Nieuws- en Advertentieblad
voor Zeeuwsch- Vlaanderen
91
No. 80.
DINSDAG 6 JANUARI 1931.
46e Jaarg.
J. C. VINK - Axel.
Opening van de
Christelijke Bewaarschool.
FEUILLETON.
Binnenland.
rjate
Dit blad verschijnt eiken Dinsdag- en Vrijdagavond.
ABONNEMENTSPRIJS:
Per 3 maanden 75 Centfranco per post 1 Qulden.
Afzonderlijke Nos. 5 Cent.
DRUKKER-U1TGEVER
Bureau Markt C 4.
Telef. 56 - Postrek. 60263.
ADVERTENT1ËN van 1 tot 5 regels 60 Centvoor
eiken regel meer 12 Cent. Greote letters worden naar
plaatsruimte berekend.
Advertentiën worden franco ingewacht, uiterlijk
tot Dinsdag- en Vrijdagvoormiddag II ure.
Gisterenmiddag waren tal van
belangstellenden, waaronder voor
al veel moeders, samengekomen,
om de opening bij te wonen van
de Christelijke bewaarschool, die
zooals bekend, een stichting is
van de Vereeniging voor Natio
naal Christelijk onderwijs alhier.
Als officiéél merkten we op de
Bestuursleden dezer vereeniging,
de heeren J. M Oggel, H. van
Luijk, W. A. den Boggende, A.
P. de Ruijter, J. L. J. Maris, P.
A. Wondergem, J. den Hamer Sr.
en L. P. Bakker, afgevaardigden
van de Geref. Kerk, de Hervormde
Kerk en van de Geref. Gemeente.
Mede was uitgenoodigd het Gem.
Bestuur, doch de Burgemeester
had bericht gezonden, dat hij
verhinderd was.
De heer Oggel heette als voor
zitter allen welkom en hield
daarna de volgende openings
rede
Dames en Heeren,
Waar bij de eerstesteenlegging
aan de hand van Ps. 8 gewezen
is op Gods Majesteit en alver
mogen alsmede op de hooge en
belangrijke plaats, waarin Hij in
het rijk der schepping den mensch
stelde en de groote verantwoor
delijkheid hem hierdoor opgelegd,
waardoor wij, als leden der Ver.
voor Chr. Nat. Schoolonderwijs,
bij de hier ter plaatse inzake het
Bewaarschoolonderwijs gew'jzig-
de omstandigheden, de roeping
gevoelden om tot het stichter,
van eene Christelijke Bewaar
school te moeten overgaan, daar
is het mij als voorzitter dezer
Ver. een voorrecht en eere thans
het woord tot U te mogen richten
ter opening dezer school.
„Laat de kinderkens tot Mij
komen en verhindert ze niet, want
derzulken is het Koninkrijk Gods."
(Markus 10:14) zeide Jezus tijdens
zijne omwandeling op aarde, toen
de discipelen de moeders wilden
verhinderen hunne kinderen bij
Jezus te brengen, opdat Hij ze
zegenen zou
Eu dacht er niemand aan dat hij
endanks alle bewijzen, toch onschul
dig kon zijn niemand?
Ziet gij, juffrouw, er waren
eenige punter, die men niet kon weg
cijferen. Maar de oude huishoudster op
het slot, die gedurende de kindsheid
van Alexe Mixtome zijne verzorgster
was geweest, beweerde steeds zijne
onschuldook anderen geloofden niet
dat hij den moord begaan hadde
meesten van ons echter dachten, dat
vertwijfeling en toorn hem daartoe
zouden gedreven hebben.
Door het huwelijk van zijn broeder
werd hij geruïneerd. Ik denk en heb
steeds gedacht, dat hij in de slaapka
mer van zqn broeder ging om weer
tot goede verstandhoudig te komen,
dat deze den draak met hem stak en
hij toen in een aanval van woede den
moord beging.
