„Concentratie en beweging zijn nu
vaak problemen bij de leerlingen"
Geen 120, maar 50 of
zelfs 16 windmolens
Vormgever van boeken zet in vrij
werk kijker graag op verkeerde been
Vlaams gezichtbij anesthesie en
spreekuur voor moedervlekken
Margreet van den Reydt nieuwe schoolleider Ter Tolne
VERF NODIG?
Laban
Donderdag 9 november 2000
EENDRACHTBODE, DE THOOLSE COURANT
3
Ondanks een nieuwe kapitein gaat het roer niet volledig
om bij openbare basisschool Ter Tolne in Tholen. Sinds
deze week is de 53-jarige Margreet van den Reydt de
nieuwe schoolleider van Ter Tolne. Zij volgt daarmee
Frank Kousemaker op die om gezondheidsredenen
moest stoppen met het werk.
Allochtonen
Taal geen probleem
Anders lesgeven
Uitstraling.
Groene stroom voor 77% van het eiland
Inge van der Kooij uit Oud-Vossemeer ontwerpt mapjes streekdrachten
De mapjes met Zeeuwse ansichtkaarten liggen op tafel.
Het zonlicht valt door het grote raam van haar atelier aan
de Hikseweg in Oud-Vossemeer en schijnt op de agenda
Zeeland 2001 van het koninklijk Zeeuwsch genootschap
der wetenschappen. Die ligt bovenop de stapel boeken
en boekjes die Inge van der Kooij vorm gaf. De geschie
denis van het Van der Perrehuis in Middelburg is een pil.
Haar laatste grote klus. Ze werkt in opdracht, maar
maakt ook vrij werk. Schilderijen en tekeningen die de
kijker op het verkeerde been zetten.
van lazers
Trouwreportages
't Lamsoortje
Klassenassistente
Jas gestolen uit auto
Aanpak wateroverlast
Verkoping
Remmers Paasdijkweg
Huizen in Graefnisse
Verkoping Adullam
Juf vertrekt
Amaryllisactie
Bijbelkring
Adoptie Prins Maurits
Margreet van den Reydt is geen
Thoolse van geboorte. Afkomstig uit
de randstad, begon ze haar onder-
wijscarrière in Den Haag. Maar toen
haar man in Bergen op Zoom kwam
werken, kwam Tholen in zicht. In
middels woont het echtpaar er al
weer zo'n 25 jaar. In Tholen begon
mevr. Van den Reydt te werken als
leidster op de toen nog zelfstandige
kleuterschool De Bijenkorf. Werk dat
ze jarenlang met liefde deed. Toen
kwam de basisschool (in 1985) en De
Bijenkorf werd geïntegreerd in Ter
Tolne. Een goede verandering, vindt
de nieuwbakken schoolleidster.
„Voorheen wist je eigenlijk niet waar
je naartoe werkte. Een kind ging van
de kleuterschool naar de lagere
school en dat was het. Maar na de in
tegratie kregen we veel meer overleg.
Je zit samen in één gebouw en
spreekt dingen door. Er is meer af
stemming gekomen."
In 1987 stopte de toenmalige ad
junct-directeur mevr. J. Boot ermee.
„Ik houd wel van het organiseren en
dus besloot ik te solliciteren", zegt
mevr. Van den Reydt. En zij werd
ook benoemd. Sinds die tijd vervulde
ze diverse taken. Ze ondersteunde di
recteur Kousemaker, maakte de jaar
planning en verrichtte diverse andere
taken. Daarvoor was ze ook een och
tend per week vrijgeroosterd. „De
laatste twee jaar - nadat dhr. Kouse
maker ziek was geworden - ben ik
waarnemend schoolleidster (of direc
teur zo je wilt) geworden. Ik heb dus
de kans gehad om te oefenen. Dat be
tekende wel dat ik geen eigen klas
meer kon hebben. Ik doe alleen nog
invalwerk en ik begeleid een verstan
delijk gehandicapt kind. In het begin
heb ik het lesgeven wel heel erg ge
mist. Maar gaandeweg kreeg ik
steeds meer plezier in het werk als
schoolleider. En toen de vacature
open werd gesteld, heb ik dan ook
gesolliciteerd."
