LAATSTE LIEFDE.
\o. 56
Zaterdag 17 October 1914.
30e »laarij.
Nieuws- en Advertentieblad
voor Zeeuwsch-Vlaanderen.
F. DIELEMAX.
Buitenland.
FEUILLETON.
Dit blad verschijnt eiken Dinsdag- en Vrijdagavond.
ABONNEMENTSPRIJS:
Per 3 Maanden 50 Centfranco per post 60 Cent.
Voor België 70 Cent. Afzonderlijke Nos. 5 Cent.
DRUKKER—UITGEVER
AXEL.
ADVERTENTIEN van 1 tot 4 regels 25 Cent; voor
eiken regel meer 5 Cent. Groote letters worden naar
plaatsruimte berekend. Plaatsing 3/2 maal.
AdvertentiöD worden tramo ingewacht, uiterlijk tot
Dinsdag- en Vr^j dagnamiddag TWEE uren.
DE OORLOG.
Ret bombardement van Antwerpen.
Aan een correspondentie- in De Tijd
is nog het volgende ontleend.:
Donderdagavond was het lot der
resting feitelijk al beslist, 't Was ge
bleken dat de stad niet meer te ver
dedigen was. De verliezen der Belgen
en Ehgelachen moeten ontzettend zijn
geweest. In de loopgraven was het
niet meer uit te houden, de ontploffende
granaten doodden vaak 40 a 50 man
tegelijk.
Toen begon de terugtocht der Bel
gen, de Engelschen bedienden nog het
tcheepsgeschut. Vrydagnacht en des
morgens was de terugtocht volkomen,
de forten werden verlaten, alsmede
alle stellingen, de Noorderforten werden
opgeblazen. Soms nam de terugtocht
het aanzien van een vlucht aan sol
daten trokken hun uniformen uit om
te voor kleedereu uit de kleedingmaga-
tijnen te verwisselen.
Een deel van het Belgische leger
diende als achterhoede van het geheel
en heeft mooi en dapper werk als zoo
danig verricht.
De kathedraal is zoo goed als onbe
schadigd gebleven. Binnen in kon ik
oiet geraken, maar daar moet ook, naar
ik vernam, niets geschonden zijn.
Na de overgave der stad, Vrijdag
avond, was het monument evenwel
sederom in gevaarEr was brand
aan de Schoenmarkt en Groenmarkt en
een regen van vonken dwarrelde in de
Roman van Georgk Ohnet.
(Nadruk verboden
Omstreeks tien uur nam zij hoed eu
mantel, floot haar hond en ging te voet
uit. Zij volgde den boulevard Maillot
en ging het bosch in door tiet hek van
Madrid. Het was prachtig weer. De
ma schitterde aan den zachtblauwen
hemel en het dichte hout liet slechts
tohaars het licht door. Vluchten kraaien
dogen elkaar na van tak op tak in de
groote eikenboomen. De stilte werd nau
welijks gestoord door het verwijderd gerol
der rijtuigen in de druk bezochte lanen.
Langer dan een week was Lucie reeds
thuis geweest. Die wandeling deed haar
bloed weer sneller stroomen, haar bleeke
wangen kleurden zich, zij voelde zich
weder opgewekter. Met afgemeten stap
pen liep zij voort over den vasten bodem
eo haar hond liep vroohjk voor haar uit.
Het jonge meisje voelde zich thans geheel
opgevroolijkt. Haar sombere gedachten
verdwenen en het scheen haar toe dat
door het licht van dezen schoonen hemel
de toekomst helderder werd.
Baar van nature krachtige geest, zag
thans den toestand uit een geheel ander
richting der kathedraal. Dr. Delinont,
onder pastoor der O. L. Vrouwe-parochie
en de heer Bruijnseels, directeur der
Maatschappelijke Werken in het arron
dissement Antwerpen, hebben toen de
Duitsche militaire autoriteiten gewaar
schuwd en waren heel den avond met
een Duitsch militair geleide in de buurt
rond de kathedraal om voorzorgsmaat
regelen te nemen. Tegen 10 u. keerde
de wind en was het gevaar geweken.
De bommenregen was dien morgen
dicht bij den toren neergevallen, had
het bombardement nog langer geduurd,
dan hadden beslist meer projectielen
het gebouw geraakt. Tegen 10 uur
Vrijdagochtend was het gevaar geweken,
want toen ging de burgemeester over
de overgave onderhandelen. Het was
droevig, dat dit door een burgerlijke
ambtenaar geschieden moester was
geen militaire autoriteit meer aanwezig.
