f
Veenendaal,9/6 2003.
Mijn naam is Frans van Noord,75 jaar. Tijdens de ramp woonde ik in
Nieuwe Tonge aan de Duivenwaardsen dijk.Met vrouw en dochtertje van
5 maanden woonden wij bij mijn schoonouders in. De woning stond op de dijl
De Duivenwaardsen dijk is de eerste binnendijk vanaf Battenoord. Het
huis stond even buiten dorp. De ochtend van de ramp werden we gewekt
door^f het echtpaar van Heemst die een 400 meter verder beneden aan
de dijk woonden. Ik dacht dat er brand was, maar terwijl ik naar buiten
keek zag ik het water in de tegenoverligende polder razend snel
omhoog komen. Alles ging heel snel.Opeens voelden we dat het huis
begon te wankelen.ipjk Ik zeg laten we aan die kant gaan staan, alshet
instort kunnen we mischien op het koelhuis komen. Er stond daar namelijk
een koelhuis tegen aan. Enkele ogenblikken was het stil.( later) Later
^^bleek dat toen iets verder de dijk was doorgebroken, waardoor bij ons
^^de stroom er af was .Beneden aangekomen, kwa men alvlug de buren van
het huis dat öaageveer 100 meter van ons afstond aanlopen. Man vrouw en
en een zuster van de vrouw.Bij ons huis aangekomen, zakten ze in een
diep gat,Ze konden zich nog net aan een paal vast grijpen.Ik ben voor
door het geopende raam naar buiten geklommen.Het water had namelijk
de gehele fundering van het huis bloot gelegd.Deze menseriheb ik door
dai? zelfde raam mar binneb geloosd.Vraag niet hoe het kan,maar je beschiki
op zo'n moment over bijzondere kracht denk ik .Daarna kwam het echtpaar
van Heemst weer aangelopen.Zij waren iets verder de dijk opgelopen,
Die man zijn ouders woonden daar beneden aan de dijk. Zij hadden ge-ien
dat de dijk daar weggespoeld was en er mensen op de puinhopen van hun
huis zaten.Samen zijn ;ve toen de situatie goed g-an opnemen.Er zat een
-re-, in b e-.r "i. chthemd net een e g
van hr ar huis.Overal om h nr bhen poelde het water.Verier op zeten nog
meer mensen op de puin,maar we konden er niet bij komen.Tussen ons en ]g«
hen liep een diepe stroomgeul van een meter of vier breedlïa wat overleg
zijn we eens in een schuur gaan kijken die bij ons daar op de dijk
stond. Al kijkend kwamen we tot de slotsom om een paar lange ladders
met touwen aan elkaar te knopen en te proberendie over het stroomgat
te krijgen.uiteindelijk is dat gelukt.Daarna zou ik, met een touw om mijn
middel proberen om over die ladder die mensen te redden.Met dat touw
zou mjin maat, als het fout ging mij uit het water trekken.Eerst die
vrouw met die baby maar.Samen met mij in het touw gebonden en dan zo
naar de overkant .Gelukkig het ging allemaal goedl Daarna, enkele mannen.
Er was een man bij,hoe die daar gekomen is weet ik niet,het was net of
hij geen voeten meer had, het was een klomp bloed.Op die puinhopen had hij i
zijn voete n in de spijkers gezet om er niet vanaf te spoelen.Daarna