Hoewel mevr. Van den Reydt altijd
kleuterjuf is gebleven en de jongste
kinderen ook altijd nog wel haar fa
vorieten zijn, heeft ze alle groepen
gezien. „Ik heb lesgegeven in groep 3
en in andere groepen ook vervangen.
Bovendien was ik ook coördinator
zorgverbreding, dus ik kwam veel
kinderen tegen." De directrice vindt
dat ook belangrijk. „Je houdt je als
schoolleider weliswaar bijna niet be
zig met actief lesgeven, maar het is
heel belangrijk dat je weet wat er in
alle groepen gebeurt. En ook dat je
de kinderen bij naam kent. Daar doe
ik echt moeite voor. Je moet voeling
houden met de sector waarin je
werkt", vindt de Thoolse. „En voor
de kinderen is het ook heel belangrijk
dat je ze kent. Het zou - zeker hier in
Tholen - heel raar zijn als je als direc
teur niet iedereen op je school kent.
De kinderen spreken me dan ook da
gelijks aan. Om iets te vertellen over
wat ze hebben meegemaakt, om hun
cijfer te laten zien of hun nieuwe kle
ren bijvoorbeeld. Het is een uitdaging
om die aandacht voldoende te geven
en goed te verdelen."
Die extra aandacht zou je ook ver
wachten van leerkrachten van Ter
Tolne. Tenminste, als je kijkt naar het
relatief hoge aantak allochtone leer
lingen op de school. Maar mevr. Van
den Reydt weerspreekt dat. „Het ver
haal gaat wel dat allochtone leerlin
gen automatisch veel zorg met zich
meebrengen, maar dat is onze erva
ring hier absoluut niet. Allochtone
leerlingen zijn niet bijzonder in de
mate van zorg die ze vragen. Sterker
nog, ik denk dat er bij ons zelfs nog
wel meer autochtone kinderen extra
aandacht nodig hebben, dan de al
lochtonen. Wij proberen gewoon ie
dereen die dat nodig heeft die zorg te
bieden."
Over extra zorg gesproken; de laatste
tijd is er in de media aandacht ge
weest voor de conclusie uit onder
zoek dat het met de taal- en schrijf
vaardigheid van de Nederlandse
basisscholieren niet best gesteld is.
Ook die bewering kan mevr. Van den
Reydt niet in haar school gestaafd
zien. „Bij de cito-toets scoren onze
leerlingen op taal (maar ook op ande
re gebieden) boven het landelijk ge
middelde. Natuurlijk moeten we veel
aandacht aan taal geven en dat ge
beurt dan ook. Er is structureel tijd op
het rooster voor schrijven en taal",
zegt de directrice. Terwijl ze langs
het lokaal loopt waar groep 3 les
krijgt, is de leerkacht daar ook toeval
lig net bezig met schrijfles. „Natuur
lijk is het zo dat de beeldcultuur
waarin we nu leven, invloed heeft op
de taal. Maar ik kan niet zeggen dat
dat nadelig is. De wereld verandert."
Dat de wereld snel verandert, wordt
in het onderwijs wel weerspiegeld.
Behalve de voortdurend wisselende
onderwijsmethodieken, systemen en
leerdoelen, heeft ook de techniek
haar intrede gedaan. School-tv is al
lang bekend, maar de computers ne
men nu hand over hand toe. Elke
groep in Ter Tolne heeft minstens
twee computers en daarnaast is er
nog een aparte ruimte waar een aan
tal pc's staan opgesteld. „De hogere
groepen hebben toegang tot internet
om dingen op te zoeken voor werk
stukken. In de onderbouw is er ook al
computeronderwijs, maar wel op een
ander niveau", zegt de schoolleidster.
