Nieuws- en Advertentieblad
voor Zeeuwsch- Vlaanderen
No. 2.
DINSDAG 5 APRIL 1932.
48e Jaarg.
J. C. VINK - Axel.
Buitenland.
FEUILLETON.
Een moeilijke taak.
Dit blad verschijnt eiken Dinsdag- en Vrijdagavond.
ABONNEMENTSPRIJS:
Per 3 maanden 75 Centfranco per pest 1 Gulden.
Afzonderlijke Nos. 5 Cent.
DRUKKER-UITGEVER
Bureau Markt C 4.
Telef. Sé. - Postrek. 60263.
ADVERTENTIËN van 1 tot 5 regels 60 Cent; voor
eiken regel meer 12 Cent. Greote letters worden naar
plaatsruimte berekend.
Advertentiën worden franco ingewacht, uiterlijk
tet Dinsdag- en Vrijdagvoormiddag 11 ure.
Overzicht.
Toen de Ontwapeningsconfe
rentie op 2 Februari j.l. geopend
werd, bestond vrijwel algemeen
de opvatting, dat de eerste peri
ode der Geneefsche ontwape-
nings-besprekingen, waaraan de
nadering van het Paaschfeest van
zelf een einde zou maken, nog
geenerlei beslissingen over den
inhoud der te sluiten conventie
zou brengen.
Een maand geleden was men
wat optimistischer geworden De
algemeene discussies hadden veel
korter geduurd en hadden den
werklust van vele delegaties be
langrijk versterkt, daar de aan alle
zijden gebleken goede wil, om
tot een eerste ontwapenings con
ventie te komen, de bij velen
bestaande angst, dat alle hier te
verrichten arbeid toch slechts
monnikenwerk zou zijn en op
niets positiefs zou uitloopen, wel
eenigszins had verminderd. Maar
er kwam storing. De Chineesche
regeering verlangde een buiten
gewone Volkenbonds-vergadering
voor het Chineesch-Japansche ge
schil en hierdoor zijn twee weken
voor de Ontwapenings-conferentie
verloren gegaan. De omstandig
heid voorts, dat de verkiezingen
voor den Duitschen Rijkspresident
nog niet tot een definitieven uit
slag geleid hadden, en dat eerst
Zondag 10 April de officiëele be
slissing zou vallen, of Duitschland
een President en regeering zou
hebben, met wie het mogelijk is,
vruchtbare ontwapeningsbespre
kingen te voeren, leidde toen
vanzelf tot het besluit de Paasch-
vacantie nog met één week, dus
tot 11 April, te verlengen.
Aldus is de toestand ter Ont
wapenings-conferentie bij het
einde van haar eerste periode
precies zoo, als bij den aanvang
ervan vrij algemeen voorzien
werdde algemeene discussies
zijn ten einde gebracht, organisa
torische maatregelen voor het
verdere werk zijn getroffen, de
eigenlijke arbeid zal half April
eerst aanvangen.
24)
Ik rekende met de mannen uit
het huis af, antwoordde ik, mijn op
komende woede met moeite onder
drukkend. Ik heb alles gedaan wat
ik kon. Als de deur direct open was
gegaan, dan zou alles goed afgeloo-
pen zijn.
Hij zag me met een duisteren blik
aan. Dat is een mooi verhaaltje,
zeide hij op cynischen toon. Hij keek
wederom voor zich en scheen een
oogenbtik na te denken, terwijl ik voor
hem stond, geheel uit het veld gesla
gen door deze opvatting en woedend
dat ik niet in staat was wraak te kun
nen nemen op iemand die me zulke
grove beleedigingen naar het hoofd
gooide.
Kom, zeide hij eindelijk op ruwen
toon. Kent u iemand hier in de
Btad, waarmede u geconfronteerd zou
knnnen worden en die zou kunnen
bevestigen, dat u wtl degelijk de pet-
soon bent, die u voorgeeft te zijn
ik schudde beschaamd het hoofd. Ik
kon me wel verzetten tegen deze ma
nier van optreden, maar wat gaf het,
daar hij zeide te spreken uit naam van
den koning.
