AXELSE COURANT
Dominee op zee.
Axelse jaarmarkt drukker dan ooit.
j t; VINK
In één nacht
Uw handen
gaaf en zacht
Snuif en wrijf
Frankering bij abonnement, Axel
ZATERDAG 14 DECEMBER 1957
72e Jaargang No. 22
NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR ZEEUWSCH-VLAANDEREN
VERSCHIJNT IEEtf E WOENSDAG EN ZATERDAG
Ideaal voor ieder
die brieven schrijft! j
V v f'
FIRMA
Markt 12
AXEL
Geen honderd procent zeeman Blieft dominee nog een lekker gebakken vissie
Dagsluiting ging toch door Met de dansende rubberboot naar de loggers
Wat weten we weinig van het leven op zo'n schip Alles was één kliederpartij
De bemanning is tegenwoordig best te spreken over de voeding Liever geen
tonnetje als zitplaats Een bijzondere dienst waar heel Katwijk e.o. van genoot.
Onder de Engelse kust kreg enwe zo'n vuile bries Op weg naar huis liep
„de Hoop" averij op Eind goed, al goed
Het was voor mij geen vreemde gewaar
wording meer, toen ik, eenmaal in volle zee
met het hospitaalkerkschip „de Hoop be
merkte, dat ik nog lang niet voor honderd
procent zeeman was, aldus Marken s predi
kant ds. Abelsma. Met andere woorden mijn
maag begon al spoedig tekenen van onbe
hagen te melden, tot groot leedvermaak van
de bemanning. Zo nu en dan kwamen de
vissers met hun joviaalste gezicht in mijn
hut en vroegen of dominee nog een „lekker
gebakken vissie". een „kopje koffie of iets
anders lustte.
Ook werd er direct gevraagd of er des
avonds „uitgezonden" zou kunnen worden.
Weliswaar was het de gewoonte niet op
vrijdagavond, maar woensdags was er ook
niet uitgezonden, omdat „de Hoop in de
Amsterdamse haven had gelegen, en dus
Geen vuiltje aan de lucht.
Natuurlijk liet ik mij niet kennen en zond
des avonds een dagsluiting uit, al was het
alleen maar om de vrienden op Marken
die hun toestel op de visserijband hadden
afgestemd te laten merken dat er „geen
vuiltje aan de lucht was.
De volgende dag ging alles gelukkig al
een stuk beter, zodat d e zondagse kerkdien
sten geen probleem meeir vormden.
's Maandags (7 oktober) kreeg ik voor
het eerst gelegenheid enkele loggers te be
zoeken en op sommige er van een korte
dienst te houden. Met de dansende rubber
boot werd ik overgezet, terwijl ook met die
zelfde boot een of meer patiënten voor een
onderzoek naar „de Hoop gingen. Meestal
duurde het wel enige tijd voor dit onder
zoek was afgelopen, zodat ik dan ruim
schoots de tijd had met de logigerbemanning
een goed woord te spreken en een dienst in
het voor- of achteronder te houden. Vooral
op de Katwijkse loggers werd mij heel dik-
wijls gevraagd naar de welstand van de
Markers, die zich, in verband met andere
werkzaamheden, de laatste tijd niet meer op
zee hadden vertoond. En van m,ijn kant in
formeerde ik naar allerlei dingen, die ik
nooit eerder gezien of vermoed had.
Drijfnetvisserij, een vak apart.
Want nu zat ik voor het eerst werkelijk
tussen de mensen van dedrijfnetvisserij het
vorig jaar in de Duitse Bocht had ik slechts
met de platvisvangst te doen gehad. Vaak
denk ik nu „wanneer je toch niet zelf meer
dere malen op zee een logigar bezocht hebt.
kun je je toch eigenlijk geen voorstelling
maken van het leven op zo n schip, ook al
heb je er wel eens een film van gezien of
een boek over gelezen."
