LUISTE LIEFDE.
Woensdag 7 October UH4
30* Jaarg.
Nieuws- en Advertentieblad
voor Zeeuwsch-Vlaanderen.
F. DIELEMm
Buitenhuid.
FEUILLETON.
Dit blad verschijnt eiken Dinsdag- en Vrijdagavond.
ABONNEMENTSPRIJS:
Per 3 Maanden 50 Centfranco per post 60 Cent.
Voor België 70 Cent. Afzonderlijke Nos. 5 Cent.
DRUKKER—UITGEVER
AXEL.
AUVERTENTIEN van 1 tot 4 regels 25 Cent; voor
eiken regel meer 5 Cent. Groote letters worden naar
plaatsruimte berekend. Plaatsing 3/2 maal.
Advertentiën worden franco ingewacht, uiterlijk tot
Dinsdag- en Vrijdagnamiddag TWEE uren.
DE OORLOG.
De strijd in Frankrijk.
De oorlogscorrespondent van de Vos-
sisehe Ztg. beschrijft dat hij te St. Be-
nois een optocht van 430 gevangen
Franschen is tegengekomen, die naar
Chamblais marcheerden. Het waren
groote, goedgekleede artilleristen en
infanteristen, die een goeden indruk
maakten. De reden hiervan was, dat
hun wegens de dappere verdediging
T»n het fort Camp des Romains een
aftocht met alle militaire eer was toe-
i6„. an. Het Beiersche regiment von
der Tann, dat de bestorming had onder
nomen, presenteerde het geweer voor
wegtrekkende Franschen, de vaan-
___i salueerden en de Franschen moch
ten hun degen behouden.
Bij de bestorming van het fort hebben
de Franschen zich tot de laatste minuut
rerdedigd, en ten slotte stonden Fran-
ichen en Beieren op sommige plaatsen
rijf meter van elkaar. Toen pas gaven
de Franschen zich over. By de be-
itorming speelden handgranaten en
,brandpijpen" een groote rol. De brand-
pijpen zijn op lange staken bevestigd.
Die staken worden in de gaten gebonden,
waar de kanonnen doorheen schieten.
De buis ontwikkelt dan dampen, die
den vijand onmiddellijk bedwelmen.
Nadat op deze wijze een groot gedeelte
van het garnizoen buiten gevecht ge-
iteld was, vroegen de Duitschers her
haaldelijk, of het vechten zou ophouden
en de overgave geschieden zou. Maar
telkens kwam weer een weigerend
antwoord. Pas toen elke kans om. het
fort te houden, verkeken was, beval
de Fransche commandant de overgave.
Over prins Oskar deelt dezelfde cor
respondent mede, dat hij te velde
ernstige hartkrampen had gekregen.
De prins is herhaaldelijk in het ergste
vuur geweest. In den loop van den
oorlog zijn eenige officieren van zyn
regiment vlak bij hem gesneuveld.
Toen voor den prins op 26 September
het ijzeren kruis lste klasse aankwam,
sprong hij uit bed en riep: „Nu ben
ik weer beter, ik moet zoo gauw mogelijk
naar mijn regiment terug". Maar dat
zal nog wel een paar weken aanloopen,
meent de correspondent van de Vos-
sische. A. R, Crt.
In een aan de N. R. Crt. toegezonden
telegram uit Parijs aan de Londensche
bladen wordt mededeeling gedaan van
het relaas, door Fransche provinciale
couranten gegeven van de vernietiging
tot op den laatsten maD van een Prui
sisch garde regimeut, die vroeger onder
het bevel had gestaan van den Duit-
schen kroonprins.
Gebruikmakende van het mistige weer
rukte een Pruisische garde-brigadeonop-
gemerkt aan op de Fransche gerechts-
lijn. De Duitschers hadden echter niet
gerekend op de sterke* verdediginga-
posities waarin de Etanschen verschanst
Roman van Gïohgk Ohnzt.
Nadruk verboden.)
Juffrouw Andrimont trad op haar neef
toe met kalm gelaat, heldere oogen en
uitgestrekte hand. Zij wees hem een
stoel nam ook zelf plaats en zonder eenige
nadere inleiding, vroeg zij
»Hoe vaart mevrouw de Fontenay van
morgen ?c
Bij die vraag geraakte de graaf
«enigszins van streek. Hij had gerekend
op beschuldigingen, op de uiting van
rechtmatige ontevredenheid en in stede
daarvan, niet de minste ironie, zelfs geen
rriendschappelijke klacht over zijn han
delwijze de fout, die hij zich zelf ver
weten had, scheen door haar vau volstrekt
geen belang te worden beschouwd. Hij
'oelde toorn in zich opkomen en hij
die gekomen was om zich te verontschul
digen, weid thans aanvaller.
