"Aquarelleren is gewoon durven
Van verkoper en cowboy tot
galeriehouder Russische kunst
Kettelerij en Kunst
op een expositie Axel
Diploma's EHBO
en reanimatie
Jansen buigt
alsnog voor
de gemeente
Joop Mosmans opent in Tholen't Huis Tijdverdrijf
Mevr. Leemreijze-Goedegebuure exposeert in De Lagune
Donderdag 13 juni 1996
EENDRACHTBODE, DE THOOLSE COURANT
11
Ze is vooral dol op taferelen uit de natuur. Vaak de natuur
van Tholen. De Sint-Annalandse schilderes Isa Leemreij
ze-Goedegebuure maakt uitsluitend aquarellen. Het is
volgens haar 'gewoon een kwestie van durven'. In restau
rant De Lagune in haar woonplaats exposeert mevr.
Leemreijze deze hele maand een selectie uit haar werk.
Medisch analiste
Zaterdag opende in de
Stoofstraat te Tholen gale
rie 't Huis Tijdverdrijf haar
deuren. Galeriehouder
Joop Mosmans verkoopt
hierin schilderijen van jon
ge, talentvolle schilders uit
Wit-Rusland. Ondanks hun
verschillende stijlen heb
ben ze één ding gemeen: ze
zijn allemaal geïnspireerd
door de vermaarde Rus-
sisch-Franse schilder Mare
Chagall. Mosmans zelf
heeft een druk leven
geleid. Via allerlei beroe
pen kwam hij in de kunst
nijverheid terecht. Bekend
werden hij, zijn vrouw en
dochter met de oprichting
van het zijde- en kantmuse
um Ter Zijde in Wouw.
Ter Zijde
Techniek
Lekker soppen
Nieuwe wegen
ifi
Zoekende
Chagall
Uitdaging
Driedimensionaal
Transparant
Wethouder I.C. Moerland van volksgezondheid reikte
vrijdagavond in het gemeenschapschapscentrum De Wel-
levaete in Sint-Annaland 31 diploma's uit aan de leden
van de koninklijke vereniging EHBO. De avond van de
afdeling Sint-Annaland werd druk bezocht, zowel door
leden en donateurs. Het betrof geslaagden voor het
EHBO-diploma, het EHBO en reanimatie-diploma, of
het reanimatie-diploma.
De Kerf neemt
afscheid met
95% geslaagden
Hersenschudding
en kaakfractuur
bij vechtpartij
I
5
Het is niet gemakkelijk om mevr.
Leemreijze over te halen tot een
interview. De bescheiden kunstena
res blijft het liefst op de achter
grond. Ook voor de expositie moest
men nogal aandringen, maar uitein
delijk besloot ze het toch te doen.
Op een hete vrijdagmiddag zit de
schilderes in het restaurant omringd
door foto's van haar schilderijen.
Die komen hier ook te liggen en dat
is geen overbodige luxe. Op de eer
ste zaterdag dat de schilderijen in De
Lagune ophingen, waren er name
lijk al twee verkocht. De geëxpo
seerde aquarellen zijn te koop. maar
mevr. Leemreijze verzoekt dan de
nieuwe eigenaars om ze deze maand
nog te laten hangen. "Maar het eer
ste schilderij dat ik verkocht, moest
mee naar Engeland, dus dat kon hier
niet blijven", zegt de Sint-Annaland-
se. Om mensen ook een blik te gun
nen in andere werken, heeft ze er
daarom foto's van gemaakt.
Mevr. Leemreijze is een geboren en
getogen St.Annalandse, maar was
twaalf jaar weg uit haar dorp. Toch
kon ze het niet missen en ze kwam
terug. "Het is hier op Tholen
gewoon ontzettend mooi. Ook voor
mijn schilderijen", zegt de schilde
res die de slag al vroeg te pakken
had. "Ik heb altijd al graag getekend
en geschilderd. Op de basisschool
won ik ook vaak kleurwedstrijden.
