Nieuws- en Advertentieblad voor Zeeuwsch- Vlaanderen 91 No. 80. DINSDAG 6 JANUARI 1931. 46e Jaarg. J. C. VINK - Axel. Opening van de Christelijke Bewaarschool. FEUILLETON. Binnenland. rjate Dit blad verschijnt eiken Dinsdag- en Vrijdagavond. ABONNEMENTSPRIJS: Per 3 maanden 75 Centfranco per post 1 Qulden. Afzonderlijke Nos. 5 Cent. DRUKKER-U1TGEVER Bureau Markt C 4. Telef. 56 - Postrek. 60263. ADVERTENT1ËN van 1 tot 5 regels 60 Centvoor eiken regel meer 12 Cent. Greote letters worden naar plaatsruimte berekend. Advertentiën worden franco ingewacht, uiterlijk tot Dinsdag- en Vrijdagvoormiddag II ure. Gisterenmiddag waren tal van belangstellenden, waaronder voor al veel moeders, samengekomen, om de opening bij te wonen van de Christelijke bewaarschool, die zooals bekend, een stichting is van de Vereeniging voor Natio naal Christelijk onderwijs alhier. Als officiéél merkten we op de Bestuursleden dezer vereeniging, de heeren J. M Oggel, H. van Luijk, W. A. den Boggende, A. P. de Ruijter, J. L. J. Maris, P. A. Wondergem, J. den Hamer Sr. en L. P. Bakker, afgevaardigden van de Geref. Kerk, de Hervormde Kerk en van de Geref. Gemeente. Mede was uitgenoodigd het Gem. Bestuur, doch de Burgemeester had bericht gezonden, dat hij verhinderd was. De heer Oggel heette als voor zitter allen welkom en hield daarna de volgende openings rede Dames en Heeren, Waar bij de eerstesteenlegging aan de hand van Ps. 8 gewezen is op Gods Majesteit en alver mogen alsmede op de hooge en belangrijke plaats, waarin Hij in het rijk der schepping den mensch stelde en de groote verantwoor delijkheid hem hierdoor opgelegd, waardoor wij, als leden der Ver. voor Chr. Nat. Schoolonderwijs, bij de hier ter plaatse inzake het Bewaarschoolonderwijs gew'jzig- de omstandigheden, de roeping gevoelden om tot het stichter, van eene Christelijke Bewaar school te moeten overgaan, daar is het mij als voorzitter dezer Ver. een voorrecht en eere thans het woord tot U te mogen richten ter opening dezer school. „Laat de kinderkens tot Mij komen en verhindert ze niet, want derzulken is het Koninkrijk Gods." (Markus 10:14) zeide Jezus tijdens zijne omwandeling op aarde, toen de discipelen de moeders wilden verhinderen hunne kinderen bij Jezus te brengen, opdat Hij ze zegenen zou Eu dacht er niemand aan dat hij endanks alle bewijzen, toch onschul dig kon zijn niemand? Ziet gij, juffrouw, er waren eenige punter, die men niet kon weg cijferen. Maar de oude huishoudster op het slot, die gedurende de kindsheid van Alexe Mixtome zijne verzorgster was geweest, beweerde steeds zijne onschuldook anderen geloofden niet dat hij den moord begaan hadde meesten van ons echter dachten, dat vertwijfeling en toorn hem daartoe zouden gedreven hebben. Door het huwelijk van zijn broeder werd hij geruïneerd. Ik denk en heb steeds gedacht, dat hij in de slaapka mer van zqn broeder ging om weer tot goede verstandhoudig te komen, dat deze den draak met hem stak en hij toen in een aanval van woede den moord beging. Sofie zuchtte. Ja, zelfs de goede juffrouw Robinex geloofde dat haar vader schuldig was, hoe sterk moest dan niet het net der bewijzen zijn, dat hem omgeven had. Gij spraakt van getuigen die in de bibliotheek tegenwoordig waren en de bedreiging van Alexe Mixtome te* genover zijn broeder, zeide Sofiewie Waren dat Ten eerste, zoo begon de kame nier evenals Gerard Lepage hare op noeming, August Bertineux, een verre bloedverwant van den markies, thans „Laat de kinderen tot Mij ko men en verhindert ze niet", dat woord houdt nog zijn kracht, nu de Heiland verhoogd ter rech terhand des Vaders zit en de zijnen ten eeuwigen leven leidt. Hiervoor hebben wij als Chris tenen den weg te helpen banen en daarom voeg ik bij onzen oot- möedigen dank aan God, die ons daartoe wilde verwaardigen en in staat stellen, ook onzen dank aan allen, die daartoe heb ben mogen medewerken. In het bijzonder aan de com missie uit ons bestuur, die de voorbereidende werkzaamheden tot heden wilde leiden. Dat het niet overbodig