Maar moetje de kleuters van groep 1
al met computers om laten gaan? „Ja,
dat is helemaal niet vreemd. Voor een
deel is het een identificatie met de
thuissituatie. Er zijn maar weinig ge
zinnen meer waar geen computer in
huis staat. En net zoals ze hier in de
blokkenhoek de situaties van thuis na
kunnen spelen, kunnen ze dat ook
met de computers doen. Daarnaast is
het een stukje wegwijs maken in het
leren omgaan met een computer. We
hebben daar heel leuke programma's
voor. En in de onderbouw begeleiden
ouders het computeronderwijs (na
tuurlijk wel met ondersteuning van
een leerkracht). We investeren veel in
het leren werken met de computer,
maar niet ten koste van andere za
ken."
De (groot)ouders helpen op meer
fronten in Ter Tolne. Zo zijn er ou
ders die extra taalonderwijs geven.
„Dat gebeurt voordat de school in
gaat. Een 'taalbad', zeg maar. Dat
werkt heel goed", aldus mevr. Van
den Reydt. „We hebben sowieso een
heel enthousiaste groep ouders. En er
is bijvoorbeeld ook een 'voorleeso-
pa'. Het is goed dat dit zo kan. Goed
om aandacht aan de problemen te ge
ven, maar ook in sociale zin. Dat
mensen dit voor elkaar over hebben.
Ik denk dat de drempel voor ouders
heel laag is om hier binnen te komen
en iets te vragen." Die medewerking
van ouders is ook wel belangrijk voor
de school. Het budget en de toch al
zwaar belaste leerkrachten laten het
niet toe dat de school zelf al die taken
op zich neemt. „Als ouders hierin
niet bij zouden springen, zou je dat in
de lessen moeten doen, of het gebeurt
gewoon helemaal niet omdat er geen
geld voor is", zegt mevr. Van den
Reydt.
Momenteel telt Ter Tolne (peiling
oktober) 174 leerlingen. Zij worden
onderwezen door veertien leer
krachten (full- en parttime). In de
periode dat mevr. Van den Reydt bij
Ter Tolne zit, is de onderwijsge-
dachte behoorlijk veranderd. „Drie
keer per jaar toetsen we de leerlin
gen. Over de resultaten praten we
met elkaar om te bepalen wie er ex
tra hulp nodig heeft. De kinderen
worden via het leerlingvolgsysteem
goed in de gaten gehouden. Door
het hele systeem van zorg zijn we
anders les gaan geven. Voorheen
was het toch vooral een klassikale
les. Voor iedereen hetzelfde. Maar
nu werken we veel meer aan zelf
standig leren. En er is meer aandacht
voor de individuele leerling geko
men", aldus de nieuwe schoolleid
ster. Maar ook de leerlingen zijn
veranderd. „Ze zijn mondiger ge
worden. Nee, niet altijd in de bete
kenis van brutaler. Wel assertiever
misschien. Wat ik wel zie, is dat kin
deren zich minder goed kunnen con
centreren. Alles in deze wereld gaat
snel. Dus lang ergens de aandacht
bijhouden, is voor veel leerlingen
moeilijk. Ook denk ik dat er in het
algemeen te weinig bewogen wordt.
Wij doen daar als school wat aan
door natuurlijk de gymlessen in ere
te houden. Maar vroeger speelden
de kinderen op straat, in de bossen
of (waar ik opgroeide) in de duinen.
Maar met het verkeer en de vreemde
verhalen die je tegenwoordig hoort,
kun je je kinderen niet zo gemakke
lijk meer alleen weg laten gaan. De
ruimte voor de kinderen is behoor
lijk kleiner geworden."
Behalve beweging is ook een ruime
blik belangrijk volgens mevr. Van
den Reydt. „Wij staan voor open
baar onderwijs. Dat wil zeggen dat
hier mensen van allerlei pluimage
zitten. Diverse godsdiensten en le
vensovertuigingen door elkaar. Daar
is de ruimte voor. Maar dat wil ove
rigens niet zeggen dat alles maar
kan. Ook wij besteden veel aandacht
aan normen en waarden. Wat kan en
wat niet. Maar misschien bezien wij
het in een wat breder kader. Respect
is daarbij ook belangrijk. In de
maatschappij krijg je ook niet uit
sluitend te maken met mensen uit je
eigen kring. Ik beschouw het ook als
een uitdaging om dat goed over te
brengen." In de onderbouw organi
seert de school dan ook jaarlijks een
feest waarop ouders met diverse cul
turele achtergronden hun muziek la
ten horen en specifieke etenswaren
klaar maken. „Je ziet dat mensen op
zo'n avond in gesprek raken. Dat er
wat begrip voor elkaar komt. En dat
is heel positief."
