Nieuws- en Advertentieblad
voor Z e e u w s c li -
Vlaanderen.
No. 37.
DINSDAG 15 AUGUSTUS 1933
49e Jaarg.
Buitenland.
FEUILLETON.
De valsche Gravin.
J. C. VINK - Axel.
Dit blad verschijnt eiken Dinsdag- en Vrijdagavond.
ABONNEMENTSPRIJS:
Per 3 maanden 75 Centfranco per post 1 Gulden.
Afzonderlijke Nos. 5 Cent.
ADVERTENTIËN van 1 tot 5 regels 60 Centvoor
eiken regel meer 12 Cent. Groote letters worden naar
plaatsruimte berekend.
Advertentiën worden franco ingewacht, uiterlijk
tot Dinsdag- en Vrijdagvoormiddag 11 ure.
Frankrijk.
Om het overwicht in het Euro-
peesche staatsleven wordt een
stille, maar daarom niet minder
verbitterde strijd gestreden, zoo
wel op politiek als op floaDciëel
en economisch gebied. Enge
land, vroeger de toonaangevende
mogendheid, is sinds lang van
die plaats verdrongen en het is
Frankrijk, dat zich als plaats
vervanger opwerpt en Geleiding
by de regeling der Europeesche
aangelegenheden tracht te nemen.
De oorlog van 1914 heeft veel
veranderd in de onderlinge ver
houding der staten. Da verlie
zende party zag zich voorwaar
den gedicteerd, waardoor de
overwinnaars voor een reeks van
jaren een vasten greep behielden
over de landen, die de nederlaag
hadden geleden. Het eertijds
zoo machtige Duitschlaud, terug
gesteld tot een tweederangs mo
gendheid, had geen andere keus
dan onderwerping. Nadeonder-
teekening van het verdrag van
Versailles probeerde het evenwel
geleidelyk onder het juk uit te
komen. De Duitsche staatslieden
en in het bijzonder wijlen Strese-
mann slaagden er inderdaad in
de verhouding tot Frankrijk aan
merkelijk te verbeteren en een
sfeer van vertrouwen te schep
pen, welke schoone beloften voor
de toekomst inhield.
Intus8chen had Frankrijk den
tyd niet onbenut voorby laten
gaan. Ofschoon voornamelijk
Aristide Briand als leider der
buitenlandscbe politiek de toe
nadering tot Duitscbland in de
hand werkte, werd de voorzich
tigheid niet uit het oog verloreu.
Dat werd niet alleen tot uitdruk
king gebracht in het aanleggen
van militaire verdedigingswerken
en het onderhouden van een
sterk leger, maar ook door den
Franschen invloed in de buur
staten van Duitschland zoo hoog
mogelyk op te voeren. Door
het verstrekken van leeningen
wist Frankryk de daarvoor in
31)
Ze bevonden zich thans ongeveer
in 'i midden van het park. Hempel
hoorde heel duidelijk het zware hijgen
van Wenzel, dat de heerschende stilte
verbrak. Hij volgde hem niet in een
rechte lijn, maar van ter zijde en be
vond zich weldra evenwijdig met hem.
Daar bleef de rijknecht plotseling
half luide vloekend staan en Silas had
eveneens bijna een vloek laten hooren,
want aan voorwaarts komen was hier
niet te denken.
Planken, balken, afgezaagde boom
stammen en struikgewas vormden hier
een warboel van bijna twee meter
hoogte, waarvan de tusschenruimten
door de sneeuw waren aangevuld. Dat
was hier een barricade in optima
forma.
Silas liet zijn blikken rechts en links
dwalen. Het leek werkelijk dat men
deze hindernis opzettelijk had ge
schapen.
