Nieuws- en Advertentieblad
voor Zeen wscli - VI aan deren.
De uitvoering der Tarwewet.
De Erfenis
No. 72
DINSDAG 15 DECEMBER 1931
47e
J. C. VINK - Axel.
FEUILLETON.
Buitenland.
Dit blad verschijnt eiken Dinsdag- en Vrijdagavond.
ABONNF. MENTSPRIJS:
Per 3 maanden 75 Cent; franco per post 1 Gulden.
Afzonderlijke Nos. 5 Cent.
DRUKKER-UITGEVER
Bureau Markt C 4.
Telef. 56. - Postrek. 60263.
ADVERTENTIËN van 1 tot 5 regels 60 Centvoor
eiken regel meer 12 Cent. Greote letters worden naar
plaatsruimte berekend.
Advertentiën worden franc® ingewacht, uiterlijk
tot Dinsdag- en Vrijdagvoormiddag 11 ure.
Door het Dagelijksch Bestuur
van de Gewestelijke Tarwe-
organisatie voor Zeeland (de G.
T.Z.) is de vorige week te Goes
een conferentie gehouden met de
Zeeuwsche pers, teneinde de toe
passing der Tarwewet nader toe
te lichten in verband met de
critiek en de misbruiken, die
zijn voorgekomen. We waren ver
hinderd deze conferentie bij te
wonen en ontleenen daaromtrent
het volgende aan de Midd. Crt.
De secretaris van de G.T.Z.,
de heer ir. J. Siebenga deelde
mede, dat de uitvoering van de
wet eigenlijk in handen is gege
ven van de landbouwers zelve,
middels hunne organisatie's.
Daardoor ontstonden de acht
gewestelijke tarweorganisaties met
haar centrale te Rotterdam. Deze
C.T.O. heeft als afneemster de
vereeniging van handelaren, de
V.I.T.A., met welke een overeen
komst is aangegaan onder goed
keuring van het regeeringsbu-
reau, dat alleen toezicht fioudt,
voor een levering tegen ge
middeld f 12.50 per 100 kg. Daar
boven moet de V.l.T.A. dan be
talen fl.35 voor verschillende
kosten. Over dit bedrag is veel te
doen geweest, maar 't is toch lager
dan het verschil in prijs, die de
boer vroeger ontving, en hetgeen
de handelaren moesten betalen.
De minister heeft bepaald, dat
door belanghebbenden moet wor
den betaald en dat de regeering
niets voor haar rekening neemt,
behalve 25 cent voor vracht, om
dat het gelaakte bedrag dan ook
10 cent voor den regeeringscom-
missaris, 10 cent voor de cen
trale tarwe-organisatie, 15 voor
de G.T.Z., 60 cent bewaarloon
voor de handelaren, 10 cent voor
verzekering enz. en 5 cent voor
de algemeene kosten. Als men
zegt, dat er veel meer uitgege
ven wordt aan de wet dan de
boerea ontvangen, dan zegt spr.,
dat men niets hoorde toen vroe
ger de boeren f 12 ontvingen,
maar nu is men het juist door de
Tarwewet te weten gekomen.
De Tarweorganisatie heeft ech
ter alleen te maken met f 13.85
per 10(4 kg. tarwe, maar verder
kan niemand die de tarwewet moet
uitvoeren, er iets aan doen. Na
eraan herinnerd te hebben, dat
er drie kwaliteiten worden aan
genomen, A, B en C, waarvoor
resp. f 13.50, f 12.50 en f 11.50
wordt uitgekeerd, zei spr., dat
de tarweboeren lid van de orga
nisatie moeten zijn om aar. de
VITA te mogen leveren. Men is
tot deze wijze van uitvoering der
wet gekomen, opdat ieder, die
een taak had, deze zooveel moge
lijk zou kunnen blijven uitoefe
nen. Daarom is direct met de
handelaren onderhandeld en er is
geen reden tot klagen over den
gang van zaken. De handelaren
moeten de boeren direct betalen,
maar zij krijgen ook een vast
bedrag van 60 cent per 100 kg.
