Ieder het zijne. Nieuws- en Advertentieblad voor Zeeu w sc li- Vlaanderen No. 85. VRIJDAG 25 JANUARI 1929. 44e Jaarg. J. C. VINK - Axel. Menschlievendheid in zakendoen. FEUILLETON. Binnenland. Dit blad verschijnt eiken Dinsdag- en Vrijdagavond. ABONNEMENTSPRIJS: Per 3 maanden 75 Centfranco per post 1 Gulden. Afzonderlijke Nos. 5 Cent. DRUKKER-UITGEVER Bureau Markt C 4. Telef. 56. - Postrek. 60263. ADVERTENTIËN van 1 tot 5 regels 60 Centvoor eiken regel meer 12 Cent. Groote letters worden naar plaatsruimte berekend. Advertentiën worden franco ingewacht, uiterlijk tot Dinsdag- en Vrijdagvoormiddag II ure. -n- „Charité bien ordonnée commence par soi-même.'' Wanneer men als niet inge wijde kennis neemt van de tal rijke aanlokkelijke aanbiedingen, die tegenwoordig op niet geringe schaal aan den verbruiker ge daan worden, dan moet men wel, al is 't maar een oogen- blik, gaan gelooven aan het be staan van zakelijke menschlie vendheid. Het is bijna onge- loofelijk wat men al niet, door den enkelen aankoop van bepaal de waren .op den koop toe kan krijgen rijwielen, naaimachines, serviezen, rooktafels, koffiekan nen, theepotten, wijn, enz. enz. Terwijl deze opsomming den opmerkzamen verbruiker weinig nieuws zal brengen, gelooven wij toch wel, dat hij bij eenig na denken reeds hieruit de gevolg trekking zal maken, dat het z.g. cadeaustelsel toch wel een groote uitbreiding gekregen heeft. Ster ker zal het evenwel tot het pu bliek spreken, wanneer wij mede- deelen, dat het geen zeldzaam heid is, dat fabrikanten, die het stelsel toepassen, orders van 10.000 en meer complete ser viezen geven. Naar de heer Leemhuis, secretaris van den Nederl. Grossiersbond, voor eeni- gen tijd, op grond van inlichtin gen uit de eerste hand, mede deelde, zijn er firma's, die voor een bedrag ver boven een mil- lioen gulden per jaar aan cadeaux distribueeren, terwijl het in vak kringen bekend is, dat goed- koope serviezen bijna onverkoop baar zijn geworden, nu het pu bliek ze cadeau kan krijgen. Hier ziet men dus niet alleen teeke- nende feiten, maar ook funeste gevolgen geopenbaard, nl. de ontwrichting van den normalen handel. Met dergelijke gegevens voor oogen zal men moeten begrijpen, dat het toch zeker geen mensch lievendheid is, die den cadeau- (Duitsche vertaling). 3) >Heel verstandig. Wat ge beurde er verder §2»Twee dagen later, dus van daag, moest ik 's morgens even op het gemeentehuis in Perlitz zyn. Met een half uurtje was ik alweer op den terugweg. Den kleinen Puck, die met mij was uitgegaan, miste ik op een ge geven moment. Juist wil ik ODze straat ingaan toen ik hem weer in de gaten kreeg. Het dier begint eigenaardig te doen, begint, te keffen nydig, kwaad aardig te grommen, zooals hy anders nooit doet en hy rent als een dolle weg. Ik kijk hem na en plotseling zie ik de ver moedelijk oorzaak van zijn op winding aan ons bek staat de marskramer weer. Ik versnel myn pas. De hond vliegt als een bezetene op den vreemden man af, die angstig een paar passen achteruitgaat. Het dier had blijkbaar hetzelfde onver klaarbare wantrouwen tegen gevenden fabrikant beweegt om een dergelijk stelsel toe te pas sen. De economische toestand van de laatste jaren laat het niet toe, dat een bedrijf gedurende geruimen tijd stelselmatig impro ductieve uitgaven, doet, die in de duizenden loopen. De distributie dient te zijn in gesteld op een zoo gelijkmatig mogelijke verplaatsing