Om te beginnen was alles aan boord spek
en spekvet. De verschansing waaraan ik mij
op moest hijsen om binnenboord te komen,
het dek dat op sommige loggers vol haring
lag, zodat ik er tot de knieën door moest
waden de ijzeren trap naar de brug, waar
de schipper te vinden was als hij niet naar
beneden had kunnen of willen komen de
trapjes of laddertjes naar het voor- of
achteronder t alles was één grote klieder-
partij. Al had men ook z'n uiterste best ge
daan om de boel nog een klein beetje netjes
te houden, hoe kon he tresultaat anders zijn
Als de vleet binnen was gehaald, waren de
spetters alle kanten opgevlogen, terwijl
iedereen op en tussen en onder de haring
had gestaan
Verder viel het mij op, dat het met de
voeding van de bemanning blijkbaar veel
beter gesteld was dan vroegernergens
hoorde ik klachten over het heden, wel
over het verleden Dikwijls kreeg ik een
homp brood met kaas aangeboden, waarvan
de kaas zwaarder was dan het brood. Spoel
kommen vol koffie moest ik opdrinken, soms
tegen heug en meug. Dan gaf mijn maag
weer een seintje en gelukkig hebben ze het
op geen enkele logger beleefd, dat ik de
vaak benauwde sfeer in het matrozenverblijf
ontvluchten moest om aan dek frisse lucht
te happen. Wat zouden de mannen gelachen
hebben, want er is ten slotte niets vermake
lijkers op zee dan een dominee die „er niet
tegen kan" hoezeer men het ook waardeert
dat de predikant het Evangelie aan boord
brengt Ook bij het beklimmen en het ver
laten van de loggers wordt er terdege op
gelet of de dominee het een beetje handig
deed of niet. Het was dan ook met een
zekere voldoening, dat ik op een bepaald
moment niet mijzelf, maar mijn „koster",
matroos Piet Keus, kopje onder zag gaan,
toen men mij weer eens kwam afhalen. Dat
was een machtige „kurper Gevaar was er
overigens niet bij, want niemand mag „de
Hoop" zonder zwemvest verlaten of be
zoeken. Toen ik echter op zekere logger een
dienst op dek kon houden en van de ma
trozen een tonnetje kreeg om op te zitten,
rolde het tonnetje om gevolg natuurlijk
binnenpret en strakke gezichten, die met
moeite in de plooi bleven. Op de „Marker
Hoek" heb ik voor dat tonnetje dan ook
maar feestelijk bedankt
Uit het koffertje, gevuld met bijbels,
psalmboekjes en andere christelijke lectuur,
dat ik trouw meesleepte naar iedere logger,
heb ik zonder veel moeite voor een bedrag
van 130.kunnen verkopen. Dit kwam
vooral ook doordat men ons tijdens de uit
zending van de radiodiensten op het kerk
schip de nieuwe gezangen hoorde zingen,
die men veelal nog niet kende. Inderdaad
gaat de bemanning van „de Hoop" zo lang
zamerhand alle psalmen en alle Hervormde
nieuwe gezangen leren. Zelfs kwam het zo
ver, dat er liederen als „Daar boven juicht
een grote schaar van kinderen voor Gods
troon" en „Veilig in Jezus armen" werden
ingestudeerd.
Eén van de Katwijkse schippers, de schip
per van de Willy", verzocht mij namelijk
vooral rekening te willen houden met het
feit, dat het Katwijkse „Zeehospitum" met
300 patiënten zou meeluisteren naar een be
paalde kerkdienst. Het resultaat was onder
meer, dat er'33 luisterrapporten van schip
pers kwamen, die ook bijna allemaal de beste
wensen voor de patiënten in het sanatorium
de aether inseinden.
