Nieuws- en Advertentieblad voor Zeeuwsch- Vlaanderen No. 2. DINSDAG 5 APRIL 1932. 48e Jaarg. J. C. VINK - Axel. Buitenland. FEUILLETON. Een moeilijke taak. Dit blad verschijnt eiken Dinsdag- en Vrijdagavond. ABONNEMENTSPRIJS: Per 3 maanden 75 Centfranco per pest 1 Gulden. Afzonderlijke Nos. 5 Cent. DRUKKER-UITGEVER Bureau Markt C 4. Telef. Sé. - Postrek. 60263. ADVERTENTIËN van 1 tot 5 regels 60 Cent; voor eiken regel meer 12 Cent. Greote letters worden naar plaatsruimte berekend. Advertentiën worden franco ingewacht, uiterlijk tet Dinsdag- en Vrijdagvoormiddag 11 ure. Overzicht. Toen de Ontwapeningsconfe rentie op 2 Februari j.l. geopend werd, bestond vrijwel algemeen de opvatting, dat de eerste peri ode der Geneefsche ontwape- nings-besprekingen, waaraan de nadering van het Paaschfeest van zelf een einde zou maken, nog geenerlei beslissingen over den inhoud der te sluiten conventie zou brengen. Een maand geleden was men wat optimistischer geworden De algemeene discussies hadden veel korter geduurd en hadden den werklust van vele delegaties be langrijk versterkt, daar de aan alle zijden gebleken goede wil, om tot een eerste ontwapenings con ventie te komen, de bij velen bestaande angst, dat alle hier te verrichten arbeid toch slechts monnikenwerk zou zijn en op niets positiefs zou uitloopen, wel eenigszins had verminderd. Maar er kwam storing. De Chineesche regeering verlangde een buiten gewone Volkenbonds-vergadering voor het Chineesch-Japansche ge schil en hierdoor zijn twee weken voor de Ontwapenings-conferentie verloren gegaan. De omstandig heid voorts, dat de verkiezingen voor den Duitschen Rijkspresident nog niet tot een definitieven uit slag geleid hadden, en dat eerst Zondag 10 April de officiëele be slissing zou vallen, of Duitschland een President en regeering zou hebben, met wie het mogelijk is, vruchtbare ontwapeningsbespre kingen te voeren, leidde toen vanzelf tot het besluit de Paasch- vacantie nog met één week, dus tot 11 April, te verlengen. Aldus is de toestand ter Ont wapenings-conferentie bij het einde van haar eerste periode precies zoo, als bij den aanvang ervan vrij algemeen voorzien werdde algemeene discussies zijn ten einde gebracht, organisa torische maatregelen voor het verdere werk zijn getroffen, de eigenlijke arbeid zal half April eerst aanvangen. 24) Ik rekende met de mannen uit het huis af, antwoordde ik, mijn op komende woede met moeite onder drukkend. Ik heb alles gedaan wat ik kon. Als de deur direct open was gegaan, dan zou alles goed afgeloo- pen zijn. Hij zag me met een duisteren blik aan. Dat is een mooi verhaaltje, zeide hij op cynischen toon. Hij keek wederom voor zich en scheen een oogenbtik na te denken, terwijl ik voor hem stond, geheel uit het veld gesla gen door deze opvatting en woedend dat ik niet in staat was wraak te kun nen nemen op iemand die me zulke grove beleedigingen naar het hoofd gooide. Kom, zeide hij eindelijk op ruwen toon. Kent u iemand hier in de Btad, waarmede u geconfronteerd zou knnnen worden en die zou kunnen bevestigen, dat u wtl degelijk de pet- soon bent, die u voorgeeft te zijn ik schudde beschaamd het hoofd. Ik kon me wel verzetten tegen deze ma nier van optreden, maar wat gaf het, daar hij zeide te spreken uit naam van den koning. Wacht even, zeide hij, alsof hem plotseling iets inviel, dat zou ik bijna vergeten. Ik heb hier iemand die aan het hof van den koning in St.- Angely geweest is, u zult die persoon daar zeker wel ontmoet hebben, we kunnen dan zien. fk voelde mij in een allerellendigste Dat dit een teleurstelling voor velen, en in de eerste plaats voor Voorzitter Henderson is, die aan het einde van Februari de niet ongerechtvaardigde hoop gekoes terd hadden, dat de eerste periode der conferentie een veel grooteren dan den verwachten vooruitgang zou gebracht hebben, is begrij pelijk. Maar het is eveneens te hopen, dat de volkeren, en vooral de pers die den volkeren een op voedende leiding heeft te geven, de juistheid van het woord van Paul Hymans zullen erkennen, dat bijzonder belangrijke beraad slagingen in de Volkenbonds vergadering den normalen voort