Nieuws- en Advertentieblad voor Zeen wscli - VI aan deren. De uitvoering der Tarwewet. De Erfenis No. 72 DINSDAG 15 DECEMBER 1931 47e J. C. VINK - Axel. FEUILLETON. Buitenland. Dit blad verschijnt eiken Dinsdag- en Vrijdagavond. ABONNF. MENTSPRIJS: Per 3 maanden 75 Cent; franco per post 1 Gulden. Afzonderlijke Nos. 5 Cent. DRUKKER-UITGEVER Bureau Markt C 4. Telef. 56. - Postrek. 60263. ADVERTENTIËN van 1 tot 5 regels 60 Centvoor eiken regel meer 12 Cent. Greote letters worden naar plaatsruimte berekend. Advertentiën worden franc® ingewacht, uiterlijk tot Dinsdag- en Vrijdagvoormiddag 11 ure. Door het Dagelijksch Bestuur van de Gewestelijke Tarwe- organisatie voor Zeeland (de G. T.Z.) is de vorige week te Goes een conferentie gehouden met de Zeeuwsche pers, teneinde de toe passing der Tarwewet nader toe te lichten in verband met de critiek en de misbruiken, die zijn voorgekomen. We waren ver hinderd deze conferentie bij te wonen en ontleenen daaromtrent het volgende aan de Midd. Crt. De secretaris van de G.T.Z., de heer ir. J. Siebenga deelde mede, dat de uitvoering van de wet eigenlijk in handen is gege ven van de landbouwers zelve, middels hunne organisatie's. Daardoor ontstonden de acht gewestelijke tarweorganisaties met haar centrale te Rotterdam. Deze C.T.O. heeft als afneemster de vereeniging van handelaren, de V.I.T.A., met welke een overeen komst is aangegaan onder goed keuring van het regeeringsbu- reau, dat alleen toezicht fioudt, voor een levering tegen ge middeld f 12.50 per 100 kg. Daar boven moet de V.l.T.A. dan be talen fl.35 voor verschillende kosten. Over dit bedrag is veel te doen geweest, maar 't is toch lager dan het verschil in prijs, die de boer vroeger ontving, en hetgeen de handelaren moesten betalen. De minister heeft bepaald, dat door belanghebbenden moet wor den betaald en dat de regeering niets voor haar rekening neemt, behalve 25 cent voor vracht, om dat het gelaakte bedrag dan ook 10 cent voor den regeeringscom- missaris, 10 cent voor de cen trale tarwe-organisatie, 15 voor de G.T.Z., 60 cent bewaarloon voor de handelaren, 10 cent voor verzekering enz. en 5 cent voor de algemeene kosten. Als men zegt, dat er veel meer uitgege ven wordt aan de wet dan de boerea ontvangen, dan zegt spr., dat men niets hoorde toen vroe ger de boeren f 12 ontvingen, maar nu is men het juist door de Tarwewet te weten gekomen. De Tarweorganisatie heeft ech ter alleen te maken met f 13.85 per 10(4 kg. tarwe, maar verder kan niemand die de tarwewet moet uitvoeren, er iets aan doen. Na eraan herinnerd te hebben, dat er drie kwaliteiten worden aan genomen, A, B en C, waarvoor resp. f 13.50, f 12.50 en f 11.50 wordt uitgekeerd, zei spr., dat de tarweboeren lid van de orga nisatie moeten zijn om aar. de VITA te mogen leveren. Men is tot deze wijze van uitvoering der wet gekomen, opdat ieder, die een taak had, deze zooveel moge lijk zou kunnen blijven uitoefe nen. Daarom is direct met de handelaren onderhandeld en er is geen reden tot klagen over den gang van zaken. De handelaren moeten de boeren direct betalen, maar zij krijgen ook een vast bedrag van 60 cent per 100 kg. Daarvoor dragen zij tevens het risico voor achteruitgaan van de tarwe, die zij minstens 6 weken moeten bewaren. Heel het jaar door moet tarwe aan de VITA worden geleverd en daarom stijgt de prijs gere geld bij latere afname, het ver schil in prijs is dan als bewaar loon te beschouwen. Bovendien wordt f 1 ingehou den als waarborg voor het nako men der verplichtingen en voor eventueele onvoorziene uilgaven. Het bestuur der G.T.Z. heeft zich op het standpunt gesteld, dat een zoo soepel mogelijke regeling moet worden gemaakt. Op 1 Mei moet worden aangegeven wat te velde staat en daarna moet er als er iets vervoerd wordt daar van kennis worden gege ven, daardoor is een goede con trole mogelijk. Van aankoop van huitenlandsche tarwe voor zaai zaad, kippenvoer of andere doel einden moet ook direct kennis worden gegeven. Thans zijn er echter leden, die de bepalingen overtreden, door andere tarwe dan de door hen