Zo'n groot aantal luisterposten had men
op „de Hoop" nog nooit geregistreerd en
ijlings bespraken de kapitein en ik toen de
mogelijkheid om iets dergelijks ook voor
Scheveningen, IJmuiden en Vlaardingen te
organiseren, terwijl wij tegelijkertijd voor
de vele zieke kinderen aan de wal een
bijzondere dienst gingen uitzenden. De waar
dering bleek zo groot, dat en na de dienst
voor net „Nebo-ziekenhuis" te Scheveningen
zelfs niet minder dan 49 luisterrapporten
kwamen, die allemaal ook weer beantwoord
moesten worden door de marconist. Deze
dienst is in het ziekenhuis op de bandrecor
der opgenomen. In Vlaardingen en IJmuiden
hadden wij contact gezocht met de bejaar
dentehuizen, waar ook vele oud-vissers of
weduwen van oud-vissers bijeen waren.
Na averij behouden thuiskomst.
Het laatste deel van de reis verliep niet
zo voorspoedig als het begin. Er stak een
„vuile bries" op, zoals we de schippers
onder elkaar hoorden seinen en „de Hoop
kroop onder de Engelse wal, ergens bij het
plaatsje Southwold, dat wij duidelijk zagen
liggen. De kerktorens trokken natuurlijk
mijn belangstelling, maar de mannen van
„de Hoop" wisten mij te vertellen dat het
met de kerkgang van de Engelsen in de
kustplaatsen maar droevig gesteld was. In
Hart-le-pool hadden de Hollandse vissers
in de maand augustus kerkdienst gehouden
in een van te voren aangevraagde Metho-
distenkerk. Toen de 125 Hollandse kerk
gangers een bedrag van 3.(ongeveer
30 gulden) afstonden van hun eigen collecte
voor „de Hoop" werd dit door de predikant
met tranen in de ogen geaccepteerdin
geen dertig jaar had de goede man in zijn
kerk een dergelijk bedrag meer bijeen gezien.
Van de Engelse wal moesten wij echter
weer weg, omdat er ernstige zieken af te
halen waren. Wij wisten dat het nodig kan
zijn, zoals wel gebleken was o.m. bij onze
Markervriend Jan de Groot en bij een Duit
ser, die hals over kop in Scheveningen ge
opereerd moest worden toen wij hem aan
wal hadden gebracht.
Dus werd het weer stomen en slingeren
dat het een lieve lust was Wij stoomden
namelijk ia een richting, die ons de zee
dwarsscheeps deed trotseren.
En dat,hield de achtermast op zeker ogen
blik niet meer. Wij zaten juist te eten toen
de boel met enkele geduchte klappen naar
beneden kwam. Natuurlijk viel de zender-
apparatuur, het toplicht en het gatzeil mee
naar beneden, maar door snel ingrijpen wred
het ergste onheil toch voorkomen.
Daarna ben ik maar gaan slapen, ik heb
geen scheepje meer gevoeld en s morgens
lag enwij voor Hoek van Holland. Deze
reis is ondanks het slechte einde een zeer
dankbare reis van „de Hoop geweest. De
kapitein heeft via de radio gevraagd mij het
volgende jaar mee naar Dieppe te laten gaan.
Maar ook zonder dat kan „de Hoop wat
mij betreft, op mij rekenen
BINNENLANDS OVERZICHT
ONTSLAGEN IN VERSCHILLENDE
BEDRIJFSTAKKEN.
Geen reden tot alarmstemming.
In de landelijke pers zijn de laatste zijd
telkens weer opnieuw berichten verschenen,
die nu hier, dan daar de aantallen werk
nemers aangaven, die in een bepaalde be
drijfstak ontslag was aangezegd. Onder vele
arbeiders in ons land is een soort alarm-
stemming ontstaan, waarbij de vraag „Wan
neer zou ik aan de beurt zijn" de boventoon
voert. Het behoeft uiteraard geen betoog,
dat de bestedingsbeperking hiervan de oor
zaak is endat men zich ging afvragen, of
de regering met deze bestedingsbeperking
niet te ver gaat. In een toespraak voor de
t.v. heeft minister Suurhoff een dezer dagen
de zaken nog eens duidelijk uiteengezet en
gezegd, dat er van een alarmstemming be
slist geen sprake behoeft te zijn.
