Tegenover Budelpack
ligt het heel centraal
Luchtburgseweg is
goed voor iets nieuws
Oud stadsgezicht in nieuw gemeentehuis
Gemeente benieuwd
naar ideeën jongeren
Vrijspraak Poortvlietenaar in ontuchtzaak
Zoekweg eerste keus
dichtbij het centrum
In Poortvliet zou het
raadhuis niet misstaan
Nieuwe pertretten in Ten Anker
Kosten 67 mille ten laste van het budget voor nieuwbouw
Officier vindt wel bewijs, maar is niet overtuigd van schuld
Donderdag 19 april 2001
EENDRACHTBODE, DE THOOLSE COURANT
9
Wim van Doorn uit Poortvliet:
Het nieuwe gemeentehuis mag - als het aan de Poort-
vlietse architect Wim van Doorn ligt - tegenover Budel
pack aan de Paasdijkweg komen. „Dat is heel centraal
op een kruispunt van de verbindingszones tussen het
noorden en zuiden van de gemeente. Maar als het in
Tholen moet komen, kies ik voor de Nieuwe Postweg, al
zal dat een kostbaarder oplossing zijn dan de Luchten-
burgseweg, die me goedkoper te verwezenlijken valt."
Leo Walpot uit Tholen:
„De Luchtenburgseweg is een goede plaats om iets
nieuws te beginnen", zegt Leo Walpot van Walpot
Bouwconsult uit Tholen. „Je hebt er alle ruimte en de
bereikbaarheid is optimaal. Dat het nieuwe gemeente
huis in Tholen zou komen, was voor mij duidelijk. Ik
had niet anders verwacht", zegt de uit Sint-Philipsland
afkomstige bouwkundige.
Bij ontwikkelen van Thools jeugdbeleid
Scholen bezoeken
Er is wettig bewijs, maar het is niet overtuigend. Verras
send genoeg kwamen zowel de officier van justitie als de
verdedigend advocaat vrijdagmiddag tot die conclusie in
de zaak van A.F.M. S. uit Poortvliet voor de politierechter
in Middelburg. Hij werd ervan beschuldigd ontuchtige
handelingen te hebben gepleegd met zijn stiefdochter. De
officier van justitie kon vanwege de twijfel niets anders
doen dan vrijspraak eisen. De politierechter nam dat over.
Verhalen
Goedgelovig
Alarmbellen
Jacques Boelhouwers uit Tholen:
Architect J. Boelhouwers uit Tholen kiest voor de Zoek
weg als bouwplaats voor het nieuwe gemeentehuis. „Als
je kijkt naar de functie van Tholen, dan vormen de sport
velden een A-keus. Maar je moet daar wel een verkeers-
circuit organiseren. Aan de ontsluiting zal wat dienen te
gebeuren, maar als je 28 miljoen gulden uitgeeft, maakt
een wegverlegging niet veel meer uit."
Tom Moerland uit Tholen:
„Goed bereikbaar voor iedereen, midden in de polder,
dat zou ik wel durven", zegt architect Tom Moerland uit
Tholen ten aanzien van het plan voor een nieuw gemeen
tehuis. Hij werd geboren in Sint-Annaland, woonde in
Sint-Maartensdijk en nu al weer verschillende jaren in
Tholen. „Een gemeentehuis heeft geen enkele binding
meer met een woonkern", aldus Moerland.
De Nieuwe Postweg noemt Van
Doorn ,een mooie plaats.' „Je krijgt
daar een koppeling van de stad met
het bedrijventerrein en dat vind ik
een relatie naar de toekomst met
kantoren en hogere technologie,
centraal gelegen aan de hoofdweg.
Komend vanaf de Thoolse brug heb
je dan aan een linker kant het rustig
gelegen gemeentehuis en rechts de
kantoren op bedrijventerrein Welge
legen. En ik vind het een uitdaging
om bij de bouw van een nieuw ge
meentehuis te kijken naar de toe
komst, maar bij deze keuze zal er
wel geld bij moeten. Over de pro
vinciale weg bouwen vind ik echter
architectonisch een hele mooie uit
daging. Je kunt daar een gestroom
lijnd, transparant gebouw neerzet
ten, veel moderner dan aan de
Luchtenburgseweg."
