Nieuws- en Advertentieblad voor Zeeuwsch- Vlaanderen No. 39. DINSDAG 16 AUGUSTUS 1932 48e Jaarg. J. C. VINK - Axel. Buitenland. FEUILLETON. Een moeilijke taak. *%t I /<-, OO I Dit blad verschijnt eiken Dinsdag- en Vrijdagavond. ABONNEMENTSPRIJS: Per 3 maanden 75 Cent; franco per post 1 Gulden. Afzonderlijke Nos. 5 Cent. DRUKKER-U1TGEVER Bureau Markt C 4. Telef. 56. - Postrek. 60263. ADVERTENTIËN van 1 tot 5 regels 60 Centvoor eiken regel meer 12 Cent. Groote letters worden naar plaatsruimte berekend. Advertentiën worden franco ingewacht, uiterlijk tot Dinsdag- en Vrijdagvoormiddag 11 ure. SPANJE. Mislukte revolntiepoging. Onder leiding van den vroege- ren opperbevelhebber der civiele garde, generaal San Jurjo, die leider der douane was, is te Sevilia een opstand tegen de re geering uitgebroken. Het geheele garnizoen heeft zich bij deze be weging aangesloten zoodat sinds Woensdagmorgen vroeg het groot ste deel van Andaloezië in op roer is. De Spaansche regeering heeft daarop met extratreinen en vracht auto's een regiment infanterie naar Sevilia gedirigeerd. Een poging om 't garnizoen van Jerez over te halen hun zijde te kiezen, is mislukt. De regeering geeft openlijk toe, dat de opstand in Sevilia nog niet onderdrukt is en verklaart dat zij zich op den trouw harer troepen verlaat. Tot nu toe zijn in totaal drie generaals gearres teerd. Te Madrid hadden 50 a 60 personen, waaronder eenige mi litairen getracht het hoofdpost kantoor binnen te dringen, terwijl een honderdtal personen het de partement van oorlog binnendrong en een derde groep het hoofdbu reau van politie trachtte te be zetten. De in het postkantoor gele gerde gendarmerie wist de me nigte tegen te houden, totdat ver sterking werd verkregen, waarna de aanvallers werden terugge slagen en 40 personen werden gearresteerd. Achter het ministerie van oorlog ontstond een schietpartij waarbij meer dan 300 schoten werden gewisseld. De bestorming van het hoofd bureau van politie werd met be hulp van machinegeweren afge slagen. Kleine tanks surveilleerden la ter voor de genoemde gebouwen. De chef der Madrileensche politie deelde méde, dat het oproer een tegen dë* républiek gerichte 58) Gekwetst door de beleedigingen van Franchette en daardoor minder zeker van mezelf, begon ik tegen hem U schijnt het niet met deze schik king eens te zijn, mijnheer d'Agen. Het is uw bevel, mijnheer, zeide hij op trotschen toon. De wijze waarop hij dit zeide, maakte meer indruk op mij dan de heftigste verwijten. Ik had moeten bedenken, dat hij jonger en vuriger was dan ik en dus de nadeelen van een nachtelijken tocht niet zoo rijpe lijk had overwogen, maar behalve dat Ik mij overgaf aan een gevoel van misschien niet doortastend genoeg te zijn, was er nog iets anders dat mij met een zekere bitterheid vervulde. Een gevoel van jaloezie misschien, het besef dat hg voor zijn leeftijd en uiterlijk alles op mij voor had, en dus kon ik niet nalaten om er op door te gaan. Had u verder willen rijden vroeg ik weer. Het doet er niets toe of ik u al vertel, wat ik had willen doen. ant woordde hu driftig. lk viaag alleen maar uw mee ning, mijnheer, zeide ik, En waarom mompelde hij met 'n minachtenden lach. Wij zien de zaak hu eenmaal anders in. U hebt uw Wijze om de bevrijding van een paar Vrouwen op te vatten die, als ik het mag zeggen, zoo ongelukkig zijn om zich aan u te hebben toevertrouwd beweging is die echter volkomen is mislukt. Er zouden in totaal 5 dooden zijn, n.l. een onderoffi cier, drie soldaten en een burger. Behoudens een aantal burgers werden nog gearresteerd een ge neraal en verscheidene officieren, waaronder de hertog van lnvan- tado. De voorbereidingen voor de omwentelingspoging waren ge heim gebleven en pas een uur vóór het tijdstip, waarop men de putsch zou trachten uit te voeren kreeg de politie eenige inlich tingen. Nader meldt men De officiëele berichten uit Ma drid wekken den indruk dat de tegen' de republiek gerichte op standige beweging volkomen is bedwongen. Het heet, dat de bevolking krachtig op den aanslag op de republiek