Sofie zuchtte. Ja, zelfs de goede
juffrouw Robinex geloofde dat haar
vader schuldig was, hoe sterk moest
dan niet het net der bewijzen zijn,
dat hem omgeven had.
Gij spraakt van getuigen die in
de bibliotheek tegenwoordig waren en
de bedreiging van Alexe Mixtome te*
genover zijn broeder, zeide Sofiewie
Waren dat
Ten eerste, zoo begon de kame
nier evenals Gerard Lepage hare op
noeming, August Bertineux, een verre
bloedverwant van den markies, thans
„Laat de kinderen tot Mij ko
men en verhindert ze niet", dat
woord houdt nog zijn kracht, nu
de Heiland verhoogd ter rech
terhand des Vaders zit en de
zijnen ten eeuwigen leven leidt.
Hiervoor hebben wij als Chris
tenen den weg te helpen banen
en daarom voeg ik bij onzen oot-
möedigen dank aan God, die
ons daartoe wilde verwaardigen
en in staat stellen, ook onzen
dank aan allen, die daartoe heb
ben mogen medewerken.
In het bijzonder aan de com
missie uit ons bestuur, die de
voorbereidende werkzaamheden
tot heden wilde leiden.
Dat het niet overbodig is, zoo
als sommigen wel meenen, onze
jeugd reeds in kennis met Jezus
en de heilsopenbaring te bren
gen, kon ons, ware Gods Woord
in zijn eisch daartoe niet drin
gend genoeg, ook de toestand in
Rusland leeren, waar getracht
wordt God uit het leven te ban
nen en ook de jeugd tegen God
en Zijn dienst wordt opgezet.
Godsdienst en gezinsleven wor
den daar tegengestaan als het
gif der maatschappij, die zij zich
denken te vormen. En ieder Uwer
heeft de vreeselijke ellende, ar
moede en slavernij, waaronder
de bevolking gebukt gaat, gele
zen, zoodat ik met eene schrille
teekening Uw hart niet hoef te
pijnigen.
Waar ,de bond van godde-
loozen" gindsch alzoo werkzaam
is, is het ons duidelijk, dat wij
met al onze kracht en gaven
hebben te streven den mensch,
„den koning der schepping", voor
God te behouden en daartoe ook
hebben te handelen naar het
woord van den Spreukendichter
„Leer den jongen de eerste be
ginselen naar den eisch Zijns
wegs".
Naar den eisch Zijns wegs,
alzoo tot het kinderlijk denken
afdalend daartoe moge de Heere
u bekwamen mej. Lansen en uwe
mede-helpster. Hebt de kinderen
lief, die aan uwe zorgen worden
toevertrouwd, want het is een
zwaar en verantwoordelijk werk.
markies van Charlemont. Ofschoon
niet openhartig en edel als Alexe Mix
tome, is hij toch een goede heer, en
doet zijn naam eer aan.
Verder
Charles Blanchite, de secretaris
van den markies, die even te voren
met hem een twist had, waarbij ik
tegenwoordig was, een beschaafd
mensch met ongeloofelijk veel geduld.
Wie meer?
Joseph Blut, de rentmeester, een
eerlijk man, die door den markies van
bedrog werd beschuldigdhij is op
het oogenblik nog rentmeester.
De vierde
Dulex, de bottelier, dien de mar
kies wilde ontslaan hoewel hij reeds
een kwart eeuw in de familie gediend
had. Dulex was de man die Alexe
Mixtome om twee uur in den morgen
uit de kamer van zijn broeder zag
komen. Hij heeft dit bezworen.
Waren er nog meer personen
tegenwoordig
Ja, Philippe Piron, de kamer
dienaar van den markies, die door zijn
heer des avonds de trappen was af
geworpen, waardoor hij voor zijn ge-
heele leven geteekend werd. Ik mocht
Piron nooit gaarne lijden, want hij is
in mijn oog een arglistig en gevaar
lijk mensch.
Waar is hij thans? vroeg Sofie.
