No. 93 3Öe «laarg LAATSTE LIEFDE. Zaterdag 27 Februari 1915 Nieuws- en Advertentieblad voor Z e e u w s c li - V1 a a n d e r e n F. DIFLOÏW, Landbouw. FEUILLETON. Binnenland. D't blad verschijnt eiken Dinsdag- en Vrijdagavond. ABONNEMENTSPRIJS: Per 3 Maanden 50 Centfranco pfer post 60 Cent. Voor België 70 Cent. Afzonderlijke Nos. 5 Cent. DRUKKER—UITGEVER AXEL. ADVERTENTIEN van 1 tot 4 regels 25 Cent; voor eiken regel meer 5 Cent.' Groete letters worden naar plaatsruimte berekend. Plaatsing 3/2 maal. Ad verten tiën worden franco ingewacht, uiterlijk tot Dinsdag- en Vrijdagnamiddag TWEE uren. De Zeeuwsehe Paardenmarkt. 1 In het Zeeuwsch Landbouwblad wordt er op gewezen, dat de paardenmarkten welke op gezette tijden te Axel, Oostburg, Middelburg en Goes worden gehouden niet aan de verwachting beantwoorden en kwijnen tot ze opgegeven zullen worden als hebbende geen levensvat baarheid. Teneinde zulks echter te voorkomen, hebben de vereenigingen „Rust Roest" te Oostburg, de „Vereeniging van Zeeuwsehe Pokkers" te Axel en de ,Bond van Zuid-Bevelandsche Paarden fokkers" te Kruiningen zich onderling verstaan om door samenwerking die paardenmarkten te doen herleven. Wat voor iedere streek op zichzelf tot heden onbereikbaar was, wil men thans door «menwerking trachten te verwezen lijken. Op uitnoodiging van het Bestuur van „Rust Roest" had op 25 Januari te Vlissingen eene vergadering plaats van vertegenwoordigers der drie genoemde vereenigingen, waar is besloten deze zaak onderling en in overleg met de betrokken afdeelingen der Zeeuwsehe Landbouw-Maatschappij te regelen. Wanneer in 't vervolg paardenmark ten zullen worden gehouden, zal men steeds voor wat betreft het vaststellen der data, onderling overleg plegen, echter met dien verstande, dat te Axel steeds op een Dinsdag, te Oostburg op den daaropvolgenden Woensdag en te Goes op Donderdag paardenmarkt zal Roman van George Ohnet. (Nadruk verboden.) Het diner vereenigde hen weder aan dezelfde tafel. Zij deden een poging om te spreken, doch hun woorden hadden een doffen klank, die hen akeliger scheen dan een stilzwijgen. Zij zwegen dus, door elkaar verschrikt en toen de maal tijd voorbij was, keerden zij na een droeven handdruk, naar hun vertrekken terug. Armand verdiepte zich, zijn kamer op en neerloopende, weder in zijn droome rijen, hopende het visioen weder voor lijn oogen te kunnen tooveren, maar zijn 'erlangen werd niet vervuld en hij bleef illeen met zichzelf, ten prooi aan het diepste verdriet. Hij dacht er wanhopig over dat dit altijd zoo zou blijven en dat hij nooit, nooit meer een oogen blik van 'reugde zou kennen. Toch verweet hij rich zijn zwakheid. Hij zeide tot zichzelf dat er wezens waren, die het ongeluk |met heldenmoed dragen en er door tegen stand toe komen hun leed te verdooven, hun kalmte terug te vinden en soms zelfs ten betrekkelijk geluk; dat anderen werkten en zich verdiepten in een arbeid worden gehouden. Men acht het met het oog pp onse Duitsche en andere afnemers van groot belang, dat deze paardenmarkten op achtereenvolgende dagen zullen worden gehouden, daar eventueele koopers zoo doende in een betrekkelijk kort tijefs bestek verre weg het grootste gedeelte van Zeelands marktpaarden bijeen kunnen zien. Met het oog op de ver zending van eventueel gekochte paarden acht men de genoemde volgorde der markten de meest gewensebte, daar bij deze regeling alle gekochte paardeD vóór den Zondag hun bestemmingsplaat sen wel zullen kunnen hebben bereikt en de reisroute Axel—Oostburg—Goes zeker voor velen de gemakkelijkste is. Ook is men het eens, dat begin Juli en de tweede helft van October ge schikte