C. van den Hoek maakte zich
sterk voor wensen van personeel
Wachtmeester H. Pikstra
koos spanning en sensatie
Wachtmeester Voorwinden wil heel
graag het echte politiewerk doen
Zaterdag a.s.
open dag in
nieuw bureau
Rijksgebouwendienst neemt methode Thoolse agenten over
Kunstwerk
symboliseert
negen kernen
in werkgebied
Steeds meer zware criminaliteit op Tholen
School uit
Scherpenisse
krijgt oorkonde
St. Philpslandse politieman: reorganisatie slaat de plank mis
Donderdag 19 mei 1994
EENDRACHTBODE, DE THOOLSE COURANT
13
Na zo'n 18 jaar dienst in het Thoolse politiebureau te heb
ben gedaan, is burgerambtenaar C. van den Hoek uit Sta
venisse nu comptabele op het districtskantoor in Goes.
Daar houdt hij toezicht op de financiën van de politiebu
reaus in het Oosterscheldebekken. Van den Hoek bege
leidde de bouw van het nieuwe bureau aan de Simon
Lindhoutstraat in Tholen van het begin tot het einde. Hij
maakte zich sterk voor de wensen die de gebruikers van
het gebouw hadden. Over het algemeen is hij heel tevre
den, maar toch zweven er nog een paar wolkjes aan de
lucht.
Ideale plek
Landelijk succes
Reorganisatie
Foutjes
Krappe douches
De 25-jarige wachtmeester Hinny Pikstra uit Tholen besloot vijf jaar geleden politie
agent te worden om een wel heel bekende reden: autoriteit, spanning en sensatie. Dat
waren haar verwachtingen en die zijn ook uitgekomen. Sinds ruim drie jaar is ze ver
knocht aan het politiewerk op Tholen.
Graag aanrijdingen
Praten, geen geweld
Na enkele jaren als metaaldraaier te hebben gewerkt,
stapte Piet Voorwinden over naar de rijkspolitie. Vanaf de
opleidingsschool in Arnhem werd de Delftenaar twintig
jaar geleden in Sint-Philipsland geplaatst. De nu 43-jari-
ge wachtmeester I peinst er niet over om daar te vertrek
ken.' "Ik woon er erg naar mijn zin. Bovendien zou ik
beslist last met mijn gezin krijgen." Voor de reorganisatie
bij de politie heeft Voorwinden geen goed woord over.
Maar hij kan het echte politiewerk blijven doen en dat telt
voor hem het zwaarst.
Drempel
Belastingcenten
Gouden strepen
Administrateur Cor van den Hoek uit Stavenisse.
Van den Hoek ging na zijn opleiding
werken bij de inkoop van Jac Her
mans Bergen op Zoom. Die afdeling
was toen nog gevestigd in de hallen
van Schot Transport aan de Postweg
in Tholen. Toen de supermarkt ech
ter een nieuw inkoopkantoor in Gil-
zc-Rijcn bouwde, moest Van den
Hoek kiezen tussen verhuizen of op
en neer reizen zonder vergoeding.
"Ik ben een echte eilandbewoner en
zal Tholen nooit verlaten. Daarom
keek ik maar eens rond naar iets
anders. Ik solliciteerde zo links en
rechts en op een gegeven moment
kon ik op vier plaatsen aan de slag.
Toen kon dat nog, nu staan de men
sen in de rij vixir een baan", zegt
Van den Hoek. "Via een kennis
hoorde ik het gerucht dat er iemand
nodig was op het politiebureau. Ik
ben iemand die vaak kiest voor
zekerheid en ik dacht: het is over
heid, dus laat ik het maar proberen."
Van den Hoek kreeg een voorlopig
contract v<x>r een jaar en geen
garantie dat het verlengd zou wor
den. Commandant Van Zweden
haalde Van den Hoek echter over en
op 14 mei 1976 trad de Stavcnissc-
naar als burgerambtenaar in dienst
bij de politic Tholen.
Zo'n drie jaar geleden kreeg de toen
malige groepscommandant D. Cop-
poolsc bericht dat Tholen in aan
merking kwam voor een nieuw poli
tiebureau. Er werd een begeleidings
commissie in het leven geroepen
waarin ondermeer M. Verkerke, D.
Dupon, J. Steijn en C. v.d. Hoek zit
ting hadden. Al snel kreeg Van den
Hoek de leiding van de commissie.
