f Veenendaal,9/6 2003. Mijn naam is Frans van Noord,75 jaar. Tijdens de ramp woonde ik in Nieuwe Tonge aan de Duivenwaardsen dijk.Met vrouw en dochtertje van 5 maanden woonden wij bij mijn schoonouders in. De woning stond op de dijl De Duivenwaardsen dijk is de eerste binnendijk vanaf Battenoord. Het huis stond even buiten dorp. De ochtend van de ramp werden we gewekt door^f het echtpaar van Heemst die een 400 meter verder beneden aan de dijk woonden. Ik dacht dat er brand was, maar terwijl ik naar buiten keek zag ik het water in de tegenoverligende polder razend snel omhoog komen. Alles ging heel snel.Opeens voelden we dat het huis begon te wankelen.ipjk Ik zeg laten we aan die kant gaan staan, alshet instort kunnen we mischien op het koelhuis komen. Er stond daar namelijk een koelhuis tegen aan. Enkele ogenblikken was het stil.( later) Later ^^bleek dat toen iets verder de dijk was doorgebroken, waardoor bij ons ^^de stroom er af was .Beneden aangekomen, kwa men alvlug de buren van het huis dat öaageveer 100 meter van ons afstond aanlopen. Man vrouw en en een zuster van de vrouw.Bij ons huis aangekomen, zakten ze in een diep gat,Ze konden zich nog net aan een paal vast grijpen.Ik ben voor door het geopende raam naar buiten geklommen.Het water had namelijk de gehele fundering van het huis bloot gelegd.Deze menseriheb ik door dai? zelfde raam mar binneb geloosd.Vraag niet hoe het kan,maar je beschiki op zo'n moment over bijzondere kracht denk ik .Daarna kwam het echtpaar van Heemst weer aangelopen.Zij waren iets verder de dijk opgelopen, Die man zijn ouders woonden daar beneden aan de dijk. Zij hadden ge-ien dat de dijk daar weggespoeld was en er mensen op de puinhopen van hun huis zaten.Samen zijn ;ve toen de situatie goed g-an opnemen.Er zat een -re-, in b e-.r "i. chthemd net een e g van hr ar huis.Overal om h nr bhen poelde het water.Verier op zeten nog meer mensen op de puin,maar we konden er niet bij komen.Tussen ons en ]g« hen liep een diepe stroomgeul van een meter of vier breedlïa wat overleg zijn we eens in een schuur gaan kijken die bij ons daar op de dijk stond. Al kijkend kwamen we tot de slotsom om een paar lange ladders met touwen aan elkaar te knopen en te proberendie over het stroomgat te krijgen.uiteindelijk is dat gelukt.Daarna zou ik, met een touw om mijn middel proberen om over die ladder die mensen te redden.Met dat touw zou mjin maat, als het fout ging mij uit het water trekken.Eerst die vrouw met die baby maar.Samen met mij in het touw gebonden en dan zo naar de overkant .Gelukkig het ging allemaal goedl Daarna, enkele mannen. Er was een man bij,hoe die daar gekomen is weet ik niet,het was net of hij geen voeten meer had, het was een klomp bloed.Op die puinhopen had hij i zijn voete n in de spijkers gezet om er niet vanaf te spoelen.Daarna

Krantenbank Zeeland

Watersnood documentatie 1953 - diversen | 1953 | | pagina 1