt van de subsidiere
gelingen van het plattelandsontwik
kelingsprogramma, (POP) dat tot
2013 duurt. Toch hebben al ver
schillende projecten uit deze pot
geld gekregen, zoals het speelter
rein aan de Burgemeet in Poortvliet
en recentelijk het dorps- en ge
meenschapscentrum Haestinge in
Sint-Maartensdijk. Ook Scaldis Na-
turalis (platform leefbaar platteland
Tholen) heeft in het verleden kun
nen profiteren van Europese subsi
die. Er zijn verschillende onderde
len waarvoor subsidie aangevraagd
kan worden. Boeren kunnen er aan
vullende activiteiten mee bekosti
gen (zorgboerderij, de ontwikkeling
van nieuwe teelten). Steun is moge
lijk bij het oprichten van micro-on
dernemingen voor niet agrariërs
(met omzet van maximaal 2 mil
joen euro en tien personeelsleden).
Het bevorderen van toeristische ac
tiviteiten is er ook een (knooppun
ten voor fietspaden, plaatsen pick
nicktafels, opspuiten strandje,
restauratie oude steigers).
Subsidie is ook mogelijk voor ba
sisvoorzieningen die de economie
en het platteland ontwikkelen. In
dit geval kan Haestinge profiteren
van de POP-gelden.
Maar er zijn ook terreinen waar de
gemeente een hoofdrol moet spe
len. Dan gaat het om dorpsvernieu
wing- en ontwikkeling. Het veraan
genamen van woon- werk- en
leefklimaat. Zoals het hërinrichten
van een plein. Een ander onderdeel
is het in stand houden of opwaarde
ren van landelijk erfgoed. Projecten
die de streek attractiever maken (de
weegbrug in Sint Philipsland zou er
onder kunnen vallen, maar ook de
weervisserij in de Oosterschclde
die volgens Saija geen economi
sche betekenis meer heeft, maar
wel een cultuurhistorische).
Als een gemeente iets aanvraagt, is
honderd procent subsidiabel. Vijftig
procent wordt door Europa betaald,
de rest door de provincie. Als een
vereniging iets aanvraagt, kan er 40
procent bekostigd worden, waarvan
20 procent door Europa en 20 pro
cent door de gemeente. Zestig pro
cent moet dan zelf door de vereni
ging worden opgebracht.
Voorzitter Fons Vleghels van de
heemkundekring zei dat het dan be
ter is om een aanvraag te doen via
de gemeente. Maar Willem van der
Meer van de gemeente wees er op
dat er financieel gebied niet zoveel
te verwachten is. George de Leeuw
van Scaldis Naturalis begreep dat
maar zag toch de voordelen van het
co-financieren van projecten.
„Waar je anders een ton nodig hebt,
kun je toch 50 procent elders ha
len."
De aanvragen moeten voor 15 juni
of voor 1 december bij de provincie
binnen zijn. Dertien weken nadien
wordt bekend of de aanvraag geho
noreerd worden. Bram Wisse van
de heemkundekring vroeg aandacht
voor het strandje bij Anna Jacoba-
poldcr. „Het dorp heeft daar geen
eigen middelen voor. Het strandje
is een ideaal object voor de recre
atie. In verband met de dijkverster
king is er niet veel meer van over
gebleven."
Volgens De Leeuw is het ook be
langrijk om te bekijken welke pro
jecten de gemeente nog op de rol
heeft staan. Saija bevestigde dat.
Hij vertelde dat de gemeente voor
de herinrichting van de Haven in
Sint-Maartensdijk 4 ton nodig
heeft, maar dat er via de Europese
regeling 150.000 euro bijgedragen
kan worden. Hoe het plan er precies
uit/,iet is nog niet bekend. „De ge
meente wil eerst de bevolking raad
plegen."
Ron de Graaf zei te hopen dat de
dorpstafel Sint-Maartensdijk en
Scherpenissc van de grond komt.
„Wc proberen mensen te vragen
wat ze willen. Dan zullen we graag
een beroep op de POP doen."
Bestuurslid P. de Kam van Scaldis
Naturalis vroeg of het ook mogelijk
is Europees geld te gebruiken voor
het opknappen van het gebouw. „We
moeten groot onderhoud plegen. Dat
zijn hoge kosten. De gemeente heeft
nee gezegd." Volgens Saija kan dat
alleen als Scaldis Naturalis er ook
een nieuwe activiteit aan toevoegen.