»Ik zie met genoegen*, zeide hij, »dat
haar onverwacht bezoek u volstiekt niet
van streek heeft gebracht.*
I »En waarom zou dat gebeurd zijn
vroeg juffrouw Andrimont kalm. >In
'teerst verrastte zij mij, dat is alles
ten slotte behaagde mij haar komst, want
Toen de zon doorkwam en den mist
verdreef, werden de Duitschers opge
merkt door de Franschen, die zich
echter niet verroerden, vóór het bevel
't is een bevallige dame, uw vrouw.
Maar gij hebt mij nog niet geantwoord
op mijn vraag hoe zij vaart. Zij was
gisteren een weinig ontroerd, dat laat
zich begrijpen, waut zij had meer redenen
zich te verwonderen over uw geheimzin
nigheid dan ik. Toch was zij, geloof ik
gedeeltelijk gerustgesteld
Armand kon haar niet langer aanhoo-
reu. D.it flegmatieke bracht hem buiteu
zich zelf. Hij hadliever de heftigste
woorden gehoord dan die ondragelijke
zachtheid. Hij stond op en in den salon
op en neer loopende, teu prooi aan een
heftige ontroering, zeide hij
»Lucie, ik bezweer u, speel geen ko
medie met mij.* Zy kleurde op eenmaal
heftig en hem een trotschen blik toewar
pende, zooals hij nooit te voren bij haar
had gezien, riep zij
»Ik komedie spelen Dat is al een
heele vreemde gedachte! Wat geeft u
het recht te denken dat ik daar moeite
voor zou doen
»0, gij wordt boos,* hernam hij leven
dig, »dat is goed 1 Ik heb liever toorn,
dan die berekende kalmte. Gij zijt boos
op mg, dat voel ik en ik erken dat gij
in uw recht zijt Maar laat ik mij ver
klaren geef mij gelegenheid mijn zaak
te bepleiten, mij te rechtvaardigen en
als 't kan weer bij u in genade te worden
aaügenomen. Ik meen u genoeg genegen
heid te hebben getoond om te verdienen
door u toegeeflijker te worden behandeld.*
tot den aanval werd gegeven. Misleid
door de stilte gingen de Duitschers nog
verder, toen plotseling in de stilte vaD
den ochtend een trompetsignaal weer
klonk, gevolgd door het geratel van een
geweersalvo.
Het eerste gelid van de aanrukkende
Duitschers was neergeveld. Het tweede
gelid aarzelde, ten spijt van de pogingen
hunner officieren om hen aan te moe
digen. Aan een vleugel kwamen echter
de Duitschers onder trompetgeroffel en
blaasmuziek aanstormen. Het was het
regiment waarvan de kroonprins vroeger
kolonel was, het elite regiment der
Pruisische garde, de trots van den
Keizer en aangevoerd door den bloem
der Duitsche aristocraten.
Daartegenover stonden aan Franschen
kant Afrikaansche troepen. Toen het
bevel tot schieten gegeven was openden
de Afrikaansche troepen een moordend
vuur op de aanvallende Duitschers.
Spoedig was er voor het geheele regi
ment nog slechts één compagnie over,
en alras was ook die geslonken tot een
handjevol menschen. Op het laatst
stond enkel nog een luitenant overeind.
Een paar seconden later was ook hy
neergeschoten.
De Engelsche admiraliteit zegt in een
mededeeling omtrent de verrichtingen
van het korps maritieme vliegers dat
watervliegtuigen.en luchtschepen voort
durend het Kanaal tusschen Ostende
en de Engelsche kust hebben atgepa-
trouilleerd terwijl het expeditieleger
overstak, waardoor het voor vijandelijke
schepen onmogelijk was te naderen
Haastig viel zij hem in de rede.
»Laat mij u zeggen dat ik u niet be
grijp,* zeide zij. »Ik verwyt u niets en
daar valt gij tegen mij uit. Gij zijt boos
omdat ik volstrekt niet vertoornd tegen
u beo. Waarlijk, dat is al te dwaas
Gij wilt absoluut in mijn oogen voor
een misdadiger doorgaan. »Waarom?
