Onderscheiding voor verdiensten van vrijwilligster in Stavenisse Wegvoeren inwoners in oorlog nog gevoelig Demonstratie vuurwerk trekt honderden toeschouwers Defibrillator komt in hal van Elenahof 40% korting Beheer Ons Dorpshuis in handen van C. Wolvekamp Vanaf vandaag op de gehele collectie Oerlemans Mocje Tilanuspenning voor EHBO-voorzitter Lianne Guequièrre Nieuwjaarsduik bij Oesterdam Gemeente sluit contract met CIZ Evaluatie bouw Maartenshof Abonnementen Donderdag 28 december 2006 EENDRACHTBODE, DE THOOLSE COURANT Ze kreeg het er warm van. De 42-jarige Lianne Guequièrre-Dorst uit Stavenisse werd woensdagavond tijdens de jaarvergadering van de EHBO-vereniging in de Stove onderscheiden met de C.B. Tilanuspenning ju nior. Ze kreeg de zilveren medaille voor de verdiensten als vrijwilligster voor de EHBO. Reanimatiepop Vriendenclubje Eindejaarsnummer Cronicke Philippuslandt Gebeurtenissen uit de Tweede Wereldoorlog liggen, hoe wel meer dan zestig jaar geleden, nog altijd gevoelig. Dat blijkt uit het jongste nummer van de Cronicke van den lande van Philippuslandt, het blad van de Sint-Phi- lipslandse heemkundekring. Redacteur Jan Kempeneers komt, naar aanleiding van een reactie van oud-wethou der A.A. Rijstenbil, terug op een artikel over de Duitse raid in Anna Jacobapolder in januari 1945. De wienkel van Blok Er komt een defibrillator in Elenahof in Stavenisse. Dat deelde secretaris T. de Rijke mee op de jaarvergadering van de EHBO-vereniging in de Stove. Het horecagedeelte van dorpshuis Ons Dorpshuis in An na Jacobapolder komt per 1 januari in het beheer van Charle Wolvekamp. Het college van b. en w. heeft beslo ten een overeenkomst met hem aan te gaan voor het ex ploiteren van het buffet, het beheer en het schoonmaken van het dorpshuis. Wolvekamp die reeds beheerder is van Meulvliet in Tholen en Wellevaete in Sint-Annaland, was door de gemeente benaderd voor de taak. Lianne is voorzitter van de vereni ging en was juist die avond weer voor drie jaar herkozen. Na de pauze kwam districtsbestuurder A. Koole en afgevaardigde J. Uytde- willigen de zaal binnen, gevolgd door familie, vrienden en kennis sen. ..Het kwam totaal onver wacht. Ik wist van niks, maar toen mijn familie en kennissen binnen kwamen, begreep ik het wel. Leuk dat mijn moeder er bij was, want die heeft ook in het bestuur van de vereniging gezeten." Volgens Koole heeft Guequièrre het goede voorbeeld gegeven aan anderen door zo lang actief te zijn voor de EHBO. „Al in 1981 ben je met de cursus begonnen. In 1982 deed je al mee aan de eerste kring wedstrijd. Na die eerste zijn er nog negentien gevolgd. Behalve aan kringwedstrijden, deed je ook mee aan districtswedstrijden, jubi leumwedstrijden en landelijke wedstrijden. Je ging overal naar toe, van Hardinxveld-Giessendam, naar Bennebroek en Hedel. Ik weet uit ervaring hoeveel uren je in afzondering moest zitten om op je beurt te wachten tot je zelf de opdracht moest uitvoeren. Deelne mers moesten in een hokje zitten. Het was zweten, ook van de zenu wen." Koole was zelf ook een aantal ke ren aanwezig om de prestaties bij de eerste hulp bij ongelukken, te beoordelen. Hij kwam Guequièrre er regelmatig tegen. Ook toen ze zei dat ze de laatste wedstrijd thuis zou spelen in Zeeland. Dat was in 1994 in Oost-Kapelle. „Toen hoefde de deelnemers niet meer in afzondering, maar werd er in ploegen gespeeld. Er deden toen tien of twaalf ploegen mee en jullie eindigden op de derde plaats." Guequièrre werd in 1984 bestuurs lid en werd in 1995 voorzitter. „Dat is ze nu elf jaar en vanavond is ze weer voor drie jaar herkozen. In 1986 ging ze EHBO-les geven aan de leerlingen van De