Op het slot, jnffrouw. Hij is ka
merdienaar bij den tegenwoordigen
markies.
Sofie ontstelde.
Dat schijnt uwe verbazing op
te wekken. Het is dan ook wonderlijk,
dat de markies zulk een persoon
steeds bij zich duldt j men moet ech
ter aannemen, dat hij zijn slecht ka*
rakter voor zijn heer verbergt Hij ver-
Leer ze met geduld en toege
negenheid, en leidt ze tot den
Heiland, die in liefde zichzelf gaf.
Ouders van schoolgaande kin
deren en verdere belangstellenden
helpt daarin mede door uwe
leiding, door uwe gaven en voor
namelijk door uw gebed.
Bestuur en leden der Vereen,
voor Chr. Nat. Schoolonderwijs,
deze school zij verder aan uwe
trouwe zorg en liefde aanbevolen.
Ook aan u, geachte afgevaar
digden der Kerkeraden, zij deze
inrichting in uwe warme belang
stelling en voorbede opgedragen.
De financiëele zorg moge door
een gunstig gezind Gemeente
bestuur ook verder worden ver
licht terwijl we van deze plaats
gaarne onzen dank willen uit
spreken voor het raadsbesluit van
2 April 1930, waaidoor de stich
ting mogelijk werd.
Den architect, aannemers en
werklieden wensch ik geluk met
hun volbracht werk.
Er zal wel iets aan ontbreken,
zooals alle menschenwerk onvol
komen is, doch hieruit mogen we
allen leeren om het oog begeerig
te richten op - en er naar te
streven om te komen tot den
toestand der volmaakt rechtvaar
digen bij God.
Met den wensch en bede, dat
deze inrichting moge zijn ten
nutte van velen, ten zegen voor
de plaats onzer inwoning, tot eere
Gods en tot medebouw van Zijn
Koninkrijk, verklaar ik deze be
waarschool geopend.
Hierna noodigde spr. de aan
wezigen om te zingen van Psalm
134 3 en ging daarna voor in
gebed.
Alsnu kregen de aanwezigen,
die daarvan gebruik wenschten
te maken, het woord. Allereerst
sprak dan ds. J. S. Post, geref.
predikant, namens de mede-afge
vaardigden van de Gereformeerde
kerk alhier en zeide, dat er wei
nig was toe te voegen, aan het
geen de voorzitter in zijn ope
ningswoord en zijn gebed had
gesproken. Het waren z.i. woor
den als uit het hart gegrepen van
degenen, die deze tijden begrij-
staat het vleien, en zoodoende is 't hem
zeker gelukt zich bij den tegenwoor
digen markies aangenaam en onont
beerlijk te maken, want deze neemt
hem mee waarheen hij ook gaat. -Hij
schijnt hem voor een toonbeeld
van een bediende te houden.
Is Jozef Blut ook nog hier?
Ja, juffrouw. Hij woont in het
dorp, in een oud huis, meer nabij het
slot. De markies schenkt hem het
grootste vertrouwen.
En waar is Dulex, de bestelier?
Ook nog op het slot. Hij heeft
nog altijd zijne.oude betrekking. Dulex
is een zeer verstandig man, maar, zon
dering genoeg ik heb het hooren
zeggen hij twijfelt er aan of Alexe
Mixtome den moord begaan heeft en
verklaart ronduit, dat hij hem, schul
dig of onschuldig, meer lief heeft dan
een ander, want hij weet, dat Mixtome,
al had hij ook de daad onwillekeu
rig in zijne drift gepleegd, toch nog
goed en edel is.
Waar bevindt zich Charles
Blanchite
Hij kreeg een erfenis en ging
naar het buitenland.
Eene lichte wolk trok over het ge
laat van Sofie.
Dus zijn alle getuigen over wie
gij spreekt, behalve Charles Blanchite
nog op het slat vroeg zij.
Ja, juffrouw, en de vrouw van
Alexe Mixtome leeft ook nog en is
thans op Montfacon.
