No. 93
3Öe «laarg
LAATSTE LIEFDE.
Zaterdag 27 Februari 1915
Nieuws- en Advertentieblad
voor
Z e e u w s c li - V1 a a n d e r e n
F. DIFLOÏW,
Landbouw.
FEUILLETON.
Binnenland.
D't blad verschijnt eiken Dinsdag- en Vrijdagavond.
ABONNEMENTSPRIJS:
Per 3 Maanden 50 Centfranco pfer post 60 Cent.
Voor België 70 Cent. Afzonderlijke Nos. 5 Cent.
DRUKKER—UITGEVER
AXEL.
ADVERTENTIEN van 1 tot 4 regels 25 Cent; voor
eiken regel meer 5 Cent.' Groete letters worden naar
plaatsruimte berekend. Plaatsing 3/2 maal.
Ad verten tiën worden franco ingewacht, uiterlijk tot
Dinsdag- en Vrijdagnamiddag TWEE uren.
De Zeeuwsehe Paardenmarkt.
1 In het Zeeuwsch Landbouwblad wordt
er op gewezen, dat de paardenmarkten
welke op gezette tijden te Axel, Oostburg,
Middelburg en Goes worden gehouden
niet aan de verwachting beantwoorden
en kwijnen tot ze opgegeven zullen
worden als hebbende geen levensvat
baarheid.
Teneinde zulks echter te voorkomen,
hebben de vereenigingen „Rust Roest"
te Oostburg, de „Vereeniging van
Zeeuwsehe Pokkers" te Axel en de
,Bond van Zuid-Bevelandsche Paarden
fokkers" te Kruiningen zich onderling
verstaan om door samenwerking die
paardenmarkten te doen herleven. Wat
voor iedere streek op zichzelf tot heden
onbereikbaar was, wil men thans door
«menwerking trachten te verwezen
lijken.
Op uitnoodiging van het Bestuur van
„Rust Roest" had op 25 Januari te
Vlissingen eene vergadering plaats van
vertegenwoordigers der drie genoemde
vereenigingen, waar is besloten deze
zaak onderling en in overleg met de
betrokken afdeelingen der Zeeuwsehe
Landbouw-Maatschappij te regelen.
Wanneer in 't vervolg paardenmark
ten zullen worden gehouden, zal men
steeds voor wat betreft het vaststellen
der data, onderling overleg plegen,
echter met dien verstande, dat te Axel
steeds op een Dinsdag, te Oostburg op
den daaropvolgenden Woensdag en te
Goes op Donderdag paardenmarkt zal
Roman van George Ohnet.
(Nadruk verboden.)
Het diner vereenigde hen weder aan
dezelfde tafel. Zij deden een poging om
te spreken, doch hun woorden hadden
een doffen klank, die hen akeliger scheen
dan een stilzwijgen. Zij zwegen dus,
door elkaar verschrikt en toen de maal
tijd voorbij was, keerden zij na een
droeven handdruk, naar hun vertrekken
terug.
Armand verdiepte zich, zijn kamer op
en neerloopende, weder in zijn droome
rijen, hopende het visioen weder voor
lijn oogen te kunnen tooveren, maar zijn
'erlangen werd niet vervuld en hij bleef
illeen met zichzelf, ten prooi aan het
diepste verdriet. Hij dacht er wanhopig
over dat dit altijd zoo zou blijven en dat
hij nooit, nooit meer een oogen blik van
'reugde zou kennen. Toch verweet hij
rich zijn zwakheid. Hij zeide tot zichzelf
dat er wezens waren, die het ongeluk
|met heldenmoed dragen en er door tegen
stand toe komen hun leed te verdooven,
hun kalmte terug te vinden en soms zelfs
ten betrekkelijk geluk; dat anderen
werkten en zich verdiepten in een arbeid
worden gehouden.
Men acht het met het oog pp onse
Duitsche en andere afnemers van groot
belang, dat deze paardenmarkten op
achtereenvolgende dagen zullen worden
gehouden, daar eventueele koopers zoo
doende in een betrekkelijk kort tijefs
bestek verre weg het grootste gedeelte
van Zeelands marktpaarden bijeen
kunnen zien. Met het oog op de ver
zending van eventueel gekochte paarden
acht men de genoemde volgorde der
markten de meest gewensebte, daar bij
deze regeling alle gekochte paardeD
vóór den Zondag hun bestemmingsplaat
sen wel zullen kunnen hebben bereikt
en de reisroute Axel—Oostburg—Goes
zeker voor velen de gemakkelijkste is.