Schalm." Eén van de leerlingen van toen, Mark Beeke, zat nu als EHBO- vrijwilliger in de zaal. Met enkele jaren onderbreking, bleef ze tot 2003 de EHBO-lessen geven. Koole stond ook stil bij alle werk zaamheden die ze als vrijwilligster verrichte bij evenementen, zoals fietsdriedaagse en het ophalen van donaties bij de mensen thuis. „Je medebestuurders vinden dat je een voorbeeld bent voor velen. En daarom heeft het hoofdbestuur be sloten je de dr. C.B. Tilanuspen ning junior te geven, genoemd naar de oprichter van de EHBO. Uit een legaat zijn alle onderschei dingen gemaakt met zijn afbeel ding erop." Koole overhandigde de penning in het doosje aan de voorzitter. Van Uytdewilligen kreeg ze een bos bloemen. Ook het bestuur zette Guequièrre in het zonnetje. Ze kreeg twee bloemenvazen. Secre taris T. de Rijke sprak haar ook toe. Hij voegde nog het nodige toe aan wat Koole al naar voren had gebracht. De Rijke sprak namelijk namens de stichting reanimatie en AED trainingen Eiland Tholen. „In 1983 slaagde je voor de cursus reanimatie van de Hartstichting. Het was één van de eersten die aan leken werd gegeven. Directeur Van Loon van Sint Maartenshof gaf de cursus in Sint-Annaland. Mevrouw Cock-Stoutjesdijk was hier op het dorp organisator voor de Hart stichting om cursussen te geven samen met dokter Veltman. In het najaar van 1998 verhuisde ze naar Tholen en werd mij gevraagd haar taak over te nemen. Van de reani- matiecursisten was niemand bereid dit over te nemen. Na overleg met elkaar, was jij bereid mij bij te staan voor onder meer het schrij ven van uitnodigingen en het ont vangen van lesgeld." Daar bleef het niet bij. In januari 2001 vroeg de Hartstichting of zij ook de werkgroep Sint-Annaland en omstreken over wilde nemen van Tj. Heijboer. „Dat waren best veel cursisten. Na een paar tele foontjes en nog een vergadering in Sint-Annaland met leden van het hoofdbestuur en Heijboer, beloof de ik er over te denken. Na een ge sprekje met jou, zei je: Doe het maar, dat komt wel goed." Als dank voor de overname kregen ze een nieuwe reanimatiepop. Maar ook het ledenbestand en een 'kassaldo van nul komma nul,' zei De Rijke. „Zo sprongen we ook weer in dit avontuur. De naam werd 'werkgroep Eiland Tholen." Vorig jaar werd de werkgroep door het bestuur van de Hartstich ting verplicht om een stichting op te richten of om samenwerking te zoeken met een andere stichting. Dat was om de aansprakelijkheid af te dekken. Wij besloten zelf standig door te gaan. Ph. Lindhout was bereid om met ons een be stuur te vormen. Vanaf 14 oktober 2005 staan we ingeschreven bij de Kamer van Koophandel. En jij werd onze voorzitter." Volgens De Rijke heeft de werk groep enthousiaste cursisten en heeft ze inmiddels ook al een leuk bedragje gespaard. Ook voor haar inzet voor de werkgroep kreeg Lianne Guequièrre een presentje. De Rijke was nog niet klaar met het opsommen van haar verdien- Lianne Guequièrre tussen de andere bestuursleden, v.l.n.r Tinus de Rijke, Rolinda Klippel, Aartje Eerland en Flip Lindhout. sten. Hij vertelde dat het in okto ber ook de tiende keer was dat Lianne met de collectebus voor de Nederlandse brandwondenstich ting langs de deur is geweest. „Als organisator wil ik jou hier ook har telijk voor bedanken." De Rijke zei dat het niet overdreven was om haar eens in het zonnetje te zetten: „Lianne bedankt voor alles." De voorzitter herinnert zich nog dat ze als 16-jarige de EHBO-les sen bezocht die in Ons Dorpshuis in Anna Jacobapolder werden ge geven waar het vormingsinstituut cursussen verzorgde. „Ik was zes tien en moest nog een dag naar school. We gingen er met een busje naar toe. Als je het