Hij keek voorzichtig naar den an
deren persoon. Die stond nog altijd
onbeweeglijk. Vervolgens begon hij
te beproeven, of ze toch niet genomen
zou kunnen worden. Doch reeds na
enkele minuten moest hij daarmee
ophouden. Bij dag, en als men dan
een puntigen bergstok en de schoenen
van een bergbeklimmer had gehad,
zou het misschien mogelijk geweest
zijn. Thans, nu de duisternis zoo
snel toenam, was er niet de geringste
kans, dat men er zonder gebroken
ledematen over xou komen.
aanmerking komende landen
stevig aan zich te binden en
naast Polen profiteerde vooral
Tsjecho Slowakije daarvan, hoe
wel andere staten, met name
Zuid-Slavië en Roemenië aller
minst werden vergeten.
Het Fransche streven naar de
hegemonie was een doorn in het
oog van fascistisch Italië, dat
noodgedwongen uitzag naar ex
pansie gebied, om van den ster
ken bevolkingsaanwas geen na
deelige gevolgen te ondervinden.
Voor de bevrediging zijner kolo
niale aspiraties richtte Mussolini
het oog op Noord Afrika en de
expedities naar Cyreeaïca en
omliggende gebieden legden ge
tuigenis af van den Italiaanschen
wil, om zich een plaats onder
de zon te verzekeren. Daaruit
vloeide echter de noodzakelijk
heid voort om den zeeweg blij
vend te beheerschen en uit dien
hoofde ontstond een voortdurend
sterker wrijving met Frankrijk,
het z.g. Middellandsche Zee-con
flict. Hierin moet ook een der
oorzaken worden gezien, dat de
ontwapenings-besprekingen te
GeLère een zoo weinig bevre
digend resultaat opleverden, daar
zoomin Frankrijk als Italië be
reid waren hun vloot te ver
zwakken, waartoe ook de Eugel-
sche bemiddeling in niet meer
dan bescheiden mate kon by-
dragen.
Het onderlinge wantrouwen
der groote mogendheden vormde
een groeiend beletsel voor het
bijleggen der vele meeningsver-
schillen. Toen evenwel in het
einde van Januari de nationale
revolutie in Duitschland zich
baan brak en Adolf Hitler met
de leiding der regeering werd
belast, meenden de staatslieden
in andere landen daarin een ge
meenschappelijk gevaar te moe
ten duchten. Ed de nood ver
eent. Diensvolgens werden de
meeningsverschillen grootendeels
over boord geworpen, misschien
om later weer te worden opge-
vischt, maar althaos voorloopig
niet in staat om kwaad te doeD.
Mussolini kwam met het bekende
Maar heeft hij daarvan dan niets
geweten? dacht Silas Hempel en
schudde het hoofd. De rijknecht kreeg
voor hem steeds meer raadselachtigs.
Deze sloeg den terugweg in en
Hempel volgde hem weer. Bij den
straatweg gekomen zocht Wenzel een
dennetak, die op een bezem geleek,
en veegde de sporen weg, die hij
daar straks had achtergelaten. Daarna
keek hij op zijn horloge, waarbij hij
een lucifer aanstreek, en verwijderde
zich thans in de richting van den
landweg.
Nu zal hij het bij de poort pro-
beeren, dacht de detective, en volgde
hem voorzichtig.
Maar de rijknecht liet den parkmuur
links liggen en liep verder op Kolar-
schin aan. Hij scheen grocte haastte
hebben. De weg werd aan beide
kanten door populieren begrensd, een
omstandigheid, welke het Silas moge
lijk maakte ongezien te blijven, daar
de boomen hem steeds dekking ver
schaften.
Ze hadden misschien ongeveer een
kwartier zoo zwijgend achter elkaar
gtloopen, toen Wenzel plotseling
rechtsaf draaide en op een hooiioods
toesnelde, die eenzaam op het veld
stond. Hempel beschreef een boog
en kwam zoo van ter zijde bij ht t
gebouw, dat uit ruwe planken was
getimmerd en nu blijkbaar leegstond.
De deur stond op een kier. Halfluide
stemmen, waarvan de een die van den
rijknecht was, drongen naar buiten.
