rJJL C7 pagina 32
De watersnood 1 februari 1953,
Het was op een zaterdag avond, de avond voor de verjaardagen van mijn zus Zantina en
Adriaan op 2 februari en die van mijn Vader op 4 februari. Ik was die avond naar de bioscoop
geweest, het was toen de film begon gewoon slecht weer ,die avond draaide de film De
Blauwe Engel, toegang achttien jaar, dat was in die tijd nog zo.
Toen de film om een uur of elf uitging, toen ben ik direct naar huis gegaan om te kijken of er
nog gekaart werddit bleek niet het geval te zijnna wat na kletsen dat het toch wel flink
stormde zei mijn broer Arjaan nou ze bekijken het maar, ik ga naar bed Maar ik zei tegen
mijn moeder ik ga nog even op de zeedijk kijken, deze lag bij ons zo,n 60 meter vandaan ,ik
woonde toen in de Nieuwstraat 32 bij de oude gasfabriek. Dus met een sprintje was ik in no
tyme bij het stenen trapje wat naar boven ging, maar voor ik boven was, kwam ik het water
dat over de dijk heen kwam mij al tegemoet .Boven gekomen schrok ik me een hoedje, want
wat ik toen zag ik kon het niet geloven het water stond gelijk met de boven zijde van de
Muralt muurtjes, (heb je wel eens een kop koffie vol zien staan, vol tot aan de boven zijde
)nou zo was het ook met de Westerschelde ,en de golven die spoelden over die muurtjes heen.
Ik ben toen naast het Oude Veerhuis van de fam Polderman gaan staan en toen ik daar een
minuut of vijf stond, toen zakte de hele dijk aan de binnen zijde in over ongeveer zo,n
honderd meter, aan de kant van het tuindorp dit waren allemaal houten nood woningen die
daar net na de oorlog gezet waren) ik kon ook niet begrijpen dat ik daar nog steeds maar
alleen stond,ik dacht nou het Veerhuis zal wel blijven staan. Ik had nog steeds niet het idee
dat de dijk het wel eens helemaal zou kunnen begeven. (Dat de binnen zijde van de dijken
weg zakten was een logisch gevolg, want dat stromende water maakte de klei los en
verzadigde de grond aan de achter zijde, waardoor deze op een gegeven moment weg zakte.)
Maar toen gebeurde er in mijn ogen een wonder, want toen opeens zag ik het water met grote
snelheid zakken, het water zakte in vijf minuten zeker een halve meter tot de onder zijde van
de Muralt muurtjes.
Later heb ik begrepen hoe dat kwam nou doordat de dijk op twee, of drie plaatsen bij
Kruiningen door gebroken waren, tussen de veerhaven en Hansweert en bij de veerhaven zelf,
zodat de Veerpont met het geweld van het water wegspoelde tot aan de blauwe hoeve,
ongeveer een kilometer land inwaarts, ook de autobussen van het bus bedrijf Leenderse wat
vroeger op Hansweert was in de nieuwstraat. En wat zich een paar jaar later in Kruiningen
had gevestigddie chauffeurs probeerden de autobussen naar Krabbendijke te brengen, die
zijn allemaal verdronken, door het wilde water zijn al die autobussen allemaal tegen de dijk
tussen Yerseke en Oostdijk terecht gekomen. Maar als die dijken niet in Kruiningen waren
door gebroken, dan had dit volgens mij voor de Hansweertenaren heel slecht afgelopendus
ook voor mijn broer en mijn ouders ,want dan was zeker de dijk waar ik stond door gebroken
en Hansweert wat in een kom lag, met al die dijken er omheen, nou dan kun je op je vingers
natellen dat het zo vol met water had gestaan, en er woonden daar toch zo,n vijftienhonderd
mensen in die tijd, maar dat is gelukkig niet gebeurd.
Ook de dijk aan de kant van Schore was ingezakt, daar waar de vroegere vuilnis belt lag. en
toen ben ik eerst mijn ouders gaan waarschuwen, en ben ik ook daar even wezen kijken, toen
hoorde ik pas dat Kruiningen en Hansweert -Oost onder gelopen waren Nou ik over de
sluizen er op af, want zo dacht ik daar kan ik misschien helpen En dat bleek ook het geval,
want twee schipper jongens en wat omstanders, waren bezig om een roeiboot over de dijk bij
de grote oost sluis te krijgen ik dus aan de slag en bij de afrit hebben we hem er ingekregen
en nadat we de roeiriemen opgehaald hadden zijn we weggevaren om mensen uit hun
hachelijke positie,s te halen. Er waren inmiddels al verscheidene roeiboten aanwezig bij het
Maria-oord (dit was een school voor schippers kinderen, geleid door Nonnen) toen zijn we
door gevaren naar de straat iets verder op,daar hingen de bewoners uit de ramen op de boven
\-CJU
