RIJSCHOOL uit A. DEN DEKKER ■ral EERGISTEREN J A B ..DE BEVELANDER" N S'. 7 Kom oven kijken En.... slacht» 84,50 METZ 171 METZ 171 METZ 171 I- OPTICA A. L. Kampman Schoenmakerij Hillebrand *-) ieder geval het feit, dat Nico xlch mijn geld heeft toegeëigend. ’tGoud- doppertje Ktok*tr ForiBetea RENDEZVOUS jTtoSr*" door Grd do Boor M Voor al Uw echoeiwoparatie (A* adres 8chuftw«g 3. 't-Grmwipolder. Tel. 01103*303 i r Do nieuw» to oloctrononflltser Kont U dio nog nlotl Wlj demonrtreron gaarne Than» weer voorradig Naam aaa good besluit klaa aoa gediplomeerde Vamor gediplomeerd - FNOP erkend. Teven» hebben wij hat recht mee te rijden tijdens het examen. en te begraven in, precies op L. Vorstatraat 57-63 Goes, Tal. 01100-7251 Gaazepoortatraat 17, GOES. Ta koop: Al (-pits kamer. Hij bleef zeggen? Hij wist van I._l'_ hij tL Ze draaide - Zaterdags HAKSERVICE klaar terwijl U wachtl Erkand Gildemeester-schoenmaker Lesmateriaal: 2 Vauxhall (Viva's) sportieve pookversnelling Opel (Blitz) vrachtwagen DAf AUTORIJSCHOOL maar. J er van hetgeen indertijd is gebeurd met ons De vrouw kwam een stap nader. „Waar om antwoord je niets? Je zwijgen zegt mij genoeg, Cor. Het bevestigd het feit, dat Ik eindelijk de legpuzzel compleet heb. Al lt het geen fraai geheel, wat Ik nu, man, zie.” - JuwoNer Horlogee Korte Kerkstraat 12 Goog ToL 5094. -*■ Te koop: enkele prima ka hands radto-appa raten. Ra dio d. Broek. Kinketen*» -► Te koop: motor Sparta, 1-g.st. moet weg. Bieeëu*g- aeetraat 4, Kapelle. De nieuwste Grundig bandrecorders g_aporen van f MO,— voor f MO.—. 4 spo ren ven f 43»,— voor f MO,— koop: Ata» gaastel. omgebouwd op aard gas s.g.a.n. Te bevr.: Mool- hoekstraat M. Kapelle. -► De nieuwste Grundi' bandrecorders 2 sporen va* f MO,— voor f MO,—, 4 mo ren van f 4Mr- voor f MO.— Radio v. d. broek. Klototr. IT, Goes. zijn enige vriend met wie hij zoveel jaren t— wqon onvoorstelbaar. Het narent niet toeft het niet te ont- precies hij tot Zich toeëlgenen, zonder dat jtj er enig idee van had? Waarom riep je hem na de oorlog niet ter verantwoording?" reld te zullen worden. O, ik spreek in dit opzicht vast geen kwaad van tom. Hij waa ontzettend Hef voor me, vooral die eerste maanden Ik was dol verliefd, hoe wel ik vast geen tiener meer wee. Later zijn er dingen voorgevallen, die me wel een knauw gaven, maar die Ik tenslotte toch kon verwerken. HM doet er toe, wit het waf In elk huwelijk tal wel eens Iets zijn, dat een tljdelijke verwijdering ten gevolge heeft. Maar uiteindeiljk kwa men we toch weer tot elkaar en hielden we van elkaar. Maar dlL....... dat hij jou. zijn enige vriend met wie hij zoveel jaren heeft opgetrokken bestalhet is ge woon onvoorstelbaar. Hot neemt niet weg, ik weet het nu. Je r kennen: ik weet hetl Wat is er nu gebeurd met jullie geld? Hoe kon r’ r 2_‘ idee van had? Waarom riep oorlog niet ter verantwoort Bergenaar haalde zijn schouders op. „Waarom al datgene, wat al so lang ach ter ons ligt nog oprakelen?” Ze stond nu vlak bij hem en greep hem stevig bij de schouders vast „Ik wil nu alles weten, Cor. Het feit zelf is me nu bekend. Vertel op. Daar beb Ik recht op. Dat mag je me niet onthouden. Onze ver houding zal er zuiverder door worden „We......... toen we moesten evacueren, zaten we met ons geld. Naar een bank brengen, durfden we niet Hot bankgeheim was niet meer betrouwbaar. We besloten het geld in ene blikken bus te doen, samen met de sieraden, dis we als geldbe legging hadden gekocht, e In Nlco's tuin, heel achter de erfscheiding tussen zijn en ons huls. We zeiden: „Na de oorlog graven we het weer