En op de mulo was er een leraar die
regelmatig zei: Jij moet naar de
kunstacademie gaan", zegt mevr.
Leemreijze. "Maar ja, een meisje en
de kunstacademie in die tijd. Dat
vonden ze thuis maar niets. Boven-
Joop Mosmans begon zijn carrière
in de drankenwinkel van zijn vader
in Dordrecht. Maar de zaak overne
men wilde hij niet en daarom ging
hij op zoek naar iets anders. Omdat
hij in die tijd nogal last had van
hoofdpijnen, adviseerde een arts
hem om iets in de natuur te gaan
doen, zoals bosbeheerder. "Ik wilde
toen naar een opleiding in Wagenin-
gen, maar daarvoor moest je gestu
deerd hebben of twee jaar boer zijn
geweest", legt Mosmans uit. "Daar
om ben ik eerst bij een boer gaan
werken. Een jaar lang."
Via correspondentie met een meisje
in Amerika ging Mosmans vervol
gens naar de Nieuwe Wereld. "Zij
vroeg me om eens naar Amerika te
komen. Alsof dat zo gemakkelijk
ging toen! Je kreeg geen zakgeld
mee. Maar ik kon er op een boerde
rij gaan werken, dacht ik, en daarom
ben ik toch gegaan. Een jaar ben ik
daar cowboy geweest. Dat was in
1947. Het was precies zoals je in de
westernfilms ziet, behalve het
schietgedeelte natuurlijk. Ik kon
absoluut niet paardrijden, maar ze
hebben me er 's morgens om zes uur
opgehesen en een hele dag mee laten
rijden. Ik zal maar niet vertellen hoe
ik 's avonds van dat paard afkwam.
Maar de volgende dag wéér hoor,
een hele week lang. En toen kon ik
paardrijden. We reden met zo'n tien
duizend koeien door de prairie.
Meestal deed je dat met z'n tweeën.
Dat ging overigens niet zo hard als
je in de films ziet. Op het gemak, al
grazend trok je rond. We legden
honderd kilometer in vijf dagen af,
want te hard lopen kostte kilogram
men en bij een koe gaat het om het
gewicht. Eigenlijk was het een saaie
baan, je hoefde alleen maar aan één
kant van de kudde op en neer te rij
den en de beesten liepen vanzelf de
goede richting uit. Bij de ranch aan
gekomen, kwamen er dan een paar
anderen meehelpen om de dieren bij
elkaar te drijven. Maar voor een jon
gen was het echt een avontuur."
Na zijn terugkeer in Nederland
kwam er echter niets van de studie
in Wageningen terecht. Mosmans
ontmoette zijn vrouw en moest gaan
werken voor de kost. Eerst bij zijn
vader in de winkel en later had hij
allerlei beroepen. Zo werkte hij nog
bij een familielid dat een bedrijf had
dat zink uit de bodem kon halen.
Mosmans deed daar de p.r. Verko
pen bleek hem wel in het bloed te
zitten. Hij had een tijd een eigen
dien wat voor werk moest je dan
zoeken? Dus heb ik gekozen voor
een opleiding als medisch analiste."
Van die beslissing heeft ze nooit
spijt gehad. "Nee, mijn beroep was
leuk. Bovendien kun je tegenwoor
dig met een opleiding van de kunst
academie misschien nog het recla
mevak in bijvoorbeeld, maar er zijn
slechts weinig kunstenaars die van
hun werk kunnen leven. Vroeger
was dat nog veel minder. Ik doe het
nu met veel plezier als hobby."
Later pakte mevr. Leemreijze de
draad toch weer op en begon met
hernieuwde interesse aan het schil
deren. "Ik ben toen een cursus gaan
volgen waar ik allerlei technieken
leerde. Nadat ik een jaar aquarel had
gedaan, nam ik me voor met olieverf
verder te gaan.
Maar ik kan niet zo goed tegen de
lucht van terpentine en het aquarel
leren vond ik erg leuk, dus ik'ben
toch weer teruggegaan", zegt de
Sint-Annalandse die zich sinds drie
jaar intensief bezig houdt met aqua
relleren (techniek met waterverf).
