Kinderjury's kiezen voor I\iig en Treiterkoppen Zeeuwen en settlers in Amerika "BERESTERKE PRIJZEN BU BABY DROOMLAND..!" dus gefeliciteerd Droomland Scheldecollege St.Maartensdijk BECARBO Donderdag 13 juni 1996 EENDRACHTBODE, DE THOOLSE COURANT 17 Mollerlyceum Juvenaat H. Hart AOC West-Brabant Calvijn Tholen Diversen Regionale scholengemeenschap 't Rijks Bergen op Zoom Christelijke scholengemeenschap Prins Maurits Middelharnis Epilepsiefonds Thoolse jeugd buigt zich over twaalf beste boeken De Thoolse kinderjury's van Sint-Annaland, Sint-Maar- tendsdijk en Tholen hebben het beste jeugdboek van het jaar gekozen. Bij de categorie 9 tot 11 jaar werd dat 'Trei terkoppen' van Mieke van Hooft en bij de categorie 11 tot 15 jaar 'Tuig' van Els de Groen. Unaniem waren de jury's allerminst, maar door gemiddelden van de uitslagen te nemen, kwam men toch tot een conclusie. Pesterij Joegoslavië Boekenmuseum Oud-St.Philip slander maakt kerkhistorische reis door Nieuwe Wereld Van de Amish in Pennsylvania naar Grand Rapids is een heel eind, maar Zeeuwen hebben we niet ontmoet. Wel veel dode herten. Die worden niet opgeruimd, omdat de natuur zijn werk wel doet. Ook in Amerika, waar echt niemand hard rijdt. We passeren Harrisburg en Toledo. Vlak voor Chicago buigen we naar het noorden, waar Grand Rapids wacht. Daarover gaat het nu even. Witjes directeur Oosterscheldeschool in Scherpenisse Ongure types Neerlands stam Ouderling Van der Male Afkickcentrum RECREATIE B.V. Voor caravans, campers en kampeerartikelen. Je kunt er niet omheen! Dealer Cavalair en Compass Pentara BEREGOEDE KWALITEIT BEREGROTE KEUS BERESTERKE PRIJZEN Aan de vestiging Sint-Maartensdijk van het Scheldecollege zijn de vol gende leerlingen geslaagd voor het vbo-examen. BOUWTECHNIEK: Tholen: Ton Bakker, Steven van Dijke, Ronnie Korsman en Stephan Maas. Oud-Vossemeer: Dennis Vroegop. Sint-Annaland: Jaco Hage, Michel Mosselman, Jos Ridderhof en Siem Vroegop. Sint-Maartensdijk: Marinus Bazen, Stephanie Koopman, Sander Pieters, Siegrid Rinses, Michel Soomers en Matthijs Steenpoorte. Scherpenisse: Willem Hans Beens, Danny Bijl en Maarten Joppe. Poortvliet: Marcel Goudzwaard en Niels Lisseveld. Rilland: Rachid Aarabe. MOTORVOERTUIGENTECH NIEK: Tholen: Wilco Heijmans, Gerbrand Kousemaker en Branko Telderman. Sint-Annaland: Levi van der Horst. Sint-Maartensdijk: Dennie Klaas- se, Johan Oostdijk, Peter Sakko en Alexander Stoutjesdijk. Scherpenisse: Pieter van Beusi- chem en John Wessels. Poortvliet: Ronald Tichem. MECHANISCHE TECHNIEK: Tholen: Simon de Graaff. Sint-Annaland: Angelique Goede- gebuure en Bram den Haan. Sint-Maartensdijk: Tim Clijsters, Johnny Potappel en Jean Vermeu len. Scherpenisse: Arnold Jasperse en Patrick Poot. Poortvliet: Kees Bolier en André Scherpenisse. VERZORGING: Tholen: Ronald van den Houten. Oud-Vossemeer: Janneke Fase, Monique Hommel en Esther Paape. Sint-Annaland: Sandy van Poort vliet. Stavenisse: Annepien Potappel en Ilonka van Vossen. Sint-Maartensdijk: Chantal den Engelsman, Carmen van den Hoek en Annelies Rombouts. Scherpenisse: Heidi Geuze. Poortvliet: Lisette van den Bogerd, Debbie de Groen, Tonja Nortier en Davinia Schultz. Bergen op Zoom: Cirdy de Jong. Aan het Mollerlyceum te Bergen op Zoom zijn de volgende leerlingen geslaagd. GYMNASIUM: Tholen: Robert Moerland. ATHENEUM: Tholen: Ireen van Dijke, Edwin Prins en Danielle Schenkhuysen. Oud-Vossemeer: Ellen Boonman en Chantal Timmermans. HAVO: Tholen: Christian Binkhorst en Marisca Boer. Stavenisse: David Nieuwenhuize. Scherpenisse: Danny Piasmans. Sint-Philipsland: Anthonie Ver wijs. MAVO: Tholen: Bianca