„Een likje verfis niet genoeg."
Ook Flip de Rijke van SAS hoopt te
kunnen profiteren van de POP. Hij
is nog steeds bezig een watersnood-
infocentrum op te richten maar
heeft van de provincie nul op het
rekest gekregen. De Rijke wil nu
via de gemeente alsnog proberen
geld los te krijgen. Maar Saija zei
dat de aanvragen het provinciaal
beleid niet mogen doorkruisen.
Het steunpunt mantelzorg en vrij
willige thuiszorg van de gemeente
Tholen viert zaterdag haar tienjarig
bestaan met een boottocht. Cliënten
en vrijwilligers kunnen van elf tot
vier uur meevaren op rondvaartboot
Frisia. Die vertrekt vanuit de jacht
haven in Sint-Annaland en belang
stellenden worden verzocht om half
elf aanwezig te zijn. Ook passagiers
die afhankelijk zijn van een rolstoel
kunnen mee.
Meer informatie bij Jacqueline
Heijboer, tel. 0166-668315.
Burgemeester Nuis overhandigt in de tuin van Het Raedthuys een ets aan directeur Richard Grevinga en Simone van der Velden.
Met het hotel/ restaurant wordt een
nieuw hoofdstuk toegevoegd aan de
historie van het gebouw. Niet langer
de zetel van het bestuur maar een
onderkomen voor culinaire geneug
ten en voor een nachtrust onder het
houten dakbeschot van een van de
oude vertrekken in het monumenta
le pand.
Op de plek van de telefooncentrale
kan de hotelgast plaats nemen in
een jacuzzi met uitzicht op een he
melbed.. Op de plek waar de wel
standscommissie stenen en dakpan
nen bewaarde, staat nu een tafeltje
met twee fauteuiltjes mét uitzicht op
de oude plataan in de binnentuin.
Alle tien kamers of suites hebben
een llatscreen televisie. Moderniteit
en traditie geven elkaar in Het Ra
edthuys een hand. Het ademt verle
den, maar richt zich met de nieuwe
bestemming op de toekomst.
Exploitant Richard Grevinga stapte
via een leeg krat op het podium ach
ter in de tuin. Hij zocht het wat ho
gerop, zei hij. En daarmee karakte
riseerde hij meteen zijn ambitie van
zijn vier sterrcnhotcl. Want bij Het
Readthuys is genieten met allure de
slogan. Voor het pand op de Markt
stonden speciaal voor de gelegen
heid drie dure auto's (Jaguar) gepar
keerd. En dat is even wennen in een
plaats die op Tholen vanouds be
kend staat als het rooie durp (links
arbeidersdorp).
De ondernemer was blij dat er in het
zonnige Smurdiek zoveel mensen
gehoor hadden gegeven aan de uit
nodiging. Hij bedankte alle hoofd
rolspelers in de tot standkoming van
het hotel. Burgemeester Nuis maar
ook de eigenaar, de familie Nicu-
wenhuis die de gebouwen in 2007
van de gemeente kocht. Maar ook
de aannemers die hun steentje heb
ben bijgedragen aan de rustieke ont
moetingsplek aan de Markt. In het
bijzonder echter Simone van der
Velden die de dagelijkse leiding
heeft, en die zich ontpopte als
bouwopzichter en politieagent. Sa
men begonnen ze december vorig
jaar aan de klus. Zij bleek een dui
zendpoot die er samen met haar
team de schouders onder zette.
'Vele euro's verder' staal er volgens
Grevinga een hotel/restaurant dat er
mag zijn. „Een huzarenstukje. Met
gepaste trots kan ik nu al zeggen dat
de gasten tevreden zijn over ons. Wc
combineren gastvrijheid met een
warme deken. Culinair toegankelijk
en bereikbaar. We kunnen in nage
noeg alle wensen van onze gasten
voorzien.
Het Raedthuus is de nieuwste loot
aan de Grcvingagroep. Want de di
recteur heeft ook etablissementen in
Maastricht, Nijvcrdal, Den Bosch
en Deurnc.