Ook is men het eens, dat begin Juli
en de tweede helft van October ge
schikte tijdstippen zijn om een paarden
markt te houden. Het staat echter wel
vast, dat door het verbod van uitvoer
nog vele jonge en oudere merriën
onverkocht zijn gebleven, waarom men
wil trachten einde Mei een paarden
markt te houden, waarop de jonge
merriën en ook de oudere paarden na
afloop van het voorjaarswerk kunnen
worden verkocht. Daar België voor
den uitvoer gesloten is, is er uit Hol
land, Gelderland en Grouingen een
buitengewoon levendige vraag naar
jong en ook naar ouder vrouwelijk
fokmateriaal, hetgeen voor een deel
ook wel z'n oorzaak zal vinden in de
fusie der trekpaardstamboeken. De
vooruitzichten voor een Meimarkt zijn
dan ook gunstig.
Nu zijn er voor het welslagen van
die hen weder kracht gaf en hoop op
een goeden uitslag. Maar was hij, ont
zenuwd door den strijd, dien hij reeds
zes maanden tegen zichzelf streed, wel
in staat tot eenigen tegenweer Hoe kon
hij heldenmoed toonen, wanneer hij
minder moed had dan een kind Wie
moed had Mina.
Hij was zwak en zelfs lafhartig. Hij
verachtte zich zelf en dat was voor hem
een droefheid te meer. Hoe kon hij door
arbeiden, door hartstochtelijke studie, het
gevoel van zijn ellendig ik vet liezen?
Hij was nooit in iets anders bedreven
geweest dan in het hanteeren der wapenen
en zijn leven ging in niets doeu voorbij.
Welk hulpmiddel bleef hem dau over,
op welke redding kon hij dan hopen
Als een ontredderd schip beroofd van
zijn roer, heen en weer geschommeld
door de golven, was hij gedoemd ten
onder te gaan Daar schoot hem eeo
bliksemstraal doorzijn brein Voorgoed
ten onder gaan! YVas dat niet de eenige
ontknooping2 Doch wanneer zou dit
gebeuren? Over eeuigejaren misschien.
En zoo lang zou hij dan nog inoeteu
lijden, die vreeselijke nachtmerrie ver
duren, die hem zonder genade martelde.
Waarom dat te dragen Was hij niet
vrij zijn martelaarstijdperk te verkorten
eo het uur zijn-.r bevrijding door den
dood te verhaasten
De doodEen glimlach kwam om
zijn lippen. Dat was iets van weinig
een. Paardenmarkt evenwel eenige on
misbare factoren noodig en wel, dat de
aanvoer van goede paarden bevredigend
zij en dat de Hollandsche e. a. koopers
herwaarts komen om zaken te doen.
Voor .dit laatste zal men, onvoorziene
omstandigheden buitengesloten, wel niet
bang behoeven te wezen, terwijl voor
een bevredigenden aanvoer de belang
hebbenden zelf dienen zorg te dragen.
Wanneer men nu weet, dat in Zeeland
in 1914 ruim 230 Stamboekpaarden en
veulens werden verkocht, dat in het
zelfde jaar in Oostelijk en in Westelijk
Zeeuwsch-Vlaanderen alleen een kleine
600 Stamboekveulens werden geboren
en eindelijk, dat het aantal in Zeeland
levende Stamboekmerriën nog slechts
ongeveer x/7 bedraagt van het totaal
in 914 .in Zeeland gedekte merriën,
dan zal men zelf wel kunnen narekenen,
dat er ruimschoots goede paarden wor
den gefokt om een flinken aanvoer van
paarden op onze markten te kunnen
blijven bestendigen Vraag naar allerlei
slag van paarden is er in ruime mate,
dus is thans het woord aan onze
Zeeuwsehe fokkers om te toonen dat
zij hun eigenbelang begrijpen.
Teneinde te kunnen beoordeelen of
de medewerking van onze fokkers, dus
van de belanghebbenden zelf, groot
genoeg is, dat hierdoor hooge reclame
kosten worden gerechtvaardigd, is hun
eene circulaire toegezondenwaarin
de wantoestand van den paarden
handel wordt uiteengezet en gewezen
op de middelen tot verbetering.
