LAATSTE LIEPUE.
Ao. 49.
Woensdag 23 September 1914.
30e «laar
Nieuws- en Advertentieblad
voor Zeeuwsch-Vlaanderen.
F. DIELEMm
Buitenland.
FEUILLETON.
IV
Dit blad verschijnt eiken Dinsdag- en Vrijdagavond.
ABONNEMENTSPRIJS:
Per 3 Maanden 50 Centfranco per post 60 Cent.
Voor -België 70 Cent. Afzonderlijke Nos. 5 Cent.
DRUKKER—UITGEVER
AXEL.
AOVERTENTIEN van 1 tot 4 regels 25 Cent; voor
eiken regel meer 5 Cent. Groote letter» worden naar
plaatsruimte berekend. Plaatsing 3/2 maal.
AdvertentiSn worden franco ingewacht, uiterlijk tot
Dinsdag- en Vrijdagnamiddag TWEE uren.
DE OORLOG.
De Duitschers in Frankrijk.
PARIJS, 18 September. (Part.) Het
officieele bericht van 11 uur 's avonds
luidt
Geen verandering in den algemeenen
toestand.
De Franschen blijven op den linker
vleugel terrein winnen.
De veldslag is wat minder herig
geworden. N. R. Cri.
PARIJS, 18 September. (Part.) De
ilag aan de Aisne duurt nu verscheidene
dagen met verschrikkelijke hardnekkig
heid. De Duitschers weten, dat een
oieuwe overwinning van de Franschen
het einde der krijgsverrichtingen op
Fransch gebied zou kunnen beteekenen
en het karakter van den oorlog geheel
wijzigen. Zij spannen zich dus tot op
het uiterste in.
Gewonde Fransche officieren, die te
Parijs aangekomen zyn, hebben over
den slag aan de Aisne enkele belang
wekkende mededeelingen gedaan. Deze
'slag, die al van Maandag 14 dezer af
duurt, is sedert den nacht van Dinsdag
op Woensdag in het bijzonder verwoed
tu moorddadig geworden toen de Duit-
ichers eeD geweldigen nachtelijken
taaval op de Fransch-Engelsche linker
lade beproefden. De bondgenooten
weerstonden dien aanval moedig en
met uiterste krachtsinspanning. Acht
maal lieten de Duitsche aanvoerders
den aanval herhalen, ondanks de ver-
ichrikkelijke verliezen bij eiken aanval,
U4)
Roman van Geougjc Ohnet.
{Nadruk verboden.)
Zjj keek haar man diep in de oogen,
sjj vond dat hij te lang draalde met een
mtwoord en ongeduldig op den vloer
stampende, zeide zij
>0, zoek niet naar een antwoord. Als
ge zeker zijt van u zelf, moeten de bewij
sen als van zelf bij u opkomen, ge moet
«r geen moeite voor behoeven te doen.c
>Zij komen van zelf,* zeide de graaf.
«Juffrouw Audrimont is geheel en al
gebrouilleerd met mijn familie en zij heeft
'oor onze bloedverwanten haar terugkeer
io Frankrijk en haar wonen te Parijs
geheim gehouden. Daarom heb ik u
nooit van haar gesproken. Steekt daar
iets ongerijmds of misdadigs in ?c
«Iets zeer ongerijmds, zoo niet zeer
oisdadigs,« antwoordde mevrouw Fonte-
osy met een zucht van verlichting, want
*ij was verheugd te zien, dat haar man
«enigermate schuld wilde bekennen.
«Maar ge hebt wel zeer weinig vertrou
wen in mij gesteld. Moeten er geheimen
riusschen ons zijn En denkt ge dat ik
misbruik zou hebben gemaakt van uw
tertrouwen Wat ernstigs zou daar uit
waarbij zij met onzinnige verspilling
hun mannen opofferden. Dit bewyst,
dat zij of hun tegenstandérs dachten te
verpletteren door overmacht of een
wanhopige poging deden. De stellingen
van de Franschen werdeh nergens aan
getast. Woensdag en den nacht op
Donderdag trad betrekkelijke kalmte
iD, maar Donderdag bij het krieken
van den dag begonnen de Franschen
den aanval, die ten slotte tot de eerste
wijziging in de positie van den vijand
leidde. De Duitschers trokken twaalf
kilometer terug. De Franschen maakten
heel wat krijgsgevangenen en verover
den mitrailleuses. N. R. Cri.
