IJSBAAN - SPEEL- en TRAPVELD - JEUGDHONK - PEUTERSPEELZAAL. klërhorst Dubbele hulde voor Ella Zwembad het voornaamste Sint Annalandse welzijn Tholen wil speelveld/ijsbaan op de Oesterputten Bosstraat legpuzzelstakjes V00r GRATIS boodschappen Inas-leerlingen vinden vrij snel werk Poortvliet's welzijnswensen: Donderdag 8 november 1979 EENDRACHTBODE 11 Ter plaatse muziek-onderricht. Speelterreintjes. Volwassen jeugd minder behoefte en aandacht. Deze week 10% korting op REGENMANTELS Ibergen op zoom Peuterspeelzaal, ijsbaan, zwembad. Meer verlichting bij aula-parkeerterrein Ook behoefte aan kader voor jeugdwerk Marokkanen Jeugdwerk STEMMEN VAN LEZERS Ella Kruf van Spido Oud-Vossemeer laat zich als een ware kampioene de hulde welgevallen van Olympia-voorzitter J. v.d. Heuvel, terwijl wethouder C.J. Moerland toekijkt. De jeugdige turnster won niet alleen goud in de categorie gemakkelijke oefenstof, maar ze zag haar eerste optreden bij de moeilijke oefenstof bekroond met een bronzen medaille. "WELSTANDSTOEZICHT EN GELD" Zwembad domineert Peuter- en kleuter Deze week bij de man van de SRV: KwalileU in uw straatje Rijpere jeugd vaak te studie-bezet Verbandhoudende wensen Ijsbaan Trouwen Een aantal inwoners van Poortvliet, dat maandagavond van de partij was bij de van de Thoolse welzijnscommissie, was niet zo gerust op een levendige belangstelling van jongeren voor het sociaal en cultureel werk. In dat opzicht was er met name een fikse teleurstelling, dat het volijverig initiatief van jeugdvereniging "De Wigchelaar" na een aanvankelijk hoopvol begin zodanig is afgezakt, dat men eerder toe is aan liquidatie dan aan een verdere uitbouw. Niettemin waren er wensen te over voor bepaalde jeugdgroeperingen, met name voor de kleintjes, waarvoor er urgent een goed speelveldje dient te komen en dan voor de jongeren zo boven de 8 jaar een trapveldje. Voorzover aanwezigen zich naar het randje van het sociaal cultureel gebeuren konden begeven, was er een algemene wens voor een ijsbaan. Desnoods in combinatie met trapveld, zoals in de Scherpenisse Pluimpot, maar dan op wat kleinere schaal. De wensen in het slotstadium van de besprekingen liepen trouwens nog verder uit, tot zelfs een rijdend secretarie toe. Ook in Poortvliet was het evenmin als in vijf voorafgaande kernen een dringen door publieke belangstelling, maar met een twintigtal kwam men ook daar tot de gemiddelde opkomst voor deze wel- zijns-aanloop. Na de inleiding door wethouder J. Versluijs en toelichting door de ambtelijke staf konden in 't Ouwe Raed'uus 5 discussiegroepjes worden gevormd die zo rond 10 uur tot de verslaggeving kwamen met als woordvoerders de welzijnscommissiele- den. Naast kerkelijk jeugdverenigings- werk, naast een vrij goede belangstelling voor voetbalsport en gym, wisten som migen er toch niet uit te komen welke facetten van jeugdwerk dan eigenlijk nog wel gestimuleerd zouden moeten worden. Zij zouden voor peiling van de werkelijke behoeften nog wel een en quête willen houden. Commissievoor zitter Versluys vond dat wel veel ge vraagd, nadat ieder thuis een bewoners- brief kreeg, alle verdere openbaarheid was betracht en op deze avond toch ook die behoeften wel ongeveer te peilen waren. Hij benadrukte hoe een wel zijnscommissie wel wil steunen, bege leiden waar nodig voor eventuele initia tieven, maar die laatste dienen dan toch in de eerste plaats vanuit de bevolking te komen. Een welzijnskommissie moet niets willen opleggen maar de bevolking moet kenbaar of aantoonbaar maken, wat gewenst is. Toch waren discussie groepen van oordeel, dat meez