Slechts een plicht. STICHTING VOOR DEN LANDBOUW IN ZEELAND SOCIALE COMMISSIE De sociale commissie van de stichting voor den landbouw in Zeeland deelt mede, dat Het College van Rijksbemiddelaars gezien het verzoek van de Stichting voor den Landbouw, d.d. 22 Augustus 1946 namens partijen, strekkende enerzijds tot het verkrij gen van goedkeuring van het College op een collectieve arbeidsovereenkomst, regelende de lonen en arbeidsvoorwaarden voor den ak ker- en weidebouw en de veehouderij in de provincie Zeeland en anderzijds tot gelijktij dige bindende vaststelling dezer regeling voor de werkgevers en werknemers, die niet uit hoofde van hun lidmaatschap van een der on dertekenende werkgevers- en werknemersor ganisaties zijn gebonden aan de in den aan hef genoemde collectieve arbeidsovereen komst; overwegende, dat tegen het bepaalde in de artikelen 31 lid 1 en 53 lid 1 bij het College bezwaren bestaan; (zie verklaring onder x) dat derhalve de materiele inhoud van deze artikelen in overeenstemming zal dienen te worden gebracht met hetgeen door het College van Rijksbemiddelaars bindend zal worden vastgesteld; dat aan het tweede gedeelte van het verzoek het bindend vaststellen van de lonen en arbeidsvoorwaarden voor de niet bij partijen georganiseerde werkgevers en werknemers in een afzonderlijke beschikking gevolg zal worden gegeven. gelet op de richtlijn van het College van Rijksbemiddelaars inzake de landbouwlonen d.d. 2 Mei 1946 (Nederl. Staatse. No. 87); gelet op de artikelen 12 en 14 van het Bui tengewoon Besluit Arbeidsverhoudingen 1945 (No. F 214); beschikkende: A. keurt goed de collectieve arbeidsovereen komst, afgesloten tusschen de werkge vers- en de werknemersorganisaties voor den akker- en weidebouw en de veehou derij in de Provincie Zeeland, met uit zondering van de artikelen 31 lid 1 'en 53 lid 1; B. stelt bindend vast voor de werkgevers en werknemers, die partij zijn bij de onder A genoemde collectieve arbeidsovereen komst voor den akker- en weidebouw en de veehouderij in de Provincie Zee land 1voor de overuren op werkdagen wordt een loon be.taald, dat 30% hoger is dan het voor den betrokken arbeider geldende normale uurloon; voor overuren op Zondag wordt het uurloon verhoogd met 50 2. Het normale tijdloon bedraagt: A. voor arbeiders, die belast zijn met Geschiedenis van de O.D. op het Eiland Tholen door G. H. 47. De list van Noorman en de P.C. lukt. Zonder enige argwaan komt de Mof in de roeiboot van den veerman naar de Vossemeerse kant. Hij vraagt aan de P.C., wat het schieten van enige* tijd geleden toch wel t^ -be tekenen had. Deze haalt z'n schouders op: „Je vrienden waren op zeemeeuwen aan het mikken", liegt hij kalm weg. De Mof is echter niet helemaal gerustgesteld. De P.C. roeit schijnbaar onbewogen, rustig verder. Inwendig brandt hij echter van spanning. Als dat maar goed afloopt. Hij zal maken, dat hij straks niet te dicht in de buurt van die Mof blijft. De boot stoot tegen de kant. De Mof springt er meteen uit, loopt een eindje de veerweg op. De P.C. meert vliegensvlug de roei boot, zodra de Mof hem de rug heeft toegekeerd. Behoedzaam loopt de Duitser nu naar het veerhuis. Hij ruikt nu toch misschien onveiligheid, voelt zich niet safe meer. Z'n hand gaat onwillekeurig naar z'n revolvertas. Voor dat die twee mannen zich achter het muurtje verdekt opstelden, had Noorman de nu reeds bekende hulppolitie-O.D.er Vermeer bevolen de Mof tegemoet te gaan, zodat alle aandacht van die Mof op Vermeer zou zijn gevestigd. Kwam die Mof niet voorbij de dijkdoorgraving, dan moest Vermeer hem aanspreken en sommeren zich over te geven, daar het eiland be vrijd was en een sterke groep partisanen zich in ver- de verzorging van vee, voor bouw en paardenknechts en voor hen, die arbeiden met zware landbouw machines: 1van 1 Mei tot en met 30 Nov. 1946: 38.per week; 2. van 1 Dec 1946 tot en met 28 Februari 1947: 31.50 per w.j 