Hare gezondheid was na den moord
zeer ondermijnd; haar vader bracht
haar in het buitenland, waar zij vele
jaren bleef. Gedurende hare afwezig
heid stierf de kleine Constance, Dtze
verdronk, zooals men zeide. Zij kwam
terug in den diepsten rouwi dien zij
pen. Inderdaad kan men ver
heugd zijn, dat hier een bewaar
school is gesticht, met het doel
den mensch te bewaren voor den
Schepper, die dezen zoo hoog
geplaatst heeft en zoo rijk be
gaafd. Spr. wijst erop, dat men
dit echter met voorzichtigheid
moet doen, waar het zulke nog
jeugdige kinderharten geldt en
dat daarbij liefde op den voor
grond moet staan liefde in de
eerste plaats tot God, in de
tweede plaats tot zijn schepselen,
die dan van jongsaf zullen be
seffen, wat de taak is van ons
menschen.
Spr. kan het zich ook indenken,
dat de voorzitter bij dit feit had
gedacht aan degenen, die zich er
op durven beroemen Godloozen
te zijn en wees erop, hoe ook
die geest doordringt, ofschoon die
niets dan ellende en ongeluk kan
brengen We kunnen, zei spr.
God nooit genoeg danken, voor
de zegeningen die we hierin ont
vangen, dat we met vrijheid onzen
God mogen beleiden en overeen
komstig zijn wil er ons leven en
ook ons onderwijs naar kunnen
inrichten.
Spr. eindigde met den wensch
namens zijn kerkbestuur, dat het
gebed door den voorzitter uitge
sproken, moge verhoord worden
en de school moge dienen tot
opbouw van de jeugd van Axel.
Bij verhindering van den voor
zitter van het bestuur der Ned.
Herv. kerk, ds. Ruysch van Dug-
teren, wenschte de heer C. Schie
man namens deze kerk ook het
bestuur geluk met de stichting
dezer school en dankte voor de
ontvangen uitnoodiging.
Van den heer A. Coumou was
namens het personeel der bijz.
school in de Nieuwstraat een
schrijven van gelukwensch inge
komen, daar de onderwijzers ver
hinderd waren aanwezig te zijn.
Intusschen werd door eenige
jonge dames een kopje thee met
versnapering rondgediend.
Nadat nog gezongen was van
Psalm 68 10 dankte de voor
zitter voor het gesprokene en ook
de aanwezigen voor hunne be-
gedurende vijf-jaar niet aflegde. Eer
zij naar het buitenland vertrok, liet zij
zich van haren man scheiden. Haar
kind, de kleine Constance, was mar
kiezin van Charlemont.
Toen de kleine stierf kreeg August
Bartineux den titel en de goederen,
Zoudt gij denken, dat mevrouw
Mixtome haren man vergeten heeft
vroeg Sofie.
Ik weet het niet juffrouw. Zij
moet hem zeer lief gehad hebben, maar
haar trotsch heeft wellicht over hare
liefde gezegepraald of wellicht gelooft
zij, dat haar echtgenoot in den vreem
de overleden is. In ieder geval, moet
naar men zegt, zij met den tegenwoor
digen markies van Charlemont ver
loofd zijn. Mocht dit zoo wezen dan
zal zij zich datgene willen verzekeren
wat voor twintig jaren haar beschoren
zou zijn geweest, indien deze treurige
gebeurtenis niet was voorgevallen.
Toen zü Alexe Mixtome trouwde,
dacht niemand dat deze lang op de
erfenis zou behoeven te wachten, daar
zijn broeder zeer lijdend was.
Gelooft gij, dat zij den tegen
woordigen markies bemint vroeg
Sofie,
In ieder geval bemint hij haar
op zijn verzoek kwam zij naar Mont-
facor. Dat weet ik zeker, want hare
juffrouw van gezelschap, een jong
meisje, de nicht der vrouw van den
rektor, die zich thans bij hare tante
bevindt, zeide mij, dat zij mevrouw
den markies de belofte had hooren
doen om naar Montfacon te komen,
Het meisje zeide mij ook, dat mevrouw
Eugenie Mixtome en de markies in
stilte reeds verloofd waren. Zij was
gezelschapsjuffrouw en kan het dus
wel weten. Ik geloof niet, dat mevrouw
langstelling. Hij noodigde ds.
