I
Het zoute Grevelingenwater
Hotel-restaurant de Schelphoek;
al vijfentwintig jaar kwaliteit
o
«5
b
t f
Gastheer Van der Putten: Eerlijke keuken zonder bla bla”
>g
s)
Persoonlijke benadering
Eerlijk
Blinkende visjes
Japan
BRUINISSE - Als in het weekend de temperatuur boven de
twintig graden klimt en de zon barst van dadendrang, dan
is het dringen aan de boorden van de Grevelingen. Aan de
roep van het zilte nat hebben velen gehoor gegeven. Bijna
zonder golfslag ligt de afgedamde zeearm vóór ons. Ma
jestueus bijna met enkele rondzwalkende zee- en kokmeeu
wen in de lucht. Een blauwe plas met grote bedrijvigheid.
We houden ons deze keer op aan de kant van de Brouwers-
dam. Vele paaltjes op rij steken hun koppen boven het water
uit. Het zijn plaatsen waar beroepsvissers hun fuiken heb
ben uitstaan. We hebben de vangst een tijd terug wel eens
bekeken, voornamelijk kronkelende palingen en enkele plat
vissen.
SEROOSKERKE - Hotel-restaurant de Schelphoek in Serooskerke bestaat op 4 november
precies vijfentwintig jaar. Begonnen als een van de allereerste a la carte restaurants in de
streek, is de Schelphoek inmiddels uitgegroeid tot een gerenommeerd horeca-bedrijf, waar
de scepter vandaag de dag gezwaaid wordt door de broers Peter en Fred van der Putten.
Bedrijvigheid
bad krant
llb’
F
erij
De restaurateurs Peter (I.) en Fred van der Putten. (Foto: Joop van Houdt).
i-
e
a-
u-
laat het zich niet meer over het hoofd
Terwijl ik in de verte vele gekleurde I
e.
n-
n.
>r-
„Gasten willen een eerlijk diner. Wij
pretenderen geen chique zaak te zijn.
De kwaliteit en de kwantiteit van de
gerechten staan bij ons bovenaan.
Een goede en eerlijke keuken zonder
bla bla weet het publiek zeker te waar
deren”. Volgens hem neemt de kwali
teit van de keuken een prominente
plaats in binnen een restaurant. De
entourage is natuurlijk van belang,
maar als het eten te wensen overlaat
is het snel bekeken.
Als de vissers 's avonds hun bootjes
weer op het droge trekken is er alom
tevredenheid. „Het was goed toeven
op het water en we hebben ook een
paar maaltjes vis gevangen”, luidt de
lezing van de man die ik aanspreek
bij de afgedamde zeearm moet beta
len.
Gert Slager
lid Strandwerkgemeenschap
Maar het geeft aan, dat het restaurant
een zonnige toekomst tegemoet zal
gaan. En die sfeer ademt het bedrijf
ook. De medewerkers zijn gemoti
veerd, mede doordat de eigenaren
zelf ook zes dagen in de week present
zijn. Fred en Peter van der Putten
staan samen met hun echtgenotes en
medewerkers voor een goed en eerlijk
produkt. En dat de gasten dat weten
te waarderen blijkt uit de grote en nog
groeiende belangstelling voor de
zaak. En dat mag best gevierd wor
den. Op welke wijze is nu nog ondui
delijk, maar een feestmenu zal zeker
niet ontbreken.
persoonlijk mag het gebied blijven zo
als het is. Die paar visbootjes die er
liggen vind ik prima, maar een hele
camping zie ik niet zo zitten”. Als er
toch besloten wordt een en ander te
realiseren, dan is het restaurant in
principe bereid een bepaalde horeca-
vorm op te zetten, maar zover is het
voor Van der Putten nog niet.