kader (jeugdleiding) nodig is, dat eilandelijke samenwerking bevorderd dient te wor den, terwijl een groep het spijtig vond, dat plaatselijke kerkert in hun jeugd werk niet meer gezamenlijk inplaats van afzonderlijk optreden. Door die samen werking zou er immers meer mogelijk zijn. Een andere groep meende, dat de jeugd ges timuleerd zou worden, indien leiding van elders overwicht zou hebben. Ge dacht werd aan een jeugdsoos of jeuqd- honk, hoewel daarbij door anderen me teen werd geattendeerd op de verdie ping van het dorpshuis, waar "De Wig chelaar" heel wat vrijheid van handelen kreeg, maar de frequentie van samen komen al verminderde door gebrek aan belangstelling. Ook van kerkelijke zijde zijn er nogal wat initiatieven, maar de jeugd komt niet. Met name tussen de 15 en 20 jaar is men te veel op straat met alle gevolgen van dien. Alle groepen waren van oordeel, dat al gemeen vormend muziekonderwijs meer belangstelling zou krijgen, met name ook van jongere jeugd, als dat ter plaatse zou worden gegeven. Nu men daarvoor naar Tholen of Sint Maar tensdijk moet, blijkt dat een belemme ring te zijn. Dezelfde gedachte was er trouwens later op de avond ook voor wat het werk van het Zeeuws Instituut voor kunstzinnige vorming betreft (De Dra gonder in Tholen). Breng de mogelijk heid hiertoe in eigen kern, waardoor de animo-kans belangrijk groter zal zijn. Belangstelling, zo was hier en daar het oordeel, zou er ook wel zijn voor het scoutingwerk (padvinderij), althans tot 12 jaar. Verondersteld werd voorts, dat als er ergens een plaats was, waar de jeugd wat zou kunnen aanrommelen (ouwe bromfietsen of auto's uit elkaar halen), een terreintje ook voor de cross- fiets, dat wel zou aanslaan, hoewel er ook enige vrees was, dat dit niet geheel zonder controle of toezicht mogelijk zou zijn. Veel gemakkelijker bleek de beant woording van vraag 2 te zijn of er uit breiding moet komen van speelterreint jes voor de jeugd. Een speelterreintje voor de kleintjes, maar dan met goede accoModatie is ter plaatse zeker nodig, evenals een trapveldje voor de jeugd vanaf 8 jaar, zonder dat de ballen dan ook in naburige tuintjes of tegen ramen komen. Er werden hiertoe punten ge noemd als omgeving sportveld, gymlo kaal, enz. Bij alle groepen had het speelterrein met goede grasmat en lig ging een zeer hoge prioriteit. Gedacht werd voorts aan de boomgaard Murre. Speelmogelijkheden zouden er ook zijn, als van de boerderij Johan Heijboer de finitief een kinderboerderij zou worden gemaakt. Ook in plan West zou een speelterreintje op zijn plaats zijn voor de kleintjes. Zoals ook elders, bleek het niet eenvou dig conrete zaken te noemen, waaraan de rijpe jeugd tussen 20 en 30 jaar be hoefte zou hebben. Een deel vindt zich wel bij sportbeoefening, maar voor so ciale culturele aktiviteiten vallen er heel wat af door studie, werk elders, gezin- sopbouw, e.d. Sommige discussiegroe pen kwamen er dan ook nauwelijks uit om voor deze categorie iets aan te dra gen, aangezien men moeilijk de behoef te kon nagaan voorzover die er al was. Een frequente culturele avond in het dorpshuis, bijvoorbeeld op een eerste of laatste zaterdag van de maand, zou die jongeren wellicht wat meer houvast bie den om zo'n avond maandelijks vrij te houden. Gedacht werd voorts aan een ook maandelijkse dansavond, zoals dat elders ook weer een aantal schijnt te binden. Kunstzinnig vormingswerk l Kremerstraat 11-13 Advertentie 1M (pottenbakken) leek aantrekkelijk, als het - en dat opnieuw - maar plaatselijk tot stand kan komen en dat werd bet wijfeld. Men vroeg zich af wat in