Bijl, Stefan Porreij en Saskia Schellingen Oud-Vossemeer: Jon van Vossen. Poortvliet: Benjamin Schippers. Aan de afdeling VBO in STEEN BERGEN slaagden de volgende leerlingen. Tholen: Martijn Hoven (installatie techniek). Oud-Vossemeer: Jeffrey Geuze (mechanische techniek). Sint-Maartensdijk: Esther Vree zen (mode en kleding). Sint-Philipsland: Jonny Herman- sen (bouwtechniek differentiatie timmeren). Aan het gymnasium juvenaat H. Hart te Bergen op Zoom slaagden Martijn Schellinger uit Tholen; Ing- mar Box uit Oud-Vossemeer; Dominique Goedegebuure en Kim de Rijke uit Sint-Annaland. Aan het agrarisch opleidingscen trum West-Brabant te Steenbergen zijn alle leerlingen geslaagd. Onder hen: Tholen: Aad Geluk en Marielle Gerritsen. Oud-Vossemeer: Roan Sloos. Sint-Maartensdijk: Antoine Smits en Remco de Viet. Scherpenisse: Guido Kuipers en Nienke Wedzinga. Aan het reformatorische Calvijncol- Iege in Tholen (de vroegere chr. mavo) slaagden 34 van de 40 eind examenkandidaten voor het mavo diploma, een geslaagdenpercentage van 85%. De leerlingen komen alle maal van het eiland Tholen, maar namen wil de centrale directie in Goes nog niet vrijgeven. Dat wil men pas doen wanneer 26 juni de herexamens achter de rug zijn. Nico Hol uit Oud-Vossemeer is aan het grafisch lyceum te Rotterdam geslaagd voor het examen staf en kader grafische sector. GYMNASIUM: Tholen: Sylvia van Beek, Sofie Joosse en Carla van Tienen. ATHENEUM: Tholen: Erik de Klerck, Marjolein Taalman en Menno Vroom. St. Annaland: Jacomina Bazen. St. Maartensdijk: Miranda op den Brouw, Niels van de Griek, Audry Stoutjesdijk en Mariska Vermaas. HAVO: Tholen: Tanja van Dongen, Jeroen Robbe, Johny Smeets en Nathalie Verlaar. Oud-Vossemeer: Marja Stols. St. Annaland: Janine Pleune. Poortvliet: Alex Tichem en Saskia van Vooren. St. Philipsland: I^enny Verstrate. Anna Jacobapolder: Randy Bak ker en Marianne de Jager. MAVO: Tholen: Willemieke van Dijke, Wil- ma Geuze, Evelien de Klerck, Sand ra Marinus, Anke van Nieuwenhuij- zen, Cynthia Pilaszek, Nico Rijn berg, Mary-Jane Snijders en Joyce de Vos. Oud-Vossemeer: Pascal Zwegers. St. Annaland: Marco Hage, Els Kuzee, Erik Leemreijze en Hans van den Ouden. Stavenisse: Petra Klippel. St. Maartensdijk: Cindy van Haaf- ten en Petra van der Jagt. Scherpenisse: Anita Priem en Rian- ne Tichem. St. Philipsland: Jacqueline den Braber. HAVO: Oud-Vossemeer: Janneke Rogge band. St. Philipsland: Mariët Kempe- neers, Nanda de Ruyter en Simone Verhage. MAVO: Oud-Vossemeer: Arjen Verkam man. St. Philipsland: Harm-Jan van Dij ke, Miriam Kosten, Judith Mol, Roland v.d. Velde en Prim Verwijs. VBO: Tholen: Anke van Eenennaam. Oud-Vossemeer: Laurien Droogers. St. Philipsland: Aline Steyn. De collecte voor het nationaal epi lepsiefonds heeft in Oud-Vossemeer 1002,35 opgebracht. In Sint- Annaland haalden de collectanten 1255,90 op en in Stavenisse lever de de collecte 586,70 op. In Tho len deed men in totaal 3056,20 in de bus en dat is 51,35 meer dan vorig jaar. Gevers en collectanten hartelijk bedankt. In Sint-Philipsland en Anna Jacoba polder gaf men ƒ1273,25 voor het epilepsiefonds. Vanaf maart hebben 57 kinderen zes B-boeken of zes C-boeken gelezen. Samen met de andere kinderjuryle den hebben ze deze vervolgens besproken en erover gebakkeleid. Tenslotte werd er een top 6 samen gesteld. De resultaten van de diverse jury's waren zeer uiteenlopend. Wat de ene jury het allerbeste boek vond, bestempelde de andere als het meest vervelende. Maar na middeling van uitslagen werd er toch een eilandelijke top 6 samengesteld. Voor B-jury ziet die er als volgt uit: 1 