"De kleurenleer is erg belangrijk.
Dat leerde je natuurlijk op school
niet. Maar nu maak ik met de basis-
kleuren blauw, rood en geel alle
kleuren die ik wil hebben. Zelfs
zwart", legt mevr. Leemreijze uit.
"Mensen denken wel eens dat dat
niet kan, maar je kunt echt inktzwart
maken met blauw, rood en een beet
je geel."
Ze ondersteunt dit met een foto van
een aquarel van pinguïns die er
inderdaad diepzwart uitzien.
Overigens maakt mevr. Leemreijze
doorgaans geen schilderijen van
exotische dieren en landschappen.
"Meestal komt het onderwerp uit de
natuur van Tholen. Ik kom wel eens
mensen tegen die op vakantie zijn
geweest naar een ver land en daar
inspiratie hebben opgedaan voor een
schilderij. Dan denk ik: Dat kun je
hier toch ook halen. De natuur is zo
mooi", zegt de exposante. De onder
werpen van haar schilderijen varië
ren van koeien en paarden tot kor
hoenders, boerderijen en tuinen. De
natuur neemt de belangrijkste plaats
in. "Ik kan ook wel portretten of stil
levens schilderen, maar dat spreekt
me niet zo aan. Dat vind ik niet zo
leuk om te doen en ik schilder alleen
voor mijn plezier."
Aan de muren en de toog van De
Lagune hangen 23 schilderijen van
mevr. Leemreijze. Veel ervan laten
Thoolse taferelen zien. Twee boer
derijtjes bij Sint-Annaland en Stave-
nisse, een vervallen schuur bij
Scherpenisse en koeien in de Wei-
hoek bij Poortvliet. Verder zijn er
korhoenders, een fazant, binnen
plaatsjes en tuinen te bewonderen.
Meestal schildert mevr. Leemreijze
van foto's. "Ik houd er niet zo van
om buiten te gaan zitten schilderen.
Je verf droogt zo snel op en de zon
draait, dus het licht verandert steeds.
Daarom maak ik foto's van mooie
plekjes die ik zie. De kleuren verte
kenen wel iets op een foto, maar die
herinner ik me nog wel.
Mevr. Leemreijze gebruikt diverse
technieken om het effect te krijgen
dat ze op het papier wil zien. "Ik
werk graag nat in nat. Dus niet
wachten tot de kleuren opgedroogd
zijn, maar juist een beetje door
elkaar werken. Lekker soppen,
noem ik het altijd", legt de schilde
res uit. "Soms, bijvoorbeeld om
luchten te maken, laat ik de verf wel
eens gewoon over mijn papier
lopen. Dat lijkt raar, maar het werkt.
Natuurlijk laat ik later de verf wel
eerst drogen om de details te kunnen
schilderen. Ook heb ik wel eens zout
op de verf gestrooid om een speelse
ondergrond te krijgen. Het is echt
een kwestie van durven en proberen.
Je kwast hoeft helemaal niet schoon
te zijn en zo nu en dan schilder ik
alleen met het vuile water om eens
wat schaduw te maken bijvoor
beeld."
Hoewel mevr. Leemreijze erg graag
schildert, doet ze dat uitsluitend in
de herfst, winter en het voorjaar. "In
de zomer heb ik er gewoon geen zin
in. Dan wil ik tuinieren en andere
dingen doen.
Dan maak ik overigens wel veel
foto's." De Sint-Annalandse pakt
aan het eind van het najaar de kwas
ten weer op en probeert ze uit met
een klein schilderijtje of het 'nog
lekker gaat'. Het afgelopen 'seizoen'
maakte ze in acht maanden tijd vijf
tien aquarellen. Gemiddeld doet ze
zo'n tien uren over een werk. Dat is
zonder het inlijsten. "Dat kan ik wel
zelf, maar ik laat het aan de lijsten
maker over. Ieder zijn vak", zegt de
exposante.