Grevinga zei dat de stichter van het
gebouw nooit heeft kunnen bevroe
den dat er zo'n prestigieus hotel in
het pand zou komen. Het komt om
dat de geestdrift er was om het te
doen, zei hij „Kenmerkend voor
Zeeland. Zoals de woorden in het
wapen: Luctor et Emergo. Ik wor
stel en ontzwem."
Nuis besteeg ook het podium maar
dook ver in het verleden. De ver
bouwing is niet de eerste geweest,
zei hij. En niet eens de ingrijpendste
want aan het rijksmonument mocht
geen steen worden verplaatst. „Het
meest ingrijpende is de functiever
andering. Het huis van de gemeente
is het huis voor de gemeente gewor
den. Het is in zekere zin bewoon
baar gemaakt. Veel mensen uit de
omgeving zijn hier getrouwd., heb-
Wethouder Jaap Sinkc van de ge
meente Reimerswaal was speciaal
naar 'de overkant' gekomen voor de
openingsceremonie op de steiger
aan het puntje van Gorishoek. Daar
luisterden leden van de stichting
Rondje Pontje, vertegenwoordigers
van vakantiepark De Pluimpot,
maar ook leden van het CDA Tho
len en tweede kamerlid Ad Koppe-
jan die vanwege een werkbezoek ter
plaatse waren naar de geschiedenis
van het pontje. Sinke had namelijk
uitgezocht dat er al in 1351 een veer
bestond tussen Ycrscke dam en Go
rishoek. „Toen in de 19de eeuw de
Kreekrakdam werd aangelegd,
kwam de klad erin. Na de aanleg
van het spoor, was het over", vertel
de de Reimerswaalse wethouder.
„Tot 1962 was het pontje in de
vaart."
Hij had ook een stuk gevonden over
het scheepje dat in 1845 tussen de
twee plaatsen voer. Het was een
hoogaars die groter was dan de hui
dige Harpoen. Er konden volgens
Sinke 60 mensen op of zeven kar
ren en paarden. Dat gaat nu niet
meer lukken. Volgens Harmsen, zo
vertelde hij in een eerder interview
met deze krant, passen er op de
Harpoen 24 passagiers met even
veel fietsen.
Er zijn speciaal voor de Harpoen
vervoersbewijsjes gemaakt, die
Harmsen uitdeelde onder de aanwe
zigen. Volwassenen kunnen voor
vier euro overvaren en kinderen
voor twee euro. Sinkc vond in de
geschiedenisboeken dat er vroeger
voor 1,20 gulden de overtocht kon
worden gemaakt. Hij telde de infla-
ben een deel van hun bruidsreporta
ge in de binnentuin opgenomen. Er
zijn aangiftes gedaan van geboortes
en overlijden. Dit gebouw was ver
weven met het begin en het einde
van de levens van velen. Het is een
mooi gegeven dat het complex in
deze opzet ruimte krijgt voor het
opdoen van nieuwe herinneringen."
De eerste vermelding van het ge
meentehuis dateert de stadsrekening
uit 1586. De eerste verbouwing in
1590. Onderdeel van een groot
stadsherstel. „De magistraat ver
zocht Maria van Nassau een en an
der op orde te stellen, omdat de stad
ten prooi was gevallen aap de 80-ja-
rigc oorlog. Gebouwen verkeerden
in slechte staat. Er was geen geld."
Tenminste het was er wel maar
werd pas in 1980 opgegraven. Ach
ter het gemeentehuis. Een pot met
387 gouden munten die ten tijde
van de 80-jarige oorlog in de grond
was gestopt, vertelde Nuis. Gege
vens over de zeventiende en acht
tiende eeuw ontbreken, zei hij, om
dat de Oranjes nagenoeg alle
stadswerken betaalden. „In het
stadsarchief is er helaas niet over te
rug te vinden." De gevelsteen geeft
echter aan dat het (of tenminste een
deel ervan) in 1628 is gebouwd.
Na de Tweede Wereldoorlog was
het gebouw weer in een slechte
staat. Kinderen konden volgens
Nuis de stenen uit de voorgevel
peuteren. Lenige personen konden
ook eenvoudig in de hal komen.
Toen ik dat las dacht ik terug aan
enkele maanden geleden toen jullie
's nachts ongewenst bezoek kre
gen."