tijdstippen zijn om een paarden markt te houden. Het staat echter wel vast, dat door het verbod van uitvoer nog vele jonge en oudere merriën onverkocht zijn gebleven, waarom men wil trachten einde Mei een paarden markt te houden, waarop de jonge merriën en ook de oudere paarden na afloop van het voorjaarswerk kunnen worden verkocht. Daar België voor den uitvoer gesloten is, is er uit Hol land, Gelderland en Grouingen een buitengewoon levendige vraag naar jong en ook naar ouder vrouwelijk fokmateriaal, hetgeen voor een deel ook wel z'n oorzaak zal vinden in de fusie der trekpaardstamboeken. De vooruitzichten voor een Meimarkt zijn dan ook gunstig. Nu zijn er voor het welslagen van die hen weder kracht gaf en hoop op een goeden uitslag. Maar was hij, ont zenuwd door den strijd, dien hij reeds zes maanden tegen zichzelf streed, wel in staat tot eenigen tegenweer Hoe kon hij heldenmoed toonen, wanneer hij minder moed had dan een kind Wie moed had Mina. Hij was zwak en zelfs lafhartig. Hij verachtte zich zelf en dat was voor hem een droefheid te meer. Hoe kon hij door arbeiden, door hartstochtelijke studie, het gevoel van zijn ellendig ik vet liezen? Hij was nooit in iets anders bedreven geweest dan in het hanteeren der wapenen en zijn leven ging in niets doeu voorbij. Welk hulpmiddel bleef hem dau over, op welke redding kon hij dan hopen Als een ontredderd schip beroofd van zijn roer, heen en weer geschommeld door de golven, was hij gedoemd ten onder te gaan Daar schoot hem eeo bliksemstraal doorzijn brein Voorgoed ten onder gaan! YVas dat niet de eenige ontknooping2 Doch wanneer zou dit gebeuren? Over eeuigejaren misschien. En zoo lang zou hij dan nog inoeteu lijden, die vreeselijke nachtmerrie ver duren, die hem zonder genade martelde. Waarom dat te dragen Was hij niet vrij zijn martelaarstijdperk te verkorten eo het uur zijn-.r bevrijding door den dood te verhaasten De doodEen glimlach kwam om zijn lippen. Dat was iets van weinig een. Paardenmarkt evenwel eenige on misbare factoren noodig en wel, dat de aanvoer van goede paarden bevredigend zij en dat de Hollandsche e. a. koopers herwaarts komen om zaken te doen. Voor .dit laatste zal men, onvoorziene omstandigheden buitengesloten, wel niet bang behoeven te wezen, terwijl voor een bevredigenden aanvoer de belang hebbenden zelf dienen zorg te dragen. Wanneer men nu weet, dat in Zeeland in 1914 ruim 230 Stamboekpaarden en veulens werden verkocht, dat in het zelfde jaar in Oostelijk en in Westelijk Zeeuwsch-Vlaanderen alleen een kleine 600 Stamboekveulens werden geboren en eindelijk, dat het aantal in Zeeland levende Stamboekmerriën nog slechts ongeveer x/7 bedraagt van het totaal in 914 .in Zeeland gedekte merriën, dan zal men zelf wel kunnen narekenen, dat er ruimschoots goede paarden wor den gefokt om een flinken aanvoer van paarden op onze markten te kunnen blijven bestendigen Vraag naar allerlei slag van paarden is er in ruime mate, dus is thans het woord aan onze Zeeuwsehe fokkers om te toonen dat zij hun eigenbelang begrijpen. Teneinde te kunnen beoordeelen of de medewerking van onze fokkers, dus van de belanghebbenden zelf, groot genoeg is, dat hierdoor hooge reclame kosten worden gerechtvaardigd, is hun eene circulaire toegezondenwaarin de wantoestand van den paarden handel wordt uiteengezet en gewezen op de middelen tot verbetering. Aan het slot .der circulaire leest men een yerzoek aan den geadresseerde, beteekenis voor een man als hij, die dapper was tegenover elk werkelijk gevaar, doch zwak tegenover een onbe paalde kwelling. Den dood hij had dien zonder een rilliug onder de oogen gezien op