107
toen heb ik de boerderij overgenomen.
We hadden vier en een halve hectare grond.
Als er een opvolger was, kreeg je met de
herverkaveling twaalf hectare. Dat is mooi
om op te starten. Je moet dat natuurlijk
niet met nu vergelijken, maar toen was dat
goed. Het is best ingrijpend geweest, we
zijn toen ook getrouwd.
De sanering was mogelijk omdat er een
aantal boeren naar de Noordoostpolder
vertrokken. Zij leverden hun grond in bij
Stichting Beheer Landbouwgronden. De
vrijgekomen grond ging naar deze kleinere
boertjes. Sommige boeren waar alles van
weg was, hebben hun boerderij op een heel
andere plaats teruggekregen.
We hadden besloten de boerderij opnieuw op te
bouwen, de schuur stond er nog, maar het huis
niet meer. De firma Hanegraaf heeft hier
gebouwd. Je hoefde niet te herbouwen, dan
kreeg je voor duizend gulden een houten
woning. De vergoeding voor je eigen woning
verviel dan. In ieder dorp kwam wel een
aannemer uit
Brabant. De plaatselijke aannemers hadden genoeg
aan het opknappen van de gewone huizen.
In Looperskapelle is veel verloren gegaan en door
bevriezing is er net als op Eikerzee minder voor
teruggekomen.
Na even denken komt Jan Kloet tot de volgende
opsomming:
Met de Ramp woonden hier: Bakker Tinus van der
Zande, wagenmaker Meulmeester met twee broers en
één zuster. De politie was De Vries en Nieborg was
burgemeester. Dan Giljam van der Schelde, die van
Drees had, en Bezuyen, hij is later met zijn gezin op
Scharendijke gaan wonen, zo ook Kees en Annie Kloet
met hun drie kinderen. Verder Anton Kloet en zijn
gezin, die kwam weer terug en dan mijn ouders met
mijn broer. Jacobus Folmer met het gezin kreeg een
nieuw spul aan de Hogeweg en Marien van der Schelde
ging na een paar jaar in de Kapeileweg wonen. En van
de anderen zou ik het eigenlijk niet goed meer weten.
