LAATSTE LIEFDE.
Xo. 51.
Woensdag 30 September 1914.
30e «Jaarg.
Nieuws- en Advertentieblad
voor Zeeuwsch-Vlaanderen.
F. DIELEMAN,
Buitenland.
FEUILLETON.
COURANT.
Dit blad verschijnt eiken Dinsdag- en Vrijdagavond.
ABONNEMENTSPRIJS:
Per 3 Maanden 50 Centfranco per post 60 Cent.
Voor België 70 Cent. Afzonderlijke Nos. 5 Cent.
DRUKKER—UITGEVER
AXEL.
ADVERTENTIEN van 1 tot 4 regels 25 Cent; voor
eiken regel meer 5 Cent. Groote letters worden naar
plaatsruimte berekend. Plaatsing 8/2 maal.
AdvertentiSn worden franco ingewacht, uiterlijk tot
Dinsdag- en Vrijdagnamiddag TWEE uren.
DE OORLOG.
Van officieele Belgische zijde meldt
men uit Antwerpen aan de A. R. Crt.
In de eerste dagen van September
heeft het Berliner Tageblatt zich uit
Brussel laten berichten
1°. dat den 30 Juli, voor de Zuidetatie
te Brussel, ten minste een Fransch
regiment te zien was geweest2°. dat
een welingelicht persoon denzelfden dag
Fransche soldaten de Belgische grenzen
had zien overtrekken, in de buurt van
Bouillon
De Duitsche regeering, zich reken-
ichap gevende van de verontwaardiging
die de schending der Belgische neutrali
teit over geheel de wereld heeft uitgelokt
gebruikt nu haar pers om de meening
te doen ingang vinden, dat de onzijdig
heid van België van te voren reeds
door de Franschen was geschonden.
Vóór Dinsdag 4 Augustus had echter
geen enkel Fransch soldaat den voet
op Belgischen bodem gezet.
En wat de Fransche regimenten aan
gaat, die het Berliner Tageblatt den 30
Juli voor het Zuidstation heeft zien
voorbijtrekken, kunnen wij ons beroepen
niet enkel op het getuigenis van geheel
de Brusselsche bevolking, maar van den
Duitschen gezant en den Duitschen
militairen attaché zelf. Deze heeren
waren den 30 Juli nog te Brussel. Laat
hen getuigenDat zij zeggen of hun
agenten, ja dan neen, dien dag een
enkelen Franschen soldaat, om het even
op welk punt der stad, hebben gezien.
Zondag 2 Augustus, rond 11 uren
's ochtends, verzocht de Duitsche mili
taire attaché nog een Brusselsch blad
het gerucht te logenstraffen dat Duitsch-
land den oorlog aan Frankrijk noch
zelfs aan Rusland zou hebben verklaard.
En hij bevestigde, dat België niets van
Duitschland had te vreezen. Zou hij
zoo hebben gesproken, indien de Fran
sche soldaten den ,30 Juli te Brussel
reeds te zien waren
De Times van 21 Sept. neemt eene
officieele nota over, welke te Berlijn
den 20en dezer werd bekend gemaakt,
en volgens w.elte „Lord Kitchener
enkele weken voor den oorlog in België
zou zijn gekomen om met denopperstaf
maatregelen te bespreken voor de ont
scheping van een Engelsch expeditie
korps." In deze nota werd anderzijds
gezegd, „dat er op 4 Aug. in België
100,000 Engelsche soldaten waren."
Beide beweringen zijn even onjuist.
Het is onwaar, dat Lord Kitchener in
België is gekomen enkele weken voor
den oorlog. Het is onwaar, dat er den
4 Aug. ook maar een enkel Engelsch
soldaat in België zou zijn geweest.
Engeland wist sedert lang, dat het
Belgisch leger met de wapenen zich
zou verzet hebben tegen een ontscheping
van Engelsche troepen in België. T-eu
tijde van het Agadir-iucident heeft de
Belgische regeering niet geaarzeld de
vreemde gezanten te verwittigen, in
bewoordingen, die aan duidelijkheid
niets te wenschen overlieten, dat het
haar vaste voornemen was de neutra
liteit van België tagen wien ook en met
alle middelen te verdedigen.
46)
Roman van Georgjs Ohnzt.
(Nadruk verboden.)
HOOFDSTUK VI.
Den volgenden morgen begaf Armaod
zich naar Neuilly, Mina achter latende
met den markies de Villenoisy, die met
hem het tweede ontbijt had gebruikt.