Ondanks het feit dat ze al heel
bedreven in het aquarelleren is, blijft
mevr. Leemreijze op zoek naar nieu
we wegen. "Ik wil volgend jaar toch
eens iets nieuws gaan proberen.
Meer eigen fantasie in de schilderij
en leggen en iets minder zoals het in
werkelijkheid is. Ik weet nog niet
hoe ik dat ga doen en of het me
bevalt, maar ik ga het proberen. Je
kunt pas zeggen dat iets niet leuk is,
als je het ook zelf gedaan hebt.
Naast aquarel wil ik ook eens met
acrylverf gaan werken. Dat is voor
mij iets heel nieuws", zegt mevr.
Leemreijze die overigens niet ont
kent dat je het schilderen wel in je
moet hebben.
"Ze zeggen wel eens dat iedereen
het leren kan, maar je doet het ook
voor je plezier. Een beetje aanleg
moet er wel zijn.
,h
f
Isa Leemreijze-Goedegebuure naast haar schilderij van een fraai span werkpaarden. Rechts boven korhoendersook door de Sint-Anna
landse geschilderd.
Het belangrijkste is goed kijken
vóór je begint. Hoe valt het licht?
Welke schaduwen zijn er? Welke
kleuren wil ik gaan gebruiken? Als
dan je schetsen goed zijn, ben je al
een heel eind", zegt de Sint-Anna
landse die haar werk verkoopt om
een beetje uit de kosten te komen
en omdat haar huis anders op een
pakhuis gaat lijken.
"Toch moet ik bij sommige schilde
rijen wel even slikken als ze weg
gaan. Maar je kunt ze toch niet alle
maal houden. Ach, ik doe het
omdat het gewoon een leuke hobby
is."
Gisteravond opende voorzitter
G.R.J van Heukelom van de com
missie welzijn van provinciale sta
ten in Axel de expositie 6 x land
schappen in museum Het land van
Axel. In deze tentoonstelling geven
zes kunstenaars hun visie op het
landschap.
Onder hen ook bloemsierkunstenaar
J.H. Kettelerij uit Tholen. Opmerke
lijk is dat alle kunstenaars in het
dagelijks leven docent beeldende
vorming en handvaardigheid zijn
aan het Calvijn College. Van Heu
kelom is directeur van de vestiging
Tholen van deze Zeeuwse school
die vier vestigingen heeft. Kettelerij
exposeert in Axel driedimensionaal
werk dat trekken van 'land-art' ver-
J. Mosmans voor een aantal schilderijen van G. Ivanov.
zaak in het aannemen en uitbesteden
van machinebouw. Dat liep echter
op een gegeven moment minder
goed en zijn vrouw begon als bijver
dienste een winkeltje in kunstnijver-
heidsprodukten. "Dat werkte beter
dan mijn zaak en daarom zijn we op
een gegeven moment helemaal
overgestapt", legt Mosmans uit.
"Later zijn we verhuisd naar Zee
land omdat bleek dat onze branche
hoofdzakelijk toeristen trok. In Vee-
re zijn we begonnen met de ambach
telijke weverij en spinnerij De Scha-
pekop. Later hebben we in Wouw
het zijdemuseum Ter Zijde opge
richt. Mijn zoon zit nu in De Scha-
pekop."
Het echtpaar Mosmans en hun doch
ter Anne Marie - een decoratief
schilderes die in Sint-Philipsland
galerie Studio M heeft - bouwden
Ter Zijde op tot een klein, maar druk
bezocht museum waarin de geschie
denis van de zijde-industrie in beeld
werd gebracht. Mevr. Mosmans was
vooral thuis in de historie van de zij
de, haar dochter hielp met het
inrichten van de tentoonstellingen
en haar man deed de zakelijke kant.
"Het liep uitstekend. De combinatie
van een goede collectie met de knus
se sfeer van een klein museum
werkte goed", zegt Mosmans. "Er
werkten dan ook zo'n zeven perso
neelsleden en dertig vrijwilligsters.
