AXELSCHE M COURANT
Spietyw?
WEK DE GAL
IN UW LEVER OP
Als de schoonmaak
De betekenis van Prins Bernhards reis
naar Znid-Amerika.
/TT
NIEUWS- en ADVERTENTIEBLAD
Verschijnt iedere
VOOR ZEEUWSCH-VLAANDEREN
Woensdag en Zaterdag
Drukker-Uitgeefster:
Firma J. C. VINK
Adres Redactie en Administratie
AXEL Markt 12 Postbus 16 Tel. 56
Hoofdredactie:
T. C. VINK-van VESSEM
Het Internationale Hof
van Justitie.
OESCHIEDENIS VAN HET
.VREDESPALEIS" TE DEN HAAG.
Hoe het Hof werkt'— Een druk jaar
te verwachten. De beite bibliotheek
ter wereld op het gebied der
Rechtswetenschappen.
(Door W. Tanzer, Pers-chef van het
ormatie-Bureau der Verenigde Naties te
nden).
I.
Aan de rand van de gemeente's-Graven-
ige rijst statig en majestueus het serene
statige gebouw van het «Vredespaleis*
temidden van de sierlijk aangelegde
inen een waardig symbool van inter
zonale gerechtigheid en van een vreed-
me oplossing van onderlinge geschil-
mten der volkeren.
Lange tijd, tot kort voor de Eerste
'ereldoorlog, heeft dit gebouw, staande
het land van de Vader van het Inter-
ationale Recht, Hugo de Groot, het eerste
fereld Gerechtshof gehuisvest sinds het
egin van de bestaansperiode van het mens-
om; en later is het tevens de zetel ge-
orden van de twee hoogste gerechtshoven
r wereld, eerst van het Permanente Hof
jn Justitie vau de Volkenbond en nu van
et Internationaal Hof van Justitie der
erenigde Naties.
,Sol Justitiae iliustre nos" (Moge de Zon
er Gerechtigheid ons verlichten), dat is
el toepasselijke motio dat in een omlij3-
ng is aangebracht ju'St boven de hoofd
ingang van het „Vredespaleis". Het was dit
ierheven ideaa», het oprichten van een
.Vrcdestempel" in een ontredderde wereld,
lal de stichter van het gebouw, Andrew
Carnegie, de zoon van een Schotse hand
rever in Dumfrine, er toe inspireerde, een
Itel van zijn fortuin beschikbaar te stellen
oor de oprichting van „een Internationaal
jerechtshof, waarvan de deuren zullen
lïopend blijven in vredestijd en gesloten
worden in een tijd van oorlog".
In vele opzichten is deze droom verwe
zenlijkt, Overeenkomstig de slatuten houdt
iet Internationale Hof van Justitie het gehele
aar door zitting en is bereid om iedere
iwestie op rechtskundig gebied in behan
deling te nemen.
Het ziet er dit jaar naar uit dat de drom
men bezoekers die dagelijks naar het
Vredespaleis* stromen en onder geleide van
een gids de tocht door de ruime corridors
en prachtige zalen maken, meer dan ooit
evoren gelegenheid zuilen krijgen het Hof
In actie te zien.
Deze actie kan tweeledig zijn: in de
vorm van een uitspraak i i een geschil,
waarbij slechts Staten partij kunnen zijn;
of in de vorm van een advies over rechts
kwesties die aan het Hof worden voorge
legd door de Algemene Vergadering of de
Veiligheidsraad, en onder speciale voor
waarden ook door andere organen der
Verenigde Naties en bijzondere instellingen.
In Februari van dit jaar kwam het Hof
reeds eenmaal bijeen voor een openbare
behandeling, toen de leden dat zijn de
vijftien rechters, allen waardige bejaarde
beren gekleed in lange zwarte toga's met
kanten jabots onder de stijve kraag toe
luisterden, terwijl een prominent Frans
rechtsgeleerde het standpunt van zijn Rege
ring uiteenzette betreffende de kwestie van
de toelating als lid der Verenigde Naties.
Vóór het einde van deze maand zal het
Hof de tweede zaak van dit jaar in behar-
deling nemen en in een reeks van open
bare zittingen een rechtskundig vraagstuk
behandelen, bïtreffsnde de naleving van
verdragen, een kwestie, die naar voren
gekomen is uit de beweerde schending der
rechten van de mens door drie Balkan-
staten, onder andere in verband met de
berechting van de Hongaarse Kardinaal
Mindszenfy. De derde zaak op de agenda
van het Hof voor 1950 betreft de status
van Zuid-West Afrika.
