Slechts een plicht.
STICHTING VOOR DEN LANDBOUW
IN ZEELAND
SOCIALE COMMISSIE
De sociale commissie van de stichting voor
den landbouw in Zeeland deelt mede, dat
Het College van Rijksbemiddelaars
gezien het verzoek van de Stichting voor den
Landbouw, d.d. 22 Augustus 1946 namens
partijen, strekkende enerzijds tot het verkrij
gen van goedkeuring van het College op een
collectieve arbeidsovereenkomst, regelende
de lonen en arbeidsvoorwaarden voor den ak
ker- en weidebouw en de veehouderij in de
provincie Zeeland en anderzijds tot gelijktij
dige bindende vaststelling dezer regeling voor
de werkgevers en werknemers, die niet uit
hoofde van hun lidmaatschap van een der on
dertekenende werkgevers- en werknemersor
ganisaties zijn gebonden aan de in den aan
hef genoemde collectieve arbeidsovereen
komst;
overwegende, dat tegen het bepaalde in de
artikelen 31 lid 1 en 53 lid 1 bij het College
bezwaren bestaan; (zie verklaring onder x)
dat derhalve de materiele inhoud van deze
artikelen in overeenstemming zal dienen te
worden gebracht met hetgeen door het College
van Rijksbemiddelaars bindend zal worden
vastgesteld;
dat aan het tweede gedeelte van het verzoek
het bindend vaststellen van de lonen en
arbeidsvoorwaarden voor de niet bij partijen
georganiseerde werkgevers en werknemers
in een afzonderlijke beschikking gevolg zal
worden gegeven.
gelet op de richtlijn van het College van
Rijksbemiddelaars inzake de landbouwlonen
d.d. 2 Mei 1946 (Nederl. Staatse. No. 87);
gelet op de artikelen 12 en 14 van het Bui
tengewoon Besluit Arbeidsverhoudingen 1945
(No. F 214);
beschikkende:
A. keurt goed de collectieve arbeidsovereen
komst, afgesloten tusschen de werkge
vers- en de werknemersorganisaties voor
den akker- en weidebouw en de veehou
derij in de Provincie Zeeland, met uit
zondering van de artikelen 31 lid 1 'en
53 lid 1;
B. stelt bindend vast voor de werkgevers en
werknemers, die partij zijn bij de onder
A genoemde collectieve arbeidsovereen
komst voor den akker- en weidebouw
en de veehouderij in de Provincie Zee
land
1voor de overuren op werkdagen wordt
een loon be.taald, dat 30% hoger is
dan het voor den betrokken arbeider
geldende normale uurloon;
voor overuren op Zondag wordt het
uurloon verhoogd met 50
2. Het normale tijdloon bedraagt:
A. voor arbeiders, die belast zijn met
Geschiedenis van de O.D. op het
Eiland Tholen door G. H.
47.
De list van Noorman en de P.C. lukt. Zonder enige
argwaan komt de Mof in de roeiboot van den veerman
naar de Vossemeerse kant. Hij vraagt aan de P.C., wat
het schieten van enige* tijd geleden toch wel t^ -be
tekenen had. Deze haalt z'n schouders op: „Je vrienden
waren op zeemeeuwen aan het mikken", liegt hij kalm
weg. De Mof is echter niet helemaal gerustgesteld.
De P.C. roeit schijnbaar onbewogen, rustig verder.
Inwendig brandt hij echter van spanning. Als dat maar
goed afloopt. Hij zal maken, dat hij straks niet te dicht
in de buurt van die Mof blijft. De boot stoot tegen de
kant. De Mof springt er meteen uit, loopt een eindje
de veerweg op. De P.C. meert vliegensvlug de roei
boot, zodra de Mof hem de rug heeft toegekeerd.
Behoedzaam loopt de Duitser nu naar het veerhuis.
Hij ruikt nu toch misschien onveiligheid, voelt zich niet
safe meer. Z'n hand gaat onwillekeurig naar z'n
revolvertas.
Voor dat die twee mannen zich achter het muurtje
verdekt opstelden, had Noorman de nu reeds bekende
hulppolitie-O.D.er Vermeer bevolen de Mof tegemoet
te gaan, zodat alle aandacht van die Mof op Vermeer
zou zijn gevestigd. Kwam die Mof niet voorbij de
dijkdoorgraving, dan moest Vermeer hem aanspreken
en sommeren zich over te geven, daar het eiland be
vrijd was en een sterke groep partisanen zich in ver-
de verzorging van vee, voor bouw
en paardenknechts en voor hen,
die arbeiden met zware landbouw
machines:
1van 1 Mei tot en met 30 Nov.