Aan het slot .der circulaire leest men
een yerzoek aan den geadresseerde,
beteekenis voor een man als hij, die
dapper was tegenover elk werkelijk
gevaar, doch zwak tegenover een onbe
paalde kwelling. Den dood hij had
dien zonder een rilliug onder de oogen
gezien op het oorlogsveld, in verscheidene
duels. Hij had zijn kameraden in het
bloedig slijk zien vallen, tusschen over
blijfselen van wapenen, zonder hun lot
te beklagen, omdat hun dood nuttig en
roemrijk was. Hij kende deze beproeving
hij wist hoe zij \vas, hij vreesde niet er
zich aan te onderwerpen. Een oogeublik
van vastberadenheid, het plaatsen van
den kouden loop tegen het voorhoofd,
één zenuwachtige drukking yan den vin
ger, en alles zou voorbij ziju.
Stilte, rust, vergetelheid zouden begin
nen voor de eeuwigheid. Eo wie weet
misschien zou zijn geest, vrijgemaakt
van de lichamelijke banden, vrij zijn te
gaan tot Lucie, onzichtbaar bij haar te
zijn, haar op te vroolijken en rond te
dwalen in de lucht, die zij inademde.
Bij die gedachte maakte zich een vree
selijke opgewondenheid van Armand
meester. Het scheen hem toe, dat het
slechts van nem afhing, vereenigd te
worden met naar, die hij aanbad, zonder
de menschelijke belofte te breken, die
hij gedaan had, zonder zijn eed van trouw
te breken, zonder schandaal te verwekken
zonder verwijten te ondervinden of te
worden gelaakt. Hij stond op, en toe
tredende op een ebbenhouten kistje, dat
om de pogingen om te Axel, Oo*tburg
en Goes drukke paardenmarkten te
organiseeren, wel te willen steunen
door te willen opgeven hoeveel paarden
of veulens door hem op de eerstvolgende
paardenmarkt ten verkoop zullen wor
den aangevoerd en tevens te willen
invullen, kleur, geslacht en ouderdom,
opdat kan worden nagegaan, welke
reclame in binnen- en buitenland voor
deze markten kan worden gemaakt.
Blijkens den staat, opgemaakt door
het min. van L. N. en H. werd in de
maand Januari in Zeeland bij de dieren
van 3 eigenaars wonende resp. te Ooster-
land, Overslag en Wolfaartsdijk, mond
en klauwzeer geconstateerd. Dit waren
de eenige gevallen van besmettelijke
veeziekte, die zich in onze provincie
voordeden.
In het gansche rijk werden 110 ge
vallen van mond- en klauwzeer gecon
stateerd, waarvan alleen in Noord-
Brabant 50. Af. crt.
Nederland en de oorlog.
Verboden zijn uitvoer van raapolie
en van rijwielbanden, daaronder be
grepen banden, b^restigd aan rijwielen.
Lichting 1916.
Bij de regeeripg maakt het een punt
van overwegiug uit, wetsontwerpen aan-
haogig te maken om, zoo noodig, de
miliciens der lichting 1916 vervroegd
onder de wapenen te roepen, en om
aan het legerbestuur voor den landstorm
bij het raam stond, opende hij dit en nam
er een revolver uit, dien hij met de
grootste kalmte bekeek en onderzocht.
Zijn gelaat was plotseling kalm geworden.
Zijn besluit was genomen. Hij streed
niet langer, worstelde niet meer tegen
zich zelf. Hij gevoelde een gelukzaligheid
die hij sedert lang niet meer had gekend,
en zette zich bij de tafel, waarop hij het
wapen legde, dat hem moest bevrijden.
Weemoedig zat hij in gepeins, doch
zonder die vreeselijke beroering, die hem
zonder mededoogen sedert eeuige weken
had gekweld.
Hij overdacht de laatste gebeurtenissen
van zijn leveu en met een soort geloot
in het noodlot, zeide hij tot zich zelf dat
hetgeen hij geleden had, niet te vermijden
was geweest. Alles had een dergelijk
lot- voorbereidzijn eigen zwakheid, de
verblinding zijner vrouw en het vertrek
van Lucie, Daarom, waartoe zich te
martelen daar het onmogelijk was zijn
toekomst te verauderen Hij meende
dat Miua van ziju bijzijn bevrijd, na een
uitbarsting van vreeselijke smart en bit
tere droefheid, veel minder te betiiageu
zou zijn dan nu steeds te worden gepijnigd
door jalouzie.
O, wie had kunnen denkeu dat hun
innige liefde zou eindigeu in deze zede
lijke ellende?
Wordt vervolgd.)