Ik was er overigens de enige man."
Maar het echtpaar Mosmans wilde
zich, mede vanwege hun leeftijd,
wat terugtrekken uit het museum en
een eigen galerietje in hun woon
plaats Tholen beginnen. Mevr. Mos
mans overleed echter voordat dit
kon worden verwezenlijkt. Mos
mans nam vervolgens afstand van
het museum. "We hadden een nieuw
bestuur van de stichting gekozen die
het museum zou gaan runnen. De
voorzitter en vice-voorzitter zijn nu
keiharde zakenmensen, echt grote
jongens. Voor de zakelijke kant zijn
ze heel goed, maar ze begrijpen de
sfeer van zo'n klein museum niet.
Dat is jammer." Door dit conflict
met het nieuwe bestuur verbrak
Mosmans de banden met Ter Zijde
en ging door met zijn plannen voor
een eigen galerie.
De Tholenaar richtte de begane
grond van zijn huis aan de Stoof
straat in als galerie en zelf ging hij
op de eerste verdieping wonen. De
vraag was echter nog steeds: Wat
moet er in de ruimte komen te staan
of te hangen? "Ik was vier weken
geleden echt nog zoekende. Toen ik
in Dordrecht langs de galerie van
Alia Pavlova kwam, is het balletje
gaan rollen." Mosmans vertelt
enthousiast over de uit Rusland
afkomstige Pavlova. "Ze komt uit
Minsk en is getrouwd met een
Nederlandse zakenman. Ze woont
nu vijf jaar in Nederland en spreekt
onze taal goed en vloeiend Engels.
Alia Pavlova is erg artistiek en heeft
oog voor kunst, maar in het reclame
maken voor haar galerie is ze niet zo
goed. Maar dat kan ik weer wel.
Toen we met het zijdemuseum
begonnen, dacht men ook dat er nie
mand naar Wouw zou komen. Maar
door goede mailings aan de juiste
personen en organisaties is het
bezoekersaantal enorm gegroeid.
Nu komen er hele groepen, zelfs uit
België", legt Mosmans uit. "Dus met
die p.r. kan ik Alia Pavlova weer
helpen. En ik denk dat ook in Tholen
best een leuke galerie op te zetten is.
Waarom zou ik tussen alle groten in
de stad gaan zitten? Daar val je niet
op. Maar misschien zeggen de men
sen over een tijdje wel tegen elkaar:
In Tholen is ook zo'n leuk galerietje,
daar moet je eens naartoe gaan."
De contacten met mevrouw Pavlova
verliepen goed. In haar galerie ver
koopt zij werken van jonge kunste
naars uit Wit-Rusland en voorname
lijk uit de omgeving van Minsk.
Vlakbij Minsk ligt Vitebsk, de
geboortestad van de beroemde jood
se schilder Marc Chagall. Deze
expressionist werd hier in 1887
geboren en ging op 23-jarige leeftijd
voor vier jaar naar Parijs. Hij keerde
in 1914 terug naar Rusland en was
daar vurig aanhanger van de revolu
tie. Hij geloofde dat deze een einde
zou maken aan de discriminerende
maatregelen die er in Rusland onder
de tsaren tegen joden waren geno
men. Chagall was een aantal jaren
commissaris der kunsten in de regio
Vitebsk en richtte een kunstacade
mie op. Door een conflict met een
medewerker vertrok hij voorgoed
naar Frankrijk en werd een uitgesto
tene in Rusland. Zijn kunst mocht
niet gezien worden. Toch is er een
grote groep kunstenaars die een
voorbeeld hebben genomen aan
Chagall. Uit deze groep komen de
kunstenaars waarvan nu bij Mos
mans in de galerie werken hangen.
