AXELSE COURANT
Kinderen vragen een toekomst
Wordt Duitsland weer
een koninkrijk
nippers
i#
Handen en Li ppen
r u w
J. C.VINK
Frankering bij abonnement, Axel
WOENSDAG 24 NOVEMBER 1954
69e Jaargang No. 16
NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR ZEEUWSCH-VLAANDEREN
VERSCHIJNT IEDERE WOENSDAG EN ZATERDAG
Drukker UitgeefsterFIRMA J. C. VINK
Red. en Adm.: Axel, Markt 12, Tel. 0 1155-646
HoofdredactieJ. C. VINK
os
Negenhonderd millioen kinderen telt onze
[wereld. Vijfhonderd millioen kinderen ver-
ieren in nood, omdat zij niet krijgen wat zij
odig hebben. Meer dan de helft van de
inderen op deze wereld lijden gebrek. Het
lis een aanklacht.
Enkele van die vijfhonderd millioen' kin
deren heb ik gezien ik heb naar hen staan
djken, ik heb met hen gepraat in de vluch-
telingencentra in Griekenland.
Weerloze kleine mensjes, onbewust van
hun omstandigheden. Spelend, zingend, la
chend, huilend in Aktaion en Lavrion, in
Kolokynthou en in Lazarides. Straks zullen
zij, als zij iets ouder zijn, niet meer lachen
maar zal hun gezicht verstarren in verbeten
[rekken. Jongens en meisjes van zestien, ze-
entien jaar het zijn kinderen, maar vol
wassen kinderen. Niets is hun vreemd ge-
>leven. Met dergelijke jongens en meisjes
leb ik ook gesproken.
Ik heb de vierjarige Maria Michaelis in
ftktaion over het vuile vlashaar gestreken,
erwijl zij met grote ogen in een veel te ma-
jer gezichtje naar mij op stond te kijken,
jekleed in kleertjes, die voor een deel te
jroot en voor een deel te klein, maar in beide
(evallen tot op de draad versleten waren.
Ik heb de achttienjarige Boris Vladoro-
vich, op een smerig bed in Kolokynthou, een
igaret aangeboden. Maar hij weigerde oim-
lat hij zwaar longtuberculose heeft. Hij lag
n een smerige, bedompte ruimte zonder licht
lucht met alleen een kapotte pyamabroek
lan te wachten, niet wetend waarop hij
wachtte.
Ik heb de twaalfjarige Nicolas Ourvopou-
een standje gegeven in het Neder-
ands toen hij in een van de gangén van
Vktaion een klein zusje gemeen liep te pla
ten. Hij verstond me niet, maar begreep me
el. Hij haalde zijn neus grondig op, stak
tijn tong uit en liep hard weg, zijn veel te
irote broek met beide handen vasthoudend.
Dp een afstandje bleef hij staan. Hij draaide
ich om met een brede grijns op zijn vuile
lezichtje riep hij iets tegen me. Ik verstond
iet niet. Maar de politie-agent die zon-
dat hij het merkte achter hem was
omen staan, verstond het wel. Huilend om
e oorvijg liep Nicolas naar zijn moeder.
Drie kinderen in Griekse vluchtelingen-
entra. Drie van de honderden in die centra.
Het is triest, nameloos triest, de ouden
'an dagen in elkaar gedoken te zien zitten
if liggen in hun door dekens en karton van
lkaar gescheiden licht- en luchtloze hokjes.
-Jet is ontmoedigend, mensen in de kracht
:an hun leven in de diepste armoede te zien
iksen. Wat praten, wat rondlopen, wat han
en tegen palen. Maar het is beklemmend,
leze kinderen te zien en te horen. Deze kin-
leren, schuldeloos aan de ellende die o\ er
ien is gekomen en voor zover zij nog heel
ong zijn, onbewust van die ellende.
Maria, Boris, Nicolas. Wat moet er van
leze kinderen terecht komen? Welk uit-
icht hebben deze kinderen
Zoals het nu is: geen enkel. Er is voor
daria, Boris en Nicolas geen toekomst.
Maria is een lief, zoet meiske. Ze dribbelt
smaar achter mama aan door de kamer
babbelt wat en speelt met wat oude plank-
j en doekjes. Ze weet nog van niets.
Winters huilt ze veel, want dan heeft ze
set koud, in het onverwarmde, tochtige Ak-
aion. Ze is oo k nogal eens ziek. En ze
ïeeft honger, al heeft ze het vragen om eten
ifgeleerd. Onder het sluike blonde haar vra-
|en haar ogen om iets anders. Het is geen
/raag, die zijzelf stelt, of zelfs maar zou
ainnen stellen. Ze is pas vier jaar. Maar
ils hij in die grote donkere ogen kijkt, leest
edere volwassene er de weerspiegeling van
e vraag die in hemzelf rijst de vraag om
:en toekomst voor dit kind.