In al deze gevallen werd het advies van
het Hof ingewonnen door de Algemene Ver
gadering die een toenemende neiging ver
toont om bij wettelijke geschilpunten een
beroep op het Hof te doen.
Tot op heden heeft het Hof zijn mening
gegeven over twee puntenhet ene betrof
de voorwaarden tot toelating als lid der
Verenigde Naties (deze kwestie was een
andere dan die welke
behandeld wordt), het
vergoeding van schade
der Verenigde Naties,
voortkwam
B rnadotte
Een rechtsgeding, wel te onderscheiden
van een verzoek om advies, is slechts in
één geval gevoerd, te weten het incident
in de Straat van Korfoe tussen het Verenigd
Koninkrijk en Albanië; bij de uitspraak
werd Albanië onder de internationale wet
verantwoordelijk gesteld voor dp explosie,
waarbij 44 Britse zeeiieden gewond werden
en aan twee Britse torpedojagers schade en
verlies werd toegebracht.
Als rechtsgeding zullen in de loop van
dit jaar nog drie nieuwe gevallen in behan
deling komen
le. de visserij-kwestie tussen Engeland
en Noorwegen 2e de zaak tussen Frankrijk
en Egypte betreffende rechten van Franse
burgers in Egypte en 3e het geschil tussen
Columbia en Peru over het arylrecht.
Niet alleen in zijn beginselverklaringen,
die vastgelegd zijn „Statuut*, maar ook in
zijn gebruiken en voorschriften staat het
Internationale Hof van Justitie in belang
rijke mate onder invloed van de beginselen
en richtlijnen die vastgesteld werden door
zijn voorganger, het Permanente Interna
tionale Hof van Justitie.
De traditie van het voormalige Perma
nente Hof wordt ook door persoonlijke
banden voortgezet; twee van de huidige
rechters hebben ook behoord tot de Staf
van het Permanente Hof (n.l. José Gustavo
Guerrero van El Salvador, die als eerste
president van het Internationale Hof zijn
furctie gedurende de vastgestelde termijn
van drie jaren veivuide en nu als Vice-
President zijn negende jaar als rechter
voortzetde tweede is Charles de Visscher
van België) en dezelfde continuïteit in de
bezetting van de staf vindt men bij het
Secretariaat van het Hof, waarvan velen,
zo riet de meesten, 2ijn overgenomen van
het Permanente Hof.
Over da werkwijze van het Hof vertellen
wij in een volgend nummer.
nu door het Hof
tweede betrof de
geleden in dienst
een kwestie die
uit de moord op Graaf Folke
in Palestina en het verlies aan
mensenlevens bij de staf van de Verenigde
Naties).
MUNHARDTJES: DE CACHET,
die pijn verdrijft€n kou afzet.40en 75ct
Houdt Minister Mansholt de
paarden in toom
PAARDENWET GEEN SUCCES.
De afgelopen dagen heeft men op het
historische Haagse Binnenhof vele Tweede
Kamerleden met vragende gezichten kunnen
zien ronddwalen. Zij waren verdreven uit
hun oude, vertrouwde vergaderzaal en in
de grote Ridderzaal voelden zij zich de
eerste dagen als katten in een vreemd pak
huis. Misschien komt dat, doordat de man
nen vaak een „tikkeltje** verwend en con
servatief zijn. jarenlang vergaderde men in
de oude balzaal van Willem V. Men kende
in het heus niet zo'n fraai gebouw iedere
deur en ieders gang. Maar nu moeten zij
dwalen door onderaardse gewelven, via
kronkelende trappen, eeuwenoude deuren,
tochtige portieken en donkere nissen. Neen
onze Volksvertegenwoordigers zijn daar nog
niet aan gewend. Zij maken nog maar al te
gretig gebruik van het oude Kamergebouw,
met het gevolg, dat een stemming pas kan
plaatsvinden twee minutep nadat de bel is
gegaan. Deze stemmingsbel is n.l. in beide
gebouwen te horen. Dolende mensen blijken
lang van stof te zijn. Er is in de afgelopen
week veel gepraat. Nu de slepende Indo
nesische kwestie voorbij is, wordt gelukkig
de wetgevende arbeid weer interessanter.