"Zelf wist ik vrij weinig van moder
ne kunst af. Ik moet nog alles leren,
maar dat is juist wel weer een uitda
ging. Ik ben wel gepensioneerd,
maar ik houd er niet van om stil te
gaan zitten", zegt Mosmans. "Daar
om vind ik zoiets nieuws weer span
nend. Bovendien ben je als galerie
houder een verkoper en daar ben ik
wel goed in. Je moet dan natuurlijk
wel de basiskennis hebben, maar
een specialistisch oordeel hoef je
niet te kunnen geven. Daar zijn
andere deskundigen voor." Hij koos
ervoor om net als mevr. Pavlova uit
sluitend de Wit-Russische kunste
naars in zijn galerie op te nemen. "Er
zit daar echt veel talent en de wer
ken die hier hangen zijn van een
goede kwaliteit. De kunstopleiding
in Rusland is erg goed. Het zijn
technisch sterke schilders. Ik dacht
aanvankelijk dat er alleen socialisti
sche kunst werd gemaakt. En dat
moesten de kunstenaars ook onder
toont. Hij gaat daarbij in op begrip
pen als ruimtebegrenzing, -afbake
ning, verbinding en protest. Kettele
rij vangt het landschap in hoofdza
kelijk geometrische vormen. De
overige kunstenaars werken ook
driedimensionaal of met verf.
Kettelerij studeerde in Vught voor
het meesterdiploma erkend bloem
sierkunstenaar en werd daarna
docent aan de vakschool voor
het Sovjet-regime. Maar ze waren er
toch niet tevreden mee. En de wes
terse schilders waren natuurlijk ook
wel bekend in Rusland, zo gesloten
was het ook weer niet. Dus thuis
werd er veel geëxperimenteerd en
na het neerhalen van het IJzeren
Gordijn is er een explosie van Russi
sche kunst gekomen", vertelt Mos
mans. "Ik zal niet zeggen dat we een
gat in de markt ontdekt hebben. De
Duitsers hebben ook al veel exposi
ties van Russische kunstenaars
gehad. Maar we kunnen denk ik wel
een graantje meepikken, het is goed
werk. Bovendien doe je er ook let
terlijk een goed werk mee, want je
biedt die jonge kunstenaars toch een
opening naar en contacten met het
Westen."
In 't Huis Tijdverdrijf hangen wer
ken van vijf schilders. De 27-jarige
Oleg Prusov maakt figuratieve,
expressionistische schilderijen. Een
voorbeeld is 'De Drinkers' die ook
bij Mosmans te zien is en waarop de
schilder zichzelf en een collega al
drinkend heeft afgebeeld. Het zijn
vrienden, maar toch concurrenten.
De schilderijen zijn in wat sombere,
warme tinten geschilderd. Datzelfde
geldt voorde even oude Viktor Los-
minsky die ook vredige en knusse
taferelen schildert, maar daar nog
een heel apart cachet aan geeft door
driedimensionaal te werken. De
schilder doet dit door de lijst op
bepaalde plaatsen meer naar voren
te laten komen. Na het opspannen
van het doek lijkt het vervolgens of
het werk op een massief en uitgesne
den materiaal geschilderd is.
Grigorij Ivanov (44 jaar) werkt met
eenvoudige figuren en veel kleur.
Met olieverf zet hij rustige beelden
op het doek. Zelf betitelt hij zijn
werk als 'het zoeken naar een ant
woord op de levensvragen: Wie zijn
wij? Waar komen we vandaan, waar
gaan we heen en waarom?' Hij wil
de weg naar God vinden. Van
Ivanov hangen ondermeer de wer
ken 'Verbroedering van paarden' en
'Bij de omheining' in 't Huis Tijdver
drijf. De 42-jarige Peter Kirillin
maakt detaillistische, abstracte
aquarellen waarop veel mythologi
sche tekens te zien zijn. Alexej
Kravchenko (39 jaar) maakt expres
sieve schilderijen met emotioneel
heldere kleuren.
