9 We zijn geen mannenhaatsters, we zijn alleen voor de vrouw Niet steeds weer een ander gezicht aan je bed Drukke braderie in Lievensberg denkt aan fusie met St. Franciscus Roosendaal Kriel hoger Voorzitter Van der Munnik: als geheel sterker Lijsttrekker Vrouwenpartij Nel Roggeband uit Tholen: H. Brinkman: 'je ziet patiënt meer als totaal' Donderdag 13 juli 1989 DE EENDRACHTBODE 9 Na het Tweede Kamerlid P.A. Roels(PvdA) uit St. Maartensdijk en het Eerste Kamerlid ir. M.A. Geu- ze(CHU) uit Poortvliet, ziet het ernaar uit dat een der de eilandbewoner een bijdrage gaat leveren aan het besturen van ons land: Nel Roggeband-Baay uit Tho- len, lijsttrekker van de Vrouwenpartij. 17 zetels Bewondering Gezin Noodmaatregel Drie Thoolse Pillen Ingrijpend Open dag Buitenpoli Afscheid van maatschappelijk werkster ABG autobedrijf krebbekx 'Heel Lievensberg voor uw gezondheid'. Dat is de slo gan waarmee de directie van het algemene ziekenhuis in Bergen op Zoom naar de toekomst kijkt. Het be leidsplan dat onlangs werd gepubliceerd, acht het ech ter niet uitgesloten dat ook het Roosendaalse Sint- Franciscus ziekenhuis hieraan haar steente bijdraagt. In haar woning aan de Ten Anker- weg is het maandag een hele druk te door de komst van journalisten en fotografen die, voordat ze 's avonds met vakantie gaat, nog een gesprek met de 'kopvrouw' van de VP willen hebben. De verslag geefster van de Eendrachtbode, dé Thoolse Courant, kan bijna niet aan bod komen. Hoe is de Vrouwenpartij tot stand gekomen? Tijdens de internationale vrou wendag maakte Nederland voor het eerst officieel kennis met de Vrouwenpartij, maar eigenlijk is het een idee dat al heel lang leeft. Aletta Jacobs streed al voor vrou wenrechten, maar vooral Joke Smit - die helaas overleden is - was een bekende voorvechtster van vrouwenrechten. Zij zat in de ge meenteraad van Amsterdam, voerde acties en gaf voorlichting over alles wat met emancipatie te maken had. Iedereen had echter wel door, dat je weinig voor het zeggen hebt als je niet daadwerke lijk in de Tweede Kamer zit. Maar zoiets moet groeien. Een stel vrouwen van Man-Vrouw- Maatschappij en Vrouwen voor Vrede deden een keer mee met sta tenverkiezingen. Een groep Lim burgse vrouwen uit Landgraaf stimuleerden om verder te gaan. Men is groepen gaan aanschrij ven: vrouwenbewegingen, Blijf van mijn lijf, e.d. met de vraag: welke eisen zouden jullie hebben als je een verkiezingsprogramma moest samenstellen. Uit dat pak ket van eisen is in 1986 een basisfi losofie ontstaan. Daarmee is men aan de weg gaan timmeren. Al deze plannen spraken mij aan omdat ik eigenlijk al jaren betrok ken ben bij de werkgroep emanci patie in de gemeente Tholen en provinciaal bij de werkgroep vrouwenhulpverlening. In Drie bergen maakte ik tijdens mijn stu die bij Kerk en Wereld grondig kennis met de feministische theo logie. Allemaal zaken die mijn band met de VP - toen nog in oprichting - verklaren. Toch heb ik destijds niet meege daan. Vanuit mijn interesse voor de feministische theologie begon ik aan een studie theologie in Til burg, naast mijn werk als be- drijfsverpleegkundige bij de Betho. Tevens was ik betrokken bij diverse hulpgroepen, zodat er geen tijd meer overbleef om nog eens naar Amersfoort te gaan om actiever te worden in de VP in oprichting. In januari werd echter besloten om mee te doen aan de verkiezin gen, niet wetend, dat we daarmee zo snel zouden worden geconfron teerd. De val van het kabinet had voor ons niet ongelegener kunnen komen. We hadden een klein aan tal leden, die overigens wel alle maal hard meewerkten. Maar plotseling groeiden we binnen een maand tot 400 leden en de prog noses