Hempel hoorde de andere, welke hij
niet kende, in een vreemd klinkend
Duitsch zeggen i
Je kon er dus weer niet bij
komen, Marbler?
Neen, master Parkinson, het was
W.
DRUKKER-U1TGEVER
Bureau Markt C 4.
Telef. 56. - Postrek. 60263.
viermogendhedenpact aandragen
welks voornaamste bedoeling
daarin was gelegen, om Duitsch
land te beletten onverwacht uit
den band te springen en in een
wanhoopspoging tot zelfbehoud
zijn toevlucht bij de wapens te
zoeken.
Al bestaat er dan geen vol
maakte eensgezindheid eerder
het tegendeel 1 tusschen de
staten, van een onmiddellijke oor
logsbedreiging is nu evenmin
sprake.
Officiëele grafschennis.
Een Poolsch dagblad bïvat een
ontstellend artikel over de er
varingen van een commissie in
Sovjet Rusland, welker taak het
was het Keizerlijk Mausoleum in
Leningrad te openen en de waar
devolle voorwerpen hieruit weg
te nemen.
Het blad zou het artikel ont
vangen hebben van een lid der
Russische kolonie in Warschau,
die het in een brief kreeg toe
gestuurd van een lid der OGPOE,
de gevreesde geheime Russische
staatspolitie.
De brief bevat, indien de daarin
genoemde feiten althans op waar
heid berusten, gegevens van
groote historische heteekenis.
De brief luidde ongeveer als
volgt
.Waar ik thans over schrijf,
heeft een onvergetelijken indruk
op my gemaakt.
De zware deuren van het
Mausoleum gaan open en voor
onze oogen vertoonen zich de
graven der Russische keizers,
gerangschikt in een halven cir
kel. De geheele Russische ge
schiedenis ligt voor ons.
De voorzitter der commissie
geeft het bevel te beginnen met
den laatst gestorvene en de in
genieurs openen de graftombe
van Tsaar Alexander III. Deze
is in generaal's uniform rykelyk
getooid met zijn decoraties. Het
lyk wordt vlug uit de zilveren
kist genomeo, de ringen worden
vau de vingers gehaald en de
van diamant schitterende deco
raties van de uniform. Het lyk
wordt daarna in een eixenhouten
kist overgeplaatst.
Op dezelfde wijze wordt te
werk gegaan met de doodkisten
van Alexander II en Nicolaasl.
Da commissie-leden verrichten
hun werk met groote snelheid,
daar in het Mausoleum een bijna
ondragelyke lucht hing.
Vervolgens wordt het graf van
Alexander I geopend, doch hier
doet zich iets onverwachts voor.
Het graf is leeg, hetgeen de le
gende schijnt te bevestigen, dat
de dood van den Tsaar te Ta
ganrog en zijn begrafenis gefi i-
geerd zijn en dat hy zyn leven
geëindigd is als monnik in
Siberië.
Een hevige spanning heerschte
onder de commissie-leden, toen
zij het graf openden van keizer
Paul. Zijn uniform was prachtig
bewaard gebleven, doch het
hoofd leverde een verschrikke-
lijken aanblik op. Het masker,
dat het gelaat bedekte, was weg
gesmolten en onthulde de ver
wondingen van den vermoorden
Tsaar.
De lijken werden allen in
eikenhouten kisten overgeplaatst
en de zilveren kisten boven
elkaar opgestapeld. Geruimen
lijd is de commissie bezig bij het
graf van Catherina de Groote,
waar een groote hoeveelheid
juweelen werd gevonden.
Het laatst is Peter de Groote
aan de beurt en als het deksel
van de kist is weggenomen ver
toont deze eerste Tsaar aller
Russeu zich voor ons in zijn
reuzengestalte. Het gelaat is
prachtig bewaard gebleven en
het is alsof het nog leeft, doch
bij het overbrengen in de houten
kist valt het lijk, dat 200 jaren
heeft doorstaaD, m stof uiteen.