Treiterkoppen' van Mieke van Hooft; 2 'Sneeuwvogel' van Sue Welford; 3 'Mussemelk en duivelsdrek' van Ghazi Abdel- Qadir; 4 'Musje' van Arno Bohlmeij- er; 5 'Rare vogels' van Rindert Kromhout; 6 'Als het geluk komt, moetje er een stoel voor klaarzetten' van Mirjam Pressler. Eén van de juryleden uit Sint-Maar tensdijk, Evelien Vermuë, geeft een omschrijving van het winnende boek: "Het gaat over Olaf Stans. Hij is pas verhuisd en ook op een nieu we school gekomen. Op die nieuwe school zit ook een pestkop, hij heet Derk en pest iedereen en dus ook Olaf omdat hij Stans heet en Derk maakt daar Stank van. Hij pest hem altijd. Ook op een keer pestten ze hem en toen sprong er een jongen op. Hij heet Jakko en die hielp hem altijd. Sindsdien zijn ze vrienden. Op een dag gingen ze naar het zwembad. Daar pakte Derk zijn kle ren af. Een paar dagen erna kwam Jakko op bezoek en zei: Nu pakken we hem terug, want ik heb een nep- geweer. Ze zijn bij het riviertje en daar staat Derk. Ze zeggen: Handen omhoog of ik schiet. Dan brengen ze hem naar de hut en laten ze Derk daar vastgebonden liggen. Als Olaf in bed ligt, denkt hij: Ik ben tever gegaan. Hij haalt Derk uit de hut en brengt hem naar huis en Jakko is hier erg boos over. De volgende morgen staat er op de schoolmuur geschreven: Olaf Stans Dood. Ieder een denkt dat Derk het heeft geschreven, maar Olaf niet. Olaf denkt dat Jakko het heeft gedaan. Hij gaat naar Jakko toe en vraagt waarom hij dat op de muur heeft geschreven. Jakko legt uit dat hij boos was omdat hij Derk uit de hut had gehaald. Dan worden ze alle maal weer vrienden." Bij de C-jury zag de uitslag er als- volgt uit: 1 Tuig' van Els de Groen; 2 'Kruis in de mist' van Rodney Ben nett; 3 'Florian Niemandsdochter' van Claire Hülsenbeck; 4 'Alles heeft een verhaal' van Geertje Gort; 5 'Een nieuwe wereld' van Gillian Cross; 6 'Spreek tot de aarde' van William Bell. Over de winnaar schrijft Willem Horst uit Sint-Anna land: "Tuig is een spannend boek en gaat over de oorlog in Bosnië. Het vertelt veel van wat daar echt gebeurt. Aida is een meisje uit het dorp Tuz in Bosnië. Ze wordt op een dag met alle Moslims uit haar dorp weggehaald door de Kroaten. Ze moest uitstappen om in een jeep te stappen en naar de commandant te gaan om hem als liefje te vermaken. Als ze half op weg zijn, zegt de bestuurder (die iemand van haar school is): Stap uit en vlucht! Het duurt even voordat alles tot haar doordringt. Dan stapt ze uit en maakt dat ze wegkomt. Na drie dagen doorstappen, komt ze bij een verlaten dorp met een appelboom. Er blijkt toch nog iemand te wonen: een vrouw die Antonia heet. Ze krijgt hulp van de blauwhelmen. Op de Gora (een berg vlakbij) wonen haar neef Josip, zijn vriend Haris, Mila en haar vriend Ramiz. Ramiz' droom was gitarist te worden, maar de Cetniks hebben twee vingers van hem afgesneden. Aida komt ook op de Gora terecht. Als het winter wordt en ze besluiten weg te gaan, overlijdt Antonia. Als ze haar begra ven hebben, besluiten Josip en Haris voor de laatste keer te gaan kijken in haar huis. Dan komen de Cetniks. Ramiz wil hen waarschuwen, maar ze worden alledrie gevangen geno men en naar een kamp gebracht. Ramiz leidt de aandacht af met een geweer zodat Josip en Haris kunnen ontsnappen, maar hij wordt zelf ver moord door zo'n 120 Cetniks. Intus sen hebben Aida en Mila een lift van de blauwhelmen gekregen naar Split. Later komen Josip en Haris ook daarnaartoe en komen ze weer bij elkaar. Ter afsluiting van de kinderjury, brachten de kinderen een bezoek aan het boekenmuseum in Den Haag. Met de bus vertrok men naar de hofstad. "Na