'Groenten kun je gewoon eten' 'Na twee seconden het al op' gaf ik Anthoniusschool kan 33 mille van gemeente vorderen Pijlstaartrog in eerste visseizoen Gelukwens is verlaat Zomermarkt in Poortvliet Ouderenpartij wil zetel in raad Tholen Opruimen asbest brand St.Maartensdijk kost twee dagen Monument watersnood in St.Philipsland ^<2fcn ft Donderdag 18 augustus 1994 50e jaargang no. 40 De buren van het uienverwerkingsbedrijf Dacomex ig Sint-Maartensdijk, waar dinsdagnacht een koelhui? afbrandde, kregen donderdag een vreemd schouwspel te zien. Mannen in witte pakken en met stofmaskers lagen of zaten op de grond. Hat bedrijf CSU uit Utrecht was bezig met het opruimen van de asbestresten die bij de brand vrij waren gekomen. Te laat St.Annalandse wint vijf mille in tv-spelletje Een geintje, dacht ze toen ze zich anderhalf jaar geleden aanmeldde. Maar vrijdag won Jolanda Bazen uit Sint Annaland voor 5080 gulden aan prijzen in het televisie spelletje 'Rad van fortuin'. Op 20 en 21 september zendt RTL4 de opnamen uit. Nat houden Regels Geen gevaar Provincie en gemeente in ongelijk gesteld De rijksbijdrage voor uitbreiding van de Sint Anthonius school moet in zijn geheel aan het bestuur van de Vosse- meerse basisschool worden uitbetaald. Dat heeft de Raad van State bepaald. De gemeente Tholen besteedde vijf jaar geleden 33.000 van de ruim 230.000 gulden elders en werd daarin gesteund door gedeputeerde staten van Zeeland. Het schoolbestuur ging in beroep, en met suc ces. Eigen middelen Eendrachtbode, de Thoolse Courant Postbus 5 4697 ZG SintAnnaland Telefoon 01665-2752 b.g.g. 3474 Telefax 01665-3318 Het enige nieuwsblad voor de streek Tholen en Sint Philipsland waarin opgenomen de Thoolse Courant en het Advertentieblad. Verschijnt donderdag. Postrekening 12 44 07 Bankrekening 30 30 05 556 Abonnement 24,25 per halfjaar. Per jaar 44,35, per post 56,75 per jaar. Losse nummers 1,70. Opgave advertenties voor dinsdag 16.00 uur. Advertentieprijs 0,43 plus btw per mm. Spierinkjes t/m 20 woorden 9,- contant. Exclusief btw op rekening 10,-. Aangesloten bij de Zeeland Combinatie. Hoofdredacteur W. Heijboer. Als het lukt om een plaatselijke afdeling van de grond te krijgen, doet het Algemeen Ouderenverbond (AOV) in november mee aan de gemeenteraadsverkiezingen. Dat zegt mevrouw M.H. Schot-de Hoog uit Tholen, die op verzoek van het AOV-Zeeland aan een afdeling voor Tholen en Sint-Philipsland werkt. Ze heeft inmiddels zeven van de tien benodigde leden gevonden. "Er zal dan ook zeker een oprichtingsverga dering komen." Naar verwachting kan deze volgende week plaatsvin den. Mevrouw Schot vindt dat een afde ling Tholen de vinger aan de pols kan houden als het gaat om het in stand houden van plaatselijke voor zieningen voor ouderen. "En lande lijk is het hartstikke nodig dat er iets gebeurt. Als je ziet dat het nieuwe kabinet de aow toch weer wil bevriezen. Ze zien kennelijk nog steeds niet in dat de aow een pen sioen is en géén uitkering. En het voorstel om ouderen aow-premie te laten betalen over hun aanvullend pensioen is natuurlijk helemaal van de gekke." Ze hoopt dat de ouderen op Tholen en Sint-Philipsland het belang inzien van een vertegen woordiger in de gemeenteraad. "Geïnteresseerden in het AOV kun nen met mij contact opnemen." De 54-jarige Thoolse is bereid om, als er geen andere geschikte kandi daten zouden zijn, een eventuele raadszetel voor het AOV te gaan bezetten. "Ik sta weliswaar niet te springen, maar ik ben tenslotte nog een van de jeugdige ouderen." Bij de verkiezingen voor de Tweede Kamer, in mei, behaalde het AOV op Tholen 232 stemmen en op Sint- Philipsland 23. De andere ouderen partij, de Unie 55+, kreeg respectie velijk 37 en 2 stemmen. Zaterdag van twee tot negen uur organiseert de middenstandsvereni ging van Poortvliet weer de zomer markt. Op de Markt, in de Lange- straat en de Molenstraat zullen een veertigtal kramen opgesteld staan. Middenstanders bieden er hun koop waar aan. Verenigingen proberen de kas te spekken door middel van attracties als rad van avontuur en schiettent. De jeugd kan zich verma ken op het springkussen of in de klimwand, terwijl voor 't Ouwe Raed'uus ruimte is voor een kinder braderie. 