Boris kijkt verwonderd als we bij zijn bed
[omen staan. Hij is niet gewend dat iemand
soit aandacht aan hem schenkt. Een mager,
ïitgeteerd jongenslichaam verschuift moei-
:aam op de groezelige lakens vol gleeën en
icheurtjes. De ogen gloeien van de koorts,
dij hoest veel. En hij heeft honger. Zelfs een
:iek kind kan honger hebben zonder dat het
:ten krijgt. Boris heeft het denken afgeleerd,
:egt hij Hij wacht maar af. Binnenkort gaat
es
hij naar een sanatorium. Als hij beter mocht
worden, gaat hij terug naar Kolokynthou,
om daar weer ziek te worden. Dat is al twee
maal gebeurd. Hij zou sterven niet erg vin
den. Hij zegt het met nadruk, met al de na
druk die een achttienjarige jongen in zijn
stem kan leggen. Maar aan de andere kant...
Deze toevoeging is voldoende om de tolk en
mij er toe te brengen elkaar aan te kijken.
We begrijpen tegelijkertijd wat in deze jon
gen leeft hoop ondanks alles. En die hoop,
die eigenlijk volkomen ongefundeerde hoop,
roept een vraag op de vraag om een toe
komst voor dit kind
Nicolas is een leuk ondeugend joch. Hij
maakt zich met zijn twaalf jaren nergens
druk over. Hij holt, klimt, draaft. Hij vraagt
zijn moeder wat te eten maar is de vraag
vergeten zodra hij een weigerend antwoord
heeft gekregen. Nicolas plaagt zijn zusje,
neemt zijn vader er tussen. Hij heeft alleen
de'smoor aan zijn broek, die alsmaar van
zijn magere billetjes dreigt te glijden en hem
in zijn bewegingen belemmert. Hij is een kind
zoals iedereen ze zou wensen. Op zijn vuile
facie kan nog een stralende lach doorbreken
bij een geslaagd schelmenstuk. De politie
agent, die van tijd tot tijd komt kijken, heeft
heel wat met hem te stellen, maar is ook een
vriend van hein. Jammer, dat dit kind niet
gezond is. Jammer, dat het hier ten gronde
moet gaan. Het brutale joch gilt me iets na
als ik wegga. Een frisse stem, die vol be
loften zou kunnen zijn. Als ik omkijk steekt
hij opnieuw zijn tong uit, na te hebben ge
keken of de politie-agent soms nog in de
buurt is. Ik schiet in de lach, die echter met
een verstilt tot een vraag de vraag om een
toekomst voor dit kind.
Drie kinderen vragen om een toekomst.
Honderden kinderen vragen een toekomst.
Zoals het nu is, is die er niet voor hen. En
de vraag is zo dringend.
Maria, Boris en Nicolas ik ben hun op
de ongestelde vraag het desondanks ver
langde antwoord schuldig gebleven.
Maar ik ben er van overtuigd, dat alle
Nederlanders samen nu bezig zijn het ant
woord te geven.
Ik weet, dat zij Maria en Boris en Nico
las graag wat kleren zouden sturen, of een
pakketje met voedsel. Ze zien er zo uit en
ze zijn zo mager. En wat is heerlijker, dan
kinderen zo direct te helpen, zo met on
middellijk resultaat.
Mara dat gaat niet. Want het zou geen
werkelijke hulp zijn. De mama en papa
van Maria moeten een huis krijgen en werk.
Boris moet naar een sanatorium tot hij ge
heel genezen is en dan in een goede, ge
zonde omgeving komen, waar hij kan wer
ken en voor zichzelf zorgen. En Nicolas -
voor hem geldt wat voor Maria geldt.
Deze kinderen vragen niet om kleding of
voedsel. Zij vragen een toekomst. Dan
komt al het andere vanzelf.
Wij zullen deze kinderen en al die hon
derden andere, niet teleurstellen.
5 1.00
DUITSE PRINSEN ERKENNEN DE RECHTEN
VAN LODEWIJK FERDINAND.
DULLES ZOU ER MEE NGENOMEN ZIJN.
In vele Duitse milieus wordt de laatste
tijd weer zwaar geboomd over de mogelijk
heden en wenselijkheid van de restaratie
van het koningschap. Een republie is ten
slotte maar een republiek.
Indien men geloof wil hechten aan de vele
geruchten, welke hieromtrent de ronde doen
komt men tot de volgende reconstructie
Adenauer zelf zou voorstander zijn van
een restauratie der monarchie. Foster Dulles
zou hem hebben medegedeeld, dat hij van
Amerikaanse zijde geen obstructie heeft te
wachten mits de rechtmatige erfgenaam van
de troon, prins Lodewijk Ferdinand, de oud
ste zoon van de overleden kroonprins, Ho-
henzollern dus, via de wil van het volk in
zijn rechten zou worden hersteld.