De Zoekweg valt voor Van Doorn
af. „Daar wordt een gemeentehuis
een beetje weggedrukt en qua in
frastructuur zal die keuze nogal wat
consequenties geven. Centraal gele
gen sportvelden vind ik ook belang
rijk. Ik zie het gemeentehuis liever
bij hoofdwegen komen, want het
moet toch een blikvanger zijn en
één geheel vormen met het land
schap. Bij de Luchtenburgseweg
zou je compacter moeten bouwen.
Ik weet niet wat het uiteindelijk zal
worden. Het ligt er maar net aan,
hoe het dubbeltje valt in de gemeen
teraad."
Dat er een nieuw gemeentehuis
moet komen, staat voor de Poort-
vlietse architect vast. „Ik kom ge
middeld één keer per week in Sint-
Maartensdijk en het gemeentehuis
bestaat uit allemaal kamertjes en
hokjes. Het is vrij star, te bekrom
pen, niet meer representatief, kort
om uit de tijd. Nieuwe kantoren zijn
royaler en klantvriendelijker van
opzet, meer open ook en met meer
spreekruimte. Het nieuwe gemeen
tehuis moet met het oog op de toe
komst flexibel ingericht worden."
Van Doorn vindt het door b. en w.
uitgestippelde tijdpad vrij kort voor
een groot complex als een gemeen
tehuis. „Het is geen broodje bak
ken. Aan een bungalow ben je al
bijna een jaar bezig voor je kunt
gaan bouwen. Ik heb zelf een kan
toor van bijna tien miljoen gulden
in negen maanden kunnen verwe
zenlijken, maar de voorbereiding
vergde wel twee jaar. Daarom zal er
nog wel enige tijd overheen gaan
nadat de plaats definitief is en de in
spraak is afgerond", voorspelt de
Poortvlietse architect Wim van
Doorn.
Hij herinnert zich nog de bezwaren
tegen de herindeling in zijn vroege
re woonplaats. „De Sint-Philipslan-
ders hadden daar veel moeite mee.
Het gemeentehuis in Sint-Maartens
dijk was zo ver weg, maar de erva
ring leert, dat er veel realisme voor
in de plaats gekomen is. Die bezwa
ren zijn gesleten. Zo heb ik er dan
ook geen enkele moeite mee, dat
het nieuwe gemeentehuis in Tholen
komt."
Walpot herinnert zich nog de dis
cussie over de verplaatsing van het
politiebureau van Tholen naar Sint-
Maartensdijk, wat niet doorging.
„Het kantoor van de woningstich
ting is straks nog de enige centrale
voorziening in Sint-Maartensdijk.
De ijsbaan in Scherpenisse gooide
in het rapport van het ingenieursbu
reau ook hoge ogen voor vestiging
van het nieuwe gemeentehuis. De
meerderheid van de fractievoorzit
ters hebben Scherpenisse afgewe
zen, maar ik weet niet of de ge
meente teveel gewicht aan de moge
lijke komst van een lpg-station heeft
toegekend omdat men Scherpenisse
niet wil."
Van de drie plaatsen in Tholen die in
de eindronde nog meedoen, acht de
bouwkundige de Luchtenburgseweg
de beste. „Aan de Zoekweg zijn al
heel wat activiteiten gaande met al
meer dan genoeg pieken in het ver
keer. En de Nieuwe Postweg vind ik
te hoog gegrepen. Bovendien speelt
daar, evenals aan de Zoekweg, de
moeilijker ontsluiting een rol. Aan
iedere plaats kleven voor- en nade
len. Het verwerven van de gronden
speelt natuurlijk ook mee. Gaat die
aankoop redelijk vlot of vergt dat
veel tijd? Aan de Luchtenburgseweg
zitje met villa Stadszicht, maar mis
schien gaat er van het nieuwe ge
meentehuis wel een grotere beleving
uit dan van die villa. En de hele en
tree van Tholen verandert toch met
de nieuwbouwwijk Stadszicht", al
dus Leo Walpot.