De beschermende hand van God
heeft onze kathedraal gespaard", zuchtte
dr. Delmont dankbaar.
Dooden zijn er in Antwerpen schier
niet te betreuren, niet meer dan een
dozijn burgers zullen gedood zijn.
De Duitschers hebben nu in alle
openbare gebouwen troèpen gelegd.
De groote bioscoopgebouwen aan de
Keizerlei en elders moesten er ook aan
gelooven. En doordat de stad zoo
ganschelijk verlaten was en vele huizen
onbewoond, waren de Duitschers ge
dwongen vaak de deuren open te breken
om nachtkwartier te verkrijgen. Ove
rigens wordt door de militaire overheid
zooveel als doenljjk is particulier eigen
dom beschermd.
oogpunt dan den vorigen dag. 't Was
alsof in haar ziel twee geheel tegenover
gestelde toestanden elkaar opvolgden, de
eene van den nacht, de andere van den
dag. Zij gaf zich volkomen juist reken
schap van wat zij ondervonden had. Zij
glimlachte als een kind, dat, in de dui
sternis bedrogen door de verschijning van
een vreemde gedaante, deze 's morgens
nadert en dan ziet, dat dit spooksel, die
verschrikkelijke geest, een hem bekend
voorwerp was, dat hem vergroot, veran
derd door de schaduwen, voor de oogen
kwam. Ging het haar ook niet zoo P Zij
had aan het einde van een dag vol ver
raoaieni8 en aandoening, al haar moed,
al haar zelfbeheersching verloren en laf
hartig gesidderd voor denkbeeldige geva
ren. Welk vreeselijk lot zou haar kuunen
wachten, als zij besloot in aanraking te
komen met haar bloedverwanten en hun
gemakkelijke leven te leiden Welke
gevaren en welk bijzonder verdriet zouden
haar bedreigen in die wereld Was niet
alles er gemakkelijk en onbeduidend?
En zouden niet droefheid en genoegen
daar slechts zeer oppervlakkig zijn Na
het leed dat zij had verduurd door het
verlies van haar vader en moeder een
paar maanden achter elkaar, door het af
sterven van die brave mevrouw Mathisen,
kon haar dan nog iets overkomen dat zij,
zelfs met onverschilligheid, niet zou kun
nen dragen
Zij was nu even moedig, als zjj vol
Aan den reeds vermelden oproep van
den Duitscben commandant om terug
te keeren hebben de vluchtelingen nog
nagenoeg geen gevolg gegeven, al zijn
reeds tal van lieden teruggegaan. Bur
gemeesters en schepenen hebben daarom
nu een proclamatie ujtgevaardigd, waar
in zij eerst de reeds weergegeven pro
clamatie van den commandant aanhalen
en dan verder verklaren „dat er geen
spraak is van jpnge mannen naar
Duitschland te vervoeren ot tot leger
diensten te dwingen.
Bakkers, beenhouwers, kruideniers
en andere neringdoeners en ambachten,
alsook de gezellen daarvan en al wat
betrekking heeft op voeding, alsmede
de apothekers, letterzetters, glazenma
kers, worden dringend aangezocht dade
lijk terug te keeren.
Winkels voor voedingsstoffen, die
binnen 5 dagen niet heropend zijn,
stellen zich bloot aan strenge maat
regelen, dit volgens instructie der mili
taire overheid.
Volgens deze ook worden alleen
zulke personen toegelaten, die in Ant
werpen regelmatige huisvesting en
broodwinning hebben. De terugkomst
moet in goede orde geschieden. Bij de
onschatbare diensten door de overheid
in Nederland aan onze vluchtelingen
bewezen en waarvoor wij ze hartelijk
danken, zouden wij het zeer op prijs
stellen, indien zij er de hand aan hield."
Het college van burgemeester en schepenen
(get.) J. DE VOS.
V. HENGIUS.
A. COOLS.
L. STRAUSS.
angst was geweest. Zij beschouwde de
verandering van haar levenswijze als
zeer aannemelijk en voelde er volstrekt
geen ongerustheid over. Iu die gedacht
wandelde zij verder en was dicht bij
Longchamps gekomen. Zij volgde toen
de laan de Bagatelle, wandelde langs de
rij der villas, in de buurt van het hek
van Madrid, ging toeu het bosch uit eu
keerde huiswaarts. De avond en de
volgende dag gingen rustig voorbij. Zij
was thans weer meesteres over haar geest
en volkomen kalm geworden. Haar be
sluit was thaus genomenzij was er
zich thans van bewust, dat het on moge
lijk was het aanbod van mevrouw de
Fontenay van de haud te wijzen. Op
de liefderijke toenadering vau die edele
vrouw antwoorden mat een weigering,
was argwaan bij haar opwekken en bij
die gedachte alleen, voelde Lucie reeds
verbittering jegens zich zelve.
