WINSTON CHURCHILL f GEMEENTERAAD Frankering bij abonnement, AXEL ZATERDAG 30 JANUARI 1965 79e Jaargang No. 18 NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR ZEEUWSCH-VLAANDEREN Hoofdredaktie J. C. VINK. Redaktie en AdministratieAxel, Markt 12, tel. 0 1155 - 646, postbus 16 Drukker - Uitgeefster FIRMA J. C. VINK De laatste „John Buil" De negentig levensjaren van Winston Chur chill omspanden een beslissende periode in de geschiedenis van het land, dat hij, met in spanning van al zijn krachten, in tal van lei dende functies heeft gediend. Op het moment van zijn heengaan voerde Engeland in het verre Oosten een achter hoedegevecht tot het behoud van zijn positie een positie, die slechts een schimmige over eenkomst vertoonde met die van het Engelse Imperium ten tijde dat de jonge Ohurchill zijn loopbaan aanving. Churchill, hoewel zonder titel, afkomstig uit een oud adelijk geslacht met de grote Marl borough (Malbroek sal vaeren ten oorlogh, zong men eens in de lage landen) als voor vader, trok als huzarenofficier met Engelands legers mee toen het in alle werelddelen zijn macht deed gelden. Hij streed in Indië en in de Boerenoorlog, stond als goed en populair officier te boek tijdens wereldoorlog I. Zijn gedurfde ontsnapping uit Mafeking, de door de Boeren belegerde stad, droeg tot zijn po pulariteit bij. Oorspronkelijk behorend tot de Conserva tieve Partij, de „Blauwbloedige Tories", sluit hij zich later aan bij de liberalen. Hoewel in zijn hart nog immer Tory, kan hij zich met het conservatisme in de partij niet verenigen. In deze jaren heeft hij een open oog voor so ciale misstanden en wijdt zich in het bijzonder aan het werkloosheidsvraagstuk. Later gaat hij toch weer naar de conservatieven terug, komt in de regering en het oude krijgersbloed kruipt waar het niet gaan kan... hij wordt Eerste Lord van de Admiraliteit. Minister van Marine. Hij vindt daar een ander ongemak kelijk mens, de Eerste Zee-Lord Fischer, die Engeland geen rust gunt op zijn lauweren en klaar wil zijn voor een eventueel conflict. In Churchill vindt hij zijn man. En in de eerste wereldoorlog behoudt de Engelse vloot, on danks zware tegenslagen, de overmacht. Tussen de twee wereldoorlogen valt een pe riode van tien jaren, waarin Churchill zijn politieke draai niet kan vinden. Dan ook ont popt hij zich als schrijver, hij, die als oorlogs verslaggever reeds toonde het vak te verstaan. Een indrukwekkende lijst meerdelige werken staat op zijn naam. Bloed, zweet en tranen. Hij is 65 jaar en dus aan zijn A.O.W. toe, wanneer de periode aanvangt, die hem voor altijd een plaats in de historie zal verzekeren als staatsman en leider van zijn volk in het uur van zijn grootste nood. Wanneer het Ministerie Chamberlain, na het faillissement van de München-politiëk, moet aftreden, wordt Winston Churchill de premier van het oorlogskabinet. En reeds terstond toont zich de werkelijk heidszin van deze man, die leuzen en kre ten verafschuwt, het begrip voor de werke lijke aard van de Brit, de trage bulldog, die maar moeilijk tot aktie is te brengen, maar, eenmaal begonnen, zich vastbijt en volhoudt tot het laatste. Daaraan appelleert hij in zijn onvergetelijke rede, waarin hij zijn volk geen triomf, maar slechts „bloed, zweet en tranen" belooft. Daarmede weet hij zijn landgenoten duidelijk te maken dat het gaat om een „zijn of niet zijn", niet van het Britse Imperium, maar van hun eigen eiland en alles wat daarmee voor hen verbonden is, allereerst de vrij heid Hij spaart niemand en allerminst zichzelf. Hij moet samenwerken met de altijd achter dochtige Stalin, met de soms wat irreëele idealist Roosevelt, met de trotse en koppige De Gaulle. Hij leidt zijn volk door de zwarte nacht van Duinkerken, door de vlammen van Londen en Coventry, door de ontmoedigende periode van de Duitse opmars in Afirka. Hij weet de natie tot ontzaglijke inspanningen op te zwepen, hij verenigt conservatieven, libe ralen en socialisten in de regering. Hij denkt niet aan wapenstilstand, het is overwinnen of sterven voor deze verpersoonlijking van Enge lands oude symbool John Buil. Ieder ver wondert zich over zijn