Men voelt, dat men niet ten koste van alles
het Kabinet bij elkaar gehouden behoeft te
worden. En zo kan het gebeuren, dat de
oude Rooms-Rode coalitie in tweeën u t-
eenvalt. Dramatisch is dat zeker niet Minis
ter Drees en zijn mannen zitten stevig te
paard. Er is in de binnenlandse politiek op
het ogenblik geen vuiltje aan de lucht. Dat
betekent niet dat de paden der Minlst-rs
over rozen gaan* Lieftinck en Mansholt heb
ben dii verleden week al ondervonden.
De paardenwet.
De Minister van Landbouw Visserij en
Voedselvoorziening kwam met de paarden
wet op de proppen. Een technische en
moeilijke materie, welke de stedeling maar
weinig zal interesseren. Gelukkig dat er
vele landbouw-en veeteelt-deskundigen in
de Tweede Kamer zitten. Zo niet, dan zou
den de andere afgevaardigden met deze
wet stellig geen raad geweten hebben. Thans
is het wetsontwerp ter nadere bestudering
van de vaste Landbouwcommissie uit de
Kamer verhuisd. Dat kan wel eer» beteke
nen, dat men dit wetsontwerp rimmer zal
terugzien of het moet zeer ingrijpend ver
anderd worden.
Minister Mansholt wil een betere paarden-
stapel. En daarom diende hij een wetsont
werp in, waarin een kruisingsverbod 'werd
opgenomen met uitzondering van een
aantal types en waarin werd vastgesteld
dat allé merriën een keuring moeten onder-
Uw handen onooglijk maakt,
Purol maakt ze weer spoedig
gaaf en zacht. Doos 40-75 ct.
gaan, waaruit zal moeten blijken of zij voor
de fok bestemd kunnen worden.
De bezwaren tegen dit wetsontwerp wa
ren bijna niet te tellen. Zowel de Heer v.
d. Weyden (k.v.p.) als de Heren v. d. Heu
vel (a.r.) den Hartogh (v.v.d.) en Stokvis
(comm.) moesten er niets van hebben. Hun
argumenten waren bijna alle dezelfde. Zij
kwamen hierop neer, dat het kcuissingsver-
bod in feite een Duitse maatregel is, dat
de verplichte merriënkeuring een onduld
bare aanslag op de vrijheid is, en dat een
landelijke verordening niet noodzakelijk is.
In Friesland hectt men iets dergelijks gere
geld bij provinciale verordening. Uiteraard
is dit maar een keuze uit de velerlei
bezwaren.
Bovendien vond men de paardenwet niets
voor een wetgever. Laten we liever wachten
zo redeneerden de tegenstanders, tot in het
raam van de P. B. O. het Landbouwschap
tot stand is gekomen. Dan kunnen de des
betreffende organisaties deze zaak zelf maar
onder de loupe gaan nemen. De p. v. d. a.
en de (c, h. u.) vonden elkaar ditmaal.
Zowel de Heer Vondeling' (arb.) als da
Heer de Ruiter (c. h. u.) voelden veel voor
dit ontwerp. Zij vonden het Overheidsin
grijpen helemaal niet zo grooi. Waar nog
bij kwam, dat voor hen het argument van
de verbetering van de paardenstapel door
slaggevend was. Vooral de Heer de Ruiter
liet over de kwaliteit van onze paarden
sombere klanken horen.
Minister Mansholt zeide zich te voelen
ais een zwoegend paard en een koppige
voerman. Zijn verdediging was voor de
Tweede Kamerleden niet bijzonder vleiend.
De wetenschappelijke deskundigen sloeg
hij in iedergevai veel hoger aan dan de
boerer-afgevaardigden in de Ksmer. Hij
begreep wel, dat hij zonder concessies te
doen dit wetsontwerp nooit aagenomen zou
krijgen. Daarom wilde hij de geregistreerde
paarden wel van de keuring vrijstellen. Dat
was echter zijn enige tegemoetkoming.
Voorzitter Korlenhorsi zag wei, dat dit
wetsontwerp er nooit door zou komen. Het
verdween dan ook naar de vaste commissie
Dan kan men er zich nog eens o/er bera
den.
De dividendstop.
Minister Lieftinck kreeg al eveneens de
wind van voren. Hij had een wetsontwerp
te verdedigen inzake de bepeiking van het
dividend. De dividendstop büjft bestaan.