gekweekte, te leveren. Het zijn menschen met een zeer ruim ge weten Men heeft deze en andere menschen angstig gemaakt voor rantsoeneering in het volgende jaar. Gelukkig heeft de controle gemaakt, dat het knoeien spoe dig aan het bestuur bekend werd en konden op 16 November de maatregelen ertegen reeds be sproken worden. Het bestuur zal niet schromen met kracht te straffen hen, die het verdienen en heeft reeds verschillende nieuwe krachtiger voorschriften uitgevaardigd. Zoo mag van 3 December af een lid-aangeslotene, zoolang nog op zijn bcdrijt ver bouwde tarwe aanwezig is, geen buitenlandsche of andere terwe op zijn bedrijf aanvoeren. Wenscht hij dit toch te doen, dan dient hij eerst de op zijn bedrijf gegroeide tarwe in te leveren bij een er kenden handelaar. Bij overtreding dezer bepalin gen volgt schrapping van het lid maatschap, eventueel boete op legging- Wordt bij controle niet aangegeven buitenlandsche of an dere tarwe aangetroffen, dan wordt de betrokkene voor de verdere levering uitgesloten, onvermin derd de boete, die kan worden opgelegd. Wanneer tarwe ter levering wordt aangeboden, die vermengd is met buitenlandsche tarwe of die verdacht wordt daar mede vermengd te zijn zulks ter beoordeeling van het bestuur zullen deze partijen niet wor den aangenomen, terwijl boete kan worden opgelegd en uitslui ting voor levering gedurende de volgende jaren kan volgen. Het plan tot afdorschen van tarwe moet aan den kringsecretaris worden opgegeven en de kring commissie kan een lid verplichten af te dorschen, bij weigering wordt de partij voor levering uit gesloten, wat ook kan gebeuren met een parrij waarvan de af- dorsching niet is aangekondigd. lntusschen is toen scherpe con trole begonnen en dit heeft reeds het resultaat gehad, dat over vier invoerstations slechts 20 000 kg. inkwam, waarbij niet vergeten mag worden, dat de molenaars enz. buitenlandsch graan mogen vermalen, mits gemengd met minstens 227g pet. inlandsch. En Emilie, die het er op gezet had, hier de functie van zusterlijke ver- Reeds zijn een zestal leden ge schrapt en het bestuur zal er waarschijnlijk toe overgaan de namen der overtreders te publi- ceeren. Men is nu wel verplicht streng op te treden, en het over- groote deel der leden is het daar volkomen mede eens. De knoei ers werpen een smaad op alle landbouwers. In 1930 is in Zeeland 10 520.611 kg. geleverd en er is veel over te doen geweest, dat er maar f 10 voor is uitbetaald, maar er is later nog f 1.50 gevolgd. Nu is reeds 8.880.750 kg. oogst 1931 geleverd of gemiddeld 25 pet. Oost Z.-Vlaanderen leverde 20 pet. of 2100 ton. West Z. Vlaanderen 23 pet. of 1700 ton, Walcheren 18 pet. en 439 ton, Zuid-Beveland 22 pet. en 1408 ton, Noord-Beveland 32 pet. en 714 ton, Tholen en St. Philips- land 15 pet. en 425 ton, Schou wen en Duiveland 29 pet. en 1638 ton. De stemming onder de land bouwers is, dat zij tevreden zijn over de uitvoering der wet. Jam mer is dat de tarweopbrengst dit jaar beneden het gemiddelde is gebleven, het zou bij een normale opbrengst nog veel beter zijn ge weest. Spr. verwachtte dat er veel zal worden uitgezaaid en is het wel wat veranderd, nu een betere steun voor de suikerbieten mag worden verwacht. Voor 1932 ziet spr. dan ook nog geen reden voor zorgen, dat er een te veel zou zijn. Er is dan ook geen gevaar voor rantsoeneering en er kan nog 10 pet. meer worden uitgezaaid en dan is er nog spe ling. Maar ook -als er een te veel kwam, dan zouden toch het eerst de streken met slechte tarwe wor den getroffen en daartoe behoort Zeeland niet. Bij de omvraag werd erop ge wezen dat het plegen van fraude met meel niet onder de controle der G. T. Z. valt, doch onder die van de meelcentrale. Verder dat men eerst zeide dat de boeren nu maar eens wat beter graan moes ten leveren en thans vraagt men veel te weinig van de kwaliteit A aan. Men dwingt de boeren nu feitelijk om minder goede soorten te gaan verbouwen. De bepaling van de bakwaarde is zeer moeilijk. De algemeene indruk was ten slotte dat de regeling nu zij de kinderschoenen ontwassen is, zeer