deze de dorpshuis-beheerscommissie nog kan doen. Bij elkaar was het wensenpakket voor jongeren tot 15 jaar belangrijk groter dan voor de 20 tot 30 jarigen. De laatste vraag met heel wat ruimte in de breedte, levert ook gewoonlijk de meeste antwoorden (wensen) op. In Poortvliet was dat ook zo. Een mevrouw wilde tot een peuterspeelzaal komen, maar wist niet de weg tot ontplooiing van zo'n initiatief. Het was niet het moeilijkste haar dat bij te brengen. Men zal er dan ook wel spoedig van horen. Mogelijk ijsvermaak ter plaatse begon wat voorzichtig met een krabbelbaantje voor de jeugd op een speelterreintje, dat in wintermaanden of bij vorstaankondi- ging onder water kan worden gezet tot een bijna echte ijsbaan voor jong en oud. Uiteraard kon men zich wel vinden, ge zien de in zuidwest-Nederland toch wel vrij geringe schaatsmogelijkheden, in een mogelijke combinatie zomers speel veld winters ijsbaan. Een andere wens ging in de richting van een zwemmoge- lijkheid. Door dijkverzwaringswerken is de Schelphoekaccommodatie nogal ver minderd, al zou daar ter zijner tijd met wat zand, enz. nog wel wat te doen zijn, maar een meer "brutaler" wens was een overdekt zwembad als dat er toch op het eiland moet komen. Zo tussen de regels door viel toch wel te beluisteren, dat een beleid van goede kernspreiding en leef baarheid niet betekent, dat alle collec tieve (eilandelijke) voorzieningen perse in een paar grootste kernen onderge bracht moeten worden. Men mag ook daar wel wat meer moeite doen om een collectieve voorziening te bereiken en niet alleen maar de inwoners van kleine kernen. Ergernis en verdriet blijft er bij Poortvliet's Stoofstraat bewoners over de snelheidsoverschrijding, die mede door vervoerd materiaal voor dijkver zwaring dit jaar extra vormen aannam, maar straks ook weer voorbij zal zijn. Wensen waren er nog voor een eigen (regionale) muziekconsulent, éen or geltje voor bejaarden, bibliotheekont- plooiing, inspraak voor aanleg en in richting speelterreintjes, verkeersgevaar Deestraat kruising, zeker woningbouw voor eigen bewoners, want nu moeten Poortvlieters veelal hun heil elders zoe ken voor een huis. Dat alles bij elkaar kon voorzitter Versluys tenslotte sa menvatten, onder waardering voor op komst en levendige inbreng, hoe van 7 kernen de wensen op het rijtje komen, er zeker niet voldoende mogelijkheden (geld) zal zijn omdat alles te realiseren, maar dat er prioriteiten zullen komen, waarvan ook Poortvliet zijn portie zal krijgen. Dit alles zal weer in het open baar zijn terug te vinden, als men nog wat geduld kan oefenen. Ondertussen hoeft een bevolking met eigen initiatie ven niet stil te zijn, want die eigen werkzaamheid bepaalt veelal het wel zijn. Een welzijnscommissielid zelf verklaarde grif gebruik te hebben gemaakt van Sint Annalandse zwem-aktiviteiten. Met zelfs 2 bussen werd naar Gageldonk in Bergen op öoom gereden om de jongeren en ook wei ouderen het zwemdiploma te doen veroveren. Valt zwemmen nu onder so ciaal culturele aktiviteiten of zuiver on der (recreatie) sport. Daar bleef de wel zijnscommissie wat op hangen, want het Sint Annalandse forum beklemtoonde dat welzijn via een eigen (instructie) bad. Daarmee werden dan speelveldjes, ont wikkelingscursussen en het toch ook niet gering jeugdkaderprobleem over het hoofd gezien. Men verstoutte zich zelfs in die sociaal culturele sector bij de rondvraag er op te attenderen, dat de verlichting bij het aula-parkeerterrein nogal wat te wensen overlaat. Zo ziet men, dat er nogal wat verschillende wel- zijnsfacetten leven op Tholen. Wethouder