Wacht even, zeide hij, alsof hem
plotseling iets inviel, dat zou ik
bijna vergeten. Ik heb hier iemand die
aan het hof van den koning in St.-
Angely geweest is, u zult die persoon
daar zeker wel ontmoet hebben, we
kunnen dan zien.
fk voelde mij in een allerellendigste
Dat dit een teleurstelling voor
velen, en in de eerste plaats voor
Voorzitter Henderson is, die aan
het einde van Februari de niet
ongerechtvaardigde hoop gekoes
terd hadden, dat de eerste periode
der conferentie een veel grooteren
dan den verwachten vooruitgang
zou gebracht hebben, is begrij
pelijk. Maar het is eveneens te
hopen, dat de volkeren, en vooral
de pers die den volkeren een op
voedende leiding heeft te geven,
de juistheid van het woord van
Paul Hymans zullen erkennen,
dat bijzonder belangrijke beraad
slagingen in de Volkenbonds
vergadering den normalen voort
gang van het werk ter Ontwape
nings-conferentie hebben ver
traagd en dat er geen enkele
reden bestaat, om den stilstand
van het ontwapeningswerk in de
maand Maart als een ontmoedi
gend teeken te beschouwen.
Dat er enorme moeilijkheden
zullen moeten worden overwon
nen, om de conferentie tot een
goed einde te brengen, dat thans
zeker niet meer vóór November
te verwachten is, staat boven
twijfel. Doch de tijdens de alge
meene beraadslagingen gebleken
goede wil, om tot het vinden van
een oplossing mede te werken,
bestaat nog onverzwakt. De ver
traging, die zich in de maand
Maart heeft voorgedaan, is niet
een gevolg van een verslapping
van dien goeden wil of van het
inzicht in de noodzakelijkheid van
het bereiken van een positief re
sultaat, doch is uitsluitend door
twee oorzaken, buiten de Ont
wapenings-conferentie gelegen,
ontstaande buitengewone Vol
kenbonds-vergadering en den
Duitschen stembusstrijd om het
Presidentschap. Beide hebben
een verloop gehad, dat de werk
zaamheden der Ontwapenings
conferentie na 11 April gunstig
zal kunnen beïnvloeden. De Vol
kenbonds-vergadering heeft doen
zien, dat de Volkenbonds-staten
een strikte eerbiediging der Vol-
kenbonds-bepalingen, die allen
staten veiligheids-waarborgen bie
den, beslist vorderen. De Duit-
sche verkiezingen hebben het
vertrouwen gewekt, dat de heer
schappij der Hitlerianen nog kan
worden afgewend. De verschil
lende gedelegeerden der groote
mogendheden hebben, toen zij
hun toestemming tot de verlen
ging der Paaschvacantie tot 11
April uitspraken, de verzekering
gegeven, dat van de hervatting
der werkzaamheden af met vollen
stoom zou worden gewerkt en de
principiëele meeningsverschillen
met moed en goeden wil zouden
worden onder de oogen gezien.