uithoudingsvermogen. Van de blauwe knoop is hij nimmer geweest. De dikste en zwartste sigaren waren zijn onaf scheidelijke metgezellen... zijn „eeuwige" si gaar werd tot een mascotte, het V-signaal zijn herkenningsteken. Hij spaart zichzelf niet, zoals hij zich nimmer heeft gespaard. Als hij denkt, dat zijn per soonlijke verschijning de mannen aan het front, de burgers in de gebombardeerde ste den nieuwe moed kan geven, is hij present. Hij maakt lange reizen naar de fronten, naar de conferentie-oorden, waar de leiders van de vrije wereld de toekomst ontwerpen. Afgedankt. Wanneer de oorlog voorbij is, is de staatsman Churchill een man van het verleden. Labour wint de verkiezingen, Churchill weigert de Orde van de Kousenband, wil niet vervreem den van het parlement, waar voor 'hem altijd het hart van Engeland heeft geklopt. En dan wordt „Good Old Winnie" langzamer hand tot een symbool, zoals eens, vóór hem, Koningin Victoria dat geworden is. Het komt er niet meer op aan of men het politiek met hem eens is, zijn inzichten deelt. Naarmate Engeland zijn vroegere positie verliest, terug gedrongen wordt op zijn eiland, wordt hij steeds meer de levende herinnering aan het verleden, waarin Engeland zich op zijn best toonde. Hij moet het aanzien hoe India, waar hij eens als luitenant het Britse gezag hielp hand haven, zelfstandig wordt, hoe Zuid-Afrika, waar hij tegen de Boeren vocht, zich losmaakt, hij ziet Engelands posities in Afrika verdwij nen, ziet de Dominions steeds zelfstandiger worden. Niet Engeland, maar Amerika be heerst de zeeën. Roosevelt is dood, Stalin is dood. Aan de overkant van het Kanaal staat nog slechts één herinnering aan die grootse tijd de lastige, koppige generaal De Gaulle, nationaal symbool geworden, zoals hij. Dan is er af en toe nog een schim voor de ruiten. Een oude hand, moeizaam geheven, de vingers gespreid, het aloude teken van de victorie. Nog altijd krinkelt de blauwe rook van een sigaar... Dan is ook deze eik geveld. Met Churchill is een tijdperk afgesloten. En niet slechts Engeland, maar geheel de vrije wereld zal in eerbied de man gedenken, wiens stem, over duizenden mijlen, telkens weer bezielde tot volhouden in de strijd om de grootste waarden. De jonge officier, de ambitieuze politicus, de begaafde schrijver, de verbeten vechter, de grote staasman en tenslotte „Good Old Win nie"... negentig jaren barstensvol met aktivi- teit voor zijn land, voor de vrijheid, voor de wereld. Zijn leven was zijn monument. vergaderde in gerestaureerde raadszaal. Grondverkoop aan Stichting Algemeen Bejaardencentrum "fr Subsidiëring jeugdwerk "fr Aanleg voetbalveld in recreatiegebied. Dinsdag, 26 januari kwam de gemeenteraad van AXEL in openbare vergadering bijeen. Afwezig met kennisgeving was de heer J. Vink. Na de opening sprak de voorzitter de raad met de volgende woorden toe AXELSE COURANT VERSCHIJNT IEDERE ZATERDAG ABONNEMENTSPRIJS: Losse nummers 10 cent. Kwartaal - abonnement Axel binnen de kom 1,25. Andere plaatsen 1,75, Buitenland 2, ADVERTENTIEPRIJS: 10 cent per nun. Bij kontrakten belangrijke reduktie. Ingezonden Mededelingen 30 cent per m.m. Kleine Advertentiën 1-5 regels f 1, iedere regel meer 12 cent extra. nadruk verboden Mevrouw, Mijne Heren, Bij de aanvang van onze vergadering wil ik U verzoeken gezamenlijk te herdenken de eergisteren aan ons ontvallen grote oorlogsleider Sir Winston Spencer Churchill. Toen wij in het nu voorbije jaar het vierde lustrum van onze bevrijding mochten vieren heeft de ge hele bevolking van Axel op hartverwarmende wijze dank gebracht aan onze bevrijders, de dappere sol daten van de le Poolse Pantserdivisie. Vandaag realiseren wij ons in het bijzonder, dat ook de heldhaftige bevrijding van Axel in feite mogelijk is gemaakt door slechts één man, de on vergetelijke oorlogsleider Winston Churchill. Im mers toen in de zomer van het rampjaar 1940 bijkans het gehele vasteland van Europa onder de voet was gelopen door de barbaarse Hitler-troepen scheen er voor velen geen twijfel mogelijk ook de nog enig overgebleven strijdende geallieerde natie, Engeland, zou het hoofd moeten buigen voor het in