Trots is mevr. Van den Reydt ook op
de betrokkenheid van de leerlingen
bij een onlangs gehouden project
voor Novib. De school deed mee aan
de muntjesactie van deze hulporga
nisatie (geld dat nog overgeschoten
is van de vakantie kan worden inge
leverd). „Dat leverde 28 kilo munt
jes op met een waarde van zo'n
1500 gulden. En dat is heel veel. Het
leukste was om te zien dat elke dag
de leerlingen langs de tafels liepen
met daarop de grote potten waarin
ze de muntjes konden doen. De
groep die het meeste inzamelde,
kreeg een traktatie. Dat waren overi
gens de kleuters, dat vind ik dan
toch wel weer leuk."
Met een nieuwe kapitein aan het
roer, wordt de koers van het schip
meestal wel een beetje aangepast.
„Nou, het roer gaat niet radicaal om.
We hebben in de afgelopen twee
jaar al heel wat veranderingen door
gevoerd. Zowel op het gebied van
het onderwijs zelf, maar ook wat be
treft de uitstraling van de school.
Daar willen we nog meer aan gaan
werken. Naar buiten uitstralen wie
je wilt zijn. En daarom gaan we ook
opruimen en opknappen", vertelt
mevr. Van den Reydt. „Het gaat mij
erom een werkomgeving te creëren
waarin het personeel en de kinderen
zich thuisvoelen. En daar gaan we
voor."
Inge van der Kooij met het vel ansichtkaarten van Zeeuwse streekdrachten uit de collectie van het Zeeuws museum.
Als direct betrokkene bij het
windenergie-aspect op Tholen,
willen wij hierbij reageren op het
artikel '120 windmolens voor
stroom in heel Tholen' in de laat
ste uitgave van de Eendrachtbo-
de.
GEN ontwikkelt in samenwerking
met grondeigenaren door heel Ne
derland windenergieprojecten en
we zijn hiermee sinds enige jaren
ook actief op Tholen. GEN heeft
op Tholen dan ook uitvoerig onder
zoek gedaan (en laten doen) naar
mogelijke plaatsen voor windener
gie. Hierbij zijn allerlei factoren
meegenomen, zoals o.a. beschikba
re ruimte, eventuele geluidshinder,
landschappelijke inpassing, moge
lijke bezwarende bestemmingen in
de bestemmingsplannen en bij
voorbeeld risico-analyses.
Groot was dan ook onze verba
zing, toen er in de Eendrachtbode
van 2 november - in het verslag
van de begrotingsbehandeling in
de gemeenteraad van Tholen - een
artikel verscheen, waarin gesteld
werd dat er 120 windturbines no
dig zouden zijn om de gehele ge
meente Tholen van stroom te voor
zien. Dat komt namelijk in het
geheel niet overeen met onze eigen
bevindingen. Na een zorgvuldige
bestudering van het artikel werd al
snel duidelijk waar het probleem
lag.
De berekening zelf klopt, maar het
feit dat wordt uitgegaan van turbi-
Ziekenhuis Lievensberg in Bergen
op Zoom betrekt nog wel geen per
soneel uit Zuid-Afrika zoals andere
ziekenhuizen al doen, maar wel uit
België en dat is dichterbij. Jelissa
Kamoen is het Vlaamse gezicht
van de maatschap anesthesie en
daarmee is ze de eerste vrouw bij
deze afdeling. Ze heeft twaalf jaar
in Gent gewoond, gestudeerd en
gewerkt en met haar werk in Ber
gen op Zoom komt mevr. Kamoen
weer dichter bij haar geboorte
plaats Antwerpen. In haar vrije tijd
duikt en zeilt de anesthesiste graag
en daarvoor is de Oosterschelde
ideaal.