Het restaureren van het gebouw
ging niet vanzelf. De rijksdienst
voor monumentenzorg vond in
1952 dat het stadhuis aan de bin
nenkant zo was toegetakeld dat ze
er geen cent voor wilde uittrekken.
Vier jaar later bevond hel gebouw
zich volgens de burgemeester in
deplorabele staat. „De situatie
sleepte zich voort tot 1956, toen er
wel subsidie voor kwam. Onder
meer omdat Sint-Maartensdijk aan
gewezen werd als regionaal indus
triegebied. De restauratie duurde
drie jaar. Op 27 november heropen
de commissaris van de koningin De
Casembroot het gemeentehuis door
het klokje aan de zijgevel te laten
luiden."
In 1971 hield de toenmalige ge
meenteraad van Sint-Maartensdijk
vanwege de gemeentelijk herinde
ling haar laatste vergadering. Groot
Tholen was een feit, maar de be
stuurszetel bleef in de smalstad.
„Toen ging men er van uit dat er in
de komende dertig jaar plaats was
voor 80 ambtenaren. In 1978 werd
de eerste aanbouw gedaan. In 1985
de tweede, maar hel ruimtegebrek
deed zich steeds opnieuw voor. In
mei 1999 werd besloten nieuwbouw
te plegen. We staan hier op histori
sche grond. Voor mij maar ook voor
al die ambtenaren die hier vele jaren
hebben gewerkt." Hij wees naar zijn
secretaresse Lien van Sprundel-den
Engelsman uit Sint-Maartensdijk
dat ruim veertig jaar geleden in het
gebouw als jong meisje haar loop
baan begon. „Zij kan u vele gehei
men over dit gebouw vertellen."
Terugkijkend op de bestuurlijke pe
riode, zei Nuis dat het markantste
besluit is geweest om het 'prachtige
gebouw' te verlaten in ruil voor
nieuwbouw in Tholen. „Wat uiter
aard noodzakelijk was, maar hier
heeft lange tijd het centrum van de
democratie gelegen."
Nuis noemde het hotel restaurant de
nieuwe parel in het dorp, de andere
is de heringerichte Markt. Om Het
Readthuys te exploiteren is volgens
hem visie nodig.„Een ondernemer
die begrijpt dat je geen reputatie op
kan bouwen met wat je van plan
bent te doen. Zeker niet in een lijd
waarin het economisch lastiger za
kendoen is. Rijkdom kan worden
gewonnen, parels kunnen worden
gekocht, maar een restaurant kan
zijn reputatie niet kopen of met ie
mand ruilen. Die zal moeten worden
veroverd. U bent uitstekend op weg
en ik hoop voor u dat u hierin volle
dig zult slagen."
Namens het gemeentebestuur over
handigde hij een gesigneerde ets
met het gemeentehuis van Sint-
Maartensdijk.
Na de officiële opening konden de
genodigden de oude raadzaal en en
kele kamers bekijken. In de raad
zaal is een muur bewerkt met een
airbrushtechniek. Fragmenten van
straatbeelden geïnspireerd op
Thoolse dorpjes. De suite met het
hemelbed en de jacuzzi trok veel
belangstelling. Onder het gezel
schap waren ook een aantal ambte
naren die jarenlang in het gebouw
hebben gewerkt. Rinus de Graaf
liep samen met Willem Jan de
Voogd van der Straten door het ou
de deel van het gebouw, voor zover
de deuren niet op slot waren ten
minste. „Hier was de cel", wijst
De Graaf op een kamer waar nu het
linnengoed voor het hotel ligt opge
slagen. Arrestanten werden via de
achterzijde van het gebouw via een
trap naar binnen geleid. De deur
van de cel is allang vervangen,
maar de tralies voor het kleine
raampje zijn er nog. Op de zolder is
niets veranderd, de ruimte is nog in
zijn oorspronkelijke staat. De vlag
genmasten liggen er nog, zoals ze
zijn achtergelaten.
Sint-Maartensdijk ontbreekt bij Zeeuwse steden
Sint-Maartensdijk had een van de 34 und is umgeben von den groten
plaatsen in 'Die Oranicrroute' moe
ten zijn. Op het overzichtskaartje
staat echter Tholen vermeld. Wel
staat er een foto van het gemeente
huis in S.int-Maartcnsdijk in de gids
afgebeeld, maar het onderschrift
luidt: Landhaus der Oranier, Tholen.