J. Versluijs moest bij het welkomstwoord weer ongeveer hetzelf de plaatje afdraaien en dat wordt voor hemzelf en zijn ambtenaren inclusief de commissieleden weliswaar wat afge zaagd, maar het is voor de telkens toch in elke kern weer andere belangstellen den nieuw. De opkomst was vrijwel evenredig aan elders, maar evengoed kon de voorzitter van de welzijnscom missie tenslotte concluderen, dat de kwaliteit ver boven de kwantiteit uitk wam. Er was eenzelfde volgorde als in Tijdens de inspraakavond van de Wel zijnscommissie is dinsdagavond ver schillende keren gepleit voor het aanleg gen van een speelveld en een ijsbaan op de gedempte Oesterputten van Bonafides aan de Bosstraat in Tholen. Ook werd er geklaagd over de kwaliteit van de huidige speelterreintjes. In Dalempolder is al een speciale werkgroep gevormd om de grootte en indeling van speelterreinen te bespreken. Tholen was de laatste in de reeks van zeven inspraakavonden. Na de 27 aan wezigen in vijf groepen maandag in Poortvliet, steeg de belangstelling dins dagavond in de Gasthuiskapel tot 39 mensen. "Het zou Tholen misstaan als het anders was", zei wethouder J. Ver sluijs. Er waren zes groepen nodig om de vijf vragen van de Welzijnscommissie te kunnen beantwoorden. Mede gezien de discussies die telkens over de conclusies van de groepen ontstonden, liep het tijdschema uit. Ook de akoestiek gooide roet in het eten omdat telkens vragen en antüoorden moesten worden herhaald omdat ze niet door iedereen verstaan waren. Voor de Marokkaanse bevolkingsgroep in Tholen komt nog een aparte in spraakavond, waarbij een tolk aanwezig zal zijn. Wethouder Versluijs had dat na overleg met het bureau Buitenlandse werknemers besloten. De verschillende groepen konden daar wel achterstaan. Ze vonden overigens, dat de Marokka nen al enigszins geïntegreerd zijn. Er zijn al contactadressen met burenhulp, maar dat aantal zou uitgebreid kunnen worden. Een cursus Nederlands voor de Marokkaanse vrouwen zou wel wense lijk zijn. Ten aanzien van deze grootste minderheidsgroepering in Tholen gaat het om een wisselwerking, waarbij ook de eigen inwoners een stap in de goede richting dienen te geven. Het moet van twee kanten komen, zo werd duidelijk gemaakt. Er zijn 74 Marokkanen in Tholen. Voor het jeugdwerk werd herhaaldelijk gepleit voor kader en een jeugdwerk leider, zowel voor kerkelijk als niet-ker- kelijk jeugdwerk. Die begeleiding werd als een dringende behoefte ervaren. Voor de groep 20-30 jarigen werd het bestaande aanbod van verenigingsacti viteiten veelal voldoende geacht. Alleen zou men meer informatie over de werk zaamheden van de verschillende vere nigingen kunnen geven. Onder het hoofdstuk diversen kwamen vele wen sen op tafel zoals een moedermavo, verbetering van de verkeersveiligheid en hondentoiletten en een openbaar toilet. Het ophangen van een bewonersbrief in de W.C. van de Gasthuiskapel had z'n uitwerking niet gemist. Op deze inspraakavond in Tholen ko men we nog nader terug. Als trouw en aandachtig lezer van uw weekkrant zijn het met name die zaken welke betrekking hebben op mijn vak gebied, alsmede de rubriek "Stemmen van lezers", die mijn bijzondere aan dacht hebben. De ene vanuit de behoefte zo goed mo gelijk geinM geïnformeerd te zijn, de andere om reakties uit het lezerspubliek te vernemen. Nu zou ik zelf gebruik willen maken van deze rubriek, omdat ik een reaktie heb n.a.v. een uitspraak die vorige week in Uw krant stond. Het was een uitspraak die bij het antwoord van wethouder Koopman stond n.a.v. het welstandsbe- leid. Het is, al hoop ik dat