spraken zelfs over 17 zetels wanneer we in de Tweede Kamer zouden komen. Volgens mij ben je nuchter genoeg om te weten, dat een dergelijke prognose een utopie is. i Zeker. Persoonlijk zal ik al blij zijn wanneer we 5 van de 150 ze tels kunnen bezetten. Maar stel, dat we op 6 september maar 1 ze tel krijgen. Daar zou ik dan niet zo gelukkig mee zijn, maar dat betekent niet, dat je niet kunt functioneren. Ons speerpunt, het belang van vrouwen, moet naar voren worden gebracht en dat kan ook als eenmansfractie. Kijk maar naar kamerlid Schutte van het GPV. Ik heb bewondering voor de manier waarop hij poli tiek bedrijft. Hij houdt vast aan wat hij verwoordt, het geloof. Op zo'n wijze zou ik, stel dat ik alleen in de Kamer zou komen, de belan gen van vrouwen optimaal naar voren brengen. Ik ben nu wel tot lijsttrekker ge kozen, maar dat wil niet zeggen, dat ik me zo presenteer. Wij als VP willen namelijk niet als tradi tionele partij naar voren komen. Het liefst zien we ons als een col lectief. De structuur zoals 'die Grüne' in Duitsland politiek be drijven, spreekt ons het meest aan. Maar waarom toch een Vrouwen partij? Kunnen jullie je niet vin den bij bijvoorbeeld Groen Links? Als er geen VP zou zijn, zou ik ze ker met Groen Links meeleven. Ik juich deze groep toe, maar het is toch weer zo, dat zij het gehele politieke pakket meenemen. Uit jarenlange ervaring weten we, dat het belang van de vrouw daarin niet voorop staat. En dat is toch ons programma: de vrouw heeft recht op eigen inkomen. Het al eerder geopperde basisloon ligt ons zeer na aan het hart. Een ei gen loon geeft een vrouw het stuk je zelfwaardering dat ze nodig heeft. Verder willen we, dat er een goede kinderopvang komt en een eerlij ker arbeidsverdeling. In plaats van langer werken zoals nu meer en meer gehoord wordt, een betere verdeling van arbeid, zodat ook vrouwen aan bod komen. Met nadruk wil ik kwijt, dat we niet neerkijken op vrouwen die zich gelukkig voelen in hun eigen positie in het gezin. Emancipatie is ook: wat je zelf graag wil, moet je doen! Ik heb altijd genoten van mijn kinderen, maar van kindsbeen af wist ik, dat het huishouden en de traditionele wijze van leven niet voor mij waren weggelegd. In tegenstelling tot wat velen den ken: leden van de VP zijn geen mannenhaatsters. We zijn alleen voor de vrouw! We gaan ervan uit, dat vrouwen de rechten die ze door traditie, cultuur en relegie onthouden zijn, moeten kunnen opvragen. Na tuurlijk zijn er in de VP ook ex cessen die meer de feministische kant opgaan. Mij is zelfs verwe ten, dat ik te matig ben, maar ik probeer deze matiging ook over te brengen. Onder onze leden zitten nogal wat oudere vrouwen. Hun verhalen en ervaringen doen mij soms de ha ren te berge rijzen. Sommigen van hen bezitten veel wijsheid. Daar van kunnen wij weer profiteren, zoals ook telefoontjes en brieven een steun in de rug vormen. Wij zijn heel blij, dat een vrouw van 75 jaar jong bij ons als vierde is geplaatst. Niet onderschattend bedoeld, maar waarom werd Nel Rogge band uit de 15 kandidaten als nummer I gekozen? Dat was voor mij natuurlijk een verrassing en ik was er ook niet onverdeeld gelukkig mee. Wilde ik het eigenlijk wel? Ik had me echter kandidaat gesteld en de ge hele sollicitatieprocedure doorlo pen. Je moet als lijsttrekker - weer dat nare woord - het gezicht van je partij zijn. Je moet praten, praten en nog eens praten en de techniek van het vergaderen onder de knie hebben. Die aspecten gaan mij goed af wegens mijn werkzaam heden en studies. Daarom vonden de aanwezigen, dat ik daar maar moest gaan zitten. Het partijcongres in Amersfoort is niet op zo'n positieve manier