Opvallend zijn de werken van Artur
Isachenkov. In surrealistische stijl
schildert deze Rus composities die
net als bij Kirillin, maar dan op een
andere manier, mythologisch aan
doen. In zijn transparante werken
zijn verschillende lagen te onder
scheiden; de een met heldere con
trastrijke kleuren, de andere wat
vaag en pastelachtig. Ondermeer het
schilderij 'Drieëenheid' is in 't Huis
Tijdverdrijf te zien. Uiteraard zijn
alle werken te koop. "Ik maak me
geen illusie dat het meteen storm zal
lopen, maar via een goede reclame
moet er iets van te maken zijn. De
kwaliteit is er", zegt Mosmans.
"Bovendien is het bedoeld als hob
by, om actief te blijven. Door zelf
eens naar Wit-Rusland te reizen en
veel te lezen hoop ik mijn kennis
van het land en de kunstenaars te
vergroten."
't Huis Tijdverdrijf aan de Stoof
straat 6 in Tholen is tot oktober elke
donderdag, vrijdag en zaterdag ge
opend van tien tot vijf uur. Ter
afwisseling exposeert dochter Anne
Marie Mosmans haar decoratieve
schilderkunst in de tuin van de gale
rie waar men ook even kan gaan zit
ten om van de omgeving te genieten.
bloemsierkunst in Naaldwijk. Hij
studeerde aan de Hogeschool Rot
terdam handvaardigheid tweede
graad. Momenteel volgt hij aan de
academie voor beeldende kunsten in
Rotterdam een opleiding beeldhou
wen en handvaardigheid eerste
graad.
Naast zijn werk voor het Calvijn
College maakt Kettelerij bloemde-
coraties zoals die te zien waren op
het podium op de Markt te Sint-
Maartensdijk tijdens het bezoek van
koningin Beatrix.
Er is nog een Tholenaar die op deze
tentoonstelling exposeert. De 35-
jarige Peter Kunst uit Sint-Philips-
land volgde de pedagogische acade
mie met specialisatie in tekenen en
doorliep ook de tweedegraads oplei
ding in dit vak.
Hij geeft tekenles aan het Calvijn
College in Krabbendijke. Als eige
naar van atelier Kunst is hij ook
bezig met het maken van ontwerpen
en drukwerk. In zijn schilderijen
zoekt hij naar expressief kleur- en
materiaalgebruik. De tentoonstel
ling in Het land van Axel duurt nog
tot en met 29 juni.
Sint-Annaland, EHBO: R. de Wit-
te-Ridderhof, W. Westerlaken-Dijk-
stra, E. Vellekoop-Kloppenburg, M.
Bungener-van Iwaarden, H. van
Westrenen, P. den Ouden, A. Hage,
E. den Engelsman, J. Rijnberg.
EHBO en reanimatie: B. van Hulst,
W. Vos, G. Goedegebuure, M. Pot-
ter-Koopman, E. Bruijnzeel-Bout, A.
den Braber, I. den Braber-Westdorp.
Reanimatie: D. van Dijke-Dekker,
W. Dekker-den Engelsman, J. Goe-
degebuure-van Dijke, P. Weijler-van
Leeuwen, A. Weijler, A. Mol-van de
Klooster, M. Leune, E. Goedege
buure en R. Gunter-Heuvelman.
Oud-Vossemeer, EHBO: M. van
der Laak.
Leraar J.E.M. de Kerf van het Schel-
decollege in St. Maartensdijk heeft
gisteren met 95% geslaagden voor
het laatst de resultaten van de eind
examens vastgesteld. Na 21 jaar
Burgemeester Bouwenseschool
wordt hij per 1 augustus adjunct
directeur van de hoofdvestiging
(voorheen de Lage Meren) van het
Scheldecollege in Bergen op Zoom,
waaronder ook St. Maartensdijk
valt. De Kerf was sinds 1980
schooldecaan, secretaris van de exa
mencommissie en gedurende veer
tien uren oefende hij in St. Maar
tensdijk nog een directietaak uit.