is, zoo als sommigen wel meenen, onze jeugd reeds in kennis met Jezus en de heilsopenbaring te bren gen, kon ons, ware Gods Woord in zijn eisch daartoe niet drin gend genoeg, ook de toestand in Rusland leeren, waar getracht wordt God uit het leven te ban nen en ook de jeugd tegen God en Zijn dienst wordt opgezet. Godsdienst en gezinsleven wor den daar tegengestaan als het gif der maatschappij, die zij zich denken te vormen. En ieder Uwer heeft de vreeselijke ellende, ar moede en slavernij, waaronder de bevolking gebukt gaat, gele zen, zoodat ik met eene schrille teekening Uw hart niet hoef te pijnigen. Waar ,de bond van godde- loozen" gindsch alzoo werkzaam is, is het ons duidelijk, dat wij met al onze kracht en gaven hebben te streven den mensch, „den koning der schepping", voor God te behouden en daartoe ook hebben te handelen naar het woord van den Spreukendichter „Leer den jongen de eerste be ginselen naar den eisch Zijns wegs". Naar den eisch Zijns wegs, alzoo tot het kinderlijk denken afdalend daartoe moge de Heere u bekwamen mej. Lansen en uwe mede-helpster. Hebt de kinderen lief, die aan uwe zorgen worden toevertrouwd, want het is een zwaar en verantwoordelijk werk. markies van Charlemont. Ofschoon niet openhartig en edel als Alexe Mix tome, is hij toch een goede heer, en doet zijn naam eer aan. Verder Charles Blanchite, de secretaris van den markies, die even te voren met hem een twist had, waarbij ik tegenwoordig was, een beschaafd mensch met ongeloofelijk veel geduld. Wie meer? Joseph Blut, de rentmeester, een eerlijk man, die door den markies van bedrog werd beschuldigdhij is op het oogenblik nog rentmeester. De vierde Dulex, de bottelier, dien de mar kies wilde ontslaan hoewel hij reeds een kwart eeuw in de familie gediend had. Dulex was de man die Alexe Mixtome om twee uur in den morgen uit de kamer van zijn broeder zag komen. Hij heeft dit bezworen. Waren er nog meer personen tegenwoordig Ja, Philippe Piron, de kamer dienaar van den markies, die door zijn heer des avonds de trappen was af geworpen, waardoor hij voor zijn ge- heele leven geteekend werd. Ik mocht Piron nooit gaarne lijden, want hij is in mijn oog een arglistig en gevaar lijk mensch. Waar is hij thans? vroeg Sofie. Op het slot, jnffrouw. Hij is ka merdienaar bij den tegenwoordigen markies. Sofie ontstelde. Dat schijnt uwe verbazing op te wekken. Het is dan ook wonderlijk, dat de markies zulk een persoon steeds bij zich duldt j men moet ech ter aannemen, dat hij zijn slecht ka* rakter voor zijn heer verbergt Hij ver- Leer ze met geduld en toege negenheid, en leidt ze tot den Heiland, die in liefde zichzelf gaf. Ouders van schoolgaande kin deren en verdere belangstellenden helpt daarin mede door uwe leiding, door uwe gaven en voor namelijk door uw gebed. Bestuur en leden der Vereen, voor Chr. Nat. Schoolonderwijs, deze school zij verder aan uwe trouwe zorg en liefde aanbevolen. Ook aan u, geachte afgevaar digden der Kerkeraden, zij deze inrichting in uwe warme belang stelling en voorbede opgedragen. De financiëele zorg moge door een gunstig gezind Gemeente bestuur ook verder worden ver licht terwijl we van deze plaats gaarne onzen dank willen uit spreken voor het raadsbesluit van 2 April 1930, waaidoor de stich ting mogelijk werd. Den architect, aannemers en werklieden wensch ik geluk met hun volbracht werk. Er zal wel iets aan ontbreken, zooals alle menschenwerk onvol komen is, doch hieruit mogen we allen leeren om het oog begeerig te richten op - en er naar te streven om te komen tot den toestand der volmaakt rechtvaar digen bij God. Met den wensch en bede, dat deze inrichting moge zijn ten nutte van velen, ten zegen voor de plaats onzer inwoning, tot eere Gods en tot medebouw van Zijn Koninkrijk, verklaar ik deze be waarschool geopend. Hierna noodigde spr. de aan wezigen om te zingen van Psalm 134 3 en ging daarna voor in gebed. Alsnu kregen de aanwezigen, die daarvan gebruik wenschten te maken, het woord. Allereerst sprak dan