AXELSE COURANT Dominee op zee. Axelse jaarmarkt drukker dan ooit. j t; VINK In één nacht Uw handen gaaf en zacht Snuif en wrijf Frankering bij abonnement, Axel ZATERDAG 14 DECEMBER 1957 72e Jaargang No. 22 NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR ZEEUWSCH-VLAANDEREN VERSCHIJNT IEEtf E WOENSDAG EN ZATERDAG Ideaal voor ieder die brieven schrijft! j V v f' FIRMA Markt 12 AXEL Geen honderd procent zeeman Blieft dominee nog een lekker gebakken vissie Dagsluiting ging toch door Met de dansende rubberboot naar de loggers Wat weten we weinig van het leven op zo'n schip Alles was één kliederpartij De bemanning is tegenwoordig best te spreken over de voeding Liever geen tonnetje als zitplaats Een bijzondere dienst waar heel Katwijk e.o. van genoot. Onder de Engelse kust kreg enwe zo'n vuile bries Op weg naar huis liep „de Hoop" averij op Eind goed, al goed Het was voor mij geen vreemde gewaar wording meer, toen ik, eenmaal in volle zee met het hospitaalkerkschip „de Hoop be merkte, dat ik nog lang niet voor honderd procent zeeman was, aldus Marken s predi kant ds. Abelsma. Met andere woorden mijn maag begon al spoedig tekenen van onbe hagen te melden, tot groot leedvermaak van de bemanning. Zo nu en dan kwamen de vissers met hun joviaalste gezicht in mijn hut en vroegen of dominee nog een „lekker gebakken vissie". een „kopje koffie of iets anders lustte. Ook werd er direct gevraagd of er des avonds „uitgezonden" zou kunnen worden. Weliswaar was het de gewoonte niet op vrijdagavond, maar woensdags was er ook niet uitgezonden, omdat „de Hoop in de Amsterdamse haven had gelegen, en dus Geen vuiltje aan de lucht. Natuurlijk liet ik mij niet kennen en zond des avonds een dagsluiting uit, al was het alleen maar om de vrienden op Marken die hun toestel op de visserijband hadden afgestemd te laten merken dat er „geen vuiltje aan de lucht was. De volgende dag ging alles gelukkig al een stuk beter, zodat d e zondagse kerkdien sten geen probleem meeir vormden. 's Maandags (7 oktober) kreeg ik voor het eerst gelegenheid enkele loggers te be zoeken en op sommige er van een korte dienst te houden. Met de dansende rubber boot werd ik overgezet, terwijl ook met die zelfde boot een of meer patiënten voor een onderzoek naar „de Hoop gingen. Meestal duurde het wel enige tijd voor dit onder zoek was afgelopen, zodat ik dan ruim schoots de tijd had met de logigerbemanning een goed woord te spreken en een dienst in het voor- of achteronder te houden. Vooral op de Katwijkse loggers werd mij heel dik- wijls gevraagd naar de welstand van de Markers, die zich, in verband met andere werkzaamheden, de laatste tijd niet meer op zee hadden vertoond. En van m,ijn kant in formeerde ik naar allerlei dingen, die ik nooit eerder gezien of vermoed had. Drijfnetvisserij, een vak apart. Want nu zat ik voor het eerst werkelijk tussen de mensen van dedrijfnetvisserij het vorig jaar in de Duitse Bocht had ik slechts met de platvisvangst te doen gehad. Vaak denk ik nu „wanneer je toch niet zelf meer dere malen op zee een logigar bezocht hebt. kun je je toch eigenlijk geen voorstelling maken van het leven op zo n schip, ook al heb je er wel eens een film van gezien of een boek over gelezen." Om te beginnen was alles aan boord spek en spekvet. De verschansing waaraan ik mij op moest hijsen om binnenboord te komen, het dek dat op sommige loggers vol haring lag, zodat ik er tot de knieën door moest waden de ijzeren trap naar de brug, waar de schipper te vinden was als hij niet naar beneden had kunnen of willen komen de trapjes of laddertjes naar het voor- of achteronder t alles was één grote klieder- partij. Al had men ook z'n uiterste best ge daan om de boel nog een klein beetje netjes te houden, hoe kon he tresultaat anders zijn Als de vleet binnen was gehaald, waren de spetters alle kanten opgevlogen, terwijl iedereen op en tussen en onder de haring had gestaan Verder viel het mij op, dat het met de voeding van de bemanning blijkbaar veel beter gesteld was dan vroegernergens hoorde ik klachten over het heden, wel over het verleden Dikwijls kreeg ik een homp brood met kaas aangeboden, waarvan de kaas zwaarder was dan het brood. Spoel kommen vol koffie moest ik opdrinken, soms tegen heug en meug. Dan gaf