diploma een maal hebt, dan moet je elk jaar op herhalingsles. De methodes veran deren nog al eens. Dan denk je net dat ze de goede methode hebben gevonden en dan moet het toch weer anders. Dat geldt bijvoor beeld voor de stabiele zijligging en het benaderen van een bewustelo ze. Het nadeel is dat als je jaren ge wend bent om het op een bepaalde manier te doen, je zaken door el kaar gaat gooien." De EHBO-vereniging Stavenisse telt momenteel 32 leden. „Het aan tal leden loopt overal terug. Dat is een landelijke tendens. Veel men sen moeten nu voor hun bedrijf aan bedrijfshulpverlening doen. We hebben vooral huisvrouwen in de vereniging maar ook vier brand weermannen, waarvan eentje, Gijs Vermaas uit Sint-Maartensdijk, maar die uit Stavenisse afkomstig Lianne ging graag naar de wed strijden. „Het was altijd weer spannend als je met een ploeg van drie een lotusslachtoffer moest helpen. Na afloop ging de jury in beraad. Je was de hele avond on der de pannen. We hebben vaak een eerste of een tweede prijs be haald. Als je het goed deed op de provinciale wedstrijden, dan mocht je naar het nationale kam pioenschap. Dat hebben we een paar keer gehaald." Guequièrre heeft tot nu toe twee slachtoffers van een hartstilstand geprobeerd te reanimeren. Na het verlenen van de eerste hulp wer den de slachtoffers met de ambu lance vervoerd naar het zieken huis. Beide keren mocht de hulp niet baten. „Dat flitst nog wel eens door je hoofd. Op het mo ment zelf is het geen probleem, la ter denk je er nog wel aan. Maar het ambulancepersoneel zegt dan dat je er alles aan gedaan hebt wat je kon en dat je jezelf geen verwij ten moet maken." De voorzitter zegt het vrijwilli gerswerk 'gewoon graag' te doen. „Alles een beetje achteraan lopen en doen. En af en toe naar een kring- of districtsvergadering." Ze was het van huis uit wel een beetje gewend, want haar moeder was ook actief in de EHBO-ver eniging van het dorp. Ze was zelfs ook een aantal jaren secretaris van het bestuur. Guequièrre werd voorzitter toen Janneke Geluk er mee stopte. „Ik heb het zelf niet opgezocht, maar het bestuur zei dat het wel wat voor mij was. Zo is dat gebleven. Het is ook een leuk vriendenclubje onder elkaar. Het gaat allemaal heel gemoede lijk. De EHBO leeft wel in Stave nisse. We hadden wel eens vijftig cursisten. De sterkste blijven over." In de Cronicke van september deed Kempeneers verslag van het be zoek van de Franse graaf De Lou- vencourt-Poniatowski aan de plek waar zijn oom, de Poolse prins Po- niatowski, destijds sneuvelde bij de raid. Kempeneers vermeldde daar bij ook hoe - op bevel van de En gelsen - een verplichte evacuatie volgde van politiek onbetrouwbaar geachte inwoners. Want ten aan zien van de onverwachte aanslag vanaf het nog bezette Schouwen- Duiveland werd aan collaboratie met de Duitsers gedacht. De selec tie van de inwoners die moesten vertrekken, gebeurde door een commissie met daarin ook enkele leden van het voormalige verzet. Kempeneers beschreef deze ge beurtenis zes jaar geleden uitvoerig in een artikel in de Eendrachtbode. Daaruit citeerde hij in de vorige Cronicke met betrekking tot het in het boek Zeeland 1940-1945 geleg de verband tussen de politieke ge zindheid van inwoners en hun hou ding ten opzichte van de bezetter: gelaten en graag voor de Duitsers werkend. In Sint-Philipsland zou 70% van de inwoners SGP stem men. In werkelijkheid was dat bij de Kamerverkiezingen in 1937, schreef Kempeneers, 57 procent. En één procent koos toen NSB. De Sint-Philipslandse oud-wethou der Rijstenbil stoorde zich aan dit citaat - hoewel Kempeneers daar zes jaar geleden geen enkele reac tie op kreeg - dat was