niet, een uitspraak die uit uw pen is gevloeid. Het kan ook zijn dat er sprake is van een zetfout. Voorlopig ga ik uit van het eerste, want uit de zinsopbouw is dat de meest voor de hand liggende keuze. In het antwoord van B W geeft het college aan dat veel tijd en moeite kan worden bespaard, indien men bereid is als aanvrager bij het indienen van een bouwplan, om een terzake deskundige in te schakelen. Prompt daarachter aan volgt Uw uit spraak en ik citeer: "Het zal het college bekend zijn, dat ook dit geld kost". Hierop nu zou ik willen reageren. Allereerst zou ik dan wat van het wel standstoezicht zelf willen zeggen. Het is een n.a.v. art. 34 van de bouwverorde ning in het leven geroepen commissie, die het college van B W adviseert omtrent bij haar ingebrachte bouwteke ningen. De commissie beoordeelt deze tekeningen op inpasbaarheid omgeving, esthetische compositie, schaal en maat, enfin ik kan zo wel doorgaan want de architektuur raakt aan vele zaken. Iedere beoordeling nu echter, raakt een persoonlijk belang en zeker wanneer sprake is van een afwijzing, wordt dit persoonlijke belang aangetast, of dit nu het belang van de ontwerper of dat van de aanvrager, in casu de opdrachtgever is. Nu is het m.i. dit persoonlijke belang wat het welstandstoezicht zo onderhevig maakt aan kritiek. Wie immers, zoekt de schuld bij zichzelf? Om nu dit persoon lijke belang van de aanvrager zo goed mogelijk te dienen, is het m.i. noodza kelijk om een terzake deskundige in te schakelen. Je kunt er toch niet omheen, dat voor elk vakgebied een specifieke deskundigheid vereist is; Een bakker bakt toch brood! een journalist schrijft toch verhalen! een monteur repareert toch auto's enz. enz! Het persoonlijke belang van de aanvra ger dienen betekent ook het afwegen van deze belangen tegenover het alge mene belang. Een algemeen belang wat vnl. van gemeente- en overheidswege middels voorschriften wordt aangedra gen, waarvan de welstandseis (zie art. 34 van de bouwverordening) er één is. De toetsing daaraan loopt niet immer vlekkeloos, meningen kunnen tegen strijdig zijn, randvoorwaarden kunnen bepalend worden, maar een goed uitge balanceerd plan, ontworpen vanuit de specifieke deskundigheid, zal over het algemeen weinig weerstand ondervin den. Welnu, die specifieke deskundigheid wordt door u ondermijnd middels geci teerde, ongen anceerde uitspraak. Het is ongenuanceerd te stellen dat des kundigheid geld moet kosten. Mede omdat wij aansprakelijk zijn voor onze ontwerpen, en wij er een full- time dag taak van maken, kunnen wij niet op tegen overdag goed betaalde hobbyis ten, die te kust en te keur plannetjes maken, daarbij, en dat is mijn stellige mening, het persoonlijke belang van de aanvrager, in casu de opdrachtgever, het minst dienend. Uw uitspraak dient geen enkel belang, zeker niet het belang van een goed wel standstoezicht. Om met de koppen van de vorige sfem- men vap lezers rubriek te spreken, zou ik de uitspraak willen plaatsen onder de hoofdstukken Beschamend en in een Verkeerd daglicht stellend!! Mocht het zo zijn dat inderdaad van een zetfout sprake is, dan hoop ik dat deze reaktie bijdraagt tot een zinnige discus sie omtrent het welstandstoezicht, daar bij zowel het persoonlijke als het alge mene belang dienend. Met dank voor plaatsing onderteken ik, Tom Moerland, architekt Korte Vest 16 St. Maartensdijk Naschrift redactie: Met de toevoeging - dat was het - dat ook deskundig advies geld kost, is niet bedoeld dat dit onnut geld zou zijn. In tegendeel, maar van overheidswege kan soms zo gemakkelijk aan een particulier worden