ds. J. S. Post, geref. predikant, namens de mede-afge vaardigden van de Gereformeerde kerk alhier en zeide, dat er wei nig was toe te voegen, aan het geen de voorzitter in zijn ope ningswoord en zijn gebed had gesproken. Het waren z.i. woor den als uit het hart gegrepen van degenen, die deze tijden begrij- staat het vleien, en zoodoende is 't hem zeker gelukt zich bij den tegenwoor digen markies aangenaam en onont beerlijk te maken, want deze neemt hem mee waarheen hij ook gaat. -Hij schijnt hem voor een toonbeeld van een bediende te houden. Is Jozef Blut ook nog hier? Ja, juffrouw. Hij woont in het dorp, in een oud huis, meer nabij het slot. De markies schenkt hem het grootste vertrouwen. En waar is Dulex, de bestelier? Ook nog op het slot. Hij heeft nog altijd zijne.oude betrekking. Dulex is een zeer verstandig man, maar, zon dering genoeg ik heb het hooren zeggen hij twijfelt er aan of Alexe Mixtome den moord begaan heeft en verklaart ronduit, dat hij hem, schul dig of onschuldig, meer lief heeft dan een ander, want hij weet, dat Mixtome, al had hij ook de daad onwillekeu rig in zijne drift gepleegd, toch nog goed en edel is. Waar bevindt zich Charles Blanchite Hij kreeg een erfenis en ging naar het buitenland. Eene lichte wolk trok over het ge laat van Sofie. Dus zijn alle getuigen over wie gij spreekt, behalve Charles Blanchite nog op het slat vroeg zij. Ja, juffrouw, en de vrouw van Alexe Mixtome leeft ook nog en is thans op Montfacon. Hare gezondheid was na den moord zeer ondermijnd; haar vader bracht haar in het buitenland, waar zij vele jaren bleef. Gedurende hare afwezig heid stierf de kleine Constance, Dtze verdronk, zooals men zeide. Zij kwam terug in den diepsten rouwi dien zij pen. Inderdaad kan men ver heugd zijn, dat hier een bewaar school is gesticht, met het doel den mensch te bewaren voor den Schepper, die dezen zoo hoog geplaatst heeft en zoo rijk be gaafd. Spr. wijst erop, dat men dit echter met voorzichtigheid moet doen, waar het zulke nog jeugdige kinderharten geldt en dat daarbij liefde op den voor grond moet staan liefde in de eerste plaats tot God, in de tweede plaats tot zijn schepselen, die dan van jongsaf zullen be seffen, wat de taak is van ons menschen. Spr. kan het zich ook indenken, dat de voorzitter bij dit feit had gedacht aan degenen, die zich er op durven beroemen Godloozen te zijn en wees erop, hoe ook die geest doordringt, ofschoon die niets dan ellende en ongeluk kan brengen We kunnen, zei spr. God nooit genoeg danken, voor de zegeningen die we hierin ont vangen, dat we met vrijheid onzen God mogen beleiden en overeen komstig zijn wil er ons leven en ook ons onderwijs naar kunnen inrichten. Spr. eindigde met den wensch namens zijn kerkbestuur, dat het gebed door den voorzitter uitge sproken, moge verhoord worden en de school moge dienen tot opbouw van de jeugd van Axel. Bij verhindering van den voor zitter van het bestuur der Ned. Herv. kerk, ds. Ruysch van Dug- teren, wenschte de heer C. Schie man namens deze kerk ook het bestuur geluk met de stichting dezer school en dankte voor de ontvangen uitnoodiging. Van den heer A. Coumou was namens het personeel der bijz. school in de Nieuwstraat een schrijven van gelukwensch inge komen, daar de onderwijzers ver hinderd waren aanwezig te zijn. Intusschen werd door eenige jonge dames een kopje thee met versnapering rondgediend. Nadat nog gezongen was van Psalm 68 10 dankte de voor zitter voor het gesprokene en ook de aanwezigen voor hunne be- gedurende vijf-jaar niet aflegde. Eer zij naar het buitenland vertrok, liet zij zich van haren man scheiden. Haar kind, de kleine Constance, was mar kiezin van Charlemont. Toen de kleine stierf kreeg August Bartineux den titel en de goederen, Zoudt gij denken, dat mevrouw Mixtome haren man vergeten heeft vroeg Sofie. Ik weet het niet juffrouw. Zij moet hem zeer lief gehad hebben, maar haar trotsch heeft wellicht over hare liefde gezegepraald of wellicht gelooft zij, dat haar echtgenoot in den vreem de overleden is. In ieder