Het schilderij biedt een blik op Tholen-stad vanuit het zuiden.
De eerste wandversiering voor het
nieuwe gemeentehuis komt eraan.
Het gemeentebestuur wil een 17e
eeuws schilderij aankopen dat een
gezicht op Tholen-stad vanuit het
zuiden voorstelt. De 67.000 gulden
die het kost, worden gehaald uit
•de reserve voor de nieuwbouw van
het gemeentehuis.
Het paneel - een olieverfschilderij
van 37 bij 49 cm - is de gemeente
te koop aangeboden door galerie
Falkenberg in de Oostenrijkse
hoofdstad Wenen. Er zit een don
kere lijst omheen van 10 cm
breed. Het Rijksmuseum heeft de
herkomst van het niet gesigneerde
schilderij onderzocht en schrijft
het toe aan Henrick van Anthonis-
sen (geboren rond 1605 en overle
den voor 1660), die in Amsterdam,
Leiden en Leiderdorp heeft ge
woond. Ook andere experts heb
ben ernaar gekeken, zoals dr.
Ubach van het Van Goyen-insti-
tuut en de heer Eckhardt van het
Rijksbureau voor kunsthistori
sche documentatie. Zij bevestigen
de topografische herkomst van het
schilderij, terwijl laatstgenoemde
ook de richtprijs van 55 mille een
normale marktwaarde noemt. Er
is een soortgelijke afbeelding be
kend in de vorm van een gravure
in de uit 1655 daterende Specu
lum Zelandia. Die gravure is mo
gelijk door Pieter Hendriks Schut
gemaakt en daarbij kan het schil
derij als voorbeeld zijn gebruikt.
Gemeentearchivaris J.P.B. Zuur
deeg kent nog een ander gezicht
op Tholen uit de 17e eeuw, vanuit
het noordoosten geschilderd door
Jan van Goyen. Dit schilderij is
vermoedelijk in Engels bezit.
Naar verwachting moet het schil
derij van Van Anthonissen over
enkele jaren schoongemaakt wor
den. Tegelijkertijd zou dan een be
perkte restauratie uitgevoerd
kunnen worden aan een herstel
poging uit het verleden. Met de
kosten daarvan is in het gevraag
de krediet van 67 mille rekening
gehouden. Maandag beslist de ge
meenteraad over de aankoop.
Het is niet de bedoeling van het
gemeentebestuur om jeugdbeleid
te ontwikkelen zonder tevoren de
doelgroep te raadplegen. Burge
meester W. Nuis heeft dat bena
drukt in de commissie algemeen
bestuur en welzijn, waar een con
cept-nota werd gepresenteerd.
PvdA en CU vonden dat daarin al
teveel conclusies en aanbevelin
gen staan naast een inventarisatie
van de problemen. „Het is niet de
bedoeling om al oplossingsgericht
bezig te zijn. We moeten alert zijn
om niet vooraf vast te stellen: dat
is goed voor jullie", zei de burge
meester. Hij vroeg de commissie
om ideeën voor het betrekken van
zoveel mogelijk jongeren en ou
ders bij de nota.
Door het stuk nu aan de commissie
voor te leggen, wilde de burgemees
ter inzicht verschaffen in de richting
die het opgaat. „De problemen zijn
geïnventariseerd, maar er worden al
meteen oplossingen gegeven en prijs
kaartjes aangehangen. Eigenlijk moet
je onderzoeken of ouders en jongeren
dezelfde problemen ervaren als de
onderzoekers", zei mevrouw M.A.E.