manschappen en materiaal ver in de meerder heid zijnde nazi-Duitsland. In die donkerste dagen van ons continent klonk echter de stem van de onverzettelijke Britse prime minister Churchill, dat Engeland zou strijden op de stranden, de vliegvelden, de straten en in de heuvels en zich nimmer zou overgeven. Voor velen leek dit grootspraak, doch zij zouden ervaren zich vergist te hebben in de moed, het organisatie-talent en bovenal de geestkracht van deze door God zelf daartoe aangewezen overwin naar van de duivelse machten. Hoe werden wij in bezet gebied niet gesterkt en in ons verzet gesteund wanneer wij via Radio Oranje en de B.B.C. de typische vastberaden stem hoorden van hem die in al zijn toespraken blijk gaf van een onuitroeibaar geloof in de goede afloop van de strijd. Terecht heeft het Nederlandse volk na de over winning deze eminente persoonlijkheid op velerlei wijze geëerd als dankbetoon voor hetgeen hij heeft verricht ten bate van onze vrijheid. Terecht ook heeft Uw Raad Churchill geëerd door één van de nieuwe straten in onze gemeente naar hem te noemen. Thans heeft deze kampioen voor de vrijheid voor immer de ogen gesloten. Wij zullen nog eenmaal, straks bij zijn uitvaart, diep doorvoelen dat het deze man is geweest waaraan wij èn onze kinderen het onzegbaar grote goed van de vrijheid danken. Het is onze innige wens, dat God Lady Churchill en haar gezin moge sterken in deze vooral voor hen zo zware dagen. Moge het de stoere oorlogsleider gegeven zijn thans als een kind te genieten van de vrede ln het eeuwige Land of hope and glory. Staande werden door de raad deze woorden be luisterd, waarna enkele ogenblikken stilte werd ge houden. In deze eerste raadsvergadering in het jaar 1965 wil ik gaarne U allen een recht gezegend en voor spoedig nieuwjaar toewensen. Het is mijn harte lijke wens, dat U in het pas aangevangen jaar in Uw persoonlijk en gezinsleven veel geluk zult on dervinden. Gaarne voeg ik daaraan toe, dat ik hoop, dat U ook ten volle bevrediging moogt vin den in het besturen van onze gemeente. Moge het ons met elkaar gegeven zijn met wijsheid, ruime blik en een gezonde vooruitstrevendheid onze ge meente zodanig te leiden, dat zij met ere haar be- langrije plaats in ons gewest moge behouden en zo mogelijk versterken. Om de hierna te noemen redenen heb ik besloten dit jaar de gebruikelijke nieuwjaarstoespraak ach terwege te laten. Nauwelijks een maand geleden hebben wij de be groting behandeld waarbij het in 1965 te voeren beleid uitvoerig is besproken en toegelicht. Het verslag over het jaar 1964 heb ik op schrift doen stellen en U bij de aanvang dezer vergadering doen uitreiken. Ik meen dat een nieuwjaarstoespraak in de gebruikelijke vorm slechts dan zinvol kan zijn, indien er zonder in herhalingen te vervallen ook werkelijk van belang zijnde zaken aan de orde worden gesteld. Welnu op dit ogenblik zou een zodanige toespraak stellig dienen te gewagen van het voor ons van uitzonderlijk belang zijnde voor stel tot her-indeling van de gemeenten in Z. Vlaanderen. Ik ben evenwel van oordeel, dat op dit moment een beschouwing mijnerzijds terzake zou getuigen van weinig reverentie ten opzichte van Uw Raad nu U zich nog niet hebt kunnen uit spreken over deze welhaast brandende kwestie. Het verheugt mij bijzonder, dat het mogelijk is gebleken deze eerste vergadering in het nieuwe jaar te doen plaats vinden in de geheel gerestau reerde raadzaal. Graag wil ik uitdrukking geven aan mijn respect voor de uitvoerder van dit werk, die kans heeft gezien deze omvangrijke arbeid te verrichten binnen de daarvoor beschikbaar gestelde 3 weken. Ik ben er van overtuigd, dat U mét mij van oordeel zult zijn dat de desbetreffende firma erin is ge slaagd een stijlvolle en een onze gemeente waardige vergaderzaal te creëren voor het voornaamste be stuurscollege van Axel. Dit stemt mij tot temeer vreugde nu deze zaal in het vervolg mede zal dienen voor het voltrekken van huwelijken. Deze hoogtijdag in ieder mensenleven kan thans ook in onze gemeente worden ervaren in een pas sende en feestelijk aandoende entourage. Het is U uiteraard uit persberichten bekend, dat