Deze Lodewijk Ferdinand van Pruisen,
getrouwd met de Groot-Hertogin Kira, een
telg uit het huis der Romanovs, woonde ge
ruime tijd in Amerika. Als verkoper van de
General Motors gaarde hij zich weer een
kapitaal bijeen. Momenteel woont hij in een
villa bij Bern.
De monarchisten hebben reeds verschei
dene vergaderingen gehouden. Tijdens een
bijeenkomst in de bank Aufauser te Mün-
cen zouden de Duitse prinsen hun volledige
goedkeuring hebben gehecht aan het plan en
officieel hebben verklaard de rechten van
Lodewijk Ferdinand te erkennen en te on
dersteunen. Op deze bijeenkomst waren o.a.
aanwezig de markgraaf Frederik van Sak
sen, hertog Ernst van Brunswijk, de mark
graaf van Baden, prins Lodewijk van Hes
sen, prins Rupert van Beieren enz. Ook wa
ren twee Amerikaanse waarnemers aan
wezig. Na afloop van deze bijeenkomst heeft
prins Lodewijk Ferdinand van Pruisen een
onderhoud gehad met Adenauer. Verwacht
wofdt, dat een manifestatie zal worden ge
richt tot het hele Duitse volk, als inleiding
tot de stichting van een .Volksliga voor de
restauratie van het koningschap.'' Dr. Schöp
professor aan de universiteit van Erlangen,
dr. Kreppl, èn de vroegere leider van de libe
ralen, dr. Hans von Merkatz zouden ge
noemd manifest momenteel samenstellen.
Een derde der Duitsers voor monarchie.
Uit een onderzoek, dat de (monarchis
tische) deskundige dr. Otto John heeft in
gesteld zou zijn gebleken, dat het monar
chisme in alle geledingen van het Duitse
volk vertakkingen heeft. De adel zou voor
meer dan 90% voorstander zijn. De nog in
leven zijnde opperofficieren van leger, vloot,
en luchtmacht zouden voor 60% achter een.
FIRMA
Markt 12
AXEL.
monarchistische beweging staan. Voorts zou
de restauratie-idee sterk ontwikkeld zijn in
de onderwijskringen. Over de stemming in
de arbeidersmassa wordt niet gesproken.
Vermoedelijk zijn de Duits e arbeiders, die
het momenteel beter hebben dan ooit, niet
erg op ingrijpende wijzigingen gesteld. Niet
temin kwam dr. Otto John tot de eindcon
clusie, dat momenteel reeds een derde deel
van het Duitse volk voorstander van een
restauratie ten gunste van Lodewijk Ferdi
nand is.
Naar verluidt is de troonpretendent Lode
wijk Ferdinand bevriend met de broer van
Foster Dulles.
AANTAL RIVIERNAAMBORDEN
WORDT UTGEBREID.
Thans in de zuidelijke provincies.
Dezer dagen zal de A.N.W.B. de ruim
honderd riviernaamborden die het afgelopen
voorjaar zijn geplaatst weer met een vijftig
tal uitbreiden. De Toeristenbond heeft van
toeristen uit binnen- en buitenland zeer veel
tevredenheidsbetuigingen over dit initiatief
ontvangen, waaruit wel is gebleken, dat deze
riviernaamborden in een werkelijke behoef
te voorzien.
De A.N.W.B. zal deze week de reeds be
kende witte borden met het blauwe opschrift
plaatsen in Zuid-Holland, Zeeland, Brabant
en Limburg en in de Betuwe, langs vaarten
en rivieren, bij bruggen en veren.
Zo zullen er o.a. aanduidingen komen bij
het Voornsekanaal, aan het Haringvliet bij
Hellevoetsluis, Middelharnis, Numansdorp
en Den Bommel. Ook ter weerszijden van
het Zijpe zullen de riviernaamborden wor
den geplaatst, en tevens bij Terneuzen en
Hoedekenskerke aan de Westerschelde.
In Limburg en Noord-Brabant zal de Toe
ristenbond deze naambord enneerzetten bij
Nederweert en Meyel, langs de Noorder
vaart, terwijl in Roermond de Roer, in Gen
nep de Niers en in Oijen de Maas hun
naamborden krijgen.
Een groot aantal van deze riviernaam-
borden zal een plaats krijgen bij de vele
veren over de Rijn, Lek en Waal in de
Betuwe. Tevens zullen bij de Koningin Ju-
lianabrug te Alphen aan de Rijn en aan de
Lek bij Schoonhoven riviernaamborden aan
gebracht worden.