Er zal eerst dan een alarmstemming kun
nen bestaan, als het evenwicht op de ar
beidsmarkt verstoord wordt. Dat evenwicht
is verstoord, doch op geheel andere wijze,
namelijk in de min of meer gunstige be
tekenis van het woord. Er was immers een
tekort aan arbeiders, dat varieerde tussen
de 100.000 en 150.000 arbeiders. Het even
wichtspunt op de arbeidsmarkt ligt daar,
waar ons land 3% van de arbeiders als
werklozen kent, hetgeen in ons land neer
komt op een aantal van 100.000 personen.
,De ontslagen voortvloeiend uit de beste
dingsbeperking, zijn wat betreft het aantal
arbeiders, daar nog ruimschoots onder ge
bleven en daarmede heeft minister Suurhoff
glashelder bewezen, dat er voor een alarm-
stemming beslist geen reden bestaat.
In zijn toespraak kon de minister echtei
niet voorbij gaan aan de vraag, of het niet
mogelijk was te komen tot een beperking
van de bestedingsbeperking in verschillende
bedrijfstakken en w'el in die bedrijven, waar
tihans de grote klappen als gevolg van de
bestedingsbeperking worden geïncasseerd.
De minister heeft hierop een wat vaag
antwoord gegeven": hij achtte het „mis
schien mogelijk de bestedingsbeperking hier
en daar iets terug te draaien."
„Wij hebben," zo liet de minister door
schemeren „met de bestedingsbeperking geen
andere keus gehad. Was deze beperking
niet doorgevoerd, dan zou het gevaar van
inflatie, met de daaraan verbonden gevol
gen voor de woningbouw, export en werk
loosheid groter zijn geweest, dan nu door de
bestedingsbeperking het geval is. Deson
danks is de invloed van de bestedingsbe
perking slechts globaal te schatten, maar zot
een evenwicht op de arbeidsmarkt het
goede evenwicht dus met 3% werklozen
zal de bestedingsbeperking vooralsnog niet
leiden.
De minister kan dan bezwaar hebben
tegen het feit, dat de verschillende ontslagen
met zoveel tam-tam in de couranten zijn aan
gekondigd, die inderdaad de eerste stoot zot
de alarmstemming hebben kunnen geven,
maar dat neemt niet weg, dat minister Suur
hoff toch ook enkele „zijweggetjes" heeft
aangegeven om een eventuele alarmstem
ming de kop in te drukken. Hij doelde n.l.
op de mogelijkheid een gedeelte van deze
werklozen op werken van aanvullende werk
gelegenheid te werk te stellen, terwijl hij
naast het „iets terugdraaien van de beste
dingsbeperking" op zichzelf reeds een
verklaring, die ondanks de vaagheid er van,
verwondering kan wekken door de streK-
king van het gezegde ook de eminente
werkloosheidsverzekering, die in ons land
bestaat, memoreerde. Dit alles wijst in de
richting, dat ook de minister de gevolgen
van de bestedingsbeperking niet onderschat.
Dan nog behoeft er echter geen reden tot
alarmstemming te bestaan, al bestaat er een
gradueel verschil tussen „geringe a!a"in
stemming en een „paniekstemming Van
het eerste is thans wel sprake. Het even
wicht op de arbeidsmarkt is echter nog met
zover verstoord, dat men bevreesd moet zijn
voor het tweede. De regering; dient echter
het verloop van de bestedingsbeperking en
de gevolgen daarvan nauwkeurig in het oog
te houden en die maatregelen te treffen op
die tijdstippen, die een paniekstemming ver
verwijderd houden. De crisisjaren van voor
de tweede wereldoorlog liggen nog veran
kerd in de gedachten van de arbeiders, die
hiervan allerminst een herhaling willen zien.
KWALITEIT WEDIJVERDE MET KWANTITEIT.
ABONNEMENTSPRIJS i Loiie nummer» 6 e«»t
Kwartaal-abonnement t
Axel binnen de kom 1,55 Andere plaatien i 1,75
Buitenland f 2,00
Drukker - UitgeefsterFIRMA J. C. VINK
Red. en Adm.: Axel, Markt 12, Til. 0 1155-646
HoofdredactieJ. C. VINK
ADVERTENTIEPRIJS, 8 cent per m.m.