overgekomen. Hoe verwerk je dat? Het zijn natuurlijk kinderziektes. We hebben een goede groep die gewend was veel te vergaderen, maar zaterdag zaten we in Amers foort plotseling met een zaal vol vrouwen die allemaal mee wilden praten en 80 amendementen in dienden. Bij andere partijen gaat er ook weieens iets mis. Dat ge beurt dan wellicht achter gesloten deuren, maar wij staan in de schijnwerpers en de reactie van zie je wel - vrouwen - zat er dus in. Maar waarom mag een mens geen emoties tonen en waarom mag je geen fouten erkennen? Misschien toont dat weer het eigene van on ze partij aan. Weer een partij zullen velen zeg gen. We hebben er al zoveel. Die mensen geef ik gelijk. We moeten de VP ook eigenlijk zien als een noodmaatregel. Zelf ben ik ook fel tegenstander van de ver splintering en zodra we bereikt hebben wat we willen, heffen we ons zelf gewoon op. Het zou een prima teken zijn als de VP geen functie meer had, maar op dit moment lijkt het daar nog niet op. Als ik gekozen word, ga ik er flink tegenaan, maar ik hoop toch nog tijd te vinden voor mijn studie in Tilburg. Het lijkt me zelfs dat ik - wanneer ik kamerlid ben - wat geordender kan werken dan nu. Ik ben altijd bezet en reis van hot naar her. Maar een jarenlang ka merlidmaatschap lijkt me slo pend. Anderen moeten ook een kans krijgen en graag zou ik dan in een of andere commissie blij ven meewerken. Wat betekent de beslissing van za terdag voor het gezin Roggeband? Ik was altijd al druk bezig. Het lijsttrekkerschap betekent niet, dat ik het drukker krijg. In ons gezin, dat al jarenlang afwijkt van het traditionele, hebben we goede afspraken en ik ben ervan over tuigd, dat dit in veel gevallen kan. Want het is niet altijd de man, zo als zo dikwijks wordt gezegd, die eist dat dit of dat gebeurt. Zo is het veelal wel. Als je ergens heen gaat, zorg je immers dat er koffie klaar, staat en natuurlijk zorg jij als vrouw dat de kinderen oppas hebben. Datzelfde had ik tot mijn man op een bepaald ogenblik zei: maar dat kan ik toch ook! En dat is de ruimte die we elkaar moeten geven. De reacties uit mijn omgeving wa ren leuk. In Zeeland zijn we veel minder conservatief dan vaak ge dacht wordt. Weet je, dat we 9 le den in Zeeland hadden, vanwie er 3 op Tholen zaten? Sommige vrouwen die ik vandaag aan de lijn had, zeiden dat ze wel licht op onze partij zouden stem men en ik weet uit ervaring, dat veel vrouwen niet meer stemden omdat het toch niets opleverde. Wij moeten het zo aantrekkelijk maken, dat het weer de moeite waard is om naar de stembus te gaan. We mikken op de zwevende kiezers. Dat wordt een drukke tijd met al die verkiezingsavonden tot 6 sep tember voor de boeg. Nel, de lijsttrekker, hoeft niet overal haar gezicht te laten zien. We gaan ook geen geldverslinden de campagne voeren. Een profes sioneel bureau hebben we opdracht gegeven om een film te vervaardigen, waarin we op de juiste manier promotie bedrijven. Niet alleen het bestuur, ook de achterban komt aan het woord. We hebben het programma klaar, de kandidatenlijst en er is een structuur opgezet, dus even in wat rustiger vaarwater. We zullen se rieus werken, maar het moet ple zierig blijven. Als we op 6 september de kies drempel niet mochten halen, wachten we op de verkiezingen voor de gemeenteraden, want op diverse plaatsen in het land zijn we sterk. En al halen we het niet, dan hebben we toch succes gehad. We geven signalen aan bepaalde partijen door, want wat te denken van Groen Links, die toch drie vrouwen bovenaan hebben? En de PvdA schijnt nogal onrustig tc hebben gereageerd op ons eerste optreden naar buiten. Als het op deze wijze effect sorteert, is