van goe deren van producent naar ver bruiker; dat is de voornaamste voorwaarde voor een normaal economisch leven. Factoren, die hierop een ongunstigen invloed uitoefenen, moet men trachten uit te schakelen. Zoo'n factor is de verkoop met cadeaux, die er niet op gericht is een gelijkma tig, blijvend debiet te scheppen, doch slechts beschouwd kan worden als een systeem, waarbij forceeren van den afzet doel is. Het uitgangspunt is dus hierbij niet behoeftenbevrediging, doch verplaatsing van de koopkracht van noodzakelijke naar grooten- deels overbodige behoeften. Met kunst- en vliegwerk wordt ge tracht den verbruiker te bewe gen om andere overwegingen dan voorkeur voor bepaalden prijs of kwaliteit bij zijn inkoo- pen te doen gelden. De aantrek kingskracht van z.g. geschenken moet warenkennis en gezond verstand vervangen. Waar het publiek aldus ten deele zijn koopkracht verspilt, moet het verbruik van andere artikelen er wel onder lijden, zoodat andere takken van handel en bedrijf er indirect weer de nadeelige gevol gen van ondervinden. Wie profiteert er dus De fabrikant of handelaar, die wel zoo menschlievend is zijn afne mers bij eiken koop geschenken aan te bieden, die zij zelf beta len. Want philantropie in zaken bestaat nog slechts in den vorm, welke bovenaangehaald Fransch spreekwoord aanduidtten bate van den „weldoener" der ver bruikers den marskramer als ik zelf Toen ik by mijn huis kwam, zag ik myn vrouw ijlings het grintpad afkomen. Maar ik was eerder bij bet hek dan zy. De marskramer krygt een kleine witte enveloppe en zegt tegen mijn vrouw»Vandaag wil ik niets verkoapen, me vrouw, vaandaag wil ik nu eens iets cadeau gevenIk kijk hem stom verbaasd aan. Hy neemt twee langwerpige biljetten uit de eveloppe. Dit zyn twee entre-biljetten voor de Luxor- bioscoop. Ze zyn alleen van avond geldig. Alstublieft, me vrouw.* Hij geeft de kaarten aan myn vrouw, die ze aarzelend aan neemt. »Ik smeek U, mevrouw, gaat U er heen,* zegt hy op ernstigen toon. Ik kyk verbaasd naar mijn vrouwf die met een afwezigen blik naar de biljetten staart. »Wil je dat we er heen gaan begin ik.» Ik moetje zeggen dat ik er weinig zin in heb.* Tegelykertyd keer ik my om naar den marskramer. Tot mjjn' verbazing merk ik nu eerst dat hy verdwenen is Ik kijk de straat in e& zeg na een poosje tegen myn vrouw Herdenking der Unie van Utrecht. Ter herdenking van de Unie van Utrecht was het Sticht Woens dag in feestdos. Reeds vroeg tijdig trok het publiek in grooten getale naar het Centraal Station, waar even voor elven de Konin gin, vergezeld van Prins Hendrik, Prinses Juliana en de Koningin- Moeder aankwam en door het Gemeentebestuur werden verwel komd. Aanstonds werd per auto naar het Domplein gereden, waar aan het Universiteitsgebouw het Col lege van Curatoren de hooge gasten ontving en geleidde naar de Kapittelzaal. Daar werd het woord gevoerd door prof. dr. G. N. Kernkamp over„de wording der Unie van Utrecht." Rede prof. Kernkamp. Uitvoerig stond spr. stil bij de omstandigheden, welke hebben geleid tot het sluiten der Unie. Wat er in het Zuiden gebeurde, voedde bij Oranje den wensch, een nadere Unie van de Noorde lijke gewesten tot stand te bren gen wanneer de godsdiensttwis ten onverhoopt de Generale Unie mochten ontbinden, zou de na dere Unie een soort van tweede verdedigingslinie vormen, waar achter men den strijd voor na tionale onafhankelijkheid zou kunnen