3. van 1 Maart tot en met 30 April 1947: als onder 1 B. Voor de verige arbeiders 1geschoolden 70 ct. per uur; 2. geoefenden, 64 ct. per uur; 3. ongeschoolden 60 ct. per uur. C. Deze beschikking kan te allen tijde dor het College van Rijksbemiddelaars worden ge wijzigd of ingetrokken. Het College van Rijksbemiddelaars, Prof. Dr. G. Minderhoud. De adjunct secretaris,' Mr. J. C. van Gorkom. x Artikel 31 lid 1 luidt als volgt: ,,Aan arbeiders, die in het bezit zijn van één ,,of meer onder Staatstoezicht verkregen of ,,van Staatswege uitgereikte diploma's eener „inrichting van landbouwonderwijs of van „een theoretische en/of practische cursus op „het gebied van den landbouw, dient een- „toeslag te worden betaald op hun loon." Artikel 53 lid 1 luidt als volgt „Het normaal tijdloon bedraagt ,,A. voor arbeiders, die belast zijn met de „verzorging van vee, voor bouw- en paarden knechts en voor hen, die arbeiden met fware „landbouwmachines „1. van 1 -Mei t/m 30 November 1946: 40.per week „2. van 1 December '46 t/m 28 Febr. 1947: 33.per week „3. van 1 Maart t/m 30 April 1947 als onder 1. ,,B. Voor de overige arbeiders „1. geschoolden 0.72 per uur; „2. geoefenden 0.66 per uur „3. ongeschoolden 0.62 pef uur." De Sociale commissie heeft verder gead viseerd om hetzelfde contract geldig te ver klaren voor de tuinbouw-, fruittteelt- en boom k weeker i j bedr ij ven VERSLAG VAN DE KAMER VAN KOOPHANDEL EN FABRIEKEN- TE ST. MAARTENSDIJK Vrijdag 27 September werd door de Kamer van Koophandel en Fabrieken voor Zeeland te St. Maartensdijk een vergadering gehou den met verschillende personen uit het bedrijfsleven op het eiland Tholen en St. Philipsland. De voorzitter, der Kamer den heer Koch opende om half elf de vergadering, sprak zijn blijdschap uit dat door een aantal personen dekte stelling bevonden. Kwam de Mof wel verder, dan zouden Noorman en de andere O.D.er te voor schijn springen en hem sommeren, terwijl Vermeer hen onmiddellijk zou bijstaan. Vermeer is niet bang, dat is bekend, soms zelfs wat te overmoedig. Z'n O.D. band is hij bij de eerste schermutseling, een uurtje ge leden, al verloren. Juist daarom beveelt Noorman het aap hem, opdat de Mof niet direct argwaan zal hebben, als iemand hem tegemoet komt met wel een band om. Ook omdat^ Vermeer z'n mannetje kan staan. Een revolver steekt in z'n broekzak. „Zorg dat je niet in onze lijn komt", fluistert Noorman tenslotte. Dan ver trekt Vermeer, terwijl zoals gezegd, Noorman en een andere O.D.er zich achter het muurtje opstellen. Wat haastig loopt Vermeer de Mof tegemoet, z'n ene hand achter z'n rug, z'n revolver gereed. Het volgende gebeuren gaat in minimumtijd. Als de Duitser bijna de dijkdoorgraving heeft bereikt en Vermeer in de gaten krijgt, brullen NoOrman en z'n maat plotseling: ..Handen omhoog" Kets patss kets... klinkt het onmiddellijk daarop. Als een bliksemschicht had de Mof, die een officier blijkt te zijn, z'n revolver getrokken en automatisch laat hij hem leegratelen. Nog eerder echter was het wapen van Ver meer in de richting van die Mof hij vuurt het wapen ketst. Vermeer zakt in elkaar o wreed ongeluk. De officier valt ook en Noorman en de andere O.D.er springen op hem toe, menen dat ook hij ge wond is. Maar als ze vlak bij hem zijn gekomen, steekt de Mof z'n handen in de hoogte en kermt: „Nicht schieszen." Later heeft Noorman dat ogenblik ver wenst, hij heeft enorme spijt gehad, dat hij toen ook maar niet onmiddellijk z'n revolver heeft leeggejaagd maar ten eerste ook toen nog in de veronderstel- uit het zakenleven van het eiland gehoor was gegeven aan de oproep om deze vergadering bij te wonen, zette voorts uiteen het doel van een dergelijke vergadering, n.l. de moeilijk heden in het bedrijfsleven te bespreken en te stimuleren. Bij de hierna gevoerde besprekingen bleek dat het zakenleven in het algemeen jnog met vele moeilijkheden te kampen heeft en zich niet kan ontplooien