lange tijd kwamen we in Den Haag aan", vertelt Anne- loes Oudesluijs uit Sint-Maartens dijk. "Eerst langs een groot grasveld, het Malieveld. Daarna kwamen we langs het Binnenhof, dat is het gebouw waar de ministers werken. Om tien uur waren we er, het boe kenmuseum." De kinderen kregen, gezeten op krukjes met letters, cij fers en leestekens erop, uitleg over het museum. Daarna volgde de rondleiding en leerden ze wat een kabinet (kamertje) en vitrine (tafel met een glazen deksel) was. Vervol gens moesten de deelnemers een speurtocht door het gebouw maken. "We moesten door allerlei verschil lende kamertjes lopen en elk kamer tje had een thema", vertelt Anneloes. "Vragen die we kregen waren bij voorbeeld: 'Hoe heet de poes van Janneke?' (uit Jip en Janneke) of 'Hoeveel schapen en geiten zijn er getekend op de oude schoolplaat aan de muur?' Na afloop hebben we een videoband bekeken van Klokhuis (kinderprogramma - red.). Die waren er ook geweest". Omstreeks zes uur waren de kinderen weer terug in Tholen. De juryleden kre gen allemaal een certificaat. Leny Verduit, Trees Schoonbeek, Marian de Keijzer en Jenny Dees gingen mee naar het museum als begelei ders. De kerkeraad van de Covell-Church. In het midden ouderling Van der Male. door J.M. Vermeulen Na enig zoeken komen we in de buurt van mijn achter-achterneef Kees Verwijs. Als we de Bryant Street indraaien waar hij woont, zien we een auto staan met daarop in fraaie letters 'The Drifting Dutch man', wat zoveel betekent als 'De zwalkende Hollander'. Dat moet Kees zijn, zeggen we. En jawel; zijn naam maakt hem openbaar. Casey (Amerikaans voor Kees) is voor veel St.Philipslanders geen onbe kende; er woont nog veel familie van hem. Kees kan uren over het dorp vertellen. En het klopt allemaal nog ook. Een zeer gastvrij onderko- men, heel wat gezelliger dan die luxe hotels. Het is of we elkaar al jaren kennen. We komen erachter dat onze grootouders (Johannes Verwijs en Kees Verwijs) toch wel nauw familie waren. Ook blijkt dat Kees tot 1950 gewerkt heeft op drukkerij De Groen in Den Haag. Dit was het bedrijf waar mijn vrouw opgroeide. Kees vertrok naar Ame rika toen mijn vrouw geboren werd. In Grand Rapids ontmoeten we natuurlijk ook zijn zuster Riet en trouwens de hele Verwijzen familie. Treffende gelijkenissen overigens met de Zeeuwse tak. Op een uitge strekt kerkhof staat een grote steen, met daarop de naam Verwijs. Er Dhr. H.C.J. Witjes uit Bergen op Zoom is benoemd tot waarnemend schoolleider op de Oosterschelde school in Scherpenisse. Hij komt in de plaats van I.C. Moerland, die wethouder bij de gemeente Tholen is geworden, maar formeel met bui tengewoon verlof is. Vandaar dat Witjes waarnemend schoolleider wordt. Hij is nu nog werkzaam op de Luyster in St. Philipsland. In de daar komende vacature is nog niet voor zien. Wel hebben b. en w. dhr. M.J. Verbrugge uit St. Annaland benoemd tot leerkracht op de Luys ter. Hij vervangt de dames Mol en Punt, die na hun zwangerschapsver lof met ouderschapsverlof zijn gegaan. Als extra leerkracht op Die Heene- trechtschool in Oud-Vossemeer is mevr. A.W. op den Brouw uit Oud- Vossemeer benoemd. B. en w. hebben ook gebruik gemaakt van de mogelijkheden om op openbare basisscholen boven de 185 leerlingen onderwijsassistenten te benoemen. Hiervoor stelt het rijk extra uren, dus meer geld beschik baar. Op ter Tolne in Tholen gaat mevr. H.E. Flikweert uit Scherpe nisse aan de slag, op de Rieburch in St. Maartensdijk mevr. M.M.J.P. Uijtdewilligen- Michielsen uit St. Maartensdijk en op De Casembrootschool in St. Annaland mevr. P.C. de Witte uit St. Annaland. omheen