mijn maag weer een seintje en gelukkig hebben ze het op geen enkele logger beleefd, dat ik de vaak benauwde sfeer in het matrozenverblijf ontvluchten moest om aan dek frisse lucht te happen. Wat zouden de mannen gelachen hebben, want er is ten slotte niets vermake lijkers op zee dan een dominee die „er niet tegen kan" hoezeer men het ook waardeert dat de predikant het Evangelie aan boord brengt Ook bij het beklimmen en het ver laten van de loggers wordt er terdege op gelet of de dominee het een beetje handig deed of niet. Het was dan ook met een zekere voldoening, dat ik op een bepaald moment niet mijzelf, maar mijn „koster", matroos Piet Keus, kopje onder zag gaan, toen men mij weer eens kwam afhalen. Dat was een machtige „kurper Gevaar was er overigens niet bij, want niemand mag „de Hoop" zonder zwemvest verlaten of be zoeken. Toen ik echter op zekere logger een dienst op dek kon houden en van de ma trozen een tonnetje kreeg om op te zitten, rolde het tonnetje om gevolg natuurlijk binnenpret en strakke gezichten, die met moeite in de plooi bleven. Op de „Marker Hoek" heb ik voor dat tonnetje dan ook maar feestelijk bedankt Uit het koffertje, gevuld met bijbels, psalmboekjes en andere christelijke lectuur, dat ik trouw meesleepte naar iedere logger, heb ik zonder veel moeite voor een bedrag van 130.kunnen verkopen. Dit kwam vooral ook doordat men ons tijdens de uit zending van de radiodiensten op het kerk schip de nieuwe gezangen hoorde zingen, die men veelal nog niet kende. Inderdaad gaat de bemanning van „de Hoop" zo lang zamerhand alle psalmen en alle Hervormde nieuwe gezangen leren. Zelfs kwam het zo ver, dat er liederen als „Daar boven juicht een grote schaar van kinderen voor Gods troon" en „Veilig in Jezus armen" werden ingestudeerd. Eén van de Katwijkse schippers, de schip per van de Willy", verzocht mij namelijk vooral rekening te willen houden met het feit, dat het Katwijkse „Zeehospitum" met 300 patiënten zou meeluisteren naar een be paalde kerkdienst. Het resultaat was onder meer, dat er'33 luisterrapporten van schip pers kwamen, die ook bijna allemaal de beste wensen voor de patiënten in het sanatorium de aether inseinden. Zo'n groot aantal luisterposten had men op „de Hoop" nog nooit geregistreerd en ijlings bespraken de kapitein en ik toen de mogelijkheid om iets dergelijks ook voor Scheveningen, IJmuiden en Vlaardingen te organiseren, terwijl wij tegelijkertijd voor de vele zieke kinderen aan de wal een bijzondere dienst gingen uitzenden. De waar dering bleek zo groot, dat en na de dienst voor net „Nebo-ziekenhuis" te Scheveningen zelfs niet minder dan 49 luisterrapporten kwamen, die allemaal ook weer beantwoord moesten worden door de marconist. Deze dienst is in het ziekenhuis op de bandrecor der opgenomen. In Vlaardingen en IJmuiden hadden wij contact gezocht met de bejaar dentehuizen, waar ook vele oud-vissers of weduwen van oud-vissers bijeen waren. Na averij behouden thuiskomst. Het laatste deel van de reis verliep niet zo voorspoedig als het begin. Er stak een „vuile bries" op, zoals we de schippers onder elkaar hoorden seinen en „de Hoop kroop onder de Engelse wal, ergens bij het plaatsje Southwold, dat wij duidelijk zagen liggen. De kerktorens trokken natuurlijk mijn belangstelling, maar de mannen van „de Hoop" wisten mij te vertellen dat het met de kerkgang van de Engelsen in de kustplaatsen maar droevig gesteld was. In Hart-le-pool hadden de Hollandse vissers in de maand augustus kerkdienst gehouden in een van te voren aangevraagde Metho- distenkerk. Toen de 125 Hollandse kerk gangers een bedrag van 3.(ongeveer 30 gulden) afstonden van hun eigen collecte voor „de Hoop" werd dit door de predikant met tranen in de ogen geaccepteerdin geen dertig jaar had de goede man in zijn kerk een dergelijk bedrag meer bijeen gezien. Van de Engelse wal moesten wij echter weer weg, omdat er ernstige zieken af te halen waren. Wij wisten dat het nodig kan zijn, zoals wel gebleken was o.m. bij onze Markervriend Jan de Groot en bij een Duit ser, die hals over kop in Scheveningen ge opereerd moest worden toen wij hem aan wal hadden gebracht. Dus werd het weer stomen en slingeren dat het een lieve lust was Wij stoomden namelijk ia een richting, die ons de zee