Lievensberg heeft in de persoon
van Hans van Groenendael verder
een tweede reumatoloog aange
trokken. Hij was eerst internist in
het Bergwegziekenhuis te Rotter
dam en bij de Dr. Daniël den
Hoedkliniek in de Maasstad kwam
Van Groenendael in aanraking met
de reumatologie, waar hij zich ver
der in specialiseerde in het acade
misch ziekenhuis Leiden. Daar
blijft hij voorlopig nog op donder
dag \yerkzaam. De tweede reuma
nes van 225 kW nominaal vermo
gen, is niet meer van deze tijd. He
dendaagse projecten worden uitge
voerd met turbines van 600 kW tot
2 MW, geheel afhankelijk van de
plaats. Indien hiermee gerekend
wordt, zijn er uitgaande van een
totale Thoolse energiebehoefte van
65.000 MWh en 2200 draaiuren
per jaar (conservatieve schatting),
maar 50 (600 kW) of 16 (2 MW)
windturbines nodig om aan de ge
hele Thoolse energievraag te vol
doen. Dit is ongeveer een factor 2
tot 7 minder dan de 120 die in het
artikel worden genoemd.
Als er verder gekeken wordt naar
hoeveel turbines en van welk ver
mogen er op Tholen realistisch en
verantwoord te plaatsen zijn, dan
wijst ons onderzoek uit, dat er nog
plaats is voor maximaal 16 turbi
nes, verdeeld over turbines uit de
750 kW en 1,8 MW-klasse. Geza
menlijk met de al bestaande turbi
nes op Tholen zijn deze turbines in
staat minimaal 50.000 MWh aan
stroom op te wekken! Dit komt
overeen met 77% van de totale
energiebehoefte van de gemeente
Tholen. Alle huishoudens en een
groot deel van de industrie op
Tholen kunnen dus op deze manier
van groene stroom worden voor
zien!
Verder kunnen hiermee de volgen
de milieubesparingen gerealiseerd
worden: aardgas 14.500.000 m3,
C02 (broeikaseffect) 28.500.000
kg, Nox S02 (zure regen)
1.000.000 kg.
GEN Schoonhoven,
Mare van der Pluym.
toloog van Lievensberg (naast Pa
trick Seys) werkt ook nog in het
Sint Franciscus ziekenhuis te
Roosendaal.
Een derde benoeming is die van
dermatoloog Robert van Leeuwen,
die een maatschap vormt met Dick
van Gerwen. Van Leeuwen heeft in
Amerika huidonderzoek gedaan en
werkte na zijn promotie in Leiden.
Eén dag per week blijft hij als staf
lid verbonden aan het Leids univer
sitair medisch centrum. Ook in Lie
vensberg zal onderwijs extra
aandacht krijgen. In de nieuwe po
likliniek dermatologie zal onder
meer ruimte zijn voor het opleiden
van co-assistenten en in de toe
komst mogelijk ook voor huisart
sen in opleiding. De interesses van
dokter Van Leeuwen liggen op het
gebied van de oncologie van de
huid, pigmentstoornissen en kin-
derdermatologie. Het is de bedoe
ling om een speciaal 'moedervlek-
kenspreekuur' te beginnen dat ge
richt is op het vroeg herkennen van
melanoom en het opsporen van fa
milies met een verhoogd risico op
deze ernstige vorm van huidkanker.
„In alle opzichten een vrolijk pro
ject, die ansichtkaarten van streek
drachten. Het spreekt iedereen
aan," zegt ze over de twee mapjes
met elk negen kaarten. Een mapje
Zeeuwse mannen en jongens Pront
in 't pak en een mapje Zeeuwse
vrouwen en meisjes Knap in 't
kleed. Een selectie uit de rijke ver
zameling van het Zeeuws museum
in Middelburg. Gemaakt in samen
werking met de week van het
Zeeuwse boek 2000 die nog tot en
met 11 november duurt. Bij aan
koop van 25 gulden boeken, een
mapje gratis. Naar keuze.