hel prima. Nel Roggeband-Baay uit Tholen, hier nog niet met haar geloofsbrieven als T\veede Kamerlid, maar met het rapport over kinderopvang, dat ze vorige maand als lid van de gemeentelijke emancipatiecommissie aan wethouder Versluijs overhandigde. De zorg voor de patiënt is 'de le vensader van een ziekenhuis', staat er te lezen in het beleidsplan van Lievensberg dat vorige week werd gepresenteerd. Die zorg kan op verschillende manieren wor den ingevuld, leert het plan. Komt de zuster alleen aan je bed om de temperatuur op te nemen en spoedt ze zich daarna naar de volgende zaal om hetzelfde te doen of krijgt ze tijd om een praatje te maken met de patiënt? Kan ze op deze manier signalen opvangen die van belang zijn voor de behandeling zodat het proces van genezen sneller ver loopt? Als het aan de directie van Lievensberg ligt, dan wordt het laatste in de nabije toekomst mo gelijk. Meer aandacht voor pa tiënten door dezelfde verpleeg kundigen. Niet steeds weer een ander gezicht aan je bed. Daar komt het in kort op neer. En dat moet de kwaliteit van de zorg ten goede komen. Dat is het voorne men dat in het beleidsplan wordt uitgesproken. Broeders en zusters gaan zich niet alleen maar bezig houden met of 'tempen' of pillen ronddelen of verzorging, maar krijgen een be perkt aantal patiënten op de afde ling toegewezen waarvoor zij de zorg hebben. Dit betekent even wel dat er aan de bestaande func ties van verpleegkundigen gesleu teld gaat worden. Als de onderne mingsraad en de medische staf zich positief uitlaat over het plan, dan wordt het andere verpleeg- systeem ingevoerd. Assistent hoofd verplegingsdienst Henk Brinkman uit Sint- Maartensdijk legt uit wat de ge volgen zijn van deze reorganisa tie. "De directie wil naar 1 hoofd verplegingsdienst, plus een waar nemend hoofd en daaronder 5 af delingsmanagers die hoofd wor den van meerdere afdelingen. Op iedere afdeling komt een patiën tencoördinator. Nu heeft iedere afdeling één hoofd, 11 in totaal. Daarboven 2 assistenten hoofd verplegingsdienst en een hoofd verplegingsdienst. Daarnaast is er het stafbureau van de verple gingsdienst, die de hoofden on dersteunt. volgens Brinkman is de reorganisatie 'heel ingrijpend' maar kan er in de nieuwe opzet efficiënter gewerkt worden. "Het overleg kan in kleinere gele dingen plaatsvinden. Het wordt directer en daardoor doelmati ger". Door de herschikking van functies zullen ook enkelen hun huidige taak verliezen. Het 'ver kleinen' van de afdelingen door ze bijvoorbeeld in twééën of drieën te splitsen waardoor ver pleegkundigen steeds met dezelf de patiënten (en andersom) te ma ken krijgen, acht Brinkman een goede zaak. "We gaan af van het taakgerichte. Het wordt niet meer zo dat de één de voeding verzorgt en de ander alleen de bloeddruk meet. Die taken worden niet meer opgesplitst. De patiëntencoördi nator en de verpleegkundigen blijven op de afdeling patiënten verzorgen die ze zijn toegewezen. Voor de patiënten betekent dat veel minder verschillende ge zichten". Dit zal volgens Brinkman ook de betrokkenheid van de verpleeg kundige bij zijn werk kunnen ver groten. "Je praat niet alleen meer over het tabletje dat je geeft of over de bloeddruk maar je ziet de patiënt veel meer als een totaal. Dat maakt het vak ook veel leu ker", aldus de Smurdiekse ver pleegkundige die in 1973 als leer ling bij Lievensberg in dienst trad. Na de verpleegkunde A- opleiding deed hij de cursus inten sive behandeling en volgde de ka deropleiding voor leidinggevende functies in Breda. In september start Brinkman de voortgezette Lievensberg sluit een fusie met St. Franciscus namelijk in de toe komst niet uit. Op