gebaseerd op een interview van de onderzoeker voor het Zeeuwse boek met twee voormalige OD'ers. Rijstenbil, die ook OD-lid was, distantieert zich van die uitspraken, schrijft Kempe neers in het jongste nummer van de Cronicke. Bovendien laat de oud- Fluplander weten dat hij part noch deel heeft gehad aan een commis sie die personen heeft aangewezen. Het stoorde hem dat hij weer met deze gebeurtenis geconfronteerd werd, nadat hij het drie jaar gele den had uitgepraat met één van de weggevoerden. Kempeneers vindt dat hij er niet omheen kon om over de verplichte evacuatie te schrijven (22 gezinnen, totaal 81 mensen, zijn destijds naar Roosendaal ge bracht), nadat hij eerder enkele ar tikelen wijdde aan het werk van de verzetsgroep in Sint-Philipsland. Hij deed dat, wat hem betreft, zo zorgvuldig mogelijk. 'Had ik het niet gedaan, dan zouden mijn pu blicaties m.b.t. de Tweede Wereld oorlog slechts eenzijdig belicht zijn geweest', schrijft hij in de Cro nicke. In het blad staat nog een tweede oorlogsverhaal. Het is het relaas van de Amsterdammer Reijer Vla ming die in januari 1945 als acht tienjarige bij een razzia werd op gepakt, in Heiligenstadt bij Wenen terecht kwam als dwangarbeider en daar vriendschap sloot met Leen van Daalen uit Sint-Anna land. Vlaming zocht onlangs, via Philippuslandt, contact met Van Daalen. Deze is in 1986 overleden, maar de Amsterdammer bezocht onlangs diens oudste dochter in Stavenisse. Een ander verhaal dat evenmin iets met Sint-Philipsland te maken heeft, maar voor vijftigplussers be slist herkenbaar zal zijn, gaat over een gezin dat wordt overvallen door de watersnood. Het komt uit het blad De Spiegel. Twee bijdragen in dialect zijn eveneens in het blad te vinden. Het ene is geschreven door Hans Va ders en gaat over het winkeltje dat zijn opa Johannes Vaders in de Voorstraat had. Het stond in de volksmond bekend als 'de wienkel van Blok'. Kempeneers vulde het verhaal aan met een geschiedenis van het betreffende pand. Ook in dialect is het verhaal van vrachtrij der Kees Verwijs, door zijn klein dochter Johanna Kunst verteld en opgetekend door haar schoondoch ter Mientje Kunst die met haar man betrokken was bij de dialect groep van Philippuslandt. Twee fo to's uit de oude doos completeren het eindejaarsnummer van de heemkundekring. De belangstelling voor de vuurwerkshow op het industrieterrein in Sint-Maartensdijk is groot. Een zilverfontein met 'crackling', een Romeinse kaars met ferme schoten, spetterende palmbomen effecten, boeketten met rode, groene en paarse sterren, en gou den lichtkogels die eindigen in een sterrenhemel. Honderden toeschouwers waren donderdagavond op het indus trieterrein in Sint-Maartensdijk toegestroomd om de demonstra tie van vuurwerk bij te wonen. Ze namen alvast een voorschotje op het nieuwjaar. Het was gratis en voor niets. Kort en heftig. En nu eens van uitleg voorzien. Onder nemer Claudia Muller van Fixet had niet gedacht dat er zoveel mensen op af zouden komen. Langs de dranghekken op het parkeerterrein stond het vol met bezoekers. Volwassenen en ook veel kinderen om het schouwspel in de heldere hemel te aanschou wen. Maar ook langs de drang hekken aan de Nijverheidslaan tot aan het fouragebedrijf van Schot had het publiek zich opge steld. Ook op het stuk naar de ro tonde aan de Provincialeweg stonden mensen te kijken. Met de verruiming van de ver koop van vuurwerk, toonde het bedrijf wat er te koop is. „We mo gen zwaarder vuurwerk verko pen. Tot 500 gram. Er zijn nu 'cakes', grote potten die we ook mogen aanbieden. Het is goed weer en stiekem erg druk," glun derde ze toen ze de menigte zag staan wachten op de eerste