geval, moet naar men zegt, zij met den tegenwoor digen markies van Charlemont ver loofd zijn. Mocht dit zoo wezen dan zal zij zich datgene willen verzekeren wat voor twintig jaren haar beschoren zou zijn geweest, indien deze treurige gebeurtenis niet was voorgevallen. Toen zü Alexe Mixtome trouwde, dacht niemand dat deze lang op de erfenis zou behoeven te wachten, daar zijn broeder zeer lijdend was. Gelooft gij, dat zij den tegen woordigen markies bemint vroeg Sofie, In ieder geval bemint hij haar op zijn verzoek kwam zij naar Mont- facor. Dat weet ik zeker, want hare juffrouw van gezelschap, een jong meisje, de nicht der vrouw van den rektor, die zich thans bij hare tante bevindt, zeide mij, dat zij mevrouw den markies de belofte had hooren doen om naar Montfacon te komen, Het meisje zeide mij ook, dat mevrouw Eugenie Mixtome en de markies in stilte reeds verloofd waren. Zij was gezelschapsjuffrouw en kan het dus wel weten. Ik geloof niet, dat mevrouw langstelling. Hij noodigde ds. Post de officiëele opening net dankzegging te sluiten en gaf ge legenheid om het gebouw nader te bezichtigen. We kunnen direct zeggen, dat ofschoon het een school voor kleuters is, het gebouw een de- gelijken indruk maakt. Het be staat uit een tweetal lokalen (klassen) voor onderwijs en een grooter lokaal waar gespeeld wordt. Voorts zijn er een ruime gang voor de kleintjes, practische plaat sen voor zekere behoeften, een bergplaats voor kolen en een voor schuurgerief en een kamer tje voor het personeel. Ook de schoolmeubelen maken een gunstigen indruk; waartoe" natuurlijk bijdraagt, dat alles nog nieuw en frisch is. Zoowel de architect, de heer Van Luijk, als de uitvoerders, de heeren Ver- couteren, Dieleman en Brakman werden niet ten onrechte gepre zen om het geleverde werk. Na de bezichtiging werden door de kleintjes eenige spelen uitge voerd, die met belangstelling ge volgd werden. Er zijn nu ruim 50 leerlingen aan de school met 2 leerkrachten. Was binnen alles zoogoed als voltooid, buiten wacht nog het werk van den tuinarchitect. Er is ook om het gebouw een ruime speeltuin met perken en breede paden, benevens een flinke zand bank, en we kunnen ons voor stellen, dat ais de beplanting is aangebracht het geheel een sie raad zal zijn voor de omgeving. Tellen, tellen. De termijn dat de formulieren voor de volkstelling ingevuld moeten zijn, is verstreken, zoodat weldra de gegevens verzameld zullen worden en men aan het tellen kan gaan. We hebben hier voor ons de cijfers, zooals die waren bij de vorige telling in 1920 en zooals ze volgens de gegevens der be- haar terug zal nemen, want zij spreekt veel te vrij over alles wat in de fa milie gebeurt. Sofie's oogen schitterden en een blos overtoog haar gelaat. Heeft mevrouw Mixtome een juffrouw van gezelschap noodig vroeg zij. O, juffrouw, zoudt gij denken.dat zij mij zou willen nemen Juffronw Robinez zag hare jonge meesteres verbaasd aan, Waarom niet zeide zij, als gij goede getuigschiften kunt geven Dat kan ik, antwoordde Sofie. Ik kan mij op eene dame te Parijs be roepen, die mij zeer goed kent een dame die eene betrekking in een zeer aanzienlijk pensionnaat bekleedt. Gij kunt de betrekking trachten te verkrijgen, zeide de kamenier en zoudt daartoe eene poging kunnen doen. De nicht vau den rektor leefde als een dame en werd als zoodanig behandeld. Zij ging met mevrouw uit rijden en op reis, las haar voor, schreef hare brieven en speelde pianoin het kort, zij was als eene dochter of een j rnge zuster. Zij at met mevrouw en hare gasten aan dezelfde tafel en kleed de zich zoo fraai mogeTjk. Zulk eene plaats zult gij nooit elders vinden. Ik ga beproeven die betrekking te krijgen, en ga morgen vroeg naar Montfacon, zeide Sofie op vast beslo ten toon. (Wordt vervolgd) Hij komt het verst, die aanvankelijk zelf niet weet, hoever hij komen zal, maar die elke omstandigheid, welke de tijd hem aangeeft( naar een vaatefl regel gebru'kt. AXELSCHE COURANT 28)

Krantenbank Zeeland

Axelsche Courant | 1931 | | pagina 1