Velthuis (PvdA). „Jongeren willen
graag heel vroeg bij dit soort zaken
betrokken worden, zodat ze het ge
voel krijgen dat ze ook daadwerkelijk
meebeslissen." Ook P. van Belzen
(CU) vond het niet correct om al con
clusies te trekken en aanbevelingen te
geven zonder dat de betrokkenen zelf
een inbreng hadden. „Want wat doe
je als de conclusie dan anders blijkt
te zijn?" Het gemeentebestuur staat
wel degelijk een interactief vervolg
voor ogen, waarbij de jeugd een in
breng heeft evenals de ouders. „Ik
vind het juist goed dat de problemen
in kaart zijn gebracht, want dan kun
je ze aanpakken in samenspraak met
de jongeren", reageerde mevrouw E.
Frigge-Hogesteeger (VVD).
Hoe die jeugd erbij betrokken kan
worden, daarover borrelden de nodi
ge ideeën op bij de commissieleden.
„Je kunt ze uitnodigen voor ge-
spreksavonden over diverse thema's
in de verschillende woonkernen. Of
laat jongeren jongeren interviewen.
Tegenover leeftijdgenoten zijn ze
vaak veel opener", droeg mevr. Velt
huis aan. Mevr. Frigge vroeg 'brain
stormsessies met een heel open vi
zier'. Je moet jongeren prikkelen en
daarom is het jammer dat het plan
voor een activiteitenplein in Sint-
Annaland - waar de jeugd acties voor
opzette - in de ijskast is verdwenen,
stelde ze. Ook J. van den Donker
(D66) wil jongeren inschakelen om
informatie los te krijgen. Hij betreurt
het dat bij de kernbezoeken van het
gemeentebestuur het avondgedeelte
is geschrapt, want daar zou aan de
nand van vooraf bedachte stellingèn
heel zinvol gediscussieerd kunnen
worden, zei hij. Internet, een muur
krant, maar ook het bezoeken van
scholen door gemeentebestuurders
werden genoemd. „Het is ongeloof
lijk jammer dat we niet daarmee zijn
begonnen." M.A. van Beek (CDA)
stelde voor om een enquêteformulier
De periode waarin zich de vermeen
de ontuchtige handelingen zouden
hebben afgespeeld, strekt zich uit van
1 januari tot 9 augustus 1999. S. was
in die periode getrouwd met L. V„ de
moeder van het toen 6-jarige meisje
(een dochter uit een eerder huwelijk).
Het gezin woonde destijds in Sint-
Maartensdijk. De biologische vader
probeerde in die periode een om
gangsregeling met zijn dochter te
treffen. S. vertelde dat het dochtertje
van V. vaak naar boven kwam om te
levisie te kijken. Politierechter J. Jan-
se de Jong citeerde vrij uitvoerig uit
het onderzoeksrapport. S. organiseer
de 'feestavonden' met zijn stiefdoch
ter als haar moeder naar bijbelkring
was. Chips en (kinder)video's kwa
men tevoorschijn en ze maakten het
gezellig. S. gaf toe dat dergelijke
avonden vaak eindigden met een ge
zamenlijke douche. „Maar altijd in
een vader-kind-relatie. Ze was dol op
me."
Volgens de aanklacht zou S. zijn ge
slachtsdeel tegen de rug, achterwerk
en lies van zijn stiefdochter hebben
geduwd. Dat zou altijd in de douche
zijn gebeurd. Moeder V. deed aangif
te bij de politie nadat ze, volgens haar
nadat al ze weer bij S. was wegge
gaan, vreemd gedrag bij haar dochter
opmerkte. Toen ze op een markt in
Brasschaat door een mannelijk fami
lielid bij de polsen werd gepakt, zou
ze in paniek zijn geraakt en gezegd
hebben dat het dan ook zeer deed aan
haar billen. Dat verhaal vertelde ze
later ook aan de deskundige van
Emergis waarmee het meisje vier ge
sprekken had. Deze deskundige con
cludeerde volgens de rechter dat het
de verhalen van het meisje zijn. Wel
heel duidelijke verhalen en met een
sterke beleving. Het meisje zou bezig
zijn haar grenzen vast te stellen.