vuur pijlen. Ze was blij dat de brandweer er ook bij was. „Het is niet verplicht als je maar voldoet aan de nodige veiligheidseisen. I)at hebben we bewust gedaan. We hebben er ook de politie bij gevraagd. Vuur werk en veiligheid horen bij el kaar." De toeschouwers werden opge wacht met kerstmuziek en kon den chocolademelk drinken bij het inleveren van een consump tiebon. Muller legde bij elk projectiel dat de lucht inging uit wat de toe schouwers konden verwachten. Het pakketten hebben bijzondere namen: coral beauty, pharao, ca- sinoa champion, taj mahal, typ hoon, battle en blockbuster. De blockbuster was 'de uitsmijter': „450 gram schoon aan de haak. Dertig schoten met zilveren kroonboeketten, sterrenregens en gekleurde glitter." Aan het eind van de demoronde met uitleg werd al het vuurwerk nog eens snel achter elkaar de lucht in geschoten. Bevelvoerder J. Dorst van het korps uit Sint- Maartensdijk was tevreden over het verloop. „Er is voldoende af stand en het weer speelt mee, het is windstil. Het is goed om je neus te laten zien. Het geeft de mensen toch een extra veiligheidsgevoel." De gemeente Tholen wijdt er in de wekelijkse voorlichtingsru briek ook veel aandacht aan. Ze wijst er op dat er alleen op 28,29 en 30 december vuurwerk ge kocht mag worden en dat het vuurwerk zelf pas vanaf 31 de cember van tien uur 's ochtends tot twee uur 's nachts afgeschoten mag worden. Met het apparaat kunnen mensen met een hartstilstand gered worden. Het bestuur had een aanvraag ge daan bij de Rabobank voor een bij drage uit het fonds voor lokale be trokkenheid voor het apparaat (automatische externe defibrillator), zei De Rijke. „Ik ging ervan uit dat het apparaat voor iedereen te ge bruiken was die ermee om kan gaan. Maar het bleek dat ze enkel voor de huisartsen bedoeld zijn." De apparaten werden in mei dit jaar bij de huisartsen van Tholen, Oud- Vossemeer, Sint-Maartensdijk, Sint Annaland en Scherpenisse bezorgd zodat in alle woonkernen er één be schikbaar kwam. „Maar daar hebben we als EH- BO'ers niks aan. De huisarts is maar acht uur per dag op het dorp. Op de andere uren kan niemand er gebruik van maken. Maar er is nu afgesproken dat de defibrillator in een kastje komt te hangen in het voorste halletje van Elenahof. Dat is dicht bij de praktijk van Panis en mocht er iemand van ons het appa raat nodig hebben, dan kunnen we er allemaal bij. Het apparaat is voor heel de gemeenschap en is straks 24 uur per dag bereikbaar. De huisarts krijgt van ons nog een lijst met na men van EHBO'ers die het apparaat kunnen bedienen. Ik ben er erg blij mee, want eigenlijk was het eerst al leen maar voor de huisarts be stemd." „Esther van de Reest heeft zeven tien jaar lang Ons Dorpshuis be heerd, maar had aangegeven dat zij om persoonlijke redenen wilde stoppen", legt Wolvekamp uit. Hij gaat voor één jaar zorg dragen voor het horecagedeelte van het dorps huis in Anna Jacobapolder. Met de aanstelling van Wil van Iwaarden is dat volgens hem geen probleem. „Het is maar een kleine locatie. Van Iwaarden komt per 1 januari in dienst en wordt het aanspreekpunt voor het dorpshuis in Anna Jacoba polder. Ons Dorpshuis zal dezelfde voorzieningen krijgen als Meulvliet en Wellevaete." Begin januari 2008 lopen de con tracten voor zowel Ons Dorpshuis, als Meulvliet en Wellevaete tot een einde. De gemeente Tholen onder zoekt tot die tijd wat de functie van dorpshuizen in de toekomst kan zijn, zij bekijkt daarbij ook de mo gelijkheid tot het privatiseren van de gebouwen. „Komend jaar moet dat dus bekend worden. Ik hoop dat de gemeente besluit om op de huidige voet verder te gaan. Dorpshuizen vervullen een belangrijke