korte termijn wordt bekeken hoe beide zieken huizen nauwer kunnen gaan sa menwerken. Volgens de toelich ting van voorzitter H.A. van der Munnik (burgemeester van Tho len) van de raad van toezicht van opleiding -management aan de Hogeschool Midden Nederland in Leusden. Volgens Brinkman gaat het met Lievensberg de goede kant op. "Vroeger was de ge zondheidsector ten opzichte van het bedrijfsleven te soft. Met de nieuwe directeur Eibers zit Lie vensberg duidelijk in de lift. Dat hebben we ook wel aan de open dag kunnen zien. Daar gaan we vruchten van plukken, alleen moeten we niet rustig op onze stoel blijven zitten. Medisch spe cialisten, hoofden van dienst en directie moeten zelf ook wat meer naar buiten treden". Het instellen van een klachten commissie die bemiddelt inzake klachten van patiënten omtrent de zorg- en dienstverlening is vol gens Brinkman een 'goede verbe tering': "De patiënt krijgt nu ten minste de kans zijn verhaal kvyijt te kunnen. Klachten worden besproken met het afdelings hoofd of gaan naar de directie die doorverwijst". De nieuwe manier van werken zal geleidelijk worden ingevoerd. Het stafbureau verplegingsdienst (met 280 formatieplaatsen de grootste dienst binnen Lievensberg) be reidt een en ander voor. In janua ri 1990 kan er een aanzet worden gegeven. Brinkman hoopt dat hiermee ook het grote verloop van verpleegkundigen in de leef tijd van 25 tot 35 jaar tot staan gebracht worden. "Dat komt de kwaliteit van de zorg ten goede". Lievensberg, heeft een dergelijk verband voordelen: "Als geheel word je er sterker van en je hebt meer functies". Van der Munnik wees op de al bestaande samen werking die na een 'onafhankelij ke studie' verder uitgebouwd kan worden. "Dit voornemen kun je zien als een belijdenis, de fusie op De braderie in Stavenisse is zater dag, begunstigd door prima weersomstandigheden, uitstekend geslaagd. "Het was één van onze drukste braderieën", zegt bestuurslid H. Vermaas van S.C Stavenisse, organisator van de braderie in Stavenisse, waar geen middenstandsvereniging is. "We kijken terug op een goede brade rie met tevreden deelnemers, 's langere termijn speelt pas over 10 a 15 jaar". Om een fusie gestalte te geven, wordt in Lievensberg ge dacht aan één vestigingsplaats voor heel West-Brabant, on dersteund door andere voorzie ningen in de regio. Een dergelijke mogelijkheid zou kunnen zijn een buitenpolikliniek van Lievensberg. Deze bestaat nu in Steenbergen, maar de directie overweegt ook andere buitenpoli klinieken te vestigen wanneer de wet- en regelgeving dat toe zou staan. Directeur H.J. Eibers: Morgens begon het al gelijk goed te lopen en 's middags en 's avonds was het bijzonder druk." De draaiende ballon van de Rabo bank was één van de trekpleisters. Vijfhonderd mensen maakten van de gelegenheid gebruik om circa vijf meter boven de Voorstraat rond te draaien en de drukte bene den te bekijken. De opbrengst, to- "Op Tholen is dit nu niet te ver wachten. In Steenbergen zal een nieuwe polikliniek ondergebracht worden in de nieuwbouw van de dependance verpleeghuis van het ABG". Lievensberg wil nader on derzoek verrichten naar de moge lijkheden om 'wellicht ook op an dere locaties' de buitenkliniek- functie te versterken. In dit ver band weest J.B.M.R. Bakker, hoofd patiëntenzorg, op het huis bezoek dat de anaesthesist regel matig verricht en de kleine opera ties die in Steenbergen kunnen worden uitgevoerd. Lievensberg met 167 bedden, 800 taal 250 gulden(500 mensen betaalden twee kwartjes) ging naar Foster Parents. In de stand van de Rabobank kon men meedoen aan een 21 spel en een aardrijkskundetest. Bij de laatste prijsvraag ging de eerste prijs