-27-
Toen allen weer thuis waren en nog wat nagepraat werd,
heeft Marie om 3 uur gezegd: "zouden we nu maar naar
bed gaan?". Met wat gepruttel gelukte het toch en werd
het rustig in het café, maar Teeuw, de waterpolitie en
ik zijn opgebleven. We hebben eerst alles opgéruimd,
thee gedronken, ons verfrist en verkleed en zijn daarna
weer voor het ontbijt gaan zorgen, want om half 7
moesten de radiomensen aan de slag om alles af te breken
en in te pakken om met de eerste vloed mee ite varen
naar de Steenendijk, waar weer auto's geree'd stonden.
De krantenmensen hadden de gehele avond en nacht de
telefoon in beslag gehad en wilden nog langs deze dijk
weg gaan, dat kon pas na de middag omdat de eerste
boten 's morgens al weggegaan waren.
Het hoog en laag water bleef nog een poos, omdat de
ruimten tussen de caissons nog opgevuld moesten worden
met zogenaamde, vette klei, dat met bakken werd aange
voerd. Er werd ook'al voor de afwatering gezorgd, want
aan de zogenaamde sluis werden pompen geplaatst die
duizenden, li.ters water konden verzetten.
De bezoeken van belangstellenden waren nog druk en op
20 november zouden de oorlogsveteranen naar Ouwerkerk
komen. Zij kwamen uit verschillende landen. Mevrouw
Romeijn kwam ons vragen of we ook voor die mensen kon
den zorgen. Ze zouden 's middags een maaltijd aangebo
den krijgen. Helaas moesten wij haar teleurstellen, Moe
was erg achteruit gegaan en wij moesten haar ook
verzorgen. Ook kon zij niet meer alleen blijven.
Mevrouw heeft toen overlegd en de Kok uit de Keet zou
met hulp van enige dorpsgenoten (vrouwen) alles helpen
regelen.
Kuijper heeft toen het serviesgoed uit Zierikzee meege
bracht en zo is alles toch goed verzorgd geworden.