LONDEN, 19 Sept. (Reuter Part.)
De correspondenten in Frankrijk van
de Londensche bladen, melden, dat de
slag aan de Aisne één onafgebroken
artillerie-duel is. De slag duurt reeds
vyf dagen. De verbondenen voeren
om de beurt beschietingen met de ar
tillerie en infanterie-aanvallen uit. Deze
aanvallen brachten de Franschen tot in
de bosschen, waar de Duitschers hun
batterijen verdekt hadden opgesteld.
De Duitschers voeren nachtelijke tegen
aanvallen uit, die-echter altijd worden
afgeslagen. Het verwoedst is gevochten
om Soissons en Reims.
Een gewonde Fransche kapitein geeft
nog het volgende overzicht van de ge
vechten sedert dan slag aan de Marne.
Na den 11 den September werd onze
opmarsch vertraagd. Op dien dag en
den volgenden legden wij ongeveer 12
mijlen af. Op den loden werd door
beide partijen gerust.
geboren zijn Zou juffrouw Audrimont
veTloren zijn geweest als haar ooms en
neven hadden geweten, dat zij was terug
gekeerd uit de Nieuwe wereld Er ligt
in die afzondering heel wat eigenwaan.
Dacht uw nicht dat haar familie haar
zoo belangrijk zou achten, of meende zij
soms dat men kwade bedoelingen ten
haren opzichte zou koesteren Dat alles
bewijst dat zij een buitengewone gedach
te van zichzelve heeftDat is vrij be
lachelijk
Met veel sluwheid deed Mina alles om
Lucie te belasteren, orn Armand op te
wekken op te stuiven ter harer verdedi
ging. Hy viel echter niet in den strik
en antwoordde kalm
»Ik zeg niet dat zij gelijk had aldus
te handelen. Maar zij handelde nu een
maal zoo, zy had er het recht toe. Wat
kon ik er aan doen Pc
»Gij kondt veel minder naar haar toe
gegaan zijn.c
Hij lachte gemaakt en zeide:
»Dat is zoo.c
»Gij vondt er dus genoegen in ?c
Dat loochen ik niet. Is zy niet aan
vallig Pc
Bij die woorden, zoo vermetel, in
dezen gespannen toestand, werd Mina
zeer ernstig. Geen enkele harer ver
moedens was bevestigdzij had geen
enkel stoffelijk bewijs van het verraad
van haar man en de zedelijke bewijzen,
die zij verzameld had, werden elk
In den morgen van den 14den kregen
wij opnieuw voeling met deD vijand
en 's middags werd de slag algemeen.
De Duitschers, die blykbaar poogden
stand te houden, totdat er versterkingen
zouden zijn aangekomen, bleven eerst
verdedigend optreden.
Op den I5den kwam er geen ver
andering in den toestand en was het
geluk wisselvallig, met terugtrekkende
en voorwaartsche bewegingen aan beide
zijden.
Gedurende den nacht van den 15den
op den 16den (Dinsdag op Woensdag)
ondernamen de Duitschers herhaalde,
hevige aanvallen. (De aanvallen, waar
van in het voorgaande telegram ge
waagd is. Red.), waarbij zij tot het
aanbreken van den morgen te vergeefs
getracht hebben door onze linies heen
te breken. Het was de meest verwoede
strijd, verklaarde de kapitein, dien ik
sedert het begin van den veldtocht had
medegemaakt. De Duitschers schenen
besloten te winnen of te vallen.
Op den 16den (Woensdag) wijzigde
de toestand zich niet en gedurende den
nacht van den 16den op den 17den
was het vrij kalm. Doch bij het lichten
van den dageraad werd de strijd met
nieuwe kracht hervat en slaagden wij
er door een aanvallende beweging in,
den vijand te doen terugtrekken over
een afstand van tien kilometer. 6000
gevangenen en verscheidene mitrail
leuses vielen in onze handen.
De Duitschers gaven daarby de eerste
blyken van vermoeidheid, welke zich
spoedig langs het geheele front ken
baar maakte.
oogenblik zwakker. Toch gaf zij zich nog
niet gewonnen. Als bij instinct gevoelde
zij, trots dit alles, dat Armand misbruik
maakte van haar goedgeloovigheid en
aan een diepe neerslachtigheid werd zij
ten prooi. De vreugde van daar straks
was verdwenen en wederom stond zij
tegenover die treurige toekomst. Zij
wilde de feiten juist hebben en voor de
toekomst nota nemen van de verklarin
gen, die haar man haar zou geven. Zij
trachtte den indruk te verbergen, dien
zij gevoelde en haar ongerustheid ver
bergende, vertoonde zij zich hem, vroolijk
en opgeruimd, ofschoon zij met geweld
zich inhield uit te barsten in tranen en
snikken.