van 25 gulden naar M. Pot- appel(Bos), de tweede prijs(groot spaarvarken) naar Wim Klip personeelsleden en 45 specialisten voor een verzorgingsgebied met 120.000 patiënten, kan rekenen op meer geld van het rijk. Eibers deelde mee, dat het ziekenhuis in het verleden te weinig financiële steun is toegezegd. Hoeveel het te verwachten bedrag wordt, is vol gens de directeur nog niet bekend. In de regio is tot 1995 ook meer ruimte voor het aantrekken van specialisten. Binnekort kan de medische staf worden uitgebreid met een reumatoloog en een plastisch chirurg. Daarnaast wil Lievensberg ook andere specialis men versterken (al dan niet in pel(Schoolstraat) en de derde prijs(spaarpot) naar Ina Wesdorp uit St. Annaland. Verder kwam nog de uitslag van twee prijsvragen binnen: in de stand van watersport de Zeebaars woog het lood 4860 gram. Win naar werd Jaap Moerland. Bij de Meermarkt won mevr. Vermaas uit St. Annaland vijftig gulden aan boodschappen. deeltijd) met een internist, alge meen chirurg, orthopedisch chi rurg, uroloog, oogarts, kaakchi- rurg en gynaecoloog. Verder overweegt het ziekenhuis een pool van 5 arts-assistenten in het leven te roepen die in dienstverband van Lievensberg de bestaande maatschappen kan versterken. Binnen de psychiatrische afdeling die vorig jaar met 24 bedden in gebruik werd genomen, wordt het aantal functies uitgebreid. Naast de bestaande behandeling komt er ruimte voor deeltijdbehandeling. De aanvraag voor 8 plaatsen is positief beantwoord. Voor de pijnbestrijding in Lievensberg is Mevr. J. Kerstens-de Kok heelt af scheid genomen van het Alge meen Burger Gasthuis te Bergen op Zoom. De maatschappelijk werkster van het Bergse verpleeg huis had ook op Tholen en St. Philipsland vele contacten. Ze nam deel aan het samenwerkings verband en onderhield goede be trekkingen met het kruiswerk, de gezinszorg en de Thoolse verzor gingstehuizen Ten Anker, Sint Maartenshof en De Schutse. Tijdens een drukke afscheidsre ceptie werd mevr. Kerstens o.a. toegesproken door ABG- voorzitter A. Roesink en dhr. M. van Leeuwen van de stichting Be- jaardenwerk. Lovende woorden gingen vergezeld van o.a. Delfts blauw aardewerk, alsmede legio bloemen en planten. Mevr. Kerstens maakte gebruik van de VUT-regeling. Er werden woensdag op de veiling in Sint-Annaland hogere prijzen betaald voor kriel dan vorige week. Woensdag 12 juli: Doré 1 41-42, Doré 2 36-37, afw. 24-35, drielin gen 24-26, bonken 25-35, kriel 156-178. Première gewoon 30-41, bonken 64-68, drielingen 24, kriel 165-173. Gloria gewoon 25-44, bonken 1 66-70, drielingen 26-27, kriel 171-180. Eigenheimers 42-67, drielingen 12, kriel 30. Bildstar 42. Aanvoer 545 ton. Dinsdag 11 juli: Doré 1 41-46, do ré 2 37-39, afw. 24-35, drielingen 24-25, bonken 25-30, kriel 126-134; Première gewoon 33-41, bonken 65-66, drielingen 24, kriel 137. Gloria gewoon 36-47, bonken 1 67-73, drielingen 26-27, kriel 140-145. Eigenheimers gewoon 40-66, drielingen 12, kriel 20. Aanvoer 450 ton. ruimte voor een 4de anaesthesist. Meer aandacht wil de directie ook voor de behandeling van spatade ren. 'De uitstroom van patiënten kan ondervangen worden door het instellen van een werkgroep'. Volgens Bakker gaat het om een betrekkelijke grote groep patiën ten die geen gebruik maakt van de voorziening in Bergen op Zoom, maar elders behandeling zoekt. Ook de reageer-buisbaby zal meer aandacht krijgen. Voor echtparen die geen kinderen kunnen krijgen, zijn de faciliteiten binnen Lie- VERVOLG PAG. 13 PRINS REINIERSTRAAT 3 STEENBERGEN TELEFOON 01670-64561 TOYOTA i i A

Krantenbank Zeeland

Eendrachtbode /Mededeelingenblad voor het eiland Tholen | 1989 | | pagina 9