heeft gereageerd. Donderdagnacht trok een groep betoogers ter sterkte van ongeveer duizend personen met republi- keinsche en zelfs met roode vlag gen door de Gran Via. Zij drong het officierscasino binnen en joeg de zich daar bevindende officieren weg. Vervolgens dwong zij het bestuur van het casino, de repu- blikeinsche vlag te hijschen. Daarna trok zij naar verscheidene openbare gebouwen en groote warenhuizen en wist overal door te zetten dat de republikeinsche vlag werd geheschen. Het kwam tot een botsing tusschen betoogers en gardisten toen deze laatsten de betoogers uiteenjoegen en een door hen meegedragen roode vlag wilden bemachtigen. De mani festanten boden slechts zwakken tegenstand en juichten ten slotte de gardisten toe. De minister van binnenlandsche zaken riep Vrijdag de mannen der guardia civil, die den opstand in de kiem hadden gesmoord, op de binnenplaats van het departe ment van binnenlandsche zaken bijeen. Hij sprak hen toe en gaf uiting aan zijn waardeering en dankbaarheid, hetgeen door de mannen met een „Leve de Repu bliek" werd beantwoord. De markies de Torres, eender Ik, mijnheer de Ma sac, ik heb er meer belang bij. Meer belang, herhaalde hij met iets treurigs. Maar ook, ik ben gereed om datgene, waarover anderen slechts spreken, in daden om te zet ten, al moest ik ze te voet volgen... Wie? vroeg ik kortaf. Hij lachte bitter. Waarom u uit leg geven of er over twisten zeide hij cynisch' als ik met u wilde twisten had ik dat al vijftig uur ge leden moeten doen. Maar ik heb uw hulp noodig en daarom ben ik bereid de orders van iemand met uw lakc- nieken aard op te volgen en er mijn tol voor te betalen. Uw tol voor te betalen mom pelde ik, zonder te begrijpen wat hij bedoelde. Zeker mijn tol er voor te betalen, herhaalde hij en keek me zóó woe dend aan, dat ik een stap achteruit deed. Dit scheen hem een weinig tot zichzelf te brengen, wart voor hij me nog gelegenheid had. gegeven om te antwoorden, was hij in de duisternis verdwenen. Hij liet me buiten mezelf van ver bazing achter. Ik herhaalde dat zin netje van „mijn tol er voor betalen", wel honderd maal, maar nog begreep ik er niets van. De eenige oplossing, die ik kon vinden was, dat hij ine had willen beleedigen, en daar hij op de hoogte was van mijn armoede, meende hij mij alles voor de voeten te mogen gooien. Maar toen ik er nog eens rustig over nadacht, zag ik toch in, dat dat niet mogelijk was. lk nam me voor niet meer over de zaak te denken en slechts datgene te doen wat ik voor mjjzelf het beste oordeelde. Toen ik de herberg binnen wilde meest vertrouwde vrienden van ex-koning Alfonso, deelde eenige journalisten mede, dat nóch hij, nóch de naaste familieleden van den ex-koning eenig bericht uit Spanje hadden ontvangen, en dat zij zelf uitsluitend op de persbe richten waren aangewezen. De regeering is weer meester van den toestand in Sevilia. Op het ministerie van binnenlandsche zaken werd medegedeeld, dat ge neraal San Jurjc uit Sevilia ver dwenen is. Het kraakte reeds lang in het vroegere rijk van Alfonso XIII. Het na Alfonso's val op aller wonderlijkste wijze gekozen par lement klopte in het geheel niet meer met de volkswil. Sinds de vroegere revolutionnair en volks menner, tegenwoordig leider der radicalen Lerroux, zich bij de andere partijen had gevoegd, die het socialistische kabinet-Azana bekampten, werd de roep om parlementsontbinding steeds groo- ter. Maar de socialistische par lementsleden en hunne vrienden, die o zoo goed wisten, dat het nieuwe parlement er gansch an ders zou uitzien dan het tegen woordige, stelden te grooten prijs op hun baantjes. Zij werden te goed betaald Het klinkt voor den buiten staander ongelooflijk, als men leest van welken aard de debatten in het parlement van het nieuwe en democratische Spanje waren. De persoonlijke beleedigingen en scheldpartijen namen een alles- overheerschende plaats in. Par lementsleden, die een goedkoop huis hadden gekregen, maar tot dusver nog geen cent huur be taalden anderen die zoo openlijk voor het geldelijk voordeel van het