Hij begeleidde de bouw van het
begin tot het eind. "Dat was niet
altijd gemakkelijk. De plaats waar
het nieuwe bureau moest komen,
was al een strijd tussen de gemeente
en ons. Wij wilden het graag in Tho
len, maar de gemeente wilde het in
Sint-Maartensdijk. Aangezien Sint-
Philipsland ook bij onze groep
hoort, was Tholen voor ons de logi
sche plek", zegt Van den Hoek.
"Aan de plaats hadden we verder
maar twee eisen. Het moest niet
midden in een wijk zijn. want in
Het kunstwerk dat Nicolas Dings uit
Amsterdam ontworpen heeft voor
het nieuwe politiebureau aan de
Simon Lindhoutstraat/Ten Anker-
weg symboliseert de negen woon
kernen op Tholen en St. Philipsland.
De negen bronzen vormen (volgens
de kunstenaar 'towers of silence' -
torens van stilte) die op een plaat bij
de ingang van het politiebureau zijn
aangebracht, zullen vanmiddag te
zien zijn. "In India is er een soortge
lijk kunstwerk, maar dan huizen
hoog", vertelt adjudant Verkerke.
"Het heeft daar een astrologische
betekenis: men voelt zich er veilig
en vrij en zowel veiligheid als vrij
heid staan hoog in het vaandel bij de
politie. Een passend kunstwerk dus
bij het nieuwe bureau, dat de men
sen zal aanspreken. En de negen
verschillende vormen komen goed
overeen met de aparte geaardheid
van de woonkernen in ons werkge
bied. Elke plaats heeft toch een spe
cifiek karakter."
noodgevallen rijd je met hoge snel
heden. Bovendien duurt het dan te
lang voor wc op de buitenwegen
zijn. Daarnaast moest het bureau
met het openbaar vervoer goed te
bereiken zijn. Dat is met de bushal
tes aan de Ten Ankcrweg en Grind
weg goed gelukt." In totaal gaf de
gemeente ongeveer tien mogelijke
plaatsen in Tholen op waaronder 't
Slachtvcld.
De huidige plaats van het bureau
noemt Van den Hoek ideaal. "Het
voldeed aan de wensen die wc had
den. Zo'n twee jaar geleden werd het
eerste gesprek opgezet tussen burge
meester H.A. van der Munnik en
groepscommandant M. Verkerke,
Van den Hoek en de rijksgebouwen
dienst", vertelt de burgerambtenaar.
"De grondaankoop verliep wel wat
moeilijk, want wc wisten toen nog
niet precies wat er met de school de
Oesterschelp (huishoudschool aan
de Simon Lindhoutstraat-rcd) ging
gebeuren. Maar de gemeente heeft
zich er helemaal voor ingezet en het
is uiteindelijk rondgekomen."
Van den Hoek was een belangrijke
spil tussen de rijksgebouwendienst
en het personeel van het politiebu
reau. De begeleidingsgroep stelde
een lijst op van eisen waaraan het
gebouw volgens de gebruikers zou
moeten voldoen. Zo was het bij
voorbeeld duidelijk dat er veel meer
ruimte moest komen. "Ik kan me
nog een onderzoek herinneren van
jaren geleden. Het was een vrij gro
te zaak en er moesten nogal wat
mensen gehoord worden. Daarvoor
waren er niet genoeg kamers en toen
kwamen ze naar de administratie en
zeiden: nemen jullie maar een dag
vrij, wij hebben deze kamer nodig.
Dat mag natuurlijk niet voor
komen", zegt de Stavenissenaar.
"Met dat lijstje ideeën ging ik toen
samen met Verkerke en Jouke Holm
van de rijkspolitie Zeeland praten
met de rijksgebouwendienst. Maar
de architect bleek al een kant en
klaar politiebureau te hebben ont
worpen. Toen hebben we gezegd dat
dit zo niet kon. De man was zwaar
beledigd, want hij was gewend om
een opdracht te krijgen van de
dienst, zonder overleg met de
betrokkenen.
Het was even slikken, maar het
mooie is dat de rijksgebouwendiest
nu de werkwijze zoals wij die in
Tholen hebben gehanteerd, landelijk
is gaan toepassen. En dat is natuur
lijk een leuk succes."
De bouw zelf ging gepaard met
tegenslagen en de oplevering moest
dan ook worden uitgesteld.