gang van het werk ter Ontwape nings-conferentie hebben ver traagd en dat er geen enkele reden bestaat, om den stilstand van het ontwapeningswerk in de maand Maart als een ontmoedi gend teeken te beschouwen. Dat er enorme moeilijkheden zullen moeten worden overwon nen, om de conferentie tot een goed einde te brengen, dat thans zeker niet meer vóór November te verwachten is, staat boven twijfel. Doch de tijdens de alge meene beraadslagingen gebleken goede wil, om tot het vinden van een oplossing mede te werken, bestaat nog onverzwakt. De ver traging, die zich in de maand Maart heeft voorgedaan, is niet een gevolg van een verslapping van dien goeden wil of van het inzicht in de noodzakelijkheid van het bereiken van een positief re sultaat, doch is uitsluitend door twee oorzaken, buiten de Ont wapenings-conferentie gelegen, ontstaande buitengewone Vol kenbonds-vergadering en den Duitschen stembusstrijd om het Presidentschap. Beide hebben een verloop gehad, dat de werk zaamheden der Ontwapenings conferentie na 11 April gunstig zal kunnen beïnvloeden. De Vol kenbonds-vergadering heeft doen zien, dat de Volkenbonds-staten een strikte eerbiediging der Vol- kenbonds-bepalingen, die allen staten veiligheids-waarborgen bie den, beslist vorderen. De Duit- sche verkiezingen hebben het vertrouwen gewekt, dat de heer schappij der Hitlerianen nog kan worden afgewend. De verschil lende gedelegeerden der groote mogendheden hebben, toen zij hun toestemming tot de verlen ging der Paaschvacantie tot 11 April uitspraken, de verzekering gegeven, dat van de hervatting der werkzaamheden af met vollen stoom zou worden gewerkt en de principiëele meeningsverschillen met moed en goeden wil zouden worden onder de oogen gezien. In het republikeinsche Spanje blijven de volksmassa's nog steeds in hevige deining en de hierdoor opgewekte stroomingen gaan nog maar te vaak recht tegen elkaar in. Dan komt h?t in den regel tot een bloedig treffen tusschen de aanhangers der verschillende groepen en kan terugkeer der orde slechts verzekerd worden door het gewelddadig optreden der civiele garde. Ofschoon de bevolking zich in sterke meerder heid voor de republiek heeft uit gesproken, blijkt het niet mogelijk de eensgezindheid op dat punt ook op ander terrein over te brengen. Het Kabinet-Azana, dat krachtdadig tegen de talrijke on ruststokers optreedt, weet niette min zijn hervormingsvoorstellen door te zetten, dank zij den steun der Kamer (Cortez), waarin een overwegend aantal republikeinen samengaat ter doorvoering van de vastgestelde landspolitiek. Dit feit op zichzelf vormt reeds een onmiskenbare aanwijzing, dat de samenstelling der Kamer geen getrouwe weerspiegeling biedt van den volkswil. Altijd nog houden de extremisten van links de hoop levendig, dat aan het bestaande regime der „burger lijken" binnenkort een einde kan worden gemaakt door een nieuwe revolutie ten gunste van de com munistische beginselen. Daartoe worden stakingen uitgeroepen, straatgevechten geleverd of an dere middelen gebezigd, welke mogelijk het gewenschte resultaat kunnen opleveren. Tot dusver werd er evenwel niet veel meer mee bereikt, dan dat de onder linge verwarring aanzienlijk toe nam als gevolg van het in brand steken van kerken en kloosters, waartegen de clericalen zich be grijpelijkerwijze gewapenderhand verzetten. Vry handel. Te Londen is het Internationale Vrijhandelscongres geopend. Lord Snowden hield een toespraak, waarin hij o.a. verklaarde, dat de vrijhandel nog niet dood is. Het overschot op de Engelsche be grooting, welke nog een begroo ting van den vrijhandel genoemd moet worden, toont dit aan. De ontvangsten zijn de hoogste ge weest die ooit in de wereld zijn voorgekomen. Engeland heeft, onder het stel sel van dien vrijhandel, een zoo gezonde financiëele positie ver worven, als geen enkel protec tionistisch land ter wereld kan aanwijzen. De oorzaken van de tegenwoordige wereldcrisis wor den veroorzaakt, doordat de we reldproductie niet doelmatig wordt verdeeld, terwijl aan den internationalen handel steeds meer belemmeringen in den weg wor den gelegd. De oorlogsschulden en de