op en nemen we ieder ons eigen deel." Dat deden we op de nacht voor we vertrokken. Een meter diep groeven we, In storm en regen. We hadden In dit op zicht geen beter weef kunnen wensen. De volgende morgen vertrokken we, ieder naar ons eigen evacuatieadres. Weken la ter hoorde ik, dat Nico gearresteerd was en zich in Duitsland bevond. We dachten aan een gewone razzia...... zelf ben Ik ter nauwernood een keer de dans ontsprongen Na de oorlog kwam ik terug In Marsdam en op een nacht groef ik de bus op. Ze be vatte enkel stukken krantepapier, al het geld en sieraden waren weg. Het gaf me natuurlijk een schok en Ik veronderstelde, dat iemand gezien had. dat wij iets be groeven en het na ons vertrek weer naar boven had gehaald. Het ergste voor mij was hoe moest ik het Nico verklaren, als hij weer thuis kwam? Hij zou wel licht mb als de dief beschouwen. Pas weken later kwam hij terug en ik vertelde het hem. Tot mijn verwondering nam hij het nogal laconiek op. Dat was een pak van m'n hart” Ze liet haar handen van zijn schouders vallen. „Kunst, hij had het dus zelf weer opgegraven. Misschien een paar uur na dat jullie het in de grond gestopt hadden. Hij knikte. „Dat mtost haast weL" Ze ging op de leuning vpn xijn stoel zitten. „Waarom beb je me dit nooit verteld, Cor?" „Nico had In zijn brief, waarin hij de diefstal bekende, verzocht het nooit aan jou te vertellen.” „Als Ik er zelf niet achter was gekomen, zou je het me dan nooit gezegd hebben?” „O nee, zeer zeker niet. Je had verteld, dat jullie samen een goed leven hadden en dat jullie heel veel van elkaar hebben gehouden. Dan ga ik zijn nagedachtenis toch zeker niet besmeuren met te vertellen wat hij heeft uitgehaald?” Ze streelde opeens zijn wang. „Wat heb ik je vaak verkeerd beoordeeld, Cor. En dik wijls vervloekte ik je komst hierheen. Dwaas die ik was. In het begin dacht ik: zo’n sjappie..— hij kan niet in de schaduw van Nico staan. En: zoals Nico de zaak leidde, zal hij bet nooit voor elkaar krij gen. Ik had van de eerste dag af een gloeiende hekel aan je.” Hij draaide zich naar de vrouw. „En nu? Nu nog?" Langzaam boog ze zich voorover. Hij voel de haar lippen op zijn voorhoofd, haast eerbiedig. „Ik heb respect voor je, al» za kenman. Nico had het je niet verbeterd. Ik heb bewondering voor je, omdat je heer bleef en zelfs als je kwaad was, niet de waarheid zei. Ik vind je bovendien lief, omdat je, zelfs nu, nog geen kwaad woord over hem hebt geuit.” „Wat helpt dat? Bovendien? Nico is dood en begraven. Je gaat een dode achteraf toch geen trap geven?" Ze leunde tegen hem aan, haar arm om de leuning van zijn stoel. „Deze uitspraak verraadt de adel van je karakter." „Ach neeBovendien, Nico maakte *t voor zijn dood toch goed door zijn beken tenis en het feit, dat hij me mijn geld terug gaf met rente en winst en mij een pracht van een baan bezorgde? De ben hem er iedere dag dankbaar voor.” „Zo ben jij,” constateerde ze met zachte stem. „Jij ziet alleen maar bat goede in de mens hè?” „Ik probeer het zoveel mogelijk. Het lukt me niet altijd.” „Als ik eraan denk, welk een kostbaar geschenk je aan Edith wilde geven Zo Is je hele aard. Nico kon ook best wat missen, hoor, op rijn tijd. Maar ook wel eens op een manier, die me niet aanstond.” „Dat van Edith stond jou ook niet aan.” „Alleen uit zakelijke overwegingen. Je schept zodoende een precedent. Als er an deren trouwen en ze krijgen minder-.