Volgens Van den Hoek kan de aan
nemer Van Bergen Henegouwen
niets worden verweten. "Het was
slecht weer in het voorjaar, de
zomer en het najaar. Daardoor liep
de bouw vertraging op. De aanne
mer heeft er alles aan gedaan om op
tijd klaar te zijn.
Sinds de reorganisatie binnen het
politieapparaat, beslist Tholen niet
meer zelf over het budget. Dat
gebeurt vanuit het hoofdkantoor in
Goes. De functie van Van den Hoek
werd daarom in Tholen overbodig.
Eerst werkte hij met een begroting
van zo'n 150.000 gulden. Nu krijgt
hij te maken met miljoenen. Sinds
januari pendelt hij tussen Stavenisse
en Goes. Met het openbaar vervoer,
want een auto heeft hij niet. De bur
gerambtenaar is altijd een grote
tegenstander geweest van de reorga
nisatie. Zelf was hij ook liever voor
minder geld op Tholen blijven wer
ken, maar dat zat er niet in. "Ach,
mijn nieuwe baan is mc heel erg
meegevallen en ik heb een leuke
promotie gemaakt, maar als persoon
sta ik nog steeds niet achter de reor
ganisatie en ik weet dat veel politic
mensen er net zo over denken", vei-
tclt Van den Hoek. "Het werkt
namelijk nog steeds niet. Ik beweer
heus niet dat ik de wijsheid in pacht
heb. maar ik hoop dat de bevolking
nog iets terugziet van die reorgani
satie. Er is weliswaar meer politie
op straat gekomen, maar dat is
alleen maar gebeurd in de grote ste
den. Het platteland wordt er de dupe
van. Ik sta erachter dat er meer aan
bestrijding van de criminaliteit in
probleemgebieden wordt gedaan,
maar je moet geen nieuwe pro
bleemgebieden gaan kweken. In
Tholen hebben ze wel de spullen,
maar geen mensen. Er komen welis
waar vijf nieuwe brigadiers bij,
maar dat betekent dat het bureau
boven zijn maximale sterkte komt.
Dus zullen er mensen bij andere
korpsen moeten helpen. Over het
algemeen betekent deze reorganisa
tie dat minder mensen hetzelfde of
meer werk moeten doen."
Hoewel de begeleidingsgroep erg
blij is met het nieuwe onderkomen,
zitten er, volgens Van den Hoek.
toch wat vervelende foutjes in. Voor
sommige problemen is een compro
mis gesloten. Het personeel wilde
bijvoorbeeld een aparte vergader
ruimte. In het oude gebouw was de
kantine daarvoor bestemd. Rijksge
bouwendienst weigerde dit toe te
zeggen, maar stemde wel in met een
grotere kantine. Ook wilden de poli
tieagenten twee verhoorkamers en
een spreekkamer. "Want niet ieder
een die je even wilt spreken, is een
verdachte", legt Van den Hoek uit.
Maar het rijk zag het nut daarvan
niet in. Uiteindelijk is gekozen voor
één verhoorkamer en één spreekka
mer die kan worden omgebouwd
zodat er ook verhoord kan worden.
Andere dingen zijn gewoon niet uit
gevoerd zoals ze afgesproken
waren. "Dat komt absoluut niet door
de aannemer", verduidelijkt de
comptabele uit Stavenisse. "Maar de
rijksgebouwendienst neemt zelf ook
onderaannemers aan en heeft blijk
baar dingen anders uit laten voeren."
Met name op het gebied van de pri
vacy schort er nogal wat aan volgens
Van den Hoek. Zo zijn er tussen
gedeelten waar verdachten naartoe
worden gebracht en de gangen, gla
zen deuren en wanden aangebracht.
"Dus kunnen bezoekers van het poli
tiebureau zien, wie er naar de ver
hoorkamer wordt gebracht of eruit
komt en daar heeft niemand wat mee
te maken." Ook in het kamertje van
slachtofferhulp is een fout geslopen.
Het kamertje is met opzet afgesloten
gehouden van de rest van het bureau
omdat mensen daar vaak emotionele
gesprekken hebben. "Maar het kan
ook zijn dat er iemand komt die een
probleem heeft gehad met een poli
ticagent. En dan is het natuurlijk
belangrijk dat de persoon in kwestie
die agent niet te zien krijgt. Maar
tussen de kamer en de gang is ook
een glazen wand gezet", legt Van
den Hoek uit.