„Het Zeeuws museum is gesloten
voor een verbouwing. De depots
zijn opgeruimd. Er kwamen veel
zaken naar boven die voorgangers
hadden verzameld zoals deze fo
to's." De prentbriefkaarten zijn
een greep uit de collectie. Waf-
cherse en Zuid-Bevelandse dractjj.
Uit het land van Axel maar ook
een Thoolse meisje. De mapjes
zijn opgedragen aan Jan Bruins
van de Koperen Tuin uit Goes. Hij
heeft veel betekend voor het
Zeeuwse boek en overleed onver
wacht in mei. Van der Kooij be
dacht de tekst op het mapje, ont
wierp een sluitzegel, zorgde dat de
foto's goed op het prentbriefkaart
formaat pasten, bewaakte de kleur
tijdens het drukproces. „De selec
tie is door het museum gemaakt.
Het is authentieke dracht. Als het
museum iets uitgeeft, moet het
historisch verantwoord zijn. Ze
komen ook in de losse verkoop in
de boekhandels. Het museum gaat
ze ook verkopen. Er komt nog een
mapje over kinderen en mensen
aan het werk."
Voor het museum is Inge met haar
partner An Beckers bezig een web
site te ontwerpen. Samen vormen
ze sinds drie jaar studio
Beckers/Van der Kooij. Beckers
kan goed met computers overweg.
De website is belangrijk, zegt In
ge. „Tijdens de verbouwing is het
museum gesloten, maar op deze
manier blijft het museum toch fn
de wereld."
Op www.zeeuwsmuseum.nl staat
met grote letters dat het gebouw
gesloten is. Maar wie een rondlei
ding wil maken of de winkel wil
bezoeken, wordt met een klik op
de muis op weg geholpen door de
gangen van het Abdijcomplex.
Ook het Roosevelt studiecentrum
is via deze site te bezoeken.
Van der Kooij ziet zichzelf als ie
mand die 'ouderwets' ontwerpt,
maar die haar ontwerpen nu digi
taal kan (laten) verwerken. „Heel
handig. Ook als je hier woont. We
noemen het het boerderijmodel.
Via internet hebben we contact
met onze klanten. Soms komen ze
hierheen. Dat vinden ze dan heel
leuk. Geen files, geen parkeerme-
ters en lekker buiten. En met onze
studio zijn we ook geen bedreiging
voor het platteland."
De digitale verwerking van de ont
werpen heeft een impuls gegeven
aan het werk van Van der Kooij.
„Het schilderen en het maken van
boekjes begon af te lopen. Doordat
An het computerwerk ging doen -
ze tekende al veel op de computer -
zijn er meer opdrachten gekomen."
Voor Van der Kooij (58) heeft altijd
voorop gestaan dat ze zelf als beel
dend kunstenaar de kost moet kun
nen verdienen. Ze komt uit Rotter
dam en is opgeleid aan de
kunstacademie in de Maasstad
waar dat sterk werd benadrukt. Na
de studie in de havenstad ging ze
naar de kunstacademie Minerva in
Groningen. Gaf er ook les. Ze
schilderde vaak 's nachts eigen
werk, maar maakte overdag trouw
reportages. Ze kwam op de op
maak van een Rotterdamse krant
terecht. Ze ging persfoto's maken.
Solliciteerde bij bureau Slagboom
in Middelburg als luchtfotografe,
maar werd journaliste voor twee
advertentiebladen van deze uitge
ver, De Scheldebode en De Beve
lander. En ze hield het Zeeuwse
nieuws in de gaten voor het ANR
„Een druk leven. Het werd heel
vermoeiend. In die tijd ging ik
zeefdrukken om affiches te maken
en briefpapier. Ik hield het hoofd
net boven water, maar ben toen
toch op advies van een arts een tijd
de BKR in gegaan." Dat was een
rijksregeling voor kunstenaars, die
voorzag in een maandelijkse tege
moetkoming als ze op gezette tij
den hun werk aan een commissie
(ter beoordeling) lieten zien. De re
geling bestaat niet meer. Inge bleef
het grafische werk echter doen. De
druk bleef op de ketel.