Maar Emergis kon geen uitsluitsel
geven of de vermeende gebeurtenis
sen ook daadwerkelijk waren voorge
vallen. Wel concludeerde men dat de
moeder-dochter-relatie heel sterk is,
terwijl de band met de biologische en
stiefvader juist hele negatief is. Het
kind heeft ook verklaard dat haar
echte vader 'dezelfde vieze dingen
deed' als haar stiefvader.
Het slachtoffertje werd in een specia
le 'kindvriendelijke' ruimte verhoord
door twee vrouwelijke politie-agen-
ten tegen wie ze volgens het rapport
'zonder aarzelen' vertelde wat er was
gebeurd. Ook werd een buurvrouw
opgevoerd die telefonisch meldde dat
ze wel eens 'rare geluiden' had ge
hoord bij V. en S. in huis. Maar dat
gebeurde ook wel als mevr. V. thuis
was. Advocaat Lensink brak hier
even in: „Het gaat om een vrouw die
zich telefonisch heeft gemeld en zich
uitgaf als zijnde de buurvrouw. Dat is
echter door de politie nooit nagetrok
ken", aldus Lensink en de politie
rechter gaf hem daarin gelijk.
Van S. zelf werd ook een psycholo
gisch rapport opgevoerd. Daarin
komt volgens de politierechter naar
voren dat hij 'goedgelovig' is en in
een slachtofferrol zit. „U zag als een
berg op tegen deze zitting en u hebt
zelfs suïcidale neigingen gehad", zei
Janse de Jong. S. raakte na zijn
scheiding in grote problemen. Hij
hield er forse schulden aan over,
werd ernstig ziek, arbeidsongeschikt
en belandde uiteindelijk voor deel
tijdbehandeling in psychiatrisch zie
kenhuis Vrederust. De verdachte kon
naar eigen zeggen nauwelijks bevat
ten wat hem allemaal werd verweten.
„Hoe kan een vrouw mij en haar ei
gen kind zoiets aandoen? Haar doch
tertje is nu bijna acht jaar en ze heeft
al vier vaders gehad. Hoe kan een
échte moeder een kind voor zoiets
gebruiken", zei S. die de aangifte als
een wraakactie van zijn ex-echtgeno
te beschouwt. „Ik kan die vrouw niet
aan. Geestelijk niet, maar zelfs fysiek
niet. Ze is heel dominant. Wat het gil
len betreft, dat de buurvrouw heeft
gehoord, dat is best te verklaren.
Mijn ex-vrouw had veel last van mi
graine en soms gilde ze het uit. Zij is
iemand die mensen gebruikt om voor
haar karretje te spannen."
Officier van justitie Jeuken kon daar
allemaal niet in meegaan. „Er is vol
doende bewijs. De aangifte van de
moeder, het verhoor van de dochter,
getuigen en deskundigen. Er is zeker
voldoende bewijs en ook wettig.
Maar is het ook overtuigend? Als ik
naar het dossier kijk (de aanklacht is
zeer ernstig), dan vind ik het een
moeilijke zaak. Dat er iets is gebeurd
met het meisje is duidelijk. Maar
wat? We zullen het wel nooit zeker
weten. Er zijn wel sterke aanwijzin
gen dat het seksueel is. Maar het
blijft haar verhaal. S. zou het gedaan
kunnen hebben. Maar er zijn ook een
heleboel punten die onzekerheid op
leveren. Onzekerheid of er daadwer
kelijk seksueel misbruik is geweest
door S. Ik twijfel of S. schuldig is aan
datgene waarvan hij wordt beschul
digd. En volgens de wet kan ik dan
maar één ding doen. En dat is vrij
spraak eisen."
Een verrassende ontknoping, ook
voor de verdachte en zijn advocaat
die het vanzelfsprekend met de eis
eens was. Toch had Lensink nog wel
wat toevoegingen. „Ik ben het van
harte eens met de eis van de officier,
maar ik ken mijn cliënt al langere
tijd. Ik ken ook de voorgeschiedenis,
aangezien de scheiding en dergelijke
ook via mij loopt en die procedure is
nog steeds gaande. Volgens mij zijn
er helemaal geen sterke aanwijzin
gen dat mijn cliënt schuldig is. Het
aangevoerde bewijs is geconstrueerd
en bij lange na niet overtuigend.