's Avonds zal een muziek korps voor de muzikale klanken zor gen. Maanmannetjes' E. Stolk uit Hellevoetsluis (links) en R. van Unen uit Rotterdam maken de tuin van de familie Quaak asbestvrij. De brand die in de nacht van dins dag op woensdag het gebouw van de coöperatieve koelhuisvereniging in as legde, had nog een staartje. De dakplaten van het pand waren van asbestcement gemaakt. Door de hit te knapten ze en de forse wind ver spreidde de deeltjes over de tuinen en huizen vóór het koelhuis aan de Provincialeweg. De verzekering van Dacomex gaf het bedrijf CSU opdracht de rommel op te ruimen. Mevr. A. Quaak werd wakker van het knappen van de asbestplaten. "Ik hoorde harde klappen", vertelt ze. "In februari ben ik naar Aalsmeer geweest om een voorronde te spe len, maar daarna hoorde ik niets meer", vertelt de Sint-Annalandse. De kandidaten moesten vijftien raadsels oplossen en daama werd gekeken hoe hun gedrag voor de camera was. Van de 100 zouden er 15 tot 20 overblijven. Uiteindelijk ontving Jolanda bericht dat ze gese lecteerd was. Eigenlijk zouden de opnamen op 5 juli plaatsvinden, maar dat werd uitgesteld door het vertrek van Leontien, de assistente van presentator Hans van der Togt. "Om een opvolger te vinden, komen er dertien uitzendingen met 'proef- Leontiens"1, zegt Jolanda. Omdat nogal wat mensen meewil- den om haar te ondersteunen, besloot de Sint-Annalandse een bus te huren. Familieleden, vrienden en mensen van gymvereniging WIK - waar Jolanda leidster is - reden mee naar Aalsmeer. "Ze hebben een geweldig leuke dag gehad en mij bovendien goed gesteund." In de studio zag Jolanda ondermeer René Fröger en de volledige 'crew' van Vrouwenvleugel. Ze had vijf stel kleren meegenomen, waaruit een adviseuse een keuze maakte. "Het moest natuurlijk bij het jasje van Hans van der Togt passen." Tijdens de opnamen ging het er ont spannen aan toe, met een geintje tus sendoor. Er werden vijf afleveringen op één dag opgenomen: twee voor en drie na de middag. Jolanda was pas in de voorlaatste aan de beurt. "De hele dag was ik zenuwachtig, maar toen ik er eenmaal stond was het over", vertelt ze. "Ik was echt geconcentreerd aan het puzzelen en vergat alles om me heen." Jolanda - die in het midden stond - won alle drie de ronden. "Mede doordat de twee andere kandidaten last bleven houden van zenuwen." In de finale moest ze een woord van twaalf let ters raden uit de categorie biologie. "Ik had maar drie letters: twee keer de n en een e. Dus na twee seconden gaf ik het al op. Het woord was citroenplant." De keuken ging aan Jolandas neus voorbij, maar ze mocht de volgende dag terugkomen. Die volgende dag was een half uur later, de vijfde opname van de dag. De Sint-Anna landse was als derde aan de beurt. "Ik wist de woorden wel, maar dege ne die vóór me was, raadde ze ook steeds. Ook draaide ik nog een keer bankroet, en uiteindelijk had ik hele maal niets." Gezien haar succes van de eerdere ronde vond Jolanda dat niet echt erg. Ze vond het een belevenis op zich om mee te doen. De terugreis in de bus was gezellig, maar duurde 31/2 uur doordat ze in een file terecht kwamen. De gewonnen prijzen krijgt Jolanda binnen drie maanden in huis. "Toen ik buiten keek, was alles oranje, één vuurzee. Toen heb ik snel mijn ouders wakker gemaakt." Mevr. Quaak beheerde het huis van de buren, de familie Dietvorst, die op vakantie waren. "Ik heb zelf geen telefoon, dus ben ik naar de buren gerend om daar te bellen. Ik moest door een enorme vonkenregen. Maar als je nou zegt: Was je niet bang? Nee, dat heb je niet in de gaten. Als nou het huis al in brand