Watersnood 1953 In 1953 woonden wij met ons jonge gezinnetje bovenwoning aan het ongedempte deel van N Z haven (nr72a) in Bergen op Zoom. Ee enigszins gecompliceerd gebouwde woning, waarvan het woongedeelte een bovenwoning was welke beneden een schuur en kelder had Deze waren bereikbaar via een trapje in de achtergang van de bovenwoning. Ik was toen werkzaam als vakwerkman 1e klasse bij de technische dienst van de PTT in Bergen op Zoom In 1953 bestond het haventracé uit een gedempt en een niet gedempt gedeelte, welke van elkaar konden worden gescheiden door het aanbrengen van vloedbalken ter wering van over de kaai stromend water richting binnenstad van Bergen op Zoom. De haven lag toen nog als open haven aan de Oosterschelde, hetgeen inhield dat er niet altijd water in de haven stond. Dat ging op en neer met het getij. Hoog tij redelijk vol met water, laag tij niks als slik te zien Op die 31 januari werd er - zonder dat er ook maar enige aanwijzing was van abnormale waterhoogten - reeds gewaarschuwd voor hoogwater. Voor de havenbewoners een aanwijzing "vloedplanken zetten, naden en kieren dichtsmeren met klei en van de begane grond zoveel mogelijk redden wat er te redden viel". In de kelder lagen 3 mud aardappelen, die je toch wel graag wilde redden. Er stond ook een vrij nieuwe kinderwagen onder een deken. Vlug, vlug alles omhoog werken, maar de aardappels lagen in de kelder onder de schuur. Toen de laatste mand op de keldervloer stond, klapte de kelder ineens met één klap vol met water. Het leek of een dikke bertha werd afgeschoten. Gelukkig de tegenwoordigheid van geest gehad om de armen uit te slaan en me zelf omhoog te werken, anders had ik die middag al kunnen verdrinken. Met afgaand tij bleef de haven echter vol staan en met de gedachte dat er binnen afzienbare tijd nog zo'n vloed bovenop moest komen, kon je op je vingers wel natellen dat het bar slecht zou kunnen worden, niet wetend dat het heel slecht zou worden. Alarmkreten waren er niet, de media zonden geen waarschuwingen uit. Het was volop "caravalstijd" en dat betekent voor een Bergenaar veel. De benedenbuurman moest en zou - ondanks mijn aanhoudend waarschuren "Piet ,er komt slecht weer" naar het bal(neuzenbal??) Jammer, want toen ze weg waren kwam in de avond de vloed weer opzetten met fikse waterhoogten. Het water kwam over de gemeentestop van het electriciteitsnet, waardoor de verlichting in huis ook nog eens uitviel en we in een spookachtig gedeelte van de stad kwamen te wonen waar alleen een kaarsje of een zaklantaarn nog wat schijnsel gaf. De buurman staat ineens laat in de avond of vroeg in de morgen op het platje achter aan de deur te rammelen. Op mijn schouders gaat hij met goed kleren aan mee naar beneden om zich te verkleden met achterlating van z'n goeie spullen. Terug naar boven waar we tengellatten aan elkaar timmerden om te kunnen meten of het waterpeil toenam of afnam. Dat wisselde van meting maar wij wisten toen niks over dijkdoorbraak, vol lopen van polders of anderszins. Het water bleef steken op een hoogte van 1.75m gemeten op het trottoir voor de deur van pand 72/72a. Zondagmorgen, de puinhopen zichtbaar, het water nog niet helemaal weg, maar wel met achterlating van ontzettend veel rotsooi in de huizen en op straat. Door de brievenbussen waren hele pakken zeewier geperst en lagen in de gangen. Moeder en kind maar over de dwars op de weg staande vloeplanken getild en weg laten brengen naar familie waar geen water was. Maandagmorgen weer naar het werk en daar was veel te doen waarvoor ik verwijs naar ander bericht. H.van Beers Prins Clauysstraat 60 4761 AM Zevenbergen 0168-336238

Krantenbank Zeeland

Watersnood documentatie 1953 - diversen | 1953 | | pagina 2