Alleen wilde de bewindsman een verfijnde
methode gaan toepassen. Zes procent van
het gestorte aandelen-kapitaal en twee pro
cent van het zuiver vermogen zullen de
vennootschappen aan dividend mogen uit
keren. Deze verfijning kan voor sommigen
een verbetering betekenen. Zij, die fegen
de dividendstop zijn de k.v.p., a.r., c.h.,
v.v.d. en de Heer Weiter (k.n.p wilden dit
wetsontwerp natuurlijk liever dan de oude
regeling. Dat is zonneklaar. Hun tegenstand
ging echter tegen de dividendstop. Minister
Lieftinck wilde zijn wet eind 1952 doen
aflopen. Tot zo lang zou de stop dan
gehandhaafd moeten worden Na die datum
valt dan opnieuw over afschaffing te praten.
Want voor een blijvende dividendstop voelt
zelfs de Minister niets. Zijn partijgenoot
Hofstra (arb.) dacht er anders over. Deze
deskundige afgevaardigde diende dan ook
een amendement in om de vervaltermijn uit
het wetsontwerp te lichten. Een dividend
stop kan pas opgeheven worden ais de
economische omstandigheden daar rijp
voor zijn. Niet alleen een arbeider maar
ook een aandeelhouder moet versoberen,
zo zeide hij. Daarentegen had de heer Rit
meester (v.v.d een amendement ingediend
om de wet aan het einde van dit jaar te
doen aflopen. Minister Lieftinck had natuur
lijk geen bezwaar tegen het amendement-
Hofstra. De Kamer moet zelf maar k ezen
welke regeling zij wenst. Het amendement-
Ritmeester zal hem zeker minder goed
bevallen. Dat zal wel „onaanvaardbaar"
verklaard worden. Hoe deze kwestie afloopt,
blijft voorlopig nog een vraagteken. Het
was al vrij laat geworden en daar verschil
lende Kamerleden de reis naar huis al
waren begonnen, heeft men de stemming
over de amendementen en het wetsontwerp
uitgesteld tot 28 Maart a s. Dat was nood
zakelijk, omdat Minister Lieftinck inmid
dels naar Indonesië is vertrokken.
m pi'
Met dezelfde vriendelijke en joviale open
hartigheid die zo'n prettige indruk maakte
op de persvertegenwoordigers in alle lan
den die hij bezocht, heeft Z.K.H. Prins
Bernhard Woensdagmorgen in Den Haag
de Nederlandse pers te woord willen itaan
over zijn Zuid-Amerikaanse reis. Een reis,
die Z K.H. in opdracht van de Nederlandse
regering maakte en die zoals de Prins
uitdrukkelijk verklaarde een informatief
karakter droeg. „Het hoofddoel van mijn
reis" aldus Z.K.H. „was te zien wat
er voor mogelijkheden zijn op economisch
terrein o.a. de emigratie - en daarvan
verslag uit te brengen aan de regering, die
dan eventueel verdere contacten zal op
nemen*-
De Prins vertelde enkele bijzonderheden
over zijn verblijf in de verschillende tanden.
Op de A n 1111 e n was Z.K.H. bijzonder
getroffen door de „enorme aanhankelijkheid
en persoonlijke liefde voor bet Koninklijk
Huis*.
in Venezuela bezocht de Prins olie
raffinaderijen en olievelden en ook
daar was de ontvangst dooi regering ei
bevolking hartelijk. „Ik heb daar enkele
dingen kunnen doen, die vooi export nuttig
kunnen zijn" aldus Z.K.H. „Vene
zuela bieat mogelijkheden lol immigratie
voor de landbouw, maar de grote moei ijk-
heid daarbij is, dat landbouwmachines zelf
meegebracht moeten worden."
Over Suriname zeide de Prins dat
daar veel veranderd was sinds zijn laatste
bezoek. „De-mening dat in Suriname wei
nig werkgelegenheid zou zijivoor Neder
landers is absoluut in strijd met de waar
heid. Er is daar integendeel veel plaats
voor mensen, die er landbouwondernemin
gen willen vestigen. Drainage en verkeers
moeilijkheden vormen de grote landbouw
problemen. Het tekort aan aibeidskrachten
zal er wellicht door mechanisatie kunnen
worden opgeheven*.