Eind 1999 werd er gesproken over
een omgangsregeling voor S. met
zijn dochter. In september zou de
zaak voor de rechtbank behandeld
worden, maar een besluit werd uitge
steld tot april. En hoe toevallig dat
nu net in die periode er contact met
Emergis werd gezocht door mevr.
V.", aldus Lensink. „En er gaan he
lemaal alarmbellen bij me rinkelen
als ik zie hoe het verhoor met het
meisje in de speelstudio is verlopen.
Naar ik begrepen heb, is zo'n studio
heel leuk. Ingericht met alles wat
kinderen leuk vinden. Wat doet een
kind als het zo'n kamer binnenkomt?
Het gaat spelen, kijken wat er alle
maal is. Maar dit meisje niet. Dat is
koud binnen of ze vertelt meteen in
een waterval van woorden dat papa
vieze dingen met haar heeft gedaan.
Het lijkt er sterk op dat ze daar voor
af toe is aangezet. Dit is geen leeftij-
dadequaat gedrag."
Lensink concludeerde verder dat er
tegenstrijdigheden in de verklarin
gen zitten. „De moeder zei dat ze
pas een signaal kreeg toen haar
dochter op de markt in Brasschaat
bij de polsen werd gepakt. Toen was
S. al lang bij haar weg. Maar de
dochter verklaarde dat ze haar moe
der meteen vertelde van de dingen
die er in de douche waren gebeurd.
Daarop ontstond er een ruzie die
door S. werd gesust." Verder vond
de advocaat het kwalijk dat er een
getuigenis van een 'buurvrouw' was
opgenomen, terwijl niet was nage
trokken of het hier ook werkelijk de
buurvrouw betrof. „Het is een tele
foontje geweest. Het zou best mevr.
V. zelf geweest kunnen zijn. Op ba
sis van de feitelijke constateringen
en van mijn ervaring als advocaat
zie ik geen enkel bewijs voor de
aanklacht. Het is dan ook volkomen
terecht dat de officier van justitie
vrijspraak eist."
Rechter Janse de Jong volgde de eis
tot vrijspraak. „Ik sluit hierbij het
onderzoek en volg het oordeel van
de advocaat en officier. Officieel is
er wel wettig bewijs, maar de twijfel
is zo groot dat wij u vrij zullen spre
ken."
af te drukken in de informatierubriek
Tholenderwijs. Verder zei hij dat de
2000 Thoolse jongeren die een mid
delbare school bezoeken buiten de
gemeente niet uit het oog verloren
moeten worden.
CU en SGP stelden dat ook het ker
kelijk jeugdwerk belangrijk is en -
ondanks dat het vaak niet gesubsi
dieerd wordt - dezelfde aandacht
moet krijgen als het overige jeugd
werk. Alle jeugd moet aan zijn trek
ken komen. M.J. Klippel (SGP) zei
dat zijn fractie weinig ziet in zomaar
een enquête. „Krijg je dan wel de
groep mensen die je wilt hebben?"
Hij stelde voor om een scala aan
Thoolse organisaties (verenigingen,
kerken, scholen, politie en huisart
sen) aan te schrijven en hen te vra
gen om opgave van representatieve
Thoolse jongeren en ouders. Daar
mee zou het gemeentebestuur dan in
gesprek kunnen gaan. „Of organi
seer met hen een themadag over het
jeugdbeleid zoals dat onlangs over
de ouderenzorg is gebeurd." Nuis
vond het allemaal waardevolle
ideeën. Hij zei dat de lat niet al te
hoog gelegd moet worden: „Het
moeten niet alleen effectieve metho
den zijn, maar ook efficiënte. Liefst
zoveel mogelijk mensen willen we
bereiken."