goed werkt en dat het bestuur der G. T. Z. paraat is om over tredingen der bepalingen op te sporen en streng te straffen zeker in de eerste piaats in het belang der bonafide leden. Be stabilisatie van het Pond. In het Britsche Lagerhuis heeft Neville Chamberlain een belang rijke verklaring afgelegd over de politiek van de Engelsche regee ring betreffende valuta- en geld problemen. Chamberlain begon met te zeg gen, dat, ofschoon de huidige toe stand niet volkomen bevredigend was, hij toch de daling van het pond sterling in den laatsten tijd ter beurze niet met ernstige on gerustheid beschouwde. Het is gemakkelijker aldus Chamber lain een onbevredigenden staat van zaken te constateeren, dan beslissingen te nemen over het herstellen daarvan, maar er is een kwestie, die naar het hem toe scheen, mits wijselijk behandeld, een groote uitwerking zou kun nen hebben op het herstellen van het vertrouwen, welks ontbreken de grondoorzaak vormde van de internationale financieele moei lijkheden, nl. een regeling van het probleem der herstel-betalingen en oorlogsschulden. Spr. hoopte, dat de deskundigen te Bazel er in zouden slagen het rapport, dat zij bespreken gereed te krijgen, zoo niet voor, dan toch spoedig na het eind van dit jaar. Hier door zou de ijsopstopping in in ternationale zaken kunnen ont dooien. Vervolgens zeide Chamberlain gebruik te willen maken van de geboden gelegenheid om de ge ruchten, die in het buitenland de (Wordt vervolgd.) AXELSCHESi COURANT. 5) Wel, [heb ik nou ooit van mijn lever, zei ze bijna hardop, dat gaat ook naar Brussel, dat weet ook dat tante Door ziek is en dat Iaat haar huis met kostgangers in den steek. Laat ik oppassen, dat ze me niet ziet, want ik zou me niet goed kunnen hou den in het bijzijn van zoo een huiche laarster, Nou ga ik door de derde klas- wachtkamer en ik ga in de poort van de goederenloods staan, dan zien ze me niet. Liesje geheel in het zwart, alsof ze naar een begrafenis ging, bleef .onder de electrische klok stil staan. Her man zette het zware valies op [den grond, en nu keken beiden wantrou wend naar het controle-hekje of daar soms ook Emmy passeeren zou. Ze is er niet, zei ze tot haar man, ze schijnen op den schilderzol der nog niks van de ziekte te weten. Maar Emmy, verborgen achter een stapel vrachtgoederen, zag dat wan trouwend loeren wel en ze had spijt, dat zij ook niet in htt zwart was. Als je naar een zieke gaat, moet je stem mig gekleed, zijn. Henk zijn schuld 1 Ze had geen zwarte japon. Ik wil kleuren zien, was altijd zijn parool. Zwart moet je dragen, als je geen kie zen meer hebt om de korstjes te bijten. Goed beschouwd werd er hier toch een belache ijke comedie gespeeld; Twee nichten gaan tegelijk in denzelf- den trein naar een zieke suikertante, cn ze willen dat niet voor elkaar we ten. Hoe moet dat nou bij aankomst in Brussel? Hoe dat moest, wist ze nu al. Ze zou naar den uitgang vlie gen en een tixi nemen. Wie er het eerst was, die mocht natuurlijk blij ven om tante op te passen. In ieder geval had zij Emmy een zet op haar nicht voor, want Liza vermoedde niet, dat ook zij denzelfden trein zou nemen. Daar kwam-ie al binneng?stoomd. Ze zap, dat Liza in een coupé tweede klas geholpen werd, schoof toen achter drie dames aan, bijna sluipend, naar den éërsten wagen, wipte er vlug in en gooide het portier dicht. Ziezco in Esschen zou ze kalm blijven zitten in Antwerpen hoefde ze ook niet over te stappen, en in Brussel zou ze wel maken, dat ze de eerste was. Toen de trein wegstoomde, lag ze achterover in de kussens, gluurde ach ter langs het gordijntje, zag Herman op het perron staan wuiven. Tot nu toe had zij den voorsprong. In Brus sel aan de Gare du Nord had ze het portier al open, voor de trein stil stond en zonder om te zien, holde ze, met haar valiesje aan de hand, dooi de menigte, botste links en rechts tegen de reizigers op, weerde bruusk een paar commissionnairs af en was num mer een langs de controle-hekken ver dwenen. Liesje, die gedurende de heele reis een vage onrust gevoeld had, zag aan de staart van den