zoals gewenst wordt, doch werd tevens de weg gewezen om deze moei lijkheden te ondervangen. Een belangrijk aandeel in de besprekingen vormde het verkeersprobleem, de slechte toe standen van verschillende wegen in het eiland en niet het minst werd gesproken over de grote moeilijkheden welke het verkeer onder vindt bij de overgang van het veer te Tholen. Tot oplossing van deze problemen zegde de Kamer haar volle medewerking toe. Aan fyet eind van de vergadering dankte de voorzitter de aanwezigen voor hun belang stelling, deelde mede dat het de bedoeling is meermalen een dergelijke vergadering te hou den, omdat de Kamer een plaats in het cen trum van het zakenleven ook in 't eiland Tholen wil innemen. Uit de gevoerde besprekingen is wel ge bleken dat het bijwonen van een dergelijke vergadering voor de zakenmensen van het eiland Tholen van groot belang is. 4 OCTOBER - DIERENDAG 1946 In verband met de „Dierendag", welke ieder jaar op 4 Oct. over de gehele wereld wordt gehouden, zou ik gaarne het volgende onder de aandacht van uw lezers willen brengen Het ledental van de Nederlandse Ver eniging tot Bescherming van Dieren klom ge durende de laatste maanden van de bezetting tot op vandaag van 11 op 30 duizend leden. De redenen daarvan liggen niet alleen in de filmpropaganda, maar ook in de diepen nood, welken wij hebben doorgemaakt en het leed en de angst, door den bruten over weldiger ons berokkend. Toen hebben velen begrepen, dat het weerloze dier zulks altijd heeft ondergaan. Eigen lijden bracht nader tot het lijden der dieren. Dit is voor ons een verheugend verschijnsel in deze op velerlei gebied droeven na-oorlogsen tijd, waarin ruw heid, onverschilligheid, egoisme en individu alisme hoogtij vieren. Het Hoofdbestuur en zijn 86 afdelingen be seffen het daarom meer dan ooit, dat zij een belangrijk aandeel hebben in de geestelijke vernieuwing van ons volk en met name van de Nederlandse jeugd. Zij trachten den mens zijn menszijn te doen verstaan. Zij wijzen hem op de vertrouwenspositie, welke hij van den Schepper heeft ontvangen, ook tegenover het dier, dat zijn medeschepsel is. Zij willen hem Vervolg zie Pag. 6. iing, ook al door het kermende „nicht schieszen", dat de Mof gewond was, ten tweede als waardig onder officier van het Ned. leger, waarbij Jiem was inge pompt geen weerloze gevangene neer te schieten, laat hij dit ogenblik zonder meer voorbijgaan. Noorman schiet hem niet neer. Hij loopt op den officier toe, schopt hem haast omhoog en neemt zji pistool af. Tegelijk ontdekt hij dan ook, dat die Mof hoegenaamd niets mankeert. In weinige ogenblikken is het gebeurd. De officier, de man van het springcommando, de man van de brug is door O.D.ers gevangen genomen. Maar het vreselijkste van alles Vermeer zwaar ge wond. Twee groepen mensen staan bij de dijkdoor graving. De eerste rondom een Mof, die gezond maar verslagen is. De tweede groep staat rond Vermeer Vermeer, die gewond, zwaar gewond op de grond ligt. Het bloed sijpelt tussen de stenen, machteloos ligt hij neer, kermend: z'n pistool een armbreedte van hem af, ligt vergeten op de grond. Een der schoten van de officier trof hem in de zij, de gevaarlijkste, terwijl ook z'n arm doorboord werd. Het is een ellendig gezicht het eerste O.D. slachtoffer. „Onbesuisd optreden Beschuldigingen van buitenstaanders liggen spoedig, liggen misschien ook nu nog op de lippen. Maar ver geet dan niet, dat Vermeer zich, in die tijd zonder meer gaf voor een zaak die waardig was gediend te worden in die tijd althans. Heel voorzichtig wordt hij in een huis gebracht. De auto, die de versterking bracht staat er nog, maar Noorman wil liever eerst een ^dokter hebben, voor hij hem durft laten vervoeren. Temeer, daar er ook nog een andere gewonde is, zoals reeds bekend, de burger van 65 jaar. (Wordt vervolgd)

Krantenbank Zeeland

Eendrachtbode /Mededeelingenblad voor het eiland Tholen | 1946 | | pagina 2