Zaterdagmiddag, toen enkele land
bouwers op het veld van de landbouwer K.
te Lepelstraat een wagen hooi aan het op
laden waren, viel de heer A. Michielsen van
de mijt af op een betonnen vloer. In zorg
wekkende toestand werd het slachtoffer
naar het Algemeen Burger Gasthuis te Ber
gen op Zoom vervoerd, waar hij Zondag
nacht aan de bekomen verwondingen is
overleden. Hij laat een vrouw en 4 kinderen
achter.
Twee Haagse burgers zijn er in ge
slaagd de 32-jarige fietsendief D. A. V. aan
de politie over te leveren. Eén van de bur
gers zag de man verdacht aan het slot van
een fiets morrelen. Even daarna kwam de
rechtmatige eigenaar van de fiets naar bui
ten en D. A. V. wandelde toen verder. De
eerste burger waarschuwde de tweede en
gezamenlijk gingen zij de man achterna. Zij
raaktenhem in de drukte kwijt, maar even
later kwamen zij hem weer tegen met een
fiets aan de hand. Toen zij bij hem infor
meerden hoe hij aan de fiets kwam, nam hij
de benen met achterlating van de fiets. De
fietsendief sprong op een juist passerende
tram, doch e ender burgers kende de tram
bestuurder en riep „Ha, die Piet, wacht
eens even. Piet remde direct en even later
was V. gegerepen en aan de politie over
geleverd.
Het Comité Vluchtelingenhulp 1954
heeft de afgelopen dagen 70.000 ontvangen
waardoor het totaal bedrag is gestegen ott
1.571.000.
Een felle brand heeft Maandagmiddag
gewoed in het „Groot Arsenaal", voorheen
munitie-opslagplaats van de vesting Naar-
den, thans in gebruik als magazijn voor mi
litaire goederen, een z.g. mobilisatie-opslag
plaats. Omstreeks het middaguur kwam van
de beheerder der magazijnen op het genie-
bureau het bericht binnen, dat brand was
geconstateerd op de zolder van het onge
veer 2000 vierkante meter grote gebouw. De
brandweer, die snel ter plaatse was, stond
tegenover een geweldige vuurzee. Aan alle
zijd enbrandde het gebouw, dat bestaat uit
vier vleugels rond een binnenplaats, op de
bovenverdieping. De Naardense brandweer
kon het alleen niet af. Zij riep de hulp in
van het Bussumse corps, dat met groot ma
teriaal uitrukte. Met vele slangen werd het
water door middel van de motorspuiten uit
de oude haven gepompt en in grote massa's
in de vuurzee geworpen. Het vuur greep
snel om zich heen en men kon niet verhin
deren, dat het gebouw vrijwel geheel uit
brandde. Omstreeks 2 uur had men het ge
vaar voor uitbreiding bezworen. Vele mili
tairen werden gerequireerd om de goederen
in veiligheid te brengen. Men heeft nog
veel kunnen redden.
PRIJSSTOP HAARDEN EN KACHELS.
In de Staatscourant van Maandag 22 No
de minister van Economische Zaken, waar
bij wordt bepaald, dat de prijzen, welke voor
haarden, haardkachels en kachels mogen
worden berekend, niet hoger mogen zijn
dan die, welke op 1 September j.l. golden.
In bijzondere gevallen kan de Directeur-
Generaal voor de Prijzen afwijkende prijzen
vaststellen. De beschikking treedt in wer
king op 27 November 1954.
Op 5 October j.l. besloten de fabrikanten
aangesloten bij de Nederlandse Unie van
Metaalgieerijen en Aanverwante Bedrijven
de prijzen van haarden, haardkachels en
kachels met ingang van 11 October j.l. te
verhogen met 5%. De minister van Econo
mische Zaken is er niet van overtuigd, dat
deze prijsverhoging door een dienovereen
komstige stijging van de kosten in de indi
viduele bedrijven wordt gemotiveerd en ge
zien de rentabiliteit der bedrijv ennodig was,
getuige ook het feit, dat een tweetal fabri
kanten zich van de prijsverhoging onthield.
Aangezien naar de mening van de minister
dergelijke collectieve prijsverhogingen een
bedreiging vormen voor het algemene even
wicht tussen lonen en prijzen en de fabri
kanten niet bereid bleken de prijsverhoging
ongedaan te maken, is tot afkondiging van
de prijsstop overgegaan.
ABONNEMENTSPRIJS: Losse nummers 6 cent
Kwartaal-abonnement
Axel binnen de kom f 1,55 Andere plaatsen f 1,75
Buitenland f 2,00
ADVEETENT1EPIIJS8 cant par m.m.
Bij contracten belangrijke reductie.
Ingezonden Mededelingen 20 cent per m.m.
Kleine adyertentiên (maximum 6 regels) 1-5 regels
70 cent Iedere regel meer 12 cent extra.
s
l