het oorlogsveld, in verscheidene duels. Hij had zijn kameraden in het bloedig slijk zien vallen, tusschen over blijfselen van wapenen, zonder hun lot te beklagen, omdat hun dood nuttig en roemrijk was. Hij kende deze beproeving hij wist hoe zij \vas, hij vreesde niet er zich aan te onderwerpen. Een oogeublik van vastberadenheid, het plaatsen van den kouden loop tegen het voorhoofd, één zenuwachtige drukking yan den vin ger, en alles zou voorbij ziju. Stilte, rust, vergetelheid zouden begin nen voor de eeuwigheid. Eo wie weet misschien zou zijn geest, vrijgemaakt van de lichamelijke banden, vrij zijn te gaan tot Lucie, onzichtbaar bij haar te zijn, haar op te vroolijken en rond te dwalen in de lucht, die zij inademde. Bij die gedachte maakte zich een vree selijke opgewondenheid van Armand meester. Het scheen hem toe, dat het slechts van nem afhing, vereenigd te worden met naar, die hij aanbad, zonder de menschelijke belofte te breken, die hij gedaan had, zonder zijn eed van trouw te breken, zonder schandaal te verwekken zonder verwijten te ondervinden of te worden gelaakt. Hij stond op, en toe tredende op een ebbenhouten kistje, dat om de pogingen om te Axel, Oo*tburg en Goes drukke paardenmarkten te organiseeren, wel te willen steunen door te willen opgeven hoeveel paarden of veulens door hem op de eerstvolgende paardenmarkt ten verkoop zullen wor den aangevoerd en tevens te willen invullen, kleur, geslacht en ouderdom, opdat kan worden nagegaan, welke reclame in binnen- en buitenland voor deze markten kan worden gemaakt. Blijkens den staat, opgemaakt door het min. van L. N. en H. werd in de maand Januari in Zeeland bij de dieren van 3 eigenaars wonende resp. te Ooster- land, Overslag en Wolfaartsdijk, mond en klauwzeer geconstateerd. Dit waren de eenige gevallen van besmettelijke veeziekte, die zich in onze provincie voordeden. In het gansche rijk werden 110 ge vallen van mond- en klauwzeer gecon stateerd, waarvan alleen in Noord- Brabant 50. Af. crt. Nederland en de oorlog. Verboden zijn uitvoer van raapolie en van rijwielbanden, daaronder be grepen banden, b^restigd aan rijwielen. Lichting 1916. Bij de regeeripg maakt het een punt van overwegiug uit, wetsontwerpen aan- haogig te maken om, zoo noodig, de miliciens der lichting 1916 vervroegd onder de wapenen te roepen, en om aan het legerbestuur voor den landstorm bij het raam stond, opende hij dit en nam er een revolver uit, dien hij met de grootste kalmte bekeek en onderzocht. Zijn gelaat was plotseling kalm geworden. Zijn besluit was genomen. Hij streed niet langer, worstelde niet meer tegen zich zelf. Hij gevoelde een gelukzaligheid die hij sedert lang niet meer had gekend, en zette zich bij de tafel, waarop hij het wapen legde, dat hem moest bevrijden. Weemoedig zat hij in gepeins, doch zonder die vreeselijke beroering, die hem zonder mededoogen sedert eeuige weken had gekweld. Hij overdacht de laatste gebeurtenissen van zijn leveu en met een soort geloot in het noodlot, zeide hij tot zich zelf dat hetgeen hij geleden had, niet te vermijden was geweest. Alles had een dergelijk lot- voorbereidzijn eigen zwakheid, de verblinding zijner vrouw en het vertrek van Lucie, Daarom, waartoe zich te martelen daar het onmogelijk was zijn toekomst te verauderen Hij meende dat Miua van ziju bijzijn bevrijd, na een uitbarsting van vreeselijke smart en bit tere droefheid, veel minder te betiiageu zou zijn dan nu steeds te worden gepijnigd door jalouzie. O, wie had kunnen denkeu dat hun innige liefde zou eindigeu in deze zede lijke ellende? Wordt vervolgd.)

Krantenbank Zeeland

Axelsche Courant | 1915 | | pagina 1