Het speet de Prins bijzondtr, dat hij door
tijdgebrek niet in de gelegenheid is geweest
de Nederlandse nederzettingenin Brazilië
persoonlijk te bezoeken, wel bad hij contact
gehad met vertegenwoordigers van de
Nederlandse kolonie. „Het gaat hun goed,
maar zij hebben met verschillende moei
lijkheden te kampen, bijvoorbeeld met de
taal en met het vervoersprobleem. In de
toekomst verwacht de Prins ook daar grotere
immigratie-mogelijkheden, terwijl het ook
mogelijk zal zijn de handelsbetrekkingen
nauwer aan te halen. „Maar" zo voegde
Z.K.H. daaraan toe „dat mag niet gefor
ceerd worden, we moeten dat rustig en met
overleg doen'.
Het welkom dat hem in Mexico werd
bereid, was zo enthousiast, dat Prins Bern
hard er steeds de allerprettigste herinne
ringen aan bewaren zal, In het Noordelijk
gedeelte wordt veel energie besteed aan het
vruchtbaar make i van grote stukken grond.
Ook daar zullen wellicht Nederlanders wel
kom zijnde mogelijkheden worden nog
onderzocht.
Na de bezichtiging van vliegtuigfabrieken
in Los Angeles en een bijzonder har
telijke ontmoeting met President Truman,
Mrs. Roosevelt, Generaal Bradley en vele
Amerikaanse autoriteiten in Washing
ton, bezocht de Prins Canada. „Daar
was het voor mij wel erg gemakkelijk,
omdat daar vele vrienden en bekenden
wonen. Jammer genoeg heb ik geen tijd
gehad om ze te gaan bezoeken, maar de
meesten van hen heb ik ontmoet op
recepties".
In Canada vond de Prins veel sympathie
voor het emigratie-idee. Men heeft daar
voorkeur voor getrouwde mensen, voor
families dus. Er is in Canada ook belang
stelling voor de immigratie van industriële
arbeidskrachten en eventueel voor het
oprichten van industriële bedrijven met
Nederlandse arbeidskrachten.
Het bezoek aan New-York tenslotte
betekende het einde van de Zuid-Ameri
kaanse reis van Prins Bernhard, een reis,
die de belangstelling voor Nederland in
dit werelddeel weer heeft verlevendigd, die
omgekeerd ook het Nederlandss volk attent
heeft gemaakt op de economische mogelijk
heden aan de overzijde van de oceaan, een
reis dus, die voor da Nederlandse welvaart
en het Nederlandse aanzie in de wereld
van grote betekenis is geweest en nog zal
blijken te zjjn.
Uit onze omgeving.
AXEL.
BAND NEDERLAND-INDONESIË.
Bagroetings-avond in ,Het Centrum*.
Voor een goed bezette zaal heeft de afdeling
Axel van de Band NederlandIndonesië
Dinsdag een goedgeslaagde begroetings-
avond gehouden voor 30 gerepatrieerde
militairen, hun familileden en vetd re
belangstellenden.
Namens het gemeentebestuur waren hierbij
tegenwoordig de beide wethouders, de heren
van Bendegem en de Puiter en de secretaris,
dhr. Maris. Verder waren aanwezig Overste
Malta onlangs gerepatriëerd met de
„Pasteur" en diens echtgenote, de reserve-
kapitein D. J. Oggel alhier, vertegenwoor
diger van het plaatselijk demobilisatie
comité, luitenant Dankers, officier van de
Sociale Dienst, dhr. C. de Witte uit Vlaar-
dingen, vertegenwoordiger van het Hoofd
bestuur van de Niwin en dhr. van Mierlo
uit Hulst, Hoofdbestuurslid van het Kath.
Thuisfront. De harmonie „Concordia" o.l.v.
de directeur, dhr. A. j. Schieman, zorgde
voor de muzikale opluistering.
De voorzitter der afd. Axel en omstreken
van de Band, dhr. B. J. Knieriem, richtte
een welkomstwoord tot allen en zeide
verder, dat er nog één begroetings-avond
in Axel zou worden gehouden en dat als
slot van het Band-werk dit jaar een grote
actie op touw zou worden gezet ten bate
der zieke en gewonde militairen in hospitalen
hier te lande. Hij verzocht daarna de mili
tairen op hei podium te komen. Toen daar
aan was voldaan, sloot ook Overste Maita
zich hierbij aan, waarna „Concordia" het
„Wilhelmus" ten gehore bracht, door het
publiek slaande meegezonden.
Na deze begroeting werd één minuut
stilte betracht ter nagedachtenis aan hen,
die nimmer weerkeren.