Na den geheimen dienst, dien hij haar
had bewezen, had de diplomaat niet meer
van de gravin hooren spreken. Nieuws
gierig het vervolg te kennen van den
roman, voor hem afgebroken op het be
langrijkste oogeublik, volgens de slimme
methode der feuilleton-schrijvers, kwam
hij thans het vervolg vernemen. Hij had
Armand en Mina in de beste verhouding
gevonden, met kalmen blik en een glim
lach op de lippen. Op het eerste gezicht
duidde niets den ernstigen toestand aan
dien mevrouw de Fontenay door haar
optreden in den huiselijken vrede had
gebracht. Een vreemdeling zou niet
hebben gedacht dat ernstige verwikkelin
gen zich hadden voorgedaan tusschen
man en vrouw, doch voor den markies
bleek uit kleinigheden, uit bijna onmerk
bare veranderingen, het ware.
De markies de Villenoisy had in zijn
diplomatieke loopbaan opgemerkt, dat
men de zaken nooit beter leert kennen
dan door te doen alsof men niet verlangt
ze te weten. Hij wachtte dus geduldig
tot een der belanghebbenden da nood
zakelijkheid zou inzien hem in vertrou
wen te nemen. Er was evenwel kans
op, dat de graaf of de graviu dit zou
doen, want zij mochten hem beiden even
zeer lijden en schonken hem beiden hun
vertrouwen. Wetende dat hij, die
klok hoort luiden, ook dient te weten
waar de klepel hangt, had hij, na Mina
gehoord te hebben, ook gaarne den graaf
gehoord, maar dit geschiedde niet. Het
toeval had beslist dat mevrouw de Fon
tenay hem het gebeurde zou verhalen,
want toen men na het dejeuner in den
salon was, wendde de graaf zaken vooi
en ging, na beleefde verontschuldigingen
tegenover zijn gast, heen.
Nauwelijks had hij de deur achter zich
gesloten, of Mina veranderde van houding
en haar ouden vriend naderende, sprak
zij:
>Ik heb niet goed tegenover u
gehandeld. Gij hebt u moeite gegeven
om uny van dienst te zijn en ik heb nog
geen gelegenheid gevonden u daarvoor
dank te zeggen.*
Hij schudde het grijze hoofd en zeide
»Laat dat, lieve, laat dat, gij zijt mij
geen dank schuldig. Een oud man de
gelegenheid schenken nuttigofaangenaam
Uit Ninove werd 22 dezer aan de
Nieuwe Gazette gemeld, dat er dien
middag een botsing plaats had op den
steenweg van Aalst naar Ninove.
In het gehucht Doorn, zoo meldt het
blad, kwam een compagnie Belgische
vrjjwilligers-wielryders verkenners, ten
getale van 200, bijna allen van Brussel
sche herkomst, in botsing met een
veertigtal Duitsche wielrijders. Onze
soldaten richtten onmiddellijk een auto-
mitrailleuze op den vijand, die op de
vlucht sloeg, en een doode, alsook een
gekwetste achterliet. Zeven Pruisen
werden gevangen genomen. Het lijk
werd naar het doodenhuis van Ninove
en de gekwetste naar het gasthuis over-
jebracht, de gevangenen werden in een
automobiel naar Gent vervoerd. Allen
zijn gehuwd; twee van hen gaven zich
vrijwillig over. Een burger, Edmond
Heysselinckx genaamd, die op den
drempdl zijner woning stond, werd door
een kogel in den wang getroffen. Zijn
toestand is zoo bevredigend mogelijk.
Bij het binnentreden in Ninove, waren
de Belgische soldaten de eersten die
men sinds den oorlog te Ninove zag
het voorwerp eener geestdriftige
manifestatie vanwege de inwouers. Op
straat was er niet een familie of ze
bracht voedsel aan, alsook chocolade,
bier, enz. Onze dappere jongens had
den geen handen genoeg om alles te
aanvaarden. Het tooneeltje was waarlijk
treffend. De deuren der particuliere
huizen veerden wijd open gezet, om aan
tafel de officieren en onderofficieren te
ontvangen, welke er, om zoo te zeggen
werden binnengesleept. Bjj hun vertrek,
te zijn aan een aanvallige vrouw, als gjj
zijt, staat gelijk met hem een gunst te
bewijzen, 't Is maar de vraag, ben ik
geslaagd en hebt gij voldoening gehad
van uw werk?*
»Ja, ten minste als het voldoening mag
genoemd worden de bevestiging te erlau
gen van den argwaan, die men zoo
gaarne niet bevestigd zou hebben gezien.