schadevergoedingskwestie zijn verantwoordelijk voor de in ternationale financiëele crisis en indien deze blijven voortbestaan, zal de wereld binnenkort ineen storten. In Engeland zijn er thans meer vrijhandelaars dan zes maanden geleden. Door de slechte erva ringen, met de tariefrechten op gedaan, zal het aantal vrijhande laars steeds sneller toenemen. De vrijhandel is de materiëele grondslag waarop alleen de in ternationale samenwerking tus schen de volkeren tot stand kan komen. In een schrijven van de ver- eeniging van importeurs van En gelsche kolen te Hamburg, Bun ker, wordt verklaard, dat de Duitsche importeurs door de Duitsche bepalingen tot beper- positie. Als ik weigerde die persoon te ontmoeten, dan zouden ze er niet langer aan twijfelen of ik was de eerste de beste avonturier. Stemde ik er in toe dan liep ik de kans om een van de lieden te ontmoeten, die me er zoo onbarmhartig in hadden laten loopen. Ik aarzelde, maar gaf ten slotte toe. Uitstekend, zeide hij kortaf. Dezen kant uit als 't u blieft. Gehoorzamend aan het korte hand gebaar ging ik de kamer binnen. Het ee-iste oogenbltk zag ik niets door mijn verwarring. Het begon reeds duister te worden en de kamer werd slechts verlicht door een houtvuur. Ik dacht dat mijn gids zich vergist had, of dat de gasten het vertrek hadden verlaten. Ik wendde me tot hem om uitleg te vragen. Hij wees naar den haard. Daar stond een jonge knappe vrouw, die tot nog toe in de schaduw had gezeten. Wel, zeide de Rosny op een toon, die me wat vreemd in de ooren klonk, na wat er zooeven voorgevallen was, wel, wel, u kent snijn vrouw geloof ik. niet Ze was echter absoluut een vreemde voor me en ik boog dus voor haar zonder te spreken. De dame gaf me mijn begroeting op dezelfde wijze terug. Is er dan niemand in de kamer die u kent? ging mijnheer de Rosny voort op ruwen toon. Als dat niet het geval is, mijnheer de Marsac, dan vrees ik,.,, maar kijk eerst nog eens goed rond, ik wil niet graag iemand te vlug veroordeelen. Hij legde zijn hand op mijn schouder op zoo'n familiare manier en zag er ineens zoo veranderd uit, dat ik er aan twijfelde of Ik hem wel goed begrepen had. Ik keek naar de dame en haar oogen, door het vuur beschenen, zagen mij vriendelijk aan. Ik was verbaasd. Dat nam niet weinig toe, toen ik onder den gebiedenden druk van de hand van de Rosny een weinig terzijde keek, waar ik een andere vrouw ontdekte, die als uit den grond scheen te zijn verrezen en in wie ik niemand anders herkende dan freule de la Vire. Ze was naar voren gekomen uit de scha duw naast het vuur, die haar tot nu toe onzichtbaar had gemaakt, en stond daar, een aardige buiging makend, voor me, met op haar gezicht een al lervriendelijkste uitdrukking. Freule stamelde ik, niet in staat mijn oogen van haar af te wenden. Ja, zeker, mijnheer de Marsac, antwoordde ze, een nog diepere bui ging makend en met iets heel kindei- iijks in haar wezen. U hier, stamelde ik met open mond en starende oogen. Hier, mijnheer, dank zij de toewij ding van een dapper man, antwoordde ze op zoo'n zachten toon sprekend, dat ik het nauwelijks kon verstaan. Vervolgens haar blikken neerslaand, trad ze achteruit, alsof ze dacht reeds te veel gezegd te hebben. Ze was allerliefst gekleed en daar ze klein en fijn gebouwd was, had ze meer van een elf dan van een vrouw. Ze zag er zoo anders uit, veel zachter en lief talliger, dan de freule la Vire, die ik zoo uitgeput en hoos op haar zadel had zien zitten. De heer de Rosny deed me uit mijn droom herleven, Hij omarmde me op de hartelijkste manier en vroeg ver giffenis voor de wijze, waarop hij me ontvangen had en die ik te danken had deels aan onze ontmoeting in de king van den invoer, in een zeer moeilijke positie zijn gekomen. Met algemeene stemmen werd een motie aangenomen, waarin de Engelsche regeering er op ge wezen wordt, dat de conferentie zich ten scherpste verzet tegen het nieuwe wapen van het con- tingenteeringsstelsel, in welken vorm ook. Japai—China. Ondanks het feit, dat thans te Shanghai vredesonderhandelingen gevoerd worden, vinden, naar gemeld wordt nog dagelijks schermutselingen plaats tusschen