geadviseerd dit en dat te moeten doen om de zaak sneller te doen verlo pen. Daarbij wordt geen rekening ge houden met de portemonnee en dat moet die particulier wel doen. Uit enquete O. Elsemanschool blijkt: Dit jaar heeft de O. Elsemanschool uit Bergen op Zoom een enquete gehouden onder de oud leerlingen van de Inas- opleiding nieuwe stijl. Het doel van dit onderzoek was, gegevens te verzamelen die gebruikt zouden kunnen worden op voorlichtingsbijeenkomsten. Hoewel de nieuwe Ipas-opleiding pas in 1976 van start ging mag nu al geconcludeerd worden, dat de leerlingen die deze op leiding hebben gevolgd, vrij snel werk vinden. Van de vijf oud leerlingen die afkomstig waren uit Tholen zijn er twee werkzaam als leerling verpleegkundige, één leerlinge is bejaardenhelpster, één is in militaire dienst en één meisje is kan toorbediende. Alle vijf bezochten, voordat ze naar de Elsemanschool gingen, de Thoolse huishoudschool De Oesterschelp. Van de oud leerlingen, afkomstig uit St. Phi- lipsland, is één leerling werkzaam als kraamverzorgster, werkt één meisje als bejaardenverzorgster, is ervéén in het huwelijk gelreden en komt één oud leerling aan de kost als verkoopster. Deze leerlingen kwamen via de Steen- bergse huishoudschool De Bongerd de O. Elsemanschool binnen. De Oesterschelp Tholen: Ria Bentschap-Knook - bejaardenhelp ster (St. Annaland). Dina Goedege- buure (St. Annaland) - 2e jaars leerling verpleegkundige Z, (Sliedrecht). Rien de Viet (St. Maartensdijk) - militaire dienst, Wilma van Vossen (St. Anna land) leerling verpleegkundige A, (Be- velanden - Goes). Willy Slager (Tholen) - kantoorbediende. Allen volgden 1976- 1978 onderwijs aan de O. Elseman school. Oud-leerlingen uit St. Philipsland Lia Verwijs - kraamverzorgster (Zierik- zee). Anneke v.d. Vlies - monteuse bij Avio Fokker, Elly Everaers leerling be jaardenverzorgster, Thea van Domme len - winkelbediende. Allen volgden 1977-1979 onderwijs aan de O. Elseman school. voorgaande welzijnsbijeenkomsten. Een inleiding, een toelichting, vier discussie groepen en conclusies. Frappant was eigenlijk, dat bij alie groepen één niet uitgesproken sociaal cultureel onderdeel domineerde, maar door de aanwezigen toch wel gezien werd als een urgentie: de verwezenlij king van een zwembad. Of daar veel cultuur aan te pas komt, kan worden betwijfeld, maar inderdaad is het sociale aspect niet zo gering. Ouders blijven evenals voorgaande moeders, groot- en overgrootmoeders het een uiterst ha chelijke zaak vinden, dat jeugdige Sint Annalanders zich zo maar in strooms- nelle wateren begeven. Aan de ene kant wel het nut inziende van zwemkunst, anderzijds als een angstig fenomeen de afwachtende terugkeer van de jonge bloed vanuit de stroomversnelling. Jaar en dag heeft men daarmee in deze kern van doen gehad, want men lag aan de Krabbekreekboorden en bij aanwezige zwemtemperaturen is er de eeuwen door de lust onder jeugd aanwezig, zich op die wijze fris te kunnen ontspannen. Als er dan naburige-, maar na het schooluur toch te wijdse mogelijkheden zijn in een tweetal andere kernen is er de hunkering naar eenzelfde bezit. De aktieve ouders zaqen een pertinente afwijzing in deze jeugdverlichte eeuw niet meer zitten en offerden daarom maar tijd en geld om in Gageldonk de basismogelijkheden te veroveren, waarna men met wat geruster hart het kroost aan de Krabbenkreek toevertrouwde. Dit alles openbaarde zich in niet zo ge ringe mate tijdens de welzijnsbijeen- komst afgelopen donderdag in het dorpshuis. Daarnaast was er wel de "franje" te willen meespelen in de feite lijke