voortzetten. Oranje heeft van den aanvang af gewenscht, dat de Unie ook voor de Roomschen aannemelijk zou zijn. De letter van de Unie was dan ook niet anti Roomsch maar de practijk er van zou dit wel zijn. En dit kan ook niet anders. De Unie werd aangegaan tus- schen gewesten, die öf Gerefor meerd waren, öf in een over gangstoestand verkeerden, en het straks zouden worden. D.e Unie kreeg ook daaro n een Prote- stantsch karakter, omdat zij be stemd was een tegenwicht te vormen tegen de Unie van Atrecht, »Geef hier* cd wil haar de kaarten afnemen. Met een ruk trekt Fanny haar hand terug. Zoo, alsof ze beletten wil dat ik baar de kaarten afneem. Toen zei ze op beslisten toon >neen 1* byna vijandig, zooals ik bet nog nooit van haar gehoord heb >lk ga naar de bioscoop en als je niet meegaat dan ga ik alleen.* Daarop draaide zy zich om en ging met loome schreden op het huis toe. Wat bleef my over? Nog nooit heb ik myn vrouw's avonds alleen laten uitgaan. Dus heb ik my tegen my'u zin verkleed en beu met haar meegegaan. De rest weet U, meDeer Porter. Het eerste wat wy zagen was een humoristische kinderfilm. Daarop het bekende drama. »De Mammie.* Toen het filmjournaal en by een van de beelden daar van ik ben absoluut vergeten welk sprong FanDy plotse ling met dien vreeselijken gil op en wees met bevende band naar de film.* »Dat was het beeld de aan komst van Sven Hedin in Berlyn*, zei Herberd Porter rustig. Het rytuig reed nu in mati gen draf over een stillen land weg, welke zieh ia de verte ia waarbij de Waalsche gewesten hun verzoening met den Koning voorbereidden. Het waren feitelijk slechts drie gewesten, die op 'den 23sten Januari de acte onderteekenden Holland, Zeeland en Utrecht. Maar na een jaar hadden alle Noord-Nederlandsche gewesten zich bij de Unie aangesloten en hadden ook steden van Brabant en Vlaanderen bij de Unie steun gezocht tegen het Spaansch ge weld. Waartoe verbonden de leden der Unie zich Om elkaar met goed en bloed bij te staan tegen den gemeen- schappelijken vijand. Daartoe vereenigden zij zich, te eeuwigen dage tegen iedereen, alsof zij slechts één provincie waren, zonder op eenige wijze te kunnen worden gescheiden. In die verbintenis ligt de duurzame beteekenis van de Unie. Daarom kunnen alle Nederlan ders, onverschillig van welke ge zindheid, deelnemen aan de her denking van het sluiten van de Unie van Utrecht. Omdat zij den band heeft ge vormd tusschen de gewesten, die onze nationale zelfstandigheid hebben bevochten. Omdat zij het cement is ge worden, dat de Republiek der Vereenigde Provinciën zou bij eenhouden. Zóó willen wij haar heden ge denken en eeren als hoeksteen van het gebouw onzer vrijheid, als plechtanker van het schip van Staat onzer Republiek. Rede oud-minister de Visser. De oud-minister van Onder wijs, K. en W., dr. J. Th. de Visser, sprak vervolgens over de „Beteekenis van de Unie van Utrecht". In zijn rede zette hij uiteen, dat, dank vooral het een parig vrijheidsstreven, de dwang- politiek van Philips hier te lande de nederlaag geleden heeft en met de vrijheid van Noord- Nederland ook de gewetensvrij heid aldaar voor goed gered is. Niemand heeft deze ooit meer een dennenbosch verloor. De defectieve staarde in de duister nis van den nacht. »Zou het mogelyk zijn*, begon hij na lang stilzwijgen, »dat uw vrouw een van de personen op de Sven Hedin-film kent?* De beeldhouwer schudde glim lachend het hoofd. »Onmogelyk, mr. porter.