De afschuwelijke taak is vol
bracht en de houten kisten met
de overblijfselen van de Tsaren
worden uaar de Isankiesky-caihe-
draal gebracht, waar zij in de
crypte worden neergezet.
Een organisatie bekend als de
„Pomgolod" (Hulp aan de hon-
gerigen) had de leiding van dit
werk, zoo besluit de schrijver
en het doel was, de zilveren
doodkisten te smelten en alle
waardevolle voorwerpen, die van
de lyken waren afgehaald, ts
gelde te maken".
Hitier tesren de Joden.
„P. P. D." verspreidt den tekst
van een iDtervieuw dat Hitier
heeft toegestaan aan het te New
York verschijnende Duitsche
„Sonntag8blatt Staatszeitung und
Herald". Hitier verklaarde o m.
„Wij hebben het Joodsche
communisme neergeslagen en
zullen het bolsjewisme nooit weer
laten opkomen. Moet men een
volk van 60 millioen personen
prysgeven aan een zekere ver
nietiging, omdat zes millioen
steeds door de Marxistisch-
joodscb-communistische volks-
vergiftigers zijn misleid en wei
geren de nieuw-democratisch
Zelfgekozen meerderheid van het
weder ontwaakte Duitsche volk
en den Duitschen Michel te er
kennen Waarom beweent de
wereld met krokodillentranen
het honderdmaal verdiende mis-
dadigerslot van 'n kleine min
derheid.
Waar was 't geweten der we
reld, toen millioenen in Duitsch
land honger leden, ontbering
leden en in nood verbloedden,
toen meer dan 200.0J0 Duitsche
menschen tot wanhoop en zelf
moord werden gedreven Ik
vraag president Roosevelt, ik
vraag het Amerikaansche volk
Bent u bereid deze bronnenver-
giftigers der Duitsche zoowel als
der christelijke wereldziel bij u
op te nemen Wy zouden ieder
afzonderlijk een vrijbiljet en een
duizendmarkbiljet als zakgeld
medegeven, indien wij ze kwijt
konden raken. In Duitschlacd's
nationale revolutie, de grootste
revolutie der wereldgeschiedenis
welke leidde tot Duitschland's
vernieuwing en wedergeboorte,
zyn nog geen 20 menschen om
het leven gekomen. Hoe was het
daarentegen bij de Fransche re
volutie, hoe was het bij de Ame
rikaansche revolutie? Hoe was
het in Rusland, waar 11 millioen
harte, dat we nu eens samen kunnen
werken.
U zei, dat u reeds lang gaarne
met mij in verbinding zou zijn getre
den, meneer, aldus mengde Parkinson
z:ch in 'r gesprek, mag ik weten
waarvoor
Zeker. Omdat, wanneer mijn the
orie juist is let wel, ik spreek tot
dusver nog slechts van een theorie,
waarvoor de practische bewijzen nog
ontbreken deze practische bewijzen
alleen door u geleverd kunnen worden.
Wat zou ik daarvoor kunnen
doen
Zoo spoedig mogelijk een bezoek
brengen aan uw nicht, gravin Kosch-
winski.
De uitroep van den Amerikaan ver
ried pijnlijke verbazing. Zijn gezicht
kon Hempd bij de duisternis, welke
in de loods heerschte, niet zien. Maar
hij hoorde, dat hij gejaagd adem*
haaide.
Er ontstond een pauze. Eindelijk zei
Parkinson
Ik zou dat juist onder alle om
standigheden willen vermijden. Het
liefst zou ik mijn nicht in 't geheel
niet in de zaak betrekken wij heb
ben hier slechts met den man'e doen.
Wie weet Er zijn vóór den
moord dingen gebeurd, die tot dusver
niemand anders weet dan ik en die
ook nog volkomen onopgehelderd zijn.