lidmaatschap van het parle ment uitkwamen dat het verba zingwekkend wasdit ongeveer waren de thema's die een goed deel de parlementaire debatten beheerschten. Toen koning Alfonso werd weg gejaagd juichte het volk. Thans kwam dan toch eindelijk de vrij- gaan, werd ik plotseling door Maig- nan tegengehouden, die mij vertelde dat er vijf menschen aan de pest waren gestorven en dat de herbergier ook ziek was geweest, doch beter was geworden. Dit vreeselijke nieuws had mijn mannen zoo doen schrikken, dit ze een eind verder op den grond een vuur hadden aangelegd, waarbij ze den nacht wilden dobrbrengen. Frar.- chette was in den stal gaan liggen en hij vertelde, dat hij voor mgnheer d'Agen en mij hooi had gehaald om op te slapen. Na wat soep en een stuk zwart brood gegeten te hebben, wat alles was wat we machtig konden worden verzocht ik den herbergier ons twee uur vóór zonsopgang te komen roe pen. Daar ik zeer vermoeid was, viel ik spoedig in een diepen slaap. Even na vier uur werd ik wakker. Mijn eerste zorg was nu toe te zien of de mannen een goed maal kregen, want met een Ieege maag is het slecht vechten. Ik lette er ook op of ze allen wel behoorlijk gewapend waren. De heer Francois kwam eerst te voorschijn. Hij zag zeer bleek cn had iets som bers over aich. Ik nam weinig notitie van hem en even vóór zonsopgang sprongen wij op onze paarden en gingen wederom langs het smalle rivierpad. Toen de zon begon te schijnen, hadden we de gevaa'lijkste plaatsen achter den rug en konden we in galop verder gaan, Dit duurde ongeveer een mijl, toen we in de verte een bosch ontwaarden en aan den rand van dat bosch iets van een toren zagen. Het kasteelriep een der mannen, En Inderdaad bleek het dit t« zQn. heid, thans kwam de democratie, thans werd alles anders en beter 1 Maar in korten tijd kwam de ontgoocheling: niet alleen ging Spanje er niet op vooruit, de methoden der democratische re geering bleken ook al een ver rassende overeenkomst met die der vroegere, ondemocratische tijden te vertoonen. En de vroe ger zoo gebruikelijke corruptie nam eerder nog toe Nadat het land voortdurend door communistische onlusten was geteisterd, nadat steeds meer al of niet gefingeerde mo narchistische samenzweringen aan het licht waren gekomen, is thans weer opstand uitgebroken. Werd het land vroeger practisch geheel door generaals geregeerd, na de revolutie bleef het officierencorps ook grooten invloed op den gang van zaken uitoefenen. Men dient te bedenken, dat meer dan de helft der Spanjaarden lezen noch schrijven kan, en dat deze anal fabeten geneigd zijn steun te ver- leenen aan de sterke hand. Die sterke hand was het leger. Het leger en de Guardia Civile. De generaals, die de republiek trouw hadden gezworen, bleken daar steeds minder van te mee- nen, wat in tal van overplaat singen en incidenten tot uiting kwam. Ook waren het vooral de officieren, die de leiding namen in 't, ir. alle lagen der bevolking opkomende, verzet tegen de heet hoofdige vervolging der katho lieken. Spanje is nu eenmaal een katholiek land, en al mogen de Jeïuieten zich onder de mo narchie te veel met de politiek bemoeid hebben, het Godsdien stig gevoel schaft men niet bij decreet af, zooals men belastingen afschaft. (Dit laatste deed de nieuwe regeering trouwens ook niet De regeering Azana is nu den toestand meester, zoolang het leger haar trouw blijft. Maar al slaagt deze opstand niet, dan is hij nog van symbolische betee- kenishij zal ongetwijfeld door andere worden gevolgd. Ik verzocht het gezelschap om af te stappen, daar ik bang was dat onze vijanden ons zouden ontdekken, en op mijn gemak begon ik nu een en ander op te nemen. Het kasteel was lang en zeer smal, daar het slechts uit twee torens bestond en een muur. De voorste toren, waar de ingang was, zag er vervallen uit, terwijl de ach-, terste nog in goeden staat scheen te verkeeren. Verduiveld, mompelde Maignan, als je daarin met tien man zil, dan kan je het wel tegen honderd uit houden 1 Kom, kom, er leiden meerwegen naar Rome, zeide ik op orakeltoon, hoewel ik niet