dwarsscheeps deed trotseren. En dat,hield de achtermast op zeker ogen blik niet meer. Wij zaten juist te eten toen de boel met enkele geduchte klappen naar beneden kwam. Natuurlijk viel de zender- apparatuur, het toplicht en het gatzeil mee naar beneden, maar door snel ingrijpen wred het ergste onheil toch voorkomen. Daarna ben ik maar gaan slapen, ik heb geen scheepje meer gevoeld en s morgens lag enwij voor Hoek van Holland. Deze reis is ondanks het slechte einde een zeer dankbare reis van „de Hoop geweest. De kapitein heeft via de radio gevraagd mij het volgende jaar mee naar Dieppe te laten gaan. Maar ook zonder dat kan „de Hoop wat mij betreft, op mij rekenen BINNENLANDS OVERZICHT ONTSLAGEN IN VERSCHILLENDE BEDRIJFSTAKKEN. Geen reden tot alarmstemming. In de landelijke pers zijn de laatste zijd telkens weer opnieuw berichten verschenen, die nu hier, dan daar de aantallen werk nemers aangaven, die in een bepaalde be drijfstak ontslag was aangezegd. Onder vele arbeiders in ons land is een soort alarm- stemming ontstaan, waarbij de vraag „Wan neer zou ik aan de beurt zijn" de boventoon voert. Het behoeft uiteraard geen betoog, dat de bestedingsbeperking hiervan de oor zaak is endat men zich ging afvragen, of de regering met deze bestedingsbeperking niet te ver gaat. In een toespraak voor de t.v. heeft minister Suurhoff een dezer dagen de zaken nog eens duidelijk uiteengezet en gezegd, dat er van een alarmstemming be slist geen sprake behoeft te zijn. Er zal eerst dan een alarmstemming kun nen bestaan, als het evenwicht op de ar beidsmarkt verstoord wordt. Dat evenwicht is verstoord, doch op geheel andere wijze, namelijk in de min of meer gunstige be tekenis van het woord. Er was immers een tekort aan arbeiders, dat varieerde tussen de 100.000 en 150.000 arbeiders. Het even wichtspunt op de arbeidsmarkt ligt daar, waar ons land 3% van de arbeiders als werklozen kent, hetgeen in ons land neer komt op een aantal van 100.000 personen. ,De ontslagen voortvloeiend uit de beste dingsbeperking, zijn wat betreft het aantal arbeiders, daar nog ruimschoots onder ge bleven en daarmede heeft minister Suurhoff glashelder bewezen, dat er voor een alarm- stemming beslist geen reden bestaat. In zijn toespraak kon de minister echtei niet voorbij gaan aan de vraag, of het niet mogelijk was te komen tot een beperking van de bestedingsbeperking in verschillende bedrijfstakken en w'el in die bedrijven, waar tihans de grote klappen als gevolg van de bestedingsbeperking worden geïncasseerd. De minister heeft hierop een wat vaag antwoord gegeven": hij achtte het „mis schien mogelijk de bestedingsbeperking hier en daar iets terug te draaien." „Wij hebben," zo liet de minister door schemeren „met de bestedingsbeperking geen andere keus gehad. Was deze beperking niet doorgevoerd, dan zou het gevaar van inflatie, met de daaraan verbonden gevol gen voor de woningbouw, export en werk loosheid groter zijn geweest, dan nu door de bestedingsbeperking het geval is. Deson danks is de invloed van de bestedingsbe perking slechts globaal te schatten, maar zot een evenwicht op de arbeidsmarkt het goede evenwicht dus met 3% werklozen zal de bestedingsbeperking vooralsnog niet leiden. De minister kan dan bezwaar hebben tegen het feit, dat de verschillende ontslagen met zoveel tam-tam in de couranten zijn aan gekondigd, die inderdaad de eerste stoot zot de alarmstemming hebben kunnen geven, maar dat neemt niet weg, dat minister Suur hoff toch ook enkele „zijweggetjes" heeft aangegeven om een eventuele alarmstem ming de kop in te drukken. Hij doelde n.l. op de mogelijkheid een gedeelte van deze werklozen op werken van aanvullende werk gelegenheid te werk te stellen, terwijl hij naast het „iets terugdraaien van de beste dingsbeperking" op zichzelf reeds een verklaring, die ondanks de vaagheid er van, verwondering kan wekken door de streK- king van het gezegde ook de eminente werkloosheidsverzekering, die in ons land bestaat, memoreerde. Dit alles wijst in de richting, dat ook de minister de gevolgen van de bestedingsbeperking niet onderschat. Dan nog behoeft er echter geen reden tot alarmstemming te bestaan, al bestaat er een gradueel verschil tussen „geringe a!a"in stemming en een „paniekstemming Van het