— je kunt nu eenmaal niet bet ene perso neelslid bevoordelen boven een ander. In dit opzicht heb je nog niet voldoende ervaring, maat dat komt weL" Hij zei: „Vergeet dat van Nico maar ao gauw mogelijk. Denk alleen maar aan *t geluk, dat je met ham tobt gebed. Je hebt nog je kinderen. Eva, die veel van je houden. Ook Dirk. Je merkt nooit dat jij z’n tweede moeder tont. Je bent een ideale moeder, Eva.-een ideale vrouw. Nico zal dat toch ook wei eens geaegd hebben?” Met een ruk kwam se overeind, terwijl ze een eind de kamer Inliep. „Jij weet lang niet allee.hijniemand van de familie is het ooit te weten gekomen we hebben bet altijd onder ons kunnen houden, maar ik tril nu ,dat jij tot weet. Jij, die geen woord kwaad van Nico trilt vertellen. HMhij was me dikwijls on trouw— van tijd tot tijd had hM ergens een vriendinnetje- Gedurende enige tijd was er stilte in de zwijgen. Wat moest hM Li hst immers? Met een Nico’» vroegere vriendinnetjes was vandaag uit geweest. draaide zich om, tom aankMkand. Tangraam kwam er verbazing op haar ge- rj naar zijn stoeL tom onafgebroken aankijkend. Tenslotte stond vlak naast tom. Je wist tot?" fluis terde se. „Ik zie tot aan je gezicht. JM sou nooit kunnen huichelen, daar ton je oen te eerlijk mans ver.. misschien arils nog nalettoe ton je tot te weten «komen? Hoeft hM dat gpk in sfln brief toaritorist? Moot jo some nog een van ritevSgose Hofjes onderhouden?" Bergenaar schudde zMn hoofd „Welnee, toe kom je erbij. HM Meft er met geen woord in die brief over geschreven. Daarin tod hM tot alleen maar over tot Hij knikte. „Samenloop van omstandighe den. Ik eh.Ik kende Els Dorgelo lift J^tenolerar-je, dat beloften dood Het was een kleinjear voor rijn dood, toon ik er achter kwam wUdetotaooit Z^Hli/o u toch Mker om H w «-n achtenswaardlge rakenman vrouw on drie kinderen.—, mo**^ vond per «rook in tot Jïïïï reed om ordinair mot een jnder te vrijen h*LtalS,iid tÏÏ^ü £2 «SStoUS. dim het on loevai *vu i £?h«b ikkunnen voorkomen* HM— zwakheid daargelaten— kwam anu weer vol berouw bM erwtaiw in hield vool va® het®» - ieeL Cor. Wat kon ik “ders doen dan hem weer vergeven on in mijn armen Sm"£^ overeind en stond nu vlak voor Sir „Ik tob je ook wel sens verkeerd beoordeeld, Eva. Na alles, wat «navond uit de doeken is gekomen, weet ik, dat je een vrouw bent met J“^ouw kinderen ondervinden dateUjkB grote liefde..... enfin, die u«*d,.u •’^2 klg wederzijds. Je bent een ideale Eva.je bent nog jong- driet om Nico is gestild, moet je eens denken aan hertrouwen. Je kunt opnieuw nog veel geluk beleven. Liefde ontvan gen en geven- Ze keek hem aan. „Na Nlco's dood dacht ik: m'n hele leven zal ik om hem moeten treuren. Ondanks ztjn fouten, Cor. was hM ontzettend lief voor mij en de kinde ren. Ik hield krankzinnig veel van.hem, misschien kon ik daarom ook veel door de vingers zien. Maar de l**1*® ik, dat dit alles niet Inhoudt, dat ik de rest van mijn leven alleen moet wijden aan mijn kinderen. Ik heb ook recht op nieuw geluk, dat ben ik1® Hertrouwen was een woord, dat ik voor kort niet kende. Nu denk Ik er snders over. Er is namelijk al een man in mijn leven gekomen, die bewezen beeft een nobel karakter te bezitten, die mijn kin deren kent en er altijd hartelijk en aardig voor is, zodat de kinderen hem sympat- hiek gingen vinden. De kleinste is van hem gaan houden op haar manier. Die man moet nog enkele maanden geduid hebben, want ik wil eerst heel zeker zijn van mezelf. En ook met het oog op de mensen, wü ik het kalm aan doen, begrijp je» Ik ben plotseling van die man gaan houden, ik weet, ik voel, dat hM me gelukkig zal kunnen maken. Daarvan ben ik op dit ogenblik heel goed over tuigd.” Ze keek hem lachend aan, haar armen om zijn hals strengelend. „Nu