veel meende van wat ik zeide. Laten we eerst de zaak eens van wat naderbij bekijken. We liepen voorzichtig verder en hadden juist den zoom van het bosch bereikt en stonden op een open plek toen we een oude vrouw lagen, die druk bezig was met takkebossen op binden, en ons pas opmerkte, toen Maignan haar op den schouder tikte. Ze gaf een gil en liep hard naar een boom, waaronder een oude man lag. Ze nam een bijl en zette zich in postuur om ons te lijf te gaan. Ik riep Maignan toe haar met rust te laten en ging zelf op den man af, die op een bed van dorre bladeren lag, waarvan hij niit scheen te kun nen opstaan. Terwijl hij met een ontzet gelaat mg smeekte zijn vrouw niets te doen, riep hij haar toe, dat ze de bijl neer zou leggen, maar ze deed dit niet, voordat ik haar verze kerd had, dat mijn mannen geen kwaad in den zin hadden, We wenschten alleen maar te «eten, zeide ik langzaam, daar lk batig Een nieuw Russisch wapen. Naar men weèt, hebben de beide Amerikanen Griffin en Mat- tern, die in 6 dagen de wereld wilden rondvliegen, in Rusland een noodlanding moeten maken door het onklaar worden der magneten. Al spoedig na deze noodlanding deden eigenaardige geruchten de ronde, die in hoofd zaak hierop neerkwamen, dat de vliegers terecht waren gekomen in een „magnetische zóne", die het functioneeren van de motor magneten belemmerde. A Naar thans gemeld wordt, heb ben de Amerikaansche vliegers ongewild kennis gemaakt met een tot dusver onbekend gebleven Russische vinding. Deze vinding behelst het uit zenden van bepaalde electrische trillingen, waardoor een onzicht bare barrière of invloedssfeer gevormd wordt, die magneten en ontstekingsbobines beïnvloedt en de goede werking ervan onmoge lijk maakt. Wij staan hier dus voor het feit, dat de Sovjet-autoriteiten de macht bezitten, om elk vliegtuig, dat boven Russisch grondgebied wil komen, eenvoudig tegen te houden en tot landen te dwingen. De militaire beteekenis van deze vinding kent uiteraard voorloopig nog geen grenzen, immers elke luchtoorlog wordt er ten eenen- male door onmogelijk gemaakt 1 Uit den aard der zaak houden de Sovjet-autoriteiten de bijzon derheden van deze uitvinding geheim, waardoor dus de moei lijkheden van het vinden van een afweermiddel belangrijk vergroot worden. Bijzonder sympathiek kan de eerste officiëele demonstratie der Sovjet-autoriteiten niet bepaald genoemd worden, immers zij brachten daarmede de beide Amerikaansche vliegers in zeer groot levensgevaar. Dat deze ongedeerd gebleven zijn, terwijl hun toestel onherstelbaar vernield werd, is meer te danken geweest aan hun geluk dan aan de kwa liteiten van het drassige terrein. Gebleken is, dat de tot op dat was, dat zij mij niet zou verstaan, of er ook twaalf ruiters in het kasteel waren De man bracht zijn vrouw tot be daren en vertelde ons dat er Inder daad ruiters in de buurt waren, dat die ellendelingen hem geslagen had den en van zqn middagmaal beroofd. Toen hij zich verzette hadden ze hem opgenomen en naar buiten gegooid, zoodat zijn been was gebroken. Maar hoe komen jullie dan hier vroeg ik. Ze heeft me hierheen gedragen antwoordde hij. Ongetwijfeld waren er onder mijn mannen wel enkele, die precies he'« zelfde zouden gedaan hebben als ze er bij waren geweest, maar nu stamp ten ze van woede op den grond en riepen „dat het een schande was" en een van hen, de ruwste die er bij was, haalde een groot stuk zwart brood te voorschijn en gaf het aan de vrouw. Maignan, die wat kon verbieden, onderzocht het been van den man en legde er een verband om, terwgl ik de vrouw ondervroeg. Ze zijn er nog vroeg ik, lk ge loof dat ik onder den muur paarden zie staan. Ja antwoordde ze op berenden toon. Hoeveel wegen leiden er naaf het kasteel? Maar één groote. Door den toren? Ja, zei ze en daar ik begreep, dat ze er bekend was, liet ik mij nauw keurig inlichten. Ik hoorde dan, dat een vierkant gangetje naar een toren leidde, die bewoonbaar was en Iwee verdiepingen had, (Wordt vervolgd). AXELSCHEfp COURANT

Krantenbank Zeeland

Axelsche Courant | 1932 | | pagina 1