Onder welk voorwendsel Omdat gij
een vrouw hebt en gij mij tot dusverre
nooit over haar hebt gesproken Maar
toen gij tot mij kwaamt heeft' men u
toen gevraagd of gij al dan niet getrouwd
waart Hebt gij een gebruik geschonden
of een wet verkracht? Wat deed het
er toe of gij al dan niet 7rij waart
Voor hetgeen ik van u vroeg was dat
mij volkomen onverschillig en dat big ft
het. Gij hadt geen vrouw 3 Heel goed.
Gij hadt er wel een Nog beter Hadt
gij soms gedroomd dat ik er over dacht
u te trouwen? Neen, nietwaar? En
gij hadt gelijk. Van mijn kant zal ik u
niet beleedigea door te denken dat gij
ten mijnen opzichte on waardige bedoelin
gen hebt gekoesterd. Vanwaar dan uw
toorn, wat beteekent die drukte Niets
is verloren, geloof dat gerust, noch voor
u, noch voor mij er is sleciics eeu huis
houden meer, dat is alles.*
Dat alles werd gezegd met een zeker
heid en op eau toon, die bewondering
afdwongen. Haar stem, haar bewegingen
de uitdrukking van haar gelaat pasten
zóó bij elkaar, dat alles hoogst natuurlijk
zonder gezien te worden. Eens had
een luchtschip een schroefblad te ver
wisselen. De gezagvoerder vreesde dat
het noodig zou zijn hiervoor te dalen,
doch twee leden der bemanning boden
zich aan het werk in de lucht te vol
brengen. Zij klommen op den schroef-
stang en wisten op 2000 meter boven
den zeespiegel, het schroefblad te ver
wisselen.
Een krachtig eskader vliegtuigen is
op 27 Aug. naar Ostende gezonden,
onder bevel van Samson. Later is dit
vliegkamp naar elders overgebracht en
thans verrichten de vliegtuigen in sa
menwerking met gepantserde auto's
uitnemende diensten. Er zijn vooruit
geschoven steunpunten gemaakt op
eenigen afstand van de kust het land
in. Verscheidene schermutselingen heb
ben er plaats gehad van de auto's met
uhlanen, welke alle voor ons gunstig
zyn afgeloopen en waarbij de vijand
verliezen had aan dooden en gevange
nen. Auto's en vliegtuigen hebben ook
vaak hulp verleend aan Fransche ar
tillerie en infanterie. Ook is goed werk
verricht met verkenningen in het vij
andelijk land en het werpen van bom
men op militaire stellingen en spoor
wegen. N. R. Crt.
Een Reuter-telegram uit Parijs d.d.
2 Oct. aan de N. R. Crt. luidt
Op onsen linkervleugel is een van
onze troepenafdeelingen, die van Atrecht
(Arras) was opgerukt, ten oosten en ten
noorden van deze stad een weinig
teruggetrokken. Ten noorden van de
Somme hebben wij voor Albert vorde-
scheen. Armand wist niet meer wat er
van te denken en vroeg zich af of juf
frouw Andrimont haar onverschilligheid
werkelijk zoo ver trok als zij zeide, óf
dat zij slechts een dergelijke onverschil
ligheid voorwendde om onweerlegbaar
aan te toonen dat mevrouw de Fontenay's
tusschenkomst ia haar oogen volstrekt
onbelangrijk was. Bij dit vreemde meisje
was alles mogelijk. Hetgeen de graaf
sedert die zes maanden van haar wist,
logenstrafte in geen enkel opzicht haar
houding van thans.
Zij had zich het recht aangematigd
zich te stellen boven alle maatschappelijke
gewoonten en wilde slechts leven voor
zich zelve en degenen, die zij bij haar
duldde, het overige deel der wereld niet
tellende. Waarom zou zij niet oprecht
geweest zijn, toen zij zeide dat het haar
onverschillig was of Armand al dan niet
gehuwd was Zij had eea half jaar
lang niet geweten dat er een mevrouw
de Fontenay bestond. Deze had zich
onverwachts aan haar vertoond. Zij ver
baasde zich daar niets over, al was zij
er nog zoo onvoorbereid op. Integendeel
zonder eenig voorbehoud, vond zij die
dame naar haar smaak en erkende dit
met haar gewone oprechtheid. Waarom
zou dat alles niet waar gewaesE zijn en
welke reden had de graaf om er aan te
twijfelen
Niettemin er was een reden voor en
hoe ongerechtvaardigd ook, het was da