Daarvoor dragen zij tevens het
risico voor achteruitgaan van de
tarwe, die zij minstens 6 weken
moeten bewaren.
Heel het jaar door moet tarwe
aan de VITA worden geleverd
en daarom stijgt de prijs gere
geld bij latere afname, het ver
schil in prijs is dan als bewaar
loon te beschouwen.
Bovendien wordt f 1 ingehou
den als waarborg voor het nako
men der verplichtingen en voor
eventueele onvoorziene uilgaven.
Het bestuur der G.T.Z. heeft zich
op het standpunt gesteld, dat een
zoo soepel mogelijke regeling
moet worden gemaakt. Op 1 Mei
moet worden aangegeven wat te
velde staat en daarna moet er
als er iets vervoerd wordt daar
van kennis worden gege
ven, daardoor is een goede con
trole mogelijk. Van aankoop van
huitenlandsche tarwe voor zaai
zaad, kippenvoer of andere doel
einden moet ook direct kennis
worden gegeven.
Thans zijn er echter leden, die
de bepalingen overtreden, door
andere tarwe dan de door hen
gekweekte, te leveren. Het zijn
menschen met een zeer ruim ge
weten Men heeft deze en andere
menschen angstig gemaakt voor
rantsoeneering in het volgende
jaar. Gelukkig heeft de controle
gemaakt, dat het knoeien spoe
dig aan het bestuur bekend werd
en konden op 16 November de
maatregelen ertegen reeds be
sproken worden. Het bestuur zal
niet schromen met kracht te
straffen hen, die het verdienen en
heeft reeds verschillende
nieuwe krachtiger voorschriften
uitgevaardigd. Zoo mag van 3
December af een lid-aangeslotene,
zoolang nog op zijn bcdrijt ver
bouwde tarwe aanwezig is, geen
buitenlandsche of andere terwe
op zijn bedrijf aanvoeren. Wenscht
hij dit toch te doen, dan dient hij
eerst de op zijn bedrijf gegroeide
tarwe in te leveren bij een er
kenden handelaar.
Bij overtreding dezer bepalin
gen volgt schrapping van het lid
maatschap, eventueel boete op
legging- Wordt bij controle niet
aangegeven buitenlandsche of an
dere tarwe aangetroffen, dan wordt
de betrokkene voor de verdere
levering uitgesloten, onvermin
derd de boete, die kan worden
opgelegd. Wanneer tarwe ter
levering wordt aangeboden, die
vermengd is met buitenlandsche
tarwe of die verdacht wordt daar
mede vermengd te zijn zulks
ter beoordeeling van het bestuur
zullen deze partijen niet wor
den aangenomen, terwijl boete
kan worden opgelegd en uitslui
ting voor levering gedurende de
volgende jaren kan volgen. Het
plan tot afdorschen van tarwe
moet aan den kringsecretaris
worden opgegeven en de kring
commissie kan een lid verplichten
af te dorschen, bij weigering
wordt de partij voor levering uit
gesloten, wat ook kan gebeuren
met een parrij waarvan de af-
dorsching niet is aangekondigd.
lntusschen is toen scherpe con
trole begonnen en dit heeft reeds
het resultaat gehad, dat over vier
invoerstations slechts 20 000 kg.
inkwam, waarbij niet vergeten
mag worden, dat de molenaars
enz. buitenlandsch graan mogen
vermalen, mits gemengd met
minstens 227g pet. inlandsch.
En Emilie, die het er op gezet had,
hier de functie van zusterlijke ver-
Reeds zijn een zestal leden ge
schrapt en het bestuur zal er
waarschijnlijk toe overgaan de
namen der overtreders te publi-
ceeren. Men is nu wel verplicht
streng op te treden, en het over-
groote deel der leden is het daar
volkomen mede eens. De knoei
ers werpen een smaad op alle
landbouwers.