staat, dan is het wat anders, maar nu konden we nog gewoon door de voordeur weg." De familie Quaak heeft aan het avontuur roet- en rookschade over gehouden en ook de verflaag aan de achterkant van het huis is door de hitte aangetast. "We zullen veel moeten gaan schoonmaken, maar daar hebben we gelukkig nooit tegenop gezien. Het huis moet ook schoon worden gespoten van al het roet. Dat is via de verzekering gere geld." Richting de brandweer heeft de Sint-Maartensdijkse wel een kri tische opmerking: "Ze hebben uit stekend werk gedaan en het huis is gered, maar ze waren wel veel te laat. Er was net voor half drie al gebeld en pas om drie uur stonden de eerste stralen op het huis. Maar gelukkig zijn we er doorheen geko men. Laten we het maar van de zon nige kant bekijken. De Bijenkorf (het huis van de familie Quaak - red.) is behouden." Centraal brandweercommandant L.T. Steenpoorte uit Sint-Maartens dijk vindt niet dat de Smurdiekse brandweer te laat was. "Om half drie kregen wij de melding binnen. Natuurlijk kost het wat tijd om ter plaatse te komen, maar dat er zelfs al om kwart over twee gebeld zou zijn, is niet waar." Een andere buurtbewoner is L.B. Janssen. Hij werd om half drie wak ker gemaakt door zijn vrouw, die het lawaai van de knappende dakbedek king van de loods had gehoord. "Eerst keken we aan de voorkant naar buiten. Daar zagen we allemaal rook en toen keken we natuurlijk naar achteren. Ik belde meteen 06- 11maar daar kreeg ik te horen dat dit al gebeurd was", vertelt Janssen. "Mijn zoon is toen op het dak geklommen en heeft de tegenwoor digheid van geest gehad om ondanks de vonkenregen het dak van de schuur nat te houden. Toen de brandweer arriveerde en de kra nen opendraaide, verdween bij ons het water uit de tuinslang." Dat overkwam ook M.E.W.G. van Meel die aan de Wouthoekweg woont. "Ik werd om kwart over twee wakker en heb gelijk met de tuin slang mijn schuur nat gehouden. Maar toen de brandweer ging spui ten, was het natuurlijk afgelopen." Donderdagmorgen waren twaalf medewerkers van CSU, gespeciali seerd in het opruimen van asbest, aan het werk in de omgeving van het koelhuis. Voorovergebogen, zittend en soms zelfs liggend, waren ze op zoek naar stukjes asbest. Ook de tuin van mevr. Quaak werd grondig nagekeken. Een tijdrovend karwei. Toch zijn er enkele zakken vol weg gedragen. Volgens A. Verheijen van CSU was de asbest op het koelhuisdak van de minst gevaarlijke soort. "De platen zijn ook van asbestcement. De grondstof asbest wordt gedolven in onder andere Rusland, Malta en Ita lië. In dit soort dakbedekking zit maar zo'n 5 tot 15 procent asbest. Als het Eterniet-platen zijn, komt de grondstof bijna zeker uit Canada." Verheijen is 'deskundig toezicht houder asbestsloop', een door de overheid bedachte functie die een speciale opleiding vergt. "Ik ben eigenlijk een verlengstuk van de arbeidsinspectie. Omdat die niet alle asbestklussen in Nederland zelf kan controleren, doen deskundigen bin nen het bedrijf dat. Ik houd onder meer toezich op het verloop van de opruiming en de naleving van de regels", legt Verheijen uit. En die regels zijn streng. "Het personeel mag maar twee uur werken in het synthetische pak met het stofmas- ker. Daama moeten ze verplicht een uur pauzeren. Eerst moeten ze dou chen in een speciale mobiele cabine en dan gaan ze naar de kantine. Op die manier zijn we er zeker van dat ze zo min mogelijk vezels meene men. Het pak wordt na die twee uur gebruik weggegooid." "Eigenlijk is asbest niet zo gevaar lijk", zegt Verheijen. "Het is een milieuvriendelijk produkt en we brengen de resten dan ook gewoon naar de stortplaats. De vezels zijn alleen schadelijk bij inademing. Daarom moeten ook de kleine stuk jes worden opgeruimd. De medici zijn het er nog niet over eens of de vezels ook kwaad kunnen als ze ingeslikt worden. Maar de groenten in de tuintjes hier kunnen, als ze goed worden