Haar vrije werk was dit voorjaar in
Sluis te zien. Grote doeken waarop
het onderwerp ondergeschikt is.
„Dat is maar een kapstok. Het gaat
erom wat je kan zien." Zo schilder
de ze een vliegende gans in een
blauwe luoht. Het lijkt of de gans
op zijn kop vliegt. Of dat het schil
derij op zijn kop staat. Dat is vol
gens Van der Kooij de ballast die je
als kijker meeneemt. „Het is een
weerspiegeling in het water."
Een ander bijna abstract doek
toont karrensporen op het land. In
de sporen is de lucht weerspiegeld
en in een van de sporen drijft een
wolkje. „Waarom zou dat niet
kunnen? Je kan het wolkje ook
half in het spoor schilderen, maar
waarom zou het er niet in passen?
Zoiets doe je als schilder eigenlijk
niet. Maar ik doe graag dingen die
not done zijn. Ik zet de kijker
graag op het verkeerde been."
Dit is ook het werk waar de kunste
naar zelf het meest van leert. „Ik
teken en schilder ook wel de noten
boom in de tuin. Hoe die eruit ziet
in de vier seizoenen. Maar voor mij
zit daar verder geen filosofie ach
ter. Het is privé, met het andere
werk wil ik naar buiten treden."
Haar tekeningen in krijt zijn land
schappen. Niet zozeer als zodanig
te herkennen met bomen, een dijk
of wolken boven zee. Nee, ze sug
gereren meer (met heel weinig)
dan dat ze iets laten zien. Het gaat
er volgens haar om wat het bij de
toeschouwer oproept. Niet om wat
de kunstenaar erop heeft afge
beeld.
Voor het exposeren van eigen werk
wordt ze gevraagd. Zelf gaat ze
geen galeries af om te vragen of ze
haar schilderijen willen ophangen
en verkopen. „Dat werkt niet. Er
zijn mensen die me kennen en wil
len blijven volgen."
Zo blijft ze vanuit Oud-Vossemeer
de banden met Zeeland aanhou
den. Ze maakte als vormgever
Duizend jaar Walcheren. De laat
ste opdracht voor het digitale tijd
perk intrad. „Met prittstift de zet
sels van de drukkerij nakijken. Het
is een keurig boek geworden en
het heeft me weer klanten opgele
verd. Nu krijg ik een schijfje van
de klant zodat ik het hier kan uit
draaien."
Dat is met het Van der Perreboek
gebeurd. Van der Kooij plaatste
(bijna) alle illustraties op de linker
pagina. Nooit in de tekst. En ook
nog eens in het hart. Met het blad
nummer op de rechterpagina op
dezelfde hoogte. Een monumentaal
boek dat van oud (de rechtbank van
Middelburg) naar nieuw loopt (het
moderne gebouw van het Zeeuws
archief). En verrast met foto's,
kaarten en tekeningen. „Bij een
boek moet alles kloppen. Je mag
de lezer niet op het verkeerde been
zetten."
En Tholen? Van der Kooij laat een
brochure zien voor kinderboerderij
en heemtuin 't Lamsoortje in Sint-
Maartensdijk waar zij ook het logo
voor bedacht. Ze noemt het liefde
werk. „Maar wel heel leuk om te
t^pen."
FRVOI.G V\\ 1IA 2
Juf Dorst is voor drie ochtenden aan
gesteld als klassenassistente op de Ju
liana van Stolbergschool. Zij was in
die functie al werkzaam in Sint-An-
naland, waar ze nu minder gaat wer
ken.
Onbekenden hebben zondagmiddag
aan de Muyeweg een auto openge
broken en daaruit een jas weggeno
men. Dat gebeurde tussen half twee
en vier uur. De eigenaar is voor een
paar honderd gulden gedupeerd.