Glas blijkt het grootste probleem te
zijn. Ook in de kantine is achter de
kraan een ruit gemonteerd. "Elke
keer als je je handen wast, zie je
spetters op het glas. Dat is toch niet
praktisch?", vraagt de administra
teur zich af.
Een ander probleem is dat degene
die de receptie bemant, altijd toe
zicht moet kunnen houden op het
hek achter het bureau. Geld voor een
camera was er niet, dus zouden er
kleine raampjes in de muur tegen
over de balie gemaakt worden. "Ik
zei in het begin al dat zoiets niet zou
werken. Maar men verzekerde ons:
je zult zien dat het wel gaat. Toen ze
er net inzaten, ben ik naar de rijks
gebouwendienst gegaan om te zeg
gen dat het dus niet goed ging. En nu
hebben we ramen èn een camera,
dubbelop dus." De vloer in het
gebouw is gemaakt van een ruwe
open tegel zodat er niemand uitglijdt
als het slecht weer is. De schoon
maakster is er echter achter geko
men dat er niet te dweilen valt. Het
water wordt direct opgezogen. Ook
de douches zijn niet optimaal. "Je
moet je erin wringen en vooral als je
wat corpulenter bent", lacht Van den
Hoek. De confrontatiespiegel, een
ruit waar je maar aan één kant door
kunt kijken, is ook opgenomen in
het bouwplan, maar nog steeds niet
geïnstalleerd.
Maar ondanks een aantal fouten, is
het personeel van de werkeenheid
Tholen dik tevreden met het nieuwe
bureau. Voor Van den Hoek was het
begeleiden van de bouw de laatste
directe bemoeienis met de werkeen
heid waarvoor hij achttien jaar
dienst deed. "Ik had dit voor geen
goud willen missen."
Mevr. Pikstra werd in 1969 geboren
in Groningen. Na de middelbare
school probeerde ze nog een studie
milieukunde, maar dat liep op niets
uit. Al snel viel haar oog op de poli
tieschool HPO in Harlingen, toen
nog van de rijkspolitie. In april 1989
begon ze aan de opleiding. In
december 1990 slaagde ze en moest
ze een voorkeur aangeven voor een
bureau. Naar Utrecht wilde iedereen
en daarom besloot ze het maar ver
weg te zoeken: Tholen. Ze liet haar
familie achter en vertrok met haar
-verloofde naar Zeeland. Die keuze
heeft haar nooit berouwd.
"Het is een fantastische baan en ik
zou nooit meer terug willen naar
Groningen. Het is weliswaar drie
uur rijden als we naar mijn familie
willen, maar dat went vanzelf', zegt
de wachtmeester die het politiewerk
helemaal ziet zitten. "Het is een baan
met veel afwisseling. Je bent toch
het grootste gedeelte van de tijd bui
ten, op surveillance. Je ziet veel
mensen en hebt contact met ze en
dat vind ik belangrijk."
Tholen is volgens mevr. Pikstra
'beslist geen ingeslapen gemeente.'
"Ook de zwaardere criminaliteit
komt er steeds meer naar toe. Voor
een deel omdat Tholen op de route
van Rotterdam naar Antwerpen ligt.
Er gebeurt best veel. Bovendien ligt
het aan jezelf of het werk je tegen
valt. Je kunt op een surveillance in je
wagen blijven zitten en wat rondrij
den, maar ook zelf dingen oppak
ken. Als je weet dat iemand regel
matig opgepakt is voor inbraken,
kun je hem even aanspreken als je
hem 's nachts tegenkomt."
Zo'n 80 procent van de politiezaken
op Tholen en Sint-Philipsland heb
ben betrekking op het verkeer. "Hoe
vreemd het ook klinkt, ik behandel
graag aanrijdingen. Er is dan veel te
regelen en het opstellen van een pro-
ces-verbaal kost ook meer tijd."
Het vervelendste van haar werk
vindt wachtmeester Pikstra als er
doden vallen en in het bijzonder
zelfmoorden. "Gelukkig zien we dat
niet zoveel hier, maar ik heb het
weieens meegemaakt. Dat is niet
leuk, maar je hebt voor dit vak geko
zen en het hoort erbij. Het beste is in
zo'n geval er veel over te praten",
Wachtmeester Hinny Pikstra uit Tholen.
zegt mevr. Pikstra. "Ik kan dat het
beste thuis, maar als dat niet gaat,
moeten je collega's je op kunnen
vangen. En als het te erg wordt, is er
altijd nog het traumateam."