functie in de gemeenschap, die moeten blij ven", aldus Wolvekamp. Niets verfrissender dan het nieuwe jaar beginnen met een plons in de Oos- terschelde. Duikvereniging Fundiving uit Dinteloord houdt daarom 1 janu ari wederom een nieuwjaarsduik bij de Bergsediepsluis in Tholen. De war- ming-up begint om kwart voor twaalf, om twaalf uur rennen de durfallen gezamenlijk het water in. Na afloop is er voor iedereen een kop warme erw tensoep en wordt de 'origineelst verklede deelnemer' bekend gemaakt die met de wisselbeker naar huis mag. Het dragen van (water-)schoenen tijdens de nieuwjaarsduik is verplicht, er is een omkleedruimte beschikbaar. De deelname is gratis. Het college van b. en w. van de gemeente Tholen stemt in met het contract met het centrum indicatiestelling zorg (CIZ). Het centrum gaat zich volgend jaar bezig houden met de indicatiestellingen voor de wet maatschappelijke ondersteuning. Het aanbod van de Sociale Verzekeringsbank om cliënten met een persoonsgebonden budget (PGB) administratief te ondersteunen slaat het college echter af. „Met de PGB hebben de mensen een eigen bud get, dat is vrij te besteden. Zij moeten zelf kunnen kiezen wie ze inschake len voor de administratie. De gemeente wil hen tot niets verplichten, daar om hebben wij het aanbod afgeslagen", legt gemeentewoordvoerder Fetse Visser uit. Investeringen en geldcapaciteiten moeten aan het begin van een bouwpro ces duidelijker zijn. Grondiger onderzoek naar deze aspecten zorgen voor een beter plan. Dat zegt projectgroep ISV Sint-Maartensdijk in haar evalu atie over de realisering van het woonzorgcomplex Maartenshof. Het college van de gemeente Tholen wil de algemene conclusies en aanbevelingen be trekken bij de start en voortgang van gelijksoortige projecten. Volgens een gemeentewoordvoerder zijn de meeste aanbevelingen al opgenomen in de huidige bouwplannen: „We hebben bepaalde dingen van de evaluatie ge leerd. alles is direct doorgevoerd in andere projecten." Naast duidelijkheid van investeringen, moet een projectgroep als vaste kern een bouwproces be geleiden, waarbij financiële deskundigheid van de plannen onontbeerlijk is. De rollen van bestuur en de leden van de projectgroep behoren bovendien duidelijk gescheiden te blijven. De projectgroep dient ook bij ieder stadium betrokken te worden, zodat zij op de hoogte blijft van elke voortgang. De nieuwe abonnementsprijzen voor 2007 zijn als volgt samengesteld: - bezorgabonnement automatische incasso 16.25 euro per halljaar en 29.25 euro per jaar; een jaarabonnement is dus 3,25 euro goedkoper! Eigen overschrijving of acceptgirokaart 2,50 euro meer. - bezorging buiten de bebouwde kommen op Tholen en Sint-Philips land automatische incasso 38,65 euro per jaar; eigen overschrijving of per acceptgirokaart 2,50 euro meer. - postabonnementen automatische incasso 52,00 euro per jaar; eigen overschrijving of per acceptgirokaart 2,50 euro meer. Wij nemen aan, dat abonnees die een machtiging tot automatische over schrijving hebben verstrekt, ermee akkoord gaan dat bij de eerstvolgen de afschrijving de nieuwe abonnementsprijs wordt aangehouden. Opzeggingen dienen een maand voor het einde van de lopende abon nementsperiode, dus voor I december, schriftelijk bij de Eendrachtbo de gemeld te worden. De uitgever. m.u.v. standaard artikelen en nieuwe collectie Maandag 13.00 - 17.30 uur Dinsdag t/m donderdag 09.00 - 17.30 uur Vrijdag 09.00 20.30 uur Zaterdag 09.00- 17.00 uur Kaai straat 4 4651 BN Steenbergen 0167-563 430 Volop gratis parkeergelegenheid. Advertentie I.M. m m ;a

Krantenbank Zeeland

Eendrachtbode /Mededeelingenblad voor het eiland Tholen | 2006 | | pagina 5