afgespoeld, gewoon worden geconsumeerd." Wat de deskundigen ook beweren, de buurtbewoners hebben zo hun twijfels. "Ik weet het niet. Ze zeggen wel datje het gewoon nog kunt eten, maar wat als ik over een aantal jaren kanker krijg? Dan zeggen ze toch: 'Je hebt er zelf van gegeten.' Ik weet niet wat ik ermee aan moet", zegt Van Meel. Mevr. Quaak weet het wel: "Daar is niets meer van te eten. Dat risico loop ik niet. Bovendien heeft het meeste ook van de hitte geleden en is toch al niet meer bruikbaar." Van de volkstuintjes van W. van Zetten, J. van den Hoek en M.L. Poot is nauwelijks iets onbe schadigd gebleven. Vooral het gebied vlak voor het koelhuis heeft de volle laag van het vuur gekregen en is verbrand. "Nee, daar eet ik niet meer van", zegt Poot. "Het is erg jammer, want er zit toch best veel tijd in. Een heel jaar werk voor niets. Maar ja, het is gebeurd. Niets aan te doen." De resten van het verbrande koel huis blijven voorlopig nog liggen. Ook hier ligt asbest. Het is nog niet duidelijk wie dat op moet gaan rui men. "Verschillende bedrijven heb ben een offerte uitgebracht", zegt Verheijen. "Normaal moeten we ook een werkplan indienen bij de arbeidsinspectie. Maar het schoon maken van de tuinen kon natuurlijk niet wachten. Dat moest meteen gebeuren. Hoe het verder gaat, weet ik nog niet." Voor het opruimen van het asbest rond de woonhuizen waren twee dagen nodig. Vrijdag middag was alles weer schoon. Alleen aan loonkosten kost een der gelijke operatie al duizenden gul dens per dag. "Geen goede ontwikkeling", reageert wethouder J. Versluys op de uitspraak. "We zullen ons voorde toekomst moeten beraden. Want als je meevallers niet mag reserveren, vraag ik me af of je nog wel de tegenvallers moet betalen." Volgens de wethouder komt het veel vaker voor dat het normbedrag voor ver bouwing van scholen ontoereikend is, dan dat er geld overschiet. "Als het zo is dat je dit geld naar de scho len moet doorsluizen, ook al hebben die het niet nodig, dan heb je als gemeente helemaal geen kans meer om te schuiven in gevallen dat het duurder uitvalt." Burgemeester en wethouders heb ben zich nog niet over de uitspraak gebogen. "Maar het zou weieens kunnen dat het bijzonder onderwijs in de toekomst slechter af is door deze uitspraak", zegt Versluys. "In een eerste opwelling zeg ik dat er voortaan over nadelen niet meer te praten valt." Vice-voorzitter A.J. Hommel van de stichting Katholiek onderwijs Oud- Vossemeer is blij verrast met de voor hem gunstige uitspraak. Hij was er nog niet van op de hoogte. Om de kleuters onder één dak te brengen is de Sint Anthoniusschool in 1989 uitgebreid. Het rijk stelde 230.000 gulden beschikbaar voor 105 m2. Maar er werd slechts 50 m2 bijgebouwd, waarop de gemeente zo'n twee ton uitkeerde. Het school bestuur wilde wel groter bouwen, maar de gemeente schrapte in het plan. Daarop realiseerde het bestuur uit eigen middelen ondermeer een kamertje voor het geven van indivi dueel onderwijs. De jurist van de school betoogde in januari voor de Raad van State dat er 21.000 gulden uit eigen middelen in de uitbreiding is gestopt. De Raad heeft nu uitge sproken dat de gemeente niet kan tornen aan de wettelijk vastgestelde normbedragen voor huisvesting. Hoewel in de uitspraak niet staat de de gemeente de 33.000 gulden als nog aan het schoolbestuur moet betalen, zal het daar volgens Vers luys wel van komen. "De claim van de school ligt er nog steeds, dus het is reëel om te veronderstellen dat ze om uitbetaling van het bedrag zullen vragen." Het echtpaar Hage-Scherpenisse in De Schutse te Sint-Annaland kreeg via de post een verlate felicitatie voor zijn 65-jarig huwelijksjubi leum. Dat vierden ze namelijk twee jaar geleden. Fré Kodde uit Rotter dam stuurde hen een ansicht van de molen van Schiedam. "Die heeft vroeger nog in het Wegje gewoond, net als wij", vertelt mevrouw Hage over de afzender. De kaart, die 