Post de officiëele opening net
dankzegging te sluiten en gaf ge
legenheid om het gebouw nader
te bezichtigen.
We kunnen direct zeggen, dat
ofschoon het een school voor
kleuters is, het gebouw een de-
gelijken indruk maakt. Het be
staat uit een tweetal lokalen
(klassen) voor onderwijs en een
grooter lokaal waar gespeeld
wordt.
Voorts zijn er een ruime gang
voor de kleintjes, practische plaat
sen voor zekere behoeften, een
bergplaats voor kolen en een
voor schuurgerief en een kamer
tje voor het personeel.
Ook de schoolmeubelen maken
een gunstigen indruk; waartoe"
natuurlijk bijdraagt, dat alles nog
nieuw en frisch is. Zoowel de
architect, de heer Van Luijk, als
de uitvoerders, de heeren Ver-
couteren, Dieleman en Brakman
werden niet ten onrechte gepre
zen om het geleverde werk.
Na de bezichtiging werden door
de kleintjes eenige spelen uitge
voerd, die met belangstelling ge
volgd werden.
Er zijn nu ruim 50 leerlingen
aan de school met 2 leerkrachten.
Was binnen alles zoogoed als
voltooid, buiten wacht nog het
werk van den tuinarchitect. Er
is ook om het gebouw een ruime
speeltuin met perken en breede
paden, benevens een flinke zand
bank, en we kunnen ons voor
stellen, dat ais de beplanting is
aangebracht het geheel een sie
raad zal zijn voor de omgeving.
Tellen, tellen.
De termijn dat de formulieren
voor de volkstelling ingevuld
moeten zijn, is verstreken, zoodat
weldra de gegevens verzameld
zullen worden en men aan het
tellen kan gaan.
We hebben hier voor ons de
cijfers, zooals die waren bij de
vorige telling in 1920 en zooals
ze volgens de gegevens der be-
haar terug zal nemen, want zij spreekt
veel te vrij over alles wat in de fa
milie gebeurt.
Sofie's oogen schitterden en een blos
overtoog haar gelaat.
Heeft mevrouw Mixtome een
juffrouw van gezelschap noodig vroeg
zij. O, juffrouw, zoudt gij denken.dat
zij mij zou willen nemen
Juffronw Robinez zag hare jonge
meesteres verbaasd aan,
Waarom niet zeide zij, als gij
goede getuigschiften kunt geven
Dat kan ik, antwoordde Sofie.
Ik kan mij op eene dame te Parijs be
roepen, die mij zeer goed kent een
dame die eene betrekking in een zeer
aanzienlijk pensionnaat bekleedt.
Gij kunt de betrekking trachten
te verkrijgen, zeide de kamenier en
zoudt daartoe eene poging kunnen
doen. De nicht vau den rektor leefde
als een dame en werd als zoodanig
behandeld. Zij ging met mevrouw uit
rijden en op reis, las haar voor, schreef
hare brieven en speelde pianoin het
kort, zij was als eene dochter of een
j rnge zuster. Zij at met mevrouw en
hare gasten aan dezelfde tafel en kleed
de zich zoo fraai mogeTjk. Zulk eene
plaats zult gij nooit elders vinden.
Ik ga beproeven die betrekking
te krijgen, en ga morgen vroeg naar
Montfacon, zeide Sofie op vast beslo
ten toon.
(Wordt vervolgd)
Hij komt het verst, die aanvankelijk
zelf niet weet, hoever hij komen zal,
maar die elke omstandigheid, welke
de tijd hem aangeeft( naar een vaatefl
regel gebru'kt.
AXELSCHE
COURANT
28)