Woensdag 11 Februari
sMorgens zoals gewwon om 06.00 uur opgestaan.
Om 08.15 uur vertrokken naar de brug. Weg aangelegd met ringpLaten
met soldaten Staalman en Olieslagers.
Enkele foto's gemaakt door Vaandrig Vastenhoud.
Tegen 12.00 uur landde een helicopter met een Franse piloot en onze
Groot-Majoor, die een kijkje kwamen nemen, hoever we al gevorderd
waren met de brug.
Gezellig praatje gemaakt met de piloot, al was het wel 'n beetje
gebrekkig frans. Ik merkte al gauw dat het beter was mfn schoolgeld
terug te halen, want het viel niet mee frans te klappen na verschil
lende jaren niets meer aan gedaan te hebben.
Met de brug was men al zo ver gevorderd, dat hij naar de overkant
gerold kon worden.
Je zult zich misschien wel afvragen, hoe dat in z'n werk. ging en
wel alsvolgt:
Allereerst werd de brug aan de kant of wal de helft van de lengte
van de brug langer gemaakt, dat men ook wel de "neus" noemt.
Men rolde toen de brug naar de overkant, dat vooral prachtig was om
te zien.
De "neus" ofwel het "verlengstuk" genoemd werd er later afgehaald en
na alles gestut en de dekliggers gelegd te hebben, kon de eerste drag
line over de brug.
Dit alles gebeurde in zeer korte tijd en wel binnen zes uur, dat een
hele prestatie was voor het Brugpeleton, dat regen, sneeuw en hevige
wind trotseerde en van de Waterstaat een extra pakje sigaretten als
beloning kregen, dat we zwaar verdiend hadden.
'sMiddags tegen 14.30 uur was de springvloed op z'n hoogst, waarbij
het water meter hoger stijgt dan normaal. Als gevolg dat we
moesten opïïouden met ringplaten leggen, dat werkelijk voor ons een
verlossing was.
Intussen raakten twee legerwagens vast in het water, waarbij het
water tot de zitting van de chauffeur steeg, zodat ze genoodzaakt
waren boven op de cabine te klimmen*
Met een Sergeant en nog enkele jongens moesten we met een aanvalsboot
bij de brug de diepte bepalen, dat zeer moeilijk ging, daar de stro-
mingte sterk was. Door middel van draad aan weerskanten van de boot
werden we vastgehouden.
Plotseling brak de draad, als gevolg dat we met de stroom meesleurden
in de richting van de brug, waar we ons te pletter zouden varen;
daar het water niet ver van de dekliggers stond. Maar door uit alle
macht te roeien konden we met veel moeite de kant bereiken.
Ik weet wel, dat van het "peilen" niet veel meer is gekomen; ze konder
voor mijn part "verrekken".
Daarna het slib, dat wel twee cm. dik op de weg lag met schoppen op
moeten ruimen en met keien gereden op een kruiwagen om de weg te
verharden, daar deze door de legerwagens met Bailey-materiaal kapot
was gereden.
'sAvonds om 19.30 uur vanaf de brug vertrokken.
Onderweg raakten legerwagens met materiaal vasi, zodat we genoodzaakt
waren het materiaal te lossen, alvorens te vertrekken.
Toen dat werk gedaan was en op het punt stonden om weg te rijden,
weigerde eensklaps de motor. Al gauw werd er een kabel voor de dag
gehaald en op sleeptouw genomen.
Toen we goed en wel in de wagen zaten en met een behoorlijke snelheid
door het water "scheurden" bleven we bij het oprijden van een dijk
halverwege stilstaan.
Weer moesten we onder hevig protest van de legerwagen om te duwen,
dat geen donder hielp, want we waren namelijk van plan geen "poot"
uit te steken. Eindelijk slaagde een derde chauffeur Zalm mèt z'n
legerwagen door middel van een balk onze legerwagen de,dijk op .duwde,
zodat,pe weer vooruit konden rijden.
Je kunt zich wel indenken dat de stemming onder de jongens niet beter
werd.
-7-