In het republikeinsche Spanje
blijven de volksmassa's nog steeds
in hevige deining en de hierdoor
opgewekte stroomingen gaan nog
maar te vaak recht tegen elkaar
in. Dan komt h?t in den regel
tot een bloedig treffen tusschen
de aanhangers der verschillende
groepen en kan terugkeer der
orde slechts verzekerd worden
door het gewelddadig optreden
der civiele garde. Ofschoon de
bevolking zich in sterke meerder
heid voor de republiek heeft uit
gesproken, blijkt het niet mogelijk
de eensgezindheid op dat punt
ook op ander terrein over te
brengen. Het Kabinet-Azana, dat
krachtdadig tegen de talrijke on
ruststokers optreedt, weet niette
min zijn hervormingsvoorstellen
door te zetten, dank zij den steun
der Kamer (Cortez), waarin een
overwegend aantal republikeinen
samengaat ter doorvoering van de
vastgestelde landspolitiek. Dit
feit op zichzelf vormt reeds een
onmiskenbare aanwijzing, dat de
samenstelling der Kamer geen
getrouwe weerspiegeling biedt
van den volkswil. Altijd nog
houden de extremisten van links
de hoop levendig, dat aan het
bestaande regime der „burger
lijken" binnenkort een einde kan
worden gemaakt door een nieuwe
revolutie ten gunste van de com
munistische beginselen. Daartoe
worden stakingen uitgeroepen,
straatgevechten geleverd of an
dere middelen gebezigd, welke
mogelijk het gewenschte resultaat
kunnen opleveren. Tot dusver
werd er evenwel niet veel meer
mee bereikt, dan dat de onder
linge verwarring aanzienlijk toe
nam als gevolg van het in brand
steken van kerken en kloosters,
waartegen de clericalen zich be
grijpelijkerwijze gewapenderhand
verzetten.
Vry handel.
Te Londen is het Internationale
Vrijhandelscongres geopend. Lord
Snowden hield een toespraak,
waarin hij o.a. verklaarde, dat de
vrijhandel nog niet dood is. Het
overschot op de Engelsche be
grooting, welke nog een begroo
ting van den vrijhandel genoemd
moet worden, toont dit aan. De
ontvangsten zijn de hoogste ge
weest die ooit in de wereld zijn
voorgekomen.
Engeland heeft, onder het stel
sel van dien vrijhandel, een zoo
gezonde financiëele positie ver
worven, als geen enkel protec
tionistisch land ter wereld kan
aanwijzen. De oorzaken van de
tegenwoordige wereldcrisis wor
den veroorzaakt, doordat de we
reldproductie niet doelmatig
wordt verdeeld, terwijl aan den
internationalen handel steeds meer
belemmeringen in den weg wor
den gelegd. De oorlogsschulden
en de schadevergoedingskwestie
zijn verantwoordelijk voor de in
ternationale financiëele crisis en
indien deze blijven voortbestaan,
zal de wereld binnenkort ineen
storten.
In Engeland zijn er thans meer
vrijhandelaars dan zes maanden
geleden. Door de slechte erva
ringen, met de tariefrechten op
gedaan, zal het aantal vrijhande
laars steeds sneller toenemen.
De vrijhandel is de materiëele
grondslag waarop alleen de in
ternationale samenwerking tus
schen de volkeren tot stand kan
komen.
In een schrijven van de ver-
eeniging van importeurs van En
gelsche kolen te Hamburg, Bun
ker, wordt verklaard, dat de
Duitsche importeurs door de
Duitsche bepalingen tot beper-
positie. Als ik weigerde die persoon
te ontmoeten, dan zouden ze er niet
langer aan twijfelen of ik was de eerste
de beste avonturier. Stemde ik er in
toe dan liep ik de kans om een van
de lieden te ontmoeten, die me er zoo
onbarmhartig in hadden laten loopen.
Ik aarzelde, maar gaf ten slotte toe.
Uitstekend, zeide hij kortaf.
Dezen kant uit als 't u blieft.
Gehoorzamend aan het korte hand
gebaar ging ik de kamer binnen. Het
ee-iste oogenbltk zag ik niets door
mijn verwarring. Het begon reeds
duister te worden en de kamer werd
slechts verlicht door een houtvuur. Ik
dacht dat mijn gids zich vergist had,
of dat de gasten het vertrek hadden
verlaten. Ik wendde me tot hem om
uitleg te vragen.
Hij wees naar den haard. Daar stond
een jonge knappe vrouw, die tot nog
toe in de schaduw had gezeten.
Wel, zeide de Rosny op een
toon, die me wat vreemd in de ooren
klonk, na wat er zooeven voorgevallen
was, wel, wel, u kent snijn vrouw
geloof ik. niet
Ze was echter absoluut een vreemde
voor me en ik boog dus voor haar
zonder te spreken. De dame gaf me
mijn begroeting op dezelfde wijze
terug.