Er waren in eerste instantie 63 leer
lingen in de eindexamenklas, maar
één verhuisde er en een tweede trok
zich terug. Van de overblijvende 61
slaagden er 58, dus 95%. "Dat is
hoog", aldus De Kerf, "want vaak
was het 91 of 93%." Alle 61 leerlin
gen hebben nog de mogelijkheid
voor een herkansing bij één van de
centrale examenvakken. Men kan
dan bijvoorbeeld proberen om van
een 5 nog een 7 te maken.'Bij het
inloten van atheneum-leerlingen kan
dat belangrijk zijn. De praktijk in St.
Maartensdijk leert, dat er hooguit 5
leerlingen van dat recht gebruik
maken.
Voor het nieuwe schooljaar hebben
zich 76 jongens en meisjes aange
meld, waardoor er in St. Maartens
dijk een extra brugklas komt, zodat
er dan in het schooljaar 1996/1997
vier zullen zijn.
Kunstsubsidie. De provincie heeft
aan zeven Zeeuwse kunstenaars een
promotiesubsidie toegekend van
maximaal 5000 gulden en eenzelfde
bedrag gereserveerd voor een acht
ste. Twaalf verzoeken zijn afgwe-
zen, waaronder dat van de maker
van het kunstwerk in Sint-Anna
land, Gust Romijn. De door hem
aangedragen activiteit vindt niet in
Zeeland plaats, maar bovendien
bestaan al Veel publicaties over
Romijns werk zodat g.s. een promo
tiesubsidie niet noodzakelijk vin
den.
Sint-Philipsland, EHBO: E. Fase-
Mol. EHBO en reanimatie: I. Ver-
wijs-van Vossen.
Tholen, EHBO: M. Wagemaker-van
der Laak.
Sint-Maartensdijk, EHBO en rea
nimatie: K. van der Male-Mol, R.
Slager.
De geplande sloop van de 100 m2
clandestiene aanbouw van de sport
school van L.E. Jansen in St. Maar
tensdijk is donderdag niet meer
doorgegaan. B. en w. besloten in de
loop van woensdagmiddag hun actie
af te blazen, nadat Jansen zelf, dui
delijk zichtbaar, met de afbraak een
aanvang had gemaakt. "Met een hele
hoop tegenzin is hij toch begonnen",
zegt voorlichtingsambtenaar
F.A.P.M. Bakx. "De gemeente heeft
zijn tanden laten zien en hopelijk
gaat daar een preventieve werking
van uit, want een volgende zaak
dient zich aan. Voor 1 september
moet vishandel Deurloo in Tholen
een koeling afbreken en we zullen
zien hoe dat gaat." Voor de sloop bij
Jansen had aannemer Sagro uit 's
Heerenhoek al voorbereidingen
getroffen. "Voor de gemeente zit er
daarom nog een rekening van een
paar honderd gulden aan vast", zegt
Bakx. "Jansen gaat gestaag door met
afbreken. Over enige tijd zal de
gemeente controle uitoefenen."
Een 16-jarige jongen uit Halsteren
heeft woensdagavond tijdens een
vechtpartij op de Molenvlietsedijk
in Tholen zijn kaak op twee plaatsen
gebroken. Daarnaast liep hij een
hersenschudding op en er werden
twee tanden uit zijn mond geschopt.
De jongen liep omstreeks half negen
twee jongeren uit Tholen tegen het
lijf. Na een korte woordenwisseling
gingen de Halsterenaar en een 16-
jarige Tholenaar elkaar te lijf. Toen
de derde, de broer van de Tholenaar,
zag dat zijn broer het onderspit delf
de, kon hij dit niet langer aanzien.
Hij trapte de jongen uit Halsteren
een paar keer in het gezicht. Vanwe
ge de ernst van de verwondingen
verwees een ter plaatse gearriveerde
arts de Halsterenaar door naar zie
kenhuis Lievensberg in Bergen op
Zoom. De twee Thoolse broers zijn
aangehouden wegens mishandeling.
Na verhoor zijn ze vrijgelaten. Zij
krijgen een proces-verbaal voor dit
vergrijp.
V