In 1930 is in Zeeland 10 520.611
kg. geleverd en er is veel over
te doen geweest, dat er maar
f 10 voor is uitbetaald, maar er
is later nog f 1.50 gevolgd.
Nu is reeds 8.880.750 kg. oogst
1931 geleverd of gemiddeld 25
pet. Oost Z.-Vlaanderen leverde
20 pet. of 2100 ton. West Z.
Vlaanderen 23 pet. of 1700 ton,
Walcheren 18 pet. en 439 ton,
Zuid-Beveland 22 pet. en 1408
ton, Noord-Beveland 32 pet. en
714 ton, Tholen en St. Philips-
land 15 pet. en 425 ton, Schou
wen en Duiveland 29 pet. en
1638 ton.
De stemming onder de land
bouwers is, dat zij tevreden zijn
over de uitvoering der wet. Jam
mer is dat de tarweopbrengst dit
jaar beneden het gemiddelde is
gebleven, het zou bij een normale
opbrengst nog veel beter zijn ge
weest. Spr. verwachtte dat er
veel zal worden uitgezaaid en is
het wel wat veranderd, nu een
betere steun voor de suikerbieten
mag worden verwacht. Voor 1932
ziet spr. dan ook nog geen reden
voor zorgen, dat er een te veel
zou zijn. Er is dan ook geen
gevaar voor rantsoeneering en er
kan nog 10 pet. meer worden
uitgezaaid en dan is er nog spe
ling. Maar ook -als er een te veel
kwam, dan zouden toch het eerst
de streken met slechte tarwe wor
den getroffen en daartoe behoort
Zeeland niet.
Bij de omvraag werd erop ge
wezen dat het plegen van fraude
met meel niet onder de controle
der G. T. Z. valt, doch onder die
van de meelcentrale. Verder dat
men eerst zeide dat de boeren nu
maar eens wat beter graan moes
ten leveren en thans vraagt men
veel te weinig van de kwaliteit
A aan. Men dwingt de boeren
nu feitelijk om minder goede
soorten te gaan verbouwen. De
bepaling van de bakwaarde is
zeer moeilijk.
De algemeene indruk was ten
slotte dat de regeling nu zij de
kinderschoenen ontwassen is, zeer
goed werkt en dat het bestuur
der G. T. Z. paraat is om over
tredingen der bepalingen op te
sporen en streng te straffen zeker
in de eerste piaats in het belang
der bonafide leden.
Be stabilisatie van het Pond.
In het Britsche Lagerhuis heeft
Neville Chamberlain een belang
rijke verklaring afgelegd over de
politiek van de Engelsche regee
ring betreffende valuta- en geld
problemen.
Chamberlain begon met te zeg
gen, dat, ofschoon de huidige toe
stand niet volkomen bevredigend
was, hij toch de daling van het
pond sterling in den laatsten tijd
ter beurze niet met ernstige on
gerustheid beschouwde. Het is
gemakkelijker aldus Chamber
lain een onbevredigenden staat
van zaken te constateeren, dan
beslissingen te nemen over het
herstellen daarvan, maar er is een
kwestie, die naar het hem toe
scheen, mits wijselijk behandeld,
een groote uitwerking zou kun
nen hebben op het herstellen van
het vertrouwen, welks ontbreken
de grondoorzaak vormde van de
internationale financieele moei
lijkheden, nl. een regeling van het
probleem der herstel-betalingen
en oorlogsschulden. Spr. hoopte,
dat de deskundigen te Bazel er
in zouden slagen het rapport, dat
zij bespreken gereed te krijgen,
zoo niet voor, dan toch spoedig
na het eind van dit jaar. Hier
door zou de ijsopstopping in in
ternationale zaken kunnen ont
dooien.
Vervolgens zeide Chamberlain
gebruik te willen maken van de
geboden gelegenheid om de ge
ruchten, die in het buitenland de
(Wordt vervolgd.)
AXELSCHESi COURANT.
5)
Wel, [heb ik nou ooit van mijn
lever, zei ze bijna hardop, dat gaat
ook naar Brussel, dat weet ook dat
tante Door ziek is en dat Iaat haar
huis met kostgangers in den steek.