mag jij raden, Cor Bergenaar, edelste van alle mannen die Ik ken, wie die zeldzame man Isl” Hij keek haar verwonderd aan. „Bedoel je, dat.dat.... Eva Ze trok hem rustig naar rich toe. Je mag me kussen, Cor,” zei ze zacht. „Als een bezegeling op ons toekomstig geluk. JM bent veel tekort gekomen in je leven, bulten je Ichuld. Ik zal proberen het te vergoeden met wat ik je kan aanbieden: mMn hart, mtjn liefde voor jou, mezelf— allesKus me. Voorzichtig trok hM haar dicht In zijn armen en toen hun lippen elkander von den, fluisterde hM, bMna onhoorbaar: „Eva, lieveling. EINDE Jfu zou ik elgenlMk kwaad op je moe- tsa worden,” antwoordde hM met ver moeide stem, 4want dit is beledigend v*ar mM- Maar Ik kan niet boos zMn op je. Jk ben niet het type, dat boemelt. Eva." Em moment streek ze hem over zMn haar. „Neem me niet kwaUjk, Cor, die veronder stelling had Ik niet mogen uiten. JM bent inderdaad niet zo iemand. Ik kan het weten. Ik weet na trouwens veel meer. Maar-- eet eerst. Ik zie, dat je honger TerwMl hM at, was de vrouw tegenover hem gaan zitten Ze droeg een donkere wollen jurk, waarin haar figuur goed tot recht kwam. Twee slanke, goed ge spierde, genylonde benen staken er onder rit Ze rookte een sigaret, hem aankMkend Wat ben je nog laat op?" zei hM. „Wat is er elgenlMk aan de hand?” Ze glimlachte flauwtjes. „Eet nu mc Heb je genoeg aan twee eieren? Zal Ik nog een paar koken? Of liever een paar knakworstjes? Die heb ik ook.” „Welnee ik heb hieraan heus genoeg. Het is heel Hef van je. Je bent weer echt da Eva van toen.Toen we met z’n drieën In Berkenbosch waren. JM zult eea fantastische vrouw voor Nico ge weest rijn. Ik vraag me af, of hM het aitfid voldoende heeft beseft De glimlach op haar gezicht trok weg. Met haar ogen knipperend bleef ze hem aankMken. „Wat bedoel je daarmee?" „O, niets blzonders. Het gevaar bestaat dat mannen de goede zorgen van hun vrouw als iets vanzelfsprekends gaan be- sebouwen op de duur. Dat kan ook na delig werken.” Opnieuw keek sa hem onderzoekend aan, doch de man zat nu rustig te eten. Je spreekt vanavond In raadselen. Wsir ben i je geweest?" „Een weekend weg. Wat heb ik In Mars dam? Als eenzame vrijgezel?” De vrouw haalde haar schouders op. Je weet nu onderhand weL dat je hier alUjd welkom bent” „Werkelijk?” Ze begreep hem. „TenzM je denkt dat je bM mM onder curatele staat HM begon zMn ei te pellen, glimlachend. „Wat had je elgenlMk voor nieuws, dat je me zo nodig moest bellen, toen je me in tot kantoor zag?” „Het had kunnen wachten tot morgen. Of overmorgen. Of.neehet is goed, dat je nu hier bent Het is eerlMker. JR maakt me nieuwgierig.” Eet eerst je eieren maar. Die paar minu ten kunnen er nog best bM-*' Nadat hM gereed was, stak hM een sigaret op, de vrouw vragend aankMkend. „Wal wordt tot ditmaal, dat fe te weten bent gekomen uit m’n verleden?" Ze knikte enkele malen. „Zeg dat weL Cor Bergenaar. Ik krijg steeds meer be wondering voor je, omdat je al die tMd, die maanden, dat je hier bent gezwegen tobt. Nu weet ik, wat er In die brief stond, die Nico jou enkele dagen voor zMn dood heeft geschreven.” „Kan niet Ik heb hem de volgende dag verbrand." „Weet je nog. dat Ik gesproken heb over een legpuzzel? Het was me allemaal te geheimzinnig, Cor. Ik moest er buiten bUjven, dus ergens was er iets niet in de haak. O ja, bM jou wel, dat weet ik nu. AanvankeHjk begreep ik er niet veel van: jouw komst hier, het feit, dat Nico je als zMn opvolger had benoemd was nog daar aan toe, maar dat je plotseling aandeel houder was en hoe. Nota bene voor een kwart zo ongeveer. Na