de in onze provincie alom gewaardeerde Commissaris der Koningin moest worden opgenomen in een Utrechts ziekenhuis. Gaarne vraag ik Uw instemming voor het zenden van het navolgende telegram van meeleven aan Jonkheer de Casembroot De Raad der gemeente Axel in vergadering bijeen wil gaarne uitdrukking geven aan zijn hartelijk meeleven met U en Uw echtgenote in deze voor U zo moeilijke omstandigheden en wenst U Gods zegen toe voor een algehele beterschap en een spoedige terugkeer in ons gewest. Het oudste raadslid, de heer P. J. van Bendegem dankte de voorzitter namens de raad. Hij hoopte op een jaar van goede samenwerking. Bij gelegenheid van de ingebruikneming van de gerestaureerde raadszaal was de heer D. J. Oggel de taak toegewezen namens de raad een klok aan te bieden. „In verband met de ingebruikname van deze raadszaal in haar nieuwe aankleding", aldus de heer Oggel, „is het mij een voldoening namens alle leden van deze raad hierbij blijk te mogen geven van onze voldoening met de totstandkoming van dit werk." Het feit dat de Gemeenteraad het betreffende voor stel unaniem heeft aangenomen geeft blijk van de overtuiging dat deze restauratie hard nodig was. Niet dat de oude zaal voor ons als raadsleden niet goed genoeg was, wij kunnen als het moet met weinig toe. Doch gezien de funktie die Axel inneemt als centrumgemeente van Oost Z.-Vlaan- deren moet onze gemeente in staat zijn om de re presentatieve taak te vervullen die haar in dit op zicht toekomt. Naar de ontwikkeling zich laat aanzien zal deze funktie in de toekomst nog meer worden geaccen tueerd. Als uiting dat de gemeenteraad in deze unaniem achter Uw stimulerende leiding staat, willen de leden hun aandeel in deze ontwikkeling bijdragen door hierbij de klok, die deze zaal siert, aan de gemeente aan te bieden en deze in Uw goede zorg aan te bevelen. De klok zegt ons „Beidt Uw tijd, duur Uw uur", doch tevens „de tijd staat nieit stil". Moge de gemeenteraad deze wenken van de klok steeds ter harte nemen in de snelle ontwikkeling van de tijd, dan zal deze klok de stimulans geven tot de verdere ontwikkeling van Axel. De voorzitter dankte de raad voor dit fraaie ge schenk en was bijzonder ingenomen met deze spon tane geste. Hij zag het als een symbool van „bij de tijd blijven". De notulen van de vergadering van 22 december 1964 evenals de ingekomen stukken en mededelin gen werden onveranderd vastgesteld en voor ken nisgeving aangenomen. De woningen, staande aan de Buitenweg no. 2 en 4, zijn bij raadsbesluit dd. 23 april 1963 onbewoon baar verklaard. Genoemde panden hebben inmiddels door ver bouwing tot één vergaderlokaal het karakter van woning verloren. De raad besloot tot opheffing van de onbewoon baarverklaring van deze panden. Ter verhoging van het woongerief van de in plan-oost in aanbouw zijnde 120 woningwet woningen en om te voorkomen, dat deze wonin gen later worden ontsierd en beschadigd door het aanbrengen van verschillende antennemasten, is het gewenst dit complex van een centraal antenne- systeem te voorzien. De gedachten van B. en W. gaan uit naar een systeem, dat geschikt is voor de ontvangst van AM/FM-zenders en de TV-zenders Goes, Wavre- Overijssche en in de toekomst het 2e Nederlandse net. De kosten van levering en montage van een derge lijk systeem worden geraamd op 20.040,—. De heer P. J. van Bendegem (CHU) vraagt of de kosten van dit antennesysteem in de huur zijn be grepen. De voorzitter antwoordt dat de marge in de huur van dien aard is dat dit wel mogelijk zal zijn. De raad ging verder met het voorstel akkoord en besloot tevens voor deze extra voorziening een aanvullend krediet te verlenen van 20.040,en in verband met deze voorziening uit s rijks kas aan te vragen en te aanvaarden een zo hoog mogelijk aanvullend bouwvoorschot. De raad besloot tot aankoop van de woning Oosterstraat 58 van Mevr. G. Vereecken-van Acker e.c. te Axel. Mevrouw G. Vereecken-van Akker was bereid de woning Oosterstraat 58, die bij de sanering van de Oudewijk en omgeving is betrokken, aan de ge meente te verkopen. (zie vervolg pagina 3)

Krantenbank Zeeland

Axelsche Courant | 1965 | | pagina 1