Een gemiste kans, want de Duitse
toerist wordt op het verkeerde been
gezet. Als hij in Tholen komt, moet
hij nog eens twaalf kilometer om in
Sint-Maartensdijk Ie komen.
De andere Zeeuwse Oranjesteden,
Vlissingen, Middelburg en Veere
krijgen ruim aandacht. De tekst over
Tholen is summier en gaat over de
gemeente Tholen omringd door wa
ter en het stadje Tholen als oud ves
tingsstadje: 'Die Gcmeinde Tholen
wurde auf den ehemaligen Insein
Tholen und Sint Philipsland erbaut
Dcltagcwassern Oosterschelde, Vol
kerak und Zoommeer. Tholen ist ei-
ne alte Festungsstadt met beeindruc-
kenden Stadmauern und einem
historischen Stadtkern. In den ande
ren Dörfern der Inselgruppe sind
kulturellen Monumente zu finden.'
De gids moet de Duitse toerist ver
leiden om de 'geschiedenis te erva
ren en de natuur te beleven', op zijn
tocht. In de gids staan alle 34 plaat
sen in Duitsland en Nederland en
wordt volgens Geldof verspreid op
de Duitse toeristenbureaus. In het
pand op de hoek met de Kaaistraat
wordt boven het nog in te richten
VVV-kantoor een kamer ingericht
met spullen die verwijzen naar de
band van Sint-Maartensdijk met de
Oranjes zodat er ook wat te zien is
voor de toerist.
De 36-jarige schipper krijgt voorlo
pig nog even hulp van zijn voorgan
ger, André Beusenberg. „Ik wil mee
helpen opstarten, zodat hij van de
hoed en de rand weet." Beusenberg
weet nog een goede knecht voor
Harmsen. „John Kooistra uit Ou-
werkerk aan de IJssel. Die zit 's zo
mers altijd een maand met zijn moe
der op De Pluimpot."
Beusenberg is zelf in 2005 om di
verse redenen gestopt met de veer
dienst. „De boot heeft toen driejaar
stilgelegen. In 2008 heb ik hem vrij
wel als oud ijzer aan Germen ver
kocht. Alles was gesloopt, zelfs het
gasstel was gestolen. Je kunt je
voorstellen dat het de boot geen
goed heeft gedaan, maar Germen
heeft hem opgeknapt."
tie erbij op en volgens zijn bereke
ning zou datzelfde kaartje nu zo'n
16 euro kosten. Harmsen sprong
daarop in door zijn kaartjes terug te
vragen. Hij kreeg er de lachers mee
op zijn hand.
Wethouder Kees van Dis opende de
veerverbinding namens de gemeen
te Tholen. „De ketting is weer her
steld", zei hij. Van Dis wenste de
schipper een behouden vaart toe.
Daarop werd de champagne ont
kurkt. Ad Koppejan was ook en
thousiast over de herstelde veerver
binding en bracht nog een toost uit.
Drie campinggasten van De Pluim
pot zorgden voor extra sfeer naast
het stralend weer. Ze speelden alle
drie accordeon en waren gevraagd
een optreden te verzorgen bij de
opening. Ook toen belangstellenden
een stukje met de boot mochten
meevaren, slapten zij aan boord
voor een muzikale tocht.
De Eendrachtbode maakte deze foto van de ingebruikname van de
Hbrpoen in 1988. Het is volgens H. Zwikker uit Scherpenisse, die de
pontjeslijn mee heeft opgezet, de voorganger van de huidige
Harpoen. Het eerste bootje werd in 1990 afgekeurd en toen kwam
de nieuwe Harpoen. Op de voorgrond wethouder Versluys en zijn
vrouw, schipper André Beusenberg met op de achtergrond eigenaar
Kees Geluk en uiterst rechts Kees van Broekhoven uit Poortvliet.
De Harpoen heeft een aantal jaren stilgelegen, maar ven'oert sinds vrijdag weer fietsers en voetgangers van Gorishoek naar Yerseke.
Uiterst rechts oud-schipper André Beusenberg.