10 juli 1992 in Rotterdam is gestem peld, was geadresseerd: de Schutse, Sint-Annaland, Tole. Maar ze kwam nooit aan. Op de kaart staat verder een stempel in het Frans: retour inconnu. Dat wijst erop dat deze in het buitenland moet hebben gezeten. Vorige week arriveerde de ansicht alsnog op de juiste plek. Een onbe kende stak ze in een witte enveloppe en adresseerde die aan de familie Hage in de Schutse. Een afzender ontbrak op deze enveloppe, die op 10 augustus 1994 om acht uur 's avonds in Bergen op Zoom door PTT Post is afgestempeld. Na 25 maanden is de felicitatie van de oud- St.Annalander aan zijn vroegere buren dan toch op de plaats van bestemming gekomen. Vossemeerse familie Van de Hoven vertrekt naar Indonesië Lasser Kees Priem op karwei in oorlogsgebied Bosnië Minder publiek bij Normaal, maar net zo nat als vorig jaar Waterrecreanten bij Oesterdam ondervinden hinder van speedboten Friesland loopt uit voor Kameleon van Thoolse scouting Provincie wil geen snoeiafval gemeente op Tuttelhoekje Drinkwaterproject in Roemenië wordt vanuit de Schutse aangepakt Grote toeloop in Sint-Annaland door prima braderieweer Avondgebedje op kampeernacht zwembad De Spetter Rommelmarkt hervormde gemeente Oud-Vossemeer brengt bijna zes mille op Vanavond tegenstander WHS bekend in finale Eendrachtcup NAARMATE ONZE GEEST GROEIT WORDT DE WERELD VOOR ONS KLEINER Dit nummer bestaat uit 18 pagina's Als de gemeenteraad woensdag akkoord gaat, krijgt Sint-Philipsland een monument dat moet herinneren aan de slachtoffers van de water snood van 1953. In het talud van de Zuiddijk, tussen de molen en het praathuisje, wordt een granieten plaat op een paar sokkeltjes beves tigd. In de plaat worden enkele tek sten gegraveerd, en de namen van de negen inwoners die op 1 februari 1953 verdronken zijn. Het idee voor dit monument is door de heer J. Kempeneers bij het gemeentebestuur ingediend. Burge meester en wethouders schrijven de raad, dat 'met name voor de genera ties van na 1953 deze bange episode uit de geschiedenis van Sint-Philips land niet in het vergeetboek mag raken'. Het monument kost 3805,53 gulden. Johan van Zetten (links) en Jaco Bevelander met de pijlstaartrog die ze vingen. Voor de 14-jarige Jaco Bevelan der uit St. Maartensdijk is het zijn eerste visseizoen. Deze zomerva kantie kreeg hij een hengel en hij was bij wijze van spreken niet van de waterkant weg te slaan. Zelfs 's nachts was hij aan de dijk te vin den om op paling te vissen. Maar de vangst is slecht. Vier zeebaar zen vormden de vetste buit tot dinsdagavond toe, toen Jaco Beve lander 'in de hoek van Bram' bij de Noordpolder in St. Maartens dijk een pijlstaartrog van 1,2 kilo aan de haak sloeg. "Het was net of er een zeebaars trok of dat er twee botten aan hingen", vertelt de jon ge visser, die in het gezelschap was van een buurjongen, de 15-jarige Johan van Zetten, die hem de eer ste beginselen van de viskunst had bijgebracht. Samen hadden ze vier werphengels uitstaan, maar omdat er geen goede wind stond, was de vangst mager. De bijzon dere vangst maakte echter alles goed. De vissers verkeerden lang in onzekerheid wat ze aan de haak hadden geslagen omdat de vis zo lang onder water bleef. De rog is 32 cm breed en 46 cm lang, inclu sief de staart van 15 cm. Hij heeft grote vinnen. "Een eng beest", vinden de zussen van Jaco. Maar zijn vader, die vroeger zelf veel gevist heeft, is wel trots op de bij zondere vangst van zijn zoon. "En de pijlstaartolie helpt nog goed ook als je het in je rug hebt", weet Bevelander uit ervaring. Een record is de vangst van de jonge visser niet, zo meldt hengel sporthuis Peer de Koek uit Bergen op Zoom. De eveneens 14-jarige Eef Duin uit Halsteren ving half juli een pijlstaartrog van 2,6 kilo en 72 cm lang (inclusief staart) in de Oosterschelde.

Krantenbank Zeeland

Eendrachtbode /Mededeelingenblad voor het eiland Tholen | 1994 | | pagina 1