1946: 38.per week;
2. van 1 Dec 1946 tot en met 28
Februari 1947: 31.50 per w.j
3. van 1 Maart tot en met 30
April 1947: als onder 1
B. Voor de verige arbeiders
1geschoolden 70 ct. per uur;
2. geoefenden, 64 ct. per uur;
3. ongeschoolden 60 ct. per uur.
C. Deze beschikking kan te allen tijde dor
het College van Rijksbemiddelaars worden ge
wijzigd of ingetrokken.
Het College van Rijksbemiddelaars,
Prof. Dr. G. Minderhoud.
De adjunct secretaris,'
Mr. J. C. van Gorkom.
x
Artikel 31 lid 1 luidt als volgt:
,,Aan arbeiders, die in het bezit zijn van één
,,of meer onder Staatstoezicht verkregen of
,,van Staatswege uitgereikte diploma's eener
„inrichting van landbouwonderwijs of van
„een theoretische en/of practische cursus op
„het gebied van den landbouw, dient een-
„toeslag te worden betaald op hun loon."
Artikel 53 lid 1 luidt als volgt
„Het normaal tijdloon bedraagt
,,A. voor arbeiders, die belast zijn met de
„verzorging van vee, voor bouw- en paarden
knechts en voor hen, die arbeiden met fware
„landbouwmachines
„1. van 1 -Mei t/m 30 November 1946:
40.per week
„2. van 1 December '46 t/m 28 Febr. 1947:
33.per week
„3. van 1 Maart t/m 30 April 1947
als onder 1.
,,B. Voor de overige arbeiders
„1. geschoolden 0.72 per uur;
„2. geoefenden 0.66 per uur
„3. ongeschoolden 0.62 pef uur."
De Sociale commissie heeft verder gead
viseerd om hetzelfde contract geldig te ver
klaren voor de tuinbouw-, fruittteelt- en
boom k weeker i j bedr ij ven
VERSLAG VAN DE KAMER VAN
KOOPHANDEL EN FABRIEKEN-
TE ST. MAARTENSDIJK
Vrijdag 27 September werd door de Kamer
van Koophandel en Fabrieken voor Zeeland
te St. Maartensdijk een vergadering gehou
den met verschillende personen uit het
bedrijfsleven op het eiland Tholen en St.
Philipsland.
De voorzitter, der Kamer den heer Koch
opende om half elf de vergadering, sprak zijn
blijdschap uit dat door een aantal personen
dekte stelling bevonden. Kwam de Mof wel verder,
dan zouden Noorman en de andere O.D.er te voor
schijn springen en hem sommeren, terwijl Vermeer hen
onmiddellijk zou bijstaan. Vermeer is niet bang, dat
is bekend, soms zelfs wat te overmoedig. Z'n O.D.
band is hij bij de eerste schermutseling, een uurtje ge
leden, al verloren. Juist daarom beveelt Noorman het
aap hem, opdat de Mof niet direct argwaan zal hebben,
als iemand hem tegemoet komt met wel een band om.
Ook omdat^ Vermeer z'n mannetje kan staan. Een
revolver steekt in z'n broekzak. „Zorg dat je niet in
onze lijn komt", fluistert Noorman tenslotte. Dan ver
trekt Vermeer, terwijl zoals gezegd, Noorman en een
andere O.D.er zich achter het muurtje opstellen. Wat
haastig loopt Vermeer de Mof tegemoet, z'n ene hand
achter z'n rug, z'n revolver gereed. Het volgende
gebeuren gaat in minimumtijd.
Als de Duitser bijna de dijkdoorgraving heeft bereikt
en Vermeer in de gaten krijgt, brullen NoOrman en z'n
maat plotseling: ..Handen omhoog" Kets
patss kets... klinkt het onmiddellijk daarop. Als een
bliksemschicht had de Mof, die een officier blijkt te
zijn, z'n revolver getrokken en automatisch laat hij hem
leegratelen. Nog eerder echter was het wapen van Ver
meer in de richting van die Mof hij vuurt
het wapen ketst. Vermeer zakt in elkaar o wreed
ongeluk. De officier valt ook en Noorman en de andere
O.D.er springen op hem toe, menen dat ook hij ge
wond is. Maar als ze vlak bij hem zijn gekomen, steekt
de Mof z'n handen in de hoogte en kermt: „Nicht
schieszen." Later heeft Noorman dat ogenblik ver
wenst, hij heeft enorme spijt gehad, dat hij toen ook
maar niet onmiddellijk z'n revolver heeft leeggejaagd
maar ten eerste ook toen nog in de veronderstel-
uit het zakenleven van het eiland gehoor was
gegeven aan de oproep om deze vergadering
bij te wonen, zette voorts uiteen het doel van
een dergelijke vergadering, n.l. de moeilijk
heden in het bedrijfsleven te bespreken en te
stimuleren.