Sociale problemen zoals burenru
zies zijn een ander aspect van haar
werk dat de wachtmeester niet zo
bevalt. "De mensen verwachten van
je dat je een oplossing aandraagt.
Maar dat kun je niet, want zulke
zaken spelen vaak al heel lang."
De onregelmatige diensten zijn voor
mevr. Pikstra eerder een voordeel
dan een last. "Ik ben geen mens voor
een baan van acht tot vijf. Ik moet er
niet aan denken. Elke dag op het
zelfde tijdstip thuis, koken en de
hele avond voor de t.v. zitten. Nee,
de afwisseling in mijn werk vind ik
prima." Toch heeft ze een voorkeur
voor de middagdienst. "Dan heb je
een periode van drukte en een tijd
dat het wat rustiger is. Ik vind het
gewoon leuk om contact te hebben
met de mensen en veel buiten te
zijn."
Het leger leek haar ook wel wat.
Ook autoriteit, spanning en sensatie.
Maar bij nader inzien vindt ze het
toch maar niets. "Het is zo'n besloten
groep en dan zie je weinig mensen
buiten de kazerne." Brandweer
vrouw lijkt wachtmeester Pikstra
wel aardig. "Maar," meent ze "als je
in Tholen bij de brandweer zit, heb
je niet zoveel branden te blussen."
Nee, ze houdt het toch maar bij het
politiewerk.
Geweld hoeft de politie op Tholen
zelden te gebruiken. Desondanks
dragen de agenten een pistool en een
wapenstok. Ongeveer iedere vijf
weken oefenen ze hun schietvaar
digheden. "Maar je moet meer pra
ten, dan geweld gebruiken. Daar
bereik je veel meer mee. Je wordt er
ook op getraind. Een groot deel van
de mensen die de opleiding willen
volgen, vallen af bij de psychologi
sche tests", vertelt de wachtmeester.
Ze heeft er weinig last van dat een
aantal arrestanten al snel weer op
straat staan omdat er bijvoorbeeld
geen cellen zijn. Zo heeft de politie
al een paar keer dezelfde man opge
pakt die inbraken pleegde in Haes-
tinge in Sint-Maartensdijk. "Daar
erger ik me niet aan. Het proces-ver-
baal wordt opgemaakt en naar Mid
delburg opgestuurd en daarmee is de
zaak voor ons gesloten. Maar het
geeft natuurlijk meer bevrediging
om ook nog een positieve uitspraak
van de rechter te horen. Dat geeft
wel een kick", zegt mevr. Pikstra.
De reorganisatie heeft ook voor de
Thoolse wachtmeester gevolgen. Zo
krijgt ze er bij de nieuwe functiebe
paling weliswaar een streep bij,
maar de naam verandert waarschijn
lijk in het gewone 'agent'. Het werk
verandert weinig. "Het is een prach
tige baan, maar je moet ervan hou
den. Het is zeker niet voor iedereen
weggelegd."
Zaterdag 21 mei houdt de politie van
tien uur 's morgens tot vier uur 's
middags een open dag in het nieuwe
bureau aan de Simon Lindhout
straat. Dan kunnen belangstellenden
- bijna overal - een kijkje nemen in
het bureau, waarbij een looproute is
aangegeven. Daarnaast zijn er twee
keer demonstraties met politiehon
den, er zal een voertuig van de
mobiele eenheid aanwezig zijn en
een wagen van het bergingsbedrijf
Faasen uit Steenbergen. Verder kan
men een indruk krijgen van diverse
politiewerkzaamheden, zoals dacty
loscopie (het maken van vingeraf
drukken), bijzondere wetten en
mogelijk ook de politie te water.
In het bureau zullen een aantal
stands aanwezig zijn van organisa
ties waarnaar de politie regelmatig
mensen doorverwijst zoals Riagg,
stichting Slachtofferhulp, de kinder
bescherming, Halt, Veilig Verkeer
en maatschappelijk werk. Minder-
validen kunnen gebruik maken van
de lift.
's Avonds worden de buren van het
oude en nieuwe bureau uitgenodigd
op een speciale receptie. Ieder die de
open dag bezoekt, krijgt een pre
sentje.