Een eindje verder zijn twee jongens
met een schepnetje bezig om krab
ben te vangen. Ze liggen daarvoor
languit op de loopbrug en speuren in
het heldere water. Pas dén zie je veel
meer van het leven wat zich afspeelt
tussen bodem en oppervlak. Als een
stradkrab in de buurt komt, wordt het
Hun enkele jaren geleden overleden
vader startte het bedrijf vijfen
twintigjarig geleden met de toen voor
uitziende blik, dat de aanleg van de
Stormvloedkering een goed restau
rant veel werk op zou gaan leveren.
En dat gebeurde. Het bedrijf ontwik
kelde zich gestaag. Naast de Storm-
vloedkering bracht ook het verkeer
naar de Westhoek de nodige gasten
met zich mee en ook de eilandelijke
bevolking wist het restaurant al snel te
(inden.
Gastheer en manager van het bedrijf
Peter van der Putten legt uit, dat het
restaurant door die ontwikkelingen
een breed publiek heeft weten op te
bouwen. Het restaurant, dat Van der
Putten zelf als een goede midden
klasse omschrijft, dankt haar be
kendheid mede aan een goede keu
ken. In ontwikkelingen als de nouvelle
cuisine heeft de familie nooit geloofd.
tan de inlaat van de Brouwersdam
staan zo’n 40 sportvissers hun geluk
tebeproeven. Je zou ze in twee groe
pen kunnen verdelen. Hengelaars die
hun lijn uitgooien om geep te vangen.
Dat zijn zeer gestroomlijnde vissen
meteen opvallende snavelbek waarin
een rij scherpe tanden staan. De ge
pen springen regelmatig boven het
*ater uit. Als de vissen worden aan
gesneden, kun je duidelijk de gifgroe
ne kleur van de graten zien.
De andere groep is erop uit om zoveel
mogelijk haringen boven water te ha
ten. Leunend over de reling zie je be
reden je vissen zwemmen. In een
eindeloze beweging krioelen ze daar
döorelkaar heen. Met een lijn waarin
4tot5 haken bevestigd zijn, is het een
kwestie van zakken en ophalen, leder
probeert zijn emmertje steeds verder
Brullen.
Terwijl broer Fred eindverantwoorde
lijke is voor de keuken, draagt Peter
van der Putten zorg voor het gast
heerschap. Beiden worden bijgestaan
door hun echtgenotes, waarnaast in
de loop der jaren tien vaste medewer
kers zijn aangetrokken. Dat gastheer
schap komt tot uiting in de persoonlij
ke benadering van de gasten.
De eilandelijke bevolking neemt een
belangrijke plaats in binnen het res
taurant en verdient volgens Van der
Putten alle aandacht. „Ik zal bijvoor
beeld eerder een tafel vrijhouden voor
iemand uit de streek, dan voor een
passant”. Volgens hem is het geen
enkel bezwaar voor de eilandelijke
gasten om in de auto te stappen naar
het vrijgelegen restaurant in Seroos-
kerke.
Een eventueel bezwaar wordt wegge
nomen door de goede keuken en de
rustieke omgeving. Het restaurant is
namelijk gelegen in het natuurgebied
de Schelphoek. Dat gebied staat bin
nen de gemeente Westerschouwen
momenteel in de schijnwerpers. Over
wogen wordt om beperkte recreatieve
voorzieningen te realiseren. „Voor mij
Het bedrijf heeft nu al veel te maken
met de toeristische ontwikkeling van
de streek. Genoemd is al het verkeer,
dat naar de Westhoek trekt. „Daar
naast hebben we een bijzonder goe
de relatie met de heer Coltof (project
ontwikkelaar te Zierikzee - red.)".
Degenen, die een vakantiewoning be
trekken in Port Zélande of Brou-
wersmeer krijgen een diner, in de
Schelphoek aangeboden. Voor de
Schelphoek een ideale manier om de
nieuwkomers kennis te laten maken
met het bedrijf.