welzijnsdoelstellingen. Daarom ook kwamen speelveldjes, verenigings werk e.d. volop aan de orde, maar op de achtergrond bleef toch dat bezorgde (zwem) welzijn domineren. De discussie en conclusies rond vraag 1 of bestaand of ander jeugdwerk moet worden gestimuleerd was in het alge meen positief. Een discussiegroep zei over de feitelijke gegevens, dat er een speeltuinvereniging is (voor de jongere jeugd) van een 75 leden, maar tege lijkertijd ook een ijsclub van dik 1000 geregistreerden. Dat een jeugdhonk toch zijn waarde kan bewijzen, werd nauwelijks betwijfeld. Ter plaatse wordt evenals in de andere Thoolse kernen heel wat gedaan aan jeugdsport, maar speelveldjes voor de kleinsten zijn er niet snel te veel. Maak ze niet te groot, zo was er de opgeheven vinger, want dan worden de kleintjes veelal overspoeld door rijpere jongeren. Wat er overigens aan trapveldjes wel was, vond men kwalitatief niet te best. Beter onderhoud en meer werktuigen werd noodzakelijk geacht. Bij die constatering kwam er het aardige of voor wat het resultaat betreft in feite onaardige intermezzo, dat hon denbezitters nog meer dan de kleinste burgers met die speelperceeltjes inge nomen zijn. Het blijken voortreffelijk dorpsgedeelten om de hond te laten doen, wat dagelijks vaak meer dan eens noodzakelijk is. Daarmee zijn dan de peuter-moeders weer niet zo ingenomen als ze een blik over de vloerbedekking laten gaan. Het gemeentebestuur kreeg overigens op een onderdeel een ruime voldoende, want vrijwel elke discussie groep was zeer te spreken over het speelveldje in de nieuwe Huygensstraat. Duidelijk werd ook dat veel jeugd tussen 5 en 10 jaar de zondagsschool bezoekt, waardoor er met name op die dag al een belangrijke zorg minder is. Gebrek aan kader ook voor die jongeren, kwam wel mm bij aankoop van Betuwe tweedrank Melfri Honig groentesoep Honig kippesoep Biotex blauw Biotex groen Fruxano sinas Van Nelle supra Saroma Nescafe Zwitsal baby zeep Zwitsal baby shampoo Unox keurpak rookworst Unox erwtensoep Pepsi cola Blue Band halvarine Appelsientje SRV bier SRV margarine Polly toiletpapier SRV cassis Advertentie IM bij menig rapporteur naar voren. Ook de gewenste ruimte kan daarbij een rol spelen. Verlangens waren er om met name aan de Burg. Smithstraat snel een speelterreintje te creëren, terwijl die voorzieningen toch zeker ook niet in het oudere dorpsgedeelte vergeten moeten worden. Opmerkingen waren er nog wel ten opzichte van de uitgangen van die terreintjes, welke vaak te veel direct langs de straat voorkomen en er dan toch wel belemmeringen (zig-zag-af- sluitingen) voor die jeugd noodzakelijk zijn, om niet zo maar de openbare weg te kunnen binnenhollen of fietsen. De behoefte voor 20-30 jarigen, maar ook wel onder die leeftijd en dat kan eigenlijk worden samengevat voor de categorie die met voortgezet onderwijs doende is, blijkt heel wat minder groot te zijn. De oorzaak daarvan is echter voornamelijk, omdat die jongeren niet meer aan die ontspanning kunnen toe- komenwanwege huiswerk of al praktisch loopbaangerichte ontwikkeling. Van daar ook nogal wat "afvalligen" voor voetbal-muziek-zang- en andere ont spanningsverenigingen. Wel lijkt voor een deel zeer aantrekkelijk, dat er mo gelijkheden zijn voor cursussen, zoals ■die in Tholen-stad worden georgani seerd (buitenlandse talen), maar ook kunstzinnige vorming. Als er in dat op zicht dependance mogelijk is, dan graag. Voor deze categorie wordt met name door de hervormde kerk nogal wat ge daan, zoals besprekingen na kerkdien sten. Ook bij niet-kerkelijken blijkt daarvoor belangstelling