Bovendien, een zekere nieuwsgierigheid
maakte zich vau haar meester. Die groote
wereld, die zij tot dusverre verfoeid had
wen8ctite zij thans binnen te treden, Het
kwaad, dat zij er van gehoord hadde
uiterlijke glans, die zij er van zag; de
pogingen, die zij, welke er niet konden
binnentreden, deden, om er in toegelaten
te worden dat alles trok haar aan.
Zoolang haar niet gevraagd was er binnen
te treden, had zij die wereld verachtelijk
behandeld; thans, nu men er haar de
deur voor opende, voelde zij zich geneigd
Naar we in de N. Rott. Crt. lazen,
is aan die verklaring toegevoegd een
onderschrift van den keizerlijk Duit-
schen gouverneur te Antwerpen, met
een Nederlandsche vertaliDg ernaast
deze luidt
(Bovenstaande verklaring is met mijn
volle instemming uitgevaardigd. Voor
't geval dat vijandelijke handelingen,
van welken aard ook, mochten voor
komen, kan natuurlijk geen Waarborg
worden gegeven, dat alsdan met den
schuldige ook onschuldigen getroffen
worden. Antwerpen, den 12/10 '14.
De Keizerlijk Duitsche Gouverneur (get.)
V. Schroeder, admiraal.)
Verder wordt de termyn van vyf
dagen, in de verklaring genoemd, door
den gouverneur tot twaalf dagen ver
lengd. Genoemde gouverneur heeft
verklaard, dat door hem bevelen zijn
gegeven, dat geen dorpen mogen wor
den verbrand, en dat door hem aan de
burgerlijke besturen zal worden aanbe
volen om burgerwachten, uit zorgvuldig
te kiezen goedgezinden, te vormen,
ten einde elk ongewenscht optreden
van oproerige personen tegen te gaan
en aldus waarborgen te verkrijgen,
voor de burgers zeiven, dat geen moei
lijkheden voorkomen. In Antwerpen
doet de gewone politie met haar gewone
wapens als vroeger haar dienst. Bel
gische soldaten, ook al zijn zij in bur-
gerkleeding, zullen bij terugkeer in
België als krijgsgevangenen worden
beschouwd. De door de uit Antwerpen
afkomstige vluchtelingen medegebrachte
paarden, voertuigen en automobielen
en hun vee zullen, bij spoedigen terug-
zich los te maken van haar weigering
en was zij gereed ei zich io te wagen.
Zij maakte daarover jegens zich zelve
verontschuldigingen. »Ik zal er niet mis
plaatst zijne, zeide zij, »want al mijn
verwanten zijn er en zullen er mij plaats
ruimen. Ik zal onaftiankelijk wezen en
daardoor geëerbiedigd worden, omdat ik
rijk beu. Niets zal mij, evenmin als in
mijn eenzaamheid, kunnen dwingen te
doen wat mij mishaagt.
Zij, die zich niet plooien naar de aan
genomen gebruiken gaan gemakkelijk
voor exentriek door. Welnu, dan ga ik
voor axentriek door, als ik tot dien prijs
mijn vrijheid kan bewaren.* Een neiging
om opposant te zijn kwam bij haar op,
bij de gedachte aan het nieuwe leven
dat zij ging leiden. »Als ik wil,c dien
regel zou zij volgen, en met een glimlach
sprak zij in zich zelve: »Miju familie
zal het misschien spijten mij in die wereld
te hebben gebracht. Als ik haar eens
meer last dan voldoening daarvoor gaf !c
Doch al spoedig verminderde Lucie's
bedilzieke ijver. Zij liet de week voor
bijgaan om tijd te hebben tot nadenken
eu ai alle voor en tegea rijpelijk te
hebben overwogen, maakte zij zich gereed
de gravin het beloofde tegenbezoek te
brengen. Zij schreef een briefje om haar
komst te melden en op het afgesproken
uur trad zij bet hötel de Fontenay binnen.
Wordt vervolgd