De Oosterscheldeschool uit Scher
penisse heeft de creativiteitswed-
strijd gewonnen die de Thoolse poli
tie had uitgeschreven ter gelegen
heid van de opening van het nieuwe
bureau. Onder leiding van leraar
Henk Bos vervaardigden de leerlin
gen van groep 5 en 6 een tableau met
tegeltjes waarop afbeeldingen als
handboeien, een pistool, e.d. zijn
aangebracht. Rond het tableau van
40 x 60 cm zit een houten lijst. Het
kunstwerk heeft een blijvende plaats
in de hal van het politiebureau
gekregen. De Oosterscheldeschool
krijgt een oorkonde en de leerlingen
een sleutelhanger met het beeldmerk
van de politie.
De deelname van de scholen was
overigens heel mager. Van de 17
aangeschreven scholen deden er
maar 4 mee: naast de Oosterschelde
school waren dat de School met de
Bijbel uit Anna Jacobapolder, als
mede Ter Tolne en CNS de Regen
boog uit Tholen. Hoewel de
opdracht, die 5 februari werd gege
ven, heel vrij was, zegden 13 scho
len af. De meeste leraren konden het
werkstuk wegens hun strakke roos
ter niet laten uitvoeren.
Een medewerker van aannemingsbedrijf Van Bergen Henegouwen bij de fundering voor het kunstwerk
dat vandaag bij het nieuwe politiebureau in Tholen te zien is.
Wachtmeester 1 Piet Voorwinden uit St. Philipsland.
"Dat wil uiteindelijk toch iedere
politieman. Als je promotie maakt,
raak je dat kwijt. Dan kom je achter
een bureau terecht. Bovendien is er
in een gebied als dit nog sprake van
een persoonlijke benadering van
mensen." Je wordt als politieman
niet alleen met menselijk leed
geconfronteerd, maar ook met de
leuke en grappige dingen uit het
leven, zegt de Sint-Philipslander.
Als langstdienende politieman op
Tholen en Sint-Philipsland heeft
Voorwinden heel wat veranderingen
meegemaakt. Hij begon op de post
Sint-Philipsland. Door onderbezet
ting werkte hij er jarenlang alleen,
terwijl er eigenlijk drie politiemen
sen behoorden te zitten. Het postbu-
reau werd opgeheven. Voorwinden
werkt nu vanuit Tholen, waar de
hele werkeenheid is geconcentreerd.
Het kleinschalige uit de begintijd
had zowel voor- als nadelen, aldus
de Sint-Philipslandse politieman.
fJe kende je standplaats van haver
tot gort. Als er bijvoorbeeld wat met
de gemeente geregeld moest wor
den, stapte je even het gemeentehuis
binnen. Nu zijn het allemaal lange
lijnen. Maar de 24-uurs bereikbaar
heid legde een fikse claim op je
privé-leven. Zo heb ik eens een ver
dachte verhoord in mijn eigen slaap
kamer omdat het in de huiskamer
niet ging. Dat zou ik niet terug wil
len." Als er wat was, belden de men
sen niet naar het bureau in Tholen,
maar naar de politieman in het dorp.
"Er werd niet gekeken of je vrij had.
En je ging ook, want het hoorde er
gewoon bij", zegt Voorwinden.
"Wethouder Kosten zei eens tegen
me dat hij niet begreep waarom ik
met vakantie ging, omdat ik in Sint-
Philipsland zo mooi woonde. Ik zei
hem dat ik wel moest, om het werk
te ontvluchten. Toen er op mijn eer
ste vakantiedag bij Kostens huis een
auto uit de bocht vloog en in zijn
tuin terecht kwam, belde hij mij
's morgens om zeven uur. Begrijp je
nou waarom ik met vakantie ga, zei
ik toen."
De politie staat tegenwoordig veel
verder van de bevolking af, meent
Voorwinden. In zijn ogen zal dat
nooit meer teruggedraaid worden.
"Vroeger hoorde je bij de dorpsge
meenschap. De mensen kwamen
met allerlei dingen naar je toe. Nu
moeten ze naar de balie op het
bureau komen. Dat is een drempel."
Door de reorganisatie is de burger
bovendien zijn aanspreekpunt kwijt,
stelt de politieman. Voorheen was
het zo dat iemand die als eerste bij
een zaak betrokken was, het hele
verdere onderzoek deed. Dat
gebeurt nu niet meer, er worden
meerdere politiemensen bij betrok
ken. "Die moeten zich eerst in de
hele zaak verdiepen. Ik weet niet
zeker of dit nu betere resultaten
geeft", zegt de Sint-Philipslander,
die dit betitelt als een 'grootwinkel
bedrijf-systeem'. Volgens hem
ondergraaft het de motivatie van de
politiemensen.