reizigers-stoet, den licht-bruinen hoed met de witte veer van haar nichts hoed. Ze wilde voor uit rennen, maar voelde tegelijk haar machteloosheid. De reizigers voor haar lieten zich niet meer op zij dringen, Op haar teenen voor de lange hekken zag ze Emmy met haar parapluie in de aoogte een chauffeur wenken en toen verdwijnen. Liza voelde een prop van machteloosheid in haar keel. Ze stompte zich door het volk, dat lang, heel lang tuurde, stond toen op den stoep van den stations-uitgang, overzag de drukte, maar Emmy was verdwenen. Ze had zich wel voor het hoofd willen slaan. Hoe was die slang den trein in gekomen, zonder dat zij ze gezien had Ze was nu natuur lijk al bij tante Door en als zij daar aankwam, als tweede, maakte ze een bespottelijk figuur. De tranen spron gen haar in de oogen, ze struikelde bijna, zoodat een heer haar moest vastgrijpen. Hij keek haar medelijdend aan en vroeg Vous vous sentez malade, ma dame Nee, nee, monsieur, zei ze, ik huil omdat...,, omdat mijn tanti ziek is. Ze rukte zich los en stapte in lijn 5 die juist arriveerde. IV Tante Door op haar „ziekbed" voel de zich geprikkeld door het hardnek kig blijven van haar zuster Emilie. Ga nou gerust naar je jongens, had ze gezegd, maar Emilie weigerde. Ik laat jou hier niet hulpeloos als vrouw alleen in bed liggen. Hulpeloos? Ik lig nog niet op sterven. Dat kan me niet scheleneen zieke hteft oppas noodig. Die mag ik van jou niet aanne men. Jij staat voor je huishouden. Ik heb twee meiden, ik kan best gemist worden. pleegster waar te nemen (was het niet voor haar zelf goed, dan was het toch later goed voor haar kinderen) zette zich op een stoel naast haar bed. Maar dat was volstrekt niet naar den zin van tante Door, en deze mopperde Ik vraag jou vriendelijk, je niet zoo uit te sloven. Ik sloof me niet uit, Door. Ga nou weg, Emilie. Het is mijn plicht te blijven. Door Maar daar opeens schrok ze hevig. De „zieke" was met een ruk overeind gaan zitten, Lapte de dekens naar het voeteneind terug en stapte drift g uit bed Jij zou een mensch zoo zenuw achtig maken, dat-ie nog veel zieker wordt. Als ik nog weer'eens iets man keer, laat ik niemand iets weten. Als ik verpleegd wil worden, zal ik het wel zeggenGa nou 1 Of anders ga >kl Er zat voor Emilie niets anders op dan vertrekken. Goed. goed, ik ga al, ik wil me nitt opdringen I Ze trok haar mantel aan en ging heen. Nu voelde tante Door zich opgelucht, want Emilie jhad gedreigd haar heele programma in de war te sturen. Ma dame Souci wist zoo goed als zeker, dat altians één van haar Hollandsche nichtjes zou arriveeren om haar te ko men oppassen en de wetenschap, dat dat iedere minuut kon plaats hebben, maakte haar zenuwachtig en overstuur. Ze wilde alleen zijn met Liesje of Em my. Ze had den toestand zuiver in- j gezien. Geen kwartier nadat Emilie vertrokken was, kwam de oude René op haar deur kleppen Uffra, daor ies een dame uit Olland. LaH ze naar binnen, René. Tante Door schoof de twee zware, kopere grendels van haar slaapkamer deur en|kroop weer snel terug in bed. Emmy, met haar grooten gepluim- den hoed, stond in de omlijsting. Tante Door deed of ze süep, opende plots de oogen en veinsde te schrikken Hé, zij-Je gij het? Ik dacht dat daar een generaal van de dragonders binnen kwam. Ge hebt al de plui men uit den Jardin Zoölogique cp oewen kopWa komde gij doen. Emmy, in haar lichte kleedif, de kleurige ketting om den hals en met haar goud-'ak schoentjes, zei onthutst: Ik kwam eens hooren, hoe het met u ging. Slecht, heel slecht, de ouwe dag, veinsde tante Door. En bent u hier heelemaal zon der hulp? Dat zie je toch ook wel Ja maar, dat mag zoo niet lan ger. Ik zal eens gauw even aan gaan pakken. Emmy trok haar mantel uit, zette den dragonder-hoed af een keek rond. Tante Door gluurde met haar kleine grijze oogen van onder de dekens uit en vroeg Wat ben je van plan te gaan doen Den boei hier eens wat op* ruimen. Laat jij dat maar. Het Biet er hier zeker zoo proper uit aia bij jou op jullie rommelzolder,

Krantenbank Zeeland

Axelsche Courant | 1931 | | pagina 1