Is er dan niemand in de kamer
die u kent? ging mijnheer de Rosny
voort op ruwen toon. Als dat niet
het geval is, mijnheer de Marsac, dan
vrees ik,.,, maar kijk eerst nog eens
goed rond, ik wil niet graag iemand
te vlug veroordeelen.
Hij legde zijn hand op mijn schouder
op zoo'n familiare manier en zag er
ineens zoo veranderd uit, dat ik er aan
twijfelde of Ik hem wel goed begrepen
had. Ik keek naar de dame en haar
oogen, door het vuur beschenen, zagen
mij vriendelijk aan. Ik was verbaasd.
Dat nam niet weinig toe, toen ik onder
den gebiedenden druk van de hand
van de Rosny een weinig terzijde keek,
waar ik een andere vrouw ontdekte,
die als uit den grond scheen te zijn
verrezen en in wie ik niemand anders
herkende dan freule de la Vire. Ze
was naar voren gekomen uit de scha
duw naast het vuur, die haar tot nu
toe onzichtbaar had gemaakt, en stond
daar, een aardige buiging makend,
voor me, met op haar gezicht een al
lervriendelijkste uitdrukking.
Freule stamelde ik, niet in staat
mijn oogen van haar af te wenden.
Ja, zeker, mijnheer de Marsac,
antwoordde ze, een nog diepere bui
ging makend en met iets heel kindei-
iijks in haar wezen.
U hier, stamelde ik met open
mond en starende oogen.
Hier, mijnheer, dank zij de toewij
ding van een dapper man, antwoordde
ze op zoo'n zachten toon sprekend,
dat ik het nauwelijks kon verstaan.
Vervolgens haar blikken neerslaand,
trad ze achteruit, alsof ze dacht reeds
te veel gezegd te hebben. Ze was
allerliefst gekleed en daar ze klein en
fijn gebouwd was, had ze meer van
een elf dan van een vrouw. Ze zag er
zoo anders uit, veel zachter en lief
talliger, dan de freule la Vire, die ik
zoo uitgeput en hoos op haar zadel
had zien zitten.
De heer de Rosny deed me uit mijn
droom herleven, Hij omarmde me op
de hartelijkste manier en vroeg ver
giffenis voor de wijze, waarop hij me
ontvangen had en die ik te danken
had deels aan onze ontmoeting in de
king van den invoer, in een zeer
moeilijke positie zijn gekomen.
Met algemeene stemmen werd
een motie aangenomen, waarin
de Engelsche regeering er op ge
wezen wordt, dat de conferentie
zich ten scherpste verzet tegen
het nieuwe wapen van het con-
tingenteeringsstelsel, in welken
vorm ook.
Japai—China.
Ondanks het feit, dat thans te
Shanghai vredesonderhandelingen
gevoerd worden, vinden, naar
gemeld wordt nog dagelijks
schermutselingen plaats tusschen
Japansche en Chineesche troe
pen. Te Hoetsao Taitsian hebben
de Japanners Chineesche stellin
gen met machinegeweren bescho
ten. Te Loehe zijn nieuwe Ja
pansche troepen geland. In
Sjanghai is alle verkeer nog ver
lamd. De handel ligt stil en de
scheepvaartmaatschappijen heb
ben niets te doen.
Te Moskou verluidt uit Tokio,
dat de Japansche minister van
Buitenlandsche Zaken, Josjisawa,
zich op het standpunt van den
minister van Oorlog plaatst, in
zake het uittreden van Japan uit
den Volkenbond, aangezien de
Volkenbondspolitiek niet in over
eenstemming is met de Japansche
belangen. Te Moskou verwacht
men, dat Japan reeds in de eerst
volgende zitting van den Volken
bond niet meer vertegenwoordigd
zal zijn.