eerste is thans wel sprake. Het even wicht op de arbeidsmarkt is echter nog met zover verstoord, dat men bevreesd moet zijn voor het tweede. De regering; dient echter het verloop van de bestedingsbeperking en de gevolgen daarvan nauwkeurig in het oog te houden en die maatregelen te treffen op die tijdstippen, die een paniekstemming ver verwijderd houden. De crisisjaren van voor de tweede wereldoorlog liggen nog veran kerd in de gedachten van de arbeiders, die hiervan allerminst een herhaling willen zien. KWALITEIT WEDIJVERDE MET KWANTITEIT. ABONNEMENTSPRIJS i Loiie nummer» 6 e«»t Kwartaal-abonnement t Axel binnen de kom 1,55 Andere plaatien i 1,75 Buitenland f 2,00 Drukker - UitgeefsterFIRMA J. C. VINK Red. en Adm.: Axel, Markt 12, Til. 0 1155-646 HoofdredactieJ. C. VINK ADVERTENTIEPRIJS, 8 cent per m.m. BIJ contracten belangrijke reductie. In^ vonden Mededelingen 20 cent per m.m. Klein» idxertentlta (maximum 6 regels) 1-5 regels 70 cent Iedere regel meer 12 cent extra. Uw verkoudheid van neus, - keel of borst In het vooruitzicht der komende feestdagen en onder begunstiging van het fraaist denkare weder gedurende de markturen, die bijna de ganse klaar lichte dag vulden had alhier donderdag de jaarlijkse december-jaarmarkt plaats, overeenkomstig traditie der laatste jaren op de tweede donderdag dezer donker genaamde maand. Van gemeentewege had men zich weer op lofwaar dige wijze gekweten van de taak het wederom be langrijk verruimde marktplein in te richten tot een comfortabele openlucht-show van allerlei fokvee en paarden Een noviteit was daarbij de speciale stalling en standplaats voor varkens en paarden in de hoek oostelijk van het stadhuis tussen Markt en Szyd- lowski-plein wat een beduidende ruimtewinst bleek en ook het marktverkeer in de richting Walstraat ten goede kwam. Kort na het ochtendgloren kwam er al leven op de Markt en reeds voor het uitspreken van de gebrui kelijke openingsrede door de voorzitter hadden de bezitters avn de honderden stuks hoornvee hun bonte vaarzen .runderen en kalveren in vele tientallen meters lange rechtlijnige slierten keurig gerangschikt, klaar voor deze grootste jaarlijkse Zeeuwsch-Vlaamse show. Want zo ooit dan is donderdag deze Axelse jaar markt bij vernieuwing weer de trekpleister gebleken voor veehouders en handelaren vanuit onze streek en van ver over het water. Dit levendig-bonte maar steeds oogverkwikkende schouwspel kwam op deze uitgekozen decemberdag al zeer bijzonder tot haar recht en zeker met navenante gevoelens bezield richtte de praeses der jaarmarkt- commissie, de heer W. Koster, zich rond 11 uur tot de honderdtallen die het marktplein vulden. Deze openingsspeeche luidde als volgt Autoriteiten, dames en heren Namens de jaarmarktcommissie, voortgekomen uit de plaatselijke afdelingen der drie centrale landbouw organisaties, de slagers en de vee- en varkenshande laren, is het mij ook vandaag weer een genoegen U welkom te mogen heten op ons markttterrein. Met opzet zeg ik ons markttterrein. want dit is van daag, zoals reeds vele voorgaande jaren door het ge meentebestuur welwillend te onzer beschikking ge steld. Ik mag dit zien als een symptoom van de goede verstandhouding ,die tekenjare op de tweede donder dag in december tot uitdrukking komt, tussen het be stuur van deze agrarische centrumgemeente en het bedrijfsleven. En het is mede ook daarom voor mij een voorrecht, U. mijnheer de burgemeester van Axel, in het bijzonder welkom te mogen heten en e.venens de beide wethouders van Bendegem en de Putter, be nevens de waarnemend secretaris. Dat ook de ver tegenwoordigers van pers en vakpers nimmer op onze jaarlijkse show ontreken stellen wij op hoge prijs. Mede aan hun uitvoerige en objectieve berichtgeving dankt onze jaarmarkt zijn algemene bekendheid in de lande, hetgeen het bezoek stimuleert en haar bestaans recht slechts kan vergroten. Het verheugt de iaar- marktcommissie zeer dat het hier vandaag weer een uiterst drukke bedoening is op de Axelse markt, zo wel van belanghebbenden als belangstellenden en dat de aanvoer van vee naar kwaliteit en kwantiteit beide, zeer bevredigend kan worden genoemd. Al is het weideseizoen dat voorbij is niet van de beste ge-

Krantenbank Zeeland

Axelsche Courant | 1957 | | pagina 1