liggen kleinere stenen met de namen van de familieleden die er begraven liggen. Ook dat tref jè aan in Amerika. Grand Rapids is een stad, die ons veel te zeggen heeft. Een stad van een paar honderdduizend inwoners en ruim 70 procent daarvan bestaat uit mensen van Nederlandse afkomst. Maar we hadden ons er toch een verkeerde voorstelling van gemaakt. Vanwege de vele kerken wordt het weieens een 'Jeruzalem' genoemd. Ook is het een plaats van theologische twisten. Predikanten worden afgezet om nuances die het ongeoefend oog ontgaan. In de stad is ook veel criminaliteit. Als we in het centrum wat (te) lang voor een stoplicht staan, drukt Kees de cen trale deurvergrendeling in van zijn luxe slee, omdat een aantal ongure types wat snel op ons afkomt. We horen dat er wekelijks moorden plaatsvinden. Ook jeugdbendes tie ren welig. Om daarin te worden toe gelaten, moet een examen worden afgelegd. Wat dit inhoudt? Iemand doodschieten. Te erg voor woorden. De grote woningen uit de jaren vijf tig zijn in appartementen gehakt. Op warme avonden hangen de bewo ners, die meestal afkomstig zijn uit de zuidelijke staten, doelloos rond op de balkons ervoor. Uit verveling gaan ze mensen lastig vallen. Voor vijfentwintig dollar koop je een revolver op straat. Maar er zijn ook fantastische wijken in de stad. Alles even luxe, groot en mooi. Casey woont in Wyoming, een stadje even ten zuiden van Grand Rapids. Even later zitten we aan de koffie bij Cornelius Lambregtse, de bekende schrijver van 'In Zijn arm de lamme ren'. Hij woont in een bejaardendorp in de regio. Zijn schoonvader was ds. Wielhouwer, van wie we een aantal foto's meekrijgen. Natuurlijk praten we na een poosje plat Zeeuws, want hij komt uit Rilland. Kees Lambregtse moet af en toe even nadenken, omdat het al zo lang geleden is. Hij zegt dat er weer een boek van hem op stapel staat. Zijn derde. Of ik dat al mag verklappen weet ik niet, maar goed, het zij zo. U moet .van Kees de groeten hebben. Zeeuws praten doen we ook bij een zoon van ds. Lamain. Ook de hoog bejaarde weduwe van de beminde predikant is bij ons bezoek aanwe zig. We passeren het grote kerkge bouw dat ds. Lamain op 9 mei 1951 in gebruik nam. Toen werd eigenlijk al afgeraden de kerk zo kort bij het centrum te bouwen. Nu heeft men er echt spijt van. Je kunt er zonder bewaking geen dienst meer houden. Een speciale ploeg houdt de wacht op het grote parkeerterrein. De man nen volgen de kerkdienst die binnen wordt gehouden via een zendertje. Ook de grote huizen waarin ds. Lamain woonde, staan er nog. Thans gaat er dr. Beeke voor, ook een man van Nederlandse afkomst. Zijn groep heet nu Heritage Nether lands Reformed Congregation. We snuffelen in Grand Rapids in twee grote boekwinkels: Eerdmans en Kregel. Eerdmans is*een winkel zonder ramen en Kregel heeft die ramen dichtgespijkerd om inbrekers op een afstand te houden. Ik koop er een Psalter, om eens rustig te kun nen naspelen wat we 's zondags in sneltreinvaart zingen. We ontmoe ten ook een jonge Kersten en een jonge Denzei en ga zo maar door. Alle man van Neerlands stam. We staan voor schoenenmagazijn Mier as, voor de winkel van bakker Van Raalte, voor de garages van trans portonderneming Elenbaas. Het is allemaal Nederland wat de klok slaat. Op zondag verblijven we bij Kees' zuster Riet, die zo heerlijk en uitge breid kan koken. Die dag zijn we in de Covcll Church. Die werd destijds gesticht door de oude ds. Wielhou wer. Later sprak hier ds. Denzel. Toen was de gemeente zelfstandig. Kort geleden sloot ze zich aan bij de Gereformeerde Gemeenten. Een tweede gemeente van dit