De Japansche minister van
Oorlog, Araki, heeft medegedeeld,
dat de politieke toestand in Mants-
joerije op het oogenblik zoo ge
vaarlijk wordt, dat van het terug
roepen van Japansche troepen
geen sprake kan zijn en de Ja
pansche regeering besloten heeft,
ook de 8ste divisie naar Mants-
joerije te zenden.
Naar de „Chicago Tribune" uit
Washington verneemt, zijn zoowel
uit Sjanghai ais uit Mantsjoerije
berichten ontvangen, volgens
welke de toestand aldaar nog
steeds ongunstig is. Die berichten
wijzen er op, dat de Chineesch-
herberg, deels aan zijn veilangen om
de verrassing die mij wachtte, nog
grooter te maken.
Kom, zeide hij, me naar het raam
trekkend. Laat ik u nu nog een paar
andere oude vrienden laten zien.
Ik keek naar buiten en zag beneden
op de binnenplaats mijn drie paarden,
waarvan de „Cid" door Simon Fleix
werd vastgehouden, die me een harte
lijk welkom toewuifde. Naast ieder
paard stond een rijknecht en naast
iederen rijknecht een man met een
fakkel.
Mijn vriend lachte vroolijk.
Dat was een inval van Maignan,
zeide hij, die heeft van die eigen
aardige ideeën.
Na Simon Fleix hartelijk goeden dag
gezegd te hebben, ging ik weer naar
de kamer terug met een hart over
vloeiend van dankbaarheid, en ver
zocht den heer de Rosny me wat meer
over de vlucht van de freule te ver
tellen.
Wel, dat is de eenvoudigste ge
schiedenis van de wereld, zeide hij
Toen u met dien ellendeling bezig
waart, toen is die oude vrouw, die de
freule iederen dag haar eten bracht,
geschrokken van het lawaai en naar
boven gekomen om te hooren wat er
aan de hand was. Daar de twee vrou
wen niet in staat waren u te helpen
en het ook niet zeker was of u mees
ter van het gevecht zoudt blijven,
vonden ze de gelegenheid te mooi
om er niet van te profiteeren. De
freule dwong de oude vrouw haar en
haar kamenier den weg naar buiten te
wijzen. Ze kwamen in een tuin te
recht en na een poortje te zijn door
gegaan stonden ze in een steeg waar
zij den jongen met de paarden ventien'
Ze wachtten nog een paar minatenop
u en reden toen weg.
Ik heb aan de poort nog navraag
gedaan.
Aan welke poort vroeg de Rosny
met een glimlach.
Natuurlijk aan de naorderpoert,
antwoordde ik.
Juist, zeide hij met een lichten
hoofdknik. Maar ze gingen door de
wrsterpoort en maakten een omweg.
Het is een flinke jongen, die Simon
Fleix; hij heeft hersen Op twee mijl
afstand hielden ze halt en wisten ze
niet hoe ze verder zouden gaan. Ge
lukkig ontmoetten ze een paarden
koopman in de herberg, waar ze af
gestapt waren. Hij kende freule de la
Vire en verremend waar ze heen
moesten, bracht hij haar zonder ver
dere ongelukken bij mij.
Was het een Normandiër vroeg ik.
De Rosny knikte. Ja, hij heeft
mij veel van u verteld en laat ik u nu
aan mijn vrouw voorstellen.
Hij bracht me bij de dame, die bjj
mijn komst was opgestaan en die mij
allerhartelijkst verwelkomde en vele
welgemeende lofuitingen toezwaaide.
Ik keek haar met belangstelling aan,
daar ik zooveel van haar schoonheid
gehoord had, alsook van de vreemde
manier, waarop zij de vrouw van de
Rosny geworden was, Deze was nh
op twee vrouwen tegelijk verliefd en
na ze allebei het hof gemaakt te heb
ben, had hij eindelijk besloten deze tot
vrouw te nemen.
(Wordt vervolgd,)
Zonder godsdienstigen grondslag kit
er evenmin waarachtige zedelijkheid
bestaan, als zonder wortel een alanti
AXELSCHE
COURANT