»Wat gij vreesdet is dan bewaarheid?*
»Het is bewaarheid en uw agent heeft
mij dadelijk de zekerheid gebracht.*
De markies keek de gravin opmerk
zaam aan de kalmte, waarmee zjj dit
zeide, scheen hem een te sterke tegen
stelling met haar heftigheid van voor
enkele dagen. Zij was zoo bedaard eu
daar hjj zich haar houding niet kon ver
klaren besloot hij uitlegging te vragen.
»Het schijnt mij toe,* begon hij, »dat
gij besloten zijt u de zaak niet te zeer
aan te trekken en ik wensch u geluk
met dit besluit.*
Weemoedig schudde Mina het hoofd
>Ik verdien uw goedkeuring niet,<
sprak zij, »meen niet dat ik zooveel
macht over mij zelve heb, oin inyo toorn
te beheerschen of mijn wanhoop te doen
verminderen, als ik redeu heb vetroornd
of wanhopig te zijn, maar voor't oogen
blik is alles duidelijk en wat schuldi
scheen, is gebleken geheel onschuldig te
wezen. Maar 'tis de vraag wat de
toekomst zal baren, die is vol kwade
voorteekenen
rond 6 uren 's avonds, in bestemming
voor O..., werden er duizenden handen
uitgestrekt naar onze moedige soldaten.
Rond 7 uren kwam ons het nieuws
toe dat het overschot der gevluchte
Pruisen een ontmoeting had met een
Belgische patroelje, verscholen in een
bietenveld te Iddergem bij Denderleeuw.
Drie Duitschers werden gedood, een
tiental gewond. Juist zooals te Ninove
werd er niet een Belgische soldaat
gekwetst. N. R. Crt.
Een telegram uit Antwerpen geeft
bizonderheden van den aanval van
Engelsche vliegtuigen in Duitschland.
De berichtgever zegt ze van het hoofd
van het Engelsche vliegtuig-eskader in
Antwerpen te hebben.
Het luchteskader werd in 2 groepen
verdeeld en werd begeleid door Bel
gische automobielen en stoomfietsen,
die zorgden voor voorraaddepots en
landingsplaatsen. Een lichte nevel op
300 M. hoogte hielp de vliegers, zoodat
zij niet opgemerkt werden, maar die
nevel belette hen ook hun zending naar
Keulen uit te voeren. De tocht naar
Dus8eldorp bracht paniek onder de
Duitschers.
Een Engelsch blad teekent hierbij
aan, dat Essen, met de fabriek van
Krupp, niet meer dan een paar tien
tallen kilometers verder van het Noor
den van België ligt dan Dusseldorp.
Volgens het Handelsblad van Ant
werpen gingen vijf Engelsche vliegers
er op uit om de luchtschiploods te
Keulen te bombardeeren, maar aange
zien het er bij voegt, dat zij er in
»0 zoo! Dus op 'toogenblik is de
hemel weder helder,* hernam de mar
kies, »doch in de verte stapelen zich
donkeré wolken op. Welnu! mijn lieve
het is reeds iets, dat gij den tijd voor u
hebt maatregelen te nemen, 'tls maar
de vraag hoe die te nemen.*
»Ik wensehte daarin uw raad te vra
gen.*
#Stel mij daartoe eerst op de hootge
van den toestand.*
Toen verhaalde de gravin met een
aandoening, die grooter werd naarmate
zij verder vertelde, de gebeurtenissen -
der laatste drie dagen, voor haar zoo
vol van angst en vreeszij sprak van
haar onderhoud met den geheimen agent
van haar bezoek te Neuilly en haar on
derhoud met Armandzij schilderde de
aangrijpende en waardige houding, die
juffrouw Andrimont aannam en Armand's
goed overlegde oprechtheid, want zij be
greep zeer goed, dat hij van de waarheid
partij had weten te trekken om zijn
zaakje te verbeteren. Zij vertelde alles
van Lucie's schoouheid, vau haar eigen
aardigheden en hoe zij begreep dat een
man verliefd op haar kon worden. Zij
vertelde hem dat hel haar onmogelijk
was geweest van Armand de belofte te
verkrijgen dat zij zijn bloedverwante
niet meer zou bezoeken en het voordeel
dat er voor haar in stak het meisje tot
zich te trekken en haar deel te doen
j nemen aan de genoegens der groote