Zoals gezegd is het bedrijf in de afge
lopen vijfentwintig keer heel wat keren
uitgebreid. Vandaag de dag is het een
groot horeca-bedrijf met diverse ruim
tes. H<et restaurant omvat verschillen
de delen, waardoor plaats is voor par
ty's en familiefeesten. Daarnaast is er
een sfeervolle lounge, waar de gasten
een aperitiefje kunnen krijgen. En
nog steeds zijn er plannen in de
maak, waarvan Van der Putten in dit
vroege stadium nog niets kwijt wil.
Op een nabij gelegen steigertje tuur
ik nogmaals in het doorzichtige water.
Een hele school blinkende visjes
duikt iets dieper weg. Terwijl ik me zo
weinig mogelijk tracht te bewegen, zie
ik dat ze langzaam terugkeren en
zelfs onder het looppad doorzwem
men. Het zijn koornaarvisjes, gemak
kelijk te herkennen aan de zilverkleu
rige streep aan de zijkant van het
lichaam. De soort komt rijkelijk in de
Grevelingen voor en de visjes hebben
een lengte van ongeveer 10 cm.
Aan de kanten verderop waaiert het
Japanse bessewier. Hele velden zijn
in de laatste jaren ontstaan. Eigenlijk
is het nog een broekje in vergelijking
met de veel langer voorkomende al
gen. Maar gezien de groeiexplosie
kunnen we beter spreken van een
brutale oprukker, want bescheiden
heid siert dit wier op geen enkele ma
nier. Eind zeventiger en begin tachti
ger jaren heeft dit wier zich in ons
fauna-gebied gevestigd. Sinds die tijd
zien.
Met oestercultures is het waarschijn
lijk vanuit Japan in West-Europa ge
bracht. Vandaar de naam. Bekijk je
het wat van dichterbij dan zie je lange
S bruine slierten met vele drijfblaasjes.
i In bepaalde hoeken van de Grevelin-
W j gen worden losgeraakte stukken wel 1
si j aangetroffen. Ze zijn onder een be-
I paalde wind daarnaar toegestuwd.
Langzaam begint het wier te verslij-
men wat soms gepaard gaat met wat
stank.
zeiltjes van de surfers over het opper
vlak zie glijden, neem ik de andere
kant nl. de afgang bij het Aquadome.
Alleen al vanwege de massale aanwe
zigheid van de stekelbaarsjes loont dit
de moeite waard. Wolken visjes
zwemmen daar bij elkaar. Enkele ja
ren geleden heb ik hier enige exem
plaren gevangen en verder gekweekt
in mijn zoutwater aquarium. Als de
mannetjes rood kleuren en een nestje
beginnen te fabriceren kun je er een
heleboel lol aan beleven. De verdedi
ging van hun territorium springt wer
kelijk in het oog. Het zal hier niet an
ders zijn.
In de richting van Scharendijke lo
pend zie ik een aantal fuikhorentjes
zich te goed doen aan een dode
strandkrab. Het is werkelijk onvoor
stelbaar hoeveel van deze slakken
zich ophouden in de bodem. Het zijn
levendige kruipertjes, onder de voor
waarde dat er iets te halen valt.
Terwijl een konijntje wegduikt in de
aangrenzende begroeiing, kijk ik van
een heel andere kant over de uit
gestrekte wateroppervlakte. Wat
mooi! Een kunst om het ook te bewa
ren voor de komende generaties. De
recreatiedruk is erg groot. Dat geeft
bepaalde verantwoordelijkheden.
Laat ook de Grevelingen ons een zorg
zijn!!
Dok op het terrein van de Midden-
fa is het één en al bedrijvigheid
,an in bootjes stappende vissers. De
auto's laten hun trailers langzaam de
schumlopende helling aflopen. De
wielen ondergaan een zoutbadje,
naar dat is nu eenmaal de dol die je Het zoute water van de Grevelingen trekt ons allemaal.
I schepnetje behendig in de richting
van de gepantserde ridder der zee
gestuurd. Toch mislukt de vangst de-
ze keer en verdwijnt de krab in de
wierbegroeiing. In hun emmertje zit
ten al meer dan een handvol van deze
schuinmarcheerders.
- -
I
K-;