Voorwinden vindt dat na de reorga
nisatie de beschikbare politiemen
sen niet efficiënt worden ingezet.
Het heen en weer reizen kost veel
tijd en kilometers. "Op Hemel
vaartsdag moest ik een dienst draai
en in Renesse. Ik ging ruim op tijd
weg en moest om drie uur beginnen.
Maar door alle drukte op de weg
arriveerde ik pas om twintig voor
vijf." Er had beter een politieman uit
Zierikzee naar toe gekund, meent
Voorwinden. "Want ik ken in
Renesse de weg niet." Heet hang
ijzer is het beschikbare budget.
Overuren draaien mag niet, het moet
per geval worden aangevraagd.
"Maar als je met een aanrijding
bezig bent, moet je die toch eerst
afwerken, ook al zitten je uren erop.
In het district Oosterscheldebekken
zijn per dag 20 extra uren beschik
baar voor een dikke 200 mensen.
Boven dat maximum mag de plan
ner in Goes niet komen."
De politiezorg op Tholen en Sint-
Philipsland zit op het minimum,
stelt Voorwinden. De eenheid is ver
kleind van 26 naar 19 mensen. "Er is
alleen tijd voor de basissurveillance,
die gelukkig dwingend is opgelegd
door de overheid. Aan grotere
onderzoeken komen we niet toe, die
komen op de plank terecht en ver
dwijnen daar op den duur weer. Dat
vind ik frustrerend en triest. Daar
betaalt de burger zijn belastingcen
ten niet voor." Recherche-onderzoe
ken worden gepland en gecoördi
neerd vanuit Goes. Van de project
matige aanpak van de laatste jaren
door de groep Tholen - op milieuge
bied kreeg het daarvoor zelfs com
plimenten van het openbaar ministe
rie - komt 'geen fluit meer terecht'.
De gevolgen van dit beleid ziet de
politieman om zich heen. "Ook in
Sint-Philipsland zie ik het achteruit
gaan. De jeugd crosst er met zwaar
opgevoerde brommers en er wordt
in toenemende mate zonder helm
gereden. Voorheen was er veel meer
politiecontrole. En kreeg je iemand
niet te pakken, dan zocht je hem
thuis op, want je kende hem meestal
persoonlijk." Dat hij niet langer met
een dienstauto van en naar het werk
rijdt, is in Voorwindens ogen een
nadeel.
"Toen dat nog wél mocht, reed er in
elk geval twee keer per dag een poli
tieauto door het dorp."
Voor de toekomst heeft de Sint-Phi
lipslander er een hard hoofd in. De
gedachte binnen het district is
immers, dat er in deze regio toch
niets bijzonders gebeurt. "Een
beleidsbepalende politiechef ver
kondigde onlangs te voorzien dat in
de toekomst op Tholen vier politie
mensen overblijven. De rest zou
elders ingezet moeten worden. Als
je zulke onzin toch hoort uitkramen!
De taak van de politie is immers, op
alle niveaus mee te helpen de leef
baarheid op een zo hoog mogelijk
peil te houden."
De politiek had in de verkiezingstijd
de mond vol over de veiligheid voor
de burger en meer politie op straat,
maar nu hoor je ze niet meer, ervaart
Voorwinden.
"De overheid heeft een bepaald
bedrag over voor de politie." Dat een
politicus heeft beweerd, dat in de
nieuwe politiestructuur één tele
foontje ervoor zorgt dat er vier poli
tieauto's staan, vindt hij nonsens. De
ervaring, ook op Tholen, is heel
anders. De overheid heeft het af
laten weten, waar het de sterkje van
het nieuwe politieapparaat betreft,
vindt Voorwinden.
Als gevolg van de reorganisatie heet
hij in de toekomst waarschijnlijk
hoofdagent in plaats van wacht
meester I. Zijn drie zilveren strepen
worden vervangen door vier gou
den. "Dat vind ik pas onzin, het is
weggegooid geld. In deze maat
schappij moet je juist van rangen en
standen af." En de mensen op straat
spreken altijd de politieman aan inet
het oudste gezicht, is de ervaring
van de Sint-Philipslander.