over jou geïnfor meerd te hebben, wist Ik. dat je al die jaren in Laarhoven nauwelMks geld had. Op de een of andere manier werden we allemaal voor de gek gehouden. Maar ik had pas een paar stukjes van de leg puzzel. In de loop der maanden ging ik meer begrijpen en kwamen er meer stuk jes zodat er al een aardig patroon tot stand kwam. Nadat we samen die tMd in Berkenbosch waren, had ik de legpuzzel nagenoeg compleet. En vandaag ben ik door een toevallige samenloop van om standigheden het belangrijkste te weten gekomen, waardoor de legpuzzel com pleet is.” Ze kwam langzaam overeind en liep op hem toe. „Dat, wat ik tot vanmor gen nog niet wist, wist jM al vanaf het ogenblik dat je Nlco’s brief had gelezen. Zal ik het je vertellen? Het is 'voor mij, als Nlco's weduwe niet prettig, maar dit moet door ons uitgepraat worden. Jullie hebben samen in de oorlog geld verdiend Met zwarte handel. Of dit al of niet in orde is, laten we nu maar buiten be schouwing Iedereen deed in die dagen dingen, die hM in normale omstandigheden wel uit zMn hoofd laten zou. Maar jullie hadden beiden geld verdiend. Een heel bedrag. Op de een of andere manier gaf jM. Cor Bergenaar, jouw geld in goed ver trouwen aan Nico. HM zou het opbergen, pf verstoppen, of bewaren of hoe dan ook. Jullie gingen, toen Marsdam geëvacueerd moest, worden, uit elkaar. Na de oorlog was het geld verdwenen. Ik weet niet, hoe of jM dat hebt opgeVat In ieder ge val had jM niets en Nico alles. HM ge bruikte zijn eigen geld en dat van jou om zich in de drukkerij van de familie Go- verts te dringen Alles bM elkaar een aardig kapitaaltje. Zo is de zaak daar - ze wees naar het raam - groot geworden. Met Nico’s geld, maar ook met het jouwe, dat hM van jou gestolen heeft. JM wist daar - in Laarhoven van dit alles niets af en leed 1 wellicht in stilte armoede. Tot Nico zMn einde voelde naderen en zMn geweten wilde ontlasten. Met het gevolg, dat hM advokaat en notaris ontbood, aan wie hM waarachMnlMk alles wel zal hebben op gebiecht. en die zijn verklaringen, onder getuigen opgenomen, tenslotte hebben on dertekend. Ook zMn bekentenis, dat hM jou bestolen had. Dit wilde hM op zMn sterfbed nog goed maken, door jou je geld plus de rente op rente plus enkele jaren winst terug te geven in de vorm van aandelen en daarbovenop een funktie „als direkteur. Zo, meneer Bergenaar, en vertel me nu maar, wat er aan dit ver haaltje niet klopt.” Met stMgende ontzetting had hM naar haar relaas geluisterd. Nu begreep hM: ze .weet alles van Nico’s doen en laten. Iemand, die misschien iets heeft geweten, zal waarschijnlMk per ongeluk iets hebben losgelaten, wat voor Eva voldoende was om een geheel compleet beeld te krijgen van hetgeen indertijd is gebeurd met ons geld. Misschien niet alle finesse’s doch in ieder geval het fait, dat Nico zich mMn geld heeft toegeëigend. antwoord ja niets? Je zwjjgen zegt dat "ik eindelijk de legpuzzel compleet zoveel maanden na de dood van mMn ^„^7 Êa Hap terug tri*.*’ av— ..«wir Ik kan het natuurlijk ontkennen, dacht hM, tnaar ze zal me uitlachen. Ze heeft altMd allee door. Ze heeft net zolang ge piekerd en logisch nagedacht, tot se pre cies wist, wat er aan de hand wee. Maar tot gaf hem geen voldoening. Jtu voet je je zeker wel erg voldaan, to? Nu je allee denkt te weten." Eva Varalnk schudde tangraam haar hoofd -Nee, Cor, dat ben ik niet ADaen maar bedroefd. Misschien heb ik Nico teveel geideaUseerd. Toen hM mM vroeg rij* vrouw te worden «ras ik er vest van •vertnlgd de gelukkigste vrouw ter wo-

Krantenbank Zeeland

Bevelander | 1968 | | pagina 5