Overste Malta sprak ais oud-commandant
der laatst gerepatrieerde Axtlse jongens een
korte herdenkingsrede uit, waarin hij er
o.m. op wees, dat in Nederland vaak is
gesuggereerd, dat de jongens in de tro.yen
aan de verwildc.lug zouden iïjti overge
leverd. Dit ontkende spr. met grote nadruk
en zeide ais zijn vaste overtuiging, dat de
jongens als mens zijn weggegaan en ook
na alles wat ze hebben meegemaakt
als zodanig zijn teruggekeerd. Verder gaf
hij met groot genoegen gevolg aan het ver
zoek tot uitreiking der tegels.
Hierna sprak dhr. Knieriem zijn genoegen
uit over de aanwezigheid van Overste
Malta, die in Indonesië lief en leed met de
jongens heeft gedeeld en overhandigde ooh
nem een tegel namens het bestuur der afd.
Axel van de Band.
Daarna was de beurt aan „Concordia",
die een deel van haar mais-programma
afwerkte, waarbij het publiek na elk num-
mer applaudiseerde.
Ter afwisseling declameerde mi j. Anneke
van Harn nu een tweetal voor deze avond
toepasselijke liederen, waarna de familie
de Pooter van Zoutespui twee door henzelf
vervaardigde liederen zong. Het eerste had
betrekking op de terugkeer van de „Pasteur*,
het laatste op het werk der diverse thuis
fronten. Het publiek voelde aan, dat deze
familie een kranig stuk dilettantenwerk had
geleverd en was daarom ook niet karig
met zijn applaus.
Vlak voor en na de pauze werd door
een dilettanten-groep opgevoerd een demo
bilisatie-schets, die wel in de smaak bleek
te vallen. Inzonderheid de rollen der twee
kinderen („M,a" en „Jobo*) verdienen wel
een speciale vermelding. De strekking van
deze schets had een meisje in de zaai
dermate aangegrepen, dat zij later op deze
avond schriftelijk te kennen gaf, tien gulden
beschikbaar te stellen voor de gewonde en
zieke militairen in Nederlandse hospitalen.
Tijdens de pauze werd de gebruikelijke
tombola gehouden, waarvoor ais altijd veel
animo bestond. Voor de militairen werden
enkele afzonderlijke prijzen verloot (o.a. 'n
taart met het bekende Band-tegel-motief).
Namens het gemeentebestuur sprak wet
houder vr.n Bendegem, die wees op orga
nisaties als de Band, welke voor de jongens
doet wat nuttig en nodig geacht wordt. Spr.
gaf de verzekering, dat ook de plaatselijke
overheid het hare zal doen om de jongens
een plaats in de maatschappij te hèr-geven.
Dhr. de Witte sprak namens het Hoofd
bestuur van de Niwin en zeide, dat hij
thans voor de laatste maal officieel als
Hoofdbestuurslid in Axel aanwezig was, in
verband met de komende liquidatie van de
Niwin. "Dit wil echter niet zeggen, dat het
Niwin-werk met de beker de actie „de
laatste loodjes" zal zijn afgelopen. Men
moet n et vergeten, dat er rog 40.000 mili
tairen der Ned. Weermacht en 30 000 Knil-
mensen op repatriëring wachten. Spr. bracht
namens zijn organisatie zijn welgemeende
dank voor de spontane medewerking in Axel
Abonnements
prijs:
Losse nummers 5 ct.
Kwartaal
abonnement
Axel binnen de kom
fl 1,25
Alle andere plaatsen
in Nederland en
Ned. Indié il. 1,55.
Buitenland il. 2,
Advertentieprijs
7 cent per m.m.
Ingezonden
Mededeelingen
20 cent per m.m.
Kleine Advertentiën
(maximum 8 regels)
1 5 regels 60 cent.
iedere regel meer
12 cent extra.
i
U zult 's morgens „kiplekker"
uit bed -springen.
Elke dag moet uw lever een liter gal in uw ingewanden
doen stromen, anders verteert uw voedsel niet, het be
derft. U raakt verstopt, wordt humeurig en loom. Neem
de plantaardige CARTER'S LEVERPILLETJES om
die liter gal op te wekken ën uw spijsvertering en
stoelgang op natuurlijke wijze te regelen. Een plant
aardig zacht middel, onovertroffen om de gal te doen
stromen. Eist Carter's Leverpilletjes.
verdrijft rheumatische pijnen
N.V.'A J TtN .DOESSCHATE.- -VOLLE
"TT1