kerkver band werd onlangs gevormd, toen een aantal kerkgangers van ds. Bee ke opstapte. Deze gemeente staat aan de Beckwith Avenue. Dit waren dus vroeger kerkgangers van ds. Lamain, die zich niet konden vinden in leer en/of levenswandel van Bee ke. Maar op een zondagavond zijn we op de Covell Avenue, waar een Engelse preek gelezen wordt van ds. Lamain. Als we de ouderling de hand schudden, stelt hij zich voor als Van der Male. Dat klinkt bekend. Als ik zeg dat er in St.Philipsland ook mensen Van der Male heten, zegt hij dat hij er ook vandaan komt. Of zijn vader misschien, of zijn grootvader. Het fijne weet ik er niet van,'want aan een uitvoerig gesprek komen we niet toe. Toch leuk u de groeten te mogen doen van onze Fluplandse vriend, die zo mooi kan lezen. Een paar dagen later gaan we vijftig mijl noordwaarts naar Free- mont, op zoek naar de plaats waar Adriaan van Dijke, de zoon van Pie ter van Dijke, voor het eerst preekte. Zo'n twintig kilometer boven Grand Rapids komen we eerst langs Roek- ford. Daar woont Jacob de Bruine op zijn landerijen. Als ik het goed gehoord heb, komt hij uit Sint- Annaland en is hij rond 1950 ver trokken. In Grand Rapids werd hij aannemer. We ontmoeten hem met vrouw, kinderen en kleinkinderen. Hij woont in één van de mooiste en vooral ook grootste huizen die ik daar zag. Zijn kinderen spreken nog een beetje Nederlands, maar een kleindochter van hem al geen woord meer. Zo gaat dat met emigrantenfa milies. De Bruine was ouderling bij ds. Lamain en begon na diens over lijden een vrije gemeente. Hij preekt in zijn eigen kerkje, dat hij bouwde op een puntje van zijn landgoed. Een enkele maal krijgt hij hulp van ds. Klok uit Kinderdijk. Een bijzon der gezellige ontmoeting en natuur lijk de hartelijke groeten aan het oude vaderland en vooral aan 'Setal- land'. Als we in Freemont zijn, is het ook allemaal Holland wat de klok slaat. Maar de naam van ds. Adriaan van Dijke kent niemand meer. Ook de oude Townhall. waar hij zijn eerste preek uitsprak, is al lang afgebro ken. Onze moeite is voor niets geweest. Wel vinden we een paar dagen later in Kalamazoo zijn graf. Ook dat van ds. Van Adrichem ligt er in de buurt, op de oude begraaf plaats. We komen er na een tocht over kapotgereden asfalt en verval len industrieterreinen. Een goede vriend uit Kalamazoo is zo vriende lijk met ons mee te rijden en als gids te dienen. Ds. Van Dijkes kerkge bouw is nu een afkickcentrum voor drugsverslaafden. Zijn graf is er nog. Ons treft ook de naam van zijn vrouw: Laurina Kunst uit Sint-Phi lipsland. In het Engels staat er: Lor raine. Ds. Van Dijke overleed in Kalamazoo in 1936, zijn vrouw in 1950. Hij had gewenst bij zijn vader in Sint-Philipsland begraven te mogen worden. Maar dat was onmo gelijk. In kleine letters staat op zijn grafsteen het grafdichtje van zijn vader. We lezen in het Nederlands: 'Hier rust een zeldzaam Godsgezant, geheel en steeds een predikant, 't apostelschap was in zijn wezen, en zijn bedrijf in kracht te lezen'. Strak waait de wind over deze verla ten dodenakker. Maar boven dit ver re graf glanst het eeuwigheidslicht, waarvan het gedichtje gewaagt. Nog zijn ze niet vergeten, deze twee beminde Fluplanders, die in het ver re Amerika, duizenden kilometers van hun geboortegrond, ter ruste werden gelegd, (wordt vervolgd). Lancasterstraat 1 4651 SR Steenbergen Tel.: 0167-567805 Fax: 0167-561563 Met bestedings-systeem van Konijnenburgweg 10 Bergen op Zoom telefoon 0164-245456 Op maandag gesloten, vrijdags koopavond

Krantenbank Zeeland

Eendrachtbode /Mededeelingenblad voor het eiland Tholen | 1996 | | pagina 17