Japansche en Chineesche troe pen. Te Hoetsao Taitsian hebben de Japanners Chineesche stellin gen met machinegeweren bescho ten. Te Loehe zijn nieuwe Ja pansche troepen geland. In Sjanghai is alle verkeer nog ver lamd. De handel ligt stil en de scheepvaartmaatschappijen heb ben niets te doen. Te Moskou verluidt uit Tokio, dat de Japansche minister van Buitenlandsche Zaken, Josjisawa, zich op het standpunt van den minister van Oorlog plaatst, in zake het uittreden van Japan uit den Volkenbond, aangezien de Volkenbondspolitiek niet in over eenstemming is met de Japansche belangen. Te Moskou verwacht men, dat Japan reeds in de eerst volgende zitting van den Volken bond niet meer vertegenwoordigd zal zijn. De Japansche minister van Oorlog, Araki, heeft medegedeeld, dat de politieke toestand in Mants- joerije op het oogenblik zoo ge vaarlijk wordt, dat van het terug roepen van Japansche troepen geen sprake kan zijn en de Ja pansche regeering besloten heeft, ook de 8ste divisie naar Mants- joerije te zenden. Naar de „Chicago Tribune" uit Washington verneemt, zijn zoowel uit Sjanghai ais uit Mantsjoerije berichten ontvangen, volgens welke de toestand aldaar nog steeds ongunstig is. Die berichten wijzen er op, dat de Chineesch- herberg, deels aan zijn veilangen om de verrassing die mij wachtte, nog grooter te maken. Kom, zeide hij, me naar het raam trekkend. Laat ik u nu nog een paar andere oude vrienden laten zien. Ik keek naar buiten en zag beneden op de binnenplaats mijn drie paarden, waarvan de „Cid" door Simon Fleix werd vastgehouden, die me een harte lijk welkom toewuifde. Naast ieder paard stond een rijknecht en naast iederen rijknecht een man met een fakkel. Mijn vriend lachte vroolijk. Dat was een inval van Maignan, zeide hij, die heeft van die eigen aardige ideeën. Na Simon Fleix hartelijk goeden dag gezegd te hebben, ging ik weer naar de kamer terug met een hart over vloeiend van dankbaarheid, en ver zocht den heer de Rosny me wat meer over de vlucht van de freule te ver tellen. Wel, dat is de eenvoudigste ge schiedenis van de wereld, zeide hij Toen u met dien ellendeling bezig waart, toen is die oude vrouw, die de freule iederen dag haar eten bracht, geschrokken van het lawaai en naar boven gekomen om te hooren wat er aan de hand was. Daar de twee vrou wen niet in staat waren u te helpen en het ook niet zeker was of u mees ter van het gevecht zoudt blijven, vonden ze de gelegenheid te mooi om er niet van te profiteeren. De freule dwong de oude vrouw haar en haar kamenier den weg naar buiten te wijzen. Ze kwamen in een tuin te recht en na een poortje te zijn door gegaan stonden ze in een steeg waar zij den jongen met de paarden ventien' Ze wachtten nog een paar minatenop u en reden toen weg. Ik heb aan de poort nog navraag gedaan. Aan welke poort vroeg de Rosny met een glimlach. Natuurlijk aan de naorderpoert, antwoordde ik. Juist, zeide hij met een lichten hoofdknik. Maar ze gingen door de wrsterpoort en maakten een omweg. Het is een flinke jongen, die Simon Fleix; hij heeft hersen Op twee mijl afstand hielden ze halt en wisten ze niet hoe ze verder zouden gaan. Ge lukkig ontmoetten ze een paarden koopman in de herberg, waar ze af gestapt waren. Hij kende freule de la Vire en verremend waar ze heen moesten, bracht hij haar zonder ver dere ongelukken bij mij. Was het een Normandiër vroeg ik. De Rosny knikte. Ja, hij heeft mij veel van u verteld en laat ik u nu aan mijn vrouw voorstellen. Hij bracht me bij de dame, die bjj mijn komst was opgestaan en die mij allerhartelijkst verwelkomde en vele welgemeende lofuitingen toezwaaide. Ik keek haar met belangstelling aan, daar ik zooveel van haar schoonheid gehoord had, alsook van de vreemde manier, waarop zij de vrouw van de Rosny geworden was, Deze was nh op twee vrouwen tegelijk verliefd en na ze allebei het hof gemaakt te heb ben, had hij eindelijk besloten deze tot vrouw te nemen. (Wordt vervolgd,) Zonder godsdienstigen grondslag kit er evenmin waarachtige zedelijkheid bestaan, als zonder wortel een alanti AXELSCHE COURANT

Krantenbank Zeeland

Axelsche Courant | 1932 | | pagina 1