BIJ contracten belangrijke reductie.
In^ vonden Mededelingen 20 cent per m.m.
Klein» idxertentlta (maximum 6 regels) 1-5 regels
70 cent Iedere regel meer 12 cent extra.
Uw verkoudheid van neus,
- keel of borst
In het vooruitzicht der komende feestdagen en
onder begunstiging van het fraaist denkare weder
gedurende de markturen, die bijna de ganse klaar
lichte dag vulden had alhier donderdag de jaarlijkse
december-jaarmarkt plaats, overeenkomstig traditie
der laatste jaren op de tweede donderdag dezer donker
genaamde maand.
Van gemeentewege had men zich weer op lofwaar
dige wijze gekweten van de taak het wederom be
langrijk verruimde marktplein in te richten tot een
comfortabele openlucht-show van allerlei fokvee en
paarden Een noviteit was daarbij de speciale stalling
en standplaats voor varkens en paarden in de hoek
oostelijk van het stadhuis tussen Markt en Szyd-
lowski-plein wat een beduidende ruimtewinst bleek
en ook het marktverkeer in de richting Walstraat
ten goede kwam.
Kort na het ochtendgloren kwam er al leven op de
Markt en reeds voor het uitspreken van de gebrui
kelijke openingsrede door de voorzitter hadden de
bezitters avn de honderden stuks hoornvee hun bonte
vaarzen .runderen en kalveren in vele tientallen meters
lange rechtlijnige slierten keurig gerangschikt, klaar
voor deze grootste jaarlijkse Zeeuwsch-Vlaamse show.
Want zo ooit dan is donderdag deze Axelse jaar
markt bij vernieuwing weer de trekpleister gebleken
voor veehouders en handelaren vanuit onze streek
en van ver over het water.
Dit levendig-bonte maar steeds oogverkwikkende
schouwspel kwam op deze uitgekozen decemberdag
al zeer bijzonder tot haar recht en zeker met navenante
gevoelens bezield richtte de praeses der jaarmarkt-
commissie, de heer W. Koster, zich rond 11 uur tot
de honderdtallen die het marktplein vulden. Deze
openingsspeeche luidde als volgt
Autoriteiten, dames en heren
Namens de jaarmarktcommissie, voortgekomen uit
de plaatselijke afdelingen der drie centrale landbouw
organisaties, de slagers en de vee- en varkenshande
laren, is het mij ook vandaag weer een genoegen U
welkom te mogen heten op ons markttterrein. Met
opzet zeg ik ons markttterrein. want dit is van
daag, zoals reeds vele voorgaande jaren door het ge
meentebestuur welwillend te onzer beschikking ge
steld. Ik mag dit zien als een symptoom van de goede
verstandhouding ,die tekenjare op de tweede donder
dag in december tot uitdrukking komt, tussen het be
stuur van deze agrarische centrumgemeente en het
bedrijfsleven. En het is mede ook daarom voor mij
een voorrecht, U. mijnheer de burgemeester van Axel,
in het bijzonder welkom te mogen heten en e.venens
de beide wethouders van Bendegem en de Putter, be
nevens de waarnemend secretaris. Dat ook de ver
tegenwoordigers van pers en vakpers nimmer op onze
jaarlijkse show ontreken stellen wij op hoge prijs.
Mede aan hun uitvoerige en objectieve berichtgeving
dankt onze jaarmarkt zijn algemene bekendheid in de
lande, hetgeen het bezoek stimuleert en haar bestaans
recht slechts kan vergroten. Het verheugt de iaar-
marktcommissie zeer dat het hier vandaag weer een
uiterst drukke bedoening is op de Axelse markt, zo
wel van belanghebbenden als belangstellenden en dat
de aanvoer van vee naar kwaliteit en kwantiteit beide,
zeer bevredigend kan worden genoemd. Al is het
weideseizoen dat voorbij is niet van de beste ge-