De huurders van Beter Wonen in de
wijk Beatrixlaan/Schuttershof wor
den vanavond geïnformeerd over de
plannen om de grondwateroverlast
aan te pakken. De bewoners hebben
eerder klachten geuit over water in de
kruipruimten onder hun huizen én in
de tuinen, plantsoenen en paden. Na
onderzoek is de woningcorporatie tot
de conclusie gekomen dat een brede
aanpak nodig is om de zaak op te los
sen. Met de gemeente is een werk
groep opgericht waarvan ook het wa
terschap en de provincie deel
uitmaken. Die heeft een plan van aan
pak opgesteld en dat wordt nu gepre
senteerd. De bewoners zijn om half
acht welkom in het Holland Huis.
De verkoping die vrouwenvereniging
Waakt en Bidt jaarlijks houdt, heeft
dit keer netto ƒ9038,60 opgebracht.
De voorbereidingen voor het treffen
van verkeersremmende maatregelen
op de Paasdijkweg zijn bij de ge
meente in volle gang. Nog deze
maand buigt de commissie gemeente
lijke ontwikkeling zich over het plan
waarmee 125.500 gulden gemoeid is.
Onze mengmachine maakt uw
wenskleur terwfjl u wacht.
Histor, Rambo, Flexa
en Sigma vakverven
Ruime collectie behang
en raamdecoraties
GRATIS KLEURADVISERING
A Schilderspeciaalzaak
-flB Eendrachtsweg 13
M I Hl Tholen, 0166-604923.
Advertentie l.M.
Eind deze maand zal het voorontwerp
voor het nieuwe uitbreidingsplan
Graefnisse worden voorgelegd aan b.
en w. Projectontwikkelaar Stienstra
wil hier 80 tot 90 huizen bouwen ge
durende een periode van meer dan
tien jaar. De loodsen van agrarisch
loonbedrijf Fase aan de Zuiddijk val
len ook onder het bestemmingsplan,
maar zijn nog steeds eigendom van
Fase. Stienstra heeft 4 ha landbouw
grond gekocht van Marco van Dijke,
die een eindje verder aan de Zuiddijk
de boerderij Bouwlust heeft. Ook in
de volkstuintjes aan de Zuiddijk wor
den huizen gebouwd. Het bestem
mingsplan zal in januari worden
voorgelegd aan de raadscommissie
gemeentelijke ontwikkeling. Grond
aankoop voor een nieuw bestem
mingsplan in Anna Jacobapolder
wordt doorgeschoven naar 2001
Zaterdag a.s. wordt in het vereni
gingsgebouw van de Oud Gerefor
meerde Gemeente in de Voorstraat
een verkoping gehouden ten bate van
Adullam en de Mbumazending. 's
Morgens kan men er van tien tot
twaalf uur terecht en 's middags van
één tot vier uur. Iedereen is hartelijk
welkom. In verband met een begrafe
nis is alleen de ingang Voorstraat van
het verenigingsgebouw geopend.
Juf Anja Punt verruilt per 1 december
basisschool De Luyster voor De Rie-
burch in Sint-Maartensdijk. De vaca
ture wordt opgevuld door het aantal
uren van parttimer mevr. Van Dijke
uit te breiden.
De vocalgroup Rejoice komt deze
week in Sint-Philipsland, Anna Jaco
bapolder en De Sluis met amaryllis-
bollen langs de deur. De bloembollen
zitten in een geschenkverpakking.
Het koor voert de actie om van de op
brengst onder meer nieuwe bladmu
ziek te kopen.
De bijbelgesprekskring komt dinsdag
weer bij elkaar, maar deze keer in
Sint-Annaland. Wie belangstelling
heeft om te komen, kan bellen met
0167-572699 of 573068.
De actie die de chr. scholengemeen
schap Prins Maurits hield ten behoeve
van 28 financieel geadopteerde kinde
ren in ontwikkelingslanden, heeft net-
,to bijna 13.000 gulden opgebracht.
De leerlingen van Ter Tolne zien de promotie van hun voormalige kleuterjuf tot schoolleider wel zitten.