* »Hm Weet U alles van bet vroegere leven van nw vrouw I »Alles, Zij wss kamenier bij verschillende voorname families. Haar getuigschriften zyn alle maal schitterend overal waren ze buitengewoon met haar inge- Domsn.* Was zij nooit buiten betrek king >6een dag.* Herbert Porter keek op zyn horloge. »Ik hoor een auto aan komen. Als die vrij isdan zou ik er nog bijtyds zyn.« De detective haalde een visite kaartje tevoorschijn. »Hier... mijn adresals er wat nieuws isen ik ben overtuigd dat er nog wat gebeurt... daD tele foneert maar naar het hotel.* »Ik zal het dadelijk doen; mr, Porter ik bad liever gewild dat U met ®y De auta zette zieh weer In hier te lande durven aantasten. In zooverre bleef art. 13 der Unie den Nederlanders heilig. Hoe jammer echter dat men, zoowel toen als later, bij de Unie het vraagstuk van de vrijheid van godsdienstoefeningen onbe slist liet en zelfs kwam tot prak tijken, die zoowel in strijd waren met den geest van onderlingen vrede en verdraagzaamheid, die dit verbond kenmerkten, als in breuk maakten op de geloofs vrijheid, zooals de Vader des «Vaderlands steeds had bedoeld Spiegelen wij ons dan ook niet alleen aan ons voorgeslacht, door de kostbare panden te be waren, die zij ons hebben toe vertrouwd, maar ook door hunne dwalingen te vermijden, waar zij den godsdienst meenden te be vorderen en het staatsbelang waanden te dienen door direc- ten of indirecten geloofsdwang. Want het hoogste wat een mensch en een volk kunnen bereiken ontleent alleen aan vol strekte vrijheid zijn waarde Maar niet minder hoog dan uit het oogpunt van vrijheid kan de beteekenis der Unie uit natio naal oogpunt worden aangesla gen, hetgeen de redenaar aan.de hand van het historisch gebeu ren nader belichtte. Dit feest zoo betoogde hij verder is dan ook fniet slechts een Utrechtsch- maar een echt-vaderlandsch en nationaal feest. Spr. dankte de Koningin en Koninklijke Familie voor Hunne Hooggewaardeerde tegenwoordig heid bij deze herdenking. Het nationaal karakter der Unie her denking is ook hoog gehouden door de tegenwoordigheid van Hare Majesteit, wier stamvader Jan van Nassau, die tot zijn leus had gekozen: „De zaak der Nederlanden is de zaak der Nas sau's", de maker en wier stam verwant, Willem van Oranje, de voorbereider, al was het in an deren vorm, is geweest. 1 en slotte zeide spr. houdt de Unie alle Nederlandsche geslachten welsprekend voor, wat eendracht vermag. beweging. »Waarheen?« vroeg de chauf feur, blykbaar verheugd in deze afgelegen buurt zoo laat Dog een vrachtje op te doen. De detective liet zijn blik gaan over de uitgestrektheid voor zich. Voor hem uit lag een vurige, roodachtige sehyn boven een horizon het nachtelyk Berlyn, dat zijn vurig leven tot in de wolken weerkaatste 1 Herbert Porter luisterde nog een oogen- blik naar het wegrollen van het rijtuig en zei toen »Naar de Luxor-bioscoop 1* De telefoon op hetschryfbureau belde. Herbert Porter, die juist uit de ontbytzaal was terugge keerd, nam den hoorn van het toestel. Hij hoorde eeD opgewon* i den mannenstem »Meneer Porter, ik ben het Michaëiis er is wéér iets onbegrypeiyka blyft U alsta- blieft thuisik kom dadeiyk, De speurder keek op Eyn horlogehalf tien. »Hoe laat kunt U hier zijn, meneer Michaëiis »Over een half uur.* »Goed. Ik zal op n wachteM {Wordt vervolgd AXELSCHE COURANT

Krantenbank Zeeland

Axelsche Courant | 1929 | | pagina 1