Bij de hierna gevoerde besprekingen bleek
dat het zakenleven in het algemeen jnog met
vele moeilijkheden te kampen heeft en zich
niet kan ontplooien zoals gewenst wordt, doch
werd tevens de weg gewezen om deze moei
lijkheden te ondervangen.
Een belangrijk aandeel in de besprekingen
vormde het verkeersprobleem, de slechte toe
standen van verschillende wegen in het eiland
en niet het minst werd gesproken over de
grote moeilijkheden welke het verkeer onder
vindt bij de overgang van het veer te Tholen.
Tot oplossing van deze problemen zegde
de Kamer haar volle medewerking toe.
Aan fyet eind van de vergadering dankte
de voorzitter de aanwezigen voor hun belang
stelling, deelde mede dat het de bedoeling is
meermalen een dergelijke vergadering te hou
den, omdat de Kamer een plaats in het cen
trum van het zakenleven ook in 't eiland
Tholen wil innemen.
Uit de gevoerde besprekingen is wel ge
bleken dat het bijwonen van een dergelijke
vergadering voor de zakenmensen van het
eiland Tholen van groot belang is.
4 OCTOBER - DIERENDAG 1946
In verband met de „Dierendag", welke
ieder jaar op 4 Oct. over de gehele wereld
wordt gehouden, zou ik gaarne het volgende
onder de aandacht van uw lezers willen
brengen
Het ledental van de Nederlandse Ver
eniging tot Bescherming van Dieren klom ge
durende de laatste maanden van de bezetting
tot op vandaag van 11 op 30 duizend leden.
De redenen daarvan liggen niet alleen in de
filmpropaganda, maar ook in de diepen nood,
welken wij hebben doorgemaakt en het
leed en de angst, door den bruten over
weldiger ons berokkend. Toen hebben velen
begrepen, dat het weerloze dier zulks altijd
heeft ondergaan. Eigen lijden bracht nader
tot het lijden der dieren. Dit is voor ons een
verheugend verschijnsel in deze op velerlei
gebied droeven na-oorlogsen tijd, waarin ruw
heid, onverschilligheid, egoisme en individu
alisme hoogtij vieren.
Het Hoofdbestuur en zijn 86 afdelingen be
seffen het daarom meer dan ooit, dat zij een
belangrijk aandeel hebben in de geestelijke
vernieuwing van ons volk en met name van de
Nederlandse jeugd. Zij trachten den mens
zijn menszijn te doen verstaan. Zij wijzen hem
op de vertrouwenspositie, welke hij van den
Schepper heeft ontvangen, ook tegenover het
dier, dat zijn medeschepsel is. Zij willen hem
Vervolg zie Pag. 6.
iing, ook al door het kermende „nicht schieszen", dat
de Mof gewond was, ten tweede als waardig onder
officier van het Ned. leger, waarbij Jiem was inge
pompt geen weerloze gevangene neer te schieten, laat
hij dit ogenblik zonder meer voorbijgaan. Noorman
schiet hem niet neer. Hij loopt op den officier toe,
schopt hem haast omhoog en neemt zji pistool af.
Tegelijk ontdekt hij dan ook, dat die Mof hoegenaamd
niets mankeert. In weinige ogenblikken is het gebeurd.
De officier, de man van het springcommando, de man
van de brug is door O.D.ers gevangen genomen. Maar
het vreselijkste van alles Vermeer zwaar ge
wond. Twee groepen mensen staan bij de dijkdoor
graving. De eerste rondom een Mof, die gezond maar
verslagen is. De tweede groep staat rond Vermeer
Vermeer, die gewond, zwaar gewond op de grond
ligt. Het bloed sijpelt tussen de stenen, machteloos ligt
hij neer, kermend: z'n pistool een armbreedte van hem
af, ligt vergeten op de grond. Een der schoten van de
officier trof hem in de zij, de gevaarlijkste, terwijl ook
z'n arm doorboord werd. Het is een ellendig gezicht
het eerste O.D. slachtoffer. „Onbesuisd optreden
Beschuldigingen van buitenstaanders liggen spoedig,
liggen misschien ook nu nog op de lippen. Maar ver
geet dan niet, dat Vermeer zich, in die tijd zonder
meer gaf voor een zaak die waardig was gediend
te worden in die tijd althans.
Heel voorzichtig wordt hij in een huis gebracht. De
auto, die de versterking bracht staat er nog, maar
Noorman wil liever eerst een ^dokter hebben, voor hij
hem durft laten vervoeren. Temeer, daar er ook nog
een andere gewonde is, zoals reeds bekend, de burger
van 65 jaar.
(Wordt vervolgd)