De gravin ontkende b.v. dat ze van
de komst van haar zuster in Alexan-
drig wist en toch heeft ze een halven
dag voor haar vertrek uit Ctïro het
door miss Morgan verzonden telegram
ontvangen, wat Ik bewijzen kan.
(Wordt vervolgd,)
totaal onmogelijk.
Er volgde nu een beschrijving van
de mislukte poging om door het park
te dringen. Eindelijk zei Parkinson
Van de beide Baviani's nog geen
spoor Ze moeten zich toch ergens
hier in de nabijheid bevinden. Of
zouden zij het zijn. die in het tuir.z
huis
Neen, ik blijf vaster dan ooit bij
mijn meenin'g, dat daar miss Morgan
gevangen gehouden wordt.
Nonsens. Zij is docd helaas.
Ik heb de portretten van de vermoorde
gezien en kan niet meer twijfelen. Ook
spreekt alles, wat signor S3nzio ons
mededeelde, er voor, dat miss Morgan
de doode was. Maar zei je niet on
langs, dat deze Fransche kamerdienaar,
van wien je niet gelo Jt, dat hij een
Franschman is, je verdacht voorkomt P
Ja, dat het zelfs mogelijk ware, d3t
hij als Baviani verkleed, in Napels
voor den blinde soeelde.
Onmogelijk zou het niet zijn. De
grootte komt uit en een Franschman
is hij beslist niet
Hij zweeg plotseling en keek, alsof
hij een spook zag, naar de deur, die
langzaam was opengegaan om Silas
Hempel binnen te laten, die thans
met den vriendelijksten glimlach van
de wereld zei
Hm heb ik mijn rol dan we
kelijk zoo slecht gespeeld Wenzel
Monsieur Bastide, stamelde de
rijknecht, nog a tijd geheel ontdaan.
Bah ik heet evenmin Bastide
als jij Wenzel, zei Hempel lachend,
En als je mij voor den ouden Baviani
hield, was je even zeer op een dwaa
spoor als ik, toen ik je voor dtn
jongen Baviani hield. Gelukkig dat
we elkaar nu nog op t rechte oogei -
blik hebben leeren kennen in pliats
van onze krachten in verkeerde rich
ting te verspillen.
Maar wie bent u tjeh eigenlijk
vroeg de Amerikaan ongeduldig en
wantrouwend tegelijk. En hoe komt
u hier
Ik was zoo vrij dezen meneer
Wenzel een beeiji op zijn nachtelijke
zwerftochten te volgen, mr. Parkinson,
en kan u niet zeggen hoe gewenscht
en belangrijk mij deze ontmoeting met
u hier is In ons wederzijdsch belang
zou ik het reeds lang zelf tot stand
hebben weten te brengen, als ik van
b a izio maar gewaar had kunnen wor
den, waar u zich ophield.
In ons wederzijdsch belang?
-- Ja. Ik bevind mij namelijk met
precies hetzelfde doel als kamerdie
naar op Dubschinka als waarvoor mijn
collega de rol van rijknecht speelt,
namelijk om den geheimzinnigen moord
van Napels te ontsluieren. Mijn naam
is Silas Hempel.
Silas Hempel. De beste en be
roemdste particuliere detective, dien
we in Weencn hebben, viel Marbler
hem op levendigen toon in de rede.
O, mr. Parkinson, dan is ons spel
reeds half gewonnen, want zelfs daar
waar wij van de offic:ëele lichamen
geen uitweg tneer weten, heeft meneer
Silas Hempel dikwijls ik ?ou willen
zeggen altijd de oplossing ge»
vonden.
Kom, kom, zetje licht niet onder
de korenmaat, Marbler, zei Hempel
glimlachend, terwijl hij hem op den
schouder klopte Je bent immers
zeif een der beste krachten \on de
geheime politie en hebt je zaak hier
volstrekt niet dom aangepakt. Je naam
ls welbekend, en ik verheug me van
A
i
Oh I