te zijn, maar men aarzelt de drempel te overschrij den. Wat meer openbaarheid nog voor die aktiviteiten achtte menige discussie groep gewenst. Het oprichten van een zeeverkennersgroep zou voor deze cate gorie ook wel op zijn plaats kunnen zijn, zo luidde een andere suggestie. Rond die door de welzijnscommissie opgeworpen gerichte vragen, waren er nogal wat randverschijnselen, die toch wel een onderdeel vormden van wat bij die vragen onder te brengen viel. Meni ge discussiegroep was bijvoorbeeld van oordeel, dat de al zeer verouderde gym zaal aan de Bierensstraat een wel zeer goed muziek-repetitielokaal is en moet blijven. Bibliotheek-ruimte-verbetering, dorpshuisuitbreiding en sportzaal kwa men daarbij eveneens volop om hel hoekje kijken. Reeds toen Sint Anna land haar 500 jarig bestaan vierde in 1974 wierp burgemeester Van Boeyen het balletje toe, dat die bibliotheek maar in het dorpshuis moest komen, omdat deze met veel verenigingleven vervulde kern een groter dorpshuis toekwam. Die gedachte werd door het huidige ge meentebestuur overgenomen, maar aangezien de gymaccommodatie voor de scholen ver achterop ligt bij welke andere eilandelijke kern ook, moet daar de pré op gelegd worden. Tholen-stad heeft tenslotte nog één, al is het een veel te beperkte goede gymvoorziening, maar dit ontbreekt volledig in Sint An naland. Het ook op de bijeenkomst ver tegenwoordigd zijnde "WIK" weet maar al te goed, dat zij het was, die de binnensportaccommodatie voor haar vereniging als eerste aan de orde stelde en toen haar wensen verder reikten, dan het voornemen vam de gemeentelijke afdeling sportzaken de gehele rataplan van binnensport via de Zeeuwse sport raad moest worden uitgevochten. Het gevolg was de beslissing van een Thoolse sporthal, een al uitgebreid Haestinge en een nog op vele vergunningen wachten de realisering van een sportzaal Sint Annaland. Als het dezelfde weg opgaat met bibliotheek en dorpshuis, zijn de Sint Annalandse kleinkinderen er wel licht nog eens goed mee. Een discussiegroep stelde wel de scher per snede, dat in 1981 de huidige biblio theekaccommodatie moet ophouden te bestaan. Zodra de sportzaal er is, bestaat er ook een andere ijsbaan, zo garandeert het gemeentebestuur. Van de huidige ijs baan wordt 's zomers aardig wat gebruik gemaakt door jongeren, die niet alleen graag een balletje trappen, vooral in het gesloten voetbalseizoen - maar ook het crossen (met brommers en fietsen) beij veren. Laat dat een vervolg krijgen op het nieuwe ijsbaan-terrein was het oordeel van de halve-discussiegroepsgroepering. De andere helft voelde wel wat voor verharding (asfaltering) van het terrein, omdat hierdoor enerzijds de mogelijk heid ontstond van een rolschaatsbaan in niet-wintermaanden en anderzijds de ijsclub de waterhoeveelheid tijdens de winter kon beperken. Gevraagd werd die ijsbaan dan met deugdelijke afrastering te voorzien voor aangrenzende huizen en tuintjes. Geat tendeerd werd voorts op het in 1981 honderdjarig bestaan van de plaatselijke muziekvereniging en de tijd van subsi- ^'^-aanvraee voor jubileumviering. Tenslotte was er de infor matie of trouwen ook onder dit welzijn saspect viel en zo ja, waarom dan wel in Tholen en Sint Maartensdijk kan wor den getrouwd, maar niet in de andere vijf kernen. Vermoedelijk niet direct een cultureel, ongetwijfeld wel een sociaal aspect. Voorzitter Versluys concludeerde ten slotte dat het in het belang van de sa menleving geen nutteloze bijeenkomst was.

Krantenbank Zeeland

Eendrachtbode /Mededeelingenblad voor het eiland Tholen | 1979 | | pagina 11