Laat ik oppassen, dat ze me niet ziet,
want ik zou me niet goed kunnen hou
den in het bijzijn van zoo een huiche
laarster, Nou ga ik door de derde klas-
wachtkamer en ik ga in de poort van
de goederenloods staan, dan zien ze
me niet.
Liesje geheel in het zwart, alsof ze
naar een begrafenis ging, bleef .onder
de electrische klok stil staan. Her
man zette het zware valies op [den
grond, en nu keken beiden wantrou
wend naar het controle-hekje of daar
soms ook Emmy passeeren zou.
Ze is er niet, zei ze tot haar
man, ze schijnen op den schilderzol
der nog niks van de ziekte te weten.
Maar Emmy, verborgen achter een
stapel vrachtgoederen, zag dat wan
trouwend loeren wel en ze had spijt,
dat zij ook niet in htt zwart was. Als
je naar een zieke gaat, moet je stem
mig gekleed, zijn. Henk zijn schuld 1
Ze had geen zwarte japon. Ik wil
kleuren zien, was altijd zijn parool.
Zwart moet je dragen, als je geen kie
zen meer hebt om de korstjes te bijten.
Goed beschouwd werd er hier toch
een belache ijke comedie gespeeld;
Twee nichten gaan tegelijk in denzelf-
den trein naar een zieke suikertante,
cn ze willen dat niet voor elkaar we
ten. Hoe moet dat nou bij aankomst
in Brussel? Hoe dat moest, wist ze
nu al. Ze zou naar den uitgang vlie
gen en een tixi nemen. Wie er het
eerst was, die mocht natuurlijk blij
ven om tante op te passen. In ieder
geval had zij Emmy een zet op
haar nicht voor, want Liza vermoedde
niet, dat ook zij denzelfden trein zou
nemen.
Daar kwam-ie al binneng?stoomd.
Ze zap, dat Liza in een coupé tweede
klas geholpen werd, schoof toen achter
drie dames aan, bijna sluipend, naar
den éërsten wagen, wipte er vlug in
en gooide het portier dicht. Ziezco
in Esschen zou ze kalm blijven zitten
in Antwerpen hoefde ze ook niet over
te stappen, en in Brussel zou ze wel
maken, dat ze de eerste was.
Toen de trein wegstoomde, lag ze
achterover in de kussens, gluurde ach
ter langs het gordijntje, zag Herman
op het perron staan wuiven. Tot nu
toe had zij den voorsprong. In Brus
sel aan de Gare du Nord had ze het
portier al open, voor de trein stil stond
en zonder om te zien, holde ze, met
haar valiesje aan de hand, dooi de
menigte, botste links en rechts tegen
de reizigers op, weerde bruusk een
paar commissionnairs af en was num
mer een langs de controle-hekken ver
dwenen.
Liesje, die gedurende de heele reis
een vage onrust gevoeld had, zag aan
de staart van den reizigers-stoet, den
licht-bruinen hoed met de witte veer
van haar nichts hoed. Ze wilde voor
uit rennen, maar voelde tegelijk haar
machteloosheid. De reizigers voor haar
lieten zich niet meer op zij dringen,
Op haar teenen voor de lange hekken
zag ze Emmy met haar parapluie
in de aoogte een chauffeur wenken en
toen verdwijnen. Liza voelde een
prop van machteloosheid in haar keel.
Ze stompte zich door het volk, dat
lang, heel lang tuurde, stond toen op
den stoep van den stations-uitgang,
overzag de drukte, maar Emmy was
verdwenen. Ze had zich wel voor het
hoofd willen slaan. Hoe was die slang
den trein in gekomen, zonder dat zij
ze gezien had Ze was nu natuur
lijk al bij tante Door en als zij daar
aankwam, als tweede, maakte ze een
bespottelijk figuur. De tranen spron
gen haar in de oogen, ze struikelde
bijna, zoodat een heer haar moest
vastgrijpen. Hij keek haar medelijdend
aan en vroeg
Vous vous sentez malade, ma
dame
Nee, nee, monsieur, zei ze, ik
huil omdat...,, omdat mijn tanti ziek is.