Het is de bedoeling dat de gemeente
raad in het najaar inhoudelijk over de
jeugdnota spreekt.
Boelhouwers noemt de Zoekweg zichtplek en een gemeentehuis
,een logische keuze.' „Die plaats is
redelijk goed bereikbaar. Voor de
bereikbaarheid van de rest van het
eiland maakt het niet uit. Aspecten
als de aanwezigheid van alle scho
len in de buurt van de Zoekweg en
het feit dat aanleg van nieuwe
sportvelden meer tijd zal vergen,
vind ik geen goede argumenten.
Wat goed is, dat moet zijn tijd heb
ben. En sportvelden zijn niet zo on
derhevig aan afstand."
De alternatieven aan de Nieuwe
Postweg en de Luchtenburgseweg
noemt de Thoolse architect B-keu
zes. „Dat is verder weg, meer aan
de rand van Tholen. In de toekomst
zie ik in en bij het gemeentehuis
veel meer vormen van dienstverle
ning ontstaan. Je kunt er een hele
boel dingen combineren en daarom
moet het gemeentehuis zo dicht
mogelijk bij het centrum komen."
De hoek Luchtenburgseweg/Post-
weg wijst Boelhouwers af. „Dat
vind ik nogal een ingreep in de pol
der. Het is daar een geweldige
slorpt heel veel horizon op. Die
ruimteconsumptie is daar niet op
zijn plaats. Een gemeentehuis aan
de Luchtenburgseweg is te beeldbe
palend, want je praat toch over een
gebouw van een behoorlijke om
vang."
De Nieuwe Postweg is evenmin be
spreekbaar voor de Thoolse archi
tect. „Die broek is te groot voor een
plattelandsgemeente. Bouwen over
de provinciale weg vind ik te groot
stedelijk gedacht. Dan kun je niet
meer spreken over een ingetogen
ingreep. Dat is te hoogdravend."
Ten aanzien van de vormgeving van
het nieuwe gemeentehuis pleit
Boelhouwers voor 'tijdloze archi
tectuur.' „Een gemeentehuis moet
niet de uitstraling van een streek
ziekenhuis hebben. Geen gebouw
dus met - architectonisch gespro
ken - autoriteit, maar een laagdrem
pelige voorziening. En dat kan aan
de Zoekweg het beste gebouwd
worden", aldus Jacques Boelhou
wers.
„Wanneer je vroeger trouwde,
moest je van huis uit lopend het ge
meentehuis kunnen bereiken. Dat is
verleden tijd. De mensen zijn steeds
mobieler en het gemeentehuis is een
ambtenarenfabriek. Je moet dus er
gens een nieuw werkkantoor bou
wen waar niemand last van je heeft.
Qua bereikbaarheid dien je naar
ideale plekken zoeken op een kruis
punt van wegen. Daarom zou een
gemeentehuis in Poortvliet (de
strook grond tussen aardappelhandel
Bijl en de rondweg is in het onder
zoeksrapport genoemd) of Scherpe
nisse (de ijsbaan) best mooi staan."
Als er alleen een keuze in Tholen
mogelijk zou zijn, dan lijkt Moer
land de Luchtenburgseweg wel
mooi. „Alleen is dan de vraag: wat
voor gebouw zetje daar neer? Wil je
een integratie met het centrum, dan
is de Zoekweg dichterbij, vlakbij
Meulvliet. Gezien de situatie met de
scholen heb je dan wel een nieuwe
doorsteek nodig vanaf de nieuwe
woonwijk Stadszicht. De bereik
baarheid moet daar extra aandacht
krijgen."
Het alternatief Nieuwe Postweg
wijst de Thoolse architect van de
hand. „Dat is een stadsidee en ik ge
loof heilig in het verschil tussen stad
en platteland. Iets over de weg bou
wen, dat past in Den Haag of Am
sterdam, maar hier ben ik daar ont
zettend benauwd voor. Stadse ideeën
moet je niet op het platteland gaan
toepassen."
Volgens b. en w. moet de oplevering
van het nieuwe gemeentehuis uiterlijk
1 januari 2005 een feit zijn. Gezien de
trage gang van zaken met allerlei an
dere bouwplannen (Slachtveld, Su-
zannapolder, Vroonstede, Stadszicht)
is de Thoolse architect daar nog lang
niet zeker van. „Ik begrijp niet dat het
allemaal zo lang moet duren, maar ik
ben geen politicus", aldus Tom
Moerland.
VERVOLG VAN VOORPAGINA
„De gedachte van efficiency neem je
natuurlijk altijd mee. Maar ons enige
criterium is dat we er bovenop zitten
om de service richting de burgers ade
quaat en goed te laten zijn."
SGP'er M. Dijke vroeg zich af niet
beter een ander bureau het onderzoek
zou kunnen doen dan de huisaccoun
tant. „Iemand met een frisse kijk. En
is onze accoutant wel breed genoeg?"
Nuis had gezegd dat de accountant
juist als geen ander weet hoe de afde
ling financiën in elkaar steekt. Naast
financiële deskundigen heeft deze bo
vendien organisatiedeskundigen in
dienst. Dijke was gerustgesteld en
ging, net als de overige commissiele
den, akkoord met het onderzoek. Het
CDA mengde zich niet in de discus
sie. Van de uitkomsten van het onder
zoek zal het afhangen wat precies de
taak wordt van de nieuwe afdelings
chef en welke eisen aan deze functio
naris gesteld worden.
Eén van de acryl-schilderijen uit de serie Zeeuwse portretten in Ten Anker.
Komme julder 's kieke êên dezer
daehen na de nieuwe kunstwèrre-
ken die at in Ten Anker ange? Van
de weke is naemeluk alles omhe-
ruild. Bin julder wiste kieke toen
a dae die êêste serie ieng van de
100 Zêêuwse pertretten? 't Was
fiejaere hrööt fêêst bie d' ope-
nieng. Toen kwaeme die mannen
uut Smurdiek die a zo mööi zien-
ge. In 't duo Stoutjesdiek in Oahe
was t'r oak. Scoop, dat is de stich
ting die a d' onderd Zêêuwse per
tretten heréheld eit, dienk dat mï
deze tentöönstellieng de dorpel
van 't Thoolse zurgcentrum lêê-
her ödrt. 'n Bitje was dat oak wè.
Er heeft dus nu een wisseling van
de bestaande collectie plaatsgevon
den. Er zijn nu vier mooie foto's,
onder andere van mevrouw Jaco-
mina Koster (geboren in 1901).
Haar levensverhaal, vermeld in de
catalogus, levert de opmerking op
'geen mooier mens dan een tevre
den mens'.
D'r bin drie schilderieën, acrylvèr-
ve op panêêl, over twee mannen in
'n vrouwe uut 1903, 1913 in 1943.
Iederéén ei z'n eihe verhael, amae
even belangriek in wetenswaer-
deg.
In zaal de Klipper staan verder
weer twee paraffinekopjes, klein
maar fijn. De verhalen van de
mensen die vereeuwigd zijn, staan
in de catalogus. Bij de receptie
ligt een samenvatting, die men
even mee kan nemen tijdens de
rondwandeling langs de expositie.
Ma neem oak 's even tied om de
video te bekieken over 't leven
van Pieter Veroahe, gehore in
1910. ,,'t Is al geweest, 't is al ver-
i trokken", zei t'n zélf.
Maar de videobeelden van de
kunstenaar Bei Ning laten 'een
stukje Zeeuws' zien dat op deze
manier de moeite van het behou
den waard is.
Ommers, me bin 2000 inhehaen
mit vee bombarie, de rust van de
vorehe êêuw is verbie. Zet je ma
schrap. Ma verheet nie om affetoe
even bie te kommen, 'n Hoed ad
vies: kiek 's even bie 'n klein
hroepje van de 100 Zêêuwse per
tretten in Ten Anker.
Jopie Meerman. 1