«Zy is aanvallig, dat heeft my juist
gepijnigd,c sprak zij, »ea dit had u tot
iets slechts kunnen leiden. Ge hebt
daaieven den heilige gespeeld, maar is
het daarom bewezeo dat ge de waarheid
hebt gezegd 'Pc
«Hoe, ge twijfelt dus nog?c
«Zweer mij dat ge met juffrouw Au
drimont nooit gecoquetteerd hebt, dat
tusschen u beiden geen woord over liefde
is gewisseld
«Daar geet ik mijn woord van eer op !c
zeide Armand krachtig, want het was
thans voor 'teerst sedert,een uur, dat
hij de zuivere waarheid sprak. «Maar,
mijn lieve Mina, laten wij elkaar klaren
wija scnenken. Wat hebt ge u dan ver
beeld Dat juffrouw Andrimont myn
Ik verliet, na een schouderwond te
hebben opgedaan, om 11 uur de vuurlyn
en nam den indruk mede, dat het weer
standsvermogen van den vijand ver
slapte en spoedig zou zwichten voor
het bewonderenswaardige plan van
onze troepen. N. R. Crt.
BERLIJN, 18 September. (E.) In de
Münchener Medizinische Wochenschrift
doet de semi-arts Volkmann mededee
lingen over het nieuwe wapen, waarvan
zich de Franscb» vliegers bedienen.
Plotseling, zoo vertelde een gewonde,
voelde ik een stekende pijn in myn
rechtervoet vlak boven de hak. Op
het eerste oogenblik meende ik dat myn
buurman mij bij vergissing had gestoken.
Maar spoedig bemerkte ik, dat dit niet
zoo wezen kon, want om mij heen
werden onmiddellijk daarop ook door
anderen kreten geuit. Ook schrikten
de paarden voor een wagen. Toen ik
mijn voet bekeek, zag ik dat een me
talen pijl er ongeveer L1/* centimeter
ingedrongen was. Ik trok den pijl er
dadelijk uit. Ongeveer 15 kameraden
in mijn buurt waren door dergelyke
pijlen getroffen. Een ging de pijl door
beide kuiten, een tweeden werd de voet
aan den grond genageld, een derden
was de pyl door de wang in den mond
gedrongen. Ook een paard was vlak
boven het oog getroffen. Nadat wy
eenigszins van onze verbazing waren
bekomen, ontdekten wij vanwaar wy
werden beschoten. Slechts uit een
vliegtuig, dat boven ons zweefde, kon
den wij aldus zyn bedacht. Onze
wonden waren niet zwaar, zoodat wjj
minnares was Pc
Zij schudde het hoofd en ani woordde
«Ik heb het gelooid en er vraeselijk
onder geleden.c
«En thans, hoop ik, lijdt ge niet
langer c
«NeeD, omdat ge mij zulke goede ver
klaringen hebt gegeven. Ik erken dat
dit voor mij een groote verlichting en
werkelijke voldoening is, want, in het
uur dat ik met juffrouw Andrimont door
bracht, heb ik voor haar een levendige
belangstelling opgevat en nu tusschen
haar en mij het ijs is gebroken, denk ik
dat zy zich niet zal verzetten als ik tracht
haar tot mij te trekken.c
Al had de gravin in 't minste geene
verdenking gekoesterd, dan was de hou
ding, die haar man, dadelijk na die woor-
dea aannam, reeds voldoende om haar
op haar hoede te doen zijn.
«Wat !c zeide hij, «ge denkt er over c
«Uw bloedverwante te ontvangen, haar
vriendschappelijk te behandelen, in een
woord te doen en nog volkomener, het*
geen gij reeds deedt sedert haar komst
in Fraukrijk? Verwondert u dat
hindert u dat
«Het hindert mij in't minst niet, maar
ik loochen niet dat het mij eenigszins
verwondert,c zeide Armand, «ge veran
dert wel spoedig na in 't eene oogeoblik
zoo tegen juffrouw Andrimont te hebben
uitgevaren hebt ge ia 't volgende oogen
blik alle teederheid voor haar