Ze rukte zich los en stapte in lijn 5
die juist arriveerde.
IV
Tante Door op haar „ziekbed" voel
de zich geprikkeld door het hardnek
kig blijven van haar zuster Emilie.
Ga nou gerust naar je jongens,
had ze gezegd, maar Emilie weigerde.
Ik laat jou hier niet hulpeloos
als vrouw alleen in bed liggen.
Hulpeloos? Ik lig nog niet op
sterven.
Dat kan me niet scheleneen
zieke hteft oppas noodig.
Die mag ik van jou niet aanne
men. Jij staat voor je huishouden.
Ik heb twee meiden, ik kan best
gemist worden.
pleegster waar te nemen (was het niet
voor haar zelf goed, dan was het toch
later goed voor haar kinderen) zette
zich op een stoel naast haar bed.
Maar dat was volstrekt niet naar den
zin van tante Door, en deze mopperde
Ik vraag jou vriendelijk, je niet
zoo uit te sloven.
Ik sloof me niet uit, Door.
Ga nou weg, Emilie.
Het is mijn plicht te blijven.
Door
Maar daar opeens schrok ze hevig.
De „zieke" was met een ruk overeind
gaan zitten, Lapte de dekens naar het
voeteneind terug en stapte drift g uit
bed
Jij zou een mensch zoo zenuw
achtig maken, dat-ie nog veel zieker
wordt. Als ik nog weer'eens iets man
keer, laat ik niemand iets weten. Als
ik verpleegd wil worden, zal ik het
wel zeggenGa nou 1 Of anders
ga >kl
Er zat voor Emilie niets anders op
dan vertrekken.
Goed. goed, ik ga al, ik wil me
nitt opdringen I
Ze trok haar mantel aan en ging
heen.
Nu voelde tante Door zich opgelucht,
want Emilie jhad gedreigd haar heele
programma in de war te sturen. Ma
dame Souci wist zoo goed als zeker,
dat altians één van haar Hollandsche
nichtjes zou arriveeren om haar te ko
men oppassen en de wetenschap, dat
dat iedere minuut kon plaats hebben,
maakte haar zenuwachtig en overstuur.
Ze wilde alleen zijn met Liesje of Em
my. Ze had den toestand zuiver in-
j gezien. Geen kwartier nadat Emilie
vertrokken was, kwam de oude René
op haar deur kleppen
Uffra, daor ies een dame uit
Olland.
LaH ze naar binnen, René.
Tante Door schoof de twee zware,
kopere grendels van haar slaapkamer
deur en|kroop weer snel terug in bed.
Emmy, met haar grooten gepluim-
den hoed, stond in de omlijsting. Tante
Door deed of ze süep, opende plots de
oogen en veinsde te schrikken
Hé, zij-Je gij het? Ik dacht dat
daar een generaal van de dragonders
binnen kwam. Ge hebt al de plui
men uit den Jardin Zoölogique cp
oewen kopWa komde gij doen.
Emmy, in haar lichte kleedif, de
kleurige ketting om den hals en met
haar goud-'ak schoentjes, zei onthutst:
Ik kwam eens hooren, hoe het
met u ging.
Slecht, heel slecht, de ouwe dag,
veinsde tante Door.
En bent u hier heelemaal zon
der hulp?
Dat zie je toch ook wel
Ja maar, dat mag zoo niet lan
ger. Ik zal eens gauw even aan gaan
pakken.
Emmy trok haar mantel uit, zette
den dragonder-hoed af een keek rond.
Tante Door gluurde met haar kleine
grijze oogen van onder de dekens uit
en vroeg
Wat ben je van plan te gaan
